[CZT #55] Chronisch Ziek Topic

quote:

Op zondag 11 december 2016 19:37 schreef McLaura het volgende:
Ja precies. Handiger om hem eruit te halen dus. Hoewel het wel dubbel zal voelen....

Nee totaal niet, Ik heb er niet veel aan en ik ben dan tot een nieuwe oproep van die hele zware medicijnen af, dus ik vind het wel best zo. Liever gister dan vandaag dat die er uit gaat

quote:

Op zondag 11 december 2016 18:10 schreef -sabine- het volgende:
Aspergermeisje, heb je wel een papegaaiende boven je bed om je beter om te kunnen draaien?
Volgens mij kun je die wel lenen bij de zorg.

Succes, ook voor alle andere lappenmanden.

Hmm nee, en dat is nu ook niet meer nodig, want ik kan weer over m'n rug omdraaien, maar dan zet ik m'n benen eronder, zodat er geen druk op mijn stuitje ontstaat. De eerste weken was dat erg handig geweest inderdaad.

Maar wat ik zo stom vind is dat ze in het ziekenhuis niet op dit soort ideeën komen. Dat is echt mijn grootste ergernis geweest na de operatie: de laksheid van het ziekenhuis. Nu met de thuiszorg... ik hoef maar te zeggen dat ik jeuk heb en hij gaat er iets aan doen, terwijl ik nog niet eens op het punt was dat er iets mee moest gebeuren. En die thuiszorg heb ik dus op eigen houtje in gang gezet. Als het aan het ziekenhuis had gelegen, had ik dat nu nog niet gehad.

Nu blijkt die jeuk vrij heftige pleisterallergie, maar dat is weer een ander verhaal.

[ Bericht 4% gewijzigd door BlauwePhlox op 11-12-2016 19:58:15 ]

Ja, volgens mij ziet een ziekenhuis meestal geen verantwoordelijkheid voor hoe je het thuis allemaal gaat redden. Die bepalen een punt waarop je na een ingreep of behandeling naar huis kunt. En hoe je het dan thuis redt, moet je meestal zelf uitzoeken.

LPFAN, ik bedoel meer dat de nier het niet (goed genoeg) doet, en je nog een keer moet. Dat het dubbel voelt dat je blij bent dat hij eruit gaat, maar toch ergens wel moet balen dat hij niet gewoon doet waarvoor hij "ingehuurd" is.

quote:

Op zondag 11 december 2016 20:46 schreef McLaura het volgende:
LPFAN, ik bedoel meer dat de nier het niet (goed genoeg) doet, en je nog een keer moet. Dat het dubbel voelt dat je blij bent dat hij eruit gaat, maar toch ergens wel moet balen dat hij niet gewoon doet waarvoor hij "ingehuurd" is.

Nah nee, ik heb er wel vrede mee eigenlijk. Ik vind dialyse totaal niet erg, dat scheelt een stuk.

Hai. Ik lees wel eens mee maar had nooit de behoefte om echt mee te schrijven omdat het eigenlijk wel oke ging. De laatste maanden is dat veranderd en merk dat mensen in m'n omgeving niet helemaal snappen waar ik mee worstel. Ze zijn heel lief gelukkig maar de meeste denken er soms toch wel een beetje makkelijk over. Dus ik denk dat ik maar hier mee ga schrijven.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Momenteel gaat het niet zo lekker. Afgelopen 3 maanden 4 weken 'out' geweest, in de zin dat ik niet kan werken/naar school kan. Ik zit nu in m'n laatste jaar MBO en zit vreselijk te dubben wat ik hierna moet doen. Werk zoeken als je constant ziek bent is niet handig maar HBO ook niet. Normaal ben ik niet zo'n piekeraar maar kan er nu niet van slapen, vandaar dat ik nu hier zit.

quote:

Op zondag 11 december 2016 23:17 schreef Koettie het volgende:
Hai. Ik lees wel eens mee maar had nooit de behoefte om echt mee te schrijven omdat het eigenlijk wel oke ging. De laatste maanden is dat veranderd en merk dat mensen in m'n omgeving niet helemaal snappen waar ik mee worstel. Ze zijn heel lief gelukkig maar de meeste denken er soms toch wel een beetje makkelijk over. Dus ik denk dat ik maar hier mee ga schrijven.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Momenteel gaat het niet zo lekker. Afgelopen 3 maanden 4 weken 'out' geweest, in de zin dat ik niet kan werken/naar school kan. Ik zit nu in m'n laatste jaar MBO en zit vreselijk te dubben wat ik hierna moet doen. Werk zoeken als je constant ziek bent is niet handig maar HBO ook niet. Normaal ben ik niet zo'n piekeraar maar kan er nu niet van slapen, vandaar dat ik nu hier zit.

Welkom

Ik had je verhaal al gelezen in het andere topic. Lijkt me erg heftig! Ik ben zelf heel zwaar ongesteld elke maand en ga binnenkort er ook naar een gyn voor maar vergeleken met jou heb ik niks te klagen. Sterkte!

Thanks.

Ik begrijp dat je nog jong bent en dus wat minder levenservaring hebt.
Daarom wil ik graag wat tegen je zeggen ondanks dat ik voor mezelf dit topic eigenlijk niet meer wil gebruiken.

Je schrijft dat je nogal eens tegen onbegrip aanloopt.
Dat zal niet de 1e keer en ook zeker niet de laatste keer zijn geweest, dat gaat helaas nog veel vaker gebeuren.
Belangrijk is om te weten dat dat niet aan jou ligt, mensen die zelf gezond zijn kunnen over het algemeen genomen maar weinig begrip opbrengen voor iets waar ze zelf niet mee te maken hebben.
En dat is HUN fout, absoluut niet die van jou, want je hebt geen keuze, alleen een situatie waar je in zit
Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat de mening of het oordeel van anderen weinig waarde heeft, veel mensen denken vanuit hun eigen ideale veilige situatie en omdat het bij hun goed gaat en geen klachten hebben gaan ze er al snel van uit dat dat een normale situatie is.
Zo'n oordeel moet je dus eigenlijk boven staan hoe lastig dat ook kan zijn.
Hangt er ook vanaf uit welke hoek dat oordeel komt.
Maar twijfel nooit aan jezelf, JIJ weet hoe het echt zit en de mensen die dat niet (willen) snappen missen een hoop qua empathie, levenservaring, realiteitsbesef en nog een paar dingen.
Je kunt het ze eigenlijk niet kwalijk nemen want dat gevoel zit er gewoon niet.
Maar het is niet de bedoeling dat je je door een paar onwetenden laat beïnvloeden en dat het effect heeft op hoe jij over jezelf denkt.
Blijf jezelf en neem jezelf ook serieus, klachten en alles er bij.
Daar heb je recht op. Mensen die dat niet snappen vind ik wereldvreemd en dus is hun mening ook minder belangrijk.

Hoe je het verder met je opleiding moet doen weet ik eerlijk gezegd ook niet, kan alleen zeggen dat je in 1e instantie aan je eigen welzijn moet denken en niet moet balen van wat NIET kan maar je je moet richten op dingen die je WEL kan.
Jij staat op de 1e plaats, anderen moeten gewoon rekening met jou houden.
Niet andersom.

En ondanks dat dit topic een behoorlijke deuk in mijn eigen vertrouwen hier in heeft opgelopen wil ik het tóch even gebruiken om iets van me af te typen.
Gewoon ergens je verhaal kwijt kunnen kan goed werken, beter dan niks zeggen iig.

Mijn dosis Oxy is opgehoogd met de verplichting (voorwaarde van de huisarts) om toch nog een keer een zenuwblokkade te laten doen.
Nou, dat moet dan maar.
Kost weer allejezus veel geld qua eigen risico maar constant pijn hebben is ook niet echt de hoofdprijs.
Vorige keer werkte het niet terwijl ze duidelijk wel goed zaten met de naald maar blijkbaar is deze methode wat minder geschikt of zo, ik heb er alleen maar last van gehad en geen profijt.
Maar nu is het dus een harde eis van de huisarts, anders kan ik de extra morfine wel vergeten. Zo komt het over iig.
Ik vind het eigenlijk wel best, wie weet werkt het deze keer wel?
Zoals het nu gaat kan het gewoon niet meer, ik heb veel belangrijke afspraken af moeten zeggen, ik kan niet doen wat eigenlijk wel móet gebeuren en zo zijn er nog veel meer nadelen te noemen als gevolg van deze pijn.
Het is gewoon echt niet grappig meer, zelfs mijn humeur heeft er onder te lijden waardoor ik behoorlijk kortaf kan zijn tegen mensen die het absoluut niet verdienen.
En dat besef ik ook, probeer daar ook rekening mee te houden.
Elke ochtend die ik wakker word neem ik me voor om gewoon normaal te doen tegen de lieve mensen die me steunen en achter me staan.
Maar je raadt het al: De pijn begint weer en ik ben weer kortaf.
Dat háát ik aan mezelf maar kan er niks aan doen, dat besef is altijd achteraf.
Tot nu toe kom ik er nog mee weg maar ik vraag me serieus af hoe lang dit nog goed blijft gaan, kan me goed voorstellen dat bij mijn vriendin op een gegeven moment het bekertje ook overloopt.
En dat is dan mijn eigen schuld.

Soms heb ik echt een grondige hekel aan mezelf terwijl ik er eigenlijk weinig aan kan doen.
Ik heb wel de mazzel gezegend te zijn met een begripvolle vriendin, ik had het echt niet beter kunnen treffen.
Maar kan me goed voorstellen dat ook zij op een gegeven moment de grens bereikt en dat wil ik graag voor zijn.
Ik weet alleen niet hoe, pilletjes werken voor geen meter, ik ben niet operabel meer....
Zijn we al snel door de opties heen toch?
Het moet blijkbaar gewoon maar gaan zoals het gaat en dan proberen het beste er van te maken.
Ik ben iig _Ingrid_ enorm dankbaar voor al haar begrip en hulp, ze is echt fantastisch!
Door dat begrip voel ik me minder schuldig en juist wat meer begrepen en dat is enorm veel waard!
Ik hoop echt dat jullie ook zo iemand in de omgeving hebben, da's echt zoveel waard. Onbetaalbaar.

Thanks voor je lieve woorden vannelle. Je hebt ook wel gelijk hoor, mensen zien het niet en ze kunnen het ook niet weten (gelukkig maar). Het beïnvloed me ook niet (meer) dusdanig dat ik me er heel rot over voel. Het is soms gewoon lastig praten, zoals m'n zorgen over de toekomst. Mensen zeggen snel "Het komt wel goed". En dat zal ook best, zolang ik niet spontaan doodval is er toekomst genoeg maarja, ik vind het toch spannend over hoe dat zal gaan en wat ik dan nu het beste voor beslissingen kan maken.

En wat een rottigheid. Heeft het de vorige keer helemaal niet gewerkt. Sorry als ik dubbele vragen stel, ik heb de vorige topic's alleen heel vluchtig meegelezen. Ik hoop dat het dit keer wel wat doet, misschien dat die andere methode toch helpt. Ik duim iig.

Het is heel dubbel, iedereen zou kortaf worden van pijn. Het is je eigen schuld terwijl je er eigenlijk niets aan kan doen. Praat je erover met je vriendin? Wat dat betreft ben ik, net als jij, heel erg blij met m'n vriend. Soms gewoon even luisteren en soms net die schop onder m'n hol geven die ik nodig heb.

quote:

Op zondag 11 december 2016 22:18 schreef weethetevennietmeer het volgende:
Gelukkig kan ik het thuis wel redden met hulp. Ziekenhuis bepaalt inderdaad wanneer je naar huis gaat, de rest regel je zelf maar..

Deze ervaring heb ik in mijn ziekenhuis niet gehad. Ze vragen altijd of het lukt thuis, of dat ze hulp moeten regelen. Ook qua thuiszorg, bijvoorbeeld fragmin spuiten als mijn INR te laag is, wordt geregeld als dat nodig zou zijn.
Gelukkig heb ik een man die inmiddels heel handig is in het huis voldoende aan kant houden en koken, gecombineerd met een fulltime baan.
Vaak is het, in mijn geval, een weekje of zo dat hij echt veel moet bijspringen. Maar ik heb zo'n hekel aan hulp over de vloer.
Met de chemo is het wel heftig geweest; was ik per 3 weken 1 week slecht. Verder ging het wel.
Ik heb echt een geweldige vent.
En mijn oudste zoon en zus kunnen spuiten. Dus ik bof wel wat dat betreft.

@ Koetie, heb je er al ooit over nagedacht om iets als zelfstandige te doen? In welke richting doe je MBO? Heb een zus die, bijvoorbeeld, pedicure is. Zij heeft een eigen praktijk en het razend druk. Ze heeft hiervoor verschillende opleidingen gevolgd. Volgens mij allemaal grotendeels zelfstudie en één keer per week les. (avond?)
Een vriendin van me is schoonheidsspecialiste/masseuse en heeft ook een praktijk aan huis.
Zo zijn er nog meer beroepen die je thuis kunt doen en waarbij je je eigen tijd kunt indelen.
Je kunt dan rekening houden met de weken rondom je menstruatie dat je minder werkt. En wanneer het goed gaat, weer meer.
Als je voor iets gaat dat niets te maken heeft met klanten, is het natuurlijk nog makkelijker.
Kan zo geen voorbeeld bedenken, eigenlijk.

Hebben jullie op school geen vertrouwenspersoon waarmee je dit zou kunnen bespreken? Wellicht weet die oplossingen, of kan je in contact brengen met de juiste instanties voor hulp.

Heel veel succes en sterkte.

quote:

Op zondag 11 december 2016 19:41 schreef Aspergermeisje het volgende:
Nu blijkt die jeuk vrij heftige pleisterallergie, maar dat is weer een ander verhaal.

Dat heb ik, blijkbaar, ook. Voor de tape die de huidtherapeut gebruikt.
Is gaandeweg ontstaan. In het begin had ik er geen last van, of pas na anderhalve week of zo. Dacht toen dat dat lag aan 't nat worden met douchen.
Maar heb nu na een halve dag al jeuk en de volgende dag moet hij er echt af. Irriteert zo erg dat er blaren ontstaan.

Ik doe nu sociaal maatschappelijk werker, lijkt me niet iets wat je als zelfstandige kan doen. Omdat ik vooral met mensen werk en dat eigenlijk ook m'n kracht is.

Vanuit school is er iig geen hulp, er is geen studieadviseur ofzo. Ik ontvang wel een Wajong dus ga denk ik van de week even het UWV bellen voor advies.

Goed, nieuwe poging, dit topic is NIET om ruzies en dergelijke te bespreken. Nu graag weer ontopic.

Zou minder moderaten en opruimen niet zorgen voor minder achterbaks gezeik?

quote:

Op maandag 12 december 2016 14:39 schreef Lonaa het volgende:
Zou minder moderaten en opruimen niet zorgen voor minder achterbaks gezeik?

Amen.

quote:

Op maandag 12 december 2016 16:25 schreef Vlindur het volgende:

[..]

Amen.

Dat vroeg ik me ook al af. Je moet conflicten toch uitpraten, anders blijven ze etteren en steeds terugkomen?

In vervolg dit liever in feedback maar ik heb het verwijderd omdat het niet in dit topic hoort, en het topic er van ontspoorde, doe ik dat niet blijft iedereen er op doorgaan.

quote:

Op maandag 12 december 2016 10:00 schreef Koettie het volgende:
Ik doe nu sociaal maatschappelijk werker, lijkt me niet iets wat je als zelfstandige kan doen. Omdat ik vooral met mensen werk en dat eigenlijk ook m'n kracht is.

Vanuit school is er iig geen hulp, er is geen studieadviseur ofzo. Ik ontvang wel een Wajong dus ga denk ik van de week even het UWV bellen voor advies.

Lijkt me wel slim idd! Die kunnen je vast helpen.

quote:

Op maandag 12 december 2016 18:16 schreef LPFAN het volgende:
In vervolg dit liever in feedback maar ik heb het verwijderd omdat het niet in dit topic hoort, en het topic er van ontspoorde, doe ik dat niet blijft iedereen er op doorgaan.

Ja, maar jij verwijdert echt alles. Waarom? Waarom kan er niks worden uitgepraat? Waarom kan men personen niet gewoon negeren?

En waarom kan niemand gewoon eens even lekker een rel lezen?

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:00 schreef Vlindur het volgende:

[..]


En waarom kan niemand gewoon eens even lekker een rel lezen?

Gewoon kijken in VBL. Voetbalhooligans rellen beter.

Ik had de post van Lonaa ook al naar het FB-topic meegenomen.
Het lijkt me dat de discussie hier sowieso niet thuishoort, maar hier: LIF / LIF feedback topic

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:06 schreef Nizno het volgende:

[..]

Gewoon kijken in VBL. Voetbalhooligans rellen beter.

moet je dan niet eerst snappen wat buitenspel is?

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:08 schreef Leandra het volgende:
Ik had de post van Lonaa ook al naar het FB-topic meegenomen.
Het lijkt me dat de discussie hier sowieso niet thuishoort, maar hier: LIF / LIF feedback topic

Ja, tof, maar daar wordt ook niet op gereageerd, behalve dan door jouw met:

quote:

Op maandag 12 december 2016 15:29 schreef Leandra het volgende:

[..]

Wat wel of niet werkt maakt niet uit, maar het hoort niet in het topic waar het om gaat, maar hier in het FB-topic...

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:13 schreef Lonaa het volgende:

[..]

Ja, tof, maar daar wordt ook niet op gereageerd, behalve dan door jouw met:

[..]

Ik was even weg. Dus nu gewoon in FB dan kunnen we hier weer ontopic.

Ik zag dat koettie hier ook een post plaatste en toen dacht ik, misschien is dit nu wel een topic waar ik in thuis hoor. Ik heb mijn hele verhaal al gedaan in het endometriose topic. Dus nog een keer vind ik te veel van het goede. Ik heb wel heel lang in OUD gepost maar hoor daar niet meer thuis. Na 3 ivf behandeling en nagedacht te hebben over een eventuele 4e poging hebben we besloten het hier bij te laten. De hormonen maken meer stuk aan mijn lijf dan mij lief is, plus dat het geestelijk zo veel impact heeft gehad dat nog eens negatief testen gewoon geen optie meer is geestelijk gezien.
Dus ja: hoi! Ik ben droomvrouwtje, 32 jaar en chronisch ziek (een uitspraak die ik zelden doe en vaak probeer te ontkennen helaas denkt mijn lijf daar regelmatig anders over)

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:56 schreef droomvrouwtje het volgende:
Ik zag dat koettie hier ook een post plaatste en toen dacht ik, misschien is dit nu wel een topic waar ik in thuis hoor. Ik heb mijn hele verhaal al gedaan in het endometriose topic. Dus nog een keer vind ik te veel van het goede. Ik heb wel heel lang in OUD gepost maar hoor daar niet meer thuis. Na 3 ivf behandeling en nagedacht te hebben over een eventuele 4e poging hebben we besloten het hier bij te laten. De hormonen maken meer stuk aan mijn lijf dan mij lief is, plus dat het geestelijk zo veel impact heeft gehad dat nog eens negatief testen gewoon geen optie meer is geestelijk gezien.
Dus ja: hoi! Ik ben droomvrouwtje, 32 jaar en chronisch ziek (een uitspraak die ik zelden doe en vaak probeer te ontkennen helaas denkt mijn lijf daar regelmatig anders over)

Welkom

Dankjewel
Zal even duren voordat ik weet wie wat waar, maar komt goed.

quote:

Op maandag 12 december 2016 20:02 schreef droomvrouwtje het volgende:
Dankjewel
Zal even duren voordat ik weet wie wat waar, maar komt goed.

Komt vast goed idd

En de OP lezen helpt ook al

quote:

Op maandag 12 december 2016 20:04 schreef droomvrouwtje het volgende:
En de OP lezen helpt ook al

Daar issie voor bedoeld. Welkom!

quote:

Op maandag 12 december 2016 07:39 schreef Koettie het volgende:

En wat een rottigheid. Heeft het de vorige keer helemaal niet gewerkt.

Vrijwel niet inderdaad, ben er dus ook niet zo happig op om het nog een keer te proberen.
Zeker niet omdat ze tijdens die behandeling onverdoofd door een spiergroep moeten prikken.
Kan helaas niet anders, is de enige manier om die plek te bereiken omdat er al zo veel ijzer in mijn lijf zit.
Maar ja, wat moet dat moet.

Maar Vannelle als je die behandeling als eens hebt gehad en het heeft toen niet geholpen kan en je hebt er zelf geen vertrouwen in, kan je huisarts toch niet zomaar eisen dat je die behandeling doet. Ik snap best dat een huisarts voorzichtig is met het voorschrijven van morfine (preparaten) maar zomaar weigeren als je die behandeling niet doet vind ik niet kunnen. Ik zou daar wel over in gesprek gaan en aangeven dat je er geen vertrouwen in hebt. Sterkte iig want pijn is niet fijn en heeft zoveel invloed op je dagelijks functioneren. Dat is gewoon niet leuk (understatement)

Nou, het is wél zo dat de anesthioloog mij na de behandeling nog gebeld heeft om te evalueren.
We hebben toen ook besproken dat een 2e behandeling altijd het proberen waard is en dat stond ook in de brief die hij naar de huisarts heeft gestuurd.
Dus ergens snap ik wel hoe de huisarts er bij komt.

quote:

Op maandag 12 december 2016 19:56 schreef droomvrouwtje het volgende:
Ik zag dat koettie hier ook een post plaatste en toen dacht ik, misschien is dit nu wel een topic waar ik in thuis hoor. Ik heb mijn hele verhaal al gedaan in het endometriose topic. Dus nog een keer vind ik te veel van het goede. Ik heb wel heel lang in OUD gepost maar hoor daar niet meer thuis. Na 3 ivf behandeling en nagedacht te hebben over een eventuele 4e poging hebben we besloten het hier bij te laten. De hormonen maken meer stuk aan mijn lijf dan mij lief is, plus dat het geestelijk zo veel impact heeft gehad dat nog eens negatief testen gewoon geen optie meer is geestelijk gezien.
Dus ja: hoi! Ik ben droomvrouwtje, 32 jaar en chronisch ziek (een uitspraak die ik zelden doe en vaak probeer te ontkennen helaas denkt mijn lijf daar regelmatig anders over)

Hee. Ja, ik dacht een eigen topic is misschien niet helemaal nodig. En hier is t misschien gedeelde smart is halve smart.

quote:

Op dinsdag 13 december 2016 13:10 schreef vannelle het volgende:
Nou, het is wél zo dat de anesthioloog mij na de behandeling nog gebeld heeft om te evalueren.
We hebben toen ook besproken dat een 2e behandeling altijd het proberen waard is en dat stond ook in de brief die hij naar de huisarts heeft gestuurd.
Dus ergens snap ik wel hoe de huisarts er bij komt.

En ik heb vandaag gebeld.
Of de volgende afspraak een consult of direct de behandeling is dat hoor ik nog, heb nog geen datum iig.
Ben wel blij dat er in mijn dossier stond dat alleen hij de behandeling mag doen en niemand anders, en dat omdat ik door al dat ijzer in mijn rug nogal lastig te prikken ben.
Dus ik zal binnenkort wel een uitnodiging krijgen voor een gesprek of behandeling, kwestie van afwachten..

Voor de rest ga ik niet meer inhoudelijk op mensen in nu want niemand post ook echt en om nou terug te bladeren zie ik ook niet echt zitten.

In ieder geval wil ik de mensen die hier regelmatig hun hart luchten en hun verhaal doen veel sterkte wensen.
Ook de "nieuwelingen" trouwens waarvan me opvalt dat ook zij niet veel meer posten.

Ik heb wel een flauw vermoeden waar dat door komt en ook heeft het denk ik te maken met iets wat ik lang geleden al heb gepost:
"Het voelt hier heel vertrouwd maar iedereen die internet heeft kan het lezen."
Zoiets was het iig, niet letterlijk.
Dat verklaart ook de hoeveelheid spoilers in dit topic, dan is het zgn. niet te vinden door Google.

Nou, en wat nou als iemand je quote zonder spoilers te gebruiken? De tags weg laat zeg maar?
Sta je alsnog op Google.
Ik wil niemand bang maken of zo maar waar komt die paranoia toch vandaan?
Ik bedoel: Je verhaal is al bekend bij familie/vrienden/instanties, wat maakt het dan nog uit wat je op een forum zet?
De reden dat ik zelf wat terughoudender ben is van een andere order en ik heb eerder al getypt dat ik dat best uit wil leggen via PM maar heb daar 0 reacties op gekregen.

En dus vraag ik me nog steeds af waarom het hier zo rustig is qua typsels.
Als dat een teken is dat alles wel goed gaat zou ik daar erg blij mee zijn maar dat is niet zo.
Het komt ergens anders door en ik ben heel benieuwd waarom de meeste mensen nu terughoudend zijn om iets te posten.

Want het is namelijk ook niet zo dat ik nog veel langer van plan was om als enige dingen over mezelf neer te zetten, van me af typen kan ik ook ergens anders.
Zelfs "nieuwelingen" typen niks meer na het vertellen van hun verhaal nadat ze reacties hebben gekregen.

Persoonlijk heb ik een aardig goed idee hoe dit allemaal komt maar mijn persoonlijke mening doet er niet toe in een topic waar veel mensen actief zijn waren.

Mag ik jullie motivatie weten om dit topic weer iig een KLEIN beetje op gang te krijgen?

quote:

Op maandag 12 december 2016 22:41 schreef weethetevennietmeer het volgende:

[..]

Vervelend kerel, wat een k** machtsmisbruikende huisarts zeg.. Pff, hoop ik niet mee te maken.. Zit ook op morfine, en ben héél blij dat het bestaat én mijn huisarts totaal niet moeilijk doet

*verder gaat proberen te slapen

Gaat het ondertussen al iets beter?
Wat is de prognose?
Dat slapeloze herken ik wel, kijk maar naar tijdstip van deze post.
Vind dat echt vreselijk, ik zou bijna een moord doen voor een goede nachtrust maar da's dan ethisch niet echt verantwoord.
Ik hoop echt dat je herstel een beetje wil vlotten.

Vannelle spannend! Hopelijk krijg je snel een oproep.

De rest reageer ik straks even inhoudelijk op je post. Ik zit nu mobiel waardoor reageren niet makkelijk gaat

Ik post hier niet meer, omdat gebleken is dat het privéleven van posters nagetrokken en beïnvloed is. Linksom of rechtsom, ik vind dat onkies. Ik werk, heb een relatie en kinderen. Daar staat mij iets teveel op het spel.

Ik weet globaal wat er speelde, vannelle, en ben niet dusdanig nieuwsgierig dat ik de details hoef te weten. Mogelijk geldt dat voor anderen ook.

Ook weet ik dat we contacten als het nodig is.

Fijne feestdagen allemaal.

@Vanelle, op je vraag van waarom mensen hier niet meer posten. Dit is meer op mij betrekbaar:

Kijk, er spelen een paar dingen die mij weerhouden om te posten.
1. is dat ik gewoon héél onzeker ben. Over alles. Dus ik lees al mijn posts wel 4 keer na en meestal durf ik ze dan nog niet eens te posten ook.
2. is dat de laatste tijd er nogal veel drama en discussie was hier waardoor ik mij niet echt geroepen voelde om te posten. Ik wil niet dat ik ruzie en drama op mij afroep per ongeluk
3. is dat ik vaak denk dat wat ik ervaar niet erg genoeg is om te posten. Wanneer ik lees dat jullie met open wonden zitten, nare huisartsen en veel narigheid, vind ik mijn dingetjes zoals slecht slapen gewoon niet erg genoeg om te posten. Dat is niet jullie probeem, is mijn probleem, ik ben gewoon zo onzeker als de pest, laat het a.u.b niet na om te posten omdat ik onzeker ben!
4. Wat ook nogal moeilijk is, is dat de helft van mijn klachten psychisch zijn met lichamelijke oorsprong. Bijvoorbeeld dat ik op den duur nogal somber kan worden van mijn moeheid, maar dat ik dat hier niet mag posten omdat het psychisch is en in het R&P topic er weer bijna niemand iets post en daar een bepaalde sfeer hangt. Ik vind het hier fijner, mensen reageren meer op elkaar en niet iedereen denkt alleen maar aan zichzelf.
Bovendien wordt ik in het echt ook altijd bij de "gekken" neergezet (woon beschemd) en dat is niet altijd zo tof.
5. is dat ik niet altijd reageer omdat ik niet zo goed weet in hoeverre ik moet terug reageren op anderen en ik niemand wil overslaan en een naar gevoel geven, is mijn autisme en onzekerheid, sorry.

Ik hoop dat dit een beetje uitlegt en ik hoop niet dat iemand er aanstoot aan neemt!

quote:

Op maandag 12 december 2016 09:34 schreef Gia het volgende:

[..]

Dat heb ik, blijkbaar, ook. Voor de tape die de huidtherapeut gebruikt.
Is gaandeweg ontstaan. In het begin had ik er geen last van, of pas na anderhalve week of zo. Dacht toen dat dat lag aan 't nat worden met douchen.
Maar heb nu na een halve dag al jeuk en de volgende dag moet hij er echt af. Irriteert zo erg dat er blaren ontstaan.

Klopt, dat komt geleidelijk opzetten. Bij mij ook na 1,5 ofzo inderdaad. En na mijn eerste operatie duurde het nog langer voor het op kwam zetten. Ik had er daarvoor nooit last van, maar het werd denk ik uitgelokt doordat ik zo veel en zo lang pleisters op mijn lijf had.

@Summer: beschermd wonen is niet gek. Ik vind het zelfs heel dapper van je.

Wat mijzelf betreft: ook psychisch en ik ben op dit moment compleet op.

quote:

Op donderdag 15 december 2016 10:09 schreef -sabine- het volgende:
Ik post hier niet meer, omdat gebleken is dat het privéleven van posters nagetrokken en beïnvloed is. Linksom of rechtsom, ik vind dat onkies. Ik werk, heb een relatie en kinderen. Daar staat mij iets teveel op het spel.

Ik weet globaal wat er speelde, vannelle, en ben niet dusdanig nieuwsgierig dat ik de details hoef te weten. Mogelijk geldt dat voor anderen ook.

Ook weet ik dat we contacten als het nodig is.

Fijne feestdagen allemaal.

Waarom zou iemand je privéleven willen natrekken?

quote:

Op donderdag 15 december 2016 12:06 schreef weethetevennietmeer het volgende:

[..]

Het is nu eenmaal gebeurd en schrikt mensen begrijpelijk af. Vertrouwen is geschaad en dat repareer je niet zomaar even..

Het is mij niet duidelijk waar dit precies over gaat, weet jij het wel?

quote:

Op donderdag 15 december 2016 12:21 schreef weethetevennietmeer het volgende:

[..]

Ik weet het deels, voel mij alleen niet de persoon om het uit de doeken te doen, aangezien ik niet het hele verhaal weet.

Nou, dat schiet weer lekker op.

Zinvol ook, zo'n vraag naar waarom mensen niet meer willen posten. Dat bevordert pas de sfeer.