Het begin van de reisDag 1 en dag 2Dit jaar hebben we
de boot het cruiseschip vanuit Kiel naar Oslo genomen. Achteraf gezien betaal je natuurlijk voor een hoop luxe die je niet gebruikt maar voor een eerste keer naar Noorwegen was het wel een relaxte manier van reizen: na een nacht lekker geslapen te hebben en na een warme douche kom je de volgende morgen fris en fruitig in Noorwegen aan.
Ons 'rijtuig' stond klaarEen volgende keer reizen we vermoedelijk wel via Zweden. Al is het maar omdat het er op de grensovergang schijnt te stikken van de rendieren. Maar hoe en wat moeten we dan maar eens uitzoeken.
Vanuit Oslo zijn we via de Rv7 (via Gol) naar Sogndal gereden. Het begon droog, maar na een paar uur rijden kwam het met bakken naar beneden. We zagen zo weinig (en klommen zo langzaam over een grote afstand) dat we pas toen het een beetje begon op te klaren doorhadden dat we in het hooggebergte reden. Dat verklaarde ook opeens die <14 graden Celsius..
Het was een heel mooie reis; je waant je eigenlijk overal in een ansichtkaart.
De natuurpracht begint iets na Oslo en het stopt niet, al die kilometers lang. Dus ondanks dat je niet zo hard kan (en mag) rijden, is het toch gewoon heerlijk reizen!
Omgeving Sognefjord)Dag 3 en dag 4: Aankomst op de eerste campingCamping Kjørnes nabij het plaatsje Sogndal was de eerste bestemming. Een dure camping, (Wel erg nieuw en netjes, hoewel ik het idee van badkamertjes niet helemaal geslaagd vind. Er zijn maar weinig losse wc's dus elke keer als je gaat douchen is het maar hopen dat je voorganger niet net een grote boodschap gedaan heeft
) maar de ligging is erg gunstig ten opzichte van uitstapjes. En het blijft 's avonds naast natuurlijk lang licht, ook lang warm doordat de bergen rond de camping niet zo enorm hoog zijn.
Door het tegenlicht is de tweede foto wat donkerder, maar we hebben hier geen zaklamp nodig gehad om toch tot 0:00 's nachts te kunnen lezen. De berg links en de zon waren 's avonds onze klok; de zon volgde vanaf de top de lijn van de berg; beginnend om iets na zessen avonds en iets voor tienen achter de andere bergen eindigend.
We hadden een mooi plekje met vrij uitzicht over de fjord, zoals je kunt zien op de foto's want deze zijn vanaf onze plek genomen. De volgende dag hebben we heerlijk luierend door gebracht, waarbij we wel al telkens de schaduw moesten opzoeken (geen bomen op de camping..) omdat de temperatuur al flink begon te stijgen.
Dag 5: Rondje Lustrafjorden - watervallen!Het werd wel eens tijd om iets te gaan doen. Het was prachtig weer (30 graden!) en we besloten om een tocht langs de Lustrafjorden te maken, om zo een waterval in Mørkridsdalen en de Feigumfossen te bezoeken. De staafkerk in Urnes stond in eerste instantie ook wel op de planning, maar we waren niet al te vroeg vertrokken en hadden geen zin om ons te haasten. Daarbij waren we ook wel aardig verzadigd wat indrukken betreft: de Lustrafjorden zijn echt heel mooi (zeker met een zonnetje erbij!) en de watervallen ook erg indrukwekkend. De Feigumfossen zijn heel hoog (meer dan 220m vrije val), en zeker toen wij er waren ook 'goed gevuld', want het was de week ervoor slecht weer geweest en de gletsjers smelten deze zomer in razend tempo. (Vertelde een 'local' die speciaal even kwam kijken bij de waterval omdat ze hem nog nooit zo groot had gezien.)
De waterval in Mørkridsdalen, ook de camera kreeg gelijk een verfrissende doucheDe Feigumfosse, gezien vanaf de overzijde.
Feigumfossen van dichterbij. De grootsheid komt niet helemaal over....Dag 6: Nigardsbreen - een spectaculair stuk ijs!Mocht je ooit een gletsjerwandeling willen maken, dan is Nigardsbreen een goede optie. En nu ook een van de weinigen, kwamen wij deze vakantie pas later achter. We zijn er wel naartoe gelopen maar hebben geen gletsjertocht met een gids gemaakt. Dat wilden we misschien later nog eens doen, niet wetende dat er niet zoveel 'breen' meer over is in veel gebieden..
