quote:
Zucht, luister eens. Je refereert aan een topic waarin ik nota bene zelf aangeef de Nederlandse taal
redelijk (lees: niet uitstekend of goed) te beheersen. Ik geef zelfs aan dat mijn kennis van de grammatica, al heb je het daar (nog) niet over, bagger is. De hamvraag in deze is dus waarom jij desondanks mijn eerlijkheid de drang voelt om mij (en mijn lelijke taal) negatief te bejegenen
.
Ik som even wat mogelijkheden op:
1. Je ervaart mijn manier van formuleren, ondanks het toegeven van de gebrekkige kennis, daadwerkelijk als pretentieus.
2. Mijn mening over de recente invasie van Europa is je bijgebleven en probeert mij nu op mijn plek te zetten.
3. Je had mijn openingspost niet (goed) doorgelezen.
4. Je hebt sowieso een hekel aan lelijk Nederlands.
5. Je voelt de behoefte jezelf te profileren zijnde neerlandicus.
Mocht 1 het geval zijn, dan zal ik je het volgende, in lelijk Nederlands, even voorhouden:
Ik begrijp dat het ongemakkelijk overkomt, die stukjes tekst met her en der wat mooie woorden binnen een gebroken geheel, maar de claim of iets vanuit pretentie gebeurt of niet, is een claim die gaat over intentie. En dan rijst de vraag; waarom (of hoe?) denk jij te kunnen beoordelen vanuit welke intentie ik schrijf? Kan het niet mogelijk zijn dat ik ooit een betere grip had op de Nederlandse taal - dat ik, zoals een aapje betaamt woordjes had overgenomen die ik niet vergeten maar ook niet meer helemaal juist toepassen kan? Kan het niet zijn dat ik mij daar meer dan bewust van ben maar dat ik er desondanks voor kies om naar het beste van mijn kunnen, tegen het risico zijnde pretentieus gebrandmerkt te worden in, vanuit het niveau ik nu heb, verder te gaan? Kan jij je op geen enkele wijze voorstellen dat iemand jarenlang een desinteresse heeft gehad in al dat wat in het Nederlands geschreven staat? Dat iemand bijvoorbeeld voornamelijk in en met het Engels i.p.v. van het Nederlands is bezig geweest, zichzelf daardoor een bepaalde manier van schrijven heeft aangemeten en zichzelf als gevolg daarvan niet meer goed in het Nederlands kan uitdrukken?
Verder vind ik het jammer dat ik moet constateren dat het woordspelletje binnen mijn naam jou totaal ontgaan is. Ik ben Lelijk en ik ben Knap. Ik ben soms zelfs zo knap dat ik lelijk ben, en soms ben ik zo lelijk, dat ik knap ben. Ik ben LelijKnap. Dus inderdaad, mijn naam slaat ook terug op de lelijk en knapheid van mijn taal.
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 03-03-2016 08:47:28 ]