TTK LPT - Going to California.

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 02:47 schreef PeteSampras het volgende:
Dat natuurlijk ook allemaal, maar ook... IR weet het wel en is bij deze alvast van harte uitgenodigd!

Leuk! Nog suggesties?

Koekepan is overigens vandaag jarig. Laten we allemaal zwijgen over iets waar we niet over kunnen spreken.

Ik begin wel:

quote:

quote:

quote:

Op donderdag 23 juli 2015 04:26 schreef Mainport het volgende:
Ik ervaar dat het eigenlijk alleen maar makkelijker wordt naarmate je ouder wordt

Ja, met je eens. Niet alles trouwens, je krijgt er ook wel andere zorgen of problemen voor terug. Maar over het algemeen vind ik het ook echt makkelijker.

En verder zal ik maar even proberen te zwijgen dan. .

Kijk ik op mijn loonstrookje, moet ik pensioenpremie betalen. Wat is dat voor streek? Zodat die pensioenfondsen weer met derivaten kunnen gokken zeker. Bovendien, waar hebben oude mensen geld voor nodig

Al die woede, geveinsd of wezenlijk, wie zal het zeggen? Ik vind de woede wel aangenaam, meer mensen zouden dat moeten doen

Woede is de nieuwe mindfullness.

Laat ik dan maar een schrijflesje geven.

De jury van de BNG Literatuurprijs concludeert over de oogst van 2014: “Te weinig durf, te povere stilistische en compositorische middelen, geen urgentie, zozeer dat de vraag opkomt: waren deze boeken wel uitgegeven als de auteur niet jong en niet onweerstaanbaar aantrekkelijk was geweest?”

Geen urgentie, te weinig ‘soortelijk gewicht’, deftige manieren om te zeggen: leuk, maar wat heb ik eraan.

De les van vandaag is dat we een aanname moeten maken. De aanname is dat het manco bij de vorm van de roman ligt; voordat je tot de kern komt moet je je door een structuur heen worstelen die niet waarachtig is en bovendien niets toevoegt. De journalistieke stukken van een Grunberg zijn daardoor veel interessanter dan zijn romans. Schrijvers hebben het achterhaalde idee dat een roman in de eerste plaats een verhaaltje moet zijn - stel je voor dat schilders nog steeds in de figuratieve fase zouden zitten.

Een Duitse theaterregisseur verklaarde de dialoog dood. Hij zei: een dialoog is in feite altijd een grap. De tijd is aangebroken voor de monoloog, ook in de literatuur.

Schrijvers, trek je niets aan van dramaturgische conventies en schrijf je boek in monoloogvorm, gespeend van overbodige kunstgrepen en melodrama. Toon je ideeën naakt aan de wereld en kom er eventueel achter dat je ideeën bij nader inzien toch niet zo veel om handen hebben. Dan is dat in ieder geval duidelijk.

quote:

Op vrijdag 24 juli 2015 09:19 schreef Bosbeetle het volgende:
Woede is de nieuwe mindfullness.

quote:

Op vrijdag 24 juli 2015 09:54 schreef Mainport het volgende:
Laat ik dan maar een schrijflesje geven.

De jury van de BNG Literatuurprijs concludeert over de oogst van 2014: “Te weinig durf, te povere stilistische en compositorische middelen, geen urgentie, zozeer dat de vraag opkomt: waren deze boeken wel uitgegeven als de auteur niet jong en niet onweerstaanbaar aantrekkelijk was geweest?”

Geen urgentie, te weinig ‘soortelijk gewicht’, deftige manieren om te zeggen: leuk, maar wat heb ik eraan.

De les van vandaag is dat we een aanname moeten maken. De aanname is dat het manco bij de vorm van de roman ligt; voordat je tot de kern komt moet je je door een structuur heen worstelen die niet waarachtig is en bovendien niets toevoegt. De journalistieke stukken van een Grunberg zijn daardoor veel interessanter dan zijn romans. Schrijvers hebben het achterhaalde idee dat een roman in de eerste plaats een verhaaltje moet zijn - stel je voor dat schilders nog steeds in de figuratieve fase zouden zitten.

Een Duitse theaterregisseur verklaarde de dialoog dood. Hij zei: een dialoog is in feite altijd een grap. De tijd is aangebroken voor de monoloog, ook in de literatuur.

Schrijvers, trek je niets aan van dramaturgische conventies en schrijf je boek in monoloogvorm, gespeend van overbodige kunstgrepen en melodrama. Toon je ideeën naakt aan de wereld en kom er eventueel achter dat je ideeën bij nader inzien toch niet zo veel om handen hebben. Dan is dat in ieder geval duidelijk.

Dan is brusselmans - mogelijke memoires wel een goede roman waar hij alle stijlfiguren loslaat (zelfs leestekens) alhoewel dat natuurlijk ook weer een stijlfiguur is. Eigenlijk zijn Brusselmans boeken over het algemeen al monologen van hemzelf over hemzelf die over straat loopt.

Volgens mij zijn er in het schrijverschap evengoed eindeloos veel verschillende stijlen en dwalingen te vinden. Je kan het zo gek niet bedenken of iemand heeft het al eens gedaan, bedoel ik maar. Wat dat betreft doet het weinig of niets onder voor de schilderkunst. En verder zijn schrijven en schilderen natuurlijk totaal verschillende methodes die zich niet echt met elkaar laten vergelijken.

Als mijn ideeën eens niet zo veel om handen zouden hebben, dan zou ik ze vragen of ze misschien een keer konden stofzuigen, of zo.

Humor om te lachen

quote:

Op vrijdag 24 juli 2015 17:57 schreef DO2 het volgende:
Volgens mij zijn er in het schrijverschap evengoed eindeloos veel verschillende stijlen en dwalingen te vinden. Je kan het zo gek niet bedenken of iemand heeft het al eens gedaan, bedoel ik maar. Wat dat betreft doet het weinig of niets onder voor de schilderkunst. En verder zijn schrijven en schilderen natuurlijk totaal verschillende methodes die zich niet echt met elkaar laten vergelijken.

Er is natuurlijk van alles geschreven op allerlei manieren. Maar er is eigenlijk maar weinig echt goeds geschreven. Als ze dat goede nu maar telkens zouden herhalen, dan hoorde je mij niet klagen. Het interesseert mij werkelijk niets of er nu een nieuwe stijl gebruikt wordt (voor zover dat dan mogelijk is) of niet.

Verder heb ik vorige week de 4-daagse maar weer eens gelopen. Dat was ook goed.

Ik merkte wel dat ik oud begin te worden. Niet wat het lopen betreft, dat ging net zo goed als altijd. Maar wel wat betreft de begeestering van de vrouwen langs de kant. Ik liep samen met een veel jongere collega. Die werd enthousiast toegezwaaid en de meisjes stootten elkaar aan als hij langskwam.

Het enige wat de aftakeling nog kan compenseren in het oog van het vrouwvolk is natuurlijk geld. Dit topic: SEX / Fetish: Geld afstaan aan leuke /shopperige meiden en dames deel 2 heb ik dan ook met interesse gevolgd. Normaal wordt iemand met een fetish enkel uitgelachen door mannelijke fokkers en vrouwen laten zich al helemaal niet zien. Zo'n topic waarin iemand openbaart dat hij als een baby luiers wil volpoepen en zich vervolgens wil laten verschonen bloedt al na 30 posts dood. Dit topic is al aan deel 2 toe en er melden zich allerlei vrouwen die 'oprecht' geinteresseerd zijn in het hoe en waarom van de fetisch, etc. Grappig en triest tegelijkertijd.

Wat is het heerlijk om Lienekien in andere topics aan het werk te zien. Eerst komt altijd een suggestieve vraag, waaruit blijkt dat mevrouw het er niet mee eens is. Ze gaat door met deze vraagvorm naar de bekende weg totdat men in alle redelijkheid haar zat is, waarna de gekrenkte en gepikeerde posts volgen. Werkelijk een genot, elke keer weer.

Dat, of ze komt als een donderslag bij heldere hemel binnenvallen om iemand op een spelfout te wijzen. Je vraagt je af waar ze het allemaal voor doet

quote:

Op zondag 26 juli 2015 18:00 schreef LXIV het volgende:
Ik merkte wel dat ik oud begin te worden. Niet wat het lopen betreft, dat ging net zo goed als altijd. Maar wel wat betreft de begeestering van de vrouwen langs de kant. Ik liep samen met een veel jongere collega. Die werd enthousiast toegezwaaid en de meisjes stootten elkaar aan als hij langskwam.

Het verbaast me juist dat ik over het algemeen nog steeds word gezien als een jonkie. Als de mensen om je heen ouder zijn dan jij, dan blijf je altijd de bambina, dat blijkt wel weer.

Volgende keer met een oudere collega gaan lopen.

Ik droomde vannacht dat JAM een Hitler-gerelateerd symposium ging organiseren en dat ik daarom bij Koekepan langsging. Het was erg gezellig bij hem thuis, dat weet ik nog.

quote:

Op maandag 27 juli 2015 09:35 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Het verbaast me juist dat ik over het algemeen nog steeds word gezien als een jonkie. Als de mensen om je heen ouder zijn dan jij, dan blijf je altijd de bambina, dat blijkt wel weer.

Volgende keer met een oudere collega gaan lopen.

Als ik met oude mensen omga zeggen ze "Ja, maar jij bent nog jong". Ga ik met jongeren om zeggen ze "Jij bent al oud". Een reden te meer om met ouderen om te gaan.

Richt je je niet gewoon op te jonge vrouwen Loewies?

quote:

Op maandag 27 juli 2015 11:56 schreef Z het volgende:
Richt je je niet gewoon op te jonge vrouwen Loewies?

Dat sowieso.

quote:

Op maandag 27 juli 2015 09:35 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Het verbaast me juist dat ik over het algemeen nog steeds word gezien als een jonkie. Als de mensen om je heen ouder zijn dan jij, dan blijf je altijd de bambina, dat blijkt wel weer.

Volgende keer met een oudere collega gaan lopen.

In mijn familie was ik altijd verreweg de jongste. Maar nu ik 40 word, concludeerden mijn zussen: 'als zelfs ons jongste zusje 40 is, zijn we echt oud'. Dus geniet er nog even van, zou ik zeggen.