Niet kiezen is inderdaad ook een keuze..dat zei mijn oude psycholoog weleens. En in dit geval moet ik wel kiezen want ik kan niet voor altijd 'stilstaan' zonder werken, want dat betekend geen inkomsten en gaat ook wel tegenmezelf in, want ik ben ambitieus. Maar goed volgende sessie wil ik het er meer over hebben over het kiezen.quote:Op dinsdag 10 juli 2018 11:00 schreef Nijna het volgende:
[..]
Maar je kan niet altijd beide taarten proeven voor je een keuze maakt, om het maar even op de taarten te houden...
En niet kiezen kan ook een keuze zijn, zei mijn oude psychiater wel eens... (soms wel jammer dat ik haar niet meer spreek, want ze had altijd wel waardevolle opmerkingen).
Maar lastig, want ik kan me voorstellen dat je soms wel een keuze MOET maken.
Hoi lieve Child, daar mag je best huilerig om zijn toch. Rationele beslissingen en beperkingen gaan nou eenmaal samen met verdriet. Ik hoop dat mocht het zo ver komen je jezelf niet dwingt om meteen iets anders te gaan doen ofzo maar ook even tijd kunt nemen voor verdrietig zijn/ uit rusten/ kijken wat je dan wil/ opladen. Succes in september.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 14:54 schreef ChildoftheStars het volgende:
Knoop doorgehakt:
Dit heb ik naar een vriendin geappt: Ik heb vandaag een knoop doorgehakt. In september doe ik een laatste poging tot stagelopen. Mocht het tegen de kerstvakantie aan weer zo'n heikel zijn, dan ga ik stoppen met de opleiding. een baan zoeken en een avondschool doen
Heel moeilijk besluit, maar ik moet een grens voor mezelf stellen
Net met mijn moeder overlegd en die is het eens
Alleen ze steunt me enkel financieel als ik een iets in de administratie oid ga doen, zodat ik niet weer mijn neus stoot. Daar kan ik me wel in vinden
Op dit moment studeer ik logopedie en ik ga de derde en dus ook laatste poging tot stagelopen doen. Ik heb er eigenlijk geen hoop in, maar wil kunnen zeggen dat ik alles geprobeerd heb. Ik ben eenmaal psychiatrisch gehandicapt en hulpverlener zijn is me gewoon teveel. Ik ben nu een beetje in een fase dat ik er huilerig van ben, maar ik sta achter mijn besluit. In de winter zoek ik waarschijnlijk een baan, tenzij het meevalt
Als het kerstvakantie is hak ik de knoop door (of eerder) en in januari ga ik solliciteren. Dus even een paar weekjes rust. Je hebt ook niet direct een baan te pakken. En ik schrijf me dan direct in bij de LOI en hoop in februari deeltijd te beginnen. Dus het komt wel goed.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 18:03 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hoi lieve Child, daar mag je best huilerig om zijn toch. Rationele beslissingen en beperkingen gaan nou eenmaal samen met verdriet. Ik hoop dat mocht het zo ver komen je jezelf niet dwingt om meteen iets anders te gaan doen ofzo maar ook even tijd kunt nemen voor verdrietig zijn/ uit rusten/ kijken wat je dan wil/ opladen. Succes in september.
Opkroppen is niet goed nee. En schrijven? Helpt dat niet?quote:Op vrijdag 13 juli 2018 18:10 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Als het kerstvakantie is hak ik de knoop door (of eerder) en in januari ga ik solliciteren. Dus even een paar weekjes rust. Je hebt ook niet direct een baan te pakken. En ik schrijf me dan direct in bij de LOI en hoop in februari deeltijd te beginnen. Dus het komt wel goed.
En het verdriet ervaar ik vooral nu, maar ook een zekere acceptatie. Alleen ik moet een creatieve manier vinden om mijn gevoelens te uiten. Kleien of tekenen oid... ik weet nog niet wat, want nu krop ik het op.
Dank je wel lieverd
Ja, alleen ik krijg niet goed onder woorden wat ik voel. Op dit moment probeer ik alles.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 20:04 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Opkroppen is niet goed nee. En schrijven? Helpt dat niet?
Ik vraag me af of je wel gevoelens kwijt kunt in iets creatiefs wat zeg maar iets is wat je met je handen doet omdat je dat ook als afleiding gebruikt? Maar dat is maar een gedachte.
Misschien even weer niet te veel door elkaar proberen pf opdelen?quote:Op vrijdag 13 juli 2018 20:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Ja, alleen ik krijg niet goed onder woorden wat ik voel. Op dit moment probeer ik alles.
En crea geeft zeker afleiding. Ik ben de hele dag aan het knutselen
Dat is inderdaad een idee. Alleen nu ben ik een beetje een warboel. Ik leef een beetje op het moment. Als afleiding lukt afleiding en als ik even moet zwelgen zwelg ik Zondag maar even goed met mama besprekenquote:Op vrijdag 13 juli 2018 20:27 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Misschien even weer niet te veel door elkaar proberen pf opdelen?
Bepaalde dingen met als doel afleiding, bepaald ding voor verdriet ofzo.
Ik heb net even bijgelezen! En knap hoor, dat je besloten hebt jezelf nog een kans te geven, maar dan ook echt nog 1 kans. Want anders kan je jezelf nog erger 'stukmaken' als je maar blijft gaan. En dat ken ik uit ervaring.quote:Op vrijdag 13 juli 2018 21:08 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Dat is inderdaad een idee. Alleen nu ben ik een beetje een warboel. Ik leef een beetje op het moment. Als afleiding lukt afleiding en als ik even moet zwelgen zwelg ik Zondag maar even goed met mama bespreken
Dank je wel. Om heel eerlijk te zijn zou ik, als het aan mij lag, al aan het werk gaan. Alleen ik wil kunnen zeggen alles eraan gedaan te hebben, dus ik zet door en doe nog een echt serieuze poging. Alleen om eerlijk te zijn geloof ik er niet meer in...quote:Op zondag 15 juli 2018 01:05 schreef cafpow het volgende:
[..]
Ik heb net even bijgelezen! En knap hoor, dat je besloten hebt jezelf nog een kans te geven, maar dan ook echt nog 1 kans. Want anders kan je jezelf nog erger 'stukmaken' als je maar blijft gaan. En dat ken ik uit ervaring.
Dit weekend heb ik bij mijn moeder wel eventjes gehuild, maar we hebben het er goed over gehad en dat was fijn. Ik word godenzijdank enorm gesteund door mijn omgeving hierin.quote:Verder inderdaad gewoon proberen gecontroleerd met je gevoel bezig te zijn en proberen het niet de overhand te laten nemen, wat erg moeilijk is.
Het gaat er niet om wat anderen denken. Opgaan in een interesse is heerlijk, ik ken dat gevoel. Het is soms heel vermoeiend en moeilijk om anders te zijn, maar je kan wel beweren dat ej echt jezelf bent en dat is ook wat waard. Dus omarm jezelfquote:En over het anders zijn en andere interessen hebben, het is enorm moeilijk. En dat weet ik, omdat ik met een sociale handicap kamp, mede door aparte interesses die de meeste vrouwen niet hebben. En tegelijkertijd heb ik weinig interessen..maar degene die ik heb daar kan ik helemaal in op gaan.
Je hebt helemaal gelijk! Dank je welquote:Goed, dat terzijde anders zijn is lastig en blijft het wel, maar je leert ermee leven en zolang jij tevreden bent met wie en hoe je bent moet je schijt hebben aan de rest, en nog zoiets makkelijker gezegd dan gedaan.
Veel sterkte in ieder geval, en proberen goede moed te houden dat is al het halve werk !
Wat fijn dat het nu wat beter gaat. Goed dat er meer onderzoeken komen naar de ernst van de autisme en add. Autisme is op zichzelf al lastig genoeg, dus met add erbij kan het al helemaal lastig zijn.quote:Op maandag 16 juli 2018 16:09 schreef Koettie het volgende:
Ik wil iedereen die mij gesteund heeft en meegedacht heeft wat betreft depressie een tijdje terug bedanken. Tijdje even op mezelf gericht op m'n hoofd boven water te houden. Gaat inmiddels redelijk. Heb m'n propedeuse gehaald en met vriend gaat het beter. Aan de fluoxetine en dat blijft hij voorlopig ook. Nu onder behandeling bij psyq en er komen onderzoeken naar de ernst van z'n autisme en add. Hij heeft er een fijn gevoel bij en ik ben heel benieuwd. Iig de acute hulp fase uit en weer beetje rust dus ik geniet van deze zomer. Bedankt allemaal en heel veel sterkte! Xx
Zo te lezen heb je flinke stappen gezet! Daar mag je trots op zijn. Veel plezier deze zomerquote:Op maandag 16 juli 2018 16:09 schreef Koettie het volgende:
Ik wil iedereen die mij gesteund heeft en meegedacht heeft wat betreft depressie een tijdje terug bedanken. Tijdje even op mezelf gericht op m'n hoofd boven water te houden. Gaat inmiddels redelijk. Heb m'n propedeuse gehaald en met vriend gaat het beter. Aan de fluoxetine en dat blijft hij voorlopig ook. Nu onder behandeling bij psyq en er komen onderzoeken naar de ernst van z'n autisme en add. Hij heeft er een fijn gevoel bij en ik ben heel benieuwd. Iig de acute hulp fase uit en weer beetje rust dus ik geniet van deze zomer. Bedankt allemaal en heel veel sterkte! Xx
Hoezo denk je dat je nog niet genoeg hebt dan? Ik zou eerder denken dat het al te ver gegaan is dan dat he nog niet genoeg gedaan hebt?quote:Op maandag 16 juli 2018 15:50 schreef ChildoftheStars het volgende:
Dank je wel lieverd
[..]
Dank je wel. Om heel eerlijk te zijn zou ik, als het aan mij lag, al aan het werk gaan. Alleen ik wil kunnen zeggen alles eraan gedaan te hebben, dus ik zet door en doe nog een echt serieuze poging. Alleen om eerlijk te zijn geloof ik er niet meer in
[..]
Naja... ik heb het besproken met mijn omgeving en iedereen vindt dat ik het nog een keer moet proberen. Dus het is een beetje groepsdruk. Daarnaast is iedereen in mijn vriendenkring universitair geschoold (ik ook trouwens, taalwetenschappen, kun je niks mee), en ik wil niet achter blijven. Ik schaam me voor mijn toekomstplan (in januari gaan werken tot september 2019. Daarna in september starten met het leerwerktraject tot secretaresse, MBO). Dus ik moet gewoon nog een keer op mijn bek gaan van mezelf, voordat dit mag. Gewoon om de steun uit mijn omgeving te krijgen. En ik ben bang dat de hele wereld op me neer gaat kijken. Al kijk ik zelf op niemand neer (echt niet). Gewoon omdat iedereen het "beter" doet dan ik...quote:Op maandag 16 juli 2018 17:50 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Hoezo denk je dat je nog niet genoeg hebt dan? Ik zou eerder denken dat het al te ver gegaan is dan dat he nog niet genoeg gedaan hebt?
’Groepsdruk’, ‘ik wil niet achterblijven’, ‘ik schaam me’, ‘ik moet nog een keer op mijn bek gaan’, ‘ik ben bang dat de hele wereld op me neer gaat kijken’.quote:Op dinsdag 17 juli 2018 14:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja... ik heb het besproken met mijn omgeving en iedereen vindt dat ik het nog een keer moet proberen. Dus het is een beetje groepsdruk. Daarnaast is iedereen in mijn vriendenkring universitair geschoold (ik ook trouwens, taalwetenschappen, kun je niks mee), en ik wil niet achter blijven. Ik schaam me voor mijn toekomstplan (in januari gaan werken tot september 2019. Daarna in september starten met het leerwerktraject tot secretaresse, MBO). Dus ik moet gewoon nog een keer op mijn bek gaan van mezelf, voordat dit mag. Gewoon om de steun uit mijn omgeving te krijgen. En ik ben bang dat de hele wereld op me neer gaat kijken. Al kijk ik zelf op niemand neer (echt niet). Gewoon omdat iedereen het "beter" doet dan ik...
Als ik tot jouw omgeving behoorde dan zou ik je adviseren te stoppen i.p.v. iets te gaan doen waarvan je toch al aanneemt dat je op je bek gaat. Dat op je bek gaan is nml wat anders dan zomaar op je bek gaan waarbij er misschien een half jaar is weggegooid.quote:Op dinsdag 17 juli 2018 14:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja... ik heb het besproken met mijn omgeving en iedereen vindt dat ik het nog een keer moet proberen. Dus het is een beetje groepsdruk. Daarnaast is iedereen in mijn vriendenkring universitair geschoold (ik ook trouwens, taalwetenschappen, kun je niks mee), en ik wil niet achter blijven. Ik schaam me voor mijn toekomstplan (in januari gaan werken tot september 2019. Daarna in september starten met het leerwerktraject tot secretaresse, MBO). Dus ik moet gewoon nog een keer op mijn bek gaan van mezelf, voordat dit mag. Gewoon om de steun uit mijn omgeving te krijgen. En ik ben bang dat de hele wereld op me neer gaat kijken. Al kijk ik zelf op niemand neer (echt niet). Gewoon omdat iedereen het "beter" doet dan ik...
quote:Op dinsdag 17 juli 2018 18:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Oke.... jullie hebben gelijk... Ik overzie alles gewoon even niet zo goed en waarschijnlijk plak ik mijn eigen oordeel op mijn vrienden. Het is gewoon heel moeilijk en rot. De mensen die het weten steunen me, dus jullie hebben gelijk...
Vandaag heb ik het met mijn psych besproken. Zij vond het wel goed dat ik parttime een paar maanden (tot november oid) stage ga lopen: gewoon om te leren waar de stress hem in zit, zodat het me niet weer gebeurd. Maar, en dat is een grote maar, ik word strak in de gaten gehouden en bij de minste stress is het stoppen, bijkomen en klaarmaken voor de MBO
Hoe en wat weet ik nog niet. Het is allemaal zo vers, het moet ook gewoon even inzinken en ik moet het verwerken. Het hele punt is dat mijn ego hangt aan mijn leervermogen. Dus is dit even een knauw. Ik denk er even over na tot na de vakantie (en dan bedoel ik mijn weekje weg, niet de zomervakantie). Waarschijnlijk besluit ik dan in september al niet te beginnen. Want om heel eerlijk te zijn ben ik het zat om op mijn teentoppen rond te stuiteren. Alleen eerst even ademhalen, bezinken en dan pas knopen doorhakken.
Dank jullie wel Hard, maar gelijk
Ik weet dat je het weet. Dank je wel lieverd en jij ookquote:Op dinsdag 17 juli 2018 18:55 schreef Luchtbel het volgende:
[..]
Ik weet echt hoe lastig het is om dingen op te geven en kwijt te raken Child. Echt. Sterkte.
Naja... moe is moe. Lang niet iedereen heeft die energie hoorquote:Op dinsdag 17 juli 2018 19:06 schreef Achterhoker het volgende:
Waar haalt iedereen de energie toch altijd vandaan om 's avonds nog van alles te ondernemen? Ik ben elke dag doodop tegen etenstijd. Loop drie keer per week drie kwartier hard en eet verder ook gewoon normaal.
Ik heb even bijgelezen, en ik ben het niet 100% eens met de meesten hier. Ze hebben wel een heel goed punt, dat je goed moet nadenken of het de juiste timing is, maar met goede en intensieve begeleiding lukt het mischien wel.quote:Op dinsdag 17 juli 2018 18:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
Oke.... jullie hebben gelijk... Ik overzie alles gewoon even niet zo goed en waarschijnlijk plak ik mijn eigen oordeel op mijn vrienden. Het is gewoon heel moeilijk en rot. De mensen die het weten steunen me, dus jullie hebben gelijk...
Vandaag heb ik het met mijn psych besproken. Zij vond het wel goed dat ik parttime een paar maanden (tot november oid) stage ga lopen: gewoon om te leren waar de stress hem in zit, zodat het me niet weer gebeurd. Maar, en dat is een grote maar, ik word strak in de gaten gehouden en bij de minste stress is het stoppen, bijkomen en klaarmaken voor de MBO
Hoe en wat weet ik nog niet. Het is allemaal zo vers, het moet ook gewoon even inzinken en ik moet het verwerken. Het hele punt is dat mijn ego hangt aan mijn leervermogen. Dus is dit even een knauw. Ik denk er even over na tot na de vakantie (en dan bedoel ik mijn weekje weg, niet de zomervakantie). Waarschijnlijk besluit ik dan in september al niet te beginnen. Want om heel eerlijk te zijn ben ik het zat om op mijn teentoppen rond te stuiteren. Alleen eerst even ademhalen, bezinken en dan pas knopen doorhakken.
Dank jullie wel Hard, maar gelijk
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Wat ik dus zeg: vooral doen wat jij denkt te willen en kunnen en waar je je klaar voor voelt,en je omgeving, laat maar praten...zij weten niet hoe het is voor jou en om jou te zijn(met alles wat erbij hoort)..
Ik heb ook niet al die energie. Ik hou het normaal gezien op een fulltime baan, 4x sporten.En dan lig ik om 10 uur in mijn bed, helemaal doodop.quote:Op dinsdag 17 juli 2018 19:06 schreef Achterhoker het volgende:
Waar haalt iedereen de energie toch altijd vandaan om 's avonds nog van alles te ondernemen? Ik ben elke dag doodop tegen etenstijd. Loop drie keer per week drie kwartier hard en eet verder ook gewoon normaal.
Ik krijg sowieso intensieve begeleiding. Vanuit de opleiding en vanuit therapie. Alleen ik bespreek in september deze keus (als ik doorga) ook op school. Gewoon om open en eerlijk te zijn. Denk ik. Misschien lukt het, we sould seequote:Op woensdag 18 juli 2018 04:53 schreef cafpow het volgende:
[..]
Ik heb even bijgelezen, en ik ben het niet 100% eens met de meesten hier. Ze hebben wel een heel goed punt, dat je goed moet nadenken of het de juiste timing is, maar met goede en intensieve begeleiding lukt het mischien wel.
Over wat anderen denken, je moet er 'schijt' aan hebben, als jij het zelf echt wil proberen moet je het doen als je het zelf niet wil of (nog) niet durft is het mischien niet het moment.
Maar doe wat JIJ wilt.
quote:En ik kan uit ervaring zeggen dat soms een stap terug doen qua opleiding(van HBO na 2 maanden naar MBO gegaan) soms de beste keuze is die je kan maken. Hieronder spoiler met mijn eigen ervaring met terugschalen qua opleiding.Dapper van je! En wat goed dat je voor je eigen weg hebt gekozen ondanks de reacties van anderen. Echt respect En het gaat er niet om hoelang het duurt he, het gaat erom dat je je weg bewandeld en ergens terecht komt waar jij gelukkig bent!SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Naja...tot nu toe is iedereen stiekem heel positief. Ze weten wat het met me doet... Nu alleen ik nogquote:Wat ik dus zeg: vooral doen wat jij denkt te willen en kunnen en waar je je klaar voor voelt,en je omgeving, laat maar praten...zij weten niet hoe het is voor jou en om jou te zijn(met alles wat erbij hoort)..We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them
Ik doelde er eigenlijk meer op dat je door sporten juist meer energie zou moeten krijgen toch?quote:Op dinsdag 17 juli 2018 19:14 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
[..]
Naja... moe is moe. Lang niet iedereen heeft die energie hoor
Ik trek het alleen als ik een dutje doe in de middag.
Goed dat je drie keer per week hardloopt! Goed voor de endorfine en lijf Be proud!
Maar ja hoe normaal is dat? Ik ben 23 en zou in 'de kracht van m'n leven' moeten zitten. En dan heb ik nog een vrij 'basic' leven. Geen relatie, geen kinderen en al helemaal geen groot sociaal leven. Ik vraag me echt af hoe die mensen die dat wel hebben dat allemaal trekken naast al het andere.quote:Op woensdag 18 juli 2018 04:54 schreef cafpow het volgende:
[..]
Ik heb ook niet al die energie. Ik hou het normaal gezien op een fulltime baan, 4x sporten.En dan lig ik om 10 uur in mijn bed, helemaal doodop.
Naja... fysiek raak je vermoeid, emotioneel kun je er energie van krijgen, maar ieder mens is andersquote:Op woensdag 18 juli 2018 11:18 schreef Achterhoker het volgende:
[..]
Ik doelde er eigenlijk meer op dat je door sporten juist meer energie zou moeten krijgen toch?
[..]
Maar ja hoe normaal is dat? Ik ben 23 en zou in 'de kracht van m'n leven' moeten zitten. En dan heb ik nog een vrij 'basic' leven. Geen relatie, geen kinderen en al helemaal geen groot sociaal leven. Ik vraag me echt af hoe die mensen die dat wel hebben dat allemaal trekken naast al het andere.
Ik juist andersom, maar ik ben een beetje een 'kluizenaar', maar kan niet tegen de donkere dagen en de regen en het grijze en grauwe...ik word daar enorm somber en hangerig van. Zou het liefst een winterslaap houden.quote:Op woensdag 18 juli 2018 18:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Eigenlijk wel gek. Ik heb nooit een winterdepressie, maar wel een soort van "zomerdepressie". Het is zo naar dat alles stilstaat dan... Geen school, geen cursussen en clubjes... Niks... Behalve mijn huisje. Veel vrienden weg... Bleh
Iedereen is anders, en het lichaam reageert anders op sporten. Ik vind sporten heerlijk, en ik haal er enorm veel postieve(emotionele) energie vandaan, maar ben na het sporten bewust doodop dus sport meestal 's avonds voor ik mijn bed in kruip, anders ben ik na het sporten vanwege de vermoeidheid een emotioneel wrak, maar op de langere termijn als ik een soort routine(qua tijden en frequentie aanhoud) een goed en positief gevoel over. Maar zodra ik uit die routine stap veranderd dat.quote:Op woensdag 18 juli 2018 11:18 schreef Achterhoker het volgende:
[..]
Ik doelde er eigenlijk meer op dat je door sporten juist meer energie zou moeten krijgen toch?
[..]
Maar ja hoe normaal is dat? Ik ben 23 en zou in 'de kracht van m'n leven' moeten zitten. En dan heb ik nog een vrij 'basic' leven. Geen relatie, geen kinderen en al helemaal geen groot sociaal leven. Ik vraag me echt af hoe die mensen die dat wel hebben dat allemaal trekken naast al het andere.
Grappig hoe mensen verschillen... Dan kun jij nu je lol opquote:Op donderdag 19 juli 2018 16:12 schreef cafpow het volgende:
[..]
Ik juist andersom, maar ik ben een beetje een 'kluizenaar', maar kan niet tegen de donkere dagen en de regen en het grijze en grauwe...ik word daar enorm somber en hangerig van. Zou het liefst een winterslaap houden.
En in de zomer juist andersom, ik wil dan van alles, op vakantie naar het strand, wandelen, fietstochtjes maken en vooral gewoon dagjes erop uit andere steden verkennen.
Sterkte. Geloof in jezelf. Gebruik je negatieve emotie in je voordeel.quote:Op donderdag 19 juli 2018 17:31 schreef ChildoftheStars het volgende:
Het gaat echt heel slecht hier Maar goed... zaterdag een leuke dag. Over tien dagen op vakantie. Genoeg om me op te richten
Ik zit wat dat betreft wel een beetje in een spagaat. Nu ben ik vrij vaak gewoon lekker alleen, dat geeft me wel heel veel rust van binnen en heb nog energie. Maar aan de andere kant maakt m'n vrij beperkte sociale leven me soms wel ongelukkig. Zou best wel wat vaker iets leuks gaan doen ofzo met een (vaste) groep mensen. Maar als ik kijk hoeveel energie me dat kost...quote:Op woensdag 18 juli 2018 18:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Naja... fysiek raak je vermoeid, emotioneel kun je er energie van krijgen, maar ieder mens is anders
Ik heb een vrij druk leven en het went gewoon. Een dag per week voor mezelf en de rest sociaal. Geen flauw idee waar ik de energie weg haal, ik ben soms dodelijk vermoeid, maar zo leef ik sinds mijn twintigste oid (ben nu dertig).
Wat moet ik me bij die emotionele energie voorstellen?quote:Op donderdag 19 juli 2018 16:15 schreef cafpow het volgende:
[..]
Iedereen is anders, en het lichaam reageert anders op sporten. Ik vind sporten heerlijk, en ik haal er enorm veel postieve(emotionele) energie vandaan, maar ben na het sporten bewust doodop dus sport meestal 's avonds voor ik mijn bed in kruip, anders ben ik na het sporten vanwege de vermoeidheid een emotioneel wrak, maar op de langere termijn als ik een soort routine(qua tijden en frequentie aanhoud) een goed en positief gevoel over. Maar zodra ik uit die routine stap veranderd dat.
Het hoeft ook niet elke avond he, je kan ook met jezelf afspreken dat je eens of twee keer per week zoiets doet. Daarnaast is niet iedereen hetzelfde. Ik ben extravert en krijg er energie van. Alleen als je introvert bent kost het energie.Dus kijk naar hoe jij in elkaar zit en niet naar hoe anderen in elkaar zitten. Probeer jezelf niet ergens in te drukken dat je niet bentquote:Op vrijdag 20 juli 2018 12:20 schreef Achterhoker het volgende:
[..]
Ik zit wat dat betreft wel een beetje in een spagaat. Nu ben ik vrij vaak gewoon lekker alleen, dat geeft me wel heel veel rust van binnen en heb nog energie. Maar aan de andere kant maakt m'n vrij beperkte sociale leven me soms wel ongelukkig. Zou best wel wat vaker iets leuks gaan doen ofzo met een (vaste) groep mensen. Maar als ik kijk hoeveel energie me dat kost...
[..]
Wat moet ik me bij die emotionele energie voorstellen?
Wat vervelend dat het slecht met je gaat *dikke knuffel*quote:Op donderdag 19 juli 2018 22:26 schreef kuolema het volgende:
Hier gaat hier ook helemaal niet goed. Het ging een paar maanden goed na een lang slecht jaar, maar de laatste tijd is de somberheid weer flink aanwezig.
Ik probeer elke dag de neiging om ongezonde copingstijlen te gebruiken te onderdrukken maar vandaag is dat niet gelukt.
Ik ben wel gestopt met alcohol drinken anderhalve maand geleden en daarom is dat geen optie meer voor me dus dat gaat wel goed.
Wat vervelend zeg ... Ik snap dat je een vol hoofd hebt. Een ziekte accepteren kost tijd en energie. Dat zal met vallen en opstaan gaan. Het is een heel verwerkings- en rouwproces. Probeer dat te accepteren en in te zien. Je hoeft de pijn niet te accepteren, maar wel dat je ziek bent... Heel erg veel sterktequote:Op vrijdag 20 juli 2018 10:04 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:
Ik ben net bij de reumatoloog geweest, die stelde als voorlopige diagnose fybromyalgie. Woensdag heb ik een vervolgafspraak, dan zijn de bloeduitslagen er en kan hij een definitieve diagnose stellen.
Wat ik heel fijn vond is dat hij vertelde dat de pijn echt is, wat anderen ook zeggen en vinden. En het dus niet tussen mijn oren zit.
Maar ook heb ik nu 'n heel vol hoofd. Want wat nu? Er is niks aan te doen, behalve standaard random pijn in mijn lijf te accepteren. Mja ik ga even wegkruipen en roze pluizigheid opzoeken.
Goed idee om met de dag te leven!quote:Op vrijdag 20 juli 2018 12:27 schreef ChildoftheStars het volgende:
Oké. Vijf kilo afgevallen. Ik ben blij dat het me lukt om gezond te leven terwijl ik het best lastig heb nu. Op dat gebied heb ik nog een lange weg te gaan en ik doe een check-up bij een diëtiste, voor de zekerheid (eetstoornis), maar ik verwacht eigenlijk wel dat het goed zit.
Vandaag voel ik me wat beter. Ik heb besloten het stressen om mijn toekomst even los te laten. Eerst proberen om nu op twee benen te staan, dan maak ik me wel druk. Ik bekijk het met de dag.
Op dit moment heb ik even veel te verwerken en dat kost tijd en energie. Dus ik probeer een beetje lief voor mezelf te zijn.
Ja dat snap ik, maar dat was ook echt niet mijn voornemen. Maar merk wel dat ik de behoefte heb om wat meer sociale contacten te krijgen. Maar ik merk ook dat als ik ook maar een dag wat meer sociale contacten heb gehad ik in de avond eigenlijk compleet op ben. Dus het is een soort cirkel die zichzelf in stand houdt...quote:Op vrijdag 20 juli 2018 12:22 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Het hoeft ook niet elke avond he, je kan ook met jezelf afspreken dat je eens of twee keer per week zoiets doet. Daarnaast is niet iedereen hetzelfde. Ik ben extravert en krijg er energie van. Alleen als je introvert bent kost het energie.Dus kijk naar hoe jij in elkaar zit en niet naar hoe anderen in elkaar zitten. Probeer jezelf niet ergens in te drukken dat je niet bent
Herkenbaar. Ik zou het graag willen, maar als het eenmaal zover is ben ik erg gespannen en kan ik geen/weinig plezier aan beleven, plus dat ik doodop ben daarna.quote:Op zondag 22 juli 2018 22:32 schreef Achterhoker het volgende:
[..]
Ja dat snap ik, maar dat was ook echt niet mijn voornemen. Maar merk wel dat ik de behoefte heb om wat meer sociale contacten te krijgen. Maar ik merk ook dat als ik ook maar een dag wat meer sociale contacten heb gehad ik in de avond eigenlijk compleet op ben. Dus het is een soort cirkel die zichzelf in stand houdt...
Momenteel vallen er wel wat dingen op hun plek. Ik heb al heel lang vermoeidheidsklachten maar ook wel pijnklachten.quote:Op vrijdag 20 juli 2018 12:24 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Wat vervelend dat het slecht met je gaat *dikke knuffel*
Wat goed dat je bent gestopt met drinken! Dat is een hele stap waar je trots op mag zijn. Heel erg veel sterkte
[..]
Wat vervelend zeg ... Ik snap dat je een vol hoofd hebt. Een ziekte accepteren kost tijd en energie. Dat zal met vallen en opstaan gaan. Het is een heel verwerkings- en rouwproces. Probeer dat te accepteren en in te zien. Je hoeft de pijn niet te accepteren, maar wel dat je ziek bent... Heel erg veel sterkte
Hier heb ook vaker last van in de zomer dan in de winter, al is het bij mij niet echt een depressie maar zo nu en dan paar daagjes achter elkaar een zomer dipjequote:Op woensdag 18 juli 2018 18:29 schreef ChildoftheStars het volgende:
Eigenlijk wel gek. Ik heb nooit een winterdepressie, maar wel een soort van "zomerdepressie". Het is zo naar dat alles stilstaat dan... Geen school, geen cursussen en clubjes... Niks... Behalve mijn huisje. Veel vrienden weg... Bleh
Vervelend *dikke knuffel*quote:Op maandag 23 juli 2018 22:49 schreef DerRabbit het volgende:
[..]
Hier heb ook vaker last van in de zomer dan in de winter, al is het bij mij niet echt een depressie maar zo nu en dan paar daagjes achter elkaar een zomer dipje
Dat is wel lastig als het als een verplichting voelt. Ieder mens heeft wel wat vreemds, daar hoef je je geen zorgen over te makenquote:Op maandag 23 juli 2018 22:51 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Vervelend *dikke knuffel*
Het is gewoon de verplichting om blij te zijn, de verplichting om het weer fijn te vinden, de verplichting van alles buiten de deur te doen, gezellig te zijn en daarvan te genieten... Het maakt me helemaal naar. Met dit weer voel ik me ziek, ellendig. Verdrietig en eenzaam... maar goed... ik ben vast vreemd... Dit gal moest er even uit
Hahaha true Met dit weer zit ik het liefst binnen in mijn eigen wereldje, slaap ik veel en doe ik niks. Zodra het koeler wordt, voel ik me weer fijn. Gelukkig is het heel veel vaker koeler.quote:Op maandag 23 juli 2018 23:05 schreef DerRabbit het volgende:
[..]
Dat is wel lastig als het als een verplichting voelt. Ieder mens heeft wel wat vreemds, daar hoef je je geen zorgen over te maken
Komt het verdrietige en eenzame voor uit je ziek en ellendig voelen (of vice versa) of zijn het los van elkaar staande dingen?
Dat verklaart. Sterkte!quote:Op maandag 23 juli 2018 23:06 schreef ChildoftheStars het volgende:
[..]
Hahaha true Met dit weer zit ik het liefst binnen in mijn eigen wereldje, slaap ik veel en doe ik niks. Zodra het koeler wordt, voel ik me weer fijn. Gelukkig is het heel veel vaker koeler.
Ja Ze staan in verband.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |