Dit, ik weet niet wat het kdv deed maar mijn vriend warmde gekolfde melk in ieder geval niet op.quote:Op woensdag 27 juli 2016 21:06 schreef BlueEyes het volgende:
F zoop het zo uit de koelkast pas ontdooit ook
Wat lief! En zo herkenbaar, dat aan het oortje frummelen.quote:Op woensdag 27 juli 2016 22:50 schreef mignonne het volgende:
*binnenrolt*
morgen is ie net zo lang uit de buik als er in en de 4e augustus alweer 9 maanden aan de borst.
Bah ik moet huilen van je berichtje Ik voel me zo gruwelijk slecht dat ik soms tegen hem schreeuw en schaam me daar enorm voor. Ik wilde dit kindje zooooo graag dus hoe kan ik nu zo tegen hem tekeergaan? Ik durf het niet eens goed met mijn man te bespreken omdat ik me zo schaam. Fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben, maar het maakt het niet minder erg. Ook het feit dat ik me ervan bewust ben niet. Ik faal op dit moment op een punt waar ik mezelf had voorgenomen dat anders te doen en dat vind ik vreselijk. Maar hij is nog jong en ik kan hopelijk nu nog de knop omzetten en de schade beperken.quote:Op donderdag 28 juli 2016 12:57 schreef L0t.. het volgende:
Chanty . Herkenbaar hoor, dat ontploffen. Er zijn momenten dat ik bijna letterlijk mijn bloed voel koken, alsof er beestjes onder je huid kruipen en dan sta ik ook terug te gillen tegen mijn peuter.
Je bent ook maar een mens en dat je zo bewust bezig bent met je gedrag en evt gevolgen is al hartstikke goed. Ik zou niet al te bang zijn dat hij er direct iets aan over houdt hoor, je komt over als een hartstikke lieve en betrokken moeder. Ik kan me echt niet voorstellen dat er gezinnen zijn waar de ouders altijd maar zen kunnen blijven. Alle moeders die ik ken gaan soms wel eens harder dan ze willen uit hun dak .
Verder denk ik dat zoveel mogelijk voorspelbaarheid ook al wat kan helpen. Dus bij ophalen al (laten) vertellen dat bij thuiskomst eerst de baby gaat drinken en dat hij daarna aan de beurt is. Hij is al zo groot, hij heeft al geleerd om te wachten, de baby kan dat nog niet. Dat helpt hier wel, benadrukken hoeveel J al geleerd heeft itt haar zusje.
Hee hee, niet zo streng voor jezelf! Ik kan me voorstellen dat het rot voelt, maar dit overkomt echt zo goed als iedereen. probeer het los te zien van hoe graag je Lucas wilde, want je wil hem nog steeds! Je vindt alleen de situatie moeilijk, en dat heeft verder niks met Lucas zelf te maken, en al helemaal niet met hoeveel je van hem houdt. Sterker nog, je vindt een situatie moeilijk, en probeert hier iets aan te doen. Dat getuigt juist van heel veel liefde en toewijding voor Lucas! (En Amélie natuurlijk )quote:Op donderdag 28 juli 2016 15:11 schreef Chanty het volgende:
[..]
Bah ik moet huilen van je berichtje Ik voel me zo gruwelijk slecht dat ik soms tegen hem schreeuw en schaam me daar enorm voor. Ik wilde dit kindje zooooo graag dus hoe kan ik nu zo tegen hem tekeergaan? Ik durf het niet eens goed met mijn man te bespreken omdat ik me zo schaam. Fijn dat ik blijkbaar niet de enige ben, maar het maakt het niet minder erg. Ook het feit dat ik me ervan bewust ben niet. Ik faal op dit moment op een punt waar ik mezelf had voorgenomen dat anders te doen en dat vind ik vreselijk. Maar hij is nog jong en ik kan hopelijk nu nog de knop omzetten en de schade beperken.
