abonnement Unibet Coolblue
pi_180686036
quote:
99s.gif Op maandag 23 juli 2018 23:12 schreef DerRabbit het volgende:

[..]

Dat verklaart. Sterkte!
Ach het valt wel mee hoor :) Moest even mijn gal spuwen...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180788682
Volgens mij heb ik nog niet verteld dat ik mijn 'angsten' helaas toch mee naar huis heb genomen van vakantie. Ik begrijp er alleen steeds minder van. Waar ik op vakantie echt 'bang' was om weer ziek te worden van bijvoorbeeld het eten, heb ik nu het gevoel dat ik eigenlijk niet echt dingen heb om bang voor te zijn en dan toch heel veel lichamelijke klachten krijg. Terwijl ik ook echt niets doe.

En als ik online lees dan zijn de klachten die ik heb wel verbonden aan angst/stress maar is het dan ook normaal om te hebben terwijl je eigenlijk niets doet of denkt? De vervelendste waar ik last van heb is de duizeligheid/hoofdpijn. Beetje migraine-achtig, komt met korte vlagen, maar kan dan echt even niets hebben. En gewoon de hartkloppingen en het constante gespannen gevoel. De rest van de klachten heb ik eigenlijk alleen als ik écht in paniek raak.

Ik heb vrijdag een intake gesprek, maar was nu eigenlijk gewoon al benieuwd hoe andere met angst de fysieke klachten ervaren. Zijn jullie je wel echt bewust van je angsten, of kan dat soms gewoon zo vaag zijn?
pi_180788758
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 juli 2018 12:59 schreef Myraela het volgende:
Volgens mij heb ik nog niet verteld dat ik mijn 'angsten' helaas toch mee naar huis heb genomen van vakantie. Ik begrijp er alleen steeds minder van. Waar ik op vakantie echt 'bang' was om weer ziek te worden van bijvoorbeeld het eten, heb ik nu het gevoel dat ik eigenlijk niet echt dingen heb om bang voor te zijn en dan toch heel veel lichamelijke klachten krijg. Terwijl ik ook echt niets doe.

En als ik online lees dan zijn de klachten die ik heb wel verbonden aan angst/stress maar is het dan ook normaal om te hebben terwijl je eigenlijk niets doet of denkt? De vervelendste waar ik last van heb is de duizeligheid/hoofdpijn. Beetje migraine-achtig, komt met korte vlagen, maar kan dan echt even niets hebben. En gewoon de hartkloppingen en het constante gespannen gevoel. De rest van de klachten heb ik eigenlijk alleen als ik écht in paniek raak.

Ik heb vrijdag een intake gesprek, maar was nu eigenlijk gewoon al benieuwd hoe andere met angst de fysieke klachten ervaren. Zijn jullie je wel echt bewust van je angsten, of kan dat soms gewoon zo vaag zijn?
Wat vervelend dat je zoveel klachten hebt en bang bent *dikke knuffel*
Is het niet de spanning voor de intake? Of denk ik nu te simpel? En vakanties zijn spannend en kosten veel energie. Logisch dat dat zijn nawerking heeft.

Ik ben soms bewust van mijn angsten en soms is het zo'n gevoel in mijn achterhoofd waar ik geen vinger op kan leggen. Het wisselt. Gevoelens zijn niet altijd direct en duidelijk.Soms is de aanleiding of reden vaag. Het is echt niet vreemd wat je ondergaat. Het is heel vervelend, maar begrijpelijk.

Heel erg veel sterkte en een dikke knuffel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180788916
Ik ben een hele tijd pijn door mijn hele lijf gehad. Vooral m'n heupen. Naar dokter geweest en alles. Supermoe ook daardoor, moest mijn vriend vragen om bv het bed op te maken, dat lukte me niet meer zonder tussendoor te moeten stoppen.

Achteraf was dat begonnen toen mijn moeder me belde dat mijn oom nierkanker had. En ook al direct uitbehandeld was. Hij woonde bij ons op de hoek, en werkte bij mijn vader. Die is 5 jaar geleden overleden aan alvleesklierkanker.

Inmiddels is mijn oom helaas ook overleden.

Mijn pijn en moeheid zijn weg, denk dat mijn hoofd 't ff niet aankon en tijd nodig had om te verwerken. Normaal krijg ik dan onverklaarbaar buikpijn en ook angsten, denk dat de stress zich nu in mijn spieren had gezet.

Heeft echt tijden geduurd eer ik de oorzaak wist. HA vond uiteraard niks, ja, fibromyalgie, ik mocht naar de reumatoloog.

Niet gedaan, toen uit bloedonderzoek niks kwam vermoedde ik al stress/angst, maar pas tijden later legde ik 't verband pas.
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
pi_180789047
Oh sorry voor het binnenvallen trouwens :s)

Ik ben Syreen, heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (gehad?), behandeling gehad voor sociale fobie en gegeneraliseerde angststoornis. Toen was ik 27.

