R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
quote:Op maandag 30 juli 2018 20:40 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebbenMag ik vragen welk leeftijd je ongeveer hebt?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En hoe is je situatie nu? getrouwd/relatie etc?
Hey mede-Feyenoorder.quote:Op maandag 30 juli 2018 22:34 schreef onlogisch het volgende:
[..]
Heftig verhaal ouwe reus
Hoe is de relatie met je moeder? En ken je je biologische vader?
Ik heb al jaren een ambivalente relatie met mijn moeder. Mijn moeder is zo wisselvallig als de pest en daar kan ik niet van op aan. Ik kan dus ook niet op haar terugvallen, eigenlijk op niemand niet, als ik het een keer ergens moeilijk mee heb. Want hoewel ik sinds een jaar of 15 wel weer contact heb met mijn biologische vader blijft daar - tot nu toe - enige afstandelijkheid voelbaar.
Om een beetje een indicatie te geven hoe de relatie momenteel / de laatste jaren met mijn moeder is;
Mijn moeder heeft dus meervoudige psychiatrische problematiek; borderline, psychotisch en verslavingsproblematiek, waardoor ze dus het ene moment zeer begaan met mij kan zijn, maar het andere moment me ook de grond in kan praten. Sowieso kent ze geen nuance of enige vorm van mate. Soms belt ze me 9 keer op een dag, soms 4 keer achter elkaar op het werk, en vaak om één van haar psychotische ideetjes die ze in haar hoofd heeft gehaald ten uitvoer te brengen.
Met alle respect, daar heb ik dus niet zoveel aan. Al klinkt dat tegelijk ook weer superlullig tegenover mijn moeder.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Op basis van je geschiedenis zou ik je scharen onder 'onwetend, weinig inlevingsvermogen, weinig besef van sociale omgangsnormen, en onverantwoordelijk: iemand die geen consequenties/gevolgen kan inzien/voorspellen.' Waarschijnlijk vanwege een gebrekkige cognitieve capaciteit om dit te kunnen. Geen wonder dat je je nergens druk om maakt of anderen niet begrijpt die dit wel doen. Je hele verhaal schreeuwt 'I don't give a fuck'. Amper bewonderenswaardig.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
ben wel benieuwd waar je in het buitenland zat en wat je daar deed.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
en hoe kwam je daar in de gevangenis terecht?
Ergens in het verre oostenquote:
[..]
ben wel benieuwd waar je in het buitenland zat en wat je daar deed.
en hoe kwam je daar in de gevangenis terecht?
Ik werkte voor een multinational toen en toen (terug richting jaar 2000) was FXP helemaal hip. Dus ik zette een aantal leuke dingen op een door mij gehackte FTP server van een stadsuniversiteit. Deed ik overigens wel vaker, dus het was niet mijn eerste keer... Ik ben die periode helemaal vergeten totdat ik na een tig aantal jaar op doorreis was.
Toen werd ik zonder pardon direct vast gezet. Zonder informatie of wat dan ook. Pas later wist ik waar het over ging (hoe kon ik het weten, wist niet eens dat er een aangifte tegen mij was oid) Bleek dat die films toendetijd zoveel traffic genereerde dat de uni website een weekje plat lag. Geen idee natuurlijk.....maar goed. Uiteindelijk ik een ver land zonder advocaat (bewust voor gekozen) heb ik zelf mijn defence pleidooi mogen voeren en dus berecht en voor een half jaar vast gezeten.
Ontmoette daar wel een Nederlander trouwens die mij het boek van van der Meyde gaf " geen genade"
Interessant topic.
Ik zie hier best veel posts waarin mishandeling en misbruik beschreven staat. Wow, just wow.. ineens lijkt mijn zware jeugd minder impactvol.
Ik werd gepest vanaf het moment dat ik op de peuterspeelzaal kwam. Mijn ouders zetten mij nooit op een sport, vereniging of enig sociaal gelegenheid, en ik had geen neefjes of nichtjes, waardoor ik achterliep op sociaal gebied. Dat werd op mijn 19e ook vastgesteld bij een psycholoog. Nog regelmatig heb ik flashbacks van die eenzaamheid. Ik zie dan weer voor me hoe ik eenzaam met mijn knuffels of barbies speelde en ik voel mezelf bij dat beeld elke keer breken. Sociaal contact is zó ontzettend belangrijk voor een kind. Ik liep achter qua skills en wist niet hoe ik me bij sommige emoties moest gedragen. Dat gevoel van machteloosheid als mensen je daar achteloos op pakken is verschrikkelijk, nog verschrikkelijker is hoe jong kinderen dit al doorhebben.
Rond mijn 16e had ik me eindelijk herpakt. Helaas stond de volgende gebeurtenis alweer voor de deur: mijn opa en oma werden dood gevonden. Er was geen contact meer tussen hun en mijn ouders. Toen ik de communie deed, zag ik ze voor het laatst. Mijn moeder zegt wel eens dat ik regelmatig vroeg waarom ik geen opa en oma had (de andere opa en oma overleden toen ik anderhalf was). Ik heb nooit begrepen waarom er geen contact was, en dan opeens staat de politie aan de deur met de mededeling dat ze dood in de flat liggen. Opnieuw een gevoel van onmacht. De vrienden die ik op dat moment leek te hebben, gaven me niet de gelegenheid mijn hart uit te storten. Naar mijn ouders ging ik ook niet, zij waren en zijn in mijn ogen de veroorzakers van de situatie. Ook hiervoor moest ik op mijn 19e in therapie met verplichte rouwverwerking.
Ik ben nu 27, mis competenties op het werk en kan daardoor niets vasts opbouwen. Ondertussen is er een angststoornis, agorafobie en een piekerstoornis vastgesteld waarvoor ik in therapie zit. Hoop he voor nijn 30ste onder controle te hebben zodat ik mijn leven dan wellicht wel goed kan oppakken.
Ik zie hier best veel posts waarin mishandeling en misbruik beschreven staat. Wow, just wow.. ineens lijkt mijn zware jeugd minder impactvol.
Ik werd gepest vanaf het moment dat ik op de peuterspeelzaal kwam. Mijn ouders zetten mij nooit op een sport, vereniging of enig sociaal gelegenheid, en ik had geen neefjes of nichtjes, waardoor ik achterliep op sociaal gebied. Dat werd op mijn 19e ook vastgesteld bij een psycholoog. Nog regelmatig heb ik flashbacks van die eenzaamheid. Ik zie dan weer voor me hoe ik eenzaam met mijn knuffels of barbies speelde en ik voel mezelf bij dat beeld elke keer breken. Sociaal contact is zó ontzettend belangrijk voor een kind. Ik liep achter qua skills en wist niet hoe ik me bij sommige emoties moest gedragen. Dat gevoel van machteloosheid als mensen je daar achteloos op pakken is verschrikkelijk, nog verschrikkelijker is hoe jong kinderen dit al doorhebben.
Rond mijn 16e had ik me eindelijk herpakt. Helaas stond de volgende gebeurtenis alweer voor de deur: mijn opa en oma werden dood gevonden. Er was geen contact meer tussen hun en mijn ouders. Toen ik de communie deed, zag ik ze voor het laatst. Mijn moeder zegt wel eens dat ik regelmatig vroeg waarom ik geen opa en oma had (de andere opa en oma overleden toen ik anderhalf was). Ik heb nooit begrepen waarom er geen contact was, en dan opeens staat de politie aan de deur met de mededeling dat ze dood in de flat liggen. Opnieuw een gevoel van onmacht. De vrienden die ik op dat moment leek te hebben, gaven me niet de gelegenheid mijn hart uit te storten. Naar mijn ouders ging ik ook niet, zij waren en zijn in mijn ogen de veroorzakers van de situatie. Ook hiervoor moest ik op mijn 19e in therapie met verplichte rouwverwerking.
Ik ben nu 27, mis competenties op het werk en kan daardoor niets vasts opbouwen. Ondertussen is er een angststoornis, agorafobie en een piekerstoornis vastgesteld waarvoor ik in therapie zit. Hoop he voor nijn 30ste onder controle te hebben zodat ik mijn leven dan wellicht wel goed kan oppakken.
With love :*
quote:
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebbenWel meerdere (super) zware lijstjes gezien hoor, maar deze sprong er voor mij uit , die meneer met die 2 openhart operaties en amputatie ook wel super heftig.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kan alleen maar zeggen dat ik het super knap vind dat jullie ondanks dit nog gelukkig zijn en jullie trots mogen zijn dat jullie er zo mee omgaan.
Ik heb zelf een onbezorgde jeugd gehad met geen enkel echt issue of stress dat ik me kan herinneren en misschien heb ik lang niet ingezien dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is dan dat het voor mij altijd is geweest.
Enerzijds denk ik dat COTS wel een punt heeft, dat geluk vaak van binnen komt. De Westerse wereld is nog nooit zo welvarend geweest maar toch zijn er meer depressies dan ooit, burn outs onder studenten etc.
Ken zo een paar mensen die gewoon alles hebben wat ze willen , gezond, financieel , maar toch gewoon niet tevreden, en altijd meer bezig met wat ze niet hebben dan met wat ze wel hebben, en vaak vaak een negatieve inslag en stemming.
Anderzijds kan ik me helemaal voorstellen dat, al komt geluk van binnen en ben je positief , je toch zoveel tegenslagen niet te boven kan komen.
Daarom kom je voor mij gewoon al supersterk over als je het zo op kan schrijven , je totaal niet als zielig slachtoffer beschrijft qua toonzetting ( voor mijn beleving ) en je geluk niet laat bepalen door mensen die serieus je leven flink hebben verneukt/ daar een poging toe hebben gedaan.
Je kan niet zomaar vergelijken en ieder heeft zijn eigen geluk en beleving, en elke situatie heeft haken en ogen ( een zgn rijkeluiskind kan het ook zwaar hebben door het mega hoge verwachtingspatroon en bijbehorende druk, vaak wellicht geen wo niveau maar dan toch 50-60 uur per week in de boekjes om toch die master te halen (terwijl je studietijd in mijn beleving een hele lange verkapte vakantie was en heb een relatief moelijk studie gedaan)
alleen bezig met wat de maatschappij van hem / haar verwacht, nooit is het goed genoeg etc).
Maar voor mij persoonlijk kijk ik niet snel
tegen mensen op, al zijn ze self made millionaire of succesvol met alles wat ze doen, ken bv iemand die meer dan 75 paarden tegelijk in eigendom en training heeft en bij het stappen 20k als “wisselgeld” op zak had ( wat de security vreemd vond bij fouillering:), ben wel eens op kroegentocht gegaan samen met een topspeler die bij Ajax en in Oranje heeft gespeeld ( om zo maar voorbeelden wat te noemen) , maar voor mensen die zoveel ellende buiten hun schuld hebben meegemaakt en alsnog zo in het leven staan qua instelling heb ik diep respect en kijk er wel echt tegenop dat je er op die manier mee om kan gaan.
Voel me eerlijk gezegd dan, ondanks dat ik tevreden ben en genoeg zelfvertrouwen heb, maar heel klein naast iemand die al die ellende heeft doorstaan en er zo mee omgaat, terwijl ik dat bij die succesvolle voorbeelden totaal niet heb. Maar nogmaals dit is een persoonlijk gevoel en emotie en denk dat veel mensen het juist andersom hebben.
De een is fan van Bill Gates of een supermodel, de ander, zoals ik, kijkt meer op tegen bijvoorbeeld Cato als superhuman:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pleaserr op 31-07-2018 01:43:27 ]
Ik ben dertig en alleen. Ik ben door mijn achtergrond niet echt relatiemateriaalquote:Op maandag 30 juli 2018 22:44 schreef YebCar het volgende:
[..]
Mag ik vragen welk leeftijd je ongeveer hebt?
En hoe is je situatie nu? getrouwd/relatie etc?
ik haat seks en ik heb ontzettend veel vrijheid privacy en ruimte nodig. Misschien komt het ooit, maar ik ben bang dat het me nooit lukt.Verder studeer ik nog. Ik doe een laatste poging tot stagelopen en anders ga ik over op ongeschoold werk. Door mijn psychische problemen lukt stage telkens niet, maar ik wil niet in een keer opgeven. Dus nog een keer de schouders eronder
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je hebt geen zwaar leven gehad. Je hebt domme dingen gedaan die jouw EIGEN KEUS waren. Dan moet je niet impliciet zeggen dat je een zwaar leven hebt, maar dat je domme keuzes in het leven maakt.quote:
[..]
Dat zijn veel aannames, begrijpelijk. Mensen lezen het samen en trekken conclusies.
Even uitleggen.
Van school afgetrapt worden is niet doordat ik een tering joch was/ben. Ik was een leerling met allemaal goede cijfers. Ik was een voorbeeldige leerling al zeg ik het zelf. Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat. Zo erg zelfs dat ik mijn examenjaar, mij elke dag al om 8uur moest melden (laatste kans voordat ik eraf getrapt werd) . Dus 45min voordat de school daadwerkelijk begon moest ik al daar zitten. Dat heb ik 1 maand volgehouden..
Dat ik in het buitenland vast heb gezeten is ook niet drugsgerelateerd. Het is voor een vergrijp waar ik in Nederland hooguit een taakstraf of een geldboete voor zal ontvangen. Geen persoonlijke kwaad is ermee gedaan.
Jatten is wel natuurlijk mijn eigen schuld (deels kattekwaad) Op mijn 10-12e was het die periode...Vroeger gingen ze best mild om met winkeldiefstal. Dat ze zo mild waren deed mij niet beseffen dat het ernstig is. Na mijn 12e heb ik overigens nooit meer wat bestolen.
Voor de drugsgebruik. Ik gebruikte Ketamine, Ver voordat het in Nederland bekend was. Dagelijks stond ik veel te gebruiken en liep ik alle feesten af. Van veel gebruik komt grootverbruik. Ik kocht in en verkocht het met kleine marge door aan vrienden en kennissen. Keta vind ik persoonlijk scharen onder softdrugs. Maar goed., vele expert vinden van niet. Van actief drugs pushen was geen sprake.
De ‘zware’ dingen in het leven overkomen je, die komen niet door een keus. Dat bijvoorbeeld je neef overlijdt op zn 23e door kanker. Dat je moeder zwaar depressief is en je haar niet echt haar kunt bereiken ais je met haar praat. En elke keer als je weggaat vraag je je af of het de laatste keer is of je haar levend hebt gezien. Dat zijn zware dingen.
Niet: ik heb aan de keta gezeten en in de gevangenis gezeten. Dat is gewoon dom.
Zeker niet het topic doorgelezen, maar lees eens mijn eerste post eens door ipv alles niet in context lezenquote:Op dinsdag 31 juli 2018 09:28 schreef MisChrartin het volgende:
[..]
Je hebt geen zwaar leven gehad. Je hebt domme dingen gedaan die jouw EIGEN KEUS waren. Dan moet je niet impliciet zeggen dat je een zwaar leven hebt, maar dat je domme keuzes in het leven maakt.
De ‘zware’ dingen in het leven overkomen je, die komen niet door een keus. Dat bijvoorbeeld je neef overlijdt op zn 23e door kanker. Dat je moeder zwaar depressief is en je haar niet echt haar kunt bereiken ais je met haar praat. En elke keer als je weggaat vraag je je af of het de laatste keer is of je haar levend hebt gezien. Dat zijn zware dingen.
Niet: ik heb aan de keta gezeten en in de gevangenis gezeten. Dat is gewoon dom.
Geen probleem hoor, doe ik ook vaak.
Je schrijft dat je allochtoon bent. Uit welk land kom je oorspronkelijk? En wanneer ben je met je ouders naar Nederland gegaan? En wat was de reden? Hoe oud ben je nu?
Ja jawel. Je blijft herhalen wat je ‘allemaal’ mee hebt gemaakt. Vrijwel voor alles geldt (behalve overlijden van ouders) dat je er zelf invloed op hebt gehad.quote:
[..]
Zeker niet het topic doorgelezen, maar lees eens mijn eerste post eens door ipv alles niet in context lezen
Geen probleem hoor, doe ik ook vaak.
Excuus, ik ben autochtoon. Aangezien ik hier geboren ben. Mijn ouders zijn eerste generatie Aziaten in Nederland. Ik ben hier 40jaar geleden geboren.quote:
Je schrijft dat je allochtoon bent. Uit welk land kom je oorspronkelijk? En wanneer ben je met je ouders naar Nederland gegaan? En wat was de reden? Hoe oud ben je nu?
Alleen in mijn beginjaren had ik moeite met het zijn van een autochtoon, kinderen maken ongegeneerd grappen en in de jaren 80 lag dat totaal ongevoelig. Discriminatie en racisme was toen heel normaal. Het is meer ontwekendheid van sommige mensen dat het lastig maakte.
Dat gezegd te hebben heb ik er nu totaal geen last van. Je hoort niet aan mij dat ik een autochtoon ben. Ik gedraag mij niet anders. Ik voel mij op en top Nederlander, op mijn uiterlijk na dan. Onbedoelde discriminatie heb ik allang geaccepteerd en maak me er totaal niet druk om.
Tunnelvisie lezenquote:
[..]
Ja jawel. Je blijft herhalen wat je ‘allemaal’ mee hebt gemaakt. Vrijwel voor alles geldt (behalve overlijden van ouders) dat je er zelf invloed op hebt gehad.
heb het eerder over gehad. Verspilde moeite. Ga niet meer eens erop in. Mocht je het topic echt willen doorlezen. Be my guest.
Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.quote:
[..]
Tunnelvisie lezen
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
Eerder geef je aan te willen benchmarken hoe zwaar iemands leven is. Dat is vergelijken, dan geef je zelf een waarde aan jouw leven als je gaat benchmarken.Meerdere mensen hebben dat tegen je gezegd maar dan trek je de tunnelvisie kaart.
En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker. Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren. Nooit enige reflectie op je zelf gedaan. Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Eigenlijk moet ik er niet op ingaan, maar goed. Mijn laatste reactie op jou ' tunnelvisie' reactie:quote:
[..]
Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
Eerder geef je aan te willen benchmarken hoe zwaar iemands leven is. Dat is vergelijken, dan geef je zelf een waarde aan jouw leven als je gaat benchmarken.Meerdere mensen hebben dat tegen je gezegd maar dan trek je de tunnelvisie kaart.
En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker. Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren. Nooit enige reflectie op je zelf gedaan. Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Deze reactie was een antwoord op Keep_Walking, waarin hij aangeeftquote:Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
" Ik denk dus dat jij je verleden wel als zwaar mag zien. Dit betekent niet dat je moet zwelgen in medelijden, maar gewoon erkennen dat je verleden zwaarder was dan gemiddeld. Als je dit kan doen, zal het je ook sneller lukken om als een winnaar eruit te komen."
Dus totaal een reactie uit context getrokken en met tunnevisie gelezen.
Er werd gesuggereerd dat ik tuig was en herrie maakte op school en dat ik daarom van school afgetrapt. Mijn tegenreactie is een uitleg dat " tuig en herrie maken op school" totaal iets anders is dan dagelijks te laat komen. Tevens heb ik nergens ook maar ontkend dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Heb ik iemand anders de schuld gegeven? Volgens mij niet, de leraren, de school?, mijn ouders? Nee, alleen aangegeven dat de reden van schorsing totaal is anders is dan iemand deed voorkomen.quote:En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker.
Nogmaals, er werd gesuggeerd dat ik door door drugsdealen ik in de bak ben beland. Ik geef alleen aan dat de reden totaal anders is dan dat iemand aangaf. Ik doe er laconiek over, omdat ik in Nederland hiervoor nooit in de gevangenis zou belanden. Blijft niet uit dat ik wel erken dat ik het gedaan. Dus waarvoor zou het mijn ogen moeten openen? Ik ben wel dingen zijn gaan waarderen zoals een goede maaltijd of vrijheid van gaan en staan waar je wilt. Zoals ik ook al eerder aangaf. Dit mag je gerecht onder het kopje ogen openen beschouwen.quote:Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren.
Dat zo een vergrijp zo ernstig zou worden bestraft had ik geen idee van, ontwetendheid. Het is niet zoals wiet in het buitenland. Dat je al weet dat je zwaar kan worden gestraft als je het flikt. De hele wetgeving op dat gebied was nog redelijk nieuw. Zo nieuw zelfs, dat toen ik werd berecht, zij de regelgeving van 8 jaar geleden moesten terughalen.
Dit is dan ook geen zelfreflectie topic, dit topic is om ervaringen te delen/vragen van anderen.quote:Nooit enige reflectie op je zelf gedaan
Gelukkig hoef ik mezelf niet te bewijzen tegenover jou wat daadwerkelijk wel of niet gebeurd is.quote:Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Maar gelukkig heb ik mijn scheermachine nog, waar mijn gevangennummer is ingegraveerd, doe ik waarschijnlijk nooit meer weg.
Genoeg gereageerd, nu weer ontopic.
[ Bericht 1% gewijzigd door YebCar op 31-07-2018 11:39:00 ]
TS, hoe kwam het dat je op die leeftijd al tot laat in de gokhal kon zitten? Wat vonden je ouder(s) daarvan?quote:
Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat.
Ik denk dat het punt van de meesten hier is dat je niet begrijpt dat mensen zo vast kunnen hangen in hun verleden terwijl jij je leven ook op de rit hebt gekregen terwijl jij het ook zwaar hebt gehad.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Had meerdere factoren waardoor het kwam:quote:
[..]
TS, hoe kwam het dat je op die leeftijd al tot laat in de gokhal kon zitten? Wat vonden je ouder(s) daarvan?
De eigenaar van gokhal die het niet zo nauw nam met de 18+ regels. Wat oudere vrienden. Daarna kwam het gokken.
Het geen besef hebben van waarde van geld, kon makkelijk aan geld komen, Had ook een weekend baantje waar ik 200-300 gulden mee verdiende.
Mijn ouders waren aan het werk, of zaten thuis met een slok op. Ik had overal wel smoezen voor. Op school ging het naast het te laat komen goed, zoals ik al zei haalde ik goede cijfers (met vooral niets doen) Huiswerk kopieerde ik snel in de ochtend of bus en ik leerde redelijk snel. Wegens taalbarriere konden mijn ouders moeilijk met school communiceren dus alles ging via mij. Ik was de tolk in voor bijna alle instanties.
Misschien valt het jou niet op omdat je niet anders kent. Veel mensen vallen erover dat veel van wat je noemt je eigen keuze is. Onderbelicht blijft dan dat verwaarlozing in je jeugd veel van die keuzes heeft beinvloed.quote:
Mijn ouders waren aan het werk, of zaten thuis met een slok op. Ik had overal wel smoezen voor. Op school ging het naast het te laat komen goed, zoals ik al zei haalde ik goede cijfers (met vooral niets doen) Huiswerk kopieerde ik snel in de ochtend of bus en ik leerde redelijk snel. Wegens taalbarriere konden mijn ouders moeilijk met school communiceren dus alles ging via mij. Ik was de tolk in voor bijna alle instanties.
klopt. daarom zeg ik in het begin ook expliciet moeilijk/zwaar verleden.quote:
Ik denk dat het punt van de meesten hier is dat je niet begrijpt dat mensen zo vast kunnen hangen in hun verleden terwijl jij je leven ook op de rit hebt gekregen terwijl jij het ook zwaar hebt gehad.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
In denk niet dat alle dingen die je jezelf zelf hebt aangedaan niet onder moeilijk/zwaar kan zetten.
Iemand die zwaar drugsverslaafd is geweest is dakloos is geweest kan je moeilijk zeggen: Je hebt het niet moeilijk of zwaar gehad, want het is je eigen kut schuld.
(zeg daarmee niet dat ik het zo vind over mijn verleden, maar iemand anders die dat over zijn eigen drugsverleden zegt moet dat ook kunnen zeggen/vinden) Wie zijn wij dan om te beoordelen dat het niet zo is?
Daarom vraag ik juist ook meer inzicht op de problemen/verleden van mensen om mezelf wat meer in perspectief te zetten. Ik vraag ook niet specifiek om user te laten reageren die alleen een zware verleden heeft gehad zonder dat het hun schuld is. Maar ook van users waarvan het wel (of gedeeltelijk) hun eigen schuld is. Maar ik denk dat zij niet meer zo snel zullen reageren nu met zulke kortzichtige mensen hier
[ Bericht 7% gewijzigd door YebCar op 31-07-2018 12:18:01 ]
Here we go again.quote:
[..]
klopt. daarom zeg ik in het begin ook expliciet moeilijk/zwaar verleden.
In denk niet dat alle dingen die je jezelf zelf hebt aangedaan niet onder moeilijk/zwaar kan zetten.
Iemand die zwaar drugsverslaafd is geweest is dakloos is geweest kan je moeilijk zeggen: Je hebt het niet moeilijk of zwaar gehad, want het is je eigen kut schuld.
Daarom vraag ik juist ook meer inzicht op de problemen/verleden van mensen om mezelf wat meer in perspectieff te zetten.
Als dingen je overkomen vind ik dat tien keer erger dan een junk die het zelf heeft veroorzaakt. Kun je en vooral, dat moet je, niet met elkaar vergelijken.
Dat weiger je in te zien. #tunnelvisie
Jou neem ik niet meer eens serieus. Als je goed had gelezen had je wel geweten waarom ik het doe. Maar nog steeds ga je af op individuele zinnen die je weer uit context plaatst.quote:
[..]
Here we go again.
Als dingen je overkomen vind ik dat tien keer erger dan een junk die het zelf heeft veroorzaakt. Kun je en vooral, dat moet je, niet met elkaar vergelijken.
Dat weiger je in te zien. #tunnelvisie
Wees eens sterk en reageer eens op mijn vorige post op jouw quotes. Had je daar nog iets aan willen toevoegen ipv weer als een blind kip reageren op single posts? Hameren om drugs junkie en nog meer iets in die richting?
Verwaarlozing is een heel breed iets. Kan mij goed voorstellen als je er nu naar terugkijkt dat het wel naar neigt. Alleen toendertijd vond ik het heel normaal. Ouders die werkten, nooit tijd hadden. Later is dat wel allemaal veranderd, maar toen waren ze vaak dronken thuisquote:
[..]
Misschien valt het jou niet op omdat je niet anders kent. Veel mensen vallen erover dat veel van wat je noemt je eigen keuze is. Onderbelicht blijft dan dat verwaarlozing in je jeugd veel van die keuzes heeft beinvloed.
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen, want het kon niet anders toen. Er moest gewerkt worden om de toekomst garant te stellen. Zo zag ik het en zie het nog steeds. Het speelde tot zover ik weet ik grotendeels van gezinnen van mijn afkomst.
En als aanvulling: iedereen maakt klote dingen mee in zijn leven waar ze geen invloed op hebben. Sommige een stuk meer dan anderen. Het is hoe je daar mee omgaat wat je ware karakter laat zien. Sommigen hebben het moeilijk en slaan zich er door heen en maken er het beste van. Anderen maken het erger door te vluchten in drank, drugs en gokken. Moet ik voor die laatste groep ineens respect hebben? Ik heb juist respect voor degenen die ondanks alles hun kop niet laten hangen en doorgaan. Dat vind ik pas echt bewonderenswaardig.
Je hoeft het ze ook niet kwalijk te nemen. En het wil ook niet zeggen dat ze hun best niet deden.quote:
[..]
Verwaarlozing is een heel breed iets. Kan mij goed voorstellen als je er nu naar terugkijkt dat het wel naar neigt. Alleen toendertijd vond ik het heel normaal. Ouders die werkten, nooit tijd hadden. Later is dat wel allemaal veranderd, maar toen waren ze vaak dronken thuis
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen, want het kon niet anders toen. Er moest gewerkt worden om de toekomst garant te stellen. Zo zag ik het en zie het nog steeds. Het speelde tot zover ik weet ik grotendeels van gezinnen van mijn afkomst.
Inderdaad. Mijn moeder is een geweldige vrouw die altijd het beste met me voorhad. Een betere moeder kan ik me niet voorstellen.quote:
[..]
Je hoeft het ze ook niet kwalijk te nemen. En het wil ook niet zeggen dat ze hun best niet deden.
Toch zijn er dingen die niet gezond was in haar gedrag naar mij toe. Maar ik probeer haar niet kwalijk te nemen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Skeletor? Is dat een user, of een fictieve karakter?quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Ik vind Naruto toch wel het beste verhaal hebben hoor. From the bottom to the top.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Oh ik heb het gelezen, ja dat is echt vervelend maar ernstige ziektes en aandoeningen heb ik ook, heel mijn leven al.quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Op mijn zesde een hersenvliesontsteking. Sydenham chorea ontwikkeld (chronische aandoening, heel pijnlijk en vervelend).
19de psychose. Dit is blijvend, er is sprake van duurzame ontwrichting en ik zal de rest van mijn leven pillen slikken. Heb iets tussen schizofrenie, bipolaire stoornis, ptss en andersoortige geestelijke problemen.
Maar ik geef toe dat het verhaal van Skeletor iets zwaarder klinkt.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Wat mij intrigeert is eigenlijk wat voor invloed zoiets op iemand heeft gehad. Hoe ze ermee omgaan en hoe ze hun toekomst zien.quote:
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Gek genoeg lijkt voor iedereen het zwaarste wat ze zelf ooit meemaakten, of dat nu de vraag is wat je die ochtend aan moet trekken of dat de dokter je vraagt of je meer morfine nodig hebt bijna gelijk lijkt te zijn.quote:
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Alles is relatief zegmaar.
