Ik denk ook dat internet er veel mee te maken heeft, het is zoveel makkelijker om informatie te vinden. En de opkomst van lactatiekundigen wellicht ook?!
Er is een poos best wel ondermijnend gedaan over borstvoeding, de waarde ervan.
Toen ik werd geboren stond er bijvoorbeeld diezelfde week in de krant dat borstvoeding slecht was omdat er bepaalde stoffen in zaten... Mijn moeder trok zich daar niets van aan, maar het zegt wel iets over de tendens die er toen heerste. Inmiddels is het wel weer duidelijk geworden (logischerwijs) dat borstvoeding toch wel erg goed is voor je baby
(Hee, die natuur is zo achterlijk nog niet hoor!) En die informatie kun je ook nog eens veel makkelijker zelf vinden. Waar je vroeger afhankelijk was van wat je moeder of een hulpverlener je vertelde, of een boek uit de bibliotheek, kun je nu zo snel allerlei andere kanten, feiten, meningen en verhalen vinden.
Over bijtende kindjes:
Hier een kindje dat niet heeft gebeten. Nou ja, 2 of 3x maar ik denk dat dat te maken had met gevoelens in haar mond (tandjes, dan wilde ze heel graag op dingen bijten en ik vermoed ook echt per ongeluk in m'n tepel). En bij mij was dat zo gevoelig, dat ik dan onmiddellijk moest afkoppelen en ze pas een paar uur later weer mocht drinken, ik denk dat ze dat ook wel aanvoelde
De fase van het bijten, of eigenlijk dat ik zelf het gevoel had dat ik niet kon inschatten wanneer ze dat eventueel zou doen, vond ik ook maar best kort. Op een gegeven moment is er minder behoefte aan bijten vanwege tandjes, en dan is er ook geen noodzaak verder. Ze begrijpen al best wel snel dat een tepel niet is om te bijten maar om uit te drinken, het is één van de primaire levensbehoeften, eten bij je mama.
Ik denk dus dat het best kan helpen om, als je kindje bijt, af te koppelen en even te wachten met verder drinken. In de tussentijd kun je uitleggen (hoe klein je kindje ook is) dat het pijn doet en dat je even moet bijkomen. Intussen is de situatie ook meteen 'gereset' en kun je het opnieuw proberen. Ik denk dat de meeste kindjes niet expres doorgaan met bijten als ze merken dat dat een averechts effect heeft, bijv. dat je dan (tijdelijk) geen drinken/eten krijgt bij mama. Wellicht bijten ze een paar keer, maar hopelijk voelen ze dan aan dat dat niet de bedoeling is (voor zowel hun mama, waarbij het pijn doet, als voor zichzelf).