Ben nu 41 en alles gaat z'n gang, nog af en toe een terugvalletje qua angst oO<
"Why does being a librarian make her even hotter?"
"They're keepers of knowledge. She holds the answers to all of our questions..."
pi_180789293
Ik denk zelf niet dat het de intake is. Ik kijk daar zelfs gewoon naar uit omdat ik hier gewoon zo snel mogelijk mee aan de slag wil.

Ik heb wel gewoon een hoop grote veranderingen gehad. Eerst was het spannend of we een hypotheek rond kregen, daarna ging het fout op vakantie, meteen daarna zijn we verhuisd. Nu wonen we hier enkele weken en dan heb je natuurlijk regelmatig dat mensen even komen kijken en mee-eten. Veel mensen waren op vakantie op m'n werk, dus veel uren gemaakt. En het einde van m'n huidige baan komt in zicht, dus dat is ook spannend. Dat is het enige dat ik kan bedenken. Dat het gewoon even teveel tegelijk is.

Maar ik ben daar niet echt bewust mee bezig. En ik kan dan ook te streng voor mezelf zijn. Want als ik dit zo oplees, of bedenk dat m'n vriend precies hetzelfde doet en een veel serieuzere baan heeft. Dan vind ik eigenlijk dat het hierdoor niet 'mag' komen. Want zo bijzonder is het allemaal niet.

Maar ik vind het al 'fijn' om te horen dat angst/stress echt zoveel en zonder er bewust van te zijn vreemde dingen met je lichaam kan doen. Het is gewoon erg lastig om te begrijpen en zorgt voor een soort wantrouwen tegenover je eigen lichaam.
pi_180867594
Even nieuw in dit topic maar toch even voorstellen met lang verhaal kort; leven was prima, alles ging redelijk, toen alles betwijfelen, lang mee rondgelopen, niet durven hulp in te schakelen,omslagmoment, depressie vastgesteld, vanuit daar verschillende ‘handlebars’/handvaten meegekregen waar ik aantoonbaar al iets aan gehad heb. Maar ik weet ook dat ik er nog lang niet ben. Jaar geleden vol in de therapie gegaan, we zitten nu naar mijn mening op -1000 terwijl ik van -100000 afkwam, positieve regressie. Alsnog komende de standaard tegenvallende momenten voorbij, waar ik in eerste instantie mezelf helemaal wegrelativeer, alsof ik niks uit maak. Dat gaat dan een avondje zo klote, en de dag erna en na slapen relativeer ik t veel en ben ik weer redelijk stabiel.

Mijn depressie is niet begonnen met het idee dat ik het altijd klote had or tegen had, meer met het idee: (heel simpel basic ongenuanceerd) het is nu mwoah, dan ga ik mn godvergeten best doen en zit ik alsnog tegen een 6/6,5 op 10 qua levensgeluk/welvaart te kijken.

Is dat het waard? Is de grote vraag die me al lang bezig houdt.

Nja iig welkom iedereen, dit ben ik, mochten er vanuiti de depressieve kant tips zijn, ik hoor ze enorm graag.

Lange intro, maar je zal me hier komende tijd vaker zien posten, dus maar meteen het volledige verhaal :)
pi_180884543
Is dat het waard?
Dat is een vraag die alleen jij kan beantwoorden, of het het voor jou waard is.

Een 6/6.5 op 10... hoe reëel zijn je verwachtingen? Ik bedoel, moet het ook een 10 worden of is een 7 ook goed genoeg bij wijze van spreken.

Om naar mijzelf te kijken, ik ben geen aardsoptimist en die 10 zal het nooit worden. Maar ik ben van heel ver gekomen en het is inmiddels een ruime voldoende en dat is goed genoeg.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_180886657
quote:
0s.gif Op zaterdag 28 juli 2018 13:19 schreef Syrena het volgende:
Oh sorry voor het binnenvallen trouwens :s)

Ik ben Syreen, heb een ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (gehad?), behandeling gehad voor sociale fobie en gegeneraliseerde angststoornis. Toen was ik 27.

Ben nu 41 en alles gaat z'n gang, nog af en toe een terugvalletje qua angst oO<
Wat goed dat het tegenwoordigwel redelijk gaat, en terugvalletjes qua angst zijn doodnormaal, voor zover ik weet heeft iedereen er weleens last, maar meestal na terapie leer je er iets beter mee omgaan.
pi_180886752
quote:
0s.gif Op woensdag 1 augustus 2018 06:18 schreef Graflamp het volgende:
Even nieuw in dit topic maar toch even voorstellen met lang verhaal kort; leven was prima, alles ging redelijk, toen alles betwijfelen, lang mee rondgelopen, niet durven hulp in te schakelen,omslagmoment, depressie vastgesteld, vanuit daar verschillende ‘handlebars’/handvaten meegekregen waar ik aantoonbaar al iets aan gehad heb. Maar ik weet ook dat ik er nog lang niet ben. Jaar geleden vol in de therapie gegaan, we zitten nu naar mijn mening op -1000 terwijl ik van -100000 afkwam, positieve regressie. Alsnog komende de standaard tegenvallende momenten voorbij, waar ik in eerste instantie mezelf helemaal wegrelativeer, alsof ik niks uit maak. Dat gaat dan een avondje zo klote, en de dag erna en na slapen relativeer ik t veel en ben ik weer redelijk stabiel.

Mijn depressie is niet begonnen met het idee dat ik het altijd klote had or tegen had, meer met het idee: (heel simpel basic ongenuanceerd) het is nu mwoah, dan ga ik mn godvergeten best doen en zit ik alsnog tegen een 6/6,5 op 10 qua levensgeluk/welvaart te kijken.

Is dat het waard? Is de grote vraag die me al lang bezig houdt.

Nja iig welkom iedereen, dit ben ik, mochten er vanuiti de depressieve kant tips zijn, ik hoor ze enorm graag.

Lange intro, maar je zal me hier komende tijd vaker zien posten, dus maar meteen het volledige verhaal :)
Iedereen hier heeft zo'n vrij lang verhaal, dus maak je daar maar niet druk om ;)
Wat ik me vaak afvraag is, kan je leven uberhaubt wel een 10 worden. Want iedereen heeft in zijn leven ups en downs, en soms lijkt het leven niks waard en soms juist veel meer.

Ik denk dat het vooral draait om een leven te vinden waar jij je goed bij voelt, en voor de 1 is dat bij een 6 en bij de ander bij een 8 en de ander weer bij een 5, het is allemaal heel verschillend.
Maar een leven vinden waar jij je ok bij voelt en vooral op je gemak voelt is het belangrijkste.
  donderdag 2 augustus 2018 @ 14:43:46 #261
467019 Risi
Gewoon aanwezig
pi_180897789
meld mij ook maar even. Vorig jaar paniekstoornis en ADHD vastgesteld, gesprekstherapie (nog steeds) en vorig jaar gestart met antidepressiva mede om mijn frustraties beter te managen.

Paniekaanvallen had ik redelijk onder controle, maar nu is er een behoorlijke terugval (ook qua emoties, tolerantie, geduld, begrip (ik interpreteer heel veel opmerkingen verkeerd of veel te persoonlijk) en acceptatie). Inmiddels drie maanden op Wellbutrin 300 mg (wilde ook stoppen met roken, dus drie vliegen in één klap: stoppen met roken, ADHD symptomen bestrijden en gemoedstoestand verbeteren). In de afgelopen periode is ook kanker met uitzaaing (behandelbaar, maar we weten niet hoe er op de chemo en bestraling gereageerd zal worden) bij mijn vriendin vastgesteld.

Ik ben van mening dat ik dit zonder issues moet kunnen managen (en ik vind de gesteldheid van mijn vriendin belangrijker, da's een ernstige ziekte) , maar toch lukt dit niet: ik zit weer vaker en sneller in de state net voor een paniekaanval. Begin ook weer anticipatieangst te krijgen. Kan ook duidelijk weer veel minder hebben dan voorheen.

Wat ik met deze post wil bereiken weet ik niet, ff van me afschrijven, zodat ik het ff kwijt ben en wat rust in mijn hoofd heb of zo.

Anyway, nog anderen die fysiek reageren op stressfactoren en heb je daar iets voor gevonden dat je hierbij helpt?
  vrijdag 3 augustus 2018 @ 18:01:39 #262
399061 kuolema
vermaledijd
pi_180923574
Weet iemand wat ik kan doen om te zorgen dat mijn spanning niet mijn complete cognitieve functioneren lam legt? Ik heb er echt heel veel last van. Ik bedoel dus niet een tip tegen spanning maar iets wat ik kan doen om ondanks die spanning toch te kunnen nadenken.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_180923610
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 18:01 schreef kuolema het volgende:
Weet iemand wat ik kan doen om te zorgen dat mijn spanning niet mijn complete cognitieve functioneren lam legt? Ik heb er echt heel veel last van. Ik bedoel dus niet een tip tegen spanning maar iets wat ik kan doen om ondanks die spanning toch te kunnen nadenken.
Eeeh, toch echt de spanning verminderen? Spanning is een teken van overbelasting, stress oid.

En anders: focussen. Alleen maar blijven denken aan waar je aan wilt blijven denken.
Somebody that I used to know
  vrijdag 3 augustus 2018 @ 21:51:35 #264
399061 kuolema
vermaledijd
pi_180928163
quote:
2s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 18:03 schreef Postbus100 het volgende:

[..]

Eeeh, toch echt de spanning verminderen? Spanning is een teken van overbelasting, stress oid.

En anders: focussen. Alleen maar blijven denken aan waar je aan wilt blijven denken.
Dat is niet altijd mogelijk. Ik moet ermee leren leven dat ik vaak gespannen ben.

Focussen/concentreren op iets lukt dan dus juist niet. Ik doe echt mijn best.
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_180928276
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 21:51 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat is niet altijd mogelijk. Ik moet ermee leren leven dat ik vaak gespannen ben.

Focussen/concentreren op iets lukt dan dus juist niet. Ik doe echt mijn best.
(G-)schema's maken? Gewoon lijstjes om alles op een rij te krijgen? Mindmappen en dat soort dingen?
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180930931
Wat voor spanning is het dan?
Somebody that I used to know
pi_180933533
Het gaat heel erg slecht in de bovenkamer. Crisisdienst gebeld. Die wil dat ik kwam. Kan niet, op vakantie. Dus ze willen dat ik de HA hier wakker bel, maar dat durf ik niet. Ik voel me zo wanhopig. Het veiligste is als ik nu op bed blijf liggen en niks doe, maar ik word gek hier
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180934165
quote:
0s.gif Op donderdag 2 augustus 2018 14:43 schreef Risi het volgende:
meld mij ook maar even. Vorig jaar paniekstoornis en ADHD vastgesteld, gesprekstherapie (nog steeds) en vorig jaar gestart met antidepressiva mede om mijn frustraties beter te managen.

Paniekaanvallen had ik redelijk onder controle, maar nu is er een behoorlijke terugval (ook qua emoties, tolerantie, geduld, begrip (ik interpreteer heel veel opmerkingen verkeerd of veel te persoonlijk) en acceptatie). Inmiddels drie maanden op Wellbutrin 300 mg (wilde ook stoppen met roken, dus drie vliegen in één klap: stoppen met roken, ADHD symptomen bestrijden en gemoedstoestand verbeteren). In de afgelopen periode is ook kanker met uitzaaing (behandelbaar, maar we weten niet hoe er op de chemo en bestraling gereageerd zal worden) bij mijn vriendin vastgesteld.

Ik ben van mening dat ik dit zonder issues moet kunnen managen (en ik vind de gesteldheid van mijn vriendin belangrijker, da's een ernstige ziekte) , maar toch lukt dit niet: ik zit weer vaker en sneller in de state net voor een paniekaanval. Begin ook weer anticipatieangst te krijgen. Kan ook duidelijk weer veel minder hebben dan voorheen.

Wat ik met deze post wil bereiken weet ik niet, ff van me afschrijven, zodat ik het ff kwijt ben en wat rust in mijn hoofd heb of zo.

Anyway, nog anderen die fysiek reageren op stressfactoren en heb je daar iets voor gevonden dat je hierbij helpt?
Als ik je bericht lees, vind ik die terugval niet zo heel gek eerlijk gezegd.
Kanker bij je vriendin, daar zou menigeen van uit balans raken, ik denk dat zoiets best een behoorlijke impact heeft.

Qua stress heb ik niet echt tips. Een stuk wandelen of fietsen (fysiek bezig zijn) geeft mij vaak wel een beetje lucht.

quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 02:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het gaat heel erg slecht in de bovenkamer. Crisisdienst gebeld. Die wil dat ik kwam. Kan niet, op vakantie. Dus ze willen dat ik de HA hier wakker bel, maar dat durf ik niet. Ik voel me zo wanhopig. Het veiligste is als ik nu op bed blijf liggen en niks doe, maar ik word gek hier
Och CotS, waar ben je op vakantie?
En hoe is het inmiddels, aantal uren verder... ik weet niet of je de huisarts daar al gebeld hebt, anders hoop ik dat dat je zo meteen gaat lukken. Sterkte!
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_180935241
Ameland en ik heb naar de televisie gestaard totdat ik in slaap viel. En ik ebn gelukkig rustig wakker geworden :) Dus alles is weer goed. Dank je wel
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180940110
Gelukkig CotS!
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_180940686
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 09:43 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ameland en ik heb naar de televisie gestaard totdat ik in slaap viel. En ik ebn gelukkig rustig wakker geworden :) Dus alles is weer goed. Dank je wel
Heb net even bijgelezen en gelukkig maar dathet nu wat beter...een nacht rust kan enorm goed doen. :)
pi_180940743
quote:
0s.gif Op donderdag 2 augustus 2018 14:43 schreef Risi het volgende:
meld mij ook maar even. Vorig jaar paniekstoornis en ADHD vastgesteld, gesprekstherapie (nog steeds) en vorig jaar gestart met antidepressiva mede om mijn frustraties beter te managen.

Paniekaanvallen had ik redelijk onder controle, maar nu is er een behoorlijke terugval (ook qua emoties, tolerantie, geduld, begrip (ik interpreteer heel veel opmerkingen verkeerd of veel te persoonlijk) en acceptatie). Inmiddels drie maanden op Wellbutrin 300 mg (wilde ook stoppen met roken, dus drie vliegen in één klap: stoppen met roken, ADHD symptomen bestrijden en gemoedstoestand verbeteren). In de afgelopen periode is ook kanker met uitzaaing (behandelbaar, maar we weten niet hoe er op de chemo en bestraling gereageerd zal worden) bij mijn vriendin vastgesteld.

Ik ben van mening dat ik dit zonder issues moet kunnen managen (en ik vind de gesteldheid van mijn vriendin belangrijker, da's een ernstige ziekte) , maar toch lukt dit niet: ik zit weer vaker en sneller in de state net voor een paniekaanval. Begin ook weer anticipatieangst te krijgen. Kan ook duidelijk weer veel minder hebben dan voorheen.

Wat ik met deze post wil bereiken weet ik niet, ff van me afschrijven, zodat ik het ff kwijt ben en wat rust in mijn hoofd heb of zo.

Anyway, nog anderen die fysiek reageren op stressfactoren en heb je daar iets voor gevonden dat je hierbij helpt?
Je hebt opeens een hele hoop op je bord, en dan is dat van je vriending met kanker enorm zwaar. En dat hakt er normaliter bij iedereen enorm in, maar bij iemand die net herstellende is kan het nog dieper gaan liggen.

En om de spanning te vermideren kan je evt melisse proberen dat is een soort kruid die ik weleens gebruik als ik te veel pieker of de spanning te hoog oploopt, het is een soort van kalmerend. Het werkt bij niet echt altijd maar ik heb gehoord vanmensen bij wie het echt perfect werkt.

Verder mischien heb je iets aan een steungroep o.i.d. met betrekking tot de kanker van je vriendin?

Verder veel sterkte!
pi_180940749
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 18:01 schreef kuolema het volgende:
Weet iemand wat ik kan doen om te zorgen dat mijn spanning niet mijn complete cognitieve functioneren lam legt? Ik heb er echt heel veel last van. Ik bedoel dus niet een tip tegen spanning maar iets wat ik kan doen om ondanks die spanning toch te kunnen nadenken.
Hmm..lastig ik zou zoals anderen inderdaad zeggen je focus ergens anders op leggen. Dus bijvoorbeeld iets gaan doen waarbij je alle aandacht nodig hebt.
  zaterdag 4 augustus 2018 @ 20:04:21 #274
399061 kuolema
vermaledijd
pi_180947147
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 21:57 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

(G-)schema's maken? Gewoon lijstjes om alles op een rij te krijgen? Mindmappen en dat soort dingen?
Dat kan ik wel doen, ik werk graag met lijstjes. Maar wat als ik in een gesprek ben bijvoorbeeld of een andere situatie waarbij ik geacht word snel te reageren?
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 23:56 schreef Postbus100 het volgende:
Wat voor spanning is het dan?
Sociale angst vaak, maar daarnaast ook vaak spanning zonder duidelijke oorzaak of om de kleinste dingen. Ik weet niet goed of die dingen een gevolg zijn van het niet kunnen nadenken of een oorzaak van de spanning. Bijvoorbeeld als ik keuzes moet maken, als iets me niet helemaal duidelijk is, als ik niet weet hoe ik ergens aan moet beginnen, gebrek aan overzicht.
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 15:05 schreef cafpow het volgende:

[..]

Hmm..lastig ik zou zoals anderen inderdaad zeggen je focus ergens anders op leggen. Dus bijvoorbeeld iets gaan doen waarbij je alle aandacht nodig hebt.
Maar dat kan niet altijd, bovendien krijg ik dan niet de dingen gedaan die ik moet doen.

[ Bericht 2% gewijzigd door kuolema op 04-08-2018 20:10:00 ]
Why are you wearing that stupid man suit?
pi_180948839
quote:
0s.gif Op vrijdag 3 augustus 2018 21:51 schreef kuolema het volgende:
Dat is niet altijd mogelijk. Ik moet ermee leren leven dat ik vaak gespannen ben.

Focussen/concentreren op iets lukt dan dus juist niet. Ik doe echt mijn best.
Waar gaat je aandacht wel naartoe als je in je spanning zit? Zoom je helemaal uit, of waar dwaal je naar af?
pi_180949155
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 20:04 schreef kuolema het volgende:

[..]

Dat kan ik wel doen, ik werk graag met lijstjes. Maar wat als ik in een gesprek ben bijvoorbeeld of een andere situatie waarbij ik geacht word snel te reageren?

[..]

Dan probeer je het. En als je achteraf ontevreden bent of als het voor je gevoel helemaal in de soep loopt, ga je met zo'n G-schema na wat er gebeurde en wat je een volgende keer anders zou willen doen.

Zie het als een hoop leermomenten, veel op je bek gaan, en soms ook even blij zijn als het wel een keer lukte zoals je het wilde.

(ik hoorde net nog een mooie uitspraak. Iets in de trant van : vroeger moest het in één keer goed. Nu proberen we gewoon een soms lukt iets, en soms lukt iets niet. So be it, gewoon doorgaan.)
Somebody that I used to know
pi_180949157
Ik trek het niet meer :{ Ik mis mijn huis, mijn vrienden, etc.
Het duurt nog tijden voor ik mijn psych spreek en ik kan nergens kwijt wat ik echt voel en wil
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
  zaterdag 4 augustus 2018 @ 21:54:06 #278
1062 Tinkepink
Niet zeuren maar poetsen
pi_180949320
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 21:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik trek het niet meer :{ Ik mis mijn huis, mijn vrienden, etc.
Het duurt nog tijden voor ik mijn psych spreek en ik kan nergens kwijt wat ik echt voel en wil
Toch maar even de huisarts bellen voor wat extra steun, en morgen met de boot naar huis? Ik zou persoonlijk ook even een vriendin bellen. Als je alleen blijft piekeren worden problemen veel groter dan ze in werkelijkheid zijn.
Geen zorgen voor de dag van morgen.
pi_180950623
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 21:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik trek het niet meer :{ Ik mis mijn huis, mijn vrienden, etc.
Het duurt nog tijden voor ik mijn psych spreek en ik kan nergens kwijt wat ik echt voel en wil
Is het een optie om morgen naar huis te gaan?
En aan de bel te trekken, is er een invaller voor je psych eventueel?
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_180950680
Naja...maandagochtend. Dus eventjes geduld nog. Morgen lekker knutselen en naar het strand. Dan red ik me wel.

Alleen ik merk dat ik op mijn tandvlees loop. Ik ben bang dat als ik de crisisdienst vertel wat ik denk dat ik dan weer een IBS krijg en daar heb ik geen tijd voor. Ik denk dat het wel weer goed gaat wanneer ik in mijn routine zit. Wanneer ik weer normaal eet en weet wat ik weeg. Het is vooral de stress van het laatste
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180950885
Dit
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 21:44 schreef ChildoftheStars het volgende:
Ik trek het niet meer :{ Ik mis mijn huis, mijn vrienden, etc.
Het duurt nog tijden voor ik mijn psych spreek en ik kan nergens kwijt wat ik echt voel en wil
En


quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
Naja...maandagochtend. Dus eventjes geduld nog. Morgen lekker knutselen en naar het strand. Dan red ik me wel.

Alleen ik merk dat ik op mijn tandvlees loop. Ik ben bang dat als ik de crisisdienst vertel wat ik denk dat ik dan weer een IBS krijg en daar heb ik geen tijd voor. Ik denk dat het wel weer goed gaat wanneer ik in mijn routine zit. Wanneer ik weer normaal eet en weet wat ik weeg. Het is vooral de stress van het laatste
Dit vind ik heel zorgelijk klinken. Maandagochtend is nog ver weg he meid.
Goed dat je een plan hebt om morgen door te komen, maar maak je het niet te zwaar voor jezelf door het in je eentje te doen?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
pi_180950918
Wat ga je nu doen om de avond en nacht door te komen COTS? Want dat lijken nu de moeilijke momenten te zijn.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
pi_180951200
quote:
1s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:16 schreef Cat-astrophe het volgende:
Dit

[..]

:{ Ik mis mijn huis, mijn vrienden, etc.
Het duurt nog tijden voor ik mijn psych spreek en ik kan nergens kwijt wat ik echt voel en wil
En

[..]

en daar heb ik geen tijd voor. Ik denk dat het wel weer goed gaat wanneer ik in mijn routine zit. Wanneer ik weer normaal eet en weet wat ik weeg. Het is vooral de stress van het laatste
[/quote]
quote:
Dit vind ik heel zorgelijk klinken. Maandagochtend is nog ver weg he meid.
Goed dat je een plan hebt om morgen door te komen, maar maak je het niet te zwaar voor jezelf door het in je eentje te doen?
Geen zorgen :* Ik ga in de ochtend even rustig aan doen en tot rust komen. En opruimen en dan rustig naar het strand. Als ik ineens morgen vertrek ga ik me nog rotter voelen en dan moet alles ineens halsoverkop. Dat werkt voor mij niet. Het is voor mij juist meer rust als ik morgen even mezelf rustig bijeen raap en chill. Knutselen en opruimen totdat ik weer rust in de donder heb

quote:
1s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:17 schreef Cat-astrophe het volgende:
Wat ga je nu doen om de avond en nacht door te komen COTS? Want dat lijken nu de moeilijke momenten te zijn.
Tot ik slaperig word ga ik achter mijn laptopje zitten en blijf ik uit de buurt van medicatie en scherpe voorwerpen. Ik mag niet in de keuken komen en moet op de bank blijven. Dat is safe. En op zijn laatst om 1:00 ga ik in bed liggen lezen, televisie zachtjes op en in slaap vallen
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180951285
Heb het waarschijnlijk gemist hoor, maar wat doe je op Ameland? Waarom zit je daar?

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Somebody that I used to know
pi_180951332
quote:
2s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:36 schreef Postbus100 het volgende:
Heb het waarschijnlijk gemist hoor, maar wat doe je op Ameland? Waarom zit je daar?

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Vakantie vieren ;) Alleen een weekje alleen is een beetje lang ;)
Wat ik doe? Rond fietsen en wandelen

:P Toen ik gisteren bij de vuurtoren was knuffelde ik hem al uit jouw naam ;)
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180955618
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Vakantie vieren ;) Alleen een weekje alleen is een beetje lang ;)
Wat ik doe? Rond fietsen en wandelen

:P Toen ik gisteren bij de vuurtoren was knuffelde ik hem al uit jouw naam ;)
Leuk :) al zou ik dat zelf ook niet zo snel in mijn eentje doen. Dan moet ik wel verdomd goed weten waarom ik dat doe, zodat ik daar op terug kan grijpen als dat nodig is. Misschien ook iets om voor jou aan te denken? Waarom wilde je dit ook w alweer? Wat lijkt je nog leuk om te doen? Hoeft niet groots, hoeft niet moeilijk. Soms zit geluk 'm in de kleine dingen.

En dankjewel voor de knuffel *;
Somebody that I used to know
  maandag 6 augustus 2018 @ 08:24:53 #287
467019 Risi
Gewoon aanwezig
pi_180975182
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 07:47 schreef Nijna het volgende:

Als ik je bericht lees, vind ik die terugval niet zo heel gek eerlijk gezegd.
Kanker bij je vriendin, daar zou menigeen van uit balans raken, ik denk dat zoiets best een behoorlijke impact heeft.

Qua stress heb ik niet echt tips. Een stuk wandelen of fietsen (fysiek bezig zijn) geeft mij vaak wel een beetje lucht.
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 15:03 schreef cafpow het volgende:

Je hebt opeens een hele hoop op je bord, en dan is dat van je vriending met kanker enorm zwaar. En dat hakt er normaliter bij iedereen enorm in, maar bij iemand die net herstellende is kan het nog dieper gaan liggen.

En om de spanning te vermideren kan je evt melisse proberen dat is een soort kruid die ik weleens gebruik als ik te veel pieker of de spanning te hoog oploopt, het is een soort van kalmerend. Het werkt bij niet echt altijd maar ik heb gehoord vanmensen bij wie het echt perfect werkt.

Verder mischien heb je iets aan een steungroep o.i.d. met betrekking tot de kanker van je vriendin?

Verder veel sterkte!
Wanneer ik sport is er in elk geval geen ruimte voor paniek of angstgevoelens, dus da's wel fijn. Nu ik erover nadenk: wanneer ik simpelweg in de tuin snoeiwerk doe heb ik ook rust in mijn hoofd en lichaam.

Melisse ken ik niet: wil ook niet teveel experimenteren naast mijn AD: heb deze week telefonische afspraak met mijn pyschiater.

Voor wat betreft de steungroep optie: nog niet naar gekeken; ga ik doen. We hebben gelukkig steun van familie en vrienden (en elkaar natuurlijk). En de behandeling is gericht op genezing en daar mag ik wat meer vertrouwen in hebben ipv doemscenario's uitwerken.
pi_180975381
quote:
0s.gif Op zaterdag 4 augustus 2018 23:38 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Vakantie vieren ;) Alleen een weekje alleen is een beetje lang ;)
Wat ik doe? Rond fietsen en wandelen

:P Toen ik gisteren bij de vuurtoren was knuffelde ik hem al uit jouw naam ;)
Hoe is het nu?
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
pi_180976649
quote:
1s.gif Op maandag 6 augustus 2018 08:42 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Hoe is het nu?
Goed :) Ik heb een goede avond en dag gehad. Dus ik doe het weer en zo weer "veilig naar huis" Dank je wel :*
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_180984124
quote:
0s.gif Op maandag 6 augustus 2018 08:24 schreef Risi het volgende:

[..]

[..]

Wanneer ik sport is er in elk geval geen ruimte voor paniek of angstgevoelens, dus da's wel fijn. Nu ik erover nadenk: wanneer ik simpelweg in de tuin snoeiwerk doe heb ik ook rust in mijn hoofd en lichaam.

Melisse ken ik niet: wil ook niet teveel experimenteren naast mijn AD: heb deze week telefonische afspraak met mijn pyschiater.

Voor wat betreft de steungroep optie: nog niet naar gekeken; ga ik doen. We hebben gelukkig steun van familie en vrienden (en elkaar natuurlijk). En de behandeling is gericht op genezing en daar mag ik wat meer vertrouwen in hebben ipv doemscenario's uitwerken.
Melisse is een soort kruid, wat 100% natuurlijk is en ze maken er een extract van in de vorm van druppeltjes. En anders heb je er ook thee van.

Mischien eens bespreken met je arts(psychiater o wie de ad voorschrijft) of je dat op bepaalde momenten kan gebruiken. Het werkt zegmaar slaap opwekkend. Maar ik zou inderdaad niet zomaar gaan experimenteren.

En ik heb zelf ooit voor bepaalde zaken een tijdje bij een steungroep geweest en wat het fijne daaraan was dat ik mijn ei compleet kwijt kon zonder al teveel rekening te moeten houden met de rest van mijn omgeving die het zelf ook best moeilijk hadden met de situatie.
En dus ietsminder op mijn woorden moest letten.
pi_180984555
quote:
0s.gif Op maandag 6 augustus 2018 16:16 schreef cafpow het volgende:

[..]

Melisse is een soort kruid, wat 100% natuurlijk is en ze maken er een extract van in de vorm van druppeltjes. En anders heb je er ook thee van.

100% natuurlijk is niet een garantie voor "je kan het combineren met alles", zeg maar.
Sint Janskruid bijvoorbeeld, is ook natuurlijk, maar kan volgens mij ook niet zomaar naast AD.
Overleggen met een behandelaar lijkt me wijs...

quote:
0s.gif Op maandag 6 augustus 2018 10:01 schreef ChildoftheStars het volgende:

[..]

Goed :) Ik heb een goede avond en dag gehad. Dus ik doe het weer en zo weer "veilig naar huis" Dank je wel :*
Fijn CotS!
Mama van 2 lieve meiden :)
  maandag 6 augustus 2018 @ 23:16:42 #292
448036 Achterhoker
Hauptsache Alkohol
pi_180993353
Hoe gaan jullie om met die buien van totale lusteloosheid/ het even niet meer zien zitten? Normaal ga ik altijd gewoon vroeg slapen maar dat lukt niet echt met deze temperaturen.
Fade to Black
pi_181014774
quote:
0s.gif Op maandag 6 augustus 2018 23:16 schreef Achterhoker het volgende:
Hoe gaan jullie om met die buien van totale lusteloosheid/ het even niet meer zien zitten? Normaal ga ik altijd gewoon vroeg slapen maar dat lukt niet echt met deze temperaturen.
Ik doe meestal hetzelfde, gaan slapen of in ieder geval op bed gaan liggen en proberen zo ver mogelijk van de wereld weg te dwalen in gedachten. En vaak loopt het op zo'n moment bij mij dusdanig hoog op dat ik eindig in een huilbui. Of ik ga in bed liggen en series kijken..
pi_181014889
quote:
0s.gif Op maandag 6 augustus 2018 23:16 schreef Achterhoker het volgende:
Hoe gaan jullie om met die buien van totale lusteloosheid/ het even niet meer zien zitten? Normaal ga ik altijd gewoon vroeg slapen maar dat lukt niet echt met deze temperaturen.
Ik ga eindeloos wandelen...
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_181015134
Even een update: Thuis zijn doet me goed en ik verwacht dat het nog beter gaat als het wat koeler is. Het is een combinatie van slecht slapen door de hitte, spanning voor een zeer onzekere toekomst en gewoon heel veel zorgen. Om heel eerlijk te zijn zie ik het leven niet meer zitten en vind ik het extreem jammer dat mijn vorige pogingen om daar een eind aan te maken zijn mislukt. Elke dag is een struggle om gewoon te leven. Daarnaast voel ik me er een extreme faalhaas door.

Maar goed. Als het koeler is kom ik tot dingen en dan voel ik me weer een procentje beter. Ik ben blij als ik mijn psycholoog weer spreek, want om eerlijk te zijn is de situatie op zijn zachts gezegd zorgelijk. Ik weet gewoon niet wat ik moet. Over een week of twee weken zie ik haar weer. Ik zal zo maar een G-schema in elkaar knutselen. Die weer precies hetzelfde wordt als alle andere. Ik overzie het allemaal niet meer
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
pi_181015296
Het gaat beter, maar eigenlijk is het nog steeds niet om over naar huis te schrijven als ik het zo lees.
Kan je niet eerder terecht bij je psycholoog?

Sterkte, ik weet niet zo goed wat ik anders kan zeggen.
Mama van 2 lieve meiden :)
pi_181015609
Ze is op vakantie. Maar ik ben chronisch suïcidaal. Pas als ik pillen niet meer neem om te sparen is een reden voor opname en daar zit ik nog niet. Het is nu vooral dat ik niet aan knutselen toekom en me daardoor down voel (klinkt stom, maar is zo). Knutselen is voor mij een grote afleider van wat ik voel en dan voel ik me echt goed. Dan vergeet ik ook suïcidaal te zijn. Alleen met het warme weer lukt het me niet, waardoor ik steeds verder afglij
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
  dinsdag 7 augustus 2018 @ 20:59:10 #298
131016 mspoez
Crazy catlady
pi_181015678
Misschien de crisisdienst maar weer bellen. Klinkt niet best.

Vraag aan ervaringsdeskundigen: hoe de bliep kreeg iemand jou zover dat je hulp zocht ipv te vluchten in een roes?
Prrrrr
pi_181015738
quote:
0s.gif Op dinsdag 7 augustus 2018 20:59 schreef mspoez het volgende:
Misschien de crisisdienst maar weer bellen. Klinkt niet best.

Vraag aan ervaringsdeskundigen: hoe de bliep kreeg iemand jou zover dat je hulp zocht ipv te vluchten in een roes?
Bij mij is het vooral het verdriet van vrienden die het hem doet. Voor hen doe ik alles en zoek ik hulp. Verder duidelijke grenzen voor jezelf stellen. Bij welke lijnen vraag je hulp. Schrijf die symptomen op papier en als je ze herkent vraag je hulp.
We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
  dinsdag 7 augustus 2018 @ 21:07:00 #300
131016 mspoez
Crazy catlady
pi_181015943
Signaleringsplan, zeg maar? Ga ik toch eens pushen dat dat gaat worden ingevuld. Leeg formulier ligt al maanden in huis, wordt niks mee gedaan omdat ' teveel moeite'. Geeft hem misschien ook wel inzicht.
Dank.

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Prrrrr
abonnement Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')