De 'tocht' naar de gletsjer is vrij makkelijk maar wel leuk; een beetje klimmen en klauteren over grote en veel vlakke rotsblokken. Zonder gids kun je de gletsjer niet aanraken (tenzij je alle veiligheidswaarschuwingen negeert), maar dat is maar goed ook: genietend van de wind, de zon, het geluid van het water dat met geweld onder de gletsjer vandaan kwam en een bammetje met kruidenboter, hoorden we opeens een harde knal: Bleek er een flink stuk ijs afgebroken te zijn.
En iets met foto's en meer dan 1000 woorden
:
Vanaf de parkeerplaats konden we de gletsjer al zienOnderweg naar de gletsjer.Yours truly, klauterend, met charmant opgerolde broekspijpen
De rivier wordt gevormd door smeltwater. Best een heftig (maar gaaf) hangbruggetje om te nemen!Hier komt dus dat water vandaan. (Het ijs is duizenden jaren oud, zuurstofarm en daarom blauw, heb ik mij laten vertellen. Door de weinige sneeuwval in de winter en de warmte nu, ligt er geen dik sneeuwdek bovenop.) Als je goed kijkt zie je links allemaal gekleurde stipjes op het ijs, dat zijn mensen onder begeleiding van gidsen.Dag 7: Nærøyfjorden en de Aurlandvegen - Over toeristenvallen en prachtige wegen.
De Nærøyfjorden staan natuurlijk op de UNESCO lijst, en toegegeven ze zijn echt wel mooi. Maar helaas heeft de Loney Planet toch gelijk wat betreft het stinkende cruiseschip dat er voor anker ligt en wordt er geen wandeling aangegeven die je kunt maken om er wat meer van te kunnen zien. (Ze zullen er vast zijn hoor, maar ze beginnen dan denk ik niet in Gudvangen. Volgende keer toch maar meer wandeltochtboekjes aanschaffen.) Daarbij hielp het inladen met groot materieel van een enorme hoeveelheid stenen in containers ook niet echt voor de romantische sfeer zoals je die verwacht, gekeken naar alle mooie plaatjes op internet. En Gudvangen zelf stelt geen klap voor.
Je kunt wel kajakken. Maar voor omgerekend zo'n 80 euro per persoon (ik dacht dat het 650 NOK was, zo even uit het blote hooft) moet je nog wel zelf peddelen.....
Kortom: het viel een beetje tegen. Gelukkig zijn we nog even een weggetje ingereden naar het plaatsje Bakka, en zijn we daar via een wandelpad wel een stukje omhoog geklommen. Omdat het nog steeds zo'n 30 graden was - en ik kan dus even goed omgaan met hitte als een ijsbeer... - waren we al halverwege de tocht naar boven door onze voorraad water heen. Omdat het niet verantwoord is nog 1 tot 2 uur verder te moeten klimmen naar de top en daarna nog terug te moeten zonder water, hebben we de toch afgebroken na nog wel even van het uitzicht genoten te hebben:
Op de terugweg met de auto hebben we gekozen om nu niet de Laerdaltunnel (26km lang..) te nemen, maar de Aurlandsvegen. (Dat is een toeristische route.) En echt, dat was de moeite waard! Eeuwige sneeuw, prachtige meren...... mocht je ooit in de buurt komen, laat die tunnel links liggen en kies deze weg!
Dag 8: Austedalsbreen - waar Thor ons inhaalde...De tocht naar de Austedalsbreen voert je twee uur hen en twee uur terug door een heel mooie vallei vanuit het 'plaatsje' Tungestølen. De weg ernaartoe is een 'tolweg' waarbij je zelf je ticket mag schrijven na wat geld in een bakje te hebben gedaan. Echt op goed vertrouwen dus.
Vanuit de auto alvast een 'voorproefje' van het uizicht!Eenmaal in de vallei is het af en toe een stukje klimmen, maar wordt dit afgewisseld door vlakkere paden langs stroompjes en lage berkenboompjes. Wat wel prettig is, want het was nog steeds zo'n 30 graden. De gletsjer zelf is minder bijzonder om te zien dan de Nigardsbreen, maar nog steeds indrukwekkend.
n
Austedalsbreen. Nog niet zo heel lang geleden was de gletsjer een heel stuk groter dan hij nu is.Terugblik op de vallei waar we helemaal doorheen zijn gelopen.De terugtocht begon goed, maar al snel begonnen er wat wolken te verschijnen en te miezeren. Na even onder een grote rots te hebben geschuild werd het weer droog, en zijn we weer verder gaan lopen. We waren denk ik nog geen kwartier verder toen het opeens de sluizen werden opengezet en de hel losbrak.
Dikke druppels die meer op hagelstenen leken, flinke wind, en voortdurende het geluid van onweer. En natuurlijk was er geen beschutting te bekennen.....
Doorweekt kwamen we uiteindelijk na een nu gevoelsmatig erg lange en vooral natte tocht bij de auto aan. Al onze kleding was zo nat dat ik al snel enkel nog in mijn ondergoed stond. Niet gezien hebbende dat er naast ons een autootje stond met een Italiaans echtpaar. Oh, eh, haaaai!
Goed, terug richting camping dan maar. Ik was inmiddels gekleed in een droog fleecevest en de blauwgeruite zwembroek van mijn vriend (fokking charmant!
Vergeten droge kleding mee te nemen door de warmte..) toen we opeens niet meer verder konden; de rivier was buiten haar oevers getreden en stroomde over de weg heen. De stroming was sterk en er lagen veel rotsblokken, dus de oversteek durfden we met onze auto (alleen aandrijving bij het rechtervoorwiel) niet te maken.
Ok, goed, het lijkt op de foto zo niet zo erg. Maar geloof me; zelfs een Noorse met een 4x4 durfde de gok niet te nemen. Niet alleen een sterke stroming, maar ook veel puin.Gelukkig kwam er aan de andere kant een man in een busje aan, die ons kon vertellen dat we terug moesten rijden en op zoek moesten naar een man met een gele auto: de weg was van deze man en hij kon het oplossen. Dus de auto omgekeerd en weer teruggereden. Dat was nog best een end. Onderweg kwamen we een echtpaar tegen dat onderweg was naar het volgende dorp om te telefoneren (geen bereik in de vallei..), en die zijn met ons meegereden om de desbetreffende man met gele auto te vinden.
Uiteindelijk de beste man gevonden , en die heeft met behulp van een tractor met enorme sneeuwschep een dam weten te maken om de rivier wat om te leiden. We konden onze weg weer vervolgen! (Hij liep eerst nog een beetje te mopperen, het zou wel meevallen. Maar deze toeristen bleken toch wel gelijk te hebben
)
Dag 9: Sognefolkmuseum - een wel erg uitgestorven oord...Om even bij te kunnen komen van al die wilde avonturen, deze dag een wat rustigere activiteit ingelast: het bezoeken van het enige echte Sognefolk openluchtmuseum!
Het was best aardig, maar veel dingen kon je alleen achter glas bekijken en we waren een tijdlang de enigen op het terrein. Uitgestorven boel dus, en dat was jammer, want alle huisjes - sommigen nog uit 1600! - en het terrein zelf hadden best potentieel. (Ik denk dan bijvoorbeeld aan het Archeon hier, waar medewerkers de oude tijden echt laten herleven..)
Grappig detail: een 'anti-geiten trap'. Doordat ze trap zo krom loopt kunnen de geiten er niet tegenop.Dag 10: Reis over de toeristische weg 55, richting Olden via LomOmdat we rijden allebei leuk vinden en we toch tijd genoeg hadden (lange dagen, zo zonder echte duisternis!), zijn we omgereden via route55 richting onze volgende bestemming in Gytri (nabij Olden.) Het was vandaag voor de verandering een beetje bewolkt en druilerig weer, maar goed, dat hinderde ons niet om het museum in Lom te bezoeken, met daarnaast de staafkerk.
Het museum had de oudste boog van Noorwegen liggen (3000 jaar oud), en dat was wel even leuk om te zien, gezien wij zelf aan traditioneel boogschieten doen en onze bogen en pijlen ook zelf maken.
En mammoetjes knuffelen is natuurlijk altijd leuk, ook al zijn ze dan niet echt .Dag 11: Aankomst in Gytri, nabij Olden - waar je hart een sprongetje maakt!We hebben overnacht met ons kleine tentje - dat we speciaal mee hadden genomen voor korte verblijven, naast onze 'gewone' tent, in het plaatsje Erdal, vlak naast Hjelle. De dag erna kwamen we aan in Olden. Hoewel Olden zelf een beetje 'mweah' is (vind ik, maar ik hou dan ook niet van cruiseschepen die mijn uitzicht blokkeren..) lag de camping waar wij overnachtten op een locatie die je eigenlijk niet meer kunt toppen. De camping (camping Gryta) lag in een wat verscholen dal aan de Oldenvatnet met uitzicht op de Melkevollbreen.