Ik las dat het vanmiddag zo goed ging! Wat fijn! Herhalen is denk ik heel belangrijk, en hem groot noemen in allerlei situaties - leuk spelen, woordjes zeggen, klimmen, weet ik wat. Misschien vindt hij het fijn om bij de zorg voor A betrokken te worden, dat hij zich belangrijk voelt. Misschien kan hij elke keer de hydrofielen aangeven, of een voedingskussen klaar leggen ofzo. Iets dat hem elke keer in het voedingsritueel betrekt, end at hij evt mee kan nemen in zijn spel met zijn pop.quote:Ik heb naast de pop een klein speelgoedflesje, die wil ik hem vanmiddag geven mocht ik de baby niet aan kunnen leggen voordat zij thuiskomen. Ga man idd vragen hem alvast voor te bereiden. En ik benadruk ook steeds dat hij al zo groot is en zoveel kan. Ook bv als hij getild wil worden terwijl ik de baby al moet dragen. Echt gevoelig is hij echter niet daarvoor. Dus geregeld loop ik twee keer de trap op en af om drama te voorkomen
Als de baby nog niet uit de fles drinkt klopt dat volgens mij! Drinkt de baby er wel uit, dan is het nog een uurtje houdbaar, ook onopgewarmd.quote:Op donderdag 28 juli 2016 21:04 schreef Amsel het volgende:
Jongens, ik ben in de war: Als ik kolf, die melk meteen in de koelkast zet, binnen 24 uur de melk uit de koelkast in een fles stop, en die níét verwarm... Hoe lang is die melk in de fles dan goed? Mag ik daarvoor 5 uur aanhouden, of reken ik dan verkeerd?
Sorry, ik kom maar niet aangehaakt en reageer dus niet op de rest Baby vreet energie, en die geef ik hem met liefde, maar er blijft weinig over voor andere dingen
wat maakt dat dan uit?quote:Op donderdag 28 juli 2016 21:29 schreef silliegirl het volgende:
[..]
Als de baby nog niet uit de fles drinkt klopt dat volgens mij! Drinkt de baby er wel uit, dan is het nog een uurtje houdbaar, ook onopgewarmd.
Bacteriën volgens mij.quote:
volgens mij loopt dat allemaal niet zo'n vaart. Ik begrijp dat je bij een newborn wat voorzichtig moet zijn maar ik vind die richtlijnen soms wel extreemquote:
Zo'n reactie is wel lastig ja. Verdrietige oogjes. . Maar ja, het geeft ook jullie band aan, dat het hem raakt is ook een goed teken wat betreft jullie hechting (klinkt raar, maar is zo toch?) Hij verwerkt het op z'n eigen manier. I is expressief, ook verbaal, dus die uit heel makkelijk haar emotie, en dan is ze er ook snel klaar mee.quote:Op donderdag 28 juli 2016 21:34 schreef Chanty het volgende:
@Franny: uitleggen heb ik laatst gedaan en sorry gezegd, juist omdat jij altijd zo mooi beschrijft hoe je het gesprek aangaat met I. Maar hij bleef me zo verdrietig aankijken vroeg of we weer vriendjes zijn maar hij reageerde niet. Misschien is hij daar te jong voor maar ben dan zo bang voor zijn afwijzing. Heb gewoon het idee dat ze veeeel meer meekrijgen dan we denken en dan zij al kunnen uiten. En dan vraag is me echt af wat de impact is van een boze bui van mij.
Dat laatste maar precies daarom moet ik zijn veilige haven zijn.quote:Op vrijdag 29 juli 2016 14:14 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Zo'n reactie is wel lastig ja. Verdrietige oogjes. . Maar ja, het geeft ook jullie band aan, dat het hem raakt is ook een goed teken wat betreft jullie hechting (klinkt raar, maar is zo toch?) Hij verwerkt het op z'n eigen manier. I is expressief, ook verbaal, dus die uit heel makkelijk haar emotie, en dan is ze er ook snel klaar mee.
Die angst voor afwijzing is denk ik heel hardnekkig, en dat kan je echt beheersen, maar hij gaat je echt niet afwijzen want je bent z'n Moeder, de vrouw waar z'n hele wereldje om draait, alsof je een verlengstuk van hemzelf bent.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |