R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).quote:Op woensdag 17 december 2014 17:03 schreef magnetronkoffie het volgende:
[..]
Ik moet er niet aan denken nu nog ongediagnostiseerd rond te hebben moeten lopen
Dit had ik zelf ook getikt kunnen hebbenquote:Op woensdag 17 december 2014 17:05 schreef Juup© het volgende:
[..]
Och, ik wist niet beter. Maar ik moet wel zeggen dat er sinds de diagnose een wereld voor mij open is gegaan, ik kreeg eindelijk de ondersteuning waar ik al zolang naar zocht (maar niet kon vinden omdat ik niet wist wat er precies aan de hand was met mij).
Ik had dus geen flauw idee wat er met mij aan de hadn was en goed voor mn zelfbeeld was die situatie al helemaal niet
Ik was 18.quote:
Ik heb eigenlijk een vraag aan de mensen die een diagnose hebben gekregen tussen hun 15-20e:
Wat verbeterde er voor jou en hoe ging de omgeving daarmee om? Vertelde je opeens aan iedereen dat je autistisch was, of alleen aan je ouders?
En via welke weg deden jullie het, via het GGZ?
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
Twiddel
Voor mij was het een opluchting, maar tegelijkertijd voelde het ook als een veroordeling (dat heb ik zo een half jaar tot een heel jaar op die manier ervaren). Nu heb ik er wel vrede mee, maar toch denk ik zo af en toe "ik had me mijn leven heeel anders voorgesteld", zeker als ik met mijn limieten geconfronteerd word.quote:Op woensdag 17 december 2014 17:40 schreef summer2bird het volgende:
[..]
Ik was 18.
Er kwam ineens zoveel inzicht in wat er mis was, het was zo'n opluchting.
Ik dacht altijd dat ik gek was, dat ik niet spoorde. Maar meer mensen hadden ineens last van hetzelfde waar ik ook last van heb, ik was niet de enige!
Het begrip dat men gedurende jaren voor mij kreeg is enorm.
Zo snapte men ineens dat ik niet gek was en mensen expres tegenwerkte.
De psychiater vertelde het aan mijn ouders, ouders hebben het verteld in de familie en zelf vertelde ik het wel aan leraren maar verder ook niet.
Ik ging de weg via de GGZ op.
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
en hoe zag jouw situatie er toen uit op je 18e? wat was de aanleiding om je te laten diagnosticeren, omdat dat van school moest?quote:
[..]
Ik was 18.
.....
Ik ging de weg via de GGZ op.
Tja, meer begrip in enorm veel situaties. Het helpt bijvoorbeeld al als je tijdens boodschappen bijvoorbeeld gekke geluiden maakt en iemand spreekt je erop aan, dat je kan zeggen dat je autisme hebt.quote:
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
Want autisme snapt iedereen wel een beetje.
En een diagnose hoef je natuurlijk nooit bekend te maken, dus dat hokjes gedoe valt wel mee.
Twiddel
Ik was knetterdepressief, suicidaal.quote:
[..]
en hoe zag jouw situatie er toen uit op je 18e? wat was de aanleiding om je te laten diagnosticeren, omdat dat van school moest?
Zag het niet meer zitten omdat ik zo raar was. Alles was enorm moeilijk maar dat kwam omdat ouders en omgeving mij enorm zaten te pushen. Want anders deed ik het niet, want het voelde naar. En dan bedoel ik werk aannemen, werken, school en sociaal zijn.
Ik werd op een bepaald moment opgenomen in een psych. ziekenhuis want ik trok het niet meer.
Daar heb ik na 4 maand opname mijn diagnose gekregen.
Sinds mijn diagnose is mijn leven 180 graden gedraaid en gaat het veel beter met mij.
Twiddel
Als je verder gewoon alles kunt, waarom zou je dan de ggz molen in willen komen?quote:
maar hoe zit het er nou mee als je al weet wat je hebt eigenlijk[dus dan zou zon diagnose geen opluchting geven, alleen bevestiging]. Want ik weet t al 100% zeker, ook wat ik nodig heb kwa ''begeleiding''. niks eigenlijk, alleen een andere aanpak en anders omgaan met mij.
Ik vind zon diagnose echt naar en het is gewoon hetzelfde als mensen in een hokje plaatsen. en je kutn ook alleen hulp krijgen als je in een hokje zit. en een hokje kun je alleen zitten als je zo diagnose hebt, wat tonnen kost [voll eigen risico]
het is mij de vraag of het voordeel levert, als je verder wel alles kunt etc. en zelf weet wat je mankeert...
het is niet dat ik dat zelf wil en voor gekozen heb.quote:
[..]
Als je verder gewoon alles kunt, waarom zou je dan de ggz molen in willen komen?
ik weet nietzogoed wat ik wil en heb verkeerde studiekeuzes gemaakt . ze willen dus dieper erop ingaan en kijken wat ik nou heb. van daaruit kunnen ze mij pas helpen, denken zij
maar het lijkt me alleen maar voordelig voor hun want nog een jaartje is dus meer geld en ook weet je nooit of de diagnose 100% is het kan ook erger gemaakt worden dan het is [zo voel ik t dan]
meeste dingen gaan gewoon prima, behalve contacten onderhouden en duidelijk communiceren op werk. ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.. veel atustische kenmerken heb ik niet, sommige wel, vooral het communicatieve gedeelte..
Mijn ouders vindne mij wel raar ja.. omdat ik toch anders ben [stil]
Dat wil nog niet zeggen dat je niet autistisch bent. Wel is het zo dat als je geen of nauwelijks last hebt van enige psychische stoornis, een label wel weer een nadeel kan zijn (zoals bijvoorbeeld rijbewijs).quote:
[..]
het is niet dat ik dat zelf wil en voor gekozen heb.
ik weet nietzogoed wat ik wil en heb verkeerde studiekeuzes gemaakt . ze willen dus dieper erop ingaan en kijken wat ik nou heb. van daaruit kunnen ze mij pas helpen, denken zij
maar het lijkt me alleen maar voordelig voor hun want nog een jaartje is dus meer geld en ook weet je nooit of de diagnose 100% is het kan ook erger gemaakt worden dan het is [zo voel ik t dan]
meeste dingen gaan gewoon prima, behalve contacten onderhouden en duidelijk communiceren op werk. ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.. veel atustische kenmerken heb ik niet, sommige wel, vooral het communicatieve gedeelte..
Mijn ouders vindne mij wel raar ja.. omdat ik toch anders ben [stil]
Sorry ik moest lachenquote:
ik maak geen rare geluidjes als ik boodschappen ga doen.
Als je het zelf niet nuttig vind en twijfelt aan de deskundigheid van je behandelaar(s), zoek dan een ander op die je wel verder helpt. Of vraag naar een verwijzing voor een cursus sociale vaardigheden of zoek een loopbaancoach. Zoek eerst zelf die dingen uit en als het werkt is er niks aan de hand, werkt het niet dan kan je altijd nog de GGZ-molen in.
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose kreeg. Het was niet dat ik persé een diagnose wilde hebben, het was meer dat 'ie er eindelijk kwam.
Ik heb hiervoor (zeg maar de 15 jaar voor de diagnose ass) diverse diagnoses gekregen, die achteraf gezien op 1 na, gewoon niet klopten. De depressie klopte wel, na jarenlang overvraagd worden (achteraf gezien).
Mijn moeder heeft altijd het idee gehad dat er "iets" was, maar wat dat dan was, dat was niet duidelijk. En in die tijd keken ze daar ook niet naar zolang je geen problemen veroorzaakte... en dat deed ik niet.
Na jaren op mn tenen lopen ben ik uiteindelijk ingestort en toen bleek dat mijn kind een ass had (ik had het idee dat er "iets" was en niemand wilde dat horen, tot ze de interactie tussen mij en mijn kinderen gingen observeren en ze "iets" zagen bij de oudste, ass dus) en zo zijn ze bij mij ook die kant op gaan denken.
En met die diagnose vielen er wel dingen op zijn plek, veel dingen. Reacties op bepaalde situaties, keuzes die ik heb gemaakt of heb moeten maken.
Ik begin mezelf beter te begrijpen, en kom nu dingen tegen die ik niet handig aanpak, maar om daar een handigere weg in te vinden is nog wel een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb.
Mijn stemming gaat inmiddels, met de juiste medicatie, wel een heel stuk beter!
En die diagnose heeft vooral een hoop duidelijkheid gebracht en inzicht.
Ik ben op het moment fulltime moeder, ik doe een ochtend vrijwilligerswerk en ik help op school. En dat is voor dit moment genoeg. Al lijkt het misschien voor de buitenwereld een lui leventje (tja daar kan ik me dus wel druk over maken...).
Maar ik moet nu zorgen dat ik niet meer omval/instort en van daaruit mijn draai zien te vinden, een manier die het beste werkt.
Ik had eigenlijk mijn diagnose wel eerder willen hebben, ik denk dat het had gescheeld in mijn stemming. En ik had wellicht eerder hulp gehad waar ik iets aan had en andere keuzes gemaakt. Maar dat is achteraf gepraat. Ik heb denk ik wel juist door het ontbreken van een diagnose, wel dingen "moeten" leren waar ik nu wel iets aan heb. Maar of dat opweegt tegen de nadelen weet ik niet.
Maar mijn eigen ervaring maakt wel dat ik het voor mijn oudste anders wil en me daar ook echt voor in wil zetten.
Ik heb hiervoor (zeg maar de 15 jaar voor de diagnose ass) diverse diagnoses gekregen, die achteraf gezien op 1 na, gewoon niet klopten. De depressie klopte wel, na jarenlang overvraagd worden (achteraf gezien).
Mijn moeder heeft altijd het idee gehad dat er "iets" was, maar wat dat dan was, dat was niet duidelijk. En in die tijd keken ze daar ook niet naar zolang je geen problemen veroorzaakte... en dat deed ik niet.
Na jaren op mn tenen lopen ben ik uiteindelijk ingestort en toen bleek dat mijn kind een ass had (ik had het idee dat er "iets" was en niemand wilde dat horen, tot ze de interactie tussen mij en mijn kinderen gingen observeren en ze "iets" zagen bij de oudste, ass dus) en zo zijn ze bij mij ook die kant op gaan denken.
En met die diagnose vielen er wel dingen op zijn plek, veel dingen. Reacties op bepaalde situaties, keuzes die ik heb gemaakt of heb moeten maken.
Ik begin mezelf beter te begrijpen, en kom nu dingen tegen die ik niet handig aanpak, maar om daar een handigere weg in te vinden is nog wel een uitdaging waar ik wat hulp bij nodig heb.
Mijn stemming gaat inmiddels, met de juiste medicatie, wel een heel stuk beter!
En die diagnose heeft vooral een hoop duidelijkheid gebracht en inzicht.
Ik ben op het moment fulltime moeder, ik doe een ochtend vrijwilligerswerk en ik help op school. En dat is voor dit moment genoeg. Al lijkt het misschien voor de buitenwereld een lui leventje (tja daar kan ik me dus wel druk over maken...).
Maar ik moet nu zorgen dat ik niet meer omval/instort en van daaruit mijn draai zien te vinden, een manier die het beste werkt.
Ik had eigenlijk mijn diagnose wel eerder willen hebben, ik denk dat het had gescheeld in mijn stemming. En ik had wellicht eerder hulp gehad waar ik iets aan had en andere keuzes gemaakt. Maar dat is achteraf gepraat. Ik heb denk ik wel juist door het ontbreken van een diagnose, wel dingen "moeten" leren waar ik nu wel iets aan heb. Maar of dat opweegt tegen de nadelen weet ik niet.
Maar mijn eigen ervaring maakt wel dat ik het voor mijn oudste anders wil en me daar ook echt voor in wil zetten.
Fake it till you make it...
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?quote:
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Ik vraag me af wat er zo extreem aan ons is?quote:
[..]
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Wat is er zo extreem aan mij?
En waarom wil je mn IQ weten?
Wat is jouw IQ dan?
Mijn IQ is hoog genoeg, ik zit bij Mensa. Niet dat dat er iets toe doet, overigens.quote:
[..]
sorry maar vind jullie allemaal wel extreem. en hoe hoog is jullie iq eigenlijk?
en hoe komt t dat je ontslagen bent, vANWEGE je autisme? zoja waarom heb je het dan opgebiecht? en wat als je een diagnose hebt en je verzwijgt het voor alles en iedereen [ook als je rijbewijs wilt gaan halen]??
Ik heb mijn diagnose gekregen in Amerika, daar liggen dingen iets anders. Mijn baas is er via de bedrijfsarts achter gekomen en heeft dat aangegrepen om als reden te gebruiken dat ik niet binnen het team paste.
Overigens, als je de diagnose hebt en je verzwijgt het bewust in situaties waar je het kenbaar moet maken (bijv rijbewijs) zou je nog wel eens in de problemen kunnen komen. Wat dat betreft ben je beter af zonder officiële diagnose.
Wat die meltdowns betreft, dat is toch dat je (even gechargeerd) "flipt" doordat je overprikkeld raakt ofzo?quote:
Ik was ook 30+ toen ik de diagnose eindelijk kreeg. Het verklaarde veel en achteraf ben ik wel blij dat ik nu weet waardoor er zoveel is misgegaan.
Maar de diagnose heeft ervoor gezorgd dat ik twee jaar geleden ontslagen ben, en dat mijn huwelijk uiteindelijk dit jaar op de klippen is gelopen. Ik heb mijn meltdowns eindelijk onder controle, maar ik heb nog steeds geen idee hoe ik ooit normaal ga functioneren.
Morgen sollicitatiegesprek