Als er een camping is die ik zal aanraden, is het deze wel. (camping Olden, direct ernaast, schijnt ook heel prima te zijn trouwens.) Een heel vriendelijke eigenaar, geen al te bizarre prijzen voor Noorse maatstaven, sanitair dat elke dag wordt schoongemaakt en heerlijke douches. Dit alles naast dus dat echt adembenemende uitzicht, het gratis kunnen lenen van een roeibootje en last but not least: de twee geiten. Daar was ik al snel dikke vrienden mee
.
Geiten!De camping(s) zie je onderaan, aan het water liggen.En als je naar de rand van het water loopt op de camping en naar rechts kijkt, of zoals wij in een roeibootje stapt, of met de auto het dal in komt rijden, zie je dit..... (alleen dan niet zo gruwelijk overbelicht....)
Vanaf onze plek genomen.We hebben ook nog wilde dieren gezien vlak voor onze tent. Iets van een zwart-wit-marter-achtig beestje en een 'ekte' beer die van de zon en de prachtige paarse bloemen (vol met hommels) genoot
Dag 12: Gytri-fossenHet was nog steeds wat bewolkt, maar om toch wat te doen (maar niet teveel
), zijn we naar de waterval gelopen die achter de camping, hoger in de bergen, te zien is. Best nog een aardige klim (niet moeilijk, maar het pad stijgt wel voortdurend) maar wel leuk om te doen. Uit het boekje dat er lag konden we opmaken dat sommige mensen dit elke dag doen!
Dag 13: Geiranger en DalsnibbaDe wolken hingen vandaag wel erg laag: veel van de bergen om ons heen was niet eens te zien. Maar alweer een dag niks doen zagen we niet zitten, dus we zijn naar Geiranger gereden. (Dat was geloof ik dik een uur rijden). Helaas was het daar ook bewolkt (en nat..), dus veel uitzicht hadden we ook niet. Ook niet op de Trollstigen, waar het wemelde van de bussen en campers.
Bewolkt...Toch hebben we wel een leuke dag gehad; we hebben lekker de toerist uitgehangen en dit is mijn aanwinst:
Niet dat ik een eland heb gezien, maar wel de bordjes! Op de terugweg hebben we nog wel het uitzichtpunt Dalsnibba aangedaan. Dat is een uitzichtpunt waar je met de auto naartoe kunt rijden. En als het dan een beetje bewolkt is, ziet dat er onderweg best grappig uit, zo'n weg door/naar de wolken:
Ook hier kwamen we weer eens ogen tekort. Het was nu aardig opgeklaard, in elk geval was het droog, wel nog bewolkt.
Dag 14: BødalsbreenMet een weer stijgende temperatuur en een fijn zonnetje erbij, een wandeling naar de Bødalsbreen gemaakt. (Jup, dat is weer een gletsjer. Deze ligt in het dal naast het dal waar de camping ligt. ) De weg ernaartoe was een slecht onderhouden tolweggetje, maar het pad boven was erg makkelijk te lopen.
Onderweg, hier nog wel een goede weg
[i]Nieuwsgierige schapen op de weg........ en eenmaal boven op het wandelpad wantrouwende koeien, die uiteindelijk ons wel durfden te passeren - hetzij op een drafje.Wederom een prachtige vallei, met besneeuwde toppen, berkenboompjes, stroompjes (een beetje moerasachtig hier en daar), een rivier, watervallen en - hoe kan het ook anders - een gletsjer.
De gletsjerTerugblik richting de vallei. De foto vertekend heel erg; wat je ziet is in het echt geen grappig klein waterstroompje, maar een woeste rivier die over de rotsen naar beneden klettert. Maar sowieso is al gebleken dat een foto bij lange na niet kan laten zien hoe groots en indrukwekkend al die woeste natuurpracht is...Omdat wij wat later op de dag gingen wandelen, hadden wij op de terugweg de hele vallei voor ons alleen.
Heerlijk!
Dag 15: BriksdalsbreenIk was ze deze vakantie nog niet in enorme aantallen tegengekomen, maar ik heb ze gespot: de bussen vol met Japanse toeristen!
.
Met speciale autootjes gingen ze naar de gletsjer - gewapend met een zeiltje om niet nat te worden van de waterval die ze onderweg passeerden - en ik kon niet anders dan grinniken; het leek wel een beetje op de Efteling zo.
Onder in beeld (links voor de kijker) zie je een karretje met JapannersGelukkig deed het hoge toeristengehalte niks af aan de schoonheid van de waterval (10.000 liter per seconde!) en de Briksdalsbreen (gletsjer). De wandeling zelf was warm (want 25 graden met geen wolkje te bekennen, dus erg zonnig) maar goed te doen.
De gletsjer vanaf een 'rustpuntje' gezien
Bovenaan was er nog een waterval te zien. Het meeste water (dat weer doorstroomde naar de vorige waterval) leek hier vandaan te komenDe gletsjer dichterbijDag 16: Schuitje varen...Omdat de temperaturen weer erg opliepen (en met volle zon en geen schaduwplekken gebeurt dat natuurlijk al snel) een van de roeibootjes van de camping gepakt en even lekker op het water geweest. Met je voeten over de rand bungelen in ijskoud water (rechtstreeks afkomstig van de gletsjers...) is heerlijk verkoelend.
Dag 17: KjenndalsbreenGoed, toegegeven; heel zware wandeltochten hebben we deze vakantie niet gemaakt. Skåla stond nog wel op de misschien-lijst, maar er was al zoveel te zien en het was telkens zo warm, dat we ons maar rustig hebben gehouden. Echter, zo rustig als bij de Kjenndalsbreen is wel weer het andere uiterste...
Wij dachten nog even een lekker stukje te wandelen, onze laatste echte dag in Olden, maar de parkeerplaats bleek al zo dichtbij de gletsjer te zijn dat ik denk dat ik het nog overdrijf als ik zeg dat we 15 minuten bezig zijn geweest met lopen.
Wel een erg gave gletsjer om te zien! (Ik kreeg het alleen echt niet op de foto, die grootsheid.)
Dag 18: Vertrek richting BergenEn toen was het alweer tijd het boeltje bij elkaar te rapen, de geiten en de eigenaar gedag te zeggen en weg te rijden. We hadden nog geen concreet plan, maar wilden kijken of we ergens aan de kust in de omgeving van Bergen konden overnachten.
Na een wat traag lopende, warme reis over de E39 (oversteek in Lavik) en een beetje een tegenvallende omgeving na al het woeste natuurschoon rondom Jostedalbreen Nasjonalpark, uiteindelijk iets boven Romarheim de auto met zijn neus richting het oosten gezet. De kust ging hem toch niet meer echt worden en Bergen was met 35 graden ook niet echt aanlokkelijk om een (half) dagje te bezoeken. Ik was ook redelijk suf van de warmte. (Had ik al verteld dat we de airco voor de vakantie niet hadden laten maken want we gingen immers naar Noorwegen?)
Via een klein weggetje (569) richting Dalen gereden (wel mooie route
), en vandaar weer over de E16 en route13 en 7 naar Eidfjord aan de Hadangerfjord. De camping in Eidfjord was niks; het was echt een plek waar iedereen maar 1 nachtje stond, dus het toiletgebouw was niet fris en de sfeer was niet prettig; niemand leek ook maar iets met een ander te maken willen hebben. Alleen de campingkat kwam mij 's nachts vol enthousiasme begroeten
.
Nog wel een dingetje: Hoewel ik al wist dat Noren fan zijn van tunnels, viel mijn kin
d toch nog even op de grond: tunnels die omhoog 'spiralen en tunnels met daarin een of zelfs twee rotondes....
Dag 19: Overnachting, nog 40km. tot OsloDe volgende dag ons kleine tentje weer ingepakt, en richting Oslo gereden. e
Vlak bij Oslo nog een heel mooie camping (Rørvik Camping) gevonden aan een meer, naast Sundvollen. Ook hier nog steeds een graadje of 35, dus lekker nog even gezwommen.
Dag 20: Vertrek bootNa nog een ontbijtje op het strandje aan het meer werd het weer tijd om naar de boot te gaan. Na een heerlijke tijd, toch ook wel weer lekker naar huis.
[ Bericht 0% gewijzigd door Candaasje op 12-05-2017 07:09:04 ]