Whatever...
Het is niet geheel relatief, maar het is natuurlijk gekoppeld aan de ervaringswereld van een persoon. 'Nature and nurture' bepalen hoe iemand iets ervaart en hoe hij of zij er mee omgaat. Vrije wil speelt hierin niet zo'n grote rol, want deze is verre van absoluut... als je überhaupt al kan spreken van een vrije wil.quote:
[..]
Gek genoeg lijkt voor iedereen het zwaarste wat ze zelf ooit meemaakten, of dat nu de vraag is wat je die ochtend aan moet trekken of dat de dokter je vraagt of je meer morfine nodig hebt bijna gelijk lijkt te zijn.
Alles is relatief zegmaar.
Ik heb ook vele littekens uit het verleden. Mijn moeder was alleenstaand (dus geen vader) met een bijstandsuitkering (arm), die dankzij slechte raad van doktoren behoorlijk lang met een psychose heeft rondgelopen, een overheersende oudere broer (tevens dealer) die mij van jongs af aan 24/7 het leven zuur maakte, veel werkloosheid en depressies in de familie, op middelbare school weinig connectie vinden en buitengesloten voelen (tegelijkertijd was ik ook erg eigenzinnig, totale afkeer van meeloop gedrag wat me niet ten goede kwam), opleidingsniveau die ver beneden mijn kunnen was (maar door ondergewaardeerd te voelen, totaal geen tijd ingestoken, waardoor het leek alsof het niveau bij mij paste).
Op den duur word je onzeker, pessimistisch, haatvol, geïrriteerd, gefrustreerd, krijg je een kort lontje, word je angstig en depressief, enzovoort enzovoort.
Tegenwoordig overigens nog maar weinig last van. Maar er blijven altijd kleine restantjes achter.
Nou uiteindelijk hangt het ervan af hoe je ermee omgaat.quote:
[..]
Wat mij intrigeert is eigenlijk wat voor invloed zoiets op iemand heeft gehad. Hoe ze ermee omgaan en hoe ze hun toekomst zien.
Ik heb zoveel hulp en steun gekregen de afgelopen jaren dat ik gewoon prima functioneer.
Ik ben wat onzeker op liefdesgebied, durf niet zo snel relaties aan te gaan. Maar ook daarin maak ik vooruitgang.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Heel positief! Ik ben doorgaans optimistisch. Mijn ouders zijn er voor mij. Ik woon weer bij ze in. Misschienquote:
[..]
Hoe sta je in het leven? Heb je mensen om je heen die je steunen? En heeft dit alles je karakter beïnvloed?
, maar het is echt wel het beste zo. Ik heb een aantal goede vrienden bij wie ik terecht kan. Mijn karakter? Ik hoef niet zo veel meer. Nou kan ik ook niet meer alles zoals vroeger. Nog steeds kan ik wel heel veel, daar niet van, maar ik heb dat moeten maar losgelaten. Ik ben dus rustiger geworden. De kleine momenten was ik altijd al dankbaar voor, maar nu geniet ik extra van bijvoorbeeld de zomer, want die heb ik een hele tijd niet live kunnen meemaken en de prognose destijds was ook niet dat ik überhaupt nog een zomer zou meemaken.
Onwaarschijnlijk veel. Zelfs in het UMCG waren ze met stomheid geslagen.quote:
[..]
Hoeveel pech kun je hebben. Dit is wel echt zwaar wat mij betreft.
Hopelijk kunnen ze je oplappen voor
o ver dat nog gaat.
Dank je wel
!
Dit is echt depressie leren 101. Want jouw opmerking maakt hier geen kut uit. Als deze opmerking van toepassing is kunnen we de hele geestelijke gezondheidszorg wel afkappen (zonder disrespect naar Skeletor overigens). Dat de ene persoon het héél zwaar heeft gehad volgens de standaard van de community wil niet zeggen dat jij het minder zwaar voor jezelf voelt.quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Als deze vergelijking hier wel geaccepteerd wordt kan je dit topic meteen afknallen, alsmede dit subforum, er is altijd wel iemand die erger mee heeft gemaakt. (Wat niet wil zeggen dat dat voor betreffende persoon zo voelt, en jij gaat met de opmerking “hij heeft t zwaarder” zijn persoonlijke probleem niet oplossen.
Dus of kom iets constructiefs bijdragen, of tyft op naar ONZ.
Of je hebt alle wijs in pacht, dan zou ik tippen naar FOK! om je in dienst te nemen, scheelt 98% r&p topics.
En ik hoop ergens dat Skeletor dit ook ergens snapt. Ongeacht zijn situatie,geen andere mensen hun situaties wegbombarderen, hoe simpel het in sommige (en ook mijn) ogen soms lijkt
Vertrouw die mensen in witte jassen (dokters) niet. Ze zijn er niet voor jou, ze zijn er vooral om hun eigen bankrekening te spekken.quote:
Allochtoon, maar dat vind ik niet zwaar. Ik had wel heimwee naar het thuisland en daar heb ik het bij tijd en wijlen zwaar mee gehad. Ik heb op mijn 27ste de diagnose hypopituïtarisme gekregen, in mensentaal een dooie hypofyse waardoor ik geen hormonen meer aanmaak en die dus levenslang met medicijnen moet aanvullen. Dat viel op zich allemaal wel mee.
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Ik zal er binnenkort nog eens een topic over openen. De manier waarop wij met gezondheidszorg bezig zijn, is het paard achter de wagen spannen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat een bullshit. Alsof jij wel de waarheid in pacht hebt.quote:
[..]
Dit is echt depressie leren 101. Want jouw opmerking maakt hier geen kut uit. Als deze opmerking van toepassing is kunnen we de hele geestelijke gezondheidszorg wel afkappen (zonder disrespect naar Skeletor overigens). Dat de ene persoon het héél zwaar heeft gehad volgens de standaard van de community wil niet zeggen dat jij het minder zwaar voor jezelf voelt.
Als deze vergelijking hier wel geaccepteerd wordt kan je dit topic meteen afknallen, alsmede dit subforum, er is altijd wel iemand die erger mee heeft gemaakt. (Wat niet wil zeggen dat dat voor betreffende persoon zo voelt, en jij gaat met de opmerking “hij heeft t zwaarder” zijn persoonlijke probleem niet oplossen.
Dus of kom iets constructiefs bijdragen, of tyft op naar ONZ.
Of je hebt alle wijs in pacht, dan zou ik tippen naar FOK! om je in dienst te nemen, scheelt 98% r&p topics.
Daarnaast heb je mijn andere post duidelijk niet gelezen.
Overigens vind ik ook wel dat jonge mensen tegenwoordig weinig leren omgaan met tegenslag en zaken die niet perfect zijn. Al die burn outs en gezeik over perfecte partners.
Alles is helemaal aan de persoon aangepast en dan is het logisch dat zodra je in de boze buitenwereld komt het soms ineens tegenvalt. Iemand zei ooit treffend: rubberen tegel-mentaliteit. Niemand leert meer op zijn bek gaan en opkrabbelen. En als je dan als (jong)volwassene op je bek gaat is de val diep en de ontreddering groot als je niet weet hoe op te staan.
Maar dat wil niet zeggen dat mensen er niet enorm mee kunnen zitten. Echter de oplossing is meestal simpel. Opstaan van de bank en in actie komen. Ga gewoon iets doen. In de meeste gevallen komt dan de oplossing vanzelf.
Hard misschien, maar ook een psycholoog gaat het niet voor je doen. Uiteindelijk moet je er zelf iets moois van maken.
Whatever...
Ik vind het heel sterk van je. Het gaat echt wel goed komen. Je vindt wel geluk!quote:
[..]
Heel positief! Ik ben doorgaans optimistisch. Mijn ouders zijn er voor mij. Ik woon weer bij ze in. Misschien
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Dat van school herken ik wel. Op de basisschool en middelbare school vonden veel lui me maar vreemd. Ik werd niet gepest, maar eerder genegeerd. Opleidingsniveau was achteraf ook te laag voor mij, maar wist ik veel. Door de basisschool had ik inmiddels een minderwaardigheidscomplex ontwikkeld. Na mijn 20e kwam ik pas achter dat ik gewoon dyslexie en een vorm van autisme heb.quote:
[..]
Het is niet geheel relatief, maar het is natuurlijk gekoppeld aan de ervaringswereld van een persoon. 'Nature and nurture' bepalen hoe iemand iets ervaart en hoe hij of zij er mee omgaat. Vrije wil speelt hierin niet zo'n grote rol, want deze is verre van absoluut... als je überhaupt al kan spreken van een vrije wil.
Ik heb ook vele littekens uit het verleden. Mijn moeder was alleenstaand (dus geen vader) met een bijstandsuitkering (arm), die dankzij slechte raad van doktoren behoorlijk lang met een psychose heeft rondgelopen, een overheersende oudere broer (tevens dealer) die mij van jongs af aan 24/7 het leven zuur maakte, veel werkloosheid en depressies in de familie, op middelbare school weinig connectie vinden en buitengesloten voelen (tegelijkertijd was ik ook erg eigenzinnig, totale afkeer van meeloop gedrag wat me niet ten goede kwam), opleidingsniveau die ver beneden mijn kunnen was (maar door ondergewaardeerd te voelen, totaal geen tijd ingestoken, waardoor het leek alsof het niveau bij mij paste).
Op den duur word je onzeker, pessimistisch, haatvol, geïrriteerd, gefrustreerd, krijg je een kort lontje, word je angstig en depressief, enzovoort enzovoort.
Tegenwoordig overigens nog maar weinig last van. Maar er blijven altijd kleine restantjes achter.
ROBODEMONS..................|:(
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |