quote:
Op donderdag 3 augustus 2017 14:57 schreef Monolith het volgende:[..]
Dit begint een beetje een surrealistisch verhaal te worden. Ik leg je uit wat Obama in de beperkte jaren dat de Democraten iets van zeggenschap hadden heeft gedaan en hoe hij de crisis te lijf is gegaan. Jij blijft maar hangen in 'grote visies'. Grote visies zijn een onzinnig concept binnen een systeem dat een president hooguit een mandaat van 8 jaar geeft, dat te maken heeft met een onafhankelijke juridische en parlement, een federale structuur met relatief autonome staten, enzovoort. De visie van Obama lijkt me echt niet zo moeilijk. Een sociaaldemocratie met een grote rol voor de overheid in het ondersteunen van de zwakkeren en faciliteren en inperken van de markt waar nodig.
Dan hebben wij een heel andere kijk op de sociaaldemocratie. In mijn ogen betreft de sociaaldemocratie een politiek ideaal waarin de overheid leidend is en marktwerking een dienende rol heeft met als grove doelstelling een rechtvaardig sociaal-economisch model[. Grote visies zijn verre van onzinnig. Dit gaat niet om een management project van 8 jaar maar dit gaat om het bestuur van een land. Een President zou sowieso verder moeten kijken dan zijn eigen presidentschap, hoe ziet Amerika er in 2030 uit, hoe kan het land nog steeds leidend zijn en hopelijk sociaal wat rechtvaardiger. Voor een Democratische kandidaat althans. Kan je dat Obama alleen aanrekenen? Nee. Ook de partij en de mensen rondom de President heen hebben hier verantwoordelijkheid. Veel zelfs. Waar de President stopt na 8 jaar gaan zij verder. En ja, het partijsysteem is in Amerika volstrekt anders dan in Nederland, maar dat neemt niet weg dat een grote visie juist datgene is wat leidend zou moeten zijn voor kandidaat en partij. De persoon moet die visie belichamen.
[..]
quote:
Je betoog wordt met de minuut warriger. Je gooit 101 zaken door elkaar en springt van de hak op de tak. Laten we even terug gaan naar wat je nou eigenlijk oorspronkelijk zegt, namelijk dat Obamacare niets doet voor mensen met lage inkomens en dat die torenhoge premiums betalen. Daar breng ik tegenin dat Medicaid is uitgebreid van zo uit m'n hoofd 100% naar 133% van het federal poverty level. Oftewel een uitbreiding medicaid voor mensen die het geld niet hebben voor een verzekering. Dan hebben we de premiums in de marketplaces. Wederom afhankelijk van het inkomen als percentage van het federal poverty level geldt dat er binnen Obamacare weer een premium cap is obv subsidies:
[
afbeelding ]
Ik zeg dat de lage inkomens worden benadeeld door Obamacare omdat hun zorg onder druk wordt gezet. Juist omdat Obamacare er niet voor zorgt dat de hoge middenklasse goedkopere plannen neemt worden Medicaid en Obamacare al snel onbetaalbaar. Dus ja, meer mensen hebben toegang tot gezondheidszorg en dat is positief, maar we willen ook een mentaliteitsverandering zien waarbij Amerikanen realiseren hoe belangrijk gezondsheidzorg is. Als je uiteindelijk een onbetaalbaar systeem krijgt waar de rechten van de hoge middenklasse voorop staan dan ziet het er niet rooskleurig uit voor de lage inkomens en lagere middenklasse (die overigens wel degelijk met hoge premiums in de maag zit). Overigens gebruik je een plaatje uit 2014, volgens mij zijn de cijfers nog steeds redelijk van toepassing, maar wel even op letten.
[..]
quote:
Het probleem bij zorgsystemen is juist niet dat relatief jonge, gezonde werknemers duurbetaalde plannen krijgen. Integendeel, het probleem is exact het tegenovergestelde namelijk dat die zich niet of nauwelijks verzekeren. Die betalen namelijk wel premies, maar doen weinig beroep op zorg, waarbij dat verschil weer compenseert voor mensen die juist veel meer aan zorg ontvangen dan dat ze aan premie betalen. Als ik je verhalen goed interpreteer dan zit je nogal in over het feit dat het systeem niet volstrekt egalitair is. Dat mag, maar het is ook nooit de insteek geweest dat elke Amerikaan recht zou hebben op een volledig vergoeding anusbleekbehandeling.
Het probleem is tweezijdig. Ja, enerzijds komt het omdat jonge gezonde werknemers door de hoge premiums zich niet inschrijven, en dus onverzekerd blijven. Wanneer je buiten de subsidieregelingen valt dan wordt het al snel een duur verhaal. Het andere probleem, en dat valt hier niet te onderschatten, is dat er een bepaalde laag in de samenleving zit aan de hogere kant van de middenklasse die verzekeringsplannen krijgt via de werknemers die anders niet te betalen zijn. Het systeem faalt niet alleen omdat een grote groep helemaal niet verzekerd is maar ook omdat een grote groep overbetaalde plannen krijgt dat de prijs voor lagere plannen eveneens opdrijft.
[..]
quote:
Dat is vreemd dat je dat nog moet vragen, want ik heb nou al een aantal voorbeelden aangegeven op het gebied van zorg, economie en infrastructuur.
Bovendien staan Obama en H. Clinton in hoofdlijnen ook gewoon voor hetzelfde als Sanders hoor. Het stukje 'visie' uit de campagne van Clinton over de economie:
[..]
Het is allemaal niet zo spannend. Tussen een Clinton / Obama en Sanders zitten echt alleen maar nuanceverschillen, geen verschillen in grootse visie. Die heb je ook niet aangetoond, je blijft alleen maar herkauwen dat Obama en Clinton zogenaamd geen visie hebben en Sanders wel. Ik weet niet waar jouw obsessie met grootse visies vandaan komt, maar grootse visies slaan altijd dood in democratische systemen. In mijn ogen zie je daarom ook de teleurstellingscyclus in de Amerikaanse politiek. In campagnetijd zijn er weer mooie sprekers of sprekers die hele tirades houden tegen het systeem en na 4 of 8 jaar blijkt dat de praktijk toch weer heel wat weerbarstiger is.
Sanders belichaamt de Amerikaanse kiezer die zich onderdrukt voelt door het Amerikaanse systeem en die de ongelijkheid en het elitarisme in de samenleving zat is en grote veranderingen wil. Al zijn plannen zijn representief en ondergeschikt aan dit ideaal. Dat is geen nuanceverschil met de Clintons en Obama. H. Clinton belichaamde de persoon Clinton, geen groter ideaal, en al haar plannen zijn slechts kleinschalige veranderingen en aanpassingen die het grotere systeem niet verder aantasten. Voor Obama kan hetzelfde gezegd worden met als groot verschil dat hij wel werd gekozen omdat men dacht dat hij een specifiek ideaal vertegenwoordigde. Zeker voor de arme zwarte Amerikanen. In tegenstelling tot Sanders werd dit ideaal hem opgelegd en had hij geen plannen om het hard te maken.
Grote visies slaan niet altijd dood in een democratisch systeem. Grote visies zorgen er juist voor dat democratische systemen met hun tijd meegaan. Dat deze mee evolueert met de bevolking en samenleving. Als bepaalde mensen echter te afhankelijk worden van een specifiek systeem, en het voor hun eigen belang beter is om geen grote veranderingen te zien, dan is dat juist een aanslag op zowel de grote visie als het democratische systeem.
Ik vind het ook jammer dat je dit zegt, over grote visies, als dat de mentaliteit is dan gaat het voor ons ook nog een lastig verhaal worden mee te komen met andere landen en grootmachten.
[..]
quote:
Je lijkt het toch echt niet te snappen. Je herhaalt nu wéér dat politieke onrust en instabiliteit een belangrijke reden is voor bedrijven om te investeren / uit te breiden. Maar er ís helemaal geen politieke instabiliteit of onrust. Je haalt termen door elkaar.
Ik vind de politieke onrust en instabiliteit anders behoorlijk zorgwekkend. Dit is exact het soort onrust dat investeerders normaal gesproken er van weerhoudt in een land te investeren.
[..]
quote:
De Fed is strikt genomen onafhankelijk, maar de board of Governors wordt wel benoemd door de president. Het is echter ook niet 'de private sector / private equity'. Daarnaast noemde ik toch vrij duidelijk de stimuluspackages onder Obama. De implementatie van TARP en het doorvoeren van de ARRA bijvoorbeeld. Dat is toch echt vrij klassiek Keynesiaans beleid.
ARRA is in principe Keynesiaans, dat klopt, maar TARP? Hoe dan ook was ARRA een prima initiatief. Maar je kan pas echt van een Keynesiaans beleid spreken als dit ook voor een sociaal-economisch rechtvaardige samenleving zorgt, of dat dit toekomstbeeld er is, en dat is niet gebeurd. ARRA was enerzijds onvoldoende om dat te bereiken en anderzijds is de ongelijkheid hetzelfde gebleven. Het blijft een beleid dat ingericht is om de status quo binnen de Amerikaanse samenleving in stand te houden. Wat betreft de FED, klopt, maar als ik kijk naar Bernanke die momenteel adviseur is bij Citadel (of dit iig even is geweest) na zijn FED periode dan vraag ik me af hoe je de connectie niet ziet. Als je kijkt naar de huidige leden van de board of Governors dan zie je dat ze allemaal uit dezelfde wereld komen van bankiers en investeringsfondsen, wellicht dat ze niet allemaal voor een groot investeringsfonds hebben gewerkt, maar ze delen dezelfde contacten en hebben dezelfde mentaliteit. Het zijn hun scholen, hun banen, alles waar p.e. (e.a.) een dikke vinger in de pap heeft.
[..]
quote:
Westerse economieën zijn geen planeconomieën. Die bleken doorgaans ook niet zo best te werken. De private sector bepaalt inderdaad de 'koers' van de economie binnen de daarvoor door de overheid gestelde richtlijnen. Amerika is ook niet echt een 'energie-onafhankelijke' koers gaan varen. De term is wat onhandig geformuleerd, maar ik neem aan dat het om nationale onafhankelijkheid van import van energie gaat. Stijgende prijzen van olie (en daarmee gas) hebben fracking rendabeler gemaakt en daarmee ook de import van LNG sterk gereduceerd. Dat kan zo maar weer omslaan een sterker nog, de groei van de productie van schaliegas is alweer afgevlakt.
In Westerse landen zijn het altijd de marktkrachten die de koers bepalen waarin de overheid sturend op kan treden middels subsidies, belastingen of in het ergste geval verboden. Westerse landen zijn geen China waar de overheid beslist dat 'het land' marktleider moet worden in zonne-energie en vervolgens de hele economie die kant op stuurt.
Dat zie je verkeerd. Westerse economieeen zijn geen planeconomieen volgens het streng-Stalinistische model. Of zelfs maar het Chinese model. Maar Europa stelde wel decennia lang de overheid boven marktwerking. Deze laatste had vooral een dienende rol ten gunste van een rechtvaardige samenleving waarbij de welvaart zo eerlijk mogelijk gedeeld wordt. Wat interessant is om te constateren is het huidige verschil tussen Europa en Amerika. Europa is de laatste decennia steeds meer de Amerikaanse koers gaan varen. Privatisering, dereguleren, en liberaliseren. Dit is tijdens de afgelopen crisis nog eens versterkt. Een strategieloos beleid vooral gericht op de korte termijn en de markt zoveel mogelijk vrijheid bieden.
Amerika had dit natuurlijk al veel langer. Het verschil met Europa is echter dat in Amerika de private sector, die zo machtig is geworden, op de plek van de federale overheid zijn gaan zitten. Letterlijk in het Amerikaanse geval. Het zijn nu de bankiers en grote investeerders die de koers van het land bepalen in elke economische en politieke zin. Het voordeel is dat hedge funds en p.e. heel erg lange termijn gericht zijn. Er is dus een strategisch economisch beleid. Het nadeel is dat er geen democratische vertegenwoordiging is en dat deze bankiers en investeerders niet geneigd zijn iets aan de status quo te veranderen. Sterker nog ze hebben er alle belang bij om de ongelijkheid te houden [of te versterken]. Dit wordt gecamoufleerd omdat hun beleid wel gericht is op het stimuleren van de economie, dat zorgt weer voor meer banen en hogere salarissen, maar uiteindelijk is dat allemaal een wassen neus democratisch gezien.
De energie-onafhankelijke koers mag je in dit geval een uitstekend voorbeeld noemen. Het is onderdeel van een uitgebreid economisch plan om optimaal gebruik te maken van de eigen o&G voorraden in deze. Het gaat dan ook wat verder dan alleen fracking. Amerika zit al enige tijd op grote gasvoorraden en op een strategisch moment is er besloten om deze te gaan gebruiken. Dat strategische moment was toen de olieprijzen onder druk kwamen te staan en de groei in China terugliep. Dat dit op de lange termijn is gericht zie je ook aan de grootschalige investeringen die zijn gedaan. Naast investeringen in nieuwe o&g-faciliteiten, uiteraard, betreft dit havenontwikkeling. Verschillende havens zijn de laatste jaren opgewaardeerd met betere LNG-faciliteiten en om ze toegankelijk(er) te maken voor de nieuwe generatie LNG-schepen. Mede om deze reden is het Panama-kanaal ook recent vergroot (exact in lijn met de havenontwikkeling aan de Amerikaanse zuidkust). Dit alles is onderhevig aan een strategie die verschillende gevolgen heeft:
1) De olieprijzen zijn relevant omdat dit de Arabische staten dwong zich te richten op diversificatie. Amerika, tegen de verwachting in van deze landen, heeft de vraag naar Arabisch olie niet of nauwelijks opgeschroefd en is een eigen energie-onafhankelijke koers gaan varen. De Arabische druk om vervolgens de hele economie om te gooien (en wat daar gebeurt mag best revolutionair worden genoemd) mag je als weinig relevant zien. Maar drie keer reden welke bankiers en investeerders hier vooral van hebben geprofiteerd? Zich een weg naar binnen hebben gekocht tegen zeer competieve prijzen? Het voorbeeld van Aramco zou toch helder moeten zijn. Geopolitiek maar desalniettemin relevant voor de positie van de eerder genoemde Amerikaanse investeerders.
2) De teruglopende groei in China heeft voor een terugtrekkende beweging gezorgd (wat de olieprijs nog verder drukt). Niet-Chinese bedrijven trekken zich langzaam terug uit de regio maar ook Chinese bedrijven moeten zich nog meer op de rest van de wereld richten (de Chinese markt is ironisch genoeg te klein voor ze). Relevantie mbt energie? Een onafhankelijk energiebeleid zorgt normaal gesproken voor Goedkopere o&g-prijzen of in ieder geval meer controle. Dit is niet alleen nodig voor de consument maar ook voor de industrieen. De ontwikkelingen in China hebben als gevolg dat Amerika verwacht dat dit het ideale tijdstip is om te investeren in industrie en infrastructuur. Twee belangrijke punten uit de campagne van Trump. Toeval? Allerminst. Want dit had je al veel langer kunnen zien aankomen. Een onafhankelijk energiebeleid is er voor een groot gedeelte op gericht om industriele ontwikkeling (en niet alleen zware arbeid) mogelijk te maken. Infrastructuur is nodig om dit te faciliteren, de grote Amerikaanse investeerders hebben zich jarenlang op dit scenario voorbereid.
De laatste zin symboliseert de pilaren onder de huidige Amerikaanse groei en waar het vandaan komt. Het energiebeleid is dus allerminst iets voor de korte termijn. Het is een uitgebreid plan dat de economische ontwikkeling en groei van Amerikanen in de komende decennia moet aandrijven. Vrij briljant, maar als je ziet uit wiens hoed het komt, zal het vrees ik weinig veranderen aan de status quo in de Amerikaanse samenleving. Het zal de ongelijkheid nog moeilijker overbrugbaar maken in ieder geval de komende decennia dus. Sorry als het niet duidelijk is maar het is een belangrijk onderwerp.
[..]
quote:
Je praat weer in vage algemeenheden.
Lobby is geen directe controle, het is het proberen uit te oefenen van invloed, de bankiers en investeerders die ik bespreek hebben directe invloed.
[ Bericht 0% gewijzigd door DeParo op 04-08-2017 12:57:07 ]