The Cabal; the Weaponization of Government

Maart 2016:
Volgens een rechterlijke uitspraak van het Foreign Intelligence Surveillance (FISA), die in mei 2017 openbaar werd gemaakt als gevolg van Freedom of Information Act (FOIA)-verzoeken van de conservatieve waakhond Judicial Watch, werd ontdekt dat er een hoge hoeveelheid illegale surveillance van Amerikaanse staatsburgers in 2016 zijn uitgevoerd. Pagina 83 van de rechterlijke uitspraak:

quote:

FBI gave raw Section 702–acquired information to a private entity that was not a federal agency and whose personnel were not sufficiently supervised by a federal agency for compliance minimization procedures.”

Ergens in het begin van 2016 werd het hoofd van de Nationale Veiligheidsdienst (NSA), admiraal Micheal Rogers, bewust van "aanhoudende" en "opzettelijke" schendingen van FISA en beval een uitgebreide review. Verder stopt hij alle FISA-702(17) “About Queries” permanent.
Belangrijke data voor de hier gepresenteerde tijdlijn, waarnaar wordt verwezen door de FISA-uitspraak, omvatten 9 maart 2016 en 18 april 2016. Pagina 84 van de rechterlijke uitspraak
In dit bericht staat meer informatie hierover .

18 april 2016:
Via de FISA gerechtelijke uitspraak weten we nu dat vanaf op deze datum de toegang tot FISA "About Queries" -materiaal voor freelancers is geblokkeerd.
De toenmalige FBI-directeur James Comey misleidde het congres in maart 2017 toen hij verzekerde dat FISA-gegevens niet op ongeoorloofde wijze werden ingezien. Pas in mei 2017, nadat de rechterlijke uitspraak van de FISA openbaar werd gemaakt, bleek dat zijn bewering niet waar was en dat onder Comey's FBI bepaalde afluistermateriaal over Amerikaanse burgers illegaal was gedeeld met derden.

19 april 2016:
Volgens de logboeken wordt Mary B. Jacoby vermeld als een bezoeker aan het Witte Huis. Link naar White House visitors log

Dit is dus de dag nadat de toegang tot de 702(17) afluistermateriaal voor freelancers werd geblokkeerd werd bezoekt een vrouw, met dezelfde naam als de vrouw van de oprichter van Fusion GPS Glenn Simpson, het Witte Huis.
Aan het einde van de maand komen wordt bekend dat zowel de DNC als de Hillary-campagne (HRC) Perkins Coi, een advocatenkantoor, hebben betaald om Fusion GPS voor hen opposition research uit te voeren naar Donald Trump - iets wat Simpson voor het congres had nagelaten te getuigen.
Ook nog in dezelfde maand wordt bekend dat de Obama-campagne $ 972.000 betaalt aan Perkins Coi voor juridische diensten.
En Nellie Ohr (zij is de vrouw van Bruce G. Ohr, die een senior DoJ official is) wordt aangetrokken om voor Fusion GPS te werken

23 mei 2016:
Terwijl de NSA bezig is de protocollen voor toegang tot haar database te herzien is ontdekt dat Nellie Ohr een HAM radioverguning aanvraagt.



De communicatie via deze zender wordt niet opgenomen in de NSA-database.
Bruce en Nellie Ohr hebben een eerder werkrelatie gehad met Glenn Simpson.
Ze werkten voor de CIA aan een Open Source-project over internationale georganiseerde misdaad.


Expert Working Group Report on International Organized Crime

Juni 2016:

Ergens in juni wordt Christopher Steele ingebracht om via anonieme bronnen en ander materiaal een rapport te compileren dat later als het befaamde Steele-dossier bekend wordt.
Uit de getuigenis van Simpson voor de Judiciary Committee wordt duidelijk dat Steele iemand bij de FBI had ontmoet over zijn eerste drie pagina's met informatie, en hem daarover had geïnformeerd. Op 20 juni 2016 geeft Steele dit materiaal aan Simpson. Dus de FBI was in en heel vroeg stadium op de hoogte van het dossier.
Verder was in dit materiaal geen connectie te leggen met de Donald Trump of Trump-campagne en coördinatie met Rusland.
De enige gebeurtenis waarbij iemand betrokken was van de Trump-campagne was de ontmoeting van Trump Jr. met de Russische advocaat Natalia Veselnitskaya op 10 juni, waarin ze beschadigende informatie beloofde over Hillary Clinton. En dit was informatie die ze van Simpson had gekregen waarvan hij zegt dat hij zich daar niet bewust van was.
Inmiddels is ook bekend dat Simpson Vesletnitskaya voor en na de meeting heeft gezien.
Wat nu ook bekend is, is dat deze ontmoeting vreemd genoeg helemaal niet in het Steele-dossier terecht is gekomen. Het werd voor het eerst gemeld in juli 2017 door de New York Times.
Welke informatie was er dan wel ingesloten in de eerste drie pagina's? Niet openbare en eerder verzamelde informatie?
In deze maand werd ook het eerste FISA verzoek ingediend en afgewezen door een gebrek aan bewijs en dat het verzoek te algemeen werd omschreven.

14 juni 2016:
In de media wordt voor het eerst gemeld dat de servers van de Democratische Nationale Commissie (DNC) gehackt zijn door vermoedelijk Russische hackers, onder het mom van de DCLeaks website -dit is echter nooit bewezen, maar er bestaat wel indirect bewijs die de suggestie dat Russen achter de hack-poging zaten ondersteunt.
Hun inspanningen, hoewel ze bijna een jaar actief waren, van de zomer 2015 tot april 2016, leverden weinig op. De aanvaller werd in het weekend van 11 en 12 juni 2016 uit het DNC-netwerk geweerd.

20 juni 2016:
De eerste drie pagina's van het dossier worden bezorgd.
Wat opvalt is dat er veel citaten zijn uit een groot aantal anonieme bronnen, zoals "een voormalige hoge Russische inlichtingenofficier die nog steeds actief is in het Kremlin", "een hooggeplaatst Russisch ministerie van buitenlandse zaken", "een Russische senior financieel ambtenaar ", en "een hoge ambtenaar van het Kremlin ".
Het rapport beweert ook bronnen te hebben van binenuit de inner-circle van de president-elect. Er worden beweringen gedaan over Trump's vermeende perverse seksuele handelingen die de Russische FSB opnam en als chantagemiddel tegen hem gebruikt. En er worden verwijzingen gemaakt naar de “cultivatie” van Trump door de Russen in de context van zijn onroerend goed transacties.

Juli 2016:
Volgens James Comey's getuigenis in maart 2017, begon het contraspionage onderzoek naar de vermeende samenspanning tussen het Trump campagneteam met de Russen in juli. Steele had iemand van de FBI ontmoet en een FISA-verzoek was al aangevraagd en geweigerd.
Het lijkt erop dat daarna de tactiek werd gewijzigd. De nexus begon onafhankelijk onderzoek te doen en informatie te verspreiden aan Fusion GPS die was verkregen van andere “about queries”. Fusion GPS gaf vervolgens deze informatie door aan Steele, vermoedelijk via de HAM-radio van Nellie Ohr. Het lijkt er ook op dat het nieuws over Russische hack pogingen bewust aan Steele voor zijn dossier was gegeven om daarmee een connectie met Trump en de Trump-campagne te suggereren.

4 juli 2016:

De eerste batch Wikileaks e-mails wordt vrijgegeven. In tegenstelling tot de publicaties van DCLeaks bevatten deze actuele e-mails ontvangen of verzonden door Hillary Clinton in haar hoedanigheid als minister van Buitenlandse Zaken, vrijgegeven onder de Freedom of Information Act.

De volgende drie pagina's worden aan het dossier toegevoegd. Hierin is er een shift in de casus te zien, omdat ze geen melding maken van Trump en zijn Russische contacten, maar door de staat gesponsorde cyberactiviteiten van de Russen bespreken. Opmerkelijker genoeg dateren deze activiteiten van 26 juli 2015. Dit wijst er sterk op dat dit de gegevens van de FBI zijn die verband houden met hun cyberveiligheidsonderzoek naar de eerdere hackpogingen van DNC-e-mails die verondersteld door Russische hackers in de periode vanaf de juni 2015 juni-juli 2016 waren gepleegd. Steele “ontving” deze informatie en stuurde deze terug naar Fusion GPS en zijn FBI-contactpersoon.

5 juli 2016:
FBI-directeur James Comey verklaart dat hij geen aanklacht tegen Clinton zou aanbevelen voor het gebruik van een privé-e-mail server tijdens haar periode op Buitenlandse Zaken.
Echter, Comey merkt op dat Clinton en haar stafleden "extreem onzorgvuldig" omgaan met (zeer) geheime informatie.


19 juli 2016:
De volgende vier pagina's van het dossier worden geleverd.
Deze bevatten nu voor het eerst een verwijzing naar iemand die verbonden is met de Trump-campagne, Carter Page, die in juli een reis naar Rusland maakte, die publiekelijk bekend was.
In het dossier wordt beweerd dat hij een aantal hooggeplaatste Russische regeringsfunctionarissen heeft ontmoet. Dit wordt echter niet bevestigd en door Page met klem ontkend.
Er wordt tevens beweerd Wikileaks een Russische entiteit is die samenwerkt met het Trump-team en de Russen om Hillary Clinton en de HRC-campagne te ondermijnen.
Opvallend is dat de taal in het dossier veel lijkt op beschuldigingen die eerder vanuit het Clinton kamp zijn geuit.

22 juli 2016:
Wikileaks geeft een enorme bulk van ongeveer 20.000 e-mails en 8.000 bestanden vrij die zijn verzonden door of zijn ontvangen door stafleden van de DNC.

30 juli 2016:
De volgende drie pagina's van het dossier worden naar Fusion GPS verzonden.
Ze verwijzen specifiek naar de angst van het Kremlin voor de politieke gevolgen van de onlangs gelekte DNC e-mails.

Augustus 2016:
Hoofd van het onderzoek Trump/Rusland contra-inlichtingen Peter Strzok vertelt zijn FBI-advocaat procureur en minares, Lisa Page, terwijl hij in het kantoor van FBI adjunct-directeur Andrew McCabe was:



Dit geeft aan dat, wat de verzekeringspolis ook was, deze al enige tijd werd gemaakt en dat deze vanuit de inlichtingengemeenschap kwam.
Volgens rechtbankdocumenten met betrekking tot een laster-zaak tegen Steele, is bekend dat de “auteur” in augustus 2016 contact heeft opgenomen met Andrew Wood, de voormalige ambassadeur van Groot-Brittannië van Rusland.
Dit contact was een poging van Steele om de geloofwaardigheid van zijn dossier te vergroten.

5 augustus 2016:
De volgende drie pagina's van het dossier tonen aan dat er binnen het Kremlin vermoedelijke grote consternatie is ontstaan over het onderzoek naar de DNC-hacks en vermeende bezorgdheid over de 'psychologische toestand en ambtsbekwaamheid' van Trump.
Dit klinkt heel (DNC/HRC/media) bekend, niet waar?

22 augustus 2016:
Deze twee pagina's lijken er niet bij te horen, maar houden verband met vermeende Russische zorgen over het ontslag van Paul Manafort als campagnemanager na onthullingen over zijn werk voor de regering van Oekraïene tussen 2013-2014.
De vorige twee pagina's waren gedateerd op 20 oktober 2016, maar verwezen naar de advocaat van Trump, Michael Cohen. Cohen zou naar verluidt zijn afgereisd naar Praag om daar officials van het Kremlin te ontmoeten.
De vragen hierover zijn hoe zo'n cruciale fout in het dossier is terecht gekomen en waarom werd dit verhaal pas toegevoegd nadat het dossier aan de media werd gevoerd?
Het meest logisch antwoord is, is dat een andere Michael Cohen naar Praag afreisde, en dit met behulp van de FBI surveillance werd opgemerkt en vervolgens doorgegeven werd aan Steele.

September 2016:
De volledige review van de NSA is volop gaande als de assistent-procureur-generaal die verantwoordelijk is voor de DoJ NDS-divisie, John P Carlin, een tussenrapport inziet door een kennisgeving in te dienen bij de FISA-rechtbank op 26 september.
Meteen daarna geeft hij zijn voornemen af om eind oktober met pensioen te gaan.
Dit lijkt op een heel bekeken manier om de suggestie te wekken dat de illegale surveillance door hem zelf is ontdekt.
Carlin heeft ook nooit Admiraal Rogers over deze kwestie geïnformeerd.

14 september 2016:
Vier extra pagina's van het dossier worden vrijgegeven aan Fusion GPS en de FBI.

21 september 2016:
Er wordt sexting ontdekt tussen Anthony Weiner, de echtgenoot van Huma Abedin (de persoonlijke assistent van Hillary Clinton), en een 15-jarig meisje.
Als onderdeel van het daaropvolgende onderzoek krijgt de NYPD zijn laptop, die een cache van e-mails die Abedin daar had opgeslagen bevat. Dit is belangrijk omdat het betekent dat mensen buiten de nexus wisten dat er meer e-mails bestonden. Er was geen andere keuze voor de FBI om deze kwestie nog eens nader te bekijken.

Aan het einde van deze maand is het dat voor het eerst details van het dossier naar de media worden gelekt. Via de rechtbankdocumenten is bekend dat Steele onthult dat Fusion GPS hem heeft aangestuurd reporters en outlets zoals the New York Times, the Washington Post, CNN, Yahoo! News and Mother Jones in te lichten over zijn bevindingen over Trump.
Yahoo! News is de enige die hierover een artikel schrijft, geschreven door Michael Isikoff, op 23 september 2016, waarin de inhoud van het dossier wordt genoemd. Er is verder helemaal niemand die iets van het bestaan van het dossier af weet.

Ook aan het einde van de maand OFA, dit is de stichting waaronder de officiële Obama campagne onder valt, doet een substantiële betaling aan Pekens Coie wederom voor “juridische diensten”.

Oktober 2016:
Ter voorbereiding op de grote onthulling tegen Donald Trump - het dossier is opposition research van de Democraten- besluiten de verschillende betrokken personen elkaar te ontmoeten, vermoedelijk om samen te werken of de verhalen op elkaar af te stemmen?
Bruce Ohr ontmoet in het geheim Steele, waarvoor hij gedegradeerd wordt vanuit zijn positie in de DoJ NDS-afdeling. FBI-jurist James Baker houdt een meeting met David Corn van Mother Jones, iets dat pas onlangs bekend is gemaakt en waarvoor ook Baker is gedegradeerd .

7 oktober 2016:
Ondanks de claim van de auteur van het dossier, dat zijn veronderstelde contacten hem op 10 augustus hebben verzekerd dat de hack geen schade zal aanbrengen voor Hillary Clinton begint WikiLeaks met het vrijgeven van een reeks e-mails en documenten verzonden door of ontvangen door Hillary Clinton's campagneleider John Podesta.
De Clinton-campagne herhaalde opnieuw de beschuldiging dat Wikileaks het 'vuile werk' opknapte van de Russische president Vladimir Poetin.

Dezelfde dag waarop Wikileaks de Podsta e-mails lekte, publiceren ODNI James Clapper en DHS Ashton Carter hun “Joint Statement from the Department Of Homeland Security and Office of the Director of National Intelligence on Election Security” waarin ze hun ernstige zorgen uiten over Russische inmenging in de 2016 verkiezingen door middel van cyberaanvallen.

18 oktober 2016:
Nog drie pagina's van het dossier worden afgedrukt, die Russische bronnen onderbouwen die beweren dat Carter Page in Rusland geheime ontmoetingen heeft gehouden met Igor Sechin.
Ook vermelden zij dat Trump's advocaat, Michael Cohen, een sleutelfiguur met de Russen.

19 oktober 2016:
Er worden nog twee pagina's ingeleverd met verwijzingen van Cohen die onthullingen uit Rusland van Carter Page en Paul Manafort zou hebben toe willen dekken.

20 oktober 2016:
In twee gedetailleerde pagina's wordt gesteld dat Michael Cohen - maar niet Trump's advocaat- afreist naar Praag voor een vermeende ontmoeting met Russen.

28 oktober 2016:
James Comey stuurde een brief naar het Congres waarin hij melding maakt van het feit dat er nieuwe e-mails van Clinton zijn gevonden op de laptop van Weiner en dat er opnieuw naar de zaak wordt gekeken.
Opmerkelijk genoeg maakt hij nergens officieel kenbaar dat het onderzoek wordt heropend. Er is geen openbare brief of aankondiging, zoals zijn statement dat hij eerder maakte om Clinton vrij te pleiten, hoewel hij natuurlijk wel kon vermoeden dat de brief aan het Congres openbaar zou worden gemaakt. Sterker nog, dit was precies waar de Clinton-campagne op wees, hoewel ze uiterst geïrriteerd waren over deze brief.

31 oktober 2016:
MotherJones publiceert het verhaal over een geheime verstandshouding (collusion) tussen de Trump-campagne en de Russische regering en citeert informatie uit het dossier, dat nog steeds niet publiekelijke informatie was op dat moment.
David Corn, de auteur van het artikel, citeert ook anonieme FBI-bronnen die informatie uit het artikel bevestigen. Corn beweert dat FBI-jurist James Baker niet zijn bron was, ondanks de geheime ontmoeting die hij met hem had.

Ook in oktober brachten de DoJ-juristen de FBI-informatie (Steele Dossier, etc.) op orde voor hun hernieuwde FISA-aanvraag.
Het is hoogstwaarschijnlijk de verantwoordelijkheid van het hoofd van de NSD, assistent procureur-generaal John P Carlin, geweest om een geldige juridische basis voor de FISA-verzoek te verzekeren. Feit is wel dat de advocaten die in eerste instantie de aanvraag doen (James Baker en Lisa Page?) hun zaakjes niet op orde hadden, voordat ze het verzoek indiende bij de Foreign Intelligence Surveillance Court (FISC).

Het eerste verzoek werd immers door de FISC afgewezen. Het FISA-verzoek werd als te ruim beschouwd door de rechtbank. Inmiddels is bekend geworden dat zowel Carter Page als Paul Manafort gesurveilleerd werden. Het is natuurlijk inmiddels ook bekend dat Page, Manafort, Cohen en Flynn de enige vier zijn die specifiek in het Steele dossier worden genoemd.
Bijzonder is dat de surveillance van Page al ergens in de zomer van 2016 (juni-juli?) is begonnen en dat zijn naam voor het eerst in het dossier opduikt in juli 2016, vanwege zijn reis naar Rusland, die openbaar bekend was.

Diezelfde maand voltooide de compliance officer van de NSA de review van de database en beveiligingsprotocollen en informeerde Rogers over talloze 702 (17) schendingen van e-mails en telefoongesprekken. Rogers gaat vervolgens de FISC rechtbank op 26 oktober 2016 informeren, maar Carlin is hem voor zonder hem daarover in te lichten (om hiermee de schijn op te werpen dat de DoJ zelf de schendingen heeft ontdekt).
Carlin verlaat zijn post op hetzelfde moment Rogers de FISC op de hoogte brengt dat er talloze niet-geautoriseerde FISA-702-zoekopdrachten waren uitgevoerd.

Ook is het belangrijk om weer uit de herinnering te halen dat DNI James Clapper, begin maart vorig jaar, ontkende dat er geheime bevelschriften voor surveillance door FISA rechtbank waren uitgevaardigd.
Technisch gezien heeft hij hierin gelijk, omdat een dagvaarding, in traditionele zin, wordt opgesteld voordat welke surveillance dan ook op het doel begint.
Met behulp van de "About Queries" -waarschijnlijk door Peter Strzok en Bruce Ohr- kan deze illegale activiteit met terugwerkende kracht legaal worden gemaakt door een FISA-rechtbank.
Het toedekken van eerdere illegale activiteit werd in juni nog geweigerd (FISA-verzoek was te ruim), maar het verzoek gedaan in oktober werd goedgekeurd waardoor alle daarvoor gedane illegale activiteiten legaal werden.

Waarom werd het verzoek in oktober goedgekeurd? Omdat het dossier voltooid was en een “uitgebreide” en “onafhankelijke” bron is die de informatie van de voortdurende illegale surveillance (achteraf “legaal” gemaakt) bevestigen.
De informatie die door de contra-inlichtingendiensten van zowel de DoJ als de FBI verzameld waren, vervolgens gedistribueerd werd door Nellie Ohr van Fusion GPS naar Christopher Steele, die de informatie verder bewerkt met zijn eigen verzamelde informatie (inclusief de openbaar bekende reis van Carter Page naar Rusland in juli 2016).
Initieel was de FBI van plan Steele $50.000 te betalen voor het dossier (waarschijnlijk in een poging om het dossier zelfs nog meer cachet te geven) voordat the New York Times hierover bericht en dit voornemen ruïneert.

Wat hier nu allemaal over bekend is, is dat het dossier deel uitmaakte (of mogelijk de volledige basis was) voor de goedgekeurde FISA-dagvaardingen.


Het is zeer aannemelijk dat alles dat aan de FISC rechtbank werd gepresenteerd in essentie Amerikaanse inlichtingenbronnen waren die zonder enige vorm van toezicht opereerden en in het geheim alles dat ze illegaal verzamelden aan Steele doorspeelden via Nellie Ohr en/of Fusion GPS.
Wanneer Steele zijn eigen verzamelde informatie aan de inlichtingen toevoegt is er een dossier gecreëerd, dat een bevestiging is voor “ verdachte activiteit” dat de rechter overtuigt om surveillance toe te staan en dus legaliteit te verstrekken aan een onderzoek dat vanaf juli gaande was.

Tot slot aan het einde van deze maand, nadat NSA-directeur Rogers een totale review maakt van de NSA-database, vinden DNI Clapper en de minister van defensie Ashton Carter dat Rogers weg moet. Ik vermoed dat ze vonden dat Rogers geen teamspeler was.

November 6 2016:
James Comey doet een mededeling, dat op basis van de beoordeling van de e-mails die op de laptop van Anthony Weiner zijn ontdekt de FBI bij haar standpunt blijft dat Hillary Clinton niet vervolgd zou moeten worden.

7 november 2016:
Donald Trump wint het presidentschap!
Glenn Simpson was verbolgen over het feit dat de media niet vóór de verkiezingen over de inhoud van het dossier hadden bericht. En hij liet doorschemeren dat hij had gewild dat de connecties tussen Trump en Rusland meer bekendheid zouden opleveren, zodat het publiek de ogen zou kunnen sluiten over Clinton en haar e-mailschandaal; waarvan nu bekend is geworden dat de FBI, feitelijk dezelfde groep mensen, de DoJ/FBI/Hillary/Obama/DNC nexus, altijd van plan was haar daarin het heel gemakkelijk te maken.

17 november 2016:
Als Admiraal Rogers tien dagen na de verkiezingen zijn onaangekondigde reis naar Trump Tower maakt om president-elect Donald Trump te ontmoeten, zijn Clapper en de rest van team Obama daar uiterst verbolgen over.
Wat is de reden dat Rogers Trump wil ontmoeten? De meest voor de hand liggende reden is, dat hij Trump aanraadde zijn hoofdkwartier te verplaatsen - hoewel het erop lijkt dat hij wegliet dat veel leden van zijn team, en misschien Trump zelf, afgeluisterd en anderszins werden gesurveilleerd door leden van de contraspionagedienst.
Op dit moment was absoluut niemand in de regering (buiten de nexus) op de hoogte van een onderzoek naar Trump, omdat alles buiten het Congres werd gehouden. Rogers wist ervan vanwege de review van de NSA-database. Vermoedelijk heeft Rogers een Sensitive Compartmented Information Facility (SCIF) opgezet in Trump Tower. Dit is een opgezette ruimte waarin mensen materiaal kunnen beoordelen of gesprekken kunnen voeren zonder dat externe bronnen er iets van kunnen waarnemen. Met andere woorden, als Rogers ervoor wilde zorgen dat zijn gesprek met Trump geheim bleef had hij een SCIF nodig om dit te doen. Dit veronderstelt dat de complete Trump Tower wordt afgeluisterd.

18 november 2016:
Degenen die nog twijfelen of Rogers een verhuizing aanraadde, is het in elk geval een feit dat de volgende dag Trump zijn hele transitieteam naar Trump National Golf Club in Bedminster, New Jersey verhuist. Pas begin maart 2017 maakt Trump in een aantal Twitterberichten zijn aantijgingen over het bespioneren van Trump Tower -dat hij via inlichtingenbronnen te weten is gekomen. Hij was op dat moment iets meer dan een maand president.

twitter:

realDonaldTrump twitterde op zaterdag 04-03-2017 om 13:02:48 How low has President Obama gone to tapp my phones during the very sacred election process. This is Nixon/Watergate. Bad (or sick) guy! reageer retweet

Later die maand wordt de voorzitter van de House Intelligence Committee, Devin Nunes, voor de eerste keer informatie getoond van verscheidene mensen binnen het team van Trump, die zijn opgepikt in de incidentele surveillance. Hij ziet dat de informatie uit deze surveillance vervolgens zijn onthuld en is verspreid binnen de inlichtingengemeenschap, hoewel er geen legitieme onderzoeksreden leek te zijn waarom hun namen op deze manier werd gedeeld.
Nunes, als lid van de “Gang van Eight”, mag op verzoek informatie bekijken die betrekking heeft op openbare en geheime Amerikaanse inlichtingenoperaties.

Wanneer Nunes een verzoek indient om informatie in te zien wordt deze afgeleverd in het SCIF-systeem. Zodra Nunes de informatie heeft gecontroleerd wordt deze uit het SCIF-systeem verwijderd (geen enkel systeem is op SCIF aangesloten).
Het is belangrijk op te merken dat President Trump senator Dan Coats nomineerde als ODNI, ter vervanging van James Clapper, op 5 januari 2017 - de Democraten hielden die benoeming echter tegen tot 16 maart 2017. Het is waarschijnlijk geen toeval, dat een week na deze benoeming, op 22 maart 2017, Nunes werd verteld over het toezicht op Trump-medewerkers en dat hij vervolgens deze informatie kon inzien.
Nunes verklaarde dat deze informatie niet gerelateerd was aan Rusland, of het Russische contra-spionageonderzoek van de FBI.


Ook in november, ergens na de verkiezingen, houden Bruce Ohren en Glenn Simpson van Fusion GPS een meeting. Werd er besproken welke strategie vanaf hier moest worden gekozen? Is dit het moment waarin de 'insurance policy” van kracht moet worden nu het dossier van Simpson officieel is voltooid? Alles lijkt in deze richting te wijzen.
Nu de uitslag van de verkiezingen bekend is, is de prioriteit om de inspanning te richten om van Rusland als het ware een “fall guy” te maken om Donald Trump uit zijn ambt te kunnen ontzetten.

Het enige dat James Comey en zijn gelijkgestemden hoeven te doen is hun Trump/Rusland-onderzoek te verbinden met de al eerder wijdverspreide zorgen binnen de inlichtingengemeenschap van het en zogenaamde hacken door de Russen van de DNC-servers.
Het verhaal van Russische bemoeienissen met Amerikaanse verkiezingen zou worden gebruikt om een ​​volledig verzonnen verhaal over de samenspanning tussen Trump en Rusland te pushen - dit is de focus waar het team van Robert Mueller zich op heeft toegelegd, hoewel ondertussen de doelpalen zijn verlegd naar “obstruction of justice”. Ik wil in herinnering roepen dat de Russische inmenging in de verkiezing van 2016 de initiële aanzet was voor plaatsvervangend procureur-generaal Rod Rosenstein om Robert Mueller als speciale aanklager in te stellen.

Het probleem voor de FBI was om het dossier openbare bekendheid te geven en als het publiekelijk bekend werd dit te koppelen aan een serieuze FBI-onderzoek, met andere woorden een lek.
Senator John McCain wordt hiervoor ingevoerd.

Misschien kun je je nog herinneren dat ik in de tijdlijn Andrew Wood in augustus heb vermeld. Hij was een vriend van Steele die op de hoogte was van het dossier. In november 2016 (na de verkiezingen) reisde Wood naar het Halifax International Security Forum 2017 in Nova Scotia, Canada, waar hij een ontmoeting had met McCain en informeerde hem over de inhoud van het dossier. McCain verzoekt vervolgens zijn assistent, David Kramer, om een Steele te ontmoeten in Surrey, net buiten Londen, om hem over deze kwestie in te lichten.
Eenmaal terug in de Verenigde Staten ging Kramer vervolgens naar Fusion GPS om hard copies van het dossier in ontvangst te nemen. Deze werden vervolgens meegenomen naar McCain die ze vervolgens in januari 2017 overdraagt aan de FBI, hoewel sommige media berichten dat dit rond 9 december 2016 plaatsvindt.

Deze maand gaat het "ontmaskeren" van Trump-medewerkers in een versneld tempo. Trump-medewerkers zoals Jared Kushner gaan in de transitieperiode legitiem contact aan met de Russen. Aangezien deze mensen geen Amerikaanse burgers zijn, kunnen ze ongestraft worden bespioneerd. Trump-personen die worden opgepikt in het kader van deze monitoring worden echter slechts incidenteel bespioneerd. Hun namen worden geredigeerd in inlichtingenreviews van deze contacten, tenzij de identiteiten worden onthuld, dat alleen kan worden gedaan als er een legitieme, onderzoeks- of veiligheidsreden is om dit te doen. Echter waren er in de laatste drie maanden van de Obama-regering letterlijk "honderden" van deze verzoeken, die op dat moment als legitiem werden beschouwd? Waarom? Vanwege de lopende contra-inlichtingenonderzoek naar Trump en de Trump-campagne die in oktober eindelijk legaal werd.

De reden dat zoveel mensen in de Obama-regering legaal toegang hadden tot deze namen, die uiteindelijk via illegaal werden gelekt naar de media -zoals Michael Flynn- kwam omdat Obama zijn presidentiële dagelijkse briefing (PDB) had gedeeld met meer dan 30 mensen.
Er was tijdens de regeerperiode van Barack Obama een precedent geschapen van een ongehoorde verspreiding van de inlichtingen in deze zogenaamde PDB.
Het bevat alle informatie die op ieder willekeurige dag wordt verzameld.
In theorie betekent dat de president en de ODNI de enige twee personen zijn die op dagelijkse basis op de hoogte zijn van alles in relatie tot inlichtingen, inclusief lopende onderzoeken, etc.
Ook degenen die de president die informatie toevertrouwt, hebben toegang.

December 2016:
Op 29 december 2016 geeft de Obama-regering de Joint Analysis Report vrij, waarvan verschillende politici en media beweren dat er details in staan over Russische betrokkenheid bij het hacken van specifieke data, computersystemen en netwerken van politieke partijen tijdens de verkiezingen. Echter wanneer je dit rapport leest vindt je niks van dit alles. Het schetst niets meer dan typische hacking-activiteit die inhoudelijk niet verschilt met rapportage over hacking van andere buitenlandse actoren.
De media claimen dat dit rapport het werk was van “17 inlichtingendiensten” die het er allemaal over eens waren dat de Russen hadden geprobeerd via cyberaanvallen de verkiezingen van 2016 te beïnvloeden. In werkelijkheid waren het slechts drie diensten (de CIA, de NSA en de FBI) en het vrijgegeven Russische rapport - waarom werd het überhaupt vrijgegeven? - ontbrak ook de standaardtaal, dat het werd gebruikt binnen de U.S. Intelligence Community.
Het diende echter het doel als het eerste officiële rapport dat “de Russen de verkiezing probeerden te hacken". Het narratief dat door het Clinton-kamp werd gepusht en door het tot nog toe voor het publiek onbekende Trump-dossier van kruit werd voorzien.

6 januari 2017:
De inlichtingengemeenschap geeft een rapport vrij, een vervolg van het verslag van 29 december, waarin dezelfde drie instanties allemaal een hoog vertrouwen uiten dat de Russen schade hebben willen toebrengen aan Hillary Clinton tijdens de verkiezing van 2016.
Heel opvallend is hoe dit rapport precies overeenkomt met de inhoud van het Steele-dossier.
Toen het echter ging over de vraag of Russische hackers Donald Trump hadden geholpen bij de verkiezing van 2016, gaf het hoofd van de NSA en de klokkenluider van illegale surveillance Micheal Rogers, in dat oordeel slechts een "matig vertrouwen" aan. Dit was een duidelijke afwijking van het oordeel van de FBI onder leiding van James Comey en de CIA, onder leiding van John Brennan -een man die schuldig was aan het bespioneren van het Congres onder Obama .

Toevalligerwijs was het dezelfde dag dat James Comey president-elect Donald Trump ontmoette en hem over het Trump-dossier vertelde -het was door John McCain eerder die week aan hem gegeven, hoewel iedereen weet dat de FBI het al in bezit had. Het was echter pas nadat McCain aan de FBI was gegeven, dat de beslissing werd genomen om Trump hierover te informeren.
Comey vertelt Trump ook dat hij niet persoonlijk onderwerp is van het onderzoek, iets dat opvallend goenoeg niet naar de media lekte. Wat wel naar de media wordt gelekt, is het feit dat de president wordt geïnformeerd over het dossier. Toen Comey werd gevraagd waarom hij Trump informeerde over het dossier, vooral omdat het een onderdeel was van een lopend onderzoek was waarbij Trump-mensen betrokken waren, zei verklaarde hij dat hij wist dat het sowieso door de media zou worden beicht.
Hoe zou hij dat weten? Welnu als je al mijn berichten tot nog toe hebt gelezen overweegt, dan begrijp en weet je het antwoord.

Buzzfeed, die geen onderdeel was van de groep media outlets die in september 2016 werden geïnformeerd over de inhoud van het dossier publiceerde de volledige inhoud van het dossier slechts vier dagen na die vergadering op 11 januari.
Waar haalden ze deze informatie vandaan? Vermoedelijk dat het van de FBI kwam, omdat Simpson claimde dat hij verbolgen was dat zijn dossier niet in zijn geheel werd gepubliceerd.
Als Buzzfeed het dossier eerder in bezit had gehad, ligt het dan niet voor de hand te stellen dat er geen reden is te bedenken waarom ze zouden wachten met publiceren?
Zou het kunnen zijn dat het overkoepelend narratief van de inmenging van Rusland in het verkiezingen van 2016 eerst moest worden gezaaid?
Zodra Comey Trump over het dossier inlicht -en in de context van een doorlopend contra-inlichtingenonderzoek,- geeft het de media een vrijbrief om aan te tonen dat het dossier een "geverifieerd" document is, dat de FBI dit serieus neemt in haar onderzoek naar de “collusion”tussen Trump en Rusland. Hoewel niets minder waar is.

De rest, zoals ze zeggen, is geschiedenis.

In dit bericht ga ik wat dieper in op het delen van geheime informatie onder de Obama-regering.
Misschien is het hierna wat duidelijker waarom er initieel veel geheime informatie uit de Trump-regering werd gelekt.

Geheime informatie wordt ondergebracht in secties binnen het groter geheel van de inlichtingengemeenschap. Elke inlichtingendivisie (van bijvoorbeeld de FBI, CIA, DoJ, DoD en Buitenlandse Zaken) kan beroep doen op geheime informatie specifiek voor dat onderdeel, taak en doelstellingen die daaraan verbonden zijn.

Deze gefragmenteerde structuur heeft tot de oprichting van the Office of the Director of National Intelligence, ODNI, geleid. Het was de aanbeveling van de 911-commissie om de ODNI als een hub te laten dienen om het delen van informatie te garanderen en zodoende ervoor te zorgen dat inlichtingen niet opzettelijk in andere secties worden achtergehouden.
De civiele toezicht (door volksvertegenwoordigers) over deze gefragmenteerde structuur valt onder een zeer selecte groep die bekend staat als de Intelligence Gang of Eight.
Vier Democraten en Vier Republikeinen (vier minority en vier majority politieke leiders.



_{De Gang of Eight}

De Gang of Eight kan informatieproducten inzien zien, omdat ze dezelfde machtiging hebben als de divisie waarvan de geheime inlichtingen vandaan komen. Ze houden ook toezicht op alle inlichtingenoperaties en worden geïnformeerd over alle memo's van de president.

Het Witte Huis - de uitvoerende macht - is ook host van geheime informatie daarom heeft ze ook haar eigen inlichtingendivisie en SCIF die inlichtingeninformatie bevatten die zijzelf creëren (zeer weinig), of inlichtingeninformatie die voor hen zijn gecreëerd (de grote meerderheid ).

Een voorbeeld van zo'n informatieproduct voor de uitvoerende macht is de President's Daily Briefing of PDB.

Het PDB is alleen in het het Witte Huis beschikbaar. Delen van de PDB worden gehost door de verantwoordelijke divisie, FBI, CIA, DoJ, DoD etc., maar alleen het Witte Huis heeft het volledig product hebben. Het product wordt speciaal voor de president samengesteld.

Door het toezicht en de gefragmenteerde structuur waarop geheime informatie worden verzameld, opgeslagen en opgeroepen spreekt het voor zich dat slechts enkele mensen toegang hebben tot het eindproduct van geheime informatie en inlichtingen, de PDB.
Echter onder president Obama de PDB was toegankelijk voor elke topambtenaar van zijn regering.

quote:

[…] But while through most of its history the document has been marked “For the President’s Eyes Only,” the PDB has never gone to the president alone. The most restricted dissemination was in the early 1970s, when the book went only to President Richard Nixon and Henry Kissinger, who was dual-hatted as national security adviser and secretary of state.
In other administrations, the circle of readers has also included the vice president, the secretary of defense and the chairman of the Joint Chiefs of Staff, along with additional White House staffers.
By 2013, Obama’s PDB was making its way to more than 30 recipients, including the president’s top strategic communications aide and speechwriter, and deputy secretaries of national security departments.

Bron

Dit geeft dus tientallen mensen directe toegang tot geheime informatie inclusief daaraan gekoppeld bekend gemaakte identiteiten, dat potentieel voor specifieke partijpolitieke doeleinden gebruikt kan worden.

Een jaar geleden berichtte the New York Times over dit precedent.



Bron

Zoals je nog kunt herinneren had Sally Yates in 2015 het toezicht blokkeerde op de divisie NSD van de DoJ van Micheal Horowitz.
En misschien kun je ook nog herinneren dat Devin Nunes tijdens zijn persconferentie eind maart vertelde geschokt te zijn over de informatie die hij kon inzien die het resultaat waren van de FISA 702 (17).
Daarom is Nunes al maanden bezig bewijsmateriaal te verzamelen.

Ik vermoed dat bij de geduldige lezer het grotere plaatje inmiddels een beetje zichtbaar wordt.

Zoals ik al eerder heb bericht was president Barack Obama de enige persoon van de nexus die een duidelijk politiek motief zou kunnen hebben om dit plot helpen te creëren of onder zijn neus te laten gebeuren.
Een aantal feiten die hebben plaatsgevonden; Mary B Jacoby die het Witte Huis bezoekt en de betalingen aan Perkins Coie, die perfect in de tijdlijn van constructie van het dossier passen.
Als met deze indirecte bewijzen een directe betrokkenheid bewezen kan worden gaat het dus over een poging van een zittende president om met een dossier met daarin allerlei niet geverifieerde, ongefundeerde aantijgingen en beschuldigingen en complete leugens een persoon, presidentskandidaat, president-elect en president van de politieke oppositiepartij te ruïneren.
Het gaat dan over de grootste politieke schandaal in de geschiedenis van de Verenigde Staten.
Dit plot wordt meer substantieel met alles wat ik hier inmiddels heb besproken, zoals onder andere de illegale telefoon-, e-mail en gesprekkentaps en misleiding van de rechtbank om goedkeuring van een FISA-aanvraag te verkrijgen.

Al deze zaken zouden bovendien in de President's Daily Briefings (PDB) moeten hebben gestaan.
Als Obama dit proces niet zelf op gang zou hebben gebracht dan zou, volgens de normale constructie van het delen van geheime informatie en inlichtingen, hij op een later moment hier achter komen.
Theoretisch zou het kunnen dat alle informatie hierover bewust buiten de president werd gehouden, maar dan zou de hele inlichtingengemeenschap geen enkel component -deel-informatie van de verschillende divisies- van deze contra-inlichtingen operatie aan de president hebben meegedeeld.
Gezien de mate van samenwerking van anti-Trump elementen binnen de FBI en de DoJ en het feit dat de PDB met elke topambtenaar van de Obama-regering (tot ruim 30 personen) werd gedeeld tart deze theorie de logica.
Het ligt meer voor de hand dat Obama wist wat er speelde en er zijn aanwijzingen die vermoeden dat hij een hand heeft gehad in het orkestreren van dit alles.

Er komt steeds meer bewijs vrij dat dit alles een plot betreft van de Obama-regering om enerzijds Hillary Clinton vrij te pleiten van al haar misdrijven in de e-mail controverse en de aankomende president te framen in een listige Russische samenzwering, omdat Clinton president moest worden.
Topamtenaren van de FBI en de DoJ hebben hun eed te grabbel gegooid, wetten overtreden en mogelijk misdrijven gepleegd met het politiseren van overheidsinstrumenten tegen politieke tegenstanders.
James Comey heeft een fake strafrechtelijk onderzoek ingesteld tegen de voormalig minister van Buitenlandse Zaken Hillary Clinton, doordat hij geen van de standaard procedures volgde, haar op elke mogelijke manier heeft gespaard (onder andere door de inmenging van procureur-generaal Loretta Lynch), verschillende mensen gratuit immuniteit bezorgde, hij toestond dat bewijsmateriaal werd vernietigd, hij geen grand jury instelde noch iemand heeft gedagvaard of huiszoekingen deed.

Voor degenen die niet bekend zijn of inmiddels zijn vergeten, de Clinton e-mailkwestie gaat over de kwestie dat Clinton in haar hoedanigheid als minister van Buitenlandse Zaken haar privé e-mailserver gebruikte voor officiële zaken om zodoende FIOA te kunnen omzeilen .
Ze verplaatste vertrouwelijke, geheime, top-geheime informatie en SAP inlichtingen van beveiligde overheidslocaties op haar eigen onbeveiligde en niet geëncrypteerde privé-server. Dit alleen al is een misdrijf volgens de Espionage Act, in het bijzonder sectie 793 F.
Het is simpelweg strafbaar om informatie van SIPRNet, JWICS en SCIF van of uit overheidslocaties af te halen.
Daarnaast vernietigde Clinton via haar advocaten 33.000 e-mails in het lopende congres en FB-onderzoek. Ook hier zijn een aantal issues die meespelen inzake de Federal Records Act, Freedom Of Information Act, NARA en U.S. Crimes and Criminal Procedure Code.
De FBI-agenten en juridische medewerkers (van de DoJ en FBI) die de Clinton e-mailzaak "onderzochten" zijn nu ook weer leden van het team van de special counsel van Robert Mueller in zijn "Russia collusion-onderzoek".
Deze leden zijn niet partijdig, maar simpelweg vijandig jegens de Amerikaanse president. Ze hebben donaties gedaan aan Clinton- en de Obama-campagne, juridisch de Clinton Foundation en de Clinton's in strafrechtelijke onderzoeken bijgestaan en in vrijgegeven e-mails en sms-berichten zich uiterst laatdunkend en vijandig uitgelaten over Donald Trump.

De innige samenwerking tussen de FBI en het controversiële Fusion GPS is bedenkelijk. Fusion GPS is een bedrijf dat zich hoofdzakelijk bezighoud met politieke smeercampagnes en was betaald door Hillary Clinton, de Clinton-campagne en de DNC om het Steele-dossier over president Donald Trump te creëren en te verspreiden.
Zonder strafrechtelijke of nationale veiligheidsredenen heeft de FBI valse feiten gecreëerd, zodat ze goedkeuring kreeg om onder andere telefoongesprekken af te tappen en elektronisch te surveilleren. Met gebruik van de FISA 702 (17) “about queries” werd een nepzaak tegen de president gestart.
In een 99 bladzijden lange gerechtelijk oordeel stelt de FISC rechtbank dat er hier sprake is van “systematic and on-going violations of the law [by the FBI and their contractors using unauthorized disclosures of raw intelligence on Americans]”.
Vermoedelijk zijn de “contractors” Fusion GPS en Crowdstrike.
Fusion GPS en Crowdstrike krijgen dus toegang kreeg tot de "raw data" van "702 (17) incidental collection" van Amerikaanse staatsburgers.
Als dit bewezen of door Devin Nunes of Micheal Horowitz openbaar gemaakt kan worden hebben zowel Crowdstrike, Fusion GPS als de FBI misdrijven gepleegd en liggen privacy rechtszaken voor de hand.
Er lopen inmiddels een aantal rechtszaken die vooralsnog alleen Christopher Steele en Fusion GPS treffen.

Devin Nunes zou mogelijk hierover meer informatie kunnen verspreiden. #ReleaseTheMemo gaat over namen en kwesties van geheime informatie en inlichtingen die vanwege deze kwalificatie, privacyredenen of anderszins zijn geredigeerd.
Nunes, als lid van de “Gang of Eight” kan deze informatie in niet-geredigeerde vorm inzien en is dus op de hoogte welke bedrijven en personen in deze kwesties zijn geïmpliceerd -feitelijk op de hoogte is van alle (belastende) informatie.
De memo is dus gebaseerd op informatie uit inlichtingen van onder andere de NSA, FBI en DoJ.
Devin Nunes die door Democraten als Adam Schiff is besmeurd, vanwege zijn onderzoek dat de Democraten begrijpelijkerwijs niet zint, maar volledig is vrijgepleit van elke vorm van wangedag in deze kwestie.

Volgens gerechtelijke stukken en mediaberichten heeft Fusion GPS aan journalisten en mediabedrijven het Steele-dossier gepitcht en werden door hen ook uitbetalingen gedaan.
Kort gezegd is de wetshandhaving corrupt en de media omgekocht voor propagadadoeleinden en een verlengstuk van de politieke agenda van de DoJ/FBI/Hillary/Obama/DNC nexus, alles om Donald Trump te ruïneren en een verkiezingsuitslag ongedaan te maken.
Wanneer alle feiten en bewijsmateriaal hierover werkelijk een breed bewustzijn bereiken, de actoren verantwoordelijk worden gehouden voor hun acties en misschien aanklachten worden ingediend en mensen worden veroordeeld kan het niet anders dan dat dit schandaal gezien gaat worden als een Watergate on steroids.

[ Bericht 0% gewijzigd door dellipder op 22-01-2018 20:17:38 ]

quote:

From Conspiracy Theories to Conspiracies

Not all conspiracy theorists are unhinged paranoids—even when they insist there was a loosely organized if not sometimes incoherent effort to destroy Donald Trump’s candidacy beyond the bounds of “normal” politics and later a renewed and unprecedented endeavor to abort his presidency.

After all, did anyone believe that in the year 2017 the losing side in an American election would immediately dub itself the “Resistance”—channeling the World War II nomenclature of the guerrilla campaign against the Nazi occupation of France? Or that the defeated candidate Hillary Clinton would formally embrace the imagery of liberationist patriots fighting a Nazi-like Trump’s occupation of the United States?

One ingredient for removing a president would entail a nonstop effort by the opposition to use the courts, the legislative branch, the investigatory agencies, and the administrative state to discredit, undermine, and remove an elected government. In modern terms, that might entail opponents suing to challenge the legitimacy of the election, perhaps by charging in court that according to “experts,” voting machines were dysfunctional and thus some state tallies were null and void.

The effort might embrace trying to subvert the Constitution by pressuring state electors not to honor their constitutionally defined responsibilities to vote in accordance with the popular vote in their respective states. It might also include an effort to introduce articles of impeachment in the House.

A resistance might sue under the 25th Amendment to find the president non compos mentis, accompanied by a popular campaign to clinically diagnose the president as mentally unfit or physically decrepit. Or a resistance might use the courts to seek the removal of an elected president on grounds he was a rank profiteer and had violated the Emoluments Clause of the U.S. Constitution—or to file suits with cherry-picked liberal judges to delay and stop the president’s executive orders. On the petty side, an organized effort to discredit a president would range from boycotting the Inauguration to deliberately holding up and delaying confirmation of his appointees.

In fact, in just Trump’s first year we have seen all these things and more.

Pop Culture Provocations
Any “resistance” aimed at removing a president would also involve the proverbial street and popular culture. A good way might be to implant to such a degree the idea of killing or harming the president that it would become something more than just a sick fantasy, but become contextualized as an act of near patriotism across the broader culture. Celebrities accordingly might dream out loud at rallies of blowing up the White House. Or a movie star might announce to his audience his hopes for a repeat of a John Wilkes Booth-style assassination. Or a state legislator might post hopes that someone would kill the president. Or a rapper might release a video in which the president is shown shot. Or a comedian on camera might hold up a facsimile of the bloody severed head of the president. Or a New York troupe might perform public plays in which the president each evening is ritually stabbed to death.

We might also see and hear ad nauseam from actors and other celebrities expressing desires to beat him to a pulp, or hang him, or shoot him—all the insidious efforts not of those easily disregarded as unhinged, but of those with public personas, and with the effect of incrementally normalizing violence against the president. Late night comedians might vie with each other in their profanity and scatology, ridiculing the president with references to him fellating a foreign leader. Who knows, a secret service agent might even post a brag that she would not be willing to “take a bullet” to defend the likes of this president. Or a left-wing zealot might think shooting Republican congressmen was doing his part to thwart the evil Trump agenda.

All that, too, transpired in Trump’s first year.

Blue, anti-Trump states might seek to nullify federal law, in the fashion that the states of the Old South insisted that they were not subject to federal jurisdictions. California, for example, might declare itself a sanctuary state, a declaration that would forbid federal immigration agents from enforcing fully the law. Or the states might incessantly sue the president’s administration on everything from immigration to environmental policy—such that every two weeks California is ritually filing a new suit in a friendly court to curtail federal government jurisdiction over state residents. The California governor might declare the president an immoral agent who had no fear of God, as grandees in his state talked of Calexit, a secession from the president’s United States. Or the California legislature might dream of subverting the new federal code curtailing state tax deductions in adolescent ways that would earn any taxpayer who tried such a con an IRS indictment.

In fact, in just Trump’s first year, we have seen all those efforts transpire as well.

Control the Media, Control the Narrative
In historian Edward Luttwak’s semi-serious Coup d’état: A Practical Handbook, control of the media is essential to abort a leader’s term. Ideally, a resistance should hope to so influence or enlist popular television, radio, electronic media and print journalism to ensure that 90 percent of all coverage of the president would be classified as negative. Reporters would issue fake news reports, ranging from stories that the president deliberately phoned a foreign leader and threatened invasion, or in racist fashion had insulted minorities by removing the bust of a black civil rights icon from the West Wing. Some reporters would use on-air obscenity and scatology in expressing their hatred of the president, in efforts to normalize the once abnormal. The more theoretical would ponder the need to jettison disinterested reporting, claiming that the danger of Trump justified biased coverage. The deep-state media might brand as believable a fake-news, tell-all book about the secret and private lives of the Trump inner circle.

All of that happened in 2017. And it’s still happening.

What better way to derail a presidency would there be than to allow a blank-check special counsel to search out alleged criminal activity on the part of the president? We have seen FBI Director James Comey confess that he deliberately leaked, likely illegally, confidential notes of a meeting with president Trump to the media, with the expressed intent of creating a “scandal” requiring a “special counsel”—a gambit that worked to perfection when Comey’s close friend, former FBI Director Robert Mueller was appointed.

To facilitate those efforts, the counsel would appoint to his team several attorneys who despised the very target of their investigation. In fact, many special investigators have given generously to the campaign of Trump’s past political opponent Hillary Clinton and in at least one case had worked previously for the Clinton Foundation. Note that after nearly a year, the Mueller investigation has not indicted anyone on collusion charges and is unlikely to. Rather, in special counsel trademark, low-bar fashion, it is seeking to indict and convict suspects for not telling the whole truth during interrogations, or violating other statutes. As Peter Strzok—once one of the FBI’s lead investigators in the Mueller investigation—concluded of the “collusion” allegation to his mistress Lisa Page: there was “no big there there.”

The FBI itself would have earlier trafficked in a fraudulent document funded by the Clinton campaign to “prove” Trump and his team were such dangers to the republic that they required surveillance under FISA court warrants and thus should surrender their constitutional rights of privacy. The ensuing surveillance, then, would be widely disseminated among Obama Administration officials, with the likely intent that names would be unmasked and leaked to the anti-Trump press—again, in efforts to discredit, first, the Trump campaign, and later the Trump transition and presidency. A top official of the prior Department of Justice would personally consult the authors of the smear dossier in efforts to ensure that its contents would become useful and known.

In fact, all that and more has already transpired.

Subversion as Plain as Day
Key officials of the prior government would likewise weigh in constantly to oppose the subsequent Trump agenda and demonize their own president. Samantha Power, Susan Rice, and Ben Rhodes would warn the country of the threats posed by their successor, but fail to disclose that they had previously requested to view FISA surveillance of the Trump team and to unmask the names of U.S. citizens which predictably soon appeared in media reports. Former Secretary of State John Kerry, according to the Jerusalem Post, assured a prominent Palestinian government leader, “that he should stay strong in his spirit and play for time, that he will not break and will not yield to President Trump’s demands.” Kerry reportedly further assured the Palestinian representative that the president may not be in White House for much longer and would likely not complete his first term. In sum, the former American secretary of state all but advised a foreign government that his own president is illegitimate and thus to be ignored or resisted in the remaining time before he is removed.

If any of these efforts were undertaken in 2009 to subvert the presidency of Barack Obama popular outrage might well have led to criminal indictments. If Hollywood grandees had promised to do to Barack Obama what they boast doing to Donald Trump, the entire industry would have been discredited—or given the Obama investigatory treatment.

Indeed, in many cases between 2009-2017, U.S. citizens the Obama Administration found noncompliant with its agendas became targets of the IRS for their political activity or monitored by the Justice Department. The latter included reporters from the Associated Press and James Rosen of Fox News. Many a journalist’s sources were prosecuted under the Espionage Act of 1917. In another case, a filmmaker had his parole revoked and was scapegoated and jailed to advance a false administration narrative about the death of four Americans in Benghazi. Still others were surveilled by using fraudulent documents to obtain FISA court orders.

Everyone should be keen to distinguish conspiracies from conspiracy theories. The above are real events, not the tales told by the paranoid.

In contrast, unhinged conspiracy theorists, for example, might obsess yet again over the machinations of multibillionaire and leftist globalist bogeyman George Soros, and float wild yarns that he would fly to Davos to assure the global elite that he considers Trump “a danger to the world,” while reassuring them that the American president was “a purely temporary phenomenon that will disappear in 2020—or even sooner.” . . .

_Bron

Het Amerikaanse congres heeft een aantal comités opgetuigd als toezichthouder van verschillende overheidsdiensten.
In het “Russia collusion”-onderzoek proberen deze comités bewijsmateriaal, getuigenissen en andere zaken te verzamelen om een beeld te krijgen van de ware toedracht achter dit verhaal.
Afgelopen jaar 24 augustus dagvaardde de House Permanent Select Committee on Intelligence (House Intel Committee) de FBI met het verzoek om het vrijgeven van alle FD-302's en FD-1023's betreffende het Steele dossier.

De FBI heeft een aantal standaardformulieren die gebruikt moeten worden wanneer er activiteiten worden uitgevoerd. Het gebruik van deze formulieren is verplicht en worden vaak in hoorzittingen gebruikt als contextueel bewijsmateriaal.
Een FD-302 formulier wordt door FBI-agenten gebruikt om een rapport of een samenvatting te maken van een gesprek of een verhoor dat ze uitvoeren en bevat informatie van de notities daaruit.
Het geeft een overzicht van de gestelde vragen en antwoorden en geeft aan wie er tijdens het interview aanwezig was. Hier is een voorbeeld


Een FD-1023 formulier wordt door FBI-agenten gebruikt om meetings tussen agenten en informanten (en andere bronnen) te documenteren. Dit formulier wordt ook weleens een CHS-rapport (Confidential Human Source) genoemd.



Het voorbeeld van een FD-1023 hierboven, geeft uitgebreide informatie over de informant en wat er moet worden gevraagd, alsmede door wie, waar en wanneer.
Maar het geeft geen antwoorden van informanten of details over de bijeenkomst weer.
De FD-302 onthult de inhoud van het interview en identificeert alle deelnemers. De FD-1023 schetst wie wie heeft ontmoet, waar, wanneer en waarom.

Het duurde een aantal maanden en wat correspondentie over en weer tussen de voorzitter van de House Intel Committee, Devin Nunes en de FBI, voordat de opgevraagde documenten werden geleverd.
Aan het begin van deze maand stelde Nunes de cruciale FD-302's and FD-1023 betreffende het Steele dossier veilig, zoals uit deze brief van Nunes aan Rod Rosenstein, de plaatsvervangend procureur-generaal van het ministerie van Justitie (DoJ) valt op te maken.
Deze brief documenteert hun gesprek en hun overeenkomst.




Het Steele dossier is de achilleshiel van de “Russia collusion”-narratief. De 302's en 1023's zullen alle betrokkenen identificeren; zowel de informanten als de FBI en DoJ functionarissen.

Devin Nunes verzekerde ook gesprekken/verhoren met FBI en DoJ functionarissen. Zoals uit de brief valt op te maken. Een opvallende naam in dit rijtje is Bill Priestap. Priestap is het hoofd van de contra-inlichtingendivisie van de FBI.
Hij was de directe baas van FBI-agent Peter Strzok. Hij bevindt zich in het epicentrum van de contra-inlichtingen operatie tegen Donald Trump.
Nog wat extra details zijn hier te vinden.

Nadat James Comey loog over de DNI liet hij zich verleiden te verklaren dat Bill Priestap degene is die de beslissing nam om het Congres informatie te onthouden: "Het is meestal de beslissing van het hoofd van onze afdeling contraspionage."

vanaf minuut 1:20



Resumé hierover is dat de FBI een contra-inlichtingenoperatie tegen Donald Trump (9 maanden eerder dan dit verhoor) in gang had gezet zonder daarbij het Congres, als toezichthouder, hierover in te lichten. De toenmalige FBI-directeur James Comey die hierover verantwoording moest afleggen verklaarde in een hoorzitting dat het hoofd van de afdeling contraspionage daarover de aanbeveling gaf.
Comey ontduikt hiermee expliciet zijn verantwoordelijkheid.
Of het verstandig is om van Bill Priestap een zondebok te maken waag ik me te betwijfelen, aangezien hij over enorm veel informatie beschikt.



Een ander opvallende naam in dit rijtje is die van de stafchef van Comey, James Rybicki .



Net als Priestap beschikt Rybicki over veel informatie. Het nu ook bekend dat beiden betrokken waren bij de beruchte statement van James Comey die Hillary Clinton vrijpleitte.
Bron FBI records; the vault .



Zoals je kunt zien zijn de andere ontvangers belangrijke hoofdrolspelers in deze gehele kwestie zoals Peter Strzok, Andrew McCabe en James Baker (en anderen waarvan de namen zijn namen geredigeerd).
Rybicki werkt nog steeds als FBI functionaris onder Christopher Wray.

Devin Nunes stelde ook de rest van de sms-berichten van Peter Strzok veilig. In totaal 9500, die hij vanaf 11 2018 januari ter beschikking heeft.



Ook is er vanaf 11 januari informatie bekend geworden over Mueller's top gedeputeerde Andrew Weissmann met betrekking tot een ontmoeting die hij heeft gehad met de media.
Alle informatie hierover wordt door de FBI momenteel verzameld. Dit is een sterke aanwijzing dat Weissmann momenteel onderwerp is van onderzoek.

Weissmann kwam in the picture vanwege een e-mail die gevonden werd door waakhond Judicial Watch. Daarin prees hij Sally Yates uitbundig voor haar weigering de Executive Order van Donald Trump betreffende de “travel ban” uit te voeren.



De meest belangrijke informatie dat Devin Nunes in dit aspect van het “Russia collusion”-onderzoek heeft verzameld is een FD-302 dat zo gevoelig is, dat de FBI-directeur Wray dit zelf aan Nunes en zijn onderzoekers heeft getoond, zoals in de brief staat vermeldt.



Opvallender nog is dat deze brief door Nunes is gedocumenteerd en publiekelijk heeft vrijgegeven.
De brief is een uiteenzetting van een mondeling gesprek dat hij verplicht hoeft vast te leggen, maar toch deed is hij heel transparant.

Devin Nunes heeft heel wat hordes moeten nemen om te zijn waar hij nu is, inclusief een onderzoek voor de ethische commissie.
Hij kan echter zich nu volledig richten op het ontrafelen van deze zaak.

Twee zaken die ik hier nog wil benadrukken. De onderliggende informatie en inlichtingen van "The Memo" zijn ook de 302's en de 1023's. Er is van deze informatie slechts heel weinig gelekt naar de media (ter herinnering is in de afgelopen maanden anti-Trump informatie veelvuldig in de media terecht gekomen), maar The Daily Beast vermeldde in haar artikel de namen James Comey, Rod Rosenstein en Andrew McCabe.
Er wordt door onder andere Adam Schiff en sommige media outlets veel mis- en desinformatie verspreid over dit document.
"The Memo" is gedestilleerde informatie van duizenden pagina's verzamelde bewijsmateriaal (e-mails, sms-berichten, FD-302's, etc.) van de FBI en de DoJ; informatie van de inlichtingendiensten zelf.

Het gaat hier over toezicht houden. Geen enkel overheidsorgaan of -official staat boven de wet en bij de toezichthouder, in dit geval de House Intel Committee, moeten overheidsfunctionarissen hun verantwoording af leggen.

De gesprekken en informatie van de House Intel Committee worden gecontroleerd en de controle gecontroleerd vanwege de vele onderzoeken die plaatsvinden.
Houd altijd rekening met de bron van de informatie en de spin die sommige media outlets geven om het narratief te beïnvloeden. Houd er rekening mee dat Fusion GPS media heeft betaald om informatie uit het Steele dossier te verspreiden.
Er zullen nog vele openbare onthullingen en tactische (opvallend getimede) lekken zijn. Soms wordt is zo'n lek positief, soms vernietigend.
De informatie die beschikbaar wordt gemaakt te allen tijde heel kritisch bekijken en sowieso niets zomaar voor waar aannemen dat bijvoorbeeld Politico, The New York Times, CNN en anderen uit de mainstream media publiceren of uitzenden.
Check and double check!

[ Bericht 0% gewijzigd door dellipder op 31-01-2018 16:08:10 ]

De memo wordt teveel gehypet, in mijn opinie.
Het is een politiek stuk (weliswaar gebaseerd op materiaal van de overheidsdiensten zelf én gerechtelijke documenten) en geen juridisch instrument waarmee "the cabal" afgevoerd wordt en iedereen daarna voorspoedig en vrolijk verder leeft.
Deze memo kan wel een kickoff zijn voor meer memo's, aangezien het politiseren van overheidsorganen reëel is.

Ga maar na...
Clinton e-mail controverse. Alle gebruikelijke standaarden voor onderzoek niet nagekomen.
Clinton Foundation. Corruptie wordt onderzocht door de FBI. Vaststaat dat er een coördinatie was tussen de staf van Hillary Clinton en de staf van de Clinton Foundation in de periode van haar ministerschap Buitenlandse Zaken.

De Uranium One controverse gaat over het monopoliseren door Vladimir Putin van de wereld uranium reserves.
De belangen van deze mijnrechten Verenigde Staten zijn verkocht voor heel veel geld, terwijl de omstandigheden tijdens de beslissing over deze deal, genomen door de Clinton/Obama overheid de doorgang niet konden rechtvaardigen. De Russen waren al bezig via omkoping, smeergeld en samenzwering hun belangen te vergroten. Het onderzoek naar deze praktijken is in de doofpot beland en het Congres niet ingelicht.

Awan contra (aka spy-ring in Congres) daar heb ik in dit topic al het een en ander over uiteen gezet.
Samengevat is er een groep Pakistanen die via niet rechtmatig verkregen beveiligingsbevoegdheid informatie van de servers van de meest belangrijke comités van het Congres naar off-sides servers hebben getransfereerd. Ongeveer 80 Democratische volksvertegenwoordigers zijn hierbij betrokken hetzij actief vrijwillig of door middel van chantage.

ATF Gunwalking schandaal waarvan het onderzoek is getraineerd en op elke mogelijke manier is dwars gezeten door de Obama regering.
In deze zaak is Eric Holder de enige procureur-generaal uit de geschiedenis van de Verenigde Staten minachting van de volksvertegenwoordiging opgelegd.
In deze zaak is niemand verantwoordelijk gehouden, maar kreeg onlangs een soort van doorstart in het onderzoek naar de ware toedracht via een uitgebreid artikel in Politico.

Afluisterpraktijken waar het Trump team te maken heeft gehad is in principe gesneden koek voor de Obama regering, want dit deed ze al eerder bij journalisten.

De IRS schandaal komt weer overeen met dezelfde tactiek als in de kwestie "Russia collusion" om de macht van de overheid te gebruiken voor partijpolitieke doeleinden. In dit bericht staat een filmpje van top-Democraat Chuck Schumer die doodleuk stelt dat wanneer groepen zich niet conformeren aan de partij-ideologie van de Democraten dat zij door de Belastingdienst moeten worden opgespoord en worden bestraft. Je kunt in elk geval niet zeggen, dat deze groep mensen niet ontkennen dat zij de daad bij het woord voegen.

Bundy stand-off is ook een zaak die te maken heeft met Uranium One. Kort gezegd zijn het bully praktijken van de overheid om via dure rechtszaken landeigenaren weg te jagen. Toevalligerwijs vooral in Nevada, mijngebied van uranium in de Verenigde Staten.

En dan ga ik niet eens dieper in op de human trafficking en organ harvesting.
Het is altijd hetzelfde liedje; macht, corruptie, drugs en geld...

Veel interessanter dan de memo in de hele "Russia collusion" kwestie is natuurlijk dit bericht:

quote:

Mueller team seeks delay in Flynn sentencing

Special Counsel Robert Mueller's team has postponed the sentencing of former national security adviser Michael Flynn due to the “status” of the investigation, raising questions as to what the development means for the direction of the Russia probe.

A one-page "Joint Status Report" filed Wednesday in federal court in Washington gave notice that they would file another such report within 90 days.

“Due to the status of the Special Counsel’s investigation, the parties do not believe that this matter is ready to be scheduled for a sentencing hearing at this time,” the document, signed by Mueller and Flynn attorneys Robert Kelner and Stephen Anthony, said.

“The parties shall file a joint status report by no later than May 1, 2018, stating whether the matter should be scheduled for sentencing or whether a deadline should be set for filing another joint status report,” said a related order signed by Judge Emmet G. Sullivan.

[...]

The delay could suggest Flynn is continuing to provide information.

Such a delay in sentencing, according to a former high-ranking Justice Department official, is common in federal investigations.

“This is very, very common for a cooperating defendant,” the former official, James Trusty who served under both the Bush and Obama administrations, told Fox News. “They don’t want to tell the judge to sentence Flynn until they can tell the judge that he helped in the case.”

Trusty said that if Flynn were ever asked to testify in a trial, he would be “a better witness” if still facing the prospect of sentencing.

Flynn could be sentenced to federal prison for up to five years for making false statements to the FBI.

“It’s a routine play that federal sentencing gets put off until you’re done cooperating,” Trusty said, adding that this does not give any insight into the “pace” of Mueller’s probe, but rather the “existence of it.”

“They are basically saying ‘we may use Flynn for more information,’ but who knows where they think he fits in the grand scheme of the investigation,” Trusty said. “They obviously think he still has some potential, affirmative work to do.”

--> But another former U.S. official told Fox News the decision to delay Flynn’s sentencing could be related to the judge presiding over the case.

U.S. District Court for the District of Columbia Judge Rudolph Contreras took Flynn’s guilty plea on Dec. 1, 2017 – but just days later, Contreras recused himself from the case.

A court spokesperson told Fox News that the courts do not disclose grounds for recusal.

“It may very well be that the guilty plea cannot stand because of all of this,” former federal prosecutor Joseph diGenova told Fox News Thursday, noting that Contreras also is a judge on the U.S. Foreign Intelligence Surveillance Court. <---

Requests for FISA warrants are made through the court, and target suspected foreign spies inside the U.S. The court has been at the center of controversy over a congressional memo said to detail surveillance abuses tied to the 2016 campaign.

But in reference to Flynn’s guilty plea, a source close to the court told Fox News Thursday that Contreras’ recusal doesn’t affect the status of the plea. Bron

Wat ik heb begrepen is dat Adrew McCabe en Peter Strzok achter de beslissing zaten om Flynn te vervolgen, terwijl een derde agent, die samen met Strzok Flynn in het Witte Huis had verhoord, "no wrong-doing" zag. Het is natuurlijk in de zaak Flynn heel belangrijk voor hem dat er een getuigenverklaring van deze agent beschikbaar komt.
Deze opvatting komt overigens overeen met de eerdere beoordeling van de FBI, dat de telefoongesprekken met de Russische ambassadeur Sergey Kislyak volstrekt normaal zijn wanneer een nieuwe regering in de transitie zit. Hierover heb ik in dit bericht het een en ander uiteen gezet.

Daarbij opgeteld de "recusal" van de rechter die Flynn's plea deal behandelde. Dezelfde rechter die de FISA-davaarding en dus het bespioneren van het Trump team goedkeurde.

To be continued...

Een belangrijke toezichthouder betreffende het “Russia collusion”- verhaal in the House of Representatives is the House Intel Committee. In een eerder bericht heb ik dit behandeld.
In de senaat is dit The United States Senate Committee on the Judiciary (Judiciary Committee). Dit is een permanent comité van 20 senatoren wiens rol onder andere is toezicht houden op het ministerie van Justitie (DoJ). Het toezicht van de Judiciary Committee omvat alle agentschappen onder de jurisdictie van de DoJ, zoals bijvoorbeeld de FBI en DHS.
De voorzitter van dit comité is Chuck Grassley.

Momenteel is een van de prominente zaken van Grassley het onderzoek naar (politieke) corruptie binnen de FBI en de DoJ.
Het onderzoek nadert zijn afronding, maar het was een lange weg.

Dit verhaal begint bij half december 2015. Chuck Grassley maakt in een de Senaat een statement van een half uur waarin hij protesteert tegen de juridische opvatting van de Obama regering dat de Inspecteur-generaal (OIG) vleugellam maakt.


Toezichtcomités zijn sterk afhankelijk van de OIG om informatie te verzamelen en toezicht uit te oefenen. Dat is de reden waarom er een OIG is. Zij zijn de ogen en oren van het Congres.
Grassley kan feitelijk alleen goed onderzoek verrichten en toezicht houden , wanneer de OIG volledig gemachtigd is in zijn functie.

Naast het primaire toezicht op de FBI en DoJ heeft de Judiciarry Committee ook primair toezicht op FOIA.
Deze wet maakt het haar mogelijk om nog niet vrijgegeven informatie en documenten, gecontroleerd door de overheid, gedeeltelijk of volledig openbaar te maken.
Het is in deze hoedanigheid dat Grassley zijn onderzoek begint door de inspecteur-generaal van Buitenlandse Zaken (State Department) aan het werk te zetten.



Bron

De OIG onderzocht eind 2015 de niet-naleving (van de verplichte transparantie) van de State Department en gaf daarover een rapport uit. In januari bracht dit rapport verdere vragen naar voren waar Grassley antwoord op wilde hebben.



Bron

Het is niet duidelijk of Grassley op dit moment corruptie binnen de DoJ en FBI vermoedt. In deze periode onderzoekt hij de niet-naleving van FOIA door Buitenlandse Zaken betreffende de Clinton e-mail controverse.

Begin april 2016 dient Grassley de door beide partijen gesteunde wet Inspector General Empowerment Act in.

Filmpje

In zijn toespraak is deze zin de belangrijkste; "In 1978 following the lessons of the Watergate Scandal congress created the IG's.
IG's need access to agency records that's why the law authorizes IG's to access ALL, I want to emphasize that word, ALL RECORDS."

Volledige toespraak

Dat de wet door zowel Republikeinen als Democraten tot stand was gekomen betekent overigens niet dat er geen verzet was. Harry Reid ging dwars liggen.

Senaat statement van Grassley als reactie op de aanvallen van Reid.

Filmpje

"The FBI is investigating this matter as well as several other investigations, we keep hearing that the FBI's inquiry is just a "security review" and not a criminal inquiry so let me tackle that."

Volledige toespraak

April 2016 is een belangrijk keerpunt. Chuck Grassley vecht op twee fronten, in de senaat en tegen de departementen. Hij probeert het gezag en bevoegdheden van de inspecteur-generaal te herstellen en de departementen die de FOIA-verzoeken te ontduiken te onderzoeken.
Hij heeft al vastgesteld dat de desbetreffende departementen de wet hebben overtreden en wil derhalve weten wat de FBI daaraan gaat doen.

In een vernietigende brief van 17 mei 2016 richt Grassley zich direct op FBI-directeur James Comey en procureur-generaal Loretta Lynch (FBI en DoJ).
Hij wijst op de voor de hand liggende belangenverstrengelingen en brengt de noodzaak van een speciale aanklager (special counsel) naar voren.




Pagina 7

Vervolgens op 26 mei zet Grassley zijn toezichtonderzoek naast de zaak tegen de State Department betreffende de FOIA schendingen. Deze zaak leidde naar de corruptie binnen de FBI en DoJ onder respectievelijk Comey en Lynch.
Grassley's volledige statement is hier te vinden.

Speech in de Senaat

Grassley reageert op 5 juli 2016 onmiddellijk op de verklaring van James Comey die Hillary Clinton vrijpleit.

Bron



In een brief aan James Comey zet Grassley zijn zaak uiteen tegen de FBI en DoJ, alsmede Comey en Lynch persoonlijk, over de afhandeling van de Clinton e-mail controverse.
Comey was niet in staat adequaat op deze brief te antwoorden.



Dit is echter een belangrijk element in de strategie van Grassley om meer controle te verkrijgen. Hij creëert een dossier van verzoeken om informatie. Zodra de verzoeken worden genegeerd of worden geweigerd kan hij zich vervolgens wenden tot de OIG.
Het probleem is dat de OIG vleugellam is gemaakt door de Obama regering. Dit is de reden dat Grassley de Inspector General Empowerment Act dringend nodig heeft.

Wat later op 15 augustus 2016 schrijft Grassley weer een brief waarin hij naar alle informatie en redenen vraagt waarom de DoJ de Clinton Foundation niet onderzoekt en of de privé-server bewijs activiteiten van deze organisatie laat zien.
Loretta Lynch vertraagt het antwoord op deze brief richting de verkiezingen in de hoop dat Hillary Clinton deze wint.





Bron

James Comey is ook zijn tijd richting de verkiezingen aan het uitzitten door vertrouwelijke en vertrouwelijke informatie te clusteren en te eisen dat deze niet van elkaar gescheiden mogen worden.
Comey overtrad hiermee de wet (EO 13526). Hij zou in september precies dezelfde overtreding begaan betreffende de documenten van de Iran deal.




Bron

Op 13 september 2016 staat Grassley andermaal in de senaat opmerkingen te maken over de weigering van de FBI om niet-vertrouwelijke documenten over het onderzoek in de Clinton e-mail controverse vrij te geven.

Filmpje


Op 5 oktober 2016 is er een reactie vanuit het Congres op de zogenaamde Wilkinson Letters.
Beth Wilkinson was de advocaat van Cheryl Mills en Heather Samuelson die samenwerkte met de DoJ om de voorwaarden vast te stellen waaronder de FBI het hele e-mailschandaal van Clinton kon onderzoeken.
De ambtenaren van de DoJ liet daarbij ook toe dat deze assistenten van Hillary Clinton officiële documenten en laptops konden vernietigen.

Vier leiders van de belangrijkste toezichtcomités van het Huis en de Senaat, Jason Chaffetz, Bob Goodlatte, Devin Nunes en Chuck Grassley werden gewezen op twee brieven van Wilkinson van 10 juni 2016, die zij had opgesteld in samenwerking met DoJ-ambtenaren waarin werd gesteld dat de FBI alleen gearchiveerde Clinton e-mails mocht onderzoeken tussen 1 juni 2014 en 1 februari 2015 en door de firma Platte River Networks uit Colorado waren veiliggesteld.
Een verbijsterende geschreven reactie volgde;



Bron

Begin november 2016 dient Grassley een verzoek in bij inspecteur-generaal Micheal Horowitz om een onderzoek te starten naar het incorrecte onderzoek van de Clinton e-mail controverse.



Bron

Chuck Grassley behaalt 10 december een grote overwinning wanneer zijn wet, S.579/H.R.6450 Inspector General Empowerment Act unaniem door de Senaat wordt aangenomen nadat eerder op 8 december de wet moeiteloos door het Huis werd geloosd.



Volledige wet hier te vinden.

Chuck Grassley heeft ruim een jaar een strijd moeten voeren voor meer transparantie en tegen FOIA-overtredingen. Toen hij in zijn rol als toezichthouder corruptie binnen de FBI en de DoJ aantrof schreef hij wetgeving en zorgde dat deze geïmplementeerd werd om de macht van de OIG te herstellen, precies op tijd om de Clinton e-mail controverse te onderzoeken.
Micheal Horowitz, de OIG, vocht op zijn beurt een langdurige oorlog met de Obama regering om zijn macht en instrumenten terug te krijgen.
Horowitz staat op een lijn met Grassley als het gaat over het toezicht van de overheidsorganen.

Nu de status van de OIG hersteld is stelt Horowitz 12 januari 2017 een onderzoek in naar het handelen van de FBI en de DoJ in aanloop van de 2016 verkiezingen.



Belangrijk om te weten is dat Horowitz zijn bevindingen bij Grassley en Goodlatte moet rapporteren. Er is eigenlijk een over en weer rapportage tussen de Senate Judiciary Committee en de OIG.
Het eindrapport van Horowitz wordt binnen enkele weken verwacht.

Kleine update vanwege de ontwikkelingen de afgelopen uren.

Er staat niks in het document dat niet al bekend was, op één punt na (daar kom ik later op terug). Ik ben dit topic tweeënhalve week geleden begonnen, maar sommige details uit de memo zijn al weken, zo niet maanden, bekend. Er zijn podcast over dit onderwerp beschikbaar die maanden teruggaan.
Het enige dat een werkelijke "overwinning" is, is dat de conspiracy theory een conspiracy is geworden.

Waar mijn inziens nog wel wat uit de bocht wordt gevlogen zijn de kwesties Papadapoulos en het gezamelijke talking point van de massamedia (van "sources say...") dat de FISC correct is ingelicht bij het aanvragen van de FISA applicatie.
Ik ga dit in de volgende berichten meer uitdiepen, want zoals altijd wordt er veel gespind en desinformatie verspreid en zijn de "check and balances" van de Fourth Estate weer ver te zoeken. Ik benadruk het nogmaals dat massamedia vooral bezig is met politiek bedrijven en heel weinig met goede berichtgeving op basis van gedegen onderzoeksjournalistiek.
Houd daarmee rekening!

Kwestie waar ik nog op terug zou komen is punt 4 van bladzijde 5:



Geen FISA-bevelschrift. Nul, niks, nadda. Een heel opvallend ontboezeming in zijn getuigenis.
Het eerste waaraan ik dacht is dat Andrew McCabe zingt als een kanarie (if you catch my drift).

En nog een plaatje, om het hele schandaal te visualiseren.



Nogmaals geen conspiracy theory, maar een conspiracy en deze memo is een opmaat naar meer memo's en meer onthullingen.
Over een aantal weken komt het eindrapport van Micheal Horowitz van de OIG en op korter termijn verwacht ik de memo van Chuck Grassley van de Sentae Judiciary Committe.
Over zijn rol heb ik hier een en ander uiteengezet.
Verder is het niet onbelangrijk te weten dat Jeff Sessions onderzoeken is gestart en naar aanleiding van de memo en het onderliggende materiaal aan het voorsorteren is op bepaalde conclusies.

[ Bericht 22% gewijzigd door dellipder op 03-02-2018 09:40:18 ]

Voor april 2016 werd door de FBI ongewoon veel gegevens uit de database van de NSA SIGINT gehaald (data-mining) voor illegale surveillance door FBI-subcontracters, totdat Rogers deze zogenaamde FISA-702 (VII) “about queries” 18 april 2016 permanent blokkeert. Dit was na de ontdekking van Judicial Watch via FOIA waarvan de FISC rechtbank oordeelde dat er inderdaad veelvuldig misbruik werd gemaakt het illegaal monitoren van e-mailverkeer en telefoongesprekken.
Meer informatie hierover kun je uit dit bericht halen.

We weten dat Paul Manafort, die een tijdje voorzitter was van de Trump campagneteam, onderwerp werd van surveillance in 2014. Het concentreerde zich rond het werk van een groep adviesbureaus in Washington voor de voormalige regeringspartij in Oekraïne.
Het toezicht werd vorig jaar op een bepaald moment gestaakt vanwege gebrek aan bewijs, maar de FBI herstartte vervolgens de surveillance weer na het verkrijgen van een nieuw FISA-bevelschrift dat minstens tot begin 2017 werd verlengd.
Diverse berichten vertellen dat het tweede bevelschrift deel uitmaakte van de FBI-inspanningen om de banden tussen leden van het Trump campagneteam en vermoedelijke Russische agenten te onderzoeken.
Wat we niet zeker weten, maar aannemelijk is vanwege Manafort's banden met de Podesta's dat hij door de Podesta Group werd gebruikt om de Trump-campagne te infiltreren.
Manafort was de perfecte cover. Iemand die tot de kennissenkring van Donald Trump behoorde, een New Yorkse oud-zakenman met een smetteloze GOP-reputatie, die al vanaf 2006 in Trump-tower woonde.
Hij diende zijn diensten voor de Trump-campagne gratis aan in de tijd dat de campagne van Trump vol in de activiteiten zat vanwege de voorbereiding op de nominatie. Het team kon dus elke hulp goed gebruiken.
De modus operandus was het proberen van het opzetten van meeting tussen campagnemedewerkers en Russen {dezelfde modus operandus heeft Papadopoulos hebben we inmiddels geleerd).
Manafort was hierin gedeeltelijk succesvol door Donald Trump Jr. en Jared Kushner in de val te lokken in de beruchte Trump tower meeting. Ze roken waarschijnlijk onheil en redden zich hier uit de nesten.
Een ander belangrijk persoon uit deze meeting was Natalia Veselnitskaya, een Russische of pro-Putin Oekraïense spion die als cover de Magnitsky Act gebruikte.
Wat ook over Veselnitskaya bekend is dat haar visum of paspoort was geweigerd om de Verenigde Staten te bezoeken en dat Loretta Lynch daarin heeft geïntervenieerd buiten het normale visum proces om.
Hoewel Manafort slechts gedeeltelijk in zijn opzet slaagde was er voor het narratief voldoende smook gegenereerd om een klein brandje te creëren.
Manafort legde 20 augustus 2016 al zijn taken voor het Trump campagneteam neer .

Daarna probeerde de FBI via een andere route informatie van het Trump-team te machtigen.
De memo bevestigt dat het contraspionage onderzoek (de andere route) van de Trump campagne in de zomer van 2016 begon. Van eerder berichten is bekend dat dit onderzoek werd uitgevoerd onder aanvoering van Peter Strzok, nadat Christopher Steele aan de FBI (vermoedelijk via Bruce Ohr) de eerste drie bladzijdes van het dossier bezorgde (pagina 159-10).
Het doel van deze contraspionage onderzoek was George Papadopoulos.
In de Wikipediapagina is niet te vinden dat Papadopoulos voor Buitenlandse Zaken heeft gewerkt in de periode dat Hillary Clinton de baas was van dit departement.





Tussen maart en september 2016 heeft George Papadopoulos op zijn minst zes pogingen gedaan om meetings tussen afgevaardigden van het Trump-team en Russen in Rusland op te zetten. Geen van deze pogingen mondden uit in meetings.
Verder weten we via gerechtelijke documenten dat Papadopoulos voor het eerst met de FBI in contact kwam op 27 januari 2017 en dat hij 27 juli 2017 is gearresteerd en sindsdien samenwerkt met het onderzoek van de special counsel Robert Mueller.
De hoorzitting van 28 juli in Virginia rechtbank vond plaats achter gesloten deuren, maar nadat de zaak formeel openbaar werd gemaakt, verkreeg Politico de audio van een ongeveer acht minuten durende sessie.
Een tweetal stukjes daaruit die ik interessant vond:





We weten inmiddels dat Peter Strzok precies in dezelfde periode een demotie kreeg naar Human Resources een jaar nadat hij zijn onderzoek tegen Papadopoulos start die prompt met de special counsel samenwerkt.

Zou het kunnen dat Papadopoulos door Strzok als een val is gezet in het Trump campagneteam voor zijn “ insurance policy” om hem mensen te verleiden tot een meeting met Russen en Putin?
Er zijn een aantal artikelen verschenen die suggereerden dat Papadopoulos was “wired” .
En daaruit komt de meest voor de hand liggende verklaring dat hij was gebruikt door Fusion GPS, vanwege de connectie met Sergei Millian aka Siarhei Kukuts/Sergei Kukut.
Millian zou een spion kunnen zijn geïnfiltreerd in de Amerikaanse cultuur als een val voor de lange termijn. Dit is in consistentie met zijn naamwijziging en zijn carrière die een plotselinge vlucht naar boven neemt als hoofd van een Amerikaans-Russische Kamer van koophandel en zijn gerichte lobby.
Een interessante artikel van The Guardian doet een boekje open over infiltratie. Een prima artikel om een beeld hiervan te krijgen.
In dit kader moeten we ook niet vergeten dat er een innige band was tussen de DoJ en Fusion GPS via het echtpaar Ohr. Bruce Ohr was ambtenaar bij de DoJ, terwijl zijn vrouw op de loonlijst stond van Glenn Simpson .
Zou het mogelijk zijn dat Strzok het contraspionage onderzoek startte tegen een Papadopoulos die daaraan meewerkt, zodat op een gemakkelijke manier alle voorgaande surveillance retroactief legaal wordt?
En zou het dan kunnen, dat wanneer Papadopoulos door Mueller wordt gearresteerd hij bekent en daarmee ook Strzok in zijn val meeneemt die letterlijk dezelfde dag, misschien een paar dagen later, een demotie krijgt?
Enfin.

De memo leert ons ook dat er geen bewijs is gevonden dat Papadopoulos en Carter Page onderlinge contacten onderhielden of op welke manier dan ook samenwerkten.



Hoe is Robert Mueller eigenlijk te weten gekomen dat Papadopoulos liegt? Omdat Donald Trump en zijn team volledige medewerking verleent en duizenden documenten en andere documentatie deelt en in totaal ruim twintig personen heeft laten getuigen.

Voor 18 april 2016 heeft de FBI via datamining van de NSA SIGINT-database informatie verkregen pas daarna werd deze operatie in een contraspionage onderzoek gegoten, dat Peter Strzok was gestart met als doel Papadopoulos.
We weten ook uit berichtgeving dat een ingediende FISA-verzoek in juni werd afgewezen, omdat het bewijsmateriaal (met waarschijnlijk daarbij inbegrepen de eerste drie pagina's van het het uiteindelijke Steele-dossier) gebrekkig was en het verzoek te algemeen en te ruim. Het gaat hier waarschijnlijk om een FISA 702 (VII).

We weten dat de FBI “opposition research” heeft gebruikt, dat door de DNC (de Democratische Partij), HFA (de Clinton campagne) en hoogstwaarschijnlijk ook OFA (de Obama campagne) is betaald om de FISC-rechtbank te overtuigen het dwangbevel af te geven.



In die zin is het ook vreemd om het Steele-dossier te bagatelliseren.
Hoewel Peter Strzok George Papadopoulos als zijn doel heeft bij aanvang van het contraspionage onderzoek is een tweede FISA-aanvraag nodig om een dwangbevel te verkrijgen die de gehele voorgaande periode van surveillance retroactief autoriseert.
Deze aanvraag valt niet onder de Titel VII, zoals uit het memo-extract hierboven valt op te maken.

Dit is een FISA-verzoek onder Titel I van de Foreign Intelligence Surveillance Act, die tegen Carter Page op 21 oktober 2016 ingediend. Daarbij is het ook waard te vermelden dat Page in september 2016 ontslag nam bij de Trump-campgne.
FISA Titel 1 is geen simpel verzoek om bijvoorbeeld telefoongesprekken te bestuderen, maar is de meest verstrekkende en ingrijpende manier van opsporen, verzamelen en monitoren van ieder aspect van een individu of organisatie. Verder mag met dit bevelschrift niet alleen vanaf de datum waarop het bevel wordt goedgekeurd alles worden gemonitord, verzameld en opgeslagen, maar ook zo ver terug als men wilt of nodig acht.
De FBI kwalificeert Page als een buitenlandse agent van een vreemde en vijandige mogendheid, een spion.
De FBI gaat dus voor een autorisatie van een FISA Titel I en dit heeft weinig te maken met de FISA-702. En dit machtsmiddel gebruikte de FBI op Carter Page, een onschuldige Amerikaanse staatsburger.
FISA Titel I genereert automatisch een personenlijst met wie Carter Page in contact komt. Elk van de mensen of organisaties kunnen hun privacy verliezen, doordat al hun communicatie kan worden onderzocht, hun namen kunnen worden onthuld en op dezelfde manier kunnen worden bespioneerd als Page.
Er is besef ontstaan dat het bespioneren niet alleen in de scope van Page is gebeurd. Dit zou al een schandaal zijn van een aanzienlijke omvang. De angst bestaat dat duizenden burgers werden bespioneerd door het gebruik van vervalst bewijs. Enkel en alleen vanwege hun politieke voorkeur.
De IRS-schandaal herinnert er ons aan dat de Obama-regering eerder op een soortgelijke manier haar macht heeft misbruikt. En we weten ook dat de Obama-regering er niet voor terugdeinsde journalisten te bespioneren.
Echter als in deze zaak de angst als feit bewezen kan worden (de memo en het FISC-oordeel zetten hiervan al een beeld weg) dan is dit volstrekt onbekend terrein.
Bron voor de complete Fisawetgeving vind je hier.

Omdat de gevolgen van dit type surveillance zo ingrijpend zijn en omdat dit zo'n diepe inbreuk maakt op grondrechten is er een heel hoge drempel om via de FISA-rechtbank een titel I-bevoegdheid te krijgen voor Amerikaanse burgers. Alleen hoge ambtenaren kunnen een FISA-aanvraag vrijgegeven om deze aan de rechtbank voor te leggen.
James Comey heeft naar verluidt drie van deze aanvragen namens de FBI ondertekend. Andrew McCabe en voormalig procureur-generaal Sally Yates hebben naar verluidt allebei één ondertekend en waarnemend adjunct-procureur-generaal Dana Boente en plaatsvervangend procureur-generaal Rod Rosenstein naar verluidt elk één of meerdere.

Zoals je eerder hebt kunnen lezen was de eerste FISA-aanvraag, bij de aanvang van Peter Strzok's onderzoek te ruim en te algemeen bevonden en was het bewijsmateriaal gebrekkig waardoor dit eerste verzoek door de FISC-rechtbank werd afgewezen.
Dus werd er via Carter Page geprobeerd een FISA-bevelschrift te krijgen, omdat via Titel I retroactief alle surveillance voorafgaande aan de goedkeuring legaal zou worden.

We hebben ook kunnen leren dat de FISC-rechtbank is opgericht om toezicht te kunnen uitoefenen op de surveillance tegen buitenlandse agenten die verdacht worden van spionage of terrorisme in de Verenigde Staten.
FISC heeft echter vanaf dat zij in 1979 is opgericht tot en met 2013 slechts elf van de in totaal 33.900 geweigerd, een percentage dat al jaren vragen oproept hoeveel justitieel toezicht er nu feitelijk wordt verleend, ondanks het argument dat vanwege het draconische en rigoureuze (de auteur van dit stuk maakt wel een fout als hij zegt dat het slechts juridisch aantoonbaar moet worden gemaakt dat het doelwit “mogelijk” een buitenlandse agent is. Er moet juist een hogere drempel worden aangegeven, namelijk “waarschijnlijke oorzaak”) proces van verificatie en validatie elke FISC-applicatie gemakkelijk goed te keuren was.

De zorgen worden langs het gehele politieke spectrum gedeeld getuige deze brief van senators Dianne Feinstein (D-Calif.), Jeff Merkley (D-Ore.), Ron Wyden (D-Ore.) En Mark Udall (D-Colo.), Een brief geschreven aan de FISC met de vraag aan de rechter om te overwegen om delen van zijn oordelen vrij te geven aan het publiek. De inhoud van de brief van Al Franken richt zich ook op dezelfde roep om transparantie.
We weten dat alle aanvragen in 2016 [url= zijn geaccordeerd door procureur-generaal Loretta Lynch voordat deze bij de FISC-rechtbank aangeboden werden.

Het artikel uit The Washington Post claimt dat Justitie wel degelijk bij het FISA-verzoek de rechter op de hoogte bracht van politieke invloed.



In het HPSCI FISA Charge and Response Memo staat daarop dit antwoord:



De House Permenant Select Committee on Intelligence (House Intel Committee) hebben geconstateerd dat bij de vier verschillende aanvragen de gebruikelijke standaarden niet zijn nageleefd. In de initiële applicatie en de hernieuwde aanvragen werd de rol van de de DNC en de Clinton campagne niet onthuld, terwijl de hoge ambtenaren van het ministerie van Justitie goed op de hoogte waren van de politieke motivatie van het Steele dossier.

Het positieve puntje is kop van het artikel, omdat deze meer naar waarheid geschreven is door de Washington Post. Er staat waarin expliciet haar erkenning dat er is afgeluisterd.
Dit werd tot voor kort nog steevast geridiculiseerd en/of ontkend door de mainstream media.

Vast staat nu ook dat de FBI niet volgens de gebruikelijke standaarden de applicatie voor de FISA-aanvraag tegen Page compileerde. Het dossier bestond uit “raw intel” dat niet was onderzocht of was geverifieerd.
Page reisde naar Moskou om een toespraak te geven op 7 juli 2016, een reis die destijds in kranten werd gemeld. Op 19 juli besprak Christopher Steele het bezoek van Page in een eerste rapport.
Steele's rapport dat Page naar Moskou was gegaan bevatte geen nieuws - het was al in media bericht, maar Steele ging verder door te melden dat Page tijdens zijn bezoek aan Rusland Igor Sechin ontmoette, die aan het hoofd stond van Rosneft, een Russische staatsoliemaatschappij (en een man die onder Amerikaanse sancties stond), evenals met Igor Divyekin, een topambtenaar in de regering Poetin . Volgens het dossier bood Sechin Page en/of andere Trump-medewerkers miljoenen dollars in ruil voor het beëindigen van Amerikaanse sancties tegen Rusland.
Het artikel van Yahoo! News dat veelvuldig in de applicatie -als belangrijkste onderbouwing voor de Titel I-aanvraag- werd vermeld, was informatie dat door de maker van het Steele-dossier zelf aan deze media-outlet was gegeven.



Carter Page is gedurende lange perioden door de FBI onder een vergrootglas gelegd, zelfs benaderd als spion. En dit al op en af vanaf 2013.
En het is een feit dat Page tot op de dag van vandaag niet is aangeklaagd. Als hij werkelijk een spion zou zijn, zou je dan kunnen verwachten dat meneer gewoon vrij mag rondlopen en hij niet eens een GPS-monitor hoeft te dragen?
Ik had hier en daar gerecycled nieuws gezien. Een vaste gewoonte van de mainstream media om het narratief naar de hand te zetten door oud nieuws te presenteren als scoops, maar diezelfde MSM heeft zich als sterke pleitbezorger opgeworpen dat Andrew Weissmann en een Robert Mueller verschoond moet blijven van welke afleiding dan ook en gewoon hun werk moeten kunnen doen, dus ik vind deze pogingen een beetje simplistisch en wanhopig.

Nog even terugkomend op het artikel uit de New York Times, van 30 december 2017, dat gaat over de genesis van de "Russia collusion"-onderzoek. Het laat zich aanzien dat met dit artikel een poging wordt gedaan het narratief te beïnvloeden door de focus van het Steele-dossier naar George Papadopoulos te willen verschuiven.
Nogmaals het Steele-dossier is heel belangrijk voor de autorisatie van de surveillance van het Trump team.
Als Papadopoulos belangrijker zou zijn dan het Steele-dossier -of misschien nóg belangrijker- dan is het opvallend dat de FBI hem pas 15 januari 2017 verhoort, zes maanden na de start van het contraspionage onderzoek door Peter Strzok.
In het laatste Joint Analysis Report
geschreven door James Comey (FBI), John Brennan (CIA) en James Clapper (DNI) komt George Papadopoulus geen enkele keer voor.
Een heel ridicule gedachte dat wanneer de Inlichtingengemeenschap dreigingen in kaart brengt, de vermeende allergrootste dreiging van dat jaar, die zicht richt op een uiterst gevoelig doel het stemrecht van kiezers, niet één keer wordt vermeld in hun gezamenlijke rapport.
Of is dit een heel gekke gedachte?

Uit het New York Times artikel:



Papadopoulos praatte, volgens het artikel, deze Joseph Mifsud gewoon na.
Julian Assange had daar ook nog een vraag over;



Het ligt, volgens mij, meer voor de hand dat Papadopoulos alleen openbare informatie herhaalde en dat de FBI hem vooral verhoorde om de inbreng van Carte Page legitiem en zodoende ook het narratief “Russia collusion” legitiem te laten lijken.
Wie is trouwens die Alexander Downer?
In elk geval een bekende van de Clinton's.





Waaruit wederom een potentieel schandaal uit voortkomt.

Hij is een spion voor de zogenaamde Five Eyes (FVEY) een samenwerkingsverband tussen Australië, Nieuw Zeeland, Canada, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten. De FVEY voornaamste rol is in multilateraal verband geheime informatie verzamelen en delen en in feite iedereen bespioneren, inclusief bondgenoten en elkaar.

Zo op het eerste gezicht toevallig dat een vrijwilliger van het Trump campagneteam in zijn eerste ontmoeting in een Londense bar zo'n gewichtig persoon ontmoet en dan ook nog eens beneveld een leuk praatje maakt en dat dit gesprek retour wordt gezonden naar de Verenigde Staten.
What are the odds?

Zo op het eerste gezicht heeft het er schijn van dat de New York Times het Steele-dossier wil downplayen in het voordeel van het narratief Papadopoulos.
Ook dit moet weer afgewogen worden met dit extract uit de memo;



Andrew McCabe getuigt in het verhoor onder ede dat zonder het dossier er geen FISA-aanvragen zouden zijn gedaan. Dit is dus het statement van de tweede man van de FBI.
Ik begrijp niet precies onder welke autoriteit de beëdigde verklaring van de nummer twee van de FBI in twijfel moet of kan worden getrokken?

Zonder Steele-dossier geen FISA-dagvaarding.

McCabe is overigens verwikkeld in deze kwestie via "pay for play". Zijn vrouw had zich verkiesbaar gesteld voor de Senaat en kreeg van Terry McAuliffe $500,000 campagnegeld.
Het onderzoek van Micheal Horowitz richt zich nu op de Mccabe's.
Ik heb een vermoeden dat de McCabe's nu tegen "The Cabal" ingezet worden. In elk geval flink onder druk worden gezet in de verhoren.

Het Steele dossier zelf verdient ook een eigen bericht, dus dan wordt dan het volgende onderwerp.
Er is al veel over bekend, maar ik ga weer zoveel mogelijk feiten op volgorde zetten en gaten invullen, ondanks dat James Comey het dossier beoordeelde als “salacious and unverified”, waarmee Steele's werk genadeloos in diskrediet werd gebracht. Er zijn toch stemmen die het stuk geloofwaardig achten, dus voor mij de moeite waard om er iets over te tikken.
Vanzelfsprekend pak ik ook de actualiteit mee als er werkelijk serieuze plotwendingen of onthullingen zijn.

[ Bericht 0% gewijzigd door dellipder op 06-02-2018 08:27:31 ]

De tweede memo die in deze saga publiekelijk is vrijgegeven is die van de voorzitter van de United States Senate Committee on Judiciary Chuck Grassley en Subcommittee on Crime and Terrorism Lindsay Graham.
Deze memo is een versie van afgelopen 4 januari zogenaamde Criminal Steele Referral en is gebaseerd op grotendeels dezelfde onderliggende documenten en materiaal als de memo van House Intelligence Committee (“Devin Nunes-memo”) .
De FBI gaf toestemming voor vrijgave, maar heeft de acht pagina's tellende memo vrij intensief geredigeerd.
Afgelopen vrijdag heeft Grassley een formeel verzoek ingediend voor een Mandatory Declassification Review om volledige openbaring te verkrijgen.



Behalve het argument van transparantie is de issue hier dat Grassley stelt, dat naar het zich laat aanzien Christopher Steele loog tegen de FBI of in de rechtszitting voor de Britse Hooggerechtshof of dat de vertrouwelijke documenten die de Judiciary Committee heeft ingezien onjuiste statements bevatten.
Grassley en Graham beweren ook "substantieel bewijs" te hebben dat Steele de FBI misleidde over zijn contacten met journalisten met betrekking tot het dossier.



De statements van het Hooggerechtshof die zijn vrijgegeven (bladzijde 4-20), maar zolang de redacties er staan is het onmogelijk de tegenstrijdigheden te zien die Chuck Grassley heeft gevonden.

Wat dit document wel bevestigt is het bestaan van een tweede anti-Trump dossier dat eveneens gebaseerd is op bronnen van de Russische FSB. Ook bevestigt het een zekere mate van coördinatie tussen de “kring Hillary Clinton” en de Obama-regering.
Dit tweede dossier vond zijn weg vanaf Clinton vertrouweling Cody Shearer, die het gaf aan een niet nader bekende official van Buitenlandse Zaken van de Obama-regering waarna het in handen kwam van de Christopher Steele.
Volgens de Grassley-memo schreef Steele een additionele memo gebaseerd op anti-Trump informatie van buitenlandse bronnen, maar is het niet duidelijk wat hij daarna heeft gedaan met dit materiaal.
De naam Cody Shearer is aan de oppervlakte komen drijven via artikelen uit the Guardian en the Washington Post.
Volgens de Washington Examiner de official van Buitenlandse Zaken gedurende 2016 verkiezingscampagne Jonathan Winer.
Winer was speciaal gezant van de Verenigde Staten voor Libië, adjunct-staatssecretaris voor internationale rechtshandhaving en adviseur van John Kerry.

Een extra opmerking is dat de broer van Cody Shearer tijdens de Clinton-regering als ambassadeur diende en zijn zus (die inmiddels overleden is) getrouwd was met Strobe Talbott, de chief authority on Russia voor Buitenlandse Zaken onder dezelfde regering. Bron

De naam van Shearer verscheen onlangs in een brief van 25 januari van de Judiciary Committee aan zes personen of entiteiten waarvan men aanneemt dat ze betrokken zijn bij de financiering, creatie of distributie van -ik citeer hier nu oud FBI-directeur James Comey- “slacious and unverified Steele-dossier.
De ontvangers van deze brief -onder andere John Podesta, Hillary Clinton en Debbie Wasserman Schultz- wordt gevraagd om alle communicatie tussen hen en een lijst van 40 personen of entiteiten, waarvan er één Cody Shearer is, af te geven aan de Judiciary Committee.

Ik vond nog een artikel van de National Review uit de periode van het Benghazi-onderzoek in 2015, waarin Shearer wordt omschreven als "iemand met een geschiedenis van misleidende buitenlandse bronnen, die zichzelf onterecht voorstelt als vertegenwoordiger van de Amerikaanse regering en problemen veroorzaakte voor zowel zichzelf als de Verenigde Staten in het buitenland."

Volgens The Guardian heeft Shearer net als het originele dossier het tweede anti-Trump dossier gedeeld met een select groepje van media outlets en in de Grassley-memo stelt dat het gaat om journalisten van de New York Times, the Washington Post, Yahoo! News en CNN.
Deze outlets zijn over de inhoud van dit document eind september 2016, dus vlak voor de verkiezingen van 2016, door Christopher Steele en Fusion GPS ingelicht.



Afgelopen 24 januari sprak Chuck Grassley de Senaat toe en deelde zijn zorgen dat de DoJ en de FBI niet “doing their jobs free of partisan, political bias” en hij suggereerde ook dat het Steele dossier -naar verluidt de basis van het “Russia collusion”-onderzoek - niet meer dan Russische propaganda is. Hij wees er op dat een gerechtelijke strijd en dagvaarding aan te pas moesten komen om te kunnen onthullen dat het dossier een link heeft met de DNC en dat Glenn Simpson, de oprichter van Fusion GPS, deze link ontkende.

"Steele, who was working for Fusion GPS, who in turn was working for the DNC and the Clinton campaign, was also working with the Russians. So, who was actually colluding with Russians? It’s becoming more clear," zei Grassley.

Clip hiervan.


Vandaag wordt ook een reactie van de huidige FBI-directeur Christopher Wray verwacht om de Grassley-memo volledig vrij te geven.



Er zijn mediaberichten voorbij gekomen over het bestaan van een derde dossier naar aanleiding van een FOIA-verzoek van Judicial Watch.
De vrijgegeven documenten onthullen dat Buitenlandse Zaken onder John Kerry van de Obama-regering senator Ben Cardin heeft voorzien van een dossier met vertrouwelijke materiaal over Rusland met de bedoeling om daarmee president Donald Trump te ondermijnen.

Volgens de voorzitter van House Intelligence Committee Devin Nunes zal de volgende fase van de het onderzoek naar het misbruik van de FISA-surveillance Buitenlandse Zaken betreffen.

quote:

“What we will do in phase two is follow the facts where they lead, and when we get enough facts, we will figure out a way to let the American people know,” --Nunes

To be continued...

[ Bericht 1% gewijzigd door dellipder op 06-02-2018 20:41:03 ]