Lieve TCR,
Na 8 mooie jaren samen, moet me iets van het hart. Het gevoel is er niet meer zo. Dat ligt niet aan jou - nou ja, ook wel een beetje- maar vooral aan mij. Ik wil gewoon wat nieuws, iets jonger en lekker fris.
Toen je bij me kwam, was je mn eerste echte carbon racefiets. Er was daarvoor wel een ander geweest, maar op jou leerde ik pas goed hard rijden, en deed ik mee aan mn eerste cyclo's en koersjes. We hadden het leuk samen, en je reed zij aan zij naast witte, zwarte en grijze Canyons, drie tinten blauwe Lorini's en Gios'en en Focus'en, een knalfelle Allez, een helemaal-niet-zo-kleine-Klein en helaas soms ook een smoezelige Dracat en een neppe Chinarello.
Maar toen die mooie blauwe Simplon kwam, bemerkte ik al de eerste barstjes in onze relatie. Je kon het niet hebben dat jullie samen in de schuur moesten staan, je werd wat jaloers.
Natuurlijk, ik reed de Marmotte in 2013 nog op jou. Maar dat was alleen maar omdat de Simplon nog niet klaar was, en je moet gevoeld hebben dat je vanaf dat moment op de tweede plaats zou staan.
Tijdens die Marmotte probeerde je me bijna te vermoorden door in een afdaling een klapband te krijgen. Dat was jouw manier om aan te geven dat ik je grenzen overschreden had.
Als zij bij me in bed sliep, dan mocht jij echt nog wel eens bij de warme kachel. Maar feit bleef dat de liefde bekoeld was.
Natuurlijk, soms kwam ik nog wel bij je terug. Als het slecht weer was, of als ik weer eens zin in mn ouwe zwarte sletje had. Dat zal voor jou ook niet bijgedragen hebben aan een betere verstandhouding. Ik voelde me schuldig, dus gaf je mooie nieuwe spullen, in de hoop dat het weer leuker zou worden: waslijntjes eraf en een mooie force groep. en een setje hoge carbon chinezen. Een echte batmobiel kon je soms zijn.
Tijdens een paar winterse trainingen in de Ardennen besloot je ineens om boven de 50 km onbeheersbaar te gaan zwabberen in afdalingen. Naar later bleek begon je wat slapper en zwakker te worden, en vooral speling op je balhoofdcups heeft me uiteindelijk doen besluiten om je te verlaten. Als een vrouw slappe cups krijgt, en ze begint te kraken als je 'r hard berijdt, dan weet je gewoon dat de mooiste tijd samen voorbij is.
Met weemoed denk ik terug aan onze Marmotte en drie tieten samen, een koude 300 in de Ardennen en natuurlijk de 24-uursrace
Onze laatste rit afgelopen zondag was eigenlijk gewoon weer fijn, en zo herinner ik me je ook het liefst. We hadden het tenslotte altijd leuk samen
. Nog 1x kraakte je balhoofd toen ik staand op de pedalen de Lekbrug opreed. Of waren het die gammele FSA trapaslagers die je 2x per jaar moest vervangen? En net toen het begon te druppen waren wij samen thuis.
Echt wegdoen kan ik niet over mn hart krijgen. Ik ga een mooi plekje voor je kadaver zoeken, ergens aan een muur of in de schuur. En je onderdelen, die bouw ik over op een mooie rooie die al klaar hangt
https://www.strava.com/activities/1958634294[ Bericht 1% gewijzigd door Gripper op 13-11-2018 08:38:23 ]
Mijn foto's op Flickr![b]Op 15-09-2006 10:28 schreef Hans_Gielus[/b]
Namens Fryslân hoop ik dat je van een berg afkukelt _O-