R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
[ Bericht 3% gewijzigd door YebCar op 29-07-2018 00:32:04 ]
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
[ Bericht 3% gewijzigd door YebCar op 29-07-2018 00:32:04 ]
Dit zou ik gerust onder de categorie 'zwaar' scharen hoor, maar dat is dan natuurlijk mijn referentiekader.
Wil je zeggen dat alles wat daar boven staat je nu niet emotioneel raakt?
Wil je zeggen dat alles wat daar boven staat je nu niet emotioneel raakt?
Volgens een goede vriendin moest ik een keer naar de Psycholoog. Daar heb ik 3 goede gesprekken mee gehad. Uitgebreid mijn levensverhaal mogen doen. Uiteindelijk bleek ik uiterst interessant te zijn voor hem, maar hij eigenlijk niet voor mij.quote:Op zondag 29 juli 2018 00:29 schreef Scuidward het volgende:
Dit zou ik gerust onder de categorie 'zwaar' scharen hoor, maar dat is dan natuurlijk mijn referentiekader.
Wil je zeggen dat alles wat daar boven staat je nu niet emotioneel raakt?
Dat is denk ik een jaartje gokken?quote:Op zondag 29 juli 2018 00:28 schreef wollah het volgende:
Gokschulden over 50k? Hoe heb je dat in godsnaam voor elkaar gekregen?
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Gokverslaving gaat nooit weg. De drang is er altijd. Als je het niet onder controle hebt zoek je allerlei manieren om aan geld te komen.quote:
Gokschulden over 50k? Hoe heb je dat in godsnaam voor elkaar gekregen?
Toendertijd had ik het niet onder controle. Ik verkocht 3 horloges tegen 30% van de nieuwprijs, Verkocht nagenoeg mijn nieuwe pc, trok een doorlopend krediet leeg van 25k en ging max roodstaan. Ik verkocht nieuwe mobieltjes die ik afsloot.
Nu gok ik nog steeds. win flink of verlies flink. Maar het verschil is dat ik nu mijn verslaving onder controle heb, maar vorige maand heb ik flink verloren. Ik verlies geld dat ik kan missen, zonder dat mijn gezin of ikzelf eronder lijdt.
Een paar keer dik verliezen moet er toch wel een belletje gaan rinkelen in je hooft? althans zo ging het bij mij wel. Heb ook paar honderden euro verloren maar toen was het klaar.quote:
#KICKOUTZP
Jeez dat is wel heftig gozer. Maar ik snap die verslaving niet zo goed. Hoezo wil je zo graag gokken? Kan dat zo verslaven zijn?quote:Op zondag 29 juli 2018 00:42 schreef YebCar het volgende:
[..]
Gokverslaving gaat nooit weg. De drang is er altijd. Als je het niet onder controle hebt zoek je allerlei manieren om aan geld te komen.
Toendertijd had ik het niet onder controle. Ik verkocht 3 horloges tegen 30% van de nieuwprijs, Verkocht nagenoeg mijn nieuwe pc, trok een doorlopend krediet leeg van 25k en ging max roodstaan. Ik verkocht nieuwe mobieltjes die ik afsloot.
Nu gok ik nog steeds. win flink of verlies flink. Maar het verschil is dat ik nu mijn verslaving onder controle heb, maar vorige maand heb ik flink verloren. Ik verlies geld dat ik kan missen, zonder dat mijn gezin of ikzelf eronder lijdt.
#KICKOUTZP
Het punt van gokken is niet dat gokkers denken dat ze gaan winnen. Die weten echt wel dat ze gaan verliezen. Ze willen het niet en toch doen ze het. Dat is nu verslaving.quote:
[..]
Een paar keer dik verliezen moet er toch wel een belletje gaan rinkelen in je hooft? althans zo ging het bij mij wel. Heb ook paar honderden euro verloren maar toen was het klaar.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Ja die zal zich wel drie keer achter de oren hebben gekrabt met zo'n positivo als jij tegenover zich.quote:
[..]
Volgens een goede vriendin moest ik een keer naar de Psycholoog. Daar heb ik 3 goede gesprekken mee gehad. Uitgebreid mijn levensverhaal mogen doen. Uiteindelijk bleek ik uiterst interessant te zijn voor hem, maar hij eigenlijk niet voor mij.
Maar dan ben je wel verslavingsgevoelig want lang niet iedereen die weleens gokt moet perse door gokken. Lijkt me meer een persoonlijk probleem dusquote:
[..]
Het punt van gokken is niet dat gokkers denken dat ze gaan winnen. Die weten echt wel dat ze gaan verliezen. Ze willen het niet en toch doen ze het. Dat is nu verslaving.
#KICKOUTZP
De enigste manier om het onder controle te hebben, is door geheel te stoppen.quote:
Nu gok ik nog steeds. win flink of verlies flink. Maar het verschil is dat ik nu mijn verslaving onder controle heb,
Zo sta ik er niet in hoor. Wil er geen goktopic over maken. Wil er wel dit over zeggen:quote:
[..]
Het punt van gokken is niet dat gokkers denken dat ze gaan winnen. Die weten echt wel dat ze gaan verliezen. Ze willen het niet en toch doen ze het. Dat is nu verslaving.
Of je nu rijk of arm bent. Je gaat gokken met wat voor jou een flink bedrag is.
bv met 20k als je rijk bent. of ben 20 euro als je arm bent. Als je het bedrag minimaal verdubbeld ben je blij en krijg je de kick. Als je verliest krijg je eveneens die kick omdat je het geld veel vind.
Als je verliest krijg een een neerwaardse negatieve kick, en als je wint en positieve kick. (bij mij nu althans) Ik ga ook niet doorblijven gokken zodat ik alles weer verlies. ik kan genieten van mijn winst of mijn verlies voor lief nemen (totaal anders dan vroeger) Maar ik ga net zolang door totdat ik het minimaal verdubbeld heb of al mijn budget heb verloren, met minder neem ik geen genoegen.
langste periode dat ik niet heb gegokt is 3,5 jaar.
Volgens vele experts verdwijnt gokverslaving niet. het slaapt...
maar genoeg over gokverslaving.
overigens over mijn andere verslavingen:
4 jaar roken: ben ik binnen 1 week gestopt. Nu rook ik alleen als ik zwaar dronken ben. (wat misschien 2x per jaar is)
3 jaar ketamine: gestopt binnen 1 week. Nu volledig drugsvrij al hele ruime tijd
was een probleemdrinker (tijdens feestjes): na een veroordeling en taakstraf ben ik nooit meer gaan rijden met een slok op.
4 jaar roken: ben ik binnen 1 week gestopt. Nu rook ik alleen als ik zwaar dronken ben. (wat misschien 2x per jaar is)
3 jaar ketamine: gestopt binnen 1 week. Nu volledig drugsvrij al hele ruime tijd
was een probleemdrinker (tijdens feestjes): na een veroordeling en taakstraf ben ik nooit meer gaan rijden met een slok op.
Stop gewoon helemaal met roken, drugs, alcohol en gokken. Als je het ene een beetje doet zul je zien dat je onder invloed het andere gaat doen. En van het een komt het ander. Dat hoef ik jou vast ook niet uit te leggen...quote:
overigens over mijn andere verslavingen:
4 jaar roken: ben ik binnen 1 week gestopt. Nu rook ik alleen als ik zwaar dronken ben. (wat misschien 2x per jaar is)
3 jaar ketamine: gestopt binnen 1 week. Nu volledig drugsvrij al hele ruime tijd
was een probleemdrinker (tijdens feestjes): na een veroordeling en taakstraf ben ik nooit meer gaan rijden met een slok op.
Klopt. Mijn leven is al 10jaar op de rit. Dus weet zelf wat voor mij het beste is. Roken, drugs en alcohol was overigens een keuze en geen verslaving. want anders kwam ik er niet zo makkelijk van af.quote:
[..]
Stop gewoon helemaal met roken, drugs, alcohol en gokken. Als je het ene een beetje doet zul je zien dat je onder invloed het andere gaat doen. En van het een komt het ander. Dat hoef ik jou vast ook niet uit te leggen...
Elk persoon is wel ergens vatbaar voor wat makkelijk leidt tot een verslaving. Roken is meest voorkome d. Soms komen er verslavingen voorbij waarvan ik denk......hoe dan???
Je praat nu als een verslaafde.quote:
[..]
Klopt. Mijn leven is al 10jaar op de rit. Dus weet zelf wat voor mij het beste is. Roken, drugs en alcohol was overigens een keuze en geen verslaving. want anders kwam ik er niet zo makkelijk van af.
misschien. en jij als een 12 in dozijn expert. Feit is wel dat ik met mijn eigen manier mijn leven op de rit heb gekregen en niet dmv hulp buitenaf.quote:
Ik geloof best dat die hulp van buitenaf niet heeft geholpen. Maar ik heb zoiets van: nu je bijna bij de finish bent loop nog die laatste paar meter. Je bent al zo ver.quote:
[..]
misschien. en jij als een 12 in dozijn expert. Feit is wel dat ik met mijn eigen manier mijn leven op de rit heb gekregen en niet dmv hulp buitenaf.
mijn mening is dat verslavingszorg maatwerk is. standaard protocollen helpen niet en ieder persoon is anders.quote:
[..]
Ik geloof best dat die hulp van buitenaf niet heeft geholpen. Maar ik heb zoiets van: nu je bijna bij de finish bent loop nog die laatste paar meter. Je bent al zo ver.
hoe ik gestopt ben met roken. hij gooide gewoon alles weg. gelijk bi en 1 dag gestopt. ontwenningsverschijnselen gewoon genegeerd. Dat het mij lukt betekend niet dat het werkt voor alle anderen.
Belangrijker is dat je je verslaving begrijpt en hoe voor jou het best onder controle kan krijgen. Gaat je verslaving 100% weg? zo nee wat zijn je alternatieven om er zo min mogelijk last van te hebben?. Het klinkt als een ziekte en dat is het ook. Ook sommige ziektes gaan niet weg en moet je gewoon mee leren leven.
Ben ik het helemaal met je eens.quote:
[..]
mijn mening is dat verslavingszorg maatwerk is. standaard protocollen helpen niet en ieder persoon is anders.
100% moet altijd je doel zijn. Ga je nooit gelijk halen. Kost veel moeite en tijd.quote:Belangrijker is dat je je verslaving begrijpt en hoe voor jou het best onder controle kan krijgen. Gaat je verslaving 100% weg?
In het begin is dit een goede strategie. Maar na een tijdje moet je opschalen om niet terug te vallen. Dingen kunnen jaren lang stabiel gaan. Maar zolang je niet voor 100% van die gore troep bent verlost blijft het een sluipmoordenaar. Eentje die wacht todat hij de kans heeft om flink toe te slaan. Bijvoorbeeld na een probleem in de relationele sfeer. Daarom moet je opschalen, voordat het te laat is.quote:zo nee wat zijn je alternatieven om er zo min mogelijk last van te hebben?.
Inderdaad.quote:Het klinkt als een ziekte en dat is het ook.
Verslavingen zijn gedragingen en die kun je altijd aanpassen. Dat is niet makkelijk en dat hoor je mij ook niet zeggen. Daarom moet je er stapje voor stapje aan werken, maar niet overhaasten, en niet stil vallen. Stil vallen is erg gevaarlijk, alles lijkt goed te gaan en onder controle, totdat... bats.quote:Ook sommige ziektes gaan niet weg en moet je gewoon mee leren leven.
Maar eh, even over dat zwaar of moeilijk verleden.. Buiten een paar puntjes zie ik eigenlijk alleen dingen die je jezelf hebt aangedaan. Het had niet zo hoeven te zijn. Geen wijzende vinger trouwens hé! Goed dat je alles zo op de rit gekregen hebt!
Als ik een zwaar of moeilijk verleden lees dan denk ik aan mishandeling, armoede, oorlog, misbruik, verslaafde ouders, verwaarlozing,..
Dingen waar mensen niets aan kunnen doen, ze zijn gewoon geboren op de verkeerde plaats.
Als ik een zwaar of moeilijk verleden lees dan denk ik aan mishandeling, armoede, oorlog, misbruik, verslaafde ouders, verwaarlozing,..
Dingen waar mensen niets aan kunnen doen, ze zijn gewoon geboren op de verkeerde plaats.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Dit zijn voornamelijk dingen die jij jezelf aan hebt gedaan.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
Jij kunt je echt niet inbeelden waarom mensen die verkracht, mishandeld, verwaarloosd, in de steek gelaten, misbruikt, uitgehongerd, zonder kleren, zonder mensen om op te bouwen het zwaarder hebben gehad dan een crimineel/ junk die zelf zijn leven verneukt heeft?
No offence, maar je hebt gewoon domme keuzes gemaakt terwijl de mensen die het wel zwaar hebben gehad nooit echt een keuze hebben gehad.
[ Bericht 22% gewijzigd door #ANONIEM op 29-07-2018 11:56:59 ]
No offence, maar je hebt gewoon domme keuzes gemaakt terwijl de mensen die het wel zwaar hebben gehad nooit echt een keuze hebben gehad.
[ Bericht 22% gewijzigd door #ANONIEM op 29-07-2018 11:56:59 ]
Ik denk dat je het jezelf erg moeilijk gemaakt hebt.
Maar zwaar... Nee, je hebt geen kanker gekregen, of iemand heeft je invalide gereden ofzo.
Wel prima dat je het zelf weer hebt opgepikt, gelukkig maar ook.
Maar zwaar... Nee, je hebt geen kanker gekregen, of iemand heeft je invalide gereden ofzo.
Wel prima dat je het zelf weer hebt opgepikt, gelukkig maar ook.
Whatever...
ik snap het ook best. waarom wil ik expliciet erbij vermelden dat ik geen zwaar verleden heb gehad... dat heb ik ook al aangegeven. hooguit abnormaal...
Maar ik vraag me dus af hoe verneukt je verleden moet zijn geweest wil je echt geen toekomst meer hebben. Bv die Kampusch. Jaren opgesloten gezeten, maar ook leven weer op de rit. Terwijl andere 'slechts' gepest zijn en dan al helemaal in de war zijn.
Maar ik vraag me dus af hoe verneukt je verleden moet zijn geweest wil je echt geen toekomst meer hebben. Bv die Kampusch. Jaren opgesloten gezeten, maar ook leven weer op de rit. Terwijl andere 'slechts' gepest zijn en dan al helemaal in de war zijn.
Dat heeft er misschien mee te maken omdat 8 van de 11 dingen die je opnoemt je eigen schuld zijn?quote:
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven.
Van de een komt wel het ander. Mijn moeder was alcoholist en mijn ouders waren frequente gokkers. Ik heb thuis vaak rake klappen gekregen. zo erg dat je het tegenwoordig onder mishandeling kan scharen. ( lees niet dat ik mishandeld ben geweest) In mijn jeugd waren ze continue aan het werk of weg en moest ik het vaak in mijn eentje doppen met geld en eten kopen.quote:
[..]
Dat heeft er misschien mee te maken omdat 8 van de 11 dingen die je opnoemt je eigen schuld zijn?
Ik zeg niet dat ik een verwaarloosde jeugd heb gehad. Alleen misschien een rede waarom ik gokken zo normaal vond en geen besef had van geld.
Ik heb mijn ouders nooit iets kwalijks genomen en heb nu nog steeds een goede band.
Dus had ik een keuze? wellicht was het anders gelopen als mijn ouders niet zo waren geweest. Maar misschien ook niet en is het alsnog zo gelopen.
Sommige mensen kunnen gewoon meer hebben dan jij. Ik had ook een junk kunnen worden zoals jij of dief omdat mijn vader nooit kleding voor mij kocht maar ik ben naar jeugdzorg gegaan en na wat jaren werken diploma gaan halen.quote:
ik snap het ook best. waarom wil ik expliciet erbij vermelden dat ik geen zwaar verleden heb gehad... dat heb ik ook al aangegeven. hooguit abnormaal...
Maar ik vraag me dus af hoe verneukt je verleden moet zijn geweest wil je echt geen toekomst meer hebben. Bv die Kampusch. Jaren opgesloten gezeten, maar ook leven weer op de rit. Terwijl andere 'slechts' gepest zijn en dan al helemaal in de war zijn.
Ken ook mensen die door veel minder onderuit zijn gegaan en hun leven nauwelijks meer op de rit gaan krijgen. De een is nou eenmaal sterker dan de ander of kan er beter mee omgaan. Mensen zijn verschillend.
Persoonlijk vind ik jou met de info in dit topic niet echt een voorbeeld van iemand die er mee om kon gaan.
Nouja, het is uiteindelijk niet helemaal mis gegaan.dus zo erg is het ook weer niet.quote:
Persoonlijk vind ik jou met de info in dit topic niet echt een voorbeeld van iemand die er mee om kon gaan.
Maar je hebt wel een punt. Niet iedereen kan even veel hebben.
Whatever...
integendeelquote:
Persoonlijk vind ik jou met de info in dit topic niet echt een voorbeeld van iemand die er mee om kon gaan.
Kan er ook niet over oordelen juist. Daarom ben ik benieuwd naar andere ervaringen.
Ik ben pas hopelijk op de helft van mijn leven.
Je hebt het nu aardig voor elkaar zeg je. Fijn om te lezen, maar hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Het valt me verder alleen op dat je eerste(!) punt over jezelf "allochtoon" is. Ik vind dat niet echt passen in de rest van het verhaal eigenlijk.
Het valt me verder alleen op dat je eerste(!) punt over jezelf "allochtoon" is. Ik vind dat niet echt passen in de rest van het verhaal eigenlijk.
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
kan het wel uitleggen hoor.quote:
Je hebt het nu aardig voor elkaar zeg je. Fijn om te lezen, maar hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
Het valt me verder alleen op dat je eerste(!) punt over jezelf "allochtoon" is. Ik vind dat niet echt passen in de rest van het verhaal eigenlijk.
Als allochtoon heb je het toch wel anders hoor. Vooral in een boerengehucht waar ik woonde. Er worden grapjes over je afkomst gemaakt. Ik heb te maken gehad met treiterende buren. Aso tokkies die het nodig vinden om elke dag te laten horen dat wij minder zijn.
Geen haat gekregen daardoor hoor
In mijn ogen heb je wel een aardig zwaar leven gehad vooral als ik het ga vergelijken met mijzelf.
Wel respect dat je het nu allemaal netjes op de rails hebt... vaak zie je dat ze dieper de criminaliteit in gaan of dat ze ergens onder een brug belanden.
Wel respect dat je het nu allemaal netjes op de rails hebt... vaak zie je dat ze dieper de criminaliteit in gaan of dat ze ergens onder een brug belanden.
Eens.quote:
In mijn ogen heb je wel een aardig zwaar leven gehad vooral als ik het ga vergelijken met mijzelf.
Wel respect dat je het nu allemaal netjes op de rails hebt... vaak zie je dat ze dieper de criminaliteit in gaan of dat ze ergens onder een brug belanden.
En wat de op betreft, iedereen heeft problemen niemand uitgezonderd, valkuilen en struggles/vervelende omstandigheden die impact kunnen hebben op hoe je door het leven gaat. Bij jou was het voor wat ik lees zelfdestructief (niet alles) maar toch vind ik het knap dat je er uit bent gekomen. En het heeft natuurlijk ook een aanloop gehad je ontspoort niet vanzelf.
Dat mensen het verleden meedragen vind ik gewoon logisch, dat zijn gewoon dingen die je hebt meegemaakt en je zegt ik wil het niet de schuld geven maar waarom zou je ontkennen (in de zin van dat je het niet erg mag vinden wat er gebeurd is en doen alsof het niks is). En wat de ene zwaar vind is voor de andere miss niet zwaar, maar toch kan het heel zwaar voelen, ligt ook gewoon aan hoe je bent qua karakter en hoe je met situaties omgaat (een gevoelig persoon trekt zich veel aan en heeft bijv. moeite met het loslaten van vervelende gebeurtenissen of.. je word naar behandeld en je snapt niet waarom en als het dan steeds erger word kan het leven zwaar voelen/worden als er weinig positieve dingen gebeuren die bijdragen aan een gelukkig zijn en bestaan).. Het is maar hoe je ernaar kijkt (perceptie) maar vind wel dat jij een zwaar leven hebt gehad (niet dat ik je dat wil aanpraten maar dat is mijn mening).
[ Bericht 2% gewijzigd door Borrelnootje00 op 29-07-2018 13:55:01 ]
'' I am under no obligation to make sense to you.''
Allochtoon, maar dat vind ik niet zwaar. Ik had wel heimwee naar het thuisland en daar heb ik het bij tijd en wijlen zwaar mee gehad. Ik heb op mijn 27ste de diagnose hypopituïtarisme gekregen, in mensentaal een dooie hypofyse waardoor ik geen hormonen meer aanmaak en die dus levenslang met medicijnen moet aanvullen. Dat viel op zich allemaal wel mee.
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Hoe sta je in het leven? Heb je mensen om je heen die je steunen? En heeft dit alles je karakter beïnvloed?quote:
Allochtoon, maar dat vind ik niet zwaar. Ik had wel heimwee naar het thuisland en daar heb ik het bij tijd en wijlen zwaar mee gehad. Ik heb op mijn 27ste de diagnose hypopituïtarisme gekregen, in mensentaal een dooie hypofyse waardoor ik geen hormonen meer aanmaak en die dus levenslang met medicijnen moet aanvullen. Dat viel op zich allemaal wel mee.
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Dit. Je bent gewoon een kut persoon geweest, niet een zwaar verleden dit.quote:
[..]
Dit zijn voornamelijk dingen die jij jezelf aan hebt gedaan.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
ho ho misschien kon hij wel geen stageplek krijgen!!!!quote:
[..]
Dit. Je bent gewoon een kut persoon geweest, niet een zwaar verleden dit.
#KICKOUTZP
Hoeveel pech kun je hebben. Dit is wel echt zwaar wat mij betreft.quote:
Allochtoon, maar dat vind ik niet zwaar. Ik had wel heimwee naar het thuisland en daar heb ik het bij tijd en wijlen zwaar mee gehad. Ik heb op mijn 27ste de diagnose hypopituïtarisme gekregen, in mensentaal een dooie hypofyse waardoor ik geen hormonen meer aanmaak en die dus levenslang met medicijnen moet aanvullen. Dat viel op zich allemaal wel mee.
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Hopelijk kunnen ze je oplappen voor
o ver dat nog gaat.
Whatever...
Volgens mij staat dat ook in de OPquote:
[..]
Dit. Je bent gewoon een kut persoon geweest, niet een zwaar verleden dit.
Maargoed, lezen is ook zwaarquote:
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
...
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
Eh nee...quote:
[..]
Volgens mij staat dat ook in de OP
[..]
Maargoed, lezen is ook zwaar
Hij schrijft dat die zich vergelijkt met anderen, en als je zelf gewoon een kut persoon bent en alles aan hezelf te wijten hebt en je vergelijkt je dan met iemand anders die wat ergs meegemaakt hebt waar die persoon niet de oorzaak van was dan gaat die vergelijking mank. Maar goed, is natuurlijk makkelijker om een huillach te plaatsen of zo toch.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Misschien dat ik lezen zwaar vind nu maar dat zegt hij toch niet? Jezelf benchmarken tegenover anderen is toch niet verkeerd? Ik zal de clue wel niet snappen op het moment.quote:
[..]
Eh nee...
Hij schrijft dat die zich vergelijkt met anderen, en als je zelf gewoon een kut persoon bent en alles aan hezelf te wijten hebt en je vergelijkt je dan met iemand anders die wat ergs meegemaakt hebt waar die persoon niet de oorzaak van was dan gaat die vergelijking mank. Maar goed, is natuurlijk makkelijker om een huillach te plaatsen of zo toch.
Voor zover ik begrijp geeft hij ook alleen de schuld aan zichzelf en niet omdat 'het lot dat niet wil' of zoiets vaags.
Ik snap het als hij zichzelf zo zielig zou vinden en er zogenaamd overal niets aan kon doen en weet ik veel wat.
Omdat als jij jezelf gaat benchmakren, zoals hij het zo mooi bescrhijft, met mensen die wat aangedaan zijn terwijl jijzelf gewoon een puinhoop maakt van je leven en wat aankloot en anderen tot last bent je de plank gewoon volkomen mis slaat.quote:
[..]
Misschien dat ik lezen zwaar vind nu maar dat zegt hij toch niet? Jezelf benchmarken tegenover anderen is toch niet verkeerd? Ik zal de clue wel niet snappen op het moment.
Voor zover ik begrijp geeft hij ook alleen de schuld aan zichzelf en niet omdat 'het lot dat niet wil' of zoiets vaags.
Ik snap het als hij zichzelf zo zielig zou vinden en er zogenaamd overal niets aan kon doen en weet ik veel wat.
Niet alleen de plank mis slaat, het is gewoon onsmakelijk. Vergelijk jezelf dan lekker met het tuig van de richel en open daar een matig topic over.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Ja ok, verkeerde benchmark nemen is inderdaad een goed punt.quote:
[..]
Omdat als jij jezelf gaat benchmakren, zoals hij het zo mooi bescrhijft, met mensen die wat aangedaan zijn terwijl jijzelf gewoon een puinhoop maakt van je leven en wat aankloot en anderen tot last bent je de plank gewoon volkomen mis slaat.
Niet alleen de plank mis slaat, het is gewoon onsmakelijk. Vergelijk jezelf dan lekker met het tuig van de richel en open daar een matig topic over.
Misschien dat dit tpoic hem nu een beter inzicht gaat geven hierin.
Ongeveer dit wou ik ook net schrijven. Ik zie een opsomming van zaken die je jezelf hebt aangedaan (afgezien van de ouder die redelijk jong gestorven is - daarin kan ik je de hand geven). Ik vind niet dat je een zwaar verleden hebt gehad. Ik vind je een zwakkeling.quote:
[..]
Omdat als jij jezelf gaat benchmakren, zoals hij het zo mooi bescrhijft, met mensen die wat aangedaan zijn terwijl jijzelf gewoon een puinhoop maakt van je leven en wat aankloot en anderen tot last bent je de plank gewoon volkomen mis slaat.
Niet alleen de plank mis slaat, het is gewoon onsmakelijk. Vergelijk jezelf dan lekker met het tuig van de richel en open daar een matig topic over.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
Zonder zielig te willen doen zou ik mijn eigen leven tot dusverre wel als 'zwaar' durven betitelen.
Ik heb getwijfeld of het verstandig is dit allemaal op FOK! te posten, mede omdat mijn identiteit met deze informatie mogelijk te achterhalen is en ik dan mogelijk niet meer anoniem op FOK! kan posten onder mijn username, maar FOK! it, dit is wie ik ben en ik heb de laatste jaren de zaakjes weer wat beter op de rit.
Hier volgt mijn opsomming:
- Ik ben met 27 weken geboren (13 weken te vroeg) met zuurstoftekort waaraan ik ernstige beperkingen heb overgehouden.
- Mijn moeder kampt al haar gehele leven met ernstige psychiatrische problematiek en bovendien diverse verslavingen.
- Hierdoor heeft mijn (biologische) vader mij en mijn moeder verlaten toen ik nog baby was.
- Hierdoor ben ik in een kindertehuis terechtgekomen en later in een pleeggezin.
- Later mocht ik terug naar mijn moeder toen ze een nieuwe vriend had gevonden (stiefvader).
- Mijn stiefvader mishandelde mij zowel fysiek als 'psychisch' (door mij bijvoorbeeld midden in de nacht uit bed te slepen en mij te laten toekijken hoe hij en mijn moeder ruzie maakten, dat was dan mijn schuld werd er gezegd).
- Mijn stiefvader en moeder hadden het financieel niet breed en hadden iedere keer af-en-aan werk en dan weer een periode geen werk, waardoor de stress in het huishouden voelbaar was.
- Door mijn (fysieke) beperkingen kon ik niet op een reguliere basisschool blijven en moest ik naar speciaal onderwijs een stad verderop. Hierdoor verloor ik al mijn vrienden in de buurt.
- Ik kreeg wel vrienden op het speciaal onderwijs, al ben ik daar ook gepest met één van mijn beperkingen waardoor ik heel onzeker geworden ben.
- Toen alles ten goede leek te keren, zo op de middelbare school en het leven zo wel z'n gangetje ging eigenlijk, ontwikkelde mijn moeder opnieuw een verslaving, ditmaal een alcoholverslaving, wat er diep heeft ingehakt. Dit heeft veel bloed-zweet-en tranen gekost. Slapeloze nachten, ruzies, stress, m'n schoolprestaties liepen achteruit, kon me niet meer concentreren, totdat mijn moeder een zelfmoordpoging deed - die mislukte - waarbij ze aanmerkte dat het mijn schuld was dat ze dood wilde.
- Dit allemaal achter mij latende heb ik uiteindelijk vrij moeiteloos het MBO afgerond en wilde ik een HBO studie gaan uitzoeken, maar dit is - onzeker dat ik ben - door mijn moeder uit mijn hoofd gepraat ("omdat ik dat toch niet kon, ik moest eens realistisch zijn").
- Ik ben toen gaan werken bij een overheidsinstantie, wat aanvankelijk erg goed ging totdat men afdelingen ging samenvoegen in het kader van efficiëntie. Toen kon ik op zoek naar een andere baan.
- Via een kruiwagen ben ik bij een andere overheidsinstantie terechtgekomen en de bedoeling was dat ik administratief zeer allround zou worden. Maar daar ben ik de mist in gegaan en kreeg ik het niet voor elkaar. Ik raakte het overzicht kwijt en het werd een chaos zowel in mijn hoofd als in de praktijk. Ik heb hierna bijna een jaar thuisgezeten, volledig gedesillusioneerd.
- Na vele jaren aanmodderen in tal van "mindere" baantjes ben ik uiteindelijk erachter gekomen dat ik naast fysieke beperkingen die voortkomen uit een hersenbeschadiging ook beperkingen heb overgehouden die zich uiten in moeite met organiseren, plannen, overzicht houden etc. waar ik in het werk tegenaan loop. Zodoende ben ik uiteindelijk gekeurd bij het UWV en voor 80% afgekeurd.
- Echter omdat ik te laat ben geweest met dit hele proces in gang zetten, omdat ik gewoon aan het werk ben gegaan en verder nooit heb stilgestaan bij het feit dat mijn hersenbeschadiging mij ook parten zou kunnen spelen in mijn werk, heb ik geen recht meer op Wajong (dan had ik dit voor 2014 geloof ik aan moeten vragen). Ik val nu onder de nieuwe regeling.
- Ik heb nu weer een baan op niveau gelukkig, bij een overheidsinstantie, maar voor slechts 24 uur per week en ben weer aan het opbouwen gelukkig. Maar ik kan wel zeggen dat mijn verleden mij aardig dwars zit van tijd tot tijd in dit leven om er alles uit te halen wat er in zit.
Ik heb getwijfeld of het verstandig is dit allemaal op FOK! te posten, mede omdat mijn identiteit met deze informatie mogelijk te achterhalen is en ik dan mogelijk niet meer anoniem op FOK! kan posten onder mijn username, maar FOK! it, dit is wie ik ben en ik heb de laatste jaren de zaakjes weer wat beter op de rit.
Hier volgt mijn opsomming:
- Ik ben met 27 weken geboren (13 weken te vroeg) met zuurstoftekort waaraan ik ernstige beperkingen heb overgehouden.
- Mijn moeder kampt al haar gehele leven met ernstige psychiatrische problematiek en bovendien diverse verslavingen.
- Hierdoor heeft mijn (biologische) vader mij en mijn moeder verlaten toen ik nog baby was.
- Hierdoor ben ik in een kindertehuis terechtgekomen en later in een pleeggezin.
- Later mocht ik terug naar mijn moeder toen ze een nieuwe vriend had gevonden (stiefvader).
- Mijn stiefvader mishandelde mij zowel fysiek als 'psychisch' (door mij bijvoorbeeld midden in de nacht uit bed te slepen en mij te laten toekijken hoe hij en mijn moeder ruzie maakten, dat was dan mijn schuld werd er gezegd).
- Mijn stiefvader en moeder hadden het financieel niet breed en hadden iedere keer af-en-aan werk en dan weer een periode geen werk, waardoor de stress in het huishouden voelbaar was.
- Door mijn (fysieke) beperkingen kon ik niet op een reguliere basisschool blijven en moest ik naar speciaal onderwijs een stad verderop. Hierdoor verloor ik al mijn vrienden in de buurt.
- Ik kreeg wel vrienden op het speciaal onderwijs, al ben ik daar ook gepest met één van mijn beperkingen waardoor ik heel onzeker geworden ben.
- Toen alles ten goede leek te keren, zo op de middelbare school en het leven zo wel z'n gangetje ging eigenlijk, ontwikkelde mijn moeder opnieuw een verslaving, ditmaal een alcoholverslaving, wat er diep heeft ingehakt. Dit heeft veel bloed-zweet-en tranen gekost. Slapeloze nachten, ruzies, stress, m'n schoolprestaties liepen achteruit, kon me niet meer concentreren, totdat mijn moeder een zelfmoordpoging deed - die mislukte - waarbij ze aanmerkte dat het mijn schuld was dat ze dood wilde.
- Dit allemaal achter mij latende heb ik uiteindelijk vrij moeiteloos het MBO afgerond en wilde ik een HBO studie gaan uitzoeken, maar dit is - onzeker dat ik ben - door mijn moeder uit mijn hoofd gepraat ("omdat ik dat toch niet kon, ik moest eens realistisch zijn").
- Ik ben toen gaan werken bij een overheidsinstantie, wat aanvankelijk erg goed ging totdat men afdelingen ging samenvoegen in het kader van efficiëntie. Toen kon ik op zoek naar een andere baan.
- Via een kruiwagen ben ik bij een andere overheidsinstantie terechtgekomen en de bedoeling was dat ik administratief zeer allround zou worden. Maar daar ben ik de mist in gegaan en kreeg ik het niet voor elkaar. Ik raakte het overzicht kwijt en het werd een chaos zowel in mijn hoofd als in de praktijk. Ik heb hierna bijna een jaar thuisgezeten, volledig gedesillusioneerd.
- Na vele jaren aanmodderen in tal van "mindere" baantjes ben ik uiteindelijk erachter gekomen dat ik naast fysieke beperkingen die voortkomen uit een hersenbeschadiging ook beperkingen heb overgehouden die zich uiten in moeite met organiseren, plannen, overzicht houden etc. waar ik in het werk tegenaan loop. Zodoende ben ik uiteindelijk gekeurd bij het UWV en voor 80% afgekeurd.
- Echter omdat ik te laat ben geweest met dit hele proces in gang zetten, omdat ik gewoon aan het werk ben gegaan en verder nooit heb stilgestaan bij het feit dat mijn hersenbeschadiging mij ook parten zou kunnen spelen in mijn werk, heb ik geen recht meer op Wajong (dan had ik dit voor 2014 geloof ik aan moeten vragen). Ik val nu onder de nieuwe regeling.
- Ik heb nu weer een baan op niveau gelukkig, bij een overheidsinstantie, maar voor slechts 24 uur per week en ben weer aan het opbouwen gelukkig. Maar ik kan wel zeggen dat mijn verleden mij aardig dwars zit van tijd tot tijd in dit leven om er alles uit te halen wat er in zit.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Stellen dat je je gokverslaving onder controle hebt en nog steeds gokkenquote:
[..]
Gokverslaving gaat nooit weg. De drang is er altijd. Als je het niet onder controle hebt zoek je allerlei manieren om aan geld te komen.
Toendertijd had ik het niet onder controle. Ik verkocht 3 horloges tegen 30% van de nieuwprijs, Verkocht nagenoeg mijn nieuwe pc, trok een doorlopend krediet leeg van 25k en ging max roodstaan. Ik verkocht nieuwe mobieltjes die ik afsloot.
Nu gok ik nog steeds. win flink of verlies flink. Maar het verschil is dat ik nu mijn verslaving onder controle heb, maar vorige maand heb ik flink verloren. Ik verlies geld dat ik kan missen, zonder dat mijn gezin of ikzelf eronder lijdt.
Get outta here
Klinkt wel alsof TS de problemen van sommige anderen op fok bagatelliseert.
Iedereen heeft een andere draagkracht, draaglast en copingstrategie.
Het voordeel van iets als gokken is dat je ook iets als succeservaringen beleeft.
Als je je terugtrekt door je zware tijd en daardoor ook geen steun ed ontvangt of angstig of somber wordt erdoor kan je veel meer lijdensdruk ervaren.
Je krijgt met een rugzakje niet perse goede copingstrategien mee helaas, uit wat voor nest je ook komt.
Iedereen heeft een andere draagkracht, draaglast en copingstrategie.
Het voordeel van iets als gokken is dat je ook iets als succeservaringen beleeft.
Als je je terugtrekt door je zware tijd en daardoor ook geen steun ed ontvangt of angstig of somber wordt erdoor kan je veel meer lijdensdruk ervaren.
Je krijgt met een rugzakje niet perse goede copingstrategien mee helaas, uit wat voor nest je ook komt.
het is makkelijk mensen te bekritiseren en een mening te hebben over iemands beknopte verleden. Prima. Je hoeft niet te reageren. Ik zoek totaal geen medelijden en vind mezelf ook niet zielig of zwak.quote:
[..]
Omdat als jij jezelf gaat benchmakren, zoals hij het zo mooi bescrhijft, met mensen die wat aangedaan zijn terwijl jijzelf gewoon een puinhoop maakt van je leven en wat aankloot en anderen tot last bent je de plank gewoon volkomen mis slaat.
Niet alleen de plank mis slaat, het is gewoon onsmakelijk. Vergelijk jezelf dan lekker met het tuig van de richel en open daar een matig topic over.
Tuig ben ik zeker zeker niet en durf eigenlijk wel met zekerheid te zeggen dat ik meer bijdraag aan de samenleving dan 90% van de mensen hier. Ik zoek geen erkenning. Maar het leven of mensen kan je pas beoordelen aan het einde van je rit als je dood gaat. Karma is een goed woord. Misschien juist door mijn verleden ben ik dingen nu gaan doe en voor de samenleving en ben ik de persoon geworden die ik ben.
Heb ik zo een verleden niet gehad dan ben ik wellicht een totaal andere pas ingeslagen. Het kan beter zijn maar ook slechter.
Als je mij zou ontmoeten en ik wil niet arrogant klinken, vind je mij wellicht een erg charismatisch persoon en wellicht succesvol in wat ik doe. Ik deel mijn verhaal wel eens met werknemers, die ook vaak uit een probleemjeugd komen en zij slaan steil achterover want ze geloven het vaak niet. Levenservaring is iets wat ik meeneem uit mijn verleden en waar ik tot op heden heel veel energie uit put in alles wat ik doe. Ik kan bijvoorbeeld in tranen uitbarsten als ik soms alleen zit en een maaltijd zit te eten of dat ik in de auto zit en tot ver in de horizon kan kijken. Dit mede omdat mijn hechtenis in het buitenland zoveel invloed op mij heeft gehad dat je zulke dingen op bepaalde momenten erg waardeerd.
Trouwens, ik zoek naar meer inzicht zoals een vorige user het al zei.
Dit topic gaat niet echt zozeer over mijn ervaringen, maar ik zoek ervaringen die mij meer inzicht kan geven over een moeilijk verleden, Ik mis namelijk relativeringsvermogen en ga altijd van mezelf uit. (een standaard iets voor een persoon)
[ Bericht 6% gewijzigd door YebCar op 30-07-2018 14:18:10 ]
Ik vind dit trouwens meer onder relaties en psychologie vallen in mijn nederige opinie.
www.kiva.org. Steun ondernemers in ontwikkelingslanden.
Verkeerd inzetten!quote:
Gokschulden over 50k? Hoe heb je dat in godsnaam voor elkaar gekregen?
Man of Steal.
Ja, dit is dus waar ik ook enigszins over viel.quote:
[..]
Niet alleen de plank mis slaat, het is gewoon onsmakelijk. Vergelijk jezelf dan lekker met het tuig van de richel en open daar een matig topic over.
De mensen hier die topics openen, komen soms echt uit situaties waar je steil van achterover slaat, en dan komt deze knikker (sorry) met zijn dingen die ook erg zijn hoor, vertellen dat ie het niet moeilijk heeft gehad en zijn verleden niet de schuld geeft. Toch wel allerlei verslavingen heeft gehad, door zijn verleden (je spreekt jezelf tegen) en totaal onbegrip heeft voor mensen die het niet meer op de rit krijgen. Ja tenzij je oorlogsvluchteling bent. Dan snap je het wel. K0ek0ek.
In Nederland worden ook gewoon sigarettenpeuken uitgedrukt op kinderen. Duiken kinderen onder hun bed omdat ze geslagen en verkracht gaan worden door mensen wiens taak het is die kinderen te beschermen. Kerels die op campings hun dochters met elkaar uitwisselen voor een paar uurtjes (true story, dit soort zaken krijgt mijn schoonvader op zijn bureau) Denk toch even na voor je dit soort achterlijke topics opent. Chapeau dat jij het weer op een rijtje krijgt maar er zijn zat mensen die veel en veel meer op hun bord hebben gekregen.
[ Bericht 23% gewijzigd door #ANONIEM op 30-07-2018 15:54:58 ]
Ga anders even in op de strekking van mijn reactie, en ja ik reageer hier gewoon daar dit een openbaar forum is je kan niet louter veren in je achterste verwachten.quote:
[..]
het is makkelijk mensen te bekritiseren en een mening te hebben over iemands beknopte verleden. Prima. Je hoeft niet te reageren. Ik zoek totaal geen medelijden en vind mezelf ook niet zielig of zwak.
Tuig ben ik zeker zeker niet en durf eigenlijk wel met zekerheid te zeggen dat ik meer bijdraag aan de samenleving dan 90% van de mensen hier. Ik zoek geen erkenning. Maar het leven of mensen kan je pas beoordelen aan het einde van je rit als je dood gaat. Karma is een goed woord. Misschien juist door mijn verleden ben ik dingen nu gaan doe en voor de samenleving en ben ik de persoon geworden die ik ben.
Heb ik zo een verleden niet gehad dan ben ik wellicht een totaal andere pas ingeslagen. Het kan beter zijn maar ook slechter.
Als je mij zou ontmoeten en ik wil niet arrogant klinken, vind je mij wellicht een erg charismatisch persoon en wellicht succesvol in wat ik doe. Ik deel mijn verhaal wel eens met werknemers, die ook vaak uit een probleemjeugd komen en zij slaan steil achterover want ze geloven het vaak niet. Levenservaring is iets wat ik meeneem uit mijn verleden en waar ik tot op heden heel veel energie uit put in alles wat ik doe. Ik kan bijvoorbeeld in tranen uitbarsten als ik soms alleen zit en een maaltijd zit te eten of dat ik in de auto zit en tot ver in de horizon kan kijken. Dit mede omdat mijn hechtenis in het buitenland zoveel invloed op mij heeft gehad dat je zulke dingen op bepaalde momenten erg waardeerd.
Trouwens, ik zoek naar meer inzicht zoals een vorige user het al zei.
Dit topic gaat niet echt zozeer over mijn ervaringen, maar ik zoek ervaringen die mij meer inzicht kan geven over een moeilijk verleden, Ik mis namelijk relativeringsvermogen en ga altijd van mezelf uit. (een standaard iets voor een persoon)
Atenciosamente Flip.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
en wat belemmere mij om hierover ervaringen te delen en op te vragen? Heb je het er moeilijk mee? Zit jou iets dwars dat het ik naar ervaringen vraag? De fokkers die hun ervaringen delen hebben er niet eens moeite mee, naar iemand zoals jij die ervaringen van o.a je schoonvader moet aanhoren heeft er alle moeite van de wereld mee? Heb je some een naar verleden gehad en wil je er meer over vertellen?quote:
[..]
Ja, dit is dus waar ik ook enigszins over viel.
De mensen hier die topics openen, komen soms echt uit situaties waar je steil van achterover slaat, en dan komt deze knikker (sorry) met zijn dingen die ook erg zijn hoor, vertellen dat ie het niet moeilijk heeft gehad en zijn verleden niet de schuld geeft. Toch wel allerlei verslavingen heeft gehad, door zijn verleden (je spreekt jezelf tegen) en totaal onbegrip heeft voor mensen die het niet meer op de rit krijgen. Ja tenzij je oorlogsvluchteling bent. Dan snap je het wel. K0ek0ek.
In Nederland worden ook gewoon sigarettenpeuken uitgedrukt op kinderen. Duiken kinderen onder hun bed omdat ze geslagen en verkracht gaan worden door mensen wiens taak het is die kinderen te beschermen. Kerels die op campings hun dochters met elkaar uitwisselen voor een paar uurtjes (true story, dit soort zaken krijgt mijn schoonvader op zijn bureau) Denk toch even na voor je dit soort achterlijke topics opent. Chapeau dat jij het weer op een rijtje krijgt maar er zijn zat mensen die veel en veel meer op hun bord hebben gekregen.
Je neigt naar een persoon die zich overal mee bemoeid en een mening klaar heeft staan terwijl de personen waar het daadwerkelijk om gaat totaal geen moeite heeft met mijn posts.
Dus haal diep adem. Vraag jezelf af..wil je wel reageren in dit topic? Of wil je gewoon je ei even kwijt? Heb ik persoonlijk hiervoor naar jouw mening gevraagd? Of wil je gewoon bemoeizuchtig reageren op iets wat eigenlijk niet centraal staat in dit topic?
Dit, volledig.quote:
[..]
Ja, dit is dus waar ik ook enigszins over viel.
De mensen hier die topics openen, komen soms echt uit situaties waar je steil van achterover slaat, en dan komt deze knikker (sorry) met zijn dingen die ook erg zijn hoor, vertellen dat ie het niet moeilijk heeft gehad en zijn verleden niet de schuld geeft. Toch wel allerlei verslavingen heeft gehad, door zijn verleden (je spreekt jezelf tegen) en totaal onbegrip heeft voor mensen die het niet meer op de rit krijgen. Ja tenzij je oorlogsvluchteling bent. Dan snap je het wel. K0ek0ek.
In Nederland worden ook gewoon sigarettenpeuken uitgedrukt op kinderen. Duiken kinderen onder hun bed omdat ze geslagen en verkracht gaan worden door mensen wiens taak het is die kinderen te beschermen. Kerels die op campings hun dochters met elkaar uitwisselen voor een paar uurtjes (true story, dit soort zaken krijgt mijn schoonvader op zijn bureau) Denk toch even na voor je dit soort achterlijke topics opent. Chapeau dat jij het weer op een rijtje krijgt maar er zijn zat mensen die veel en veel meer op hun bord hebben gekregen.
Salutări calde Flip.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Volgens mij begrijp jij het concept van een forum niet helemaal pik, is ook niet erg, verder ben je wel fantastisch natuurlijk.quote:
[..]
en wat belemmere mij om hierover ervaringen te delen en op te vragen? Heb je het er moeilijk mee? Zit jou iets dwars dat het ik naar ervaringen vraag? De fokkers die hun ervaringen delen hebben er niet eens moeite mee, naar iemand zoals jij die ervaringen van o.a je schoonvader moet aanhoren heeft er alle moeite van de wereld mee? Heb je some een naar verleden gehad en wil je er meer over vertellen?
Je neigt naar een persoon die zich overal mee bemoeid en een mening klaar heeft staan terwijl de personen waar het daadwerkelijk om gaat totaal geen moeite heeft met mijn posts.
Dus haal diep adem. Vraag jezelf af..wil je wel reageren in dit topic? Of wil je gewoon je ei even kwijt? Heb ik persoonlijk hiervoor naar jouw mening gevraagd? Of wil je gewoon bemoeizuchtig reageren op iets wat eigenlijk niet centraal staat in dit topic?
Saygılarımla Flip.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Mooi gezegdquote:Op maandag 30 juli 2018 16:10 schreef FlippingCoin het volgende:
[..]
Volgens mij begrijp jij het concept van een forum niet helemaal pik, is ook niet erg, verder ben je wel fantastisch natuurlijk.
Saygılarımla Flip.
zoals iemand eerder al zei. Je hebt moeite met begrijpend lezen. En je bekijkt reacties met tunnelvisie. discussiëren met zo een persoon is verspilde moeite van mijn tijd, want zo iemand wil altijd het laatste woord en zijn gelijk krijgen.quote:
[..]
Ga anders even in op de strekking van mijn reactie, en ja ik reageer hier gewoon daar dit een openbaar forum is je kan niet louter veren in je achterste verwachten.
Atenciosamente Flip.
Dus hierbij: Je hebt gelijk en ik ben een lul.
quote:
[..]
zoals iemand eerder al zei. Je hebt moeite met begrijpend lezen. En je bekijkt reacties met tunnelvisie. discussiëren met zo een persoon is verspilde moeite van mijn tijd, want zo iemand wil altijd het laatste woord en zijn gelijk krijgen.
Dus hierbij: Je hebt gelijk en ik ben een lul.
Sneu mannetje, zo'n OP maken en dan de discussie niet aan durven gaan. Gooi jezelf weg narcist.
Vänliga Hälsningar Flip.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Dit is een forum dus mensen reageren. Ik ben het niet met je eens, en ventileer dat. Nee. Mijn eigen shit deel ik niet op een forum. Ja. Ik heb heel erg veel meegemaakt. Ja, ik heb een zware jeugd gehad. Ja, ik erger me dood aan je openingspost en ja mijn leven is al een aantal jaar volledig op de rit.quote:
[..]
en wat belemmere mij om hierover ervaringen te delen en op te vragen? Heb je het er moeilijk mee? Zit jou iets dwars dat het ik naar ervaringen vraag? De fokkers die hun ervaringen delen hebben er niet eens moeite mee, naar iemand zoals jij die ervaringen van o.a je schoonvader moet aanhoren heeft er alle moeite van de wereld mee? Heb je some een naar verleden gehad en wil je er meer over vertellen?
Je neigt naar een persoon die zich overal mee bemoeid en een mening klaar heeft staan terwijl de personen waar het daadwerkelijk om gaat totaal geen moeite heeft met mijn posts.
Dus haal diep adem. Vraag jezelf af..wil je wel reageren in dit topic? Of wil je gewoon je ei even kwijt? Heb ik persoonlijk hiervoor naar jouw mening gevraagd? Of wil je gewoon bemoeizuchtig reageren op iets wat eigenlijk niet centraal staat in dit topic?
Wat een naar ondertoontje heb je trouwens. Je neigt naar een opvliegend persoon. Ga je tegen mensen hun gezicht aan staan met je neus als je boos op ze bent, of generaliseer ik nu net zo hard als jij?
Je vraagt in je op toch hoe het kan dat mensen met een zwaar leven er lastig bovenop komen en neemt vervolgens jezelf als referentiekader. Ik noem voorbeelden van mensen, in Nederland, die er terecht niet bovenop komen. Mensen met dit soort verhalen gaan dat hier trouwens niet 123 neerzetten.
kijk en dit is inhoudelijk al veel en veel beter dan wat je de eerste paar posts heb geplaatst.quote:
[..]
Dit is een forum dus mensen reageren. Ik ben het niet met je eens, en ventileer dat. Nee. Mijn eigen shit deel ik niet op een forum. Ja. Ik heb heel erg veel meegemaakt. Ja, ik heb een zware jeugd gehad. Ja, ik erger me dood aan je openingspost en ja mijn leven is al een aantal jaar volledig op de rit.
Wat een naar ondertoontje heb je trouwens. Je neigt naar een opvliegend persoon. Ga je tegen mensen hun gezicht aan staan met je neus als je boos op ze bent, of generaliseer ik nu net zo hard als jij?
Je vraagt in je op toch hoe het kan dat mensen met een zwaar leven er lastig bovenop komen en neemt vervolgens jezelf als referentiekader. Ik noem voorbeelden van mensen, in Nederland, die er terecht niet bovenop komen. Mensen met dit soort verhalen gaan dat hier trouwens niet 123 neerzetten.
Ik wil graag oprecht een discussie met eventuele ervaringen delen. Sommige ervaringen die wellicht dezelfde zijn als mijn. Andere hebben totaal andere ervaringen zoals je kon lezen.
Mijn oprechte excuses als ik je beledigd heb en dat is totaal niet mijn intentie.
Je hebt gelijk wat betreft dat dit een forum is. Maar dan juist dat je je shit anoniem kan delen en uiten.
Als je dat verder niet wil is het ook prima. Maar dat betekend niet dat je voor alle andere users dat kan of moet bepalen.
klopt. En een aantal post verder had ik ook al aangegeven dat is relativeringsvermogen mis. Voor mij is het moeilijk om in een andere persoon te plaatsen en zijn of haar moeilijkheden te begrijpen, mede omdat ik mijzelf als referentiekader gebruik. (niet mijn woorden, maar van de psycholoog)quote:
Begrijpend lezen;
Vluchten voor de oorlog kan ik nog enigszins begrijpen. Dus; andere dingen niet.
Doordat je vaak maar een deel van iemands problemen hoort trek je als snel een conclusie (zoals mijn verleden)
drugs/dealer geweest. Ach ja eigen schuld, kutjunk etc. Prima bewust voor gekozen om het zo beknopt te posten.
Andersom heb ik dat namelijk ook. Als iemand zegt tegen mij dat ze jaren thuis hebben gezeten doordat ze niet meer kunnen werken omdat de bv dood van een kind zolang niets meer kunnen.
Ik kan me moeilijk erbij voorstellen dat het zo lang duurt. waarom duurt het zo lang? Dan vraag ik mezelf af..Gaat het bij mij ook zo lang duren? Ik mis teveel achtergrond informatie om goed te kunnen oordelen.
[ Bericht 32% gewijzigd door YebCar op 30-07-2018 16:38:54 ]
Ik neem aan dat je fysieke beperkingen te maken heeft gehad met je vroege geboorte?quote:
Zonder zielig te willen doen zou ik mijn eigen leven tot dusverre wel als 'zwaar' durven betitelen.
Ik heb getwijfeld of het verstandig is dit allemaal op FOK! te posten, mede omdat mijn identiteit met deze informatie mogelijk te achterhalen is en ik dan mogelijk niet meer anoniem op FOK! kan posten onder mijn username, maar FOK! it, dit is wie ik ben en ik heb de laatste jaren de zaakjes weer wat beter op de rit.
Hier volgt mijn opsomming:
- Ik ben met 27 weken geboren (13 weken te vroeg) met zuurstoftekort waaraan ik ernstige beperkingen heb overgehouden.
- Mijn moeder kampt al haar gehele leven met ernstige psychiatrische problematiek en bovendien diverse verslavingen.
- Hierdoor heeft mijn (biologische) vader mij en mijn moeder verlaten toen ik nog baby was.
- Hierdoor ben ik in een kindertehuis terechtgekomen en later in een pleeggezin.
- Later mocht ik terug naar mijn moeder toen ze een nieuwe vriend had gevonden (stiefvader).
- Mijn stiefvader mishandelde mij zowel fysiek als 'psychisch' (door mij bijvoorbeeld midden in de nacht uit bed te slepen en mij te laten toekijken hoe hij en mijn moeder ruzie maakten, dat was dan mijn schuld werd er gezegd).
- Mijn stiefvader en moeder hadden het financieel niet breed en hadden iedere keer af-en-aan werk en dan weer een periode geen werk, waardoor de stress in het huishouden voelbaar was.
- Door mijn (fysieke) beperkingen kon ik niet op een reguliere basisschool blijven en moest ik naar speciaal onderwijs een stad verderop. Hierdoor verloor ik al mijn vrienden in de buurt.
- Ik kreeg wel vrienden op het speciaal onderwijs, al ben ik daar ook gepest met één van mijn beperkingen waardoor ik heel onzeker geworden ben.
- Toen alles ten goede leek te keren, zo op de middelbare school en het leven zo wel z'n gangetje ging eigenlijk, ontwikkelde mijn moeder opnieuw een verslaving, ditmaal een alcoholverslaving, wat er diep heeft ingehakt. Dit heeft veel bloed-zweet-en tranen gekost. Slapeloze nachten, ruzies, stress, m'n schoolprestaties liepen achteruit, kon me niet meer concentreren, totdat mijn moeder een zelfmoordpoging deed - die mislukte - waarbij ze aanmerkte dat het mijn schuld was dat ze dood wilde.
- Dit allemaal achter mij latende heb ik uiteindelijk vrij moeiteloos het MBO afgerond en wilde ik een HBO studie gaan uitzoeken, maar dit is - onzeker dat ik ben - door mijn moeder uit mijn hoofd gepraat ("omdat ik dat toch niet kon, ik moest eens realistisch zijn").
- Ik ben toen gaan werken bij een overheidsinstantie, wat aanvankelijk erg goed ging totdat men afdelingen ging samenvoegen in het kader van efficiëntie. Toen kon ik op zoek naar een andere baan.
- Via een kruiwagen ben ik bij een andere overheidsinstantie terechtgekomen en de bedoeling was dat ik administratief zeer allround zou worden. Maar daar ben ik de mist in gegaan en kreeg ik het niet voor elkaar. Ik raakte het overzicht kwijt en het werd een chaos zowel in mijn hoofd als in de praktijk. Ik heb hierna bijna een jaar thuisgezeten, volledig gedesillusioneerd.
- Na vele jaren aanmodderen in tal van "mindere" baantjes ben ik uiteindelijk erachter gekomen dat ik naast fysieke beperkingen die voortkomen uit een hersenbeschadiging ook beperkingen heb overgehouden die zich uiten in moeite met organiseren, plannen, overzicht houden etc. waar ik in het werk tegenaan loop. Zodoende ben ik uiteindelijk gekeurd bij het UWV en voor 80% afgekeurd.
- Echter omdat ik te laat ben geweest met dit hele proces in gang zetten, omdat ik gewoon aan het werk ben gegaan en verder nooit heb stilgestaan bij het feit dat mijn hersenbeschadiging mij ook parten zou kunnen spelen in mijn werk, heb ik geen recht meer op Wajong (dan had ik dit voor 2014 geloof ik aan moeten vragen). Ik val nu onder de nieuwe regeling.
- Ik heb nu weer een baan op niveau gelukkig, bij een overheidsinstantie, maar voor slechts 24 uur per week en ben weer aan het opbouwen gelukkig. Maar ik kan wel zeggen dat mijn verleden mij aardig dwars zit van tijd tot tijd in dit leven om er alles uit te halen wat er in zit.
Wat belemmerd er precies ? Wat kan je bijvoorbeeld niet? En denk je meer dat je fysieke belemmeringen of je familieomstandigheden mee invloed op je heeft gehad?
En hoe sta je nu in het leven? Je werkt weer 24u, Kan je daarvan rondkomen of heb je nog een uitkering ernaast? Ik merk in je hele verhaal dat er geen relaties zijn ontstaan?
En het grappige bij gokschulden is...
Iemand heeft dat geld
Iemand heeft dat geld
Dag jongens tot ziens, tot in betere tijden.
nog grappiger is:quote:
En het grappige bij gokschulden is...
Iemand heeft dat geld
25k doorlopend krediet is uiteindelijk 60k afgelost
uiteindelijk heeft alles in totaal 12 jaar van mijn salaris gekost en in 2017 is de laaste A1/3 codering uit mijn BKR verdwenen.
in 2006 serieus nagedacht over sanering. Was al vrij ver in dat traject, maar uiteindelijk toch ervoor gekozen voor een terugbetalingsplan. Maar als je in dat flow zit van terugbetalen gaat het eigenlijk best rap. En ik kon ook nog gewoon op vakantie en besteden.
Mijn beperkingen zijn het gevolg van zowel mijn vroeggeboorte als ook het zuurstoftekort dat ik heb gehad bij mijn geboorte. Hierdoor heb ik een hersenbeschadiging opgelopen, met diverse lichamelijke beperkingen als gevolg.quote:
[..]
Ik neem aan dat je fysieke beperkingen te maken heeft gehad met je vroege geboorte?
Wat belemmerd er precies ? Wat kan je bijvoorbeeld niet? En denk je meer dat je fysieke belemmeringen of je familieomstandigheden mee invloed op je heeft gehad?
Zo is mijn evenwicht bijvoorbeeld heel slecht, is mijn fijne en grove motoriek heel slecht en heb ik een neurogene blaas (incontinentie). In de praktijk betekent dit dat ik ongeschikt ben om bijvoorbeeld op steigers te gaan werken, veel en lang te moeten staan of lopen, met mijn handen werken is problematisch (niet dat ik helemaal niks kan met mijn handen hoor) en dat ik dus opvangmateriaal moet gebruiken vanwege mijn incontinentie.
De problemen waar ik tegenaan loop zijn eigenlijk een combinatie van alle factoren uit mijn verleden. Zo ben ik ontzettend onzeker geworden door hoe mijn moeder en stiefvader met mij omgingen en doordat ik gepest ben, dat speelt zeker een rol, maar ook mijn problemen met het bewaren van overzicht, de moeite met plannen en organiseren spelen mij parten in het vinden en behouden van werk, en zijn in feite nog een grotere belemmering dan mijn fysieke beperkingen (die mij alleen beperken bij fysieke arbeid, maar mijn opleiding is toch op administratief vlak).
Maar al met al mag ik eigenlijk niet klagen gezien de prognose die mijn moeder kreeg na mijn geboorte dat ik nooit zou gaan lopen en verstandelijk ernstig beperkt zou worden. Dat is gelukkig anders gelopen.
De laatste jaren heb ik weer een stijgende lijn te pakken. Ik heb weer vast werk, ik zit weer op mijn plek (dwz. op een werkplek waarbij mijn kwaliteiten goed tot z'n recht komen en waar ik me prettig voel), het inkomen is niet slecht gezien de 24 uur per week, ik verdien zo'n 1400 euro netto per maand en daarmee kan ik voor mezelf doen wat ik wil. Ik rijd auto, ik spaar, ik heb niet te klagen wat dat betreft, al houdt het ook niet over ofzo.quote:En hoe sta je nu in het leven? Je werkt weer 24u, Kan je daarvan rondkomen of heb je nog een uitkering ernaast? Ik merk in je hele verhaal dat er geen relaties zijn ontstaan?
Wel wordt mijn huidige werkgever gecompenseerd voor eventuele ondersteuning die ik nodig zou hebben (die ik op deze werkplek nauwelijks nodig blijk te hebben overigens).
Ik heb wel 2 relaties gehad in het verleden welke helaas zijn stukgelopen. De eerste heb ik zelf beëindigd en in de 2e relatie kon mijn vriendin destijds niet omgaan met mijn beperkingen.
Helaas maakt met name mijn incontinentie het voor mij moeilijk om contact te leggen met vrouwen waardoor ik nu nog steeds alleen ben (ik ben nu 36).
Ik zal niet zeggen dat ik nooit baal van mijn omstandigheden maar de laatste jaren heb ik de positieve instelling te pakken en ga ik minder snel bij de pakken neer zitten.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Ik denk dus dat jij je verleden wel als zwaar mag zien. Dit betekent niet dat je moet zwelgen in medelijden, maar gewoon erkennen dat je verleden zwaarder was dan gemiddeld. Als je dit kan doen, zal het je ook sneller lukken om als een winnaar eruit te komen.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
Veel mensen zijn te trots om te erkennen dat ze een moeilijke jeugd hebben gehad. Dit associëren ze met zwakte. Maar dat is niet waar. Erkennen dat je het moeilijk heb gehad, maar toch je best doen om een betere mens te zijn in alle opzichte, dat ik kracht.
It’s not about Where you came from, it’s about Where you heading.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Geestelijk en lichamelijk mishandeld door vader, kindertehuis - misbruikt daar twee jaar lang, gepest tot bloedens aan toe.. en dat was alleen nog maar tot en met 12 jaar. :’).
Jarenlang van pap horen wat een dom jong ik ben en meer van dat soort opliftende woorden, nare scheiding ouders (zo rond mn 11de) verplicht iedere twee weken in t weekend bij pappie.. wat natuurlijk niet te doen was.
Enfin na de basisschool kwam ik op zo’n tussenschool voor als je wat moeilijk kon meekomen door achterstand (eigenlijk alleen met rekenen maar enfin), nog meer gepest en goed oppassen anders werd je in elkaar geslagen.
Aka tokkieschool.
Middelbare school, ellendige tijd zoals je kan voorstellen, uiteindelijk viel ik daar dan ook uit elkaar zo medio 15.
Jarenlang iedere ochtend kotsen van de spanning, paniekaanvallen,angst stoornissen etc. Veel spijbelen want wilde niet meer. (Wel gehaald trouwens wat een wonder te noemen is, voorals als je erbij optelt dat ik blijkbaar zware aandoening van pfeiffer had in die periode)
Tot en met 26 thuisgezeten durfde niet meer naar buiten of onder de mensen te komen over t algemeen. (Standaard fokker dus)
Uiteindelijk toch hulp gezocht op de een of andere manier, jarenlange intense therapie.
Op t einde daarvan iemand (online) tegengekomen uit Middelburg.
Eigenlijk was dat nog de beste vorm van therapie ze dwong me onbedoeld meer het huis uit te komen en te reizen want dat was bijna 4 uur verderop voor mij. (Geweldig het ov in nederland)
Liep spaak in 2013 dat wel maar niet als vijanden uit elkaar ofzo.
En juist toen alles een stuk beter ging, kreeg ik plots psoriasis, over mn hele lichaam
Nou dan voel je wel even dat god op je staat te pissen hoor, met name omdat niemand aan beide kanten familie het gen heeft.
Medicijnen waar je misselijk van word.. ironisch.
Jarenlang gvochten tegen het over moeten geven en dan dat..
Anyway het is uiteindelijk soort van goed gekomen, maar van die angststoornissen kom ik nooit meer helemaal af.
Het blijft een ding, dat je dingenwil vermijden automatisch.
En uiteraard is tussendoor nog veel meer ellende mij overkomen maar anders word het wel een heel lang verhaal.
[ Bericht 2% gewijzigd door TheoddDutchGuy op 30-07-2018 19:47:24 ]
Jarenlang van pap horen wat een dom jong ik ben en meer van dat soort opliftende woorden, nare scheiding ouders (zo rond mn 11de) verplicht iedere twee weken in t weekend bij pappie.. wat natuurlijk niet te doen was.
Enfin na de basisschool kwam ik op zo’n tussenschool voor als je wat moeilijk kon meekomen door achterstand (eigenlijk alleen met rekenen maar enfin), nog meer gepest en goed oppassen anders werd je in elkaar geslagen.
Aka tokkieschool.
Middelbare school, ellendige tijd zoals je kan voorstellen, uiteindelijk viel ik daar dan ook uit elkaar zo medio 15.
Jarenlang iedere ochtend kotsen van de spanning, paniekaanvallen,angst stoornissen etc. Veel spijbelen want wilde niet meer. (Wel gehaald trouwens wat een wonder te noemen is, voorals als je erbij optelt dat ik blijkbaar zware aandoening van pfeiffer had in die periode)
Tot en met 26 thuisgezeten durfde niet meer naar buiten of onder de mensen te komen over t algemeen. (Standaard fokker dus
)Uiteindelijk toch hulp gezocht op de een of andere manier, jarenlange intense therapie.
Op t einde daarvan iemand (online) tegengekomen uit Middelburg.
Eigenlijk was dat nog de beste vorm van therapie ze dwong me onbedoeld meer het huis uit te komen en te reizen want dat was bijna 4 uur verderop voor mij. (Geweldig het ov in nederland)
Liep spaak in 2013 dat wel maar niet als vijanden uit elkaar ofzo.
En juist toen alles een stuk beter ging, kreeg ik plots psoriasis, over mn hele lichaam
Nou dan voel je wel even dat god op je staat te pissen hoor, met name omdat niemand aan beide kanten familie het gen heeft.
Medicijnen waar je misselijk van word.. ironisch.
Jarenlang gvochten tegen het over moeten geven en dan dat..
Anyway het is uiteindelijk soort van goed gekomen, maar van die angststoornissen kom ik nooit meer helemaal af.
Het blijft een ding, dat je dingenwil vermijden automatisch.
En uiteraard is tussendoor nog veel meer ellende mij overkomen maar anders word het wel een heel lang verhaal.
[ Bericht 2% gewijzigd door TheoddDutchGuy op 30-07-2018 19:47:24 ]
Ik vind dat ook een beetje een holle frase, want het is gewoon niet waar.quote:Op maandag 30 juli 2018 19:19 schreef Keep_Walking het volgende:
It’s not about Where you came from, it’s about Where you heading.
Waar je vandaan komt maakt wel degelijk wat uit en plaatst de weg waar je naartoe gaat en waar je staat wel degelijk in perspectief. Dus ook al ligt je eindpunt helemaal niet zo hoog of is je behaalde doel helemaal niet zo nobel of hoogegrepen, dan nóg kan dat een wereldprestatie zijn, afhankelijk van waar je vandaan komt en wat je mee hebt moeten slepen.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Ja zeker, we zijn het ook eens met elkaar.quote:
[..]
Ik vind dat ook een beetje een holle frase, want het is gewoon niet waar.
Waar je vandaan komt maakt wel degelijk wat uit en plaatst de weg waar je naartoe gaat en waar je staat wel degelijk in perspectief. Dus ook al ligt je eindpunt helemaal niet zo hoog of is je behaalde doel helemaal niet zo nobel of hoogegrepen, dan nóg kan dat een wereldprestatie zijn, afhankelijk van waar je vandaan komt en wat je mee hebt moeten slepen.
Alleen wij interpreteren die quote verschillend.
Ik ben ook eens dat iemand zijn prestatie vooral indrukwekkend is als je vergelijkt waar hij vandaan komt.
Iemand die geboren is als multimiljonair en dat blijft is minder bewonderingswaardig dan iemand die dakloos is geboren als weeskind en op zijn volwassen leeftijd een eigen appartement en een goede baan heeft.
Iemand die helemaal gezond is maar iemand betaald om zijn huis te verven is minder indrukwekkend dan iemand die met allerlei beperkingen die dan wel zijn eigen huishouden doet.
[ Bericht 15% gewijzigd door Keep_Walking op 30-07-2018 19:59:35 ]
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebben
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Wat is zwaar? Ik zie soms mensen die mooi wonen en geld zat hebben maar die toch zo depressief zijn dat ze overwegen om een einde aan hun leven te maken. En ik ken een dakloze man die niet eens een daklozenuitkering heeft, die in een tentje in de bosjes slaapt, eet uit de vuilnisbak, en die man is altijd opgewekt. Als ik moest kiezen dan koos ik denk ik toch voor altijd opgewekt.
Ik heb zelf ook best wel een zwaar leven. Begon met een studieachterstand op het hbo omdat ik gewoon dom wou gamen, stappen, vrienden bezoeken de hele tijd etc. Nou daar mag je dus lekker zelf voor betalen van de baan die je daarna krijgt. Wat ook niet gemakkelijk was, heb nog wel aan zelfstudie moeten doen voor een paar maanden omdat mijn opleiding te breed was voor wat ik echt wou gaan doen. Dus ja zit je dan, heb je het uiteindelijk ook wel voor elkaar gewoon normaal maar de weg ernaartoe is gewoon niet altijd even simpel en kan best zwaar zijn
Wat een vreemde vergelijkingen. Ze zullen op hun manier allemaal struggles en lastige factoren hebben die niet met elkaar te vergelijken zijn.quote:
[..]
Ja zeker, we zijn het ook eens met elkaar.
Alleen wij interpreteren die quote verschillend.
Ik ben ook eens dat iemand zijn prestatie vooral indrukwekkend is als je vergelijkt waar hij vandaan komt.
Iemand die geboren is als multimiljonair en dat blijft is minder bewonderingswaardig dan iemand die dakloos is geboren als weeskind en op zijn volwassen leeftijd een eigen appartement en een goede baan heeft.
Iemand die helemaal gezond is maar iemand betaald om zijn huis te verven is minder indrukwekkend dan iemand die met allerlei beperkingen die dan wel zijn eigen huishouden doet.
With the stars as her umbrella
Zeker waar. We zijn ook niet oneens daarover.quote:
[..]
Wat een vreemde vergelijkingen. Ze zullen op hun manier allemaal struggles en lastige factoren hebben die niet met elkaar te vergelijken zijn.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Dat hangt van veel dingen af. Genetische weerbaarheid voor trauma's, omgeving, eigen opvattingen etc. Sommige mensen zijn worden al depressief als de cavia overlijdt, andere mensen kunnen een hele oorlog doorstaan. Het is niet echt te vergelijken, want het hangt af van de persoon.quote:
ik snap het ook best. waarom wil ik expliciet erbij vermelden dat ik geen zwaar verleden heb gehad... dat heb ik ook al aangegeven. hooguit abnormaal...
Maar ik vraag me dus af hoe verneukt je verleden moet zijn geweest wil je echt geen toekomst meer hebben. Bv die Kampusch. Jaren opgesloten gezeten, maar ook leven weer op de rit. Terwijl andere 'slechts' gepest zijn en dan al helemaal in de war zijn.
Wel een punt. Ik weiger te zien dat ik het zwaar heb gehad. Nu nog steeds en eigenlijk als je is het precies wat je zegt. Ik zie het als mijn zwakte.quote:
[..]
Ik denk dus dat jij je verleden wel als zwaar mag zien. Dit betekent niet dat je moet zwelgen in medelijden, maar gewoon erkennen dat je verleden zwaarder was dan gemiddeld. Als je dit kan doen, zal het je ook sneller lukken om als een winnaar eruit te komen.
Veel mensen zijn te trots om te erkennen dat ze een moeilijke jeugd hebben gehad. Dit associëren ze met zwakte. Maar dat is niet waar. Erkennen dat je het moeilijk heb gehad, maar toch je best doen om een betere mens te zijn in alle opzichte, dat ik kracht.
It’s not about Where you came from, it’s about Where you heading.
Wil laten zien dat ik vooral nu niet onderdoe voor iemand anders. Ik ben een aantal jaren geleden in loondienst gaan werken. Mijzelf een paar treden laten opklimmen tot het management. (HBO niveau) puur om te bewijzen dat ik zonder studie maar met ervaring totaal niet onderdoe voor iemand anders. Totdat ik iemand tegenkwam die vond dat ik er niets te zoeken had en ervoor gezorgd heeft dat ik weggewerkt werd. Overigens heb ik daarna de rechtzaak wel gewonnen.
Toen heeft me doen beseffen dat er flink wat mensen op deze wereld zijn die jou het niet gunnen waar je toe in staat bent en je op elke manier proberen te dwarsbomen. Of dat nou op scholen of op werk gebeurd. Pesten, treiteren, kleineren. En zulke mensen zitten in alle rangen en standen van de maatschappij.
Je hebt geen zwaar verleden gehad als alles wat je opnoemt, behalve de chronische ziekte en vroegtijdig overlijden, gewoon je eigen schuld is (en waarmee je andere mensen het juist moeilijk maakt). Op deze manier kan iedereen ook wel gaan jatten, drugs dealen, in de gevangenis komen daarvoor, zoveel herrie op school maken dat je eraf getrapt wordt en dan zeggen van 'ow eigenlijk heb ik het best wel zwaar gehad'. Een zwaar verleden heb je als je onevenredig veel pech hebt gehad in vergelijking met veel mensen waar je zelf geen controle over had.
Ik vind dat je alsnog wel een zwaar leven kunt hebben, ook al ben je (deels) zelf verantwoordelijk voor de ellende. Wat als je beslissingen de nasleep zijn van je opvoeding? Kun je dan nog spreken van eigen schuld?quote:
Je hebt geen zwaar verleden gehad als alles wat je opnoemt, behalve de chronische ziekte en vroegtijdig overlijden, gewoon je eigen schuld is (en waarmee je andere mensen het juist moeilijk maakt). Op deze manier kan iedereen ook wel gaan jatten, drugs dealen, in de gevangenis komen daarvoor, zoveel herrie op school maken dat je eraf getrapt wordt en dan zeggen van 'ow eigenlijk heb ik het best wel zwaar gehad'. Een zwaar verleden heb je als je onevenredig veel pech hebt gehad in vergelijking met veel mensen waar je zelf geen controle over had.
With the stars as her umbrella
Nou ja zo kan je alles wel bekijken, iedereen is slachtoffer van het lichaam waarin het geboren is.quote:
[..]
Ik vind dat je alsnog wel een zwaar leven kunt hebben, ook al ben je (deels) zelf verantwoordelijk voor de ellende. Wat als je beslissingen de nasleep zijn van je opvoeding? Kun je dan nog spreken van eigen schuld?
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Dat is dan ook een hele terechte kijk op zaken.quote:
[..]
Nou ja zo kan je alles wel bekijken, iedereen is slachtoffer van het lichaam waarin het geboren is.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Inderdaad, zo bezien zijn wij het eens.quote:
[..]
Ja zeker, we zijn het ook eens met elkaar.
Alleen wij interpreteren die quote verschillend.
Ik ben ook eens dat iemand zijn prestatie vooral indrukwekkend is als je vergelijkt waar hij vandaan komt.
Iemand die geboren is als multimiljonair en dat blijft is minder bewonderingswaardig dan iemand die dakloos is geboren als weeskind en op zijn volwassen leeftijd een eigen appartement en een goede baan heeft.
Iemand die helemaal gezond is maar iemand betaald om zijn huis te verven is minder indrukwekkend dan iemand die met allerlei beperkingen die dan wel zijn eigen huishouden doet.
Maar toch zou ik zelf niet gauw bij die quote uitkomen denk ik.
Doet er verder niet toe, bovenstaande vind ik een verhelderende uitleg en een waardevolle toevoeging aan dit topic.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Dankjewel, ben nu helemaal emo.quote:
[..]
Nou ja zo kan je alles wel bekijken, iedereen is slachtoffer van het lichaam waarin het geboren is.
Mja toch niet. Of gun jij iedereen genade?quote:
[..]
Dat is dan ook een hele terechte kijk op zaken.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Is voor jou toch helemaal niet nodig joh.quote:
Op 
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Ach ja wilde nog een toevoeging maken maar toch maar niet gedaan. Want eigenlijk alles wat je gewoon als zwaar leven ziet is gewoon een zwaar leven, is gewoon een subjectief iets dus ja.quote:
[..]
Ik vind dat je alsnog wel een zwaar leven kunt hebben, ook al ben je (deels) zelf verantwoordelijk voor de ellende. Wat als je beslissingen de nasleep zijn van je opvoeding? Kun je dan nog spreken van eigen schuld?
Ik heb alle reacties hier bekeken en ik kom eigenlijk tot de conclusie dat jullie allemaal naar de kerk moeten.
Jullie hebben Jezus nodig.
Jullie hebben Jezus nodig.
Dat zijn veel aannames, begrijpelijk. Mensen lezen het samen en trekken conclusies.quote:
Je hebt geen zwaar verleden gehad als alles wat je opnoemt, behalve de chronische ziekte en vroegtijdig overlijden, gewoon je eigen schuld is (en waarmee je andere mensen het juist moeilijk maakt). Op deze manier kan iedereen ook wel gaan jatten, drugs dealen, in de gevangenis komen daarvoor, zoveel herrie op school maken dat je eraf getrapt wordt en dan zeggen van 'ow eigenlijk heb ik het best wel zwaar gehad'. Een zwaar verleden heb je als je onevenredig veel pech hebt gehad in vergelijking met veel mensen waar je zelf geen controle over had.
Even uitleggen.
Van school afgetrapt worden is niet doordat ik een tering joch was/ben. Ik was een leerling met allemaal goede cijfers. Ik was een voorbeeldige leerling al zeg ik het zelf. Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat. Zo erg zelfs dat ik mijn examenjaar, mij elke dag al om 8uur moest melden (laatste kans voordat ik eraf getrapt werd) . Dus 45min voordat de school daadwerkelijk begon moest ik al daar zitten
. Dat heb ik 1 maand volgehouden..Dat ik in het buitenland vast heb gezeten is ook niet drugsgerelateerd. Het is voor een vergrijp waar ik in Nederland hooguit een taakstraf of een geldboete voor zal ontvangen. Geen persoonlijke kwaad is ermee gedaan.
Jatten is wel natuurlijk mijn eigen schuld (deels kattekwaad) Op mijn 10-12e was het die periode...Vroeger gingen ze best mild om met winkeldiefstal. Dat ze zo mild waren deed mij niet beseffen dat het ernstig is. Na mijn 12e heb ik overigens nooit meer wat bestolen.
Voor de drugsgebruik. Ik gebruikte Ketamine, Ver voordat het in Nederland bekend was. Dagelijks stond ik veel te gebruiken en liep ik alle feesten af. Van veel gebruik komt grootverbruik. Ik kocht in en verkocht het met kleine marge door aan vrienden en kennissen. Keta vind ik persoonlijk scharen onder softdrugs. Maar goed., vele expert vinden van niet. Van actief drugs pushen was geen sprake.
Nou ja, Eerste Nobele Waarheid: het leven is lijden. Je sloeg de spijker op z'n kop.quote:
[..]
Is voor jou toch helemaal niet nodig joh.
Heftig verhaal ouwe reusquote:
[..]
Inderdaad, zo bezien zijn wij het eens.
Maar toch zou ik zelf niet gauw bij die quote uitkomen denk ik.
Doet er verder niet toe, bovenstaande vind ik een verhelderende uitleg en een waardevolle toevoeging aan dit topic.
Hoe is de relatie met je moeder? En ken je je biologische vader?
Nah vind ik niet, gewoon blijven dromen.quote:Op maandag 30 juli 2018 22:32 schreef Gary_Oak het volgende:
[..]
Nou ja, Eerste Nobele Waarheid: het leven is lijden. Je sloeg de spijker op z'n kop.
I think that it’s extraordinarily important that we in computer science keep fun in computing
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
For all who deny the struggle, the triumphant overcome
Hoe bedoel je genade? Dat ik niemand verantwoordelijk houd voor zijn of haar keuzes? Nee zo is het ook weer niet. Zoals in het geval van TS, je hebt - over het algemeen - ondanks de traumatische situaties waaruit je komt altijd een goede en slechte keuze en - over het algemeen - bepaal je wel welke kant je opgaat. Uiteraard rekening houdende met de achtergrond, capaciteiten en context, maar in het geval van TS zou ik zeker niet alles makkelijk afschuiven als pech of 'slachtoffer van zijn eigen lichaam'.quote:
[..]
Mja toch niet. Of gun jij iedereen genade?
Ik had ook het foute pad op kunnen gaan toen ik moeilijk zat en aan de grond zat, maar ik heb me daar ook bewust van afzijdig gehouden bijvoorbeeld, of ik weet bijvoorbeeld dat er verslavingsgevoeligheid bestaat binnen de familie dus ben ik daar extra alert op voor mezelf.
Dus nee, het gaat tot op zekere hoogte op (bijvoorbeeld wat betreft talenten en capaciteiten), maar daarbinnen heb je nog wel degelijk een eigen verantwoordelijkheid (al is dat weer afhankelijk van de context in hoeverre je dat kunt meewegen).
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Ach, ik zit sinds een paar dagen weer eens in zo'n melancholische existentiële crisis. Binnenkort leef ik ook weer in de waan van de dag.quote:
[..]
Nah vind ik niet, gewoon blijven dromen.
quote:
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebbenMag ik vragen welk leeftijd je ongeveer hebt?SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
En hoe is je situatie nu? getrouwd/relatie etc?
Hey mede-Feyenoorder.quote:Op maandag 30 juli 2018 22:34 schreef onlogisch het volgende:
[..]
Heftig verhaal ouwe reus
Hoe is de relatie met je moeder? En ken je je biologische vader?
Ik heb al jaren een ambivalente relatie met mijn moeder. Mijn moeder is zo wisselvallig als de pest en daar kan ik niet van op aan. Ik kan dus ook niet op haar terugvallen, eigenlijk op niemand niet, als ik het een keer ergens moeilijk mee heb. Want hoewel ik sinds een jaar of 15 wel weer contact heb met mijn biologische vader blijft daar - tot nu toe - enige afstandelijkheid voelbaar.
Om een beetje een indicatie te geven hoe de relatie momenteel / de laatste jaren met mijn moeder is;
Mijn moeder heeft dus meervoudige psychiatrische problematiek; borderline, psychotisch en verslavingsproblematiek, waardoor ze dus het ene moment zeer begaan met mij kan zijn, maar het andere moment me ook de grond in kan praten. Sowieso kent ze geen nuance of enige vorm van mate. Soms belt ze me 9 keer op een dag, soms 4 keer achter elkaar op het werk, en vaak om één van haar psychotische ideetjes die ze in haar hoofd heeft gehaald ten uitvoer te brengen.
Met alle respect, daar heb ik dus niet zoveel aan. Al klinkt dat tegelijk ook weer superlullig tegenover mijn moeder.
'De neiging rijke en machtige mensen te bewonderen, zelfs welhaast te aanbidden en mensen van arme of gewone komaf te verachten dan wel te negeren is de belangrijkste en meest universele oorzaak van de corruptie van ons morele besef' Adam Smith
Op basis van je geschiedenis zou ik je scharen onder 'onwetend, weinig inlevingsvermogen, weinig besef van sociale omgangsnormen, en onverantwoordelijk: iemand die geen consequenties/gevolgen kan inzien/voorspellen.' Waarschijnlijk vanwege een gebrekkige cognitieve capaciteit om dit te kunnen. Geen wonder dat je je nergens druk om maakt of anderen niet begrijpt die dit wel doen. Je hele verhaal schreeuwt 'I don't give a fuck'. Amper bewonderenswaardig.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
ben wel benieuwd waar je in het buitenland zat en wat je daar deed.quote:
Zo hier en daar lees je wel eens wat over mensen met een moeilijk/zwaar verleden.
Dan vraag ik mezelf altijd af....wat is er moeilijk of zwaar aan geweest?
ik probeer me altijd te benchmarken, want zelf vind ik dat ik best een abnormaal verleden heb gehad, maar zwaar wil ik het echt niet noemen.
als ik mezelf mag samenvatten:
- allochtoon
- jeugddiefstal meerdere keren
- gokverslaafd (met schulden over 50k)
- van middelbaar af getrapt, dus geen studie genoten
- enkele jaren in het buitenland vertoeft (waar ik een tijdje zo arm was dat ik moest leven van 1 maaltijd per dag)
- drugsgebruiker/dealer geweest
- Een van mijn ouders die redelijk vroeg is gestorven
- Meerder ziekenhuis opnames door drugs/drank
- na al dit nog enkele maanden buiten Europa in het gevang gezeten.
- Chronische pijnlijke ziekte
- (toegevoegd) geweldadige beroving van geld met een pistool tegen mijn hoofd gedrukt.
Maar als ik niet bereik/kan ga ik nooit mijn verleden de schuld geven. Dus wat moet er met sommige Fokkers gebeurd zijn willen ze het zo zwaar hebben gehad. (vluchten voor oorlog kan ik nog enigszins begrijpen)
Overigens ben ik nu niet zielig ofzo, heb het redelijk voor elkaar dus dat is het niet.
en hoe kwam je daar in de gevangenis terecht?
Ergens in het verre oostenquote:
[..]
ben wel benieuwd waar je in het buitenland zat en wat je daar deed.
en hoe kwam je daar in de gevangenis terecht?
Ik werkte voor een multinational toen en toen (terug richting jaar 2000) was FXP helemaal hip. Dus ik zette een aantal leuke dingen op een door mij gehackte FTP server van een stadsuniversiteit. Deed ik overigens wel vaker, dus het was niet mijn eerste keer... Ik ben die periode helemaal vergeten totdat ik na een tig aantal jaar op doorreis was.
Toen werd ik zonder pardon direct vast gezet. Zonder informatie of wat dan ook. Pas later wist ik waar het over ging (hoe kon ik het weten, wist niet eens dat er een aangifte tegen mij was oid) Bleek dat die films toendetijd zoveel traffic genereerde dat de uni website een weekje plat lag. Geen idee natuurlijk.....maar goed. Uiteindelijk ik een ver land zonder advocaat (bewust voor gekozen) heb ik zelf mijn defence pleidooi mogen voeren en dus berecht en voor een half jaar vast gezeten.
Ontmoette daar wel een Nederlander trouwens die mij het boek van van der Meyde gaf " geen genade"
Interessant topic.
Ik zie hier best veel posts waarin mishandeling en misbruik beschreven staat. Wow, just wow.. ineens lijkt mijn zware jeugd minder impactvol.
Ik werd gepest vanaf het moment dat ik op de peuterspeelzaal kwam. Mijn ouders zetten mij nooit op een sport, vereniging of enig sociaal gelegenheid, en ik had geen neefjes of nichtjes, waardoor ik achterliep op sociaal gebied. Dat werd op mijn 19e ook vastgesteld bij een psycholoog. Nog regelmatig heb ik flashbacks van die eenzaamheid. Ik zie dan weer voor me hoe ik eenzaam met mijn knuffels of barbies speelde en ik voel mezelf bij dat beeld elke keer breken. Sociaal contact is zó ontzettend belangrijk voor een kind. Ik liep achter qua skills en wist niet hoe ik me bij sommige emoties moest gedragen. Dat gevoel van machteloosheid als mensen je daar achteloos op pakken is verschrikkelijk, nog verschrikkelijker is hoe jong kinderen dit al doorhebben.
Rond mijn 16e had ik me eindelijk herpakt. Helaas stond de volgende gebeurtenis alweer voor de deur: mijn opa en oma werden dood gevonden. Er was geen contact meer tussen hun en mijn ouders. Toen ik de communie deed, zag ik ze voor het laatst. Mijn moeder zegt wel eens dat ik regelmatig vroeg waarom ik geen opa en oma had (de andere opa en oma overleden toen ik anderhalf was). Ik heb nooit begrepen waarom er geen contact was, en dan opeens staat de politie aan de deur met de mededeling dat ze dood in de flat liggen. Opnieuw een gevoel van onmacht. De vrienden die ik op dat moment leek te hebben, gaven me niet de gelegenheid mijn hart uit te storten. Naar mijn ouders ging ik ook niet, zij waren en zijn in mijn ogen de veroorzakers van de situatie. Ook hiervoor moest ik op mijn 19e in therapie met verplichte rouwverwerking.
Ik ben nu 27, mis competenties op het werk en kan daardoor niets vasts opbouwen. Ondertussen is er een angststoornis, agorafobie en een piekerstoornis vastgesteld waarvoor ik in therapie zit. Hoop he voor nijn 30ste onder controle te hebben zodat ik mijn leven dan wellicht wel goed kan oppakken.
Ik zie hier best veel posts waarin mishandeling en misbruik beschreven staat. Wow, just wow.. ineens lijkt mijn zware jeugd minder impactvol.
Ik werd gepest vanaf het moment dat ik op de peuterspeelzaal kwam. Mijn ouders zetten mij nooit op een sport, vereniging of enig sociaal gelegenheid, en ik had geen neefjes of nichtjes, waardoor ik achterliep op sociaal gebied. Dat werd op mijn 19e ook vastgesteld bij een psycholoog. Nog regelmatig heb ik flashbacks van die eenzaamheid. Ik zie dan weer voor me hoe ik eenzaam met mijn knuffels of barbies speelde en ik voel mezelf bij dat beeld elke keer breken. Sociaal contact is zó ontzettend belangrijk voor een kind. Ik liep achter qua skills en wist niet hoe ik me bij sommige emoties moest gedragen. Dat gevoel van machteloosheid als mensen je daar achteloos op pakken is verschrikkelijk, nog verschrikkelijker is hoe jong kinderen dit al doorhebben.
Rond mijn 16e had ik me eindelijk herpakt. Helaas stond de volgende gebeurtenis alweer voor de deur: mijn opa en oma werden dood gevonden. Er was geen contact meer tussen hun en mijn ouders. Toen ik de communie deed, zag ik ze voor het laatst. Mijn moeder zegt wel eens dat ik regelmatig vroeg waarom ik geen opa en oma had (de andere opa en oma overleden toen ik anderhalf was). Ik heb nooit begrepen waarom er geen contact was, en dan opeens staat de politie aan de deur met de mededeling dat ze dood in de flat liggen. Opnieuw een gevoel van onmacht. De vrienden die ik op dat moment leek te hebben, gaven me niet de gelegenheid mijn hart uit te storten. Naar mijn ouders ging ik ook niet, zij waren en zijn in mijn ogen de veroorzakers van de situatie. Ook hiervoor moest ik op mijn 19e in therapie met verplichte rouwverwerking.
Ik ben nu 27, mis competenties op het werk en kan daardoor niets vasts opbouwen. Ondertussen is er een angststoornis, agorafobie en een piekerstoornis vastgesteld waarvoor ik in therapie zit. Hoop he voor nijn 30ste onder controle te hebben zodat ik mijn leven dan wellicht wel goed kan oppakken.
With love :*
quote:
Ik heb een aardig "zwaar" leven. Maar dat verandert niet mijn instelling. Wel mijn mentale gezondheid. Desalniettemin sta ik positief in het leven en ben ik oprecht gelukkig. Ik denk dat instelling en het zwaar hebben genetisch bepaald zijn. Ik heb het niet zwaar en dat is een kwestie van geluk hebbenWel meerdere (super) zware lijstjes gezien hoor, maar deze sprong er voor mij uit , die meneer met die 2 openhart operaties en amputatie ook wel super heftig.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kan alleen maar zeggen dat ik het super knap vind dat jullie ondanks dit nog gelukkig zijn en jullie trots mogen zijn dat jullie er zo mee omgaan.
Ik heb zelf een onbezorgde jeugd gehad met geen enkel echt issue of stress dat ik me kan herinneren en misschien heb ik lang niet ingezien dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is dan dat het voor mij altijd is geweest.
Enerzijds denk ik dat COTS wel een punt heeft, dat geluk vaak van binnen komt. De Westerse wereld is nog nooit zo welvarend geweest maar toch zijn er meer depressies dan ooit, burn outs onder studenten etc.
Ken zo een paar mensen die gewoon alles hebben wat ze willen , gezond, financieel , maar toch gewoon niet tevreden, en altijd meer bezig met wat ze niet hebben dan met wat ze wel hebben, en vaak vaak een negatieve inslag en stemming.
Anderzijds kan ik me helemaal voorstellen dat, al komt geluk van binnen en ben je positief , je toch zoveel tegenslagen niet te boven kan komen.
Daarom kom je voor mij gewoon al supersterk over als je het zo op kan schrijven , je totaal niet als zielig slachtoffer beschrijft qua toonzetting ( voor mijn beleving ) en je geluk niet laat bepalen door mensen die serieus je leven flink hebben verneukt/ daar een poging toe hebben gedaan.
Je kan niet zomaar vergelijken en ieder heeft zijn eigen geluk en beleving, en elke situatie heeft haken en ogen ( een zgn rijkeluiskind kan het ook zwaar hebben door het mega hoge verwachtingspatroon en bijbehorende druk, vaak wellicht geen wo niveau maar dan toch 50-60 uur per week in de boekjes om toch die master te halen (terwijl je studietijd in mijn beleving een hele lange verkapte vakantie was en heb een relatief moelijk studie gedaan)
alleen bezig met wat de maatschappij van hem / haar verwacht, nooit is het goed genoeg etc).
Maar voor mij persoonlijk kijk ik niet snel
tegen mensen op, al zijn ze self made millionaire of succesvol met alles wat ze doen, ken bv iemand die meer dan 75 paarden tegelijk in eigendom en training heeft en bij het stappen 20k als “wisselgeld” op zak had ( wat de security vreemd vond bij fouillering:), ben wel eens op kroegentocht gegaan samen met een topspeler die bij Ajax en in Oranje heeft gespeeld ( om zo maar voorbeelden wat te noemen) , maar voor mensen die zoveel ellende buiten hun schuld hebben meegemaakt en alsnog zo in het leven staan qua instelling heb ik diep respect en kijk er wel echt tegenop dat je er op die manier mee om kan gaan.
Voel me eerlijk gezegd dan, ondanks dat ik tevreden ben en genoeg zelfvertrouwen heb, maar heel klein naast iemand die al die ellende heeft doorstaan en er zo mee omgaat, terwijl ik dat bij die succesvolle voorbeelden totaal niet heb. Maar nogmaals dit is een persoonlijk gevoel en emotie en denk dat veel mensen het juist andersom hebben.
De een is fan van Bill Gates of een supermodel, de ander, zoals ik, kijkt meer op tegen bijvoorbeeld Cato als superhuman:SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door Pleaserr op 31-07-2018 01:43:27 ]
Ik ben dertig en alleen. Ik ben door mijn achtergrond niet echt relatiemateriaalquote:
[..]
Mag ik vragen welk leeftijd je ongeveer hebt?
En hoe is je situatie nu? getrouwd/relatie etc?
ik haat seks en ik heb ontzettend veel vrijheid privacy en ruimte nodig. Misschien komt het ooit, maar ik ben bang dat het me nooit lukt.Verder studeer ik nog. Ik doe een laatste poging tot stagelopen en anders ga ik over op ongeschoold werk. Door mijn psychische problemen lukt stage telkens niet, maar ik wil niet in een keer opgeven. Dus nog een keer de schouders eronder
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Je hebt geen zwaar leven gehad. Je hebt domme dingen gedaan die jouw EIGEN KEUS waren. Dan moet je niet impliciet zeggen dat je een zwaar leven hebt, maar dat je domme keuzes in het leven maakt.quote:
[..]
Dat zijn veel aannames, begrijpelijk. Mensen lezen het samen en trekken conclusies.
Even uitleggen.
Van school afgetrapt worden is niet doordat ik een tering joch was/ben. Ik was een leerling met allemaal goede cijfers. Ik was een voorbeeldige leerling al zeg ik het zelf. Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat. Zo erg zelfs dat ik mijn examenjaar, mij elke dag al om 8uur moest melden (laatste kans voordat ik eraf getrapt werd) . Dus 45min voordat de school daadwerkelijk begon moest ik al daar zitten
Dat ik in het buitenland vast heb gezeten is ook niet drugsgerelateerd. Het is voor een vergrijp waar ik in Nederland hooguit een taakstraf of een geldboete voor zal ontvangen. Geen persoonlijke kwaad is ermee gedaan.
Jatten is wel natuurlijk mijn eigen schuld (deels kattekwaad) Op mijn 10-12e was het die periode...Vroeger gingen ze best mild om met winkeldiefstal. Dat ze zo mild waren deed mij niet beseffen dat het ernstig is. Na mijn 12e heb ik overigens nooit meer wat bestolen.
Voor de drugsgebruik. Ik gebruikte Ketamine, Ver voordat het in Nederland bekend was. Dagelijks stond ik veel te gebruiken en liep ik alle feesten af. Van veel gebruik komt grootverbruik. Ik kocht in en verkocht het met kleine marge door aan vrienden en kennissen. Keta vind ik persoonlijk scharen onder softdrugs. Maar goed., vele expert vinden van niet. Van actief drugs pushen was geen sprake.
De ‘zware’ dingen in het leven overkomen je, die komen niet door een keus. Dat bijvoorbeeld je neef overlijdt op zn 23e door kanker. Dat je moeder zwaar depressief is en je haar niet echt haar kunt bereiken ais je met haar praat. En elke keer als je weggaat vraag je je af of het de laatste keer is of je haar levend hebt gezien. Dat zijn zware dingen.
Niet: ik heb aan de keta gezeten en in de gevangenis gezeten. Dat is gewoon dom.
Zeker niet het topic doorgelezen, maar lees eens mijn eerste post eens door ipv alles niet in context lezenquote:
[..]
Je hebt geen zwaar leven gehad. Je hebt domme dingen gedaan die jouw EIGEN KEUS waren. Dan moet je niet impliciet zeggen dat je een zwaar leven hebt, maar dat je domme keuzes in het leven maakt.
De ‘zware’ dingen in het leven overkomen je, die komen niet door een keus. Dat bijvoorbeeld je neef overlijdt op zn 23e door kanker. Dat je moeder zwaar depressief is en je haar niet echt haar kunt bereiken ais je met haar praat. En elke keer als je weggaat vraag je je af of het de laatste keer is of je haar levend hebt gezien. Dat zijn zware dingen.
Niet: ik heb aan de keta gezeten en in de gevangenis gezeten. Dat is gewoon dom.
Geen probleem hoor, doe ik ook vaak.
Je schrijft dat je allochtoon bent. Uit welk land kom je oorspronkelijk? En wanneer ben je met je ouders naar Nederland gegaan? En wat was de reden? Hoe oud ben je nu?
Ja jawel. Je blijft herhalen wat je ‘allemaal’ mee hebt gemaakt. Vrijwel voor alles geldt (behalve overlijden van ouders) dat je er zelf invloed op hebt gehad.quote:
[..]
Zeker niet het topic doorgelezen, maar lees eens mijn eerste post eens door ipv alles niet in context lezen
Geen probleem hoor, doe ik ook vaak.
Excuus, ik ben autochtoon. Aangezien ik hier geboren ben. Mijn ouders zijn eerste generatie Aziaten in Nederland. Ik ben hier 40jaar geleden geboren.quote:
Je schrijft dat je allochtoon bent. Uit welk land kom je oorspronkelijk? En wanneer ben je met je ouders naar Nederland gegaan? En wat was de reden? Hoe oud ben je nu?
Alleen in mijn beginjaren had ik moeite met het zijn van een autochtoon, kinderen maken ongegeneerd grappen en in de jaren 80 lag dat totaal ongevoelig. Discriminatie en racisme was toen heel normaal. Het is meer ontwekendheid van sommige mensen dat het lastig maakte.
Dat gezegd te hebben heb ik er nu totaal geen last van. Je hoort niet aan mij dat ik een autochtoon ben. Ik gedraag mij niet anders. Ik voel mij op en top Nederlander, op mijn uiterlijk na dan. Onbedoelde discriminatie heb ik allang geaccepteerd en maak me er totaal niet druk om.
Tunnelvisie lezenquote:
[..]
Ja jawel. Je blijft herhalen wat je ‘allemaal’ mee hebt gemaakt. Vrijwel voor alles geldt (behalve overlijden van ouders) dat je er zelf invloed op hebt gehad.
heb het eerder over gehad. Verspilde moeite. Ga niet meer eens erop in. Mocht je het topic echt willen doorlezen. Be my guest.
Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.quote:
[..]
Tunnelvisie lezen
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
Eerder geef je aan te willen benchmarken hoe zwaar iemands leven is. Dat is vergelijken, dan geef je zelf een waarde aan jouw leven als je gaat benchmarken.Meerdere mensen hebben dat tegen je gezegd maar dan trek je de tunnelvisie kaart.
En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker. Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren. Nooit enige reflectie op je zelf gedaan. Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Eigenlijk moet ik er niet op ingaan, maar goed. Mijn laatste reactie op jou ' tunnelvisie' reactie:quote:
[..]
Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
Eerder geef je aan te willen benchmarken hoe zwaar iemands leven is. Dat is vergelijken, dan geef je zelf een waarde aan jouw leven als je gaat benchmarken.Meerdere mensen hebben dat tegen je gezegd maar dan trek je de tunnelvisie kaart.
En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker. Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren. Nooit enige reflectie op je zelf gedaan. Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Deze reactie was een antwoord op Keep_Walking, waarin hij aangeeftquote:Met alle respect tunnrlvisie heb je zelf.
Tegel 83: ‘je weigert te zien dat je het zwaar hebt’. Dat klopt dat heb je ook niet, je hebt het zelf verkloot.
" Ik denk dus dat jij je verleden wel als zwaar mag zien. Dit betekent niet dat je moet zwelgen in medelijden, maar gewoon erkennen dat je verleden zwaarder was dan gemiddeld. Als je dit kan doen, zal het je ook sneller lukken om als een winnaar eruit te komen."
Dus totaal een reactie uit context getrokken en met tunnevisie gelezen.
Er werd gesuggereerd dat ik tuig was en herrie maakte op school en dat ik daarom van school afgetrapt. Mijn tegenreactie is een uitleg dat " tuig en herrie maken op school" totaal iets anders is dan dagelijks te laat komen. Tevens heb ik nergens ook maar ontkend dat het niet mijn verantwoordelijkheid is. Heb ik iemand anders de schuld gegeven? Volgens mij niet, de leraren, de school?, mijn ouders? Nee, alleen aangegeven dat de reden van schorsing totaal is anders is dan iemand deed voorkomen.quote:En niets is jouw schuld: van school getrapt terwijl je een goed joch was. Ja, nee, ik kon niet eens een maand op tijd komen en daarom hebben zij jou ervan afgetrapt. Complete onzin! Daar ben je zelf verantwoordelijk voor en koop je een fucking wekker.
Nogmaals, er werd gesuggeerd dat ik door door drugsdealen ik in de bak ben beland. Ik geef alleen aan dat de reden totaal anders is dan dat iemand aangaf. Ik doe er laconiek over, omdat ik in Nederland hiervoor nooit in de gevangenis zou belanden. Blijft niet uit dat ik wel erken dat ik het gedaan. Dus waarvoor zou het mijn ogen moeten openen? Ik ben wel dingen zijn gaan waarderen zoals een goede maaltijd of vrijheid van gaan en staan waar je wilt. Zoals ik ook al eerder aangaf. Dit mag je gerecht onder het kopje ogen openen beschouwen.quote:Net zoals in de bak zitten voor iets wat je zelf hebt gedaan. Je doet er laconiek over maar het was jouw fout. Overigens heb ik zelf ook in de gevangenis gezeten maar dat was echt mijn fout. Het heeft wel mijn ogen geopend. Ik zie bij jou alleen nog maar externaliseren.
Dat zo een vergrijp zo ernstig zou worden bestraft had ik geen idee van, ontwetendheid. Het is niet zoals wiet in het buitenland. Dat je al weet dat je zwaar kan worden gestraft als je het flikt. De hele wetgeving op dat gebied was nog redelijk nieuw. Zo nieuw zelfs, dat toen ik werd berecht, zij de regelgeving van 8 jaar geleden moesten terughalen.
Dit is dan ook geen zelfreflectie topic, dit topic is om ervaringen te delen/vragen van anderen.quote:Nooit enige reflectie op je zelf gedaan
Gelukkig hoef ik mezelf niet te bewijzen tegenover jou wat daadwerkelijk wel of niet gebeurd is.quote:Ik trek daarom ook die hele gevangenisstraf van je in twijfel. Als je echt gezeten hebt heb je tijd genoeg om nagedacht te hebben en dat heb jij blijkbaar niet.
Maar gelukkig heb ik mijn scheermachine nog, waar mijn gevangennummer is ingegraveerd, doe ik waarschijnlijk nooit meer weg.
Genoeg gereageerd, nu weer ontopic.
[ Bericht 1% gewijzigd door YebCar op 31-07-2018 11:39:00 ]
TS, hoe kwam het dat je op die leeftijd al tot laat in de gokhal kon zitten? Wat vonden je ouder(s) daarvan?quote:
Had alleen een probleem met de tijd (of op tijd komen) Ik kwam met de bus, vaak zat ik op mijn 14e-16e tot savonds laat in de gokhal en kwam vaak te laat.
Ik denk dat het punt van de meesten hier is dat je niet begrijpt dat mensen zo vast kunnen hangen in hun verleden terwijl jij je leven ook op de rit hebt gekregen terwijl jij het ook zwaar hebt gehad.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
Horum omnium fortissimi sunt Belgae
Had meerdere factoren waardoor het kwam:quote:
[..]
TS, hoe kwam het dat je op die leeftijd al tot laat in de gokhal kon zitten? Wat vonden je ouder(s) daarvan?
De eigenaar van gokhal die het niet zo nauw nam met de 18+ regels. Wat oudere vrienden. Daarna kwam het gokken.
Het geen besef hebben van waarde van geld, kon makkelijk aan geld komen, Had ook een weekend baantje waar ik 200-300 gulden mee verdiende.
Mijn ouders waren aan het werk, of zaten thuis met een slok op. Ik had overal wel smoezen voor. Op school ging het naast het te laat komen goed, zoals ik al zei haalde ik goede cijfers (met vooral niets doen) Huiswerk kopieerde ik snel in de ochtend of bus en ik leerde redelijk snel. Wegens taalbarriere konden mijn ouders moeilijk met school communiceren dus alles ging via mij. Ik was de tolk in voor bijna alle instanties.
Misschien valt het jou niet op omdat je niet anders kent. Veel mensen vallen erover dat veel van wat je noemt je eigen keuze is. Onderbelicht blijft dan dat verwaarlozing in je jeugd veel van die keuzes heeft beinvloed.quote:
Mijn ouders waren aan het werk, of zaten thuis met een slok op. Ik had overal wel smoezen voor. Op school ging het naast het te laat komen goed, zoals ik al zei haalde ik goede cijfers (met vooral niets doen) Huiswerk kopieerde ik snel in de ochtend of bus en ik leerde redelijk snel. Wegens taalbarriere konden mijn ouders moeilijk met school communiceren dus alles ging via mij. Ik was de tolk in voor bijna alle instanties.
klopt. daarom zeg ik in het begin ook expliciet moeilijk/zwaar verleden.quote:
Ik denk dat het punt van de meesten hier is dat je niet begrijpt dat mensen zo vast kunnen hangen in hun verleden terwijl jij je leven ook op de rit hebt gekregen terwijl jij het ook zwaar hebt gehad.
Maar jouw verleden heb je zelf veroorzaakt. Niemand heeft jou gedwongen drugs te verkopen, de hacker uit te hangen, je zat zelf in de gokhal waardoor je niet op tijd in school was. En misschien was je echt niet zo een model kind als je denkt. Er zijn er wel meer op die leeftijd die denken dat ze niets fout doen maar toch behoorlijk tuig zijn (ik zeg niet dat jij tuig bent).
Een zwaar verleden ligt meestal daar waar dingen je zijn aangedaan. Erge dingen. Niet slechte keuzes die je zelf maakt.
En je hiermee vergelijken is best wel een beetje fout.
In denk niet dat alle dingen die je jezelf zelf hebt aangedaan niet onder moeilijk/zwaar kan zetten.
Iemand die zwaar drugsverslaafd is geweest is dakloos is geweest kan je moeilijk zeggen: Je hebt het niet moeilijk of zwaar gehad, want het is je eigen kut schuld.
(zeg daarmee niet dat ik het zo vind over mijn verleden, maar iemand anders die dat over zijn eigen drugsverleden zegt moet dat ook kunnen zeggen/vinden) Wie zijn wij dan om te beoordelen dat het niet zo is?
Daarom vraag ik juist ook meer inzicht op de problemen/verleden van mensen om mezelf wat meer in perspectief te zetten. Ik vraag ook niet specifiek om user te laten reageren die alleen een zware verleden heeft gehad zonder dat het hun schuld is. Maar ook van users waarvan het wel (of gedeeltelijk) hun eigen schuld is. Maar ik denk dat zij niet meer zo snel zullen reageren nu met zulke kortzichtige mensen hier
[ Bericht 7% gewijzigd door YebCar op 31-07-2018 12:18:01 ]
Here we go again.quote:
[..]
klopt. daarom zeg ik in het begin ook expliciet moeilijk/zwaar verleden.
In denk niet dat alle dingen die je jezelf zelf hebt aangedaan niet onder moeilijk/zwaar kan zetten.
Iemand die zwaar drugsverslaafd is geweest is dakloos is geweest kan je moeilijk zeggen: Je hebt het niet moeilijk of zwaar gehad, want het is je eigen kut schuld.
Daarom vraag ik juist ook meer inzicht op de problemen/verleden van mensen om mezelf wat meer in perspectieff te zetten.
Als dingen je overkomen vind ik dat tien keer erger dan een junk die het zelf heeft veroorzaakt. Kun je en vooral, dat moet je, niet met elkaar vergelijken.
Dat weiger je in te zien. #tunnelvisie
Jou neem ik niet meer eens serieus. Als je goed had gelezen had je wel geweten waarom ik het doe. Maar nog steeds ga je af op individuele zinnen die je weer uit context plaatst.quote:
[..]
Here we go again.
Als dingen je overkomen vind ik dat tien keer erger dan een junk die het zelf heeft veroorzaakt. Kun je en vooral, dat moet je, niet met elkaar vergelijken.
Dat weiger je in te zien. #tunnelvisie
Wees eens sterk en reageer eens op mijn vorige post op jouw quotes. Had je daar nog iets aan willen toevoegen ipv weer als een blind kip reageren op single posts? Hameren om drugs junkie en nog meer iets in die richting?
Verwaarlozing is een heel breed iets. Kan mij goed voorstellen als je er nu naar terugkijkt dat het wel naar neigt. Alleen toendertijd vond ik het heel normaal. Ouders die werkten, nooit tijd hadden. Later is dat wel allemaal veranderd, maar toen waren ze vaak dronken thuisquote:
[..]
Misschien valt het jou niet op omdat je niet anders kent. Veel mensen vallen erover dat veel van wat je noemt je eigen keuze is. Onderbelicht blijft dan dat verwaarlozing in je jeugd veel van die keuzes heeft beinvloed.
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen, want het kon niet anders toen. Er moest gewerkt worden om de toekomst garant te stellen. Zo zag ik het en zie het nog steeds. Het speelde tot zover ik weet ik grotendeels van gezinnen van mijn afkomst.
En als aanvulling: iedereen maakt klote dingen mee in zijn leven waar ze geen invloed op hebben. Sommige een stuk meer dan anderen. Het is hoe je daar mee omgaat wat je ware karakter laat zien. Sommigen hebben het moeilijk en slaan zich er door heen en maken er het beste van. Anderen maken het erger door te vluchten in drank, drugs en gokken. Moet ik voor die laatste groep ineens respect hebben? Ik heb juist respect voor degenen die ondanks alles hun kop niet laten hangen en doorgaan. Dat vind ik pas echt bewonderenswaardig.
Je hoeft het ze ook niet kwalijk te nemen. En het wil ook niet zeggen dat ze hun best niet deden.quote:
[..]
Verwaarlozing is een heel breed iets. Kan mij goed voorstellen als je er nu naar terugkijkt dat het wel naar neigt. Alleen toendertijd vond ik het heel normaal. Ouders die werkten, nooit tijd hadden. Later is dat wel allemaal veranderd, maar toen waren ze vaak dronken thuis
Ik heb het ze nooit kwalijk genomen, want het kon niet anders toen. Er moest gewerkt worden om de toekomst garant te stellen. Zo zag ik het en zie het nog steeds. Het speelde tot zover ik weet ik grotendeels van gezinnen van mijn afkomst.
Inderdaad. Mijn moeder is een geweldige vrouw die altijd het beste met me voorhad. Een betere moeder kan ik me niet voorstellen.quote:
[..]
Je hoeft het ze ook niet kwalijk te nemen. En het wil ook niet zeggen dat ze hun best niet deden.
Toch zijn er dingen die niet gezond was in haar gedrag naar mij toe. Maar ik probeer haar niet kwalijk te nemen.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Skeletor? Is dat een user, of een fictieve karakter?quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Ik vind Naruto toch wel het beste verhaal hebben hoor. From the bottom to the top.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Oh ik heb het gelezen, ja dat is echt vervelend maar ernstige ziektes en aandoeningen heb ik ook, heel mijn leven al.quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Op mijn zesde een hersenvliesontsteking. Sydenham chorea ontwikkeld (chronische aandoening, heel pijnlijk en vervelend).
19de psychose. Dit is blijvend, er is sprake van duurzame ontwrichting en ik zal de rest van mijn leven pillen slikken. Heb iets tussen schizofrenie, bipolaire stoornis, ptss en andersoortige geestelijke problemen.
Maar ik geef toe dat het verhaal van Skeletor iets zwaarder klinkt.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Wat mij intrigeert is eigenlijk wat voor invloed zoiets op iemand heeft gehad. Hoe ze ermee omgaan en hoe ze hun toekomst zien.quote:
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Gek genoeg lijkt voor iedereen het zwaarste wat ze zelf ooit meemaakten, of dat nu de vraag is wat je die ochtend aan moet trekken of dat de dokter je vraagt of je meer morfine nodig hebt bijna gelijk lijkt te zijn.quote:
Laten we er een wedstrijd van maken 'wie het het zwaarst heeft gehad'. Voor de één is een strijd tegen kanker zwaar, voor de ander is het een pestverleden wat geresulteerd heeft in een angststoornis.
Alles is relatief zegmaar.
Whatever...
Het is niet geheel relatief, maar het is natuurlijk gekoppeld aan de ervaringswereld van een persoon. 'Nature and nurture' bepalen hoe iemand iets ervaart en hoe hij of zij er mee omgaat. Vrije wil speelt hierin niet zo'n grote rol, want deze is verre van absoluut... als je überhaupt al kan spreken van een vrije wil.quote:
[..]
Gek genoeg lijkt voor iedereen het zwaarste wat ze zelf ooit meemaakten, of dat nu de vraag is wat je die ochtend aan moet trekken of dat de dokter je vraagt of je meer morfine nodig hebt bijna gelijk lijkt te zijn.
Alles is relatief zegmaar.
Ik heb ook vele littekens uit het verleden. Mijn moeder was alleenstaand (dus geen vader) met een bijstandsuitkering (arm), die dankzij slechte raad van doktoren behoorlijk lang met een psychose heeft rondgelopen, een overheersende oudere broer (tevens dealer) die mij van jongs af aan 24/7 het leven zuur maakte, veel werkloosheid en depressies in de familie, op middelbare school weinig connectie vinden en buitengesloten voelen (tegelijkertijd was ik ook erg eigenzinnig, totale afkeer van meeloop gedrag wat me niet ten goede kwam), opleidingsniveau die ver beneden mijn kunnen was (maar door ondergewaardeerd te voelen, totaal geen tijd ingestoken, waardoor het leek alsof het niveau bij mij paste).
Op den duur word je onzeker, pessimistisch, haatvol, geïrriteerd, gefrustreerd, krijg je een kort lontje, word je angstig en depressief, enzovoort enzovoort.
Tegenwoordig overigens nog maar weinig last van. Maar er blijven altijd kleine restantjes achter.
Nou uiteindelijk hangt het ervan af hoe je ermee omgaat.quote:
[..]
Wat mij intrigeert is eigenlijk wat voor invloed zoiets op iemand heeft gehad. Hoe ze ermee omgaan en hoe ze hun toekomst zien.
Ik heb zoveel hulp en steun gekregen de afgelopen jaren dat ik gewoon prima functioneer.
Ik ben wat onzeker op liefdesgebied, durf niet zo snel relaties aan te gaan. Maar ook daarin maak ik vooruitgang.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Heel positief! Ik ben doorgaans optimistisch. Mijn ouders zijn er voor mij. Ik woon weer bij ze in. Misschienquote:
[..]
Hoe sta je in het leven? Heb je mensen om je heen die je steunen? En heeft dit alles je karakter beïnvloed?
, maar het is echt wel het beste zo. Ik heb een aantal goede vrienden bij wie ik terecht kan. Mijn karakter? Ik hoef niet zo veel meer. Nou kan ik ook niet meer alles zoals vroeger. Nog steeds kan ik wel heel veel, daar niet van, maar ik heb dat moeten maar losgelaten. Ik ben dus rustiger geworden. De kleine momenten was ik altijd al dankbaar voor, maar nu geniet ik extra van bijvoorbeeld de zomer, want die heb ik een hele tijd niet live kunnen meemaken en de prognose destijds was ook niet dat ik überhaupt nog een zomer zou meemaken.
Onwaarschijnlijk veel. Zelfs in het UMCG waren ze met stomheid geslagen.quote:
[..]
Hoeveel pech kun je hebben. Dit is wel echt zwaar wat mij betreft.
Hopelijk kunnen ze je oplappen voor
o ver dat nog gaat.
Dank je wel
!
Dit is echt depressie leren 101. Want jouw opmerking maakt hier geen kut uit. Als deze opmerking van toepassing is kunnen we de hele geestelijke gezondheidszorg wel afkappen (zonder disrespect naar Skeletor overigens). Dat de ene persoon het héél zwaar heeft gehad volgens de standaard van de community wil niet zeggen dat jij het minder zwaar voor jezelf voelt.quote:
Lees het verhaal van Skeletor nog maar eens en denk nog eens na wat zwaar is.
Als deze vergelijking hier wel geaccepteerd wordt kan je dit topic meteen afknallen, alsmede dit subforum, er is altijd wel iemand die erger mee heeft gemaakt. (Wat niet wil zeggen dat dat voor betreffende persoon zo voelt, en jij gaat met de opmerking “hij heeft t zwaarder” zijn persoonlijke probleem niet oplossen.
Dus of kom iets constructiefs bijdragen, of tyft op naar ONZ.
Of je hebt alle wijs in pacht, dan zou ik tippen naar FOK! om je in dienst te nemen, scheelt 98% r&p topics.
En ik hoop ergens dat Skeletor dit ook ergens snapt. Ongeacht zijn situatie,geen andere mensen hun situaties wegbombarderen, hoe simpel het in sommige (en ook mijn) ogen soms lijkt
Vertrouw die mensen in witte jassen (dokters) niet. Ze zijn er niet voor jou, ze zijn er vooral om hun eigen bankrekening te spekken.quote:
Allochtoon, maar dat vind ik niet zwaar. Ik had wel heimwee naar het thuisland en daar heb ik het bij tijd en wijlen zwaar mee gehad. Ik heb op mijn 27ste de diagnose hypopituïtarisme gekregen, in mensentaal een dooie hypofyse waardoor ik geen hormonen meer aanmaak en die dus levenslang met medicijnen moet aanvullen. Dat viel op zich allemaal wel mee.
Op mijn 32ste werd de diagnose Crohn gesteld, een autoimmun chronische darmontsteking. Dat was wél zwaar, want ik ging fysiek helemaal kapot.
Op mijn 33ste lazerde ik van de trap met een dubbele beenbreuk tot gevolg. Er volgde een operatie waarbij schroeven en draden kwamen kijken. Één en ander is gecompliceerd verlopen. Dit was hartstikke zwaar, want ik had veel pijn, heb meermaals kantje boord gelegen en als bonus maakten de bacteriën die mijn been hadden geïnfecteerd ook één van mijn hartkleppen kapot (door bloedvergiftigingen werden de beestjes door mijn hele lichaam verspreid).
Op mijn 34ste heb ik zowat gedurende dat hele jaar in het ziekenhuis gelegen en onder meer twee openhartoperaties ondergaan. Eentje om die kapotte klep (zie alinea hierboven) te vervangen door een kunstklep, eentje een week later vanwege complicaties. Dit was allemaal hartstikke zwaar en na de openhartoperaties ben ik flink depressief geweest. Depressie is ook vreselijk. Gelukkig klaarde het bij mij na twee maanden weer op, toen er licht aan de horizon gloorde.
Dat licht aan de horizon was meteen eentje met wolkjes aan de lucht. Op mijn 35ste werd namelijk het been geamputeerd dat ik twee jaar eerder gebroken had. Ik was enerzijds hartstikke blij met de amputatie, maar de wolkjes waren het besef van een blijvende en zichtbare beperking hebben, de fantoompijn en de revalidatie. Revalidatie is hartstikke zwaar, zeker na alles wat er de voorgaande jaren is gebeurd. Lopen met een prothese is ook hartstikke zwaar. Je verbruikt 200-300 procent meer energie met een prothese na een bovenbeenamputatie dan wanneer je loopt op twee gezonde benen. De moeheid, de frustratie dat het lopen niet zo snel gaat en de beperkingen die je tegenkomt zijn zwaar.
Op mijn 36ste ben ik geopereerd aan mijn longen. Door de Crohn heb ik heel lang heel veel immuunsysteemkillers moeten gebruiken. Met een dood immuunsysteem ben je vatbaar voor van alles en nog wat. Ik had een infectie met Aspergillus Fumigatus opgelopen en het zieke deel van mijn linker long moest eruit. De operatie is me heel erg meegevallen, maar het is en blijft natuurlijk een zware operatie, dus een zware tijd.
Wat nu ook heel zwaar is, is dat mijn heupgewricht aan de geamputeerde kant kapot is gegaan, waardoor het zo niet mogelijk is om daar een prothese op te bouwen. Ik krijg nu fysiotherapie ter voorbereiding op een operatie, maar de kans dat dit behandelplan gaat slagen, is erg klein. Ik zal dus heel waarschijnlijk rolstoelgebonden, lees invalide blijven. Dat vind ik HEEL zwaar.
Als laatste is dat ik nu (weer) in een traject van arbeidsongeschiktheid en afkeuring zit. Ik ben na de revalidatie weer begonnen met werken, maar sinds die issues met mijn longen zit ik dus weer in de ziektewet. De bedrijfsarts raadt mij aan om via de WIA af te druipen naar de IFA. Best een harde klap, want ik ben hoogopgeleid, had ambities en een goede carriere... En dan krijg je dit gezeur. Dus, Fok-leden die het zwaar hebben? Ik denk dat ik bij de club hoor. Toch denk ik dat het altijd erger kan...
Ik zal er binnenkort nog eens een topic over openen. De manier waarop wij met gezondheidszorg bezig zijn, is het paard achter de wagen spannen.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Wat een bullshit. Alsof jij wel de waarheid in pacht hebt.quote:
[..]
Dit is echt depressie leren 101. Want jouw opmerking maakt hier geen kut uit. Als deze opmerking van toepassing is kunnen we de hele geestelijke gezondheidszorg wel afkappen (zonder disrespect naar Skeletor overigens). Dat de ene persoon het héél zwaar heeft gehad volgens de standaard van de community wil niet zeggen dat jij het minder zwaar voor jezelf voelt.
Als deze vergelijking hier wel geaccepteerd wordt kan je dit topic meteen afknallen, alsmede dit subforum, er is altijd wel iemand die erger mee heeft gemaakt. (Wat niet wil zeggen dat dat voor betreffende persoon zo voelt, en jij gaat met de opmerking “hij heeft t zwaarder” zijn persoonlijke probleem niet oplossen.
Dus of kom iets constructiefs bijdragen, of tyft op naar ONZ.
Of je hebt alle wijs in pacht, dan zou ik tippen naar FOK! om je in dienst te nemen, scheelt 98% r&p topics.
Daarnaast heb je mijn andere post duidelijk niet gelezen.
Overigens vind ik ook wel dat jonge mensen tegenwoordig weinig leren omgaan met tegenslag en zaken die niet perfect zijn. Al die burn outs en gezeik over perfecte partners.
Alles is helemaal aan de persoon aangepast en dan is het logisch dat zodra je in de boze buitenwereld komt het soms ineens tegenvalt. Iemand zei ooit treffend: rubberen tegel-mentaliteit. Niemand leert meer op zijn bek gaan en opkrabbelen. En als je dan als (jong)volwassene op je bek gaat is de val diep en de ontreddering groot als je niet weet hoe op te staan.
Maar dat wil niet zeggen dat mensen er niet enorm mee kunnen zitten. Echter de oplossing is meestal simpel. Opstaan van de bank en in actie komen. Ga gewoon iets doen. In de meeste gevallen komt dan de oplossing vanzelf.
Hard misschien, maar ook een psycholoog gaat het niet voor je doen. Uiteindelijk moet je er zelf iets moois van maken.
Whatever...
Ik vind het heel sterk van je. Het gaat echt wel goed komen. Je vindt wel geluk!quote:
[..]
Heel positief! Ik ben doorgaans optimistisch. Mijn ouders zijn er voor mij. Ik woon weer bij ze in. Misschien
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Dat van school herken ik wel. Op de basisschool en middelbare school vonden veel lui me maar vreemd. Ik werd niet gepest, maar eerder genegeerd. Opleidingsniveau was achteraf ook te laag voor mij, maar wist ik veel. Door de basisschool had ik inmiddels een minderwaardigheidscomplex ontwikkeld. Na mijn 20e kwam ik pas achter dat ik gewoon dyslexie en een vorm van autisme heb.quote:
[..]
Het is niet geheel relatief, maar het is natuurlijk gekoppeld aan de ervaringswereld van een persoon. 'Nature and nurture' bepalen hoe iemand iets ervaart en hoe hij of zij er mee omgaat. Vrije wil speelt hierin niet zo'n grote rol, want deze is verre van absoluut... als je überhaupt al kan spreken van een vrije wil.
Ik heb ook vele littekens uit het verleden. Mijn moeder was alleenstaand (dus geen vader) met een bijstandsuitkering (arm), die dankzij slechte raad van doktoren behoorlijk lang met een psychose heeft rondgelopen, een overheersende oudere broer (tevens dealer) die mij van jongs af aan 24/7 het leven zuur maakte, veel werkloosheid en depressies in de familie, op middelbare school weinig connectie vinden en buitengesloten voelen (tegelijkertijd was ik ook erg eigenzinnig, totale afkeer van meeloop gedrag wat me niet ten goede kwam), opleidingsniveau die ver beneden mijn kunnen was (maar door ondergewaardeerd te voelen, totaal geen tijd ingestoken, waardoor het leek alsof het niveau bij mij paste).
Op den duur word je onzeker, pessimistisch, haatvol, geïrriteerd, gefrustreerd, krijg je een kort lontje, word je angstig en depressief, enzovoort enzovoort.
Tegenwoordig overigens nog maar weinig last van. Maar er blijven altijd kleine restantjes achter.
ROBODEMONS..................|:(
|
|
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |