quote:
Op donderdag 8 november 2018 13:29 schreef RM-rf het volgende:Ah, den hij zat in je verbeelding vast zelf achter het afluister-apparaat?
Nee, in werkelijkheid liep er een onderzoek wegens het doorgeven van illegale informatie en was er serieuze verdenking van een strafbaar feit (waarvoor een medewerker van de inlichtingendienst ook tot 13 maanden gevangenisstraf veroordeeld is, omdat deze ongeauthoriseerd CIA-informatie doorgegeven had, die informatie gaf over bronnen en leaks die de CIA kon benutten binnen noord-koreaanse regeringskringen, wat natuurljk iets is dat ze ultra-geheim willen houden om zulke informatie te kunnen blijven benutten):
https://www.politico.com/(...)ment-fox-news-103265) ,
Waarvoor ook dit onderzoek gewoon toegestaan is en goedgekeurd door een rechter...
De beslissing dat onderzoek te doen as verder geen politieke beslissing, en is ook niet door Obama genomen
Sterker nog, ook Trump heeft het volste recht strafonderzoeken uit te laten voeren tegen het lekken van classified CIA-informatie, als hieraan een duidelijk veiligheids-gevaar bestaat, en dat zal ook tijdens de Trump-regering gedaan worden, hooguit als hij zelf classified informatie aan de russen doorgeeft wat hij van de Israeli's niet mocht doen, kan het DoJ hem zelf niet vervolgen, tegen iedere andere amerikaan was dat wél gedaan.
Met de beslissing een onderzoek te doen had Obama zelf niks mee te maken, het was een onderzoek door het DoJ, waarvan je hooguit kunt stellen dat Obama de allerhoogste chef was toen.
(daarom wordt het in de titel gebracht als 'obama-doj' genoemd)
Maar net zo min dat je kunt zeggen dat het Mueller-onderzoek door Trump zelf tegen zichzelf opgezet is, al wordt het vanuit het DoJ aangestuurd, kun je dat van dat onderzoek naar die journalist zeggen...
Er staat in mijn bericht geen enkele aanzet om te spinnen dat de strekking daarvan is dat Barack Obama met een omgekeerd glas aan zijn oor tegen een kantoormuur staat van een of andere journalist.
In de thread waaruit deze polemiek is voortgekomen werd in het begin iets gesteld over het intrekken van de accreditatie, vergezeld met de vraag of dit door Donald Trump of Barack Obama werd gedaan. Ook deze vraag moet niet letterlijk worden opgevat. Althans ik had op geen enkel moment de neiging, in tegenstelling tot jouw schijnbaar ontembare impuls, naar aanleiding van dat bericht, een getriggerde opmerking hierover te maken, bijvoorbeeld dat Donald Trump helemaal niet aan de poort van het Witte Huis het perspasje van Abillio Acosta heeft geblokkeerd -en daarbij gratuit een bronvermelding vragen.
Er staat letterlijk in mijn bericht “liet afluisteren” en er staat niet “heeft afgeluisterd”, dus het is lijdende vorm en niet bedrijvende vorm.
Over bovenstaande puntje moet ik meteen een persoonlijke ontboezeming doen. Ik vind het onvoorstelbaar, dat ik dit nader moet toelichten.
Echter ben ik hiertoe genoodzaakt. Het komt namelijk bij mij over, dat jij het blijkbaar nodig vindt om goedkoop punten te willen scoren door een karikatuur te maken van hetgeen ik stelde
of je bent getriggerd geraakt omdat jij simpelweg niet zo heel erg goed bent in begrijpend lezen.
Ik neig aan te nemen dat het de tweede optie is, want ik kan het me niet zo heel goed voorstellen dat mensen moedwillig zichzelf op deze manier voor schut willen zetten.
Inhoudelijk vind ik ook het een en ander van jouw bericht. Ik had het namelijk over journalisten en niet één journalist; meervoud. Dit is een taalkundige vorm die betrekking heeft op meer dan één zaak. Ik vind het een beetje oneerlijk dat jij in jouw bericht het alleen hebt over de zaak James Rosen, alsof dit de enige kwestie zou zijn die als voorbeeld kan dienen in de metadiscussie over persvrijheid, The First Amendement en wat dies meer zij aangaande het verhaal van deze topic en de “schandaalvrije jaren” van de Obama-regering waaraan ik refereerde.
In het artikel, dat ik ter referentie bij mijn bericht aanbied, staat een schreeuwende kop waar wordt verwezen naar meerdere journalisten, dus mijn bericht en het artikel komen wat dit betreft met elkaar overeen. In de eerste alinea staan twee voorbeelden. Naast jouw beperkte weergave van dit artikel wordt er verwezen naar het
AP-schandaal. Daarnaast kan ik verwijzen naar het verhaal over
Sharyl Attkinson en als ik heel even off-topic ga kan ik in deze ook verwijzen naar
het Congres,
Europese leiders,
andere wereldleiders en op eigen grondgebied tegen de Constitutie in
miljoenen Amerikanen, om nog maar eens andere voorbeelden te noemen.
Terug naar jouw weergave van het James Rosen-schandaal, waar je waarschijnlijk abusievelijk vergeet te vermelden dat James Rosen aan de hand van de Espionage Act werd bestempeld als een
niet aangeklaagde mede-samenzweerder -hij is op geen enkel moment in staat van beschuldiging gesteld- voor simpelweg het verslaan van nieuws en dat in deze machtsmisbruik van de overheid ook de telefoongegevens van
de ouders van Rosen zijn getapt. Maar dit moet allemaal kunnen, want Obama is tha bomb jeweetz..!!
In de referenties die ik hierboven heb toegevoegd staan linkjes naar pagina's van Wikileaks.
Ik wil jou graag attent maken dat de acties van bijvoorbeeld een David Patraeus, Chelsea Manning, Reality Winner of Edward Snowden strafbaar zijn, maar het publiceren van informatie dat al onthuld is niet -althans niet volgens de Espionage Act.
Verder lijk je voorbij te gaan aan de informatie uit het artikel aangaande FISA. De journalisten, zoals James Rosen en die van de Associated Press, zijn doelwit geworden van de Obama-regering met behulp van FISA.
Om een dagvaarding te bemachtigen via normale juridische wegen is de DoJ gebonden aan mediarichtlijnen en het afgeven van meervoudige garanties, dat informatie cruciaal is voor het onderzoek, niet op andere manieren kan worden verkregen en dat alle mogelijkheden zijn uitgeput.
Via FISA bestaan deze check and balances niet, maar heeft men enkel te maken met de procedures van de FISC-rechtbank. Met andere woorden, zoals het artikel aangeeft, heeft de Obama-regering geheime regels gecreëerd om journalisten af te luisteren.
Verder is het goed om te weten dat gerechtelijke bevelen van deze rechtbank inherent geheim zijn en haar doelwitten bijna nooit geïnformeerd worden dat ze bestaan.
En FISA-verzoeken worden bijna altijd verleend. Van de 38169 verzoeken die zijn gedaan tussen 1975 en 2015 zijn er slechts 12 afgewezen.
bron Dan beweer je vervolgens dat Barack Obama niets met het onderzoek te maken zou hebben. Daar ben ik het ook niet mee eens, want het gebruik van de Espionage Act -dus FISA- is iets dat in de
Presidential Daily Briefings terecht komt. En ondertussen heeft men uit de "Russia collusion"-delusion, wat betreft de insurance policy, kunnen leren dat Barack Obama nogal een control-freak is.
bron Verder zijn de National Security letters een regeringsinstrument dat ook niet buiten de PDB blijven.
De manier waarop jij als in een reflex machtsmisbruik van de overheid meent te moeten verdedigen is heel opvallend, maar wel heel voorspelbaar in mijn opinie.
Ik kom ze namelijk regelmatig tegen, van die deugdkampioenen die een totale blinde vlek hebben hebben als het om hun verafgoding gaat van de “schandaalvrije” Obama en tegelijkertijd lopen te schuimbekken dat Donald Trump een marionet van Vladimir Putin is en zijn presidentschap niet legitiem kan zijn.
Ik blijf het toch zeggen voor deze mensen; zoek alstublieft professionele hulp!
Tot slot nog een stukje uit een op-ed van een slachtoffer van de Stasi-praktijken van de Obama-regering.
bron quote:
alhoewel het natuurlijk vast een prettg gevoel geeft voor sommigen om hun eigen sneeuwvlok-gedrag over die reporter die door Trump aangevallen werd ook nog te pogen te verhullen achter een kleuterschool-argumentatie van "jamaar, jamaar, Obama deed het oohook!" (inclusief een "ik herinner me dat ergens of heb het op de intrawebs gelezen"-verklaring)
Ik heb het eerder in deze topic al gedeeld, maar om het nog eens te benadrukken vind ik Abillio Acosta, April Ryan en Peter Alexander allen onbeschoft, heel erg zelfingenomen en enkel politieke activisten. Niets meer en niet minder. En juist niet pas na deze intermezzo. Al heel lang.
Verder vind ik de beslissing van de Secret Service wat minder en zou die van mij zijn geweest hem te negeren en op zijn minst het eerste jaar hem geen enkele vraag te gunnen.
Omdat zogenaamd zijn vrije meningsuiting wordt beperkt -huilde Abilio nog geen paar uur later op nationale televisie bij Anderson Cooper- kan deze ongemanierde narcistische bullebak dwepen in zelfmedelijden en het slachtoffer uithangen, iets dat ik niet zou willen verschaffen.
Acosta is een toneelspeler, een heel slechte, die alleen zichzelf belangrijk vind. Niet het nieuws verslaan of het informeren van het publiek; alleen Abillio.
Hij had geenszins de intentie vragen te stellen, maar om de president te bestrijden. "I want to challenge you" was zijn MO en daarmee trapte hij letterlijk af.
Hij wilde debatteren, maar het was natuurlijk geen één op één interview. Hij wilde de president de maat nemen door feitelijk het standpunt in te nemen, dat alleen de opinie van Acosta geldig is en er geen tegengestelde opvattingen kunnen bestaan.
Hij heeft een statement gemaakt en vragen gesteld, die beantwoord zijn. Ik durf zelfs te beweren dat hij er meer heeft kunnen stellen -en beantwoord zijn- dan in de gevallen van zijn collega's.
Zelfs toen de president genoeg had van het lompe gedrag beantwoordde hij zelfs
nog een vraag.
Het was niet zijn microfoon. Hij raakte dat staflid/medewerker aan. En hij praatte door de vragen van zijn collega's heen.
Met andere woorden heel voorbeeldig en collegiaal gedrag.
[ Bericht 0% gewijzigd door dellipder op 10-11-2018 08:35:28 ]