Het peutertopic (2-4 jaar) deel 169

Oei Cwen, das wel heel rot als paracetamol niet helpt. Ik geloof dat er ook kinder-ibuprofen is, maar mss goed om dat even te overleggen.

Geniet ervan Erish!

Ik had oorontsteking tijdens mijn zwangerschap, ik mocht alleen paracetamol en dat hielp helaas echt helemaal niet tegen de pijn...
Oorontsteking is zo verschrikkelijk pijnlijk ik hoop voor haar dat snel minder wordt.

Ja, pcm haalt dus niks uit, de uitjes op haar oren helpen beter... Zal ML vragen even de kinderibuprofen te vragen bij de apotheek. Ik ben er geen voorstander van, maar dit gaat ook niet. Ze blijft maar huilen .
Heb ook ab gekregen maar het is een virus. Dan helpt dat toch niet?

quote:

Op donderdag 20 augustus 2015 20:57 schreef L-E het volgende:

[..]

Nee, dat kan ik wel begrijpen hoor, zo staan wij er ook in. Ik drukte me wat onhandig uit, vergeef me, ik ben niet zo goed met taal maar ik bedoelde dat ik het heftig vind dat anderen ervoor kunnen kiezen om de dood nog weg te houden. Dat is ons niet gelukt, en ik vind het best enorm verdrietig dat mijn kindjes van 7 en 2 al weten hoe een dode baby er irl uit ziet. En dan niet zomaar een vreemde baby, maar hun zusje.

Dat gesprek met Sillie Was Valentijn de puss van de zwangerschapspics?

Phaidra, dank je voor je ervaring! Ik heb als kind ook vervelende herinneringen aan weggehouden worden, dus wij proberen heel open te zijn in alles.

Even terug naar de peuterorde van de dag: mijnes zegt sinds gisteren houfanjou !

Wat lief van sticker en het is inderdaad heel verdrietig dat je jochies dit al mee hebben moeten maken

Poes was van ons ouderlijk huis, van de opapet in kwestie dus, de hoofdverdachte

Wat zielig cwen, beterschap!

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 16:36 schreef Cwen het volgende:
Ja, pcm haalt dus niks uit, de uitjes op haar oren helpen beter... Zal ML vragen even de kinderibuprofen te vragen bij de apotheek. Ik ben er geen voorstander van, maar dit gaat ook niet. Ze blijft maar huilen .
Heb ook ab gekregen maar het is een virus. Dan helpt dat toch niet?

Misschien om nog meer infectie te voorkomen?

Wij kregen voor E om die reden ab bij waterpokken.

Hopelijk is ze hier snel vanaf, wat een ellende

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 16:36 schreef Cwen het volgende:
Ja, pcm haalt dus niks uit, de uitjes op haar oren helpen beter... Zal ML vragen even de kinderibuprofen te vragen bij de apotheek. Ik ben er geen voorstander van, maar dit gaat ook niet. Ze blijft maar huilen .
Heb ook ab gekregen maar het is een virus. Dan helpt dat toch niet?

Volgens mij doen ze vaak een ab-kuur bij een dubbele oorontsteking. Geloof ook dat het niet ongewoon is om bij een acute middenoorontsteking een bacteriele infectie te krijgen bovenop een virus. Zo'n verstopt oor is een heerlijke broedplaats voor bacterieen.

Hopelijk helpt ibuprofen beter

Wat zielig Cwen.. Toen Eva hier laatst dubbele oorontsteking had kregen we ook AB en dat hielp wel, na een dag of twee was het al minder aan het worden. Het is zo ongelooflijk zielig

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 16:36 schreef Cwen het volgende:
Ja, pcm haalt dus niks uit, de uitjes op haar oren helpen beter... Zal ML vragen even de kinderibuprofen te vragen bij de apotheek. Ik ben er geen voorstander van, maar dit gaat ook niet. Ze blijft maar huilen .
Heb ook ab gekregen maar het is een virus. Dan helpt dat toch niet?

Als het langer aanhoudt kan het wel bacterieel worden. Mijn huisarts gaf na een dag of 5 koorts wel een kuur, daarvoor niet omdat het dan vaak viraal is, en de AB niks doet. Gelukkig kon ik het na de eerste keer sneller herkennen en oplossen met alleen neusspray en PCM. Maar de eerste keer was echt heftig, te lang niks aan gedaan behalve PCM, en dus kon de ontsteking doorzetten. het ging zo'n 36 uur na de eerste pil snel beter.

We hebben het hier even heel moeilijk. Isa wil namelijk niet meer naar bed savonds. Normaal hebben we hier eigenlijk geen problem meer, maar sinds een paar dagen gaat ze echt volledig door het lint. Erger dan ik ooit heb meegemaakt. Als we aankondigen dat ze zo naar bed gaat, gaat ze al protesteren. We hebben een vast ritueel, leggen uit wat er komen gaat, wat de stappen zijn, we vertellen haar zelfs dat ze echt niet meteen hoeft te slapen als we haar in bed leggen, maar dat ze wel naar bed moet, want het is bedtijd. Ze mag best nog met haar knuffeltjes spelen, etc. Zodra we haar in bed leggen ontploft ze, volledig, de dreumesbuien die we gehad hebben zijn er niks bij en ze krijst de hele tijd wanhopig huilend om "mama". Het breekt mijn hart en ik weet niet wat ik er mee moet. We blijven rustig, we gaan naar haar toe, we vertellen weer dat het bedtijd is, etc, maar zodra we dan de kamer uit gaan is het krijsen. Gisteren zijn we tot 11 uur bezig geweest (vanaf 7 uur) en hebben we haar uiteindelijk bij ons in bed genomen want ook wij hebben slap nodig. Om middernacht kon ik haar uiteindelijk slapend over leggen. Ik ben heel erg tegen laten huilen, maar we weten het echt even niet meer. Iemand nog tips?

He bah, Spirit
Wel heel erg herkenbaar, 1,5 jaar lang geen problemen met het naar bed brengen gehad en van de ene op de andere dag werd ze hysterisch zodra ik de deur uitliep. Er was niks veranderd aan het bedritueel. Na 2 weken lang haar op mijn schoot te hebben gehad tot ze wat was gekalmeerd en (half slapend) terug te leggen was in bed, hebben we een matras naast haar bed gelegd en zijn er naast gaan liggen tot ze sliep. In het begin duurde het lang, maar na een paar dagen groeide het vertrouwen dat we niet weg gaan, denk ik. We (afhankelijk wie haar naar bed brengt), blijven er nog steeds bij, maar nu duurt het meestal maar 10 min.

Is het een optie om er bij te blijven tot ze slaapt?

[ Bericht 0% gewijzigd door Sylver_ op 21-08-2015 21:40:22 ]

Ik zou er ook bijblijven tot ze slaapt. Het kost je je avond en dat is ruk. Maar het klinkt voor mij toch echt als geen vertrouwen in haar kamer/bed/slaap. Heeft ze een nachtmerrie gehad of kan ze uitleggen wat er is?

Wij hebben een soortgelijk iets met M gehad. Bij hem blijven hielp toen ook niet, hij bleef dan overstuur. Wij namen hem altijd mee naar beneden. Even wat water drinken, beetje tv kijken en dan weer opnieuw proberen. Ging uiteindelijk ook weer vanzelf over.

Wat voor AB heb je gekregen Cwen? Wij hadden er namelijk gister 1 gekregen voor Kyan en daar ging hij dus echt van over zijn nek, zo zielig. Dus vanmorgen belde ik met de assistent dat er wat anders moest komen, zei zij, oh ja die is echt HEEL veel. En bedankt arts in opleiding.

Nu hebben we toch maar een zalf voor zijn teen gekregen in de hoop dat het voldoende werkt anders moeten we weer terug (afgelopen zaterdag trok hij de wc deur over zijn grote teen heen en die is nu dus ontstoken).

Spirit hier konden we bij beide kinderen weg als ze naar bed gingen tot ongeveer 1,5 jaar. Vanaf dat moment moeten we bij ze blijven tot ze slapen. Bij Kyan gewoon in zijn kamer aanwezig zijn. Yaro moet ons echt voelen, dus een hand op zijn rug leggen bijvoorbeeld (buikslaper). Hier duurt het inderdaad nu vaak maar 5-10 min. Blijkbaar hebben onze kinderen dat nodig dus gaan wij er wel in mee.

Met Yaro wil ik straks als hij weer in zijn structuur zit op school wel gaat opbouwen naar zelf slapen, door bijvoorbeeld te zeggen dat hij dan nog wat mag lezen ofzo.

We hebben amoxiciline 250 mg/ 5ml. Nog niet gegeven, wil dat wakker als ik het geef. Volgens mij had ze dat vorig jaar ook en toen ging het goed.

Die had Kyan geloof ik ook met 4 maanden en ging hier ook goed. Wij hadden nu claritroycine zelfde dosering. Maar dat was dus geen succes.
Ik vond het prima om naar de arts in opleiding te gaan, ook geen probleem toen ze zei even opzoeken welke vloeibaar is. Maar wel dat ze dan iets voorschrijft wat echt heel vies is. Iets waarvan de assistente dat wel weet en waar blijkbaar dus ook andere oplossingen voor zijn.

Maar goed, nu zalf want ik denk niet dat ik er nu opnieuw een drankje in had gekregen. Hopelijk werkt dit voldoende.

Denk dat het bij E dan wel mee zal vallen morgen.

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 23:03 schreef As1981 het volgende:
Die had Kyan geloof ik ook met 4 maanden en ging hier ook goed. Wij hadden nu claritroycine zelfde dosering. Maar dat was dus geen succes.
Ik vond het prima om naar de arts in opleiding te gaan, ook geen probleem toen ze zei even opzoeken welke vloeibaar is. Maar wel dat ze dan iets voorschrijft wat echt heel vies is. Iets waarvan de assistente dat wel weet en waar blijkbaar dus ook andere oplossingen voor zijn.

Maar goed, nu zalf want ik denk niet dat ik er nu opnieuw een drankje in had gekregen. Hopelijk werkt dit voldoende.

Denk dat het bij E dan wel mee zal vallen morgen.

Soms is het vieze middel de beste en dan kiezen ze daar voor en niet voor bijv de zalf die misschien minder effectief is of langer duurt voordat het aan slaat etc... Dat ze nog nooit wat hebben gevonden op de smaak van medicijnen

Hier om half 6 mama ik ben wakker, nog even bij ons in bed wilde hij na 10 min ook niet meer terug naar eigen kamer boekjes lezen enzo, 6 uur mama heb gepoept luier uit en schoongepoetst nog evem laten spelen 6.10 mama luier uit

quote:

Op zaterdag 22 augustus 2015 07:46 schreef Goitske het volgende:

[..]

Soms is het vieze middel de beste en dan kiezen ze daar voor en niet voor bijv de zalf die misschien minder effectief is of langer duurt voordat het aan slaat etc... Dat ze nog nooit wat hebben gevonden op de smaak van medicijnen

Dat snap ik maar dat was in dit geval niet zo.

Ja ze twijfelde of de zalf het zou redden dus samen besloten voor het drankje. Maar daar had er ook een andere keus in geweest. Maar goed laten we hopen dat de zalf aan gaat slaan.

Oh vervelend is dat As!
Ik heb dat vorig jaar ook gehad bij de oudste volgens mij. Dat de jongste een AB had die goed werkte en niet zo heeeeel vies was. En dat F (toevallig ook bij een ha in opleiding) ook die claritromycine (dacht ik) kreeg. Ging best moeizaam
Ik heb ook wel eens voor de vieze ab gekozen, omdat dat die in 3 giften klaar was en de andere moest een week, 3x per dag.
Amoxiciline gaat eigenlijk altijd wel goed bij ze.
Zo klinkt het ook of ze heel vaak ab krijgen he Maar vorig jaar had de jongste een hele erge uitbraak van hand, voet, mondziekte waar ook iets van krentenbaard bij zat en daar is best wat ab voor nodig geweest tot dat over was (ze zaten met 3 huisartsen te kijken naar de blaren die ze had op dr voetje, was echt super zielig).
Verder wat oorontstekingen en keelontstekingen enzo

Wij zijn gisteren teruggekomen van vakantie. 2 weken naar Duitsland geweest en het was zo ontzettend fijn We hadden een huisje aan de speeltuin geboekt, dus ze konden lekker zelf naar de speeltuin toegaan. We hebben ook heel veel geluk gehad qua weer, 3 dagen was het wat slechter, rest van de tijd gewoon korte broeken weer.
We vonden het allemaal jammer dat het weer voorbij was

quote:

Op vrijdag 21 augustus 2015 20:00 schreef Spirit82 het volgende:
We hebben het hier even heel moeilijk. Isa wil namelijk niet meer naar bed savonds. Normaal hebben we hier eigenlijk geen problem meer, maar sinds een paar dagen gaat ze echt volledig door het lint. Erger dan ik ooit heb meegemaakt. Als we aankondigen dat ze zo naar bed gaat, gaat ze al protesteren. We hebben een vast ritueel, leggen uit wat er komen gaat, wat de stappen zijn, we vertellen haar zelfs dat ze echt niet meteen hoeft te slapen als we haar in bed leggen, maar dat ze wel naar bed moet, want het is bedtijd. Ze mag best nog met haar knuffeltjes spelen, etc. Zodra we haar in bed leggen ontploft ze, volledig, de dreumesbuien die we gehad hebben zijn er niks bij en ze krijst de hele tijd wanhopig huilend om "mama". Het breekt mijn hart en ik weet niet wat ik er mee moet. We blijven rustig, we gaan naar haar toe, we vertellen weer dat het bedtijd is, etc, maar zodra we dan de kamer uit gaan is het krijsen. Gisteren zijn we tot 11 uur bezig geweest (vanaf 7 uur) en hebben we haar uiteindelijk bij ons in bed genomen want ook wij hebben slap nodig. Om middernacht kon ik haar uiteindelijk slapend over leggen. Ik ben heel erg tegen laten huilen, maar we weten het echt even niet meer. Iemand nog tips?

Spirit, slaapt ze 's middags nog?

E stribbelt ook enorm tegen als ze 's middags heeft geslapen, en rekt alles dan zo dat ik een uur later pas weer beneden ben, om vervolgens zichzelf nog minstens een uur wakker te houden met verhaaltjes en liedjes.

Als ze niet slaapt, eten we supervroeg, en gaat ze daarna zonder morren naar bed, en is stil zodra ik liedjes heb gezongen en de kamer uitloop.

Long story short: is Isa misschien gewoon nog niet moe genoeg?

Sonnetje, wat een ideale locatie van dat huisje!

Spirit hier hebben ze beide soms wat meer behoefte aan mama en papa bij het naar bed gaan. Bang, alleen, verdrietig, van alles kan er mis zijn. In mijn ervaring gaat dat het snelste over als je mee veert en haar je nabijheid gunt