R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Wel een pagina gevonden die wel zo ongeveer mijn frustratie uitdrukt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Bron
quote:Op dinsdag 16 december 2014 13:19 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wel een pagina gevonden die wel zo ongeveer mijn frustratie uitdruktMisschien moet er een platform komen bestaande uit mensen met en zonder autisme, die samen een soort handleiding kunnen 'samenstellen', gebaseerd op de diverse ervaringen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Bron
Goed idee, maar hopelijk gaan die dan niet het wiel opnieuw uitvindenquote:
[..]
Misschien moet er een platform komen bestaande uit mensen met en zonder autisme, die samen een soort handleiding kunnen 'samenstellen', gebaseerd op de diverse ervaringen.
Er moet toch wel "wat" over geschreven zijn?
Voorbeelden kan ik wel genoeg bedenken (ik heb ooit vrijwilligerswerk gedaan op een plek waar uitsluitend autisten werkten) en het viel me op hoe makkelijk de communicatie ging.
Alles was meteen duidelijk, misverstanden waren er nauwelijks.
Wat ik ook ondertussen geleerd heb is dat NTers de neiging hebebn op het gebied van de communicatie in heel veel lagen tegelijk te denken terwijl autisten meer de neiging hebben het over 1 ding te hebben. Dat denken in al die lagen maakt het naar mijn gevoel gewoon onnodig ingewikkeld. Het lijkt me vreselijk omslachtig om zo te moeten denken, maarja, ik moet wel met die mensen communiceren
schiet vaak niet op zo 
Edit: En het ergste is dan nog dat als er dan miscommunicatie is, dat het dan mij verweten wordt
Hoe moet ik daar nou mee omgaan?
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Ik kan je misschien niet zo goed helpen, heb met 37 de diagnose gekregen. Is nog niet zo lang geleden en de vragen gaan eigenlijk bij mij nu pas komen, dus echt dingen verbeterd zijn er nog niet. Wel het idee dat er wat dingen mee verklaard zijn, waardoor ik me daar minder zorgen om maak/er rustiger door ben. Tot nu toe eigenlijk alleen maar in de kleine familiekring verteld, moeder, zus en zwager. Moeder gaat er tot nu toe wel goed mee om, maar erg veel zien of spreken met elkaar doen we niet. Zus vindt het volgens mij wel gek, vooral ook omdat zij ook veel trekjes heeft (meer eigenlijk dan ik heb). Maar zij wil niet in een hokje worden gestopt. Ze kan zich dan ook niet voorstellen dat voor sommige mensen een hokje wel 'fijn' kan zijn. (alhoewel ik dit hokje zelf liever ook niet zou hebben gehad). Verwacht dat nog wel een paar keer de diagnose tegen me zal worden gebruikt door mijn zus, vooral als we weer eens een meningsverschil hebben.quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Die linkquote:
Even een vraagje:
Ik probeer informatie te vinden over hoe ik beter kan leren communiceren met NTers. Echter als ik google dan kom ik vooral links tegen over hoe NTers met mensen met autisme moeten communiceren, maar daar heb ik als autist natuurlijk niks aan
Iemand een link met goeie informatie hierover of een (gratis) online cursus oid??
Edit: Op youtube wou het ook niet zo lukken (vooral filmpjes over hoe NTers met autisten moeten communiceren, maar niet hoe het andersom moet), maar wel dit gevonden
Why are you wearing that stupid man suit?
Zo, ik ben dus weer lekker aan het nachtbraken
Op youtube toch wel een leuk filmpje gevonden over autisme en dan specifiek de voordelen ervan. Dit is denk ik wel het meest optimistische filmpje over autisme dat ik ooit gezien heb
en die wou ik jullie niet onthouden
Herkenbaar
Zelfs het gedeelte waarin ze vertelt dat 1 van haar vrienden de sleutel van haar huis heeft want mn oudste vriend heeft m ook
Op youtube toch wel een leuk filmpje gevonden over autisme en dan specifiek de voordelen ervan. Dit is denk ik wel het meest optimistische filmpje over autisme dat ik ooit gezien heb
en die wou ik jullie niet onthouden Herkenbaar
Zelfs het gedeelte waarin ze vertelt dat 1 van haar vrienden de sleutel van haar huis heeft want mn oudste vriend heeft m ook
Ik was al 30+...quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Mama van 2 lieve meiden :)
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ikquote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
wow, hoe komt dit? zij hier alleen maar mensen boven de 30 ofzo. en waarom zou je dan nog een diagnose willen hebben? in hoe verre is het een belemmering voor jou? dat je geen vrienden hebt??quote:
[..]
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ik
Je zou kunnen zeggen dat ik door de mazen van het net ben geslopen. Nadat ik in de ggz-molen terecht kwam, duurde het nog jaren voordat ik eindelijk gediagnostiseerd werd (werd ook tijd, mn problemen waren serieus in die tijd).quote:
[..]
wow, hoe komt dit? zij hier alleen maar mensen boven de 30 ofzo. en waarom zou je dan nog een diagnose willen hebben? in hoe verre is het een belemmering voor jou? dat je geen vrienden hebt??
Vrienden heb ik wel, alleen niet zoveel (ik heb gewoon geen behoefde aan een grote vriendenkring, meer eigenlijk omdat het onderhouden daarvan veel tijd en energie vergt).
Ik wou graag weten wat er aan de hand was, waarom het niet lukte. Dat ik toevallig al 30 was, doet aan zo'n vraag toch niks af?
Hoe zit het nu met je pers situatie? Studerend, werkend of werkloos geen studie en thuis lekker gamen?? Ik weet het niet, na al deze jaren heb ik ontzettende zelfinzicht gekregen en ik weet na elke terugval waar de oorzaak lag en probeer mezelf bepaalde dingen aan te leren, net als programmeren. Ik struggle in het dagelijks leven met leeftijdsgenoten contact, niet met volwassen personen. Ik zit nu te gamen thuis... Ik heb wel veel interesse in technologie etc.quote:
[..]
Je zou kunnen zeggen dat ik door de mazen van het net ben geslopen. Nadat ik in de ggz-molen terecht kwam, duurde het nog jaren voordat ik eindelijk gediagnostiseerd werd (werd ook tijd, mn problemen waren serieus in die tijd).
Vrienden heb ik wel, alleen niet zoveel (ik heb gewoon geen behoefde aan een grote vriendenkring, meer eigenlijk omdat het onderhouden daarvan veel tijd en energie vergt).
Ik wou graag weten wat er aan de hand was, waarom het niet lukte. Dat ik toevallig al 30 was, doet aan zo'n vraag toch niks af?
Mn economische situatie is hetzelfde gebleven (ik ben helemaal afgekeurd, niet alleen vanwege autisme) en besteed globaal gezien de meeste private tijd aan het modden van games (games speel ik eigenlijk alleen maar als het met vrienden is, of om mn nieuwste mod te playtestenquote:
[..]
Hoe zit het nu met je pers situatie? Studerend, werkend of werkloos geen studie en thuis lekker gamen?? Ik weet het niet, na al deze jaren heb ik ontzettende zelfinzicht gekregen en ik weet na elke terugval waar de oorzaak lag en probeer mezelf bepaalde dingen aan te leren, net als programmeren. Ik struggle in het dagelijks leven met leeftijdsgenoten contact, niet met volwassen personen. Ik zit nu te gamen thuis... Ik heb wel veel interesse in technologie etc.
) met tussendoor wat fok bijvoorbeeld.Ik ben de laatste jaren voor het 1st in mn leven vrij stabiel, maar kan de oorzaken moeilijk benoemen. Stabiliteit is bij mij vrij fragiel en dat is een lastige issue om te tackelen.
Ik was 24.quote:
[..]
Ik was trouwens pas 30 toen ik gediagnostiseerd werd, dus val ik niet echt binnen jouw doelgroep vrees ik
Children of the night. What music they make.
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).quote:
[..]
Ik moet er niet aan denken nu nog ongediagnostiseerd rond te hebben moeten lopen
Dit had ik zelf ook getikt kunnen hebbenquote:Op woensdag 17 december 2014 17:05 schreef Juup© het volgende:
[..]
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).
Ik had dus geen flauw idee wat er met mij aan de hadn was en goed voor mn zelfbeeld was die situatie al helemaal niet
Ik was 18.quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
Twiddel
Voor mij was het een opluchting, maar tegelijkertijd voelde het ook als een veroordeling (dat heb ik zo een half jaar tot een heel jaar op die manier ervaren). Nu heb ik er wel vrede mee, maar toch denk ik zo af en toe "ik had me mijn leven heeel anders voorgesteld", zeker als ik met mijn limieten geconfronteerd word.quote:Op woensdag 17 december 2014 17:40 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ik was 18.
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
en hoe zag jouw situatie er toen uit op je 18e? wat was de aanleiding om je te laten diagnosticeren, omdat dat van school moest?quote:
[..]
Ik was 18.
.....
Ik ging de weg via de GGZ op.
Tja, meer begrip in enorm veel situaties. Het helpt bijvoorbeeld al als je tijdens boodschappen bijvoorbeeld gekke geluiden maakt en iemand spreekt je erop aan, dat je kan zeggen dat je autisme hebt.quote:
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Want autisme snapt iedereen wel een beetje.
En een diagnose hoef je natuurlijk nooit bekend te maken, dus dat hokjes gedoe valt wel mee.
Twiddel
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |