Met uitsterven Bedreigd #2

quote:

Op zaterdag 11 november 2017 09:11 schreef Perrin het volgende:
Wow! Bizar dat het zo goed geconserveerd is gebleven. Hopelijk hebben ze er veel aan, wat betreft DNA-onderzoek.

Inderdaad, spectaculaire vondst.
Het artikel was niet volledig, heb het even aangevuld.

16-11-2017

Jachttrofeeën van olifanten importeren uit Zambia of Zimbabwe was verboden in de VS. Trump draait dat nu terug


 © Photo News - Een man poseert met een geschoten olifant.

Dieren De Trump-administratie verwijst de ban op het importeren van jachttrofeeën van gedode olifanten in Zimbabwe en Zambia naar de vuilbak. Dat betekent dat Amerikanen binnenkort op de bedreigde Afrikaanse dieren kunnen jagen en naar believen slagtanden, hoofden en slurven mee naar huis kunnen nemen.

“Een verwerpelijke, schandalige actie”, laken dierenrechtenactivisten. Dat eerder ook triomfantelijke jachtfoto’s van de zonen van president Donald Trump opdoken, doet de gemoederen alleen maar meer verhitten.

In 2014 stelde toenmalig president Barack Obama een verbod in op het importeren van jachttrofeeën van olifanten gedood in Zimbabwe en Zambia. De restricties werden in het leven geroepen omdat de Afrikaanse olifantenpopulatie stevig was gedaald en de Amerikaanse overheid via de US Endangered Species Act bedreigde diersoorten in andere landen wilde beschermen.

“Duurzame conservatie”

Volgens de Trump-administratie zal de maatregel helpen om de olifantenpopulaties beter te managen. “Legale, goed gereguleerde sportjacht als onderdeel van een sterk beheerprogramma kan in het voordeel zijn van het behoud van sommige soorten”, stelt de US Fishing and Wildlife Service. De Safari Club International, een wereldwijd netwerk van jagers, is verheugd. “We appreciëren de inspanningen om barrières voor duurzame conservatie voor Afrikaans wild te verwijderen”, reageert SCI-directeur Paul Babaz.

Dat president Trump de ban terugdraait gaat evenwel vooral gepaard met kritiek. Dierenorganisaties zijn woedend en spreken van een zware klap voor de internationale campagne tegen ivoorhandel, stroperij en jachttoerisme. Boos wordt herinnerd aan de verguisde foto’s van Trumps zonen Donald Junior en Eric Trump. Daarop poseerden zij apetrots met onder meer een geschoten luipaard en een staart van een geschoten olifant, na een gezellig potje jagen in Zimbabwe. Volgens Donald Junior was er geen sprake van “verspilling”. “De dorpelingen waren heel blij met het vlees”, reageerde hij op de commotie.

Het vuur van de ivoormarkt lijkt eindelijk een beetje uit te doven. Het laatste dat we nodig hebben is een plotse zuurstofboost van een ondoordachte beleidsverandering

Save The Elephants


 © Thinkstock.

De organisaties beargumenteren dat de beslissing enkel maar illegale stroperij en doden van olifanten zal aanmoedigen. “Elke dag worden 100 olifanten vermoord”, stelt The Elephant Project. “Het zullen er nu alleen maar meer worden.” Ook Save The Elephants veroordeelt de zet. “Dit ondermijnt de belangrijke verboden in de ivoorhandel. Het vuur van de ivoormarkt lijkt eindelijk een beetje uit te doven. Het laatste dat we nodig hebben is een plotse zuurstofboost van een ondoordachte beleidsverandering.” “We kunnen niet rechtstreeks controleren wat er gebeurt in andere landen”, vertelt Wayne Pacelle, voorzitter en CEO van de Humane Society of the United States aan CNN. “Maar wat we kunnen controleren is een restrictie op de import van stukken dieren. Met deze beslissing gaan olifanten die helemaal niemand lastigvallen, worden doodgeschoten door rijke Amerikanen.” Pacelle wijst er ook op dat Zimbabwe ”één van de meest corrupte landen ter wereld” is.


Donald Trump Jr met een olifantenstaart die hij net lijkt afgesneden te hebben in Zimbabwe.
 © Twitter - Donald Trump Jr met een olifantenstaart die hij net lijkt afgesneden te hebben in Zimbabwe.


Donald Junior en Eric Trump met een dood luipaard in Zimbabwe.
 © Twitter - Donald Junior en Eric Trump met een dood luipaard in Zimbabwe.

(HLN)

27-11-2017

Het is 5 voor 12 voor deze walvissoort. “Nog maar 100 vrouwelijke exemplaren over”


 © thinkstock - Wereldwijd zijn er nog maar zo'n 100 vrouwelijke noordkapers meer over die zich kunnen voortplanten, schatten wetenschappers.

Wetenschap & Planeet Het aantal exemplaren van de noordkaper, de meest bedreigde walvis van de Atlantische Oceaan, gaat ineens drastisch achteruit. Er zijn maar honderd vrouwelijke noordkapers meer over.

De laatste twintig jaar leek de noordkaper zich te herstellen maar de laatste jaren gaat het ineens sterk achteruit met deze bedreigde walvis. Mariene biologen schatten dat er maar 100 vrouwelijke noordkapers meer over zijn die zich kunnen voortplanten. In 2010 waren er nog 500 noordkapers.

De noordkaper wordt zo mogelijk de eerste grote walvis die helemaal verdwijnt in de moderne tijd.

Vissersnetten

Steeds meer noordkapers raken verstrikt in de netten van vissersschepen. Soms slepen ze dat enorme extra gewicht maandenlang mee, waardoor ze uitgeput raken. De laatste tien jaar is het aantal noordkapers dat sterft door vissersnetten verdubbeld.

2017 blijkt een rampjaar te zijn. Er zijn al zeker zestien dode noordkapers gevonden. Van de dieren die wel overleven, daalt de vruchtbaarheid. Het aantal geboortes daalt snel. Uitgeputte, ondervoede exemplaren planten zich niet meer voort.

Vorig jaar wees een Amerikaanse studie er ook al op dat het niet goed gaat met de noordkaper.

Jachtverbod

In 1935 was de Noord-Atlantische noordkaper bijna uitgestorven. Door een verbod op de jacht kwamen er langzaam weer walvissen bij. In 1992 waren er 295, en de laatste twintig jaar groeide het aantal sneller. Maar aan dat herstel is dus een eind gekomen.

(HLN)

05-12-2017

David Attenborough waarschuwt: “Oceanen nooit tevoren zo erg bedreigd als nu”


 © BBC NHU 2017 - David Attenborough.

Dieren Het gaat niet goed met het leven in de oceanen van onze planeet. Volgens de wereldberoemde documentairemaker David Attenborough zijn de zeeën nooit tevoren zo erg bedreigd als vandaag. In de laatste aflevering van Blue Planet II toont Attenborough de desastreuze schade die de mens aanricht. Van klimaatverandering over plastiekvervuiling en overbevissing tot hinderlijk lawaai.

De oceanen zijn een vitaal onderdeel van ons globaal ecosysteem, stelt Attenborough, wat maakt dat alle toekomstige leven op aarde zal afhangen van het menselijke handelen. Vandaag staan de zeewateren onder de grootste bedreiging ooit in de hele geschiedenis, waarschuwt de natuurliefhebber, zondagavond op de BBC in de laatste episode van de documentairereeks Blue Planet II.


 © BBC/Alex Mustard 2017 - Uit Blue Planet II: een koraalrif in Fiji.

Attenborough kreeg in het verleden weleens de kritiek te slikken dat hij te licht zou stappen over de menselijke verwoestingen van onze planeet. Zondag zal hij dat onderwerp alvast een hele uitzending lang aanpakken.

“Jarenlang dachten we dat de oceanen zo uitgestrekt waren en dat er zo oneindig veel bewoners waren dat niets wat we deden er een effect op kon hebben. Maar nu weten we dat dat verkeerd was”, zegt Attenborough. “Het is nu duidelijk dat onze handelingen een aanzienlijke impact hebben op ’s werelds oceanen. Ze worden vandaag bedreigd als nooit tevoren in de menselijke geschiedenis. Veel mensen geloven dat de oceanen een crisispunt hebben bereikt.” Hij besluit: “We hebben natuurlijk de verantwoordelijkheid om goed te zorgen voor onze blauwe planeet. De toekomst van de mensheid, en van alle leven op aarde, hangt nu van onszelf af.”


 © BBC NHU 2017

De productie van Blue Planet II zegt dat ze in de reeks niet buiten de kwalijke impact van de mens op de zeeën kon. “Dat zou geen waarheidsgetrouwe weergave zijn. We tonen het gewoon zoals het is, en dat is best choquerend”, klinkt het. Zoals de albatroskuikentjes die sterven omdat ze plastiek opeten, dat hun ouders voor voedsel aanzien. Té vreselijk om uit te zenden, vonden de makers zelfs. Of zoals het Great Barrier Reef, dat de ploeg vorig jaar filmde en dat op schrijnende wijze aan het verbleken is door de klimaatopwarming, die de temperaturen van het zeewater doet stijgen. Ook op Antarctica, waar de situatie eveneens aan sneltempo aan het veranderen is.

Gelukkig is er ook wel beter nieuws, met de heropleving van de potvissen in Sri Lanka en van het haringbestand in Noorwegen, met dank aan menselijke maatregelen. Maar we zullen moeten blijven inspanningen leveren voor de oceanen, is de duidelijke boodschap.


 © BBC/Rachel Butler


(HLN)

Gisteren of eergisteren was in het nieuws dat het aantal insecten in Nederland de afgelopen 30 jaar met 75% is afgenomen. Dat was laatst ook al in Duitslland geconstateerd.

quote:

Op donderdag 7 december 2017 20:54 schreef Wombcat het volgende:
Gisteren of eergisteren was in het nieuws dat het aantal insecten in Nederland de afgelopen 30 jaar met 75% is afgenomen. Dat was laatst ook al in Duitslland geconstateerd.

Heb ik iets van meegekregen idd

25-12-2017

Verhitte discussie over uitstervende wolvenroedel: gaat ook de allerlaatste ‘lone wolf’ eraan?



In Amerika is er volop discussie over een uitstervende wolvenroedel. Ingrijpen of laten sterven, dat is de vraag.

Ooit vroor het zo streng langs de Canadees-Amerikaanse grens dat een roedel Canadese wolven over het ijs naar het Amerikaanse Isle Royale kon trippelen. Een onbewoond eiland, 25 kilometer van de Canadese oever die een slordige 70 kilometer lang is en nog eens tien breed. Er woonden al elanden. De komst van de wolven bood wetenschappers uit heel de wereld een uniek openluchtlaboratorium om te volgen hoe roof- en prooidier zich tot elkaar verhouden.

Ze arriveerden in 1949 en op zijn hoogtepunt - in de jaren ’80 - telde de roedel 80 wolven. Daarna ging het bergaf. Door de opwarming van de aarde vroor het Bovenmeer nooit meer zo ver dicht dat andere roofdieren de oversteek waagden. Daarnaast bleek de populatie erg kwetsbaar door inteelt. De laatste jongen waren ziek en een aantal verongelukte. Vorig jaar waren er nog amper twee wolven over. Trieste luchtbeelden circuleerden van een mannetje en zijn dochter, beide afstammelingen van dezelfde wolvin. Het mannetje is daarna niet meer gezien. Bewegingscamera’s van de universiteit van Michigan spotten recent alleen nog het vrouwtje.

Discussie

Half Amerika kijkt toe hoe letterlijk een lone wolf strijdt tegen eenzaamheid op het Isle Royale. Haar lot zorgt voor veel discussie. De vraag is simpel: blijven we toekijken hoe ook de laatste wolvin van een eens beroemde roedel sterft of mogen we ingrijpen in de natuur en ‘verse’ wolven invliegen?

Ook de Nederlandse wolvenexpert Maurice La Haye, onderzoeker van de Zoogdiervereniging, volgt de discussie. “De stellingen in Amerika zijn heel erg extreem geworden. Je kunt zeggen: het is de natuur, we laten dit gaan. Dan zal je zien dat de elandenpopulatie op het eiland gaat groeien en dan krijg je veel meer dierenleed en schade. In de natuurlijke situatie vriest dat meer weleens dicht en komen er nieuwe wolven, maar door klimaatopwarming is die kans afgenomen. Er is een systeem op het eiland waarin wolven hun rol hebben. Wat mij betreft is invliegen prima.”


 © RV - Een nachtopname, afgelopen zomer, door een automatische camera. Waarschijnlijk is het de wolvin, de laatste 'lone wolf'.

Stel: er loopt een eenzame wolf door België of Nederland. Zouden wij die ook een partner moeten bieden? La Haye: “Dat zou je kunnen bedenken, maar mijn antwoord is: die tweede komt er vanzelf wel. Daar zijn geen strenge winters voor nodig. Isle Royale is echt een ander verhaal.”

Inmiddels neigen de Amerikaanse beheerders van het natuurpark dat Isle Royale ook is, naar een oplossing zoals La Haye die voorstaat. Woordvoerster Liz Valencia hint op een lokaal tv-station dat er een plan is om de komende drie jaar tot 30 wolven in te vliegen. “We hebben gekeken naar het eiland, naar de vegetatie, naar de elandenpopulatie die elk jaar met twintig procent groeit en alle ongewenste verandering die dreigen als we geen wolven herintroduceren”, aldus Valencia.

Op het eiland lopen inmiddels ruim 1.600 elanden rond, die volop dennenbomen wegvreten. Volgens wetenschappers kan dat nog een paar jaar zo doorgaan en dan zullen de elanden bij honderden doodgaan van de honger. Het eiland is dan simpelweg kaalgevreten. Ook dat moet dan maar gebeuren, vinden tegenstanders van nieuwe wolven.

In januari wordt het definitieve besluit genomen



(HLN)

quote:

Op donderdag 7 december 2017 08:50 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
05-12-2017

David Attenborough waarschuwt: “Oceanen nooit tevoren zo erg bedreigd als nu”

[ afbeelding ]
 © BBC NHU 2017 - David Attenborough.

Dieren Het gaat niet goed met het leven in de oceanen van onze planeet. Volgens de wereldberoemde documentairemaker David Attenborough zijn de zeeën nooit tevoren zo erg bedreigd als vandaag. In de laatste aflevering van Blue Planet II toont Attenborough de desastreuze schade die de mens aanricht. Van klimaatverandering over plastiekvervuiling en overbevissing tot hinderlijk lawaai.

De oceanen zijn een vitaal onderdeel van ons globaal ecosysteem, stelt Attenborough, wat maakt dat alle toekomstige leven op aarde zal afhangen van het menselijke handelen. Vandaag staan de zeewateren onder de grootste bedreiging ooit in de hele geschiedenis, waarschuwt de natuurliefhebber, zondagavond op de BBC in de laatste episode van de documentairereeks Blue Planet II.

[ afbeelding ]
 © BBC/Alex Mustard 2017 - Uit Blue Planet II: een koraalrif in Fiji.

Attenborough kreeg in het verleden weleens de kritiek te slikken dat hij te licht zou stappen over de menselijke verwoestingen van onze planeet. Zondag zal hij dat onderwerp alvast een hele uitzending lang aanpakken.

“Jarenlang dachten we dat de oceanen zo uitgestrekt waren en dat er zo oneindig veel bewoners waren dat niets wat we deden er een effect op kon hebben. Maar nu weten we dat dat verkeerd was”, zegt Attenborough. “Het is nu duidelijk dat onze handelingen een aanzienlijke impact hebben op ’s werelds oceanen. Ze worden vandaag bedreigd als nooit tevoren in de menselijke geschiedenis. Veel mensen geloven dat de oceanen een crisispunt hebben bereikt.” Hij besluit: “We hebben natuurlijk de verantwoordelijkheid om goed te zorgen voor onze blauwe planeet. De toekomst van de mensheid, en van alle leven op aarde, hangt nu van onszelf af.”

[ afbeelding ]
 © BBC NHU 2017

De productie van Blue Planet II zegt dat ze in de reeks niet buiten de kwalijke impact van de mens op de zeeën kon. “Dat zou geen waarheidsgetrouwe weergave zijn. We tonen het gewoon zoals het is, en dat is best choquerend”, klinkt het. Zoals de albatroskuikentjes die sterven omdat ze plastiek opeten, dat hun ouders voor voedsel aanzien. Té vreselijk om uit te zenden, vonden de makers zelfs. Of zoals het Great Barrier Reef, dat de ploeg vorig jaar filmde en dat op schrijnende wijze aan het verbleken is door de klimaatopwarming, die de temperaturen van het zeewater doet stijgen. Ook op Antarctica, waar de situatie eveneens aan sneltempo aan het veranderen is.

Gelukkig is er ook wel beter nieuws, met de heropleving van de potvissen in Sri Lanka en van het haringbestand in Noorwegen, met dank aan menselijke maatregelen. Maar we zullen moeten blijven inspanningen leveren voor de oceanen, is de duidelijke boodschap.

[ afbeelding ]
 © BBC/Rachel Butler

Blue Planet II Official Trailer 2 - BBC Earth

(HLN)

Met een rap groter wordende wereldbevolking, gaat dit natuurlijk nooit lukken.
Helemaal niet omdat landen waar de bevolking zo groot is en waar het snel groeit, zich niks aantrekken van internationale regels.

quote:

Op vrijdag 29 december 2017 08:56 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Inmiddels neigen de Amerikaanse beheerders van het natuurpark dat Isle Royale ook is, naar een oplossing zoals La Haye die voorstaat. Woordvoerster Liz Valencia hint op een lokaal tv-station dat er een plan is om de komende drie jaar tot 30 wolven in te vliegen. “We hebben gekeken naar het eiland, naar de vegetatie, naar de elandenpopulatie die elk jaar met twintig procent groeit en alle ongewenste verandering die dreigen als we geen wolven herintroduceren”, aldus Valencia.

Op het eiland lopen inmiddels ruim 1.600 elanden rond, die volop dennenbomen wegvreten. Volgens wetenschappers kan dat nog een paar jaar zo doorgaan en dan zullen de elanden bij honderden doodgaan van de honger. Het eiland is dan simpelweg kaalgevreten. Ook dat moet dan maar gebeuren, vinden tegenstanders van nieuwe wolven.

Heb ooit gespeeld met het wolf-sheep-predation model van Netlogo, je kreeg altijd oscillaties, of je eindigde zonder dieren (eerst alle schapen opgegeten waarna de wolven uitsterven, of eerst uitsterven van de wolven, waarna je een schapenexplosie kreeg die al het gras opat) leek vooral af te hangen van de grootte van het environment.
Was leuk, veel tijd besteed aan "realistische bodemmodellen" (regios met vruchtbare en minder vruchtbare grond).

quote:

Op zondag 7 januari 2018 14:52 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Heb ooit gespeeld met het wolf-sheep-predation model van Netlogo, je kreeg altijd oscillaties, of je eindigde zonder dieren (eerst alle schapen opgegeten waarna de wolven uitsterven, of eerst uitsterven van de wolven, waarna je een schapenexplosie kreeg die al het gras opat) leek vooral af te hangen van de grootte van het environment.
Was leuk, veel tijd besteed aan "realistische bodemmodellen" (regios met vruchtbare en minder vruchtbare grond).

Interessant en bedankt voor de link

09-01-2018

Zeeschildpad bedreigd: tot 99 procent zijn vrouwtjes door warmere oceanen


 © BELGAIMAGE

Door de stijgende zeetemperaturen zijn te veel groene zeeschildpadden in het Great Barrier Reef vrouwtjes. De soort is daardoor ernstig bedreigd, stellen onderzoekers in een nieuwe studie in het vakblad Current Biology.

Het geslacht van de groene zeeschildpad wordt bepaald door de temperatuur tijdens het broeden. Door de hogere watertemperaturen wordt ook het zand warmer, en in warm zand worden vooral vrouwelijke schildpadden geboren.

In het noordelijke deel van het Great Barrier Reef in Australië, het dichtst bij de evenaar, is de situatie het meest schrijnend. Bij onderzoek op een groep van 200.000 schildpadden bleek 99 procent van de dieren vrouwelijk te zijn.

Maar ook in andere delen van het rif is er bijlange geen sprake van de gewenste 50/50-verhouding. Bij een populatie in het uiterste zuiden was 65 tot 69 procent vrouwelijk.

Volgens de onderzoekers van het Worldwide Fund for Nature Australia, de National Oceanic and Atmospheric Administration en California State University kan dit het voortbestaan van de soort in gevaar brengen.

Kunstmatige regen

Experten gaan nu na hoe ze kunnen zorgen voor koelere nestgebieden. “Een van de mogelijkheden die overwogen worden, is kunstmatige regen”, zegt dr. Colin Limpus van het Queensland Department of Environment, niet betrokken bij de studie aan de BBC. “Dat gaat het zand afkoelen en dat zou moeten leiden tot een stijging van het aantal mannetjes.”

Ook het plaatsen van tenten op de stranden is een optie die overwogen wordt.

(HLN)

16-02-2018

In 16 jaar tijd zijn 100.000 Borneose orang-oetans verdwenen

Maar er is ook een sprankeltje hoop.

Hoewel er al voor vijftig jaar veel gedaan wordt om het voortbestaan van de orang-oetan veilig te stellen, komen onderzoekers nu toch met slecht nieuws. Zo blijkt uit de meest recente telling dat tussen 1999 en 2015 het totale aantal orang-oetans op Borneo met meer dan 100.000 dieren is afgenomen.

Verdwijnen
Dit hoge getal betekent dat het aantal orang-oetans sneller verdwijnt dan onderzoekers hadden verwacht. Vooral in ontboste gebieden en in gebieden die zijn omgezet in landbouwgrond nam het aantal mensapen af. Maar verassend genoeg bleek uit de telling dat de grootste achteruitgang plaatsvond in bossen, de plek waar juist de meeste orang-oetans wonen. De onderzoekers hebben hier wel een paar verklaringen voor. De mens oefent namelijk veel druk uit op de leefgebieden. Zo worden er bijvoorbeeld baby orang-oetans weggenomen voor de handel in huisdieren, maar denk bijvoorbeeld ook aan stroperij.

Populaties
De sterke afname van de orang-oetan brengt het voortbestaan van de mensaap aan het wankelen. “Orang-oetans planten zich erg langzaam voort,” stelt mede-auteur Serge Wiche. “Zo blijkt bijvoorbeeld dat als slechts één op de honderd volwassen orang-oetans per jaar uit een populatie wordt weggehaald, de kans heel groot is dat de hele populatie het niet overleeft.” Maar in plaats van één, blijkt uit onderzoek dat er wel drie of zelfs vier op de honderd volwassen orang-oetans per jaar uit een populatie verdwijnen. Dit zou goed de grote afname van de mensaap op Borneo kunnen verklaren.

Veerkrachtig

Uit het onderzoek blijkt dat orang-oetans op Borneo zich relatief gemakkelijk kunnen aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Zo kunnen ze zich bijvoorbeeld voeden met planten die geen deel uitmaken van hun natuurlijke dieet, en werken ze ook prima acacia of palmolie naar binnen. Deze gedragingen kunnen er mogelijk voor hebben gezorgd dat de mensaap kan overleven in gefragmenteerde landschappen en in veel kleinere bosgebieden dan eerder voor mogelijk werd gehouden.

Positieve draai
Toch is er ook een positieve draai aan het verhaal. Zo blijkt uit hetzelfde onderzoek dat er meer orang-oetans op Borneo voorkomen dan eerder werd gedacht. “We kwamen erachter dat orang-oetans zich veel wijder verspreiden dan eerder bekend was,” zegt hoofdauteur Maria Voigt. “Zo blijken er ook orang-oetans voor te komen in de aangetaste bosgebieden en zelfs op plantages.” En dat is best bijzonder. Orang-oetans zijn namelijk vaak beschreven als een erg gevoelig soort, die alleen in de meest ongerepte gebieden kan overleven. Maar deze mensapen blijken zich goed te kunnen aanpassen aan nieuwe omstandigheden.

Stabiel
Meer goed nieuws: het lijkt erop dat sommige orang-oetan populaties op Borneo relatief stabiel zijn. Het uitsterven van de Borneose orang-oetan ligt daarom waarschijnlijk nog niet in het verschiet. Maar we moeten niet te vroeg juichen. Zo zouden er in de komende 35 jaar nog eens 45.000 orang-oetans kunnen verdwijnen door het verlies van leefgebieden. Op dit moment leven er bijvoorbeeld zo’n 10.000 orang-oetans in gebieden die al zijn toegewezen voor de ontwikkeling van palmolie. Als deze gebieden daadwerkelijk omgezet worden, zullen de meeste mensapen die hier voorkomen het niet overleven.

Om de problematiek een halt toe te roepen, willen de onderzoekers in eerste plaats het jagen op orang-oetans en het wegnemen van baby orang-oetans stoppen. Ook zou er beter met de bevolking gecommuniceerd moeten worden over deze kwesties. Maar de onderzoekers hebben ook een hoger doel op het oog. “We hopen dat door dit paper Indonesische en Maleisische natuurbeschermingsautoriteiten opstaan en er strategieën uitzetten die de populatieafname stoppen,” concludeert onderzoeker Erik Meijaard. De timing is wat dat betreft goed: beide landen zijn bezig met het ontwikkelen van lange termijnplannen voor het behoud van de orang-oetan.

(scientias.nl)

Ik was een aantal jaar geleden in obscure delen van Afrika en toen was het al lastig om wilde neushoorns en leeuwen te zien, geen luipaard gezien.

En nu heeft Afrika 1 miljard mensen straks zijn er 2 miljard in Afrika. Dus straks heb je alleen nog leuke dieren in dierentuinen.

02-03-2018

De allerlaatste mannelijke noordelijke witte neushoorn is ziek

Het stokoude mannetje begint zichtbaar af te takelen.

Dat laat Ol Pejeta Conservancy weten. De organisatie beheert een beschermd gebied in Kenia, waarin onder meer deze allerlaatste mannelijke noordelijke witte neushoorn leeft. Het mannetje – Sudan genoemd – heeft een infectie opgelopen en herstelt moeizaam. “We maken ons erg veel zorgen over hem,” zo laat Ol Pejeta Conservancy op de Facebook-pagina weten. “Op de hoge leeftijd van 45 jaar is de aftakeling van zijn gezondheid begonnen en zijn toekomst ziet er niet goed uit.”


Sudan. Afbeelding: Jan Stejskal / Dvůr Králové Zoo.

Infectie
De gezondheidsklachten begonnen eind vorig jaar, toen Sudan een door ouderdom ingegeven infectie opliep aan zijn rechterachterpoot. De infectie werd direct behandeld en daar reageerde Sudan goed op, waarna hij in januari zienderogen opknapte. Maar half februari werd een tweede infectie ontdekt, die zich onder de eerste infectie ontwikkeld had. Er werd wederom gestart met behandelen, maar Sudan herstelt niet zo snel als gehoopt.

Zorgwekkend
Artsen houden het mannetje goed in de gaten, maar lijken zich al voor te bereiden op het ergste. “Hij is extreem oud voor een neushoorn en we willen niet dat hij onnodig lijdt,” laat Ol Pejeta Conservancy weten.

Zwangerschap
Sudan leefde tot 2009 in een Tsjechische dierentuin, maar kwam in 2009, samen met de laatste twee vrouwelijke noordelijke witte neushoorns naar Kenia. Gehoopt werd dat hij in Afrika minstens één van de vrouwtjes het hof zou maken en zou bevruchten. Maar de zo gewenste zwangerschap bleef uit.

Is daarmee alle hoop vervlogen? Dat niet. Maar op dit moment is er nog maar één manier waarop de noordelijke witte neushoorn gered kan worden: middels IVF. Daarbij zou het sperma van Sudan of inmiddels overleden noordelijke witte neushoorns gebruikt worden om eicellen van de vrouwelijke noordelijke witte neushoorns te bevruchten. De resulterende embryo zou vervolgens in een draagmoeder (een zuidelijke witte neushoorn) geplaatst worden, alwaar deze zich hopelijk kan ontwikkelen tot een gezonde noordelijke witte neushoorn. Ol Pejeta Conservancy hoopt – na jaren onderzoek – nog dit jaar de eerste embryo in een zuidelijke witte neushoorn te kunnen plaatsen. Maar dan zullen er eerst eicellen verwijderd moeten worden bij de twee overgebleven vrouwelijke noordelijke witte neushoorns en dat is een risicovolle ingreep. “Het lot van de noordelijke witte neushoorns hangt af van het goed verlopen van deze operatie,” liet Ol Pejeta Conservancy eerder weten. Bovendien begeven artsen zich met deze IVF-behandeling op tamelijk onontgonnen gebied. Eerder werd wel geëxperimenteerd met het verzamelen en bevruchten van eicellen van zuidelijke witte neushoorns, maar of vergelijkbare experimenten met eicellen van noordelijke witte neushoorns net zo uitpakken, is onduidelijk. Ook is het natuurlijk de vraag of de zuidelijke witte neushoorn een goede draagmoeder is voor de embryo van een noordelijke witte neushoorn. Veel vraagtekens dus. En daarmee blijft de toekomst van deze subsoort – ondanks alle ingrepen die onderzoekers bedenken – op losse schroeven staan.

(scientias.nl)

19-03-2018

Overbejaging leidde tot het uitsterven van Nieuw-Zeelandse zwarte zwanen

Gelukkig bleef er nog één soort over en die kwam uiteindelijk zelfs in ons kikkerlandje terecht.

Wereldwijd zijn er zes soorten zwanen. Op Belgische en Nederlandse wateren kom je vooral knobbelzwanen tegen. Maar soms zwemt er ook een zwart exemplaar tussen. Deze soort – weinig verrassend de zwarte zwaan genoemd – is origineel afkomstig uit Australië en Nieuw-Zeeland. Het is zelfs de enige inheemse zwanensoort op die eilanden. Maar dat was vroeger anders. Nieuw-Zeelandse wetenschappers bestudeerden fossielen uit de periode 1280-1800 en kwamen tot de conclusie dat er vroeger twee zwanensoorten in Australië en Nieuw-Zeeland leefden.

DNA uit fossielen
Nicolas Rawlence (Universiteit van Otago) en zijn collega’s slaagden erin om genetisch materiaal uit deze fossielen te halen. Het DNA van deze fossiele resten was beduidend anders dan dat van de huidige populatie zwarte zwanen. Zo anders dat de onderzoekers concludeerden dat het om een andere soort gaat. Deze nieuwe – hoewel uitgestorven – soort kreeg de naam Poūwa naar een legende van de Moari, de inheemse bevolking van Nieuw-Zeeland.

“Deze uitgestorven zwaan had kortere vleugels en langere poten, wat suggereert dat hij op termijn niet meer zou kunnen vliegen”

Eilandeffect
Ook qua uiterlijk is deze uitgestorven soort anders. In het algemeen waren deze vogels groter en zwaarder in vergelijking met zwarte zwanen. Als je erin slaagt om een zwarte zwaan op een weegschaal te krijgen (wat ik niet zou proberen tijdens het broedseizoen), dan zal de balans vier tot negen kilogram aanwijzen. De Poūwa was waarschijnlijk ietsje zwaarder, tussen de zes en tien kilogram. Daarnaast had deze uitgestorven zwaan kortere vleugels en langere poten. Dit suggereert dat hij op termijn niet meer zou kunnen vliegen. Het verlies van de mogelijkheid tot vliegen komt vaker voor op eilanden. Denk bijvoorbeeld aan de Galapagosaalscholver, die te kleine vleugels heeft om nog van de grond te komen.

Jacht
Hoe is de Poūwa aan zijn einde gekomen? Toen Europeanen zich in de achttiende eeuw op Nieuw-Zeeland vestigden, was er geen spoor van zwanen. Waarschijnlijk werd de Poūwa bejaagd door mensen die al rond 1280 Nieuw-Zeeland bereikten vanuit Polynesië. Overblijfselen van zwanen in archeologische sites tonen aan dat deze grote vogels gegeten werden. In de achttiende eeuw waren er dus geen zwanen op Nieuw-Zeeland, maar nu wel. Wat is er in de tussentijd gebeurd? In 1860 introduceerden Europeanen de zwarte zwaan op Nieuw-Zeeland, hoewel het mogelijk is dat sommige vogels de oversteek vanuit Australië op eigen kracht maakten.

Naast de Poūwa stierven veel grote diersoorten uit tijdens het Quaternair, een geologische periode van 2,5 miljoen jaar geleden tot nu. In Europa verdwenen bijvoorbeeld de mammoet en de steppebizon, terwijl in Afrika diverse soorten sabeltandtijgers en giraffes het loodje legden. Het Quaternair wordt gekenmerkt door twee opmerkelijke fenomenen: klimaatveranderingen (de ijstijden) en de opkomst van de mens. In het geval van de Poūwa heeft de mens duidelijk een rol gespeeld. Maar geldt dit ook voor de extinctie van andere soorten? In de academische wereld woedt nog steeds een hevig debat over deze vraag.

Jente Ottenburghs promoveerde aan de Universiteit Wageningen waar hij onderzoek deed naar de evolutie van ganzen. Na een stage bij de wetenschapsredactie van de Volkskrant werkt hij nu als postdoc aan de Uppsala Universiteit in Zweden. Meer weten over Jente? Neem een kijkje op zijn website. Recent kon je in een artikel van de hand van Jente al lezen hoe een genoom in kaart wordt gebracht. Nieuwsgierig? Klik hier! En hier kun je lezen hoe de genetische code precies werkt.

(scientias.nl)

20-03-2018

Sudan, de allerlaatste mannelijke noordelijke witte neushoorn ter wereld, is gestorven


 © EPA

Wetenschap & Planeet Droef nieuws uit de dierenwereld. Sudan, de allerlaatste mannelijke noordelijke witte neushoorn ter wereld, is gestorven aan “complicaties gelinkt aan zijn leeftijd”. Het ging al langer slecht met Sudan, die 45 jaar oud is geworden. Er zijn nu nog maar twee noordelijke witte neushoorns over, beide vrouwtjes: Sudans dochter en kleindochter. Het voortbestaan van de diersoort hangt daarmee aan een zijden draadje en is nu helemaal afhankelijk geworden van reageerbuisbevruchting.

Sudan, geboren in 1973 in wat nu Zuid-Soedan is, leefde sinds 2009 in de Ol Pejeta Conservancy in Kenia. Hij werd toen overgebracht vanuit de Tsjechische zoo waar hij na zijn geboorte naartoe werd gebracht, om deel te nemen aan een kweekprogramma van de laatste kans.

Nog twee vrouwtjes in leven

Maar er werden sinds 2009 geen nieuwe kalfjes geboren, en Sudans enige mannelijke metgezel, Suni, overleed al in 2014. Naast Sudan, die met zijn 45 lentes een gezegende leeftijd bereikt heeft, zijn er nu nog twee vrouwtjes in leven: Sudans dochter Najin en kleindochter Fatu. Ook zij wonen allebei in Ol Pejeta. Er worden nog pogingen ondernomen om via in-vitrofertilisatie eitjes van de beide vrouwtjes met sperma van Sudan te bevruchten en in te planten in vruchtbare zuidelijke witte neushoorns.

Sudan liep vorig jaar een infectie op aan zijn rechter achterbeen, en genas daar nooit meer van. Begin deze maand ging zijn gezondheid fel achteruit (zie video). De natuurorganisatie besloot daarom hem uit zijn lijden te verlossen en een einde te maken aan zijn leven.


Ivoor

Sudan werd 24 uur per dag bewaakt, en zijn lijfwachten riskeerden vaak hun leven om de neushoorn te redden. Ook al werden zijn hoorns voor zijn eigen veiligheid afgezaagd, toch probeerden stropers de stompjes vaak nog buit te maken. In Azië wordt het ivoor nog steeds gezien als een geneesmiddel voor allerlei kwaaltjes.

Bioloog Daniel Schneider deelde vorig jaar nog een trieste foto van Sudan, het allerlaatste mannetje in zijn soort. “Wil je weten hoe uitsterven eruitziet?”, schreef hij erbij op Twitter. “Sudan is de laatste. Nooit meer.”





(HLN)

[ Bericht 1% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 20-03-2018 08:45:55 ]

22-03-2018

'We stevenen af op een massa-extinctie'

Daarvoor waarschuwen Britse onderzoekers op basis van een onderzoek naar…garnalen.

Wereldwijd worden heel wat soorten met uitsterven bedreigd. En de afgelopen jaren hebben we zelfs van verschillende beschreven soorten definitief afscheid moeten nemen. En waarschijnlijk zijn in datzelfde tijdsbestek nog veel meer ons onbekende soorten verdwenen. Het leidt tot een afname in de biodiversiteit – die op zijn beurt weer tot nieuwe extincties kan leiden (zie kader).

Een gebied met een grote biodiversiteit herbergt een breed scala aan soorten. Wanneer de biodiversiteit in zo’n gebied afneemt, wordt het niet alleen een stuk saaier; er ontstaat ook een domino-effect. Want wanneer één soort omrolt, kan deze soorten die op de één of andere manier van hem afhankelijk waren, met zich meesleuren.

Hoewel alle onderzoekers het erover eens zullen zijn dat het behouden of zelfs vergroten van de biodiversiteit van groot belang is, zijn er nog veel vraagtekens rond de wijze waarop die biodiversiteit eigenlijk is ontstaan. “Verbazingwekkend genoeg weten we opmerkelijk weinig over de fysieke en biologische krachten achter biodiversiteit op wereldwijde schaal,” legt onderzoeker Matthew Wills uit. “Waarom zijn er bijvoorbeeld meer dan één miljoen soorten insecten, maar herbergt een zustergroep – de weinig bekende Remipedia – maar 32 soorten?”

Garnalen
In een poging meer inzicht te krijgen in de drijvende krachten achter het ontstaan van diversiteit richtten de onderzoekers zich op de garnalen. Deze groep ontstond tijdens het Jura en herbergt vandaag de dag zo’n 3500 soorten. De onderzoekers brachten de evolutionaire stamboom van de garnaal in kaart en gingen na op welke plaatsen de diversiteit binnen deze groep in de afgelopen 200 miljoen jaar een vlucht had genomen. Het onderzoek onthult dat de garnalen zich historisch gezien met name sterk diversificeren in geïsoleerd gelegen meren en rivieren. En laat dat nu ook juist de gebieden zijn die het sterkst door de door klimaatverandering ingegeven zeespiegel worden bedreigd. Als die gebieden sterk veranderen, dreigen dan ook heel wat soorten garnalen uit te sterven en met hen de soorten die van deze garnalen afhankelijk zijn.

Symbiose
Daarnaast blijkt ook een symbiose – een samenwerking tussen twee organismen waar beide organismen bij gebaat zijn – van invloed te zijn op de diversiteit. Zo blijken garnalen die in symbiose leven met andere soorten – bijvoorbeeld sponzen of koraal – veel trager te diversificeren. Het betekent dat zij ook de grootste moeite zullen hebben om zich na tegenslagen te herpakken. Wat weer tot problemen leidt voor organismen die van hen afhankelijk zijn.

Samenvattend moeten de onderzoekers dan ook concluderen dat soorten die in symbiose met elkaar leven – iets wat je met name ziet in de meest fragiele en bedreigde mariene ecosystemen op aarde – zich na tegenslagen het traagst herstellen en dus de grootste kans hebben om uit te sterven. “We stevenen al slaapwandelend af op een massa-extinctie met een omvang die zijn weerga in ieder geval sinds de planetoïde-inslag die de dino’s van de aarde veegde, niet kent,” concludeert Wills op basis van het onderzoek. “Het kost miljoenen jaren om diversiteit te verkrijgen, maar diezelfde diversiteit kan in een oogwenk beschadigd zijn.”

(scientias.nl)

Tekort aan insecten zorgt voor afname hoeveelheid vogels:

quote:

'Catastrophe' as France's bird population collapses due to pesticides

The museum described the pace and extent of the wipe-out as “a level approaching an ecological catastrophe”.

The primary culprit, researchers speculate, is the intensive use of pesticides on vast tracts of monoculture crops, especially wheat and corn.

The problem is not that birds are being poisoned, but that the insects on which they depend for food have disappeared.

“There are hardly any insects left, that’s the number one problem,” said Vincent Bretagnolle, a CNRS ecologist at the Centre for Biological Studies in Chize.

Ik merk zelf ook al jaren dat ik steeds minder insecten zie. Nauwelijks nog muggen in huis, nauwelijks nog vliegjes op de voorruit. Sterk spul, die insecticiden.

26-03-2018

Aantal hommels gedecimeerd: “Er is onmiddellijke actie nodig!”


 © KOS

Het gaat niet goed met de hommel. Op honderd jaar tijd is de populatie maar liefst gedecimeerd. Belgische wetenschappers roepen dan ook op tot actie om niet alleen de hommel, maar heel ons huidige ecosysteem te redden. “De toekomst van de mens hangt af van biodiversiteit”, klinkt het.

Van de 31 soorten hommels die in het begin van de 20e eeuw in België leefden, worden er momenteel nog slechts 8 vaak gespot. De andere soorten zijn uiterst zeldzaam geworden; 7 van hen zijn volledig verdwenen. Dat wordt duidelijk uit de doctoraalscriptie van PHD-studente Sarah Vray.

Een cijfer kan Vray op de terugloop van de hommelpopulatie niet plakken. “We weten wel dat honderd jaar geleden ongeveer 1.000 hommels aangetroffen werden op een dag van monsterneming, terwijl er nu met moeite nog honderd gespot worden op zo’n dag”, schrijft Vray.

“Even dramatisch als de honingbij”

Indien het aantal hommels blijft slinken, voorspelt dat weinig goeds. De hommel is immers een belangrijke bestuiver, en zorgt ervoor dat groenten en fruit - zoals pakweg tomaten, bosbessen en cranberries - zich kunnen voortplanten. Hoewel het uitsterven van de hommel veel minder media-aandacht krijgt dan hetzelfde lot van de honingbij, zijn beide evoluties even dramatisch, aldus de doctoranda.

Waarom de insectenpopulatie terugloopt, is te verklaren door een aantal factoren. De verstedelijking bijvoorbeeld, maar ook het gebruik van pesticiden of de mechanisering van de landbouw. Daarnaast speelt het broeikaseffect een grote rol; uit de observaties van Vray blijkt dat hommels enorm lijden onder periodes van droogte.

“België moet het voortouw nemen”

Niet toevallig roept ook een groep van Belgische onderzoekers deze week op tot actie. In een statement dat door ongeveer 270 wetenschappers ondertekend werd, eisen de onderzoekers dat de overheid dringende maatregelen neemt om de biodiversiteit te beschermen. “De toekomst van de mens hangt af van biodiversiteit. België moet, als een land waarin het verlies aan biodiversiteit al grote gevolgen heeft en als een primaire kenniseconomie, het voortouw nemen in de bescherming van de biodiversiteit. Het wordt tijd dat we hier de hoogste prioriteit aan geven.”

De oproep komt er enkele dagen nadat IPBES, een platform van internationale wetenschappers, in een rapport aan de alarmbel had getrokken over de terugval van het aantal dier- en plantensoorten. In het document wordt gewag gemaakt van een “massale uitsterving”.

Meer bewustmaking

De Belgische wetenschappers benadrukken dat het verlies van biodiversiteit op nationaal, regionaal en lokaal niveau moet worden aangepakt. Zo wordt onder meer gepleit voor meer bewustmaking en een duidelijkere definiëring van beleidsdoelstellingen. Daarnaast menen ze ook dat ecologische aspecten een rol moeten spelen in de meting van de nationale welvaart.

(HLN)

quote:

'Truly alarming': No babies for endangered right whales

The winter calving season for critically endangered right whales has nearly ended with zero newborns spotted in the past four months—a reproductive drought that scientists who study the fragile species haven't seen in three decades.

Survey flights to look for mother-and-calf pairs off the Atlantic coasts of Georgia and Florida are scheduled to wrap up when the month ends Saturday. Right whales typically give birth off the southeastern U.S. seacoast between December and late March. Researchers have recorded between one and 39 births each year since the flights began in 1989.

Now experts are looking at the possibility of a calving season without any confirmed births.

"It's a pivotal moment for right whales," said Barb Zoodsma, who oversees the right whale recovery program in the U.S. Southeast for the National Marine Fisheries Service. "If we don't get serious and figure this out, it very well could be the beginning of the end."

Geen zorgen. Dankzij genetische manipulatie kunnen we straks zelf dieren maken. Misschien kunnen we ze zo maken dat ze orgasmes krijgen als ze elkaar proberen te vermoorden. Gonna catch em all!

In de jaren 90 ging ik in maart of april bolderende korhoenders kijken op de Holterberg. Je hoorde het gekoereloer al van grote afstand, een prachtig gezicht ook.

Met kunst en vliegwerk zijn er nog een paar van die hanen maar eigenlijk zijn ze gewoon uitgestorven in ons land.

15-04-2018

Punkschildpad die door genitaliën ademt met uitsterven bedreigd


 © REUTERS - De Mary River-schildpad

De bizarre schildpadsoort is niet meteen moeders mooiste. Er groeit mos op zijn rug, hij ademt door zijn genitaliën (ondanks zijn grote neusgaten) en er lijken vingers op zijn kin te groeien. Alsof dat nog niet genoeg is, wordt het reptiel nu ook met uitsterven bedreigd.

Het opvallende dier meet ongeveer veertig centimeter en draagt de naam Mary River-schildpad of de wetenschappelijk naam elusor macrurus. Hij leeft voornamelijk in de gelijknamige rivier in Queensland in Australië. Sinds kort staat deze punker van het dierenrijk op plaats 29 in de lijst van de meest kwetsbare reptielen op aarde, die werd opgesteld door het Zoölogisch Instituut van Londen.

De Mary River met zijn weelderige haarbos mag er dan misschien rebels uitzien, zijn bizarre verschijning en zijn dociele natuur maakte hem heel populair onder liefhebbers van exotische dieren. Vooral in de jaren 60 en 70 werden de dieren massaal uit hun nesten geroofd en verhandeld.

Naast zijn voorkomen is ook zijn manier van ademen opvallend. Hij heeft een opening in het lichaam waardoor niet enkel ontlasting, urine en genitale afscheidingen (zoals eieren) naar buiten kunnen, maar waardoor hij ook ademt. Daardoor kan tot drie dagen onder water blijven en krijgt het mos de kans flink te groeien.


 © REUTERS


 © REUTERS

(HLN)

quote:

Op maandag 9 april 2018 14:43 schreef hoatzin het volgende:
In de jaren 90 ging ik in maart of april bolderende korhoenders kijken op de Holterberg. Je hoorde het gekoereloer al van grote afstand, een prachtig gezicht ook.

Met kunst en vliegwerk zijn er nog een paar van die hanen maar eigenlijk zijn ze gewoon uitgestorven in ons land.

Ze waren ook zooo lekker

16-04-2018

Westerling ziet meer leeuwen dan Afrikaan



Giraffen, leeuwen en olifanten behoren tot de meest populaire diersoorten – en, paradoxaal genoeg, tot de meest bedreigde diersoorten ter wereld. Omdat deze dieren zo vaak in de media verschijnen negeren veel mensen het feit dat ze met uitsterven worden bedreigd.

Voor hun studie vroegen onderzoekers van de Universiteit van Parijs-Sud (Frankrijk) meer dan 4700 mensen in Frankrijk, Spanje, Engeland en de Verenigde Staten welke dieren ze het meest charismatisch vinden. De meest populaire dieren zijn tijgers, leeuwen, olifanten en giraffen. Van de meeste van deze dieren weten mensen niet dat ze op de zogenoemde rode lijst staan. Alleen van tijgers weten mensen dat ze worden bedreigd.

Van giraffen en leeuwen dacht ongeveer 60 procent van de deelnemers dat ze geen risico liepen. En daarom vonden ze het ook niet nodig om te werken aan de bescherming van deze soorten. Mensen denken dat hun favoriete dieren vaak in de natuur voorkomen omdat ze constant beelden daarvan zien in boeken, films en advertenties, De onderzoekers analyseerden geanimeerde cartoons van Disney en Pixar en ontdekten dat deze dieren daarin inderdaad het vaakst te zien zijn.

De tweeënveertig studiedeelnemers werd gevraagd om een week lang te turven hoe vaak ze het beeld van een leeuw zagen op billboards, in boeken, op televisie en op internet. Gemiddeld zag één persoon meer dan vier leeuwen op één dag. Dit betekent dat ze in een jaar meer beelden van leeuwen zagen dan de inwoners van de West-Afrikaanse bush. Er zijn namelijk nog maar 400 dieren over. Zo’n twintig procent van alle diersoorten op aarde wordt bedreigd. Ook de aantallen van de vier meest populaire dieren – tijger, leeuw, olifant en giraffe – zijn dramatisch gedaald. Het aantal giraffen is tegenwoordig bijvoorbeeld 40 procent lager dan drie decennia geleden.

(faqt.nl)