Depressie & Angst #127 En weer een nieuwe :)

Ik heb slaapissues en het maakte niet uit of ik wel of geen slaappil nam dus stopte ik maar met de slaappillen. Nu heb ik er gister twee genomen als test en heerlijk geslapen, bijna 14 uur en kwam alsnog met moeite mijn bed uit. Ik heb de maximale dosering dus het is eigenlijk niet de bedoeling dat ik er twee neem, maar zo werkt het tenminste. Mijn lichaam is gewoon te sterk

quote:

Op maandag 7 september 2015 17:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

"Ik heb eigenlijk een hekel aan hardlopen"
Check

Maar desondanks vond ik runningtherapie zelf wel leuk. Het waren verder leuke mensen en vooral de oefeningen (ivm looptechniek) vond ik wel leuk.
Uiteindelijk wel mee gestopt na een aantal maanden, maar geen spijt van gehad dat ik het toen geprobeerd heb. Kijk maar wat voor lol je er voor jezelf uit kunt halen.

Als het toch niets blijkt te zijn voor me kan ik stoppen wanneer ik wil - dat stelt me wel gerust.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 14:35 schreef Luchtbel het volgende:
Succes Kuolema. Hopelijk heb je er wat aan. Je had vooraf ook niet gedacht dat je sporten met andere mensen leuk zou vinden toch?

Er is helaas nog geen verbetering in mijn situatie van negatief voelen, herbelevingen en dissociëren en daar weer uit proberen te komen en verder gaan. En dan begint het weer opnieuw. Ik probeer te lachen enzo maar het lukt niet zo goed.
Probeer nu wat meer open te zijn naar verpleging en mijn nieuwe behandelaar. Want iedereen zegt dat ze het zien maar dat ik door moet gaan en dat het voor iedereen zoeken is. Maar dat er betere tijden komen. Ik hoop het.

Dank je. Jawel, ik hou niet van mensen/groepen maar door ervaring wist ik dat ik het sporten wel leuk zou vinden. Alleen alle andere dingen van de dagbehandeling dus niet.

Wat vervelend dat het niet goed gaat 'dat er betere tijden komen'... ik vind het vervelend als mensen dat zeggen, want dat kunnen ze helemaal niet weten. Ik wil je niet deprimeren of zo maar zo is het gewoon. Het kán wel though! Sterkte

Maak je geen zorgen, verder deprimeren is niet aan de orde Ik denk dat het meer bedoelt als dat er ook weer andere omstandigheden komen omdat er nu ook veel onhandige dingen spelen _{naast het algehele gedoe twee klachtenprocedures tegen een andere instelling} Ik mis een thuis. En ik mis mijn dochter. Daardoor kan ik me ook slecht focussen met therapie. Dus dat helpt niet mee maar die dingen gaan wel voorbij.
Ik probeer alles te doen, dagelijkse dingen, leuke dingen, vrijwilligerswerk maar ja. Mensen zien het ook, mensen die ik niet ken. Vragen er naar. Ik probeer het allemaal te laten gaan. Maar het lukt niet.

Hoe is dat nou gegaan met die dagbehandeling dan? Kon je één ding doen? Sorry dat heb ik even gemist.

Fuck fuck fuck. M'n stage is afgelast omdat ik niet tijdig heb aangegeven dat ik de afgelopen periode problemen had om me eraan toe te zetten. Nu is nog maar de vraag of ik m'n opleiding kan afronden...

De doorverwijzing naar de psych verloopt ook niet op rolletjes, want faxen tussen huisarts en psych verloopt niet heel sbel blijkbaar.

Fuck fuck fuck, wat haat ik mijn leven op dit moment.

Dat is kut Gray. Heb je contact opgenomen met je opleiding? Zodat ze op de hoogte zijn? Mee kunnen denken eventueel? Sterkte.

Gray, hang in there.

Vandaag bij psychiater geweest, aangegeven dat ik me lusteloos en moe voel. Hij wil dat ik eerst ga bloedprikken om lichamelijke dingen uit te sluiten. Indien daar niks uitkomt gaat m'n dosis pillen omhoog.

@Gray, balen zeg Is er niet over te praten ivm ziekte?

@Kuo, succes, proberen kan geen kwaad lijkt me.

Hier ff wat mindere dagen, maarja, hormonen zijn stom enzo.... *vrouwenalert*
Ik neem nu expres weer wat meer rust om te kijken of het dan minder is.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 15:16 schreef Luchtbel het volgende:
Maak je geen zorgen, verder deprimeren is niet aan de orde Ik denk dat het meer bedoelt als dat er ook weer andere omstandigheden komen omdat er nu ook veel onhandige dingen spelen _{naast het algehele gedoe twee klachtenprocedures tegen een andere instelling} Ik mis een thuis. En ik mis mijn dochter. Daardoor kan ik me ook slecht focussen met therapie. Dus dat helpt niet mee maar die dingen gaan wel voorbij.
Ik probeer alles te doen, dagelijkse dingen, leuke dingen, vrijwilligerswerk maar ja. Mensen zien het ook, mensen die ik niet ken. Vragen er naar. Ik probeer het allemaal te laten gaan. Maar het lukt niet

Gelukkig Of kan het niet erger?
Ik hoop voor je dat die omstandigheden snel op te lossen zijn. Wanneer kun je je dochter weer zien?

quote:

.

Hoe is dat nou gegaan met die dagbehandeling dan? Kon je één ding doen? Sorry dat heb ik even gemist.

Nee, ik moest wel een hele dag doen dus ook de andere activiteiten. Maar nu ben ik ervan af

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 15:46 schreef Gray het volgende:
Fuck fuck fuck. M'n stage is afgelast omdat ik niet tijdig heb aangegeven dat ik de afgelopen periode problemen had om me eraan toe te zetten. Nu is nog maar de vraag of ik m'n opleiding kan afronden...

De doorverwijzing naar de psych verloopt ook niet op rolletjes, want faxen tussen huisarts en psych verloopt niet heel sbel blijkbaar.

Fuck fuck fuck, wat haat ik mijn leven op dit moment.

Kak Wanneer weet je of het nog kan of niet?
Succes

Vandaag o.a. afspraak met mn nieuwe SPV gehad en o.a. gesproken over die uitslag van dat bloedonderzoek (ivm mn slaapissues).
Er kwam in principe niks uit wat mn slaapissues zou kunnen veroorzaken (was o.a. op Lyme getest), mn leverwaardes waren ook weer goed. Het enige wat de huisarts toen tegen me zei was dat mn vitamine D 46 was waar de onderwaarde 50 had moeten zijn en hij raadde me toen aan geregeld buiten te komen in de zon (vitamine D wordt blijkbaar aangemaakt onder invloed van zonlicht op je huid), alleen heb ik de afgelopen maanden vrijwel elke dag buiten rondgelopen (vaak meer dan 3 uur op een dag) dus te weinig in de zon komen kan bijna niet de oorzaak zijn.

Mn SPV vertelde me dat vitamine D tekort ook depressieve klachten kan veroorzaken en wil me over 3 maanden opnieuw laten prikken ivm mn depressieverleden en omdat in de winter de aanmaak van vitamine d sterk afneemt door de verminderde zonkracht.

Iemand ervaring hiermee?

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 14:50 schreef kuolema het volgende:
Ik heb slaapissues en het maakte niet uit of ik wel of geen slaappil nam dus stopte ik maar met de slaappillen. Nu heb ik er gister twee genomen als test en heerlijk geslapen, bijna 14 uur en kwam alsnog met moeite mijn bed uit. Ik heb de maximale dosering dus het is eigenlijk niet de bedoeling dat ik er twee neem, maar zo werkt het tenminste. Mijn lichaam is gewoon te sterk

Damn, 14 uur slapen. Zou ik misschien ook eens moeten proberen, heb je nog wat over van die pillen?

quote:

[..]

Als het toch niets blijkt te zijn voor me kan ik stoppen wanneer ik wil - dat stelt me wel gerust.

Klopt. Weet nog wel dat ik op een gegeven moment gewoon niet meer kwam opdagen, maar omdat het in principe vrijblijvend was (ik hoefde niet persé elke keer langs te komen, elke keer kon de opkomst ook sterk verschillen) kwam ik daarmee weg. Wel op een gegeven moment opgebeld nadat ik een tijd niet meer geweest was.

Alleen gaat het bij mij wel vaker op die manier, das misschien ook 1 van mn mindere eigenschappen.
Denk dat ik ook gewoon niet weet wat ik dan moet zeggen ofzo

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 16:04 schreef Luchtbel het volgende:
Dat is kut Gray. Heb je contact opgenomen met je opleiding? Zodat ze op de hoogte zijn? Mee kunnen denken eventueel? Sterkte.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 16:57 schreef zomie het volgende:
@Gray, balen zeg Is er niet over te praten ivm ziekte?

Nou, diegenen die de stage hebben ingetrokken waren al op de hoogte, maar vinden dat ze me genoeg kansen hebben gegeven. Welke weet ik niet, maar soit. Een discussie daarover voeren heeft toch geen nut. Heb wel anderen op de hoogte gebracht om de situatie uit te leggen en vergelijkbare situaties verder te voorkomen. Uiteraard welgemeende excuses gestuurd naar zij die er direct bij betrokken zijn.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 16:06 schreef Lonaa het volgende:
Gray, hang in there.

Vandaag bij psychiater geweest, aangegeven dat ik me lusteloos en moe voel. Hij wil dat ik eerst ga bloedprikken om lichamelijke dingen uit te sluiten. Indien daar niks uitkomt gaat m'n dosis pillen omhoog.

Dank je.

Ergens zou het zelfs fijn zijn als het meer lichamelijk was, want makkelijker op te lossen. Denk ik. Zelf zou ik dat graag hebben eigenlijk. Als ik die lusteloosheid kan overwinnen, dan vind ik het prima leven met mijn zwarte hond.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 17:58 schreef kuolema het volgende:
Kak Wanneer weet je of het nog kan of niet?
Succes

Heb direct een mail terug gestuurd, maar verwacht ergens deze week repliek. Dus ben benieuwd.

Maar om eerlijk te zijn zou ik het niet eens heeeeel erg vinden om te moeten stoppen. Liefst kruip ik in een donker hol om daar nooit meer uit te komen, maar dat kan helaas niet. Een prima 2e optie is dat ik m'n tijd dan meer in therapie kan stoppen. Een 3e optie is de loterij winnen en een middelvinger opsteken naar de wereld, maar dat zal met mijn geluk, en gierigheid voor loten kopen (nul heel m'n leven), niet gebeuren.

Meh, niets gegeten vandaag, hoor m'n maag knorren, maar totaal geen trek nu.

Ik moet even teruglezen hoor, zoveel gebeurd hiero
_{en ik heb ook typtyfus door de vermoeidheid, dus zit alles wat ik tik te triplechecken}

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 15:46 schreef Gray het volgende:
Fuck fuck fuck. M'n stage is afgelast omdat ik niet tijdig heb aangegeven dat ik de afgelopen periode problemen had om me eraan toe te zetten. Nu is nog maar de vraag of ik m'n opleiding kan afronden...

De doorverwijzing naar de psych verloopt ook niet op rolletjes, want faxen tussen huisarts en psych verloopt niet heel sbel blijkbaar.

Fuck fuck fuck, wat haat ik mijn leven op dit moment.

Wat voor opleiding doe je dat 1 stage vertragen gelijk betekent dat je hele opleiding niet afgemaakt kan worden?
Das wel erg sneu dan, maar lijkt me ook wel erg strikt zo.
En dat met die fax, er gaat zoooveel mis als je van 1 instantie naar een ander gaat, hoor en lees hier geregeld over op fok en ook elders. Desnoods zelf je HA en/of psych (staat de afgekorte term "psych" nou eigenlijk voor psycholoog of voor psychiater?) bellen om te vragen of de verwijzing wel goed terechtgekomen is (zeker als je niemand hebt die dat voor je kan regelen).
Het is stom, maar vaak genoeg gaan deze dingen mis

edit:

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 15:16 schreef Luchtbel het volgende:
Maak je geen zorgen, verder deprimeren is niet aan de orde Ik denk dat het meer bedoelt als dat er ook weer andere omstandigheden komen omdat er nu ook veel onhandige dingen spelen _{naast het algehele gedoe twee klachtenprocedures tegen een andere instelling} Ik mis een thuis. En ik mis mijn dochter. Daardoor kan ik me ook slecht focussen met therapie. Dus dat helpt niet mee maar die dingen gaan wel voorbij.
Ik probeer alles te doen, dagelijkse dingen, leuke dingen, vrijwilligerswerk maar ja. Mensen zien het ook, mensen die ik niet ken. Vragen er naar. Ik probeer het allemaal te laten gaan. Maar het lukt niet.

Zie je je dochter helemaal niet meer dan? (ik heb geen idee hoe oud ze verder is en wat voor soort contact jullie geregeld hebben/hadden).
Dit is ook heel moeilijk lijkt me, knap dat je door blijft zetten

edit2:

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 14:35 schreef Luchtbel het volgende:
Succes Kuolema. Hopelijk heb je er wat aan. Je had vooraf ook niet gedacht dat je sporten met andere mensen leuk zou vinden toch?

Er is helaas nog geen verbetering in mijn situatie van negatief voelen, herbelevingen en dissociëren en daar weer uit proberen te komen en verder gaan. En dan begint het weer opnieuw. Ik probeer te lachen enzo maar het lukt niet zo goed.
Probeer nu wat meer open te zijn naar verpleging en mijn nieuwe behandelaar. Want iedereen zegt dat ze het zien maar dat ik door moet gaan en dat het voor iedereen zoeken is. Maar dat er betere tijden komen. Ik hoop het.

Even op vetgedrukte: Ik vind het altijd zo kut wanneer mensen zoiets zeggen. Ze -weten- dit toch helemaal niet zeker?? Niet alleen voel ik me hierdoor niet serieus genomen (omdat ik weet dat dit gewoon niet klopt, juist omdat zij dat zelf gewoon helemaal niet weten) maar ook omdat ik weet dat ze denken dat ik daar blij van moet worden ofzo en als ik vervolgens anders reageer, dan krijg ik soms ook weer een negatievere respons terug.

Vervelend, maar ik heb zelf liever de waarheid.

Wat de rest van je post betreft, hopelijk zijn je behandelaars ook op zn minst een 'beetje' kundig en levert het meer open zijn hun kant op ook meer op (anders krijg je na een tijdje het gevoel dat je moeite zit te doen om meer open te zijn naar hun en vervolgens levert dat toch niks op...dat werkt na een tijdje toch demotiverend)

[ Bericht 11% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-09-2015 18:27:32 ]

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:08 schreef magnetronkoffie het volgende:
Vandaag o.a. afspraak met mn nieuwe SPV gehad en o.a. gesproken over die uitslag van dat bloedonderzoek (ivm mn slaapissues).
Er kwam in principe niks uit wat mn slaapissues zou kunnen veroorzaken (was o.a. op Lyme getest), mn leverwaardes waren ook weer goed. Het enige wat de huisarts toen tegen me zei was dat mn vitamine D 46 was waar de onderwaarde 50 had moeten zijn en hij raadde me toen aan geregeld buiten te komen in de zon (vitamine D wordt blijkbaar aangemaakt onder invloed van zonlicht op je huid), alleen heb ik de afgelopen maanden vrijwel elke dag buiten rondgelopen (vaak meer dan 3 uur op een dag) dus te weinig in de zon komen kan bijna niet de oorzaak zijn.

Mn SPV vertelde me dat vitamine D tekort ook depressieve klachten kan veroorzaken en wil me over 3 maanden opnieuw laten prikken ivm mn depressieverleden en omdat in de winter de aanmaak van vitamine d sterk afneemt door de verminderde zonkracht.

Iemand ervaring hiermee?

Bij mij was het ook te laag (weet niet meer hoe laag, zal het nog eens navragen), maar dat was in het voorjaar en ik was toen ook niet veel buiten geweest. Ik weet dus niet hoe het bij mij is als ik veel in de zon kom. Je kunt in elk geval vitamine D tabletten gaan slikken, dat doe ik nu ook.

quote:

[..]

Damn, 14 uur slapen. Zou ik misschien ook eens moeten proberen, heb je nog wat over van die pillen?

Ik heb er nog 30 liggen. Tientje per stuk

quote:

[..]

Klopt. Weet nog wel dat ik op een gegeven moment gewoon niet meer kwam opdagen, maar omdat het in principe vrijblijvend was (ik hoefde niet persé elke keer langs te komen, elke keer kon de opkomst ook sterk verschillen) kwam ik daarmee weg. Wel op een gegeven moment opgebeld nadat ik een tijd niet meer geweest was.

Alleen gaat het bij mij wel vaker op die manier, das misschien ook 1 van mn mindere eigenschappen.
Denk dat ik ook gewoon niet weet wat ik dan moet zeggen ofzo

Daar heb ik ook altijd moeite mee. Het gebeurt zelden dat ik moet afbellen maar als het moet dan doe ik het niet Ik heb alleen de goede eigenschap dat ik me houd aan afspraken die ik heb gemaakt dus ik ga, tenzij het echt dramatisch slecht met me gaat, altijd braaf erheen.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:10 schreef Gray het volgende:

[..]

[..]

Nou, diegenen die de stage hebben ingetrokken waren al op de hoogte, maar vinden dat ze me genoeg kansen hebben gegeven. Welke weet ik niet, maar soit. Een discussie daarover voeren heeft toch geen nut. Heb wel anderen op de hoogte gebracht om de situatie uit te leggen en vergelijkbare situaties verder te voorkomen. Uiteraard welgemeende excuses gestuurd naar zij die er direct bij betrokken zijn.

[..]

Dank je.

Ergens zou het zelfs fijn zijn als het meer lichamelijk was, want makkelijker op te lossen. Denk ik. Zelf zou ik dat graag hebben eigenlijk. Als ik die lusteloosheid kan overwinnen, dan vind ik het prima leven met mijn zwarte hond.

[..]

Heb direct een mail terug gestuurd, maar verwacht ergens deze week repliek. Dus ben benieuwd.

Maar om eerlijk te zijn zou ik het niet eens heeeeel erg vinden om te moeten stoppen. Liefst kruip ik in een donker hol om daar nooit meer uit te komen, maar dat kan helaas niet. Een prima 2e optie is dat ik m'n tijd dan meer in therapie kan stoppen. Een 3e optie is de loterij winnen en een middelvinger opsteken naar de wereld, maar dat zal met mijn geluk, en gierigheid voor loten kopen (nul heel m'n leven), niet gebeuren.

Meh, niets gegeten vandaag, hoor m'n maag knorren, maar totaal geen trek nu.

Herkenbaar ... maar daar zou je later wel eens spijt van kunnen krijgen.
Ga alsjeblieft wat eten dan

Ik slik vitamine d extra maar voor mij heeft het geen verschil gemaakt. Veel mensen hebben een tekort aan vitamine d. Hoeveel je aanmaakt uit zonlicht heeft ook te maken met weerstand, huidtype etc. Maar je schijnt er ook goed ziek te van kunnen zijn ja als het te laag is dus je kunt toch gewoon kijken of er iets anders wordt als je wat extra slikt?

Ik slik ook vitamine D omdat ik niet veel buiten kom. Ik denk niet dat ik elke dag de 15 minuten haal
Ik merk nog niet veel verschil.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:18 schreef magnetronkoffie het volgende:
Ik moet even teruglezen hoor, zoveel gebeurd hiero
_{en ik heb ook typtyfus door de vermoeidheid, dus zit alles wat ik tik te triplechecken}

[..]

Wat voor opleiding doe je dat 1 stage vertragen gelijk betekent dat je hele opleiding niet afgemaakt kan worden?

Academische master, maar heb er al heel wat vertraging mee opgelopen in het verleden. Zelfs dit jaar weer, ondanks dat ik met goede moed opnieuw begon.

quote:

Das wel erg sneu dan, maar lijkt me ook wel erg strikt zo.

Het verbaasde mij ook, al was dat ook omdat ik in m'n hoofd al een plan had getrokken. Nou moet ik dat alleen nog delen de volgende keer met wie het moet weten.

quote:

En dat met die fax, er gaat zoooveel mis als je van 1 instantie naar een ander gaat, hoor en lees hier geregeld over op fok en ook elders. Desnoods zelf je HA en/of psych (staat de afgekorte term "psych" nou eigenlijk voor psycholoog of voor psychiater?) bellen om te vragen of de verwijzing wel goed terechtgekomen is (zeker als je niemand hebt die dat voor je kan regelen).
Het is stom, maar vaak genoeg gaan deze dingen mis

Psych moet nog bepaald worden. Dit wordt een diagnastisch consult. Maar ik gok dat het wederom een combinatie wordt. Ik wil medicatie proberen, om me door komende tijd heen te loodsen, waar dat ook naartoe moge gaan. Tegen de ADHD voornamelijk, maar ook tegen depressie.
Gesprekken lijken me ook prima, al weet ik niet wat voor trauma's van vroeger ik nog zou kunnen verwerken. Zal dus meer gaan over hoe ik me nu voel.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:43 schreef kuolema het volgende:
Herkenbaar ... maar daar zou je later wel eens spijt van kunnen krijgen.
Ga alsjeblieft wat eten dan

Ga ik doen.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:43 schreef kuolema het volgende:

[..]

Bij mij was het ook te laag (weet niet meer hoe laag, zal het nog eens navragen), maar dat was in het voorjaar en ik was toen ook niet veel buiten geweest. Ik weet dus niet hoe het bij mij is als ik veel in de zon kom. Je kunt in elk geval vitamine D tabletten gaan slikken, dat doe ik nu ook.

Ik ben een beetje aan het bijlezen hoe ik op andere manieren aan extra vitamine D kan komen (het kan blijkbaar ook met behulp van vooral vis verkregen worden, naast de gebruikelijke vitaminetabletten). Ben gelukkig wel een fan van vis

quote:

[..]

Ik heb er nog 30 liggen. Tientje per stuk

Ruilen voor ritalin ook goed?
Ritalin was dacht ik best wel verslavend, dus heb ik misschien straks via jou een vaste bron van slaappillen

quote:

[..]

Daar heb ik ook altijd moeite mee. Het gebeurt zelden dat ik moet afbellen maar als het moet dan doe ik het niet Ik heb alleen de goede eigenschap dat ik me houd aan afspraken die ik heb gemaakt dus ik ga, tenzij het echt dramatisch slecht met me gaat, altijd braaf erheen.

In principe kom ik altijd en immer mn afspraken na. Alleen speelt er dan ook nog iets wat weer net een beetje adners is: Namelijk dat wanneer ik meermalen niet meer geweest ben, de drempel om dat wel weer te gaan of in elk geval weer van me te laten horen, steeds hoger wordt (want wat moet ik dan zeggen?), totdat als het ware de bom klapt en ik besluit gewoon niet meer te gaan (dan hoef ik het ook niet steeds in te plannen terwijl ik weet dat ik toch niet zal gaan bijvoorbeeld..ik weet, tis een beetje achterlijk zo ).

Ik vind dit echt een slechte eigenschap van mezelf, ook al benadeel ik nooit individuen hiermee maar eerder plekken waar ik activiteiten doe (zoals sjoelen of bijvoorbeeld vrijwilligerswerk).

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:51 schreef Luchtbel het volgende:
Ik slik vitamine d extra maar voor mij heeft het geen verschil gemaakt. Veel mensen hebben een tekort aan vitamine d. Hoeveel je aanmaakt uit zonlicht heeft ook te maken met weerstand, huidtype etc. Maar je schijnt er ook goed ziek te van kunnen zijn ja als het te laag is dus je kunt toch gewoon kijken of er iets anders wordt als je wat extra slikt?

Ik heb huidtype II, ik ga wel even googlen
Maar toch, wel een beetje merkwaardig dat ik ondanks alle tijd die ik in de zon spendeer toch net tekort blijk te komen. Heb zelfs door afgelopen zomer een kleurtje gekregen wat eigenlijk best wel zeldzaam is voor mijn doen

edit:

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:55 schreef Elvi het volgende:
Ik slik ook vitamine D omdat ik niet veel buiten kom. Ik denk niet dat ik elke dag de 15 minuten haal
Ik merk nog niet veel verschil.

Oké, dus van vitamine D tabletten hoef ik dus ook niet veel te verwachten?

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:01 schreef magnetronkoffie het volgende:
Namelijk dat wanneer ik meermalen niet meer geweest ben, de drempel om dat wel weer te gaan of in elk geval weer van me te laten horen, steeds hoger wordt (want wat moet ik dan zeggen?), totdat als het ware de bom klapt en ik besluit gewoon niet meer te gaan (dan hoef ik het ook niet steeds in te plannen terwijl ik weet dat ik toch niet zal gaan bijvoorbeeld.

Zo herkenbaar. Dit is de voornaamste reden waarom ik zoveel vertraging opgelopen heb met m'n studie en waarom ik slecht communiceerde.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:56 schreef Gray het volgende:

[..]

Academische master, maar heb er al heel wat vertraging mee opgelopen in het verleden. Zelfs dit jaar weer, ondanks dat ik met goede moed opnieuw begon.

[..]

Het verbaasde mij ook, al was dat ook omdat ik in m'n hoofd al een plan had getrokken. Nou moet ik dat alleen nog delen de volgende keer met wie het moet weten.

[..]

Psych moet nog bepaald worden. Dit wordt een diagnastisch consult. Maar ik gok dat het wederom een combinatie wordt. Ik wil medicatie proberen, om me door komende tijd heen te loodsen, waar dat ook naartoe moge gaan. Tegen de ADHD voornamelijk, maar ook tegen depressie.
Gesprekken lijken me ook prima, al weet ik niet wat voor trauma's van vroeger ik nog zou kunnen verwerken. Zal dus meer gaan over hoe ik me nu voel.

[..]

Ga ik doen.

Hopelijk dat je wat blijkt te hebben aan medicatie (zelf ervaar ik gesprekken tegenwoordig meestal wel positief..al merk ik wel dat ik toch wel een beetje een kundig iemand tegenover me moet hebben zitten, anders kan ik net zo goed met de buurvrouw een praatje gaan maken ).

Alleen heb je nu niet te laat ingegrepen?
Probeer ook te leren de signalen beter te herkennen, dat heeft zoveel voordelen...al is het alleen maar de gedachte dat je beter gewapend bent (dit stelt mij al gerust, beetje vergelijkbaar met het hebben van benzo's me al kalmeert, ook al gebruik ik ze op dat moment nog nieteens).

edit (lees nu net je nieuwe post, zat de hele tijd reactie op je vorige te tikken ) :

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:07 schreef Gray het volgende:

[..]

Zo herkenbaar. Dit is de voornaamste reden waarom ik zoveel vertraging opgelopen heb met m'n studie en waarom ik slecht communiceerde.

Ow, that sucks!

Lekker motiverend ook.

Laat je niet meteen kisten, neem een stap terug en vraag eventueel ook toch nog gesprekken aan. Mijn ervaring is dat medicatie niet te best helpt bij uitstelgedrag
Dan werkt voor mij praten toch beter

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 18:18 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Even op vetgedrukte: Ik vind het altijd zo kut wanneer mensen zoiets zeggen. Ze -weten- dit toch helemaal niet zeker?? Niet alleen voel ik me hierdoor niet serieus genomen (omdat ik weet dat dit gewoon niet klopt, juist omdat zij dat zelf gewoon helemaal niet weten) maar ook omdat ik weet dat ze denken dat ik daar blij van moet worden ofzo en als ik vervolgens anders reageer, dan krijg ik soms ook weer een negatievere respons terug.

Vervelend, maar ik heb zelf liever de waarheid.

Wat de rest van je post betreft, hopelijk zijn je behandelaars ook op zn minst een 'beetje' kundig en levert het meer open zijn hun kant op ook meer op (anders krijg je na een tijdje het gevoel dat je moeite zit te doen om meer open te zijn naar hun en vervolgens levert dat toch niks op...dat werkt na een tijdje toch demotiverend)

Mjah. Ik snap wel wat je zegt. Maar aan de andere kant neem ik het niet zo nauw. Ik zie het meer als een uitdrukking dan dat iemand me een valse waarheid wil verkopen ofzo. Meer als een vorm van gerust proberen te stellen. Ik neem het in elk geval niemand kwalijk.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mijn dochter is vorige maand 11 jaar geworden. Ze woont bij vrienden van mij. We zien elkaar elke zaterdag en om de week op woensdag. Behalve als er iets is natuurlijk. Daarmee hebben we veel geluk. We hebben ook contact per mail en per post. Dat is onder deze omstandigheden ook het beste voor haar.
Maar het is mijn dochter. Ik zou haar het liefst heel dichtbij hebben.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:14 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Hopelijk dat je wat blijkt te hebben aan medicatie (zelf ervaar ik gesprekken tegenwoordig meestal wel positief..al merk ik wel dat ik toch wel een beetje een kundig iemand tegenover me moet hebben zitten, anders kan ik net zo goed met de buurvrouw een praatje gaan maken ).

Zelfde hier. In het verleden viel dat vies tegen.

quote:

Alleen heb je nu niet te laat ingegrepen?

Te laat voor nu, hopelijk op tijd voor later.

quote:

Probeer ook te leren de signalen beter te herkennen, dat heeft zoveel voordelen...al is het alleen maar de gedachte dat je beter gewapend bent (dit stelt mij al gerust, beetje vergelijkbaar met het hebben van benzo's me al kalmeert, ook al gebruik ik ze op dat moment nog nieteens).

Daar word ik beter en beter in. Al remt het niet, of nauwelijks. Mijn eerste voornemen is strenger voor mezelf zijn wat betreft slapen, eten, sporten, en afspraken nakomen. Had laatst al peper in m'n reet door het besef dat niets doen alleen maar meer shit geeft. Ding is dat het me zo enorm vermoeit, en het ook geen voldoening geeft qua gevoel. Daar zou ik graag vanaf willen.

quote:

edit (lees nu net je nieuwe post, zat de hele tijd reactie op je vorige te tikken ) :

[..]

Ow, that sucks!

Lekker motiverend ook.

Laat je niet meteen kisten, neem een stap terug en vraag eventueel ook toch nog gesprekken aan. Mijn ervaring is dat medicatie niet te best helpt bij uitstelgedrag
Dan werkt voor mij praten toch beter

Doe ik zeker. Boor nu alles aan dat kan, en geef m'n gezondheid prioriteit. Daar begint immers alles.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:18 schreef Luchtbel het volgende:

[..]

Mjah. Ik snap wel wat je zegt. Maar aan de andere kant neem ik het niet zo nauw. Ik zie het meer als een uitdrukking dan dat iemand me een valse waarheid wil verkopen ofzo. Meer als een vorm van gerust proberen te stellen. Ik neem het in elk geval niemand kwalijk.

Ja, ik tegenwoordig ook (zoveel mogelijk). Alleen blijf ik er toch een beetje moeite mee houden omdat ik als het ware steeds moet omswitchen naar dingen nemen zoals ze gezegd worden of dingen juist onletterlijk nemen omdat ze het anders bedoelen dan wat ze zeggen.

Hoop gedoe enzo

quote:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Blij dit te horen
Terwijl ik dit stukje zat te lezen, zat ik al te denken je voor te stellen dingen gewoon op te schrijven (gewoon voor de neus van je behandelaars, waarom niet? Zolang dat voor je werkt dan who cares of iets "raar" of "niet-volgens-de-manier-die-geldt-voor-de-gevestigde-orde-van-wat-van-ons-allen-als-normaal-wordt-geacht" is, zolang het maar werkt en het verder niemand anders stoort ).

quote:

Mijn dochter is vorige maand 11 jaar geworden. Ze woont bij vrienden van mij. We zien elkaar elke zaterdag en om de week op woensdag. Behalve als er iets is natuurlijk. Daarmee hebben we veel geluk. We hebben ook contact per mail en per post. Dat is onder deze omstandigheden ook het beste voor haar.
Maar het is mijn dochter. Ik zou haar het liefst heel dichtbij hebben.

Dit inderdaad.
Kan me niet voorstellen hoe pijnlijk dit is.
Ik heb soms buien dat ik me zorgen maak om iemand (meestal dan een vriend of vriendin) of in elk geval kan maken. Heb een beetje de neiging daarin verder te willen gaan dan de meeste anderen (denk ook omdat ik graag help en/of zorg).

Ga het toch even hier neergooien:
Een vriendin van me heeft tot zover ik weet pasgeleden "noodgedwongen" haar relatie beëindigd en daar bovenop hebben 2 van haar oude vrienden psychische problemen die de laatste tijd uit de hand gelopen zijn (1tje heeft pas geleden een zeldmoordpoging willen doen (had alles al geregeld) en de ander was aan het vervuilen).
Dit alles staat nog los van het feit dat ze binnenkort therapie wou gaan doen en dat haar dochter ook weer bepaalde issues heeft.

Maak me ook zorgen om haar, was vandaag nog bij haar aan de deur maar ze was niet thuis helaas (ze neemt niet altijd de telefoon op, maar zo ken ik haar al jaren dus das op zich niet heel raar in haar geval ).

edit:bovenstaande speelt trouwens al aardig wat weken, maar ik had ook andere prioriteiten dus is dit steeds weer een beetje naar de achtergrond gedreven

[ Bericht 1% gewijzigd door magnetronkoffie op 08-09-2015 19:46:18 ]

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:28 schreef Gray het volgende:

[..]

Zelfde hier. In het verleden viel dat vies tegen.

Waarom viel dit tegen?

Zelf merk ik wel vaker dat ze het allemaal niet altijd ( niet "altijd" ) goed weten, dan moet ik ze maar een beetje bijsturen. Vaak wordt het dan ook meer een soort samenwerking ipv dat ik "hun patient" ben (het wordt kwa invulling wat meer gelijkwaardig en ik praat met hun over mijn eigen psychische toestand een beetje meer alsof ik het over iemand anders heb..zoiets. Best wel interessant eigenlijk om zo over jezelf te kunnen nadenken en zelfs ook meebeslissen ).

Uiteindelijk leidt dit ook tot een betere behandeling en een beter gevoel (beter gevoel op meerdere vlakken ook, niet alleen werken de behandelingen beter maar ook voel ik me minder machteloos etc enz).

quote:

[..]

Te laat voor nu, hopelijk op tijd voor later.

[..]

Daar word ik beter en beter in. Al remt het niet, of nauwelijks. Mijn eerste voornemen is strenger voor mezelf zijn wat betreft slapen, eten, sporten, en afspraken nakomen. Had laatst al peper in m'n reet door het besef dat niets doen alleen maar meer shit geeft. Ding is dat het me zo enorm vermoeit, en het ook geen voldoening geeft qua gevoel. Daar zou ik graag vanaf willen.

Vetgedrukte lijkt wel tegenstrijdig...maar ik wil je ook weer niet afstraffen vanwege iets wat ikzelf niet helemaal begrijp (ten slotte ken ik je niet dus hoe de fuk kan ik je dan veroordelen op basis van alleen maar wat posts op een internetforum? ), het heeft bij mij jaren geduurd voordat het bij mij echt voelbaar beter ging lopen (echt zoveel beter dat ik er niet langer omheen kon dat het idd beter met me ging. Dit komt denk ik mede omdat ik me vaak niet exact kan herinneren hoe ik me toen en zolang terug voelde...is misschien een autistisch ding? Geen idee verder maar t is zoals t is).

quote:

[..]

Doe ik zeker. Boor nu alles aan dat kan, en geef m'n gezondheid prioriteit. Daar begint immers alles.

Je psychische gezondheid en lichamelijke gezondheid mag ik hopen?
En vergeet niet dat je directe omgeving hier ook een belangrijke rol in kan spelen he?

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:45 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Waarom viel dit tegen?

De hulp die ik toen kreeg was karig. Ze hadden me evengoed een mailtje kunnen sturen met standaardvragen, want het voelde lang niet als hulp. Achteraf gezien hadden ze me niet zo makkelijk moeten laten stoppen, want zoals blijkt was ik nog lang niet geholpen, zelfs al wees alles er toentertijd wel op. Maar het was veel te snel eigenlijk.

quote:

Zelf merk ik wel vaker dat ze het allemaal niet altijd ( niet "altijd" ) goed weten, dan moet ik ze maar een beetje bijsturen. Vaak wordt het dan ook meer een soort samenwerking ipv dat ik "hun patient" ben (het wordt kwa invulling wat meer gelijkwaardig en ik praat met hun over mijn eigen psychische toestand een beetje meer alsof ik het over iemand anders heb..zoiets. Best wel interessant eigenlijk om zo over jezelf te kunnen nadenken en zelfs ook meebeslissen ).

Uiteindelijk leidt dit ook tot een betere behandeling en een beter gevoel (beter gevoel op meerdere vlakken ook, niet alleen werken de behandelingen beter maar ook voel ik me minder machteloos etc enz).

Zeker, zeker. Alleen had ik juist het gevoel dat echt alle hulp van mijzelf kwam, en daar klaarblijkelijk niet voldoende toe in staat ben gebleken. Hopelijk gaat dat straks beter.

quote:

[..]

Vetgedrukte lijkt wel tegenstrijdig...maar ik wil je ook weer niet afstraffen vanwege iets wat ikzelf niet helemaal begrijp (ten slotte ken ik je niet dus hoe de fuk kan ik je dan veroordelen op basis van alleen maar wat posts op een internetforum? ), het heeft bij mij jaren geduurd voordat het bij mij echt voelbaar beter ging lopen (echt zoveel beter dat ik er niet langer omheen kon dat het idd beter met me ging. Dit komt denk ik mede omdat ik me vaak niet exact kan herinneren hoe ik me toen en zolang terug voelde...is misschien een autistisch ding? Geen idee verder maar t is zoals t is).

Wat ik bedoel is dat ik triggers goed herken inmiddels, de meesten. Maar ik weet nog niet hoe het te sturen naar verbetering. Ik weet wat me rot doet voelen, maar niet wat me beter doet voelen.

quote:

[..]

Je psychische gezondheid en lichamelijke gezondheid mag ik hopen?
En vergeet niet dat je directe omgeving hier ook een belangrijke rol in kan spelen he?

Ja, beiden. Ik ben dus bewust niet gaan drinken vanavond, om m'n hart in de wijn te verdrinken. Al heb ik daar echt veel te veel zin in nu. Sporten sla ik wel ff over vandaag, want had ook al naatje geslapen vannacht (3 uur). Heb verder gewoon vers voedsel gekocht en net wat van gegeten, dus dat is goed.

Nu al wel de moed opgegeven wat betreft studie en loopbaan, wat nu maakt dat m'n psyche prioriteit nummer 1 is. Dus geen wedstrijdracen meer terwijl ik gekneusd ben.

[..]

Daar word ik beter en beter in. Al remt het niet, of nauwelijks. Mijn eerste voornemen is strenger voor mezelf zijn wat betreft slapen, eten, sporten, en afspraken nakomen. Had laatst al peper in m'n reet door het besef dat niets doen alleen maar meer shit geeft. Ding is dat het me zo enorm vermoeit, en het ook geen voldoening geeft qua gevoel. Daar zou ik graag vanaf willen.

[..]

Doe ik zeker. Boor nu alles aan dat kan, en geef m'n gezondheid prioriteit. Daar begint immers alles.
[/quote]

Leg de contacten die je kunt wat betreft school en stage. Kan de school je echt niet een beetje helpen, al is het maar met wat begrip? Misschien geeft het opnemen van contact of het regelen van dit soort dingen je nu geen voldoening, maar zie het dan als een puntje wat je dan wel even kunt afstrepen. En verdeel het in kleine doelen, ga niet bij wijze van spreken in 1 week tijd van jezelf eisen dat je en perfect slaapt én 3 s per week sport en oude eetlust hebt, kortom alles goed doet. Maar blijf wel in beweging, want als je helemaal stilvalt duurt de weg terug nog langer.

Ik zit er zelf trouwens qua energie ook doorheen momenteel, kan wel heel grote doelen stellen maar voel al aan dat ik het lastig genoeg vind om overeind te blijven op mijn werk. Volgende week de daadwerkelijk 1e afspraak met een behandelaar, ik pieker en twijfel over bijna alles dus het houdt niet over. Zucht.

quote:

Op dinsdag 8 september 2015 19:01 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik ben een beetje aan het bijlezen hoe ik op andere manieren aan extra vitamine D kan komen (het kan blijkbaar ook met behulp van vooral vis verkregen worden, naast de gebruikelijke vitaminetabletten). Ben gelukkig wel een fan van vis

Ik vind pilletjes makkelijker en houd niet zo van vis.

quote:

[..]

Ruilen voor ritalin ook goed?
Ritalin was dacht ik best wel verslavend, dus heb ik misschien straks via jou een vaste bron van slaappillen

Deal

quote:

[..]

In principe kom ik altijd en immer mn afspraken na. Alleen speelt er dan ook nog iets wat weer net een beetje adners is: Namelijk dat wanneer ik meermalen niet meer geweest ben, de drempel om dat wel weer te gaan of in elk geval weer van me te laten horen, steeds hoger wordt (want wat moet ik dan zeggen?), totdat als het ware de bom klapt en ik besluit gewoon niet meer te gaan (dan hoef ik het ook niet steeds in te plannen terwijl ik weet dat ik toch niet zal gaan bijvoorbeeld..ik weet, tis een beetje achterlijk zo ).

Ik vind dit echt een slechte eigenschap van mezelf, ook al benadeel ik nooit individuen hiermee maar eerder plekken waar ik activiteiten doe (zoals sjoelen of bijvoorbeeld vrijwilligerswerk).

Daarom moet je die eerste keer dat je niet wil gaan dus wel gaan. Want ik denk dat dit voor de meeste mensen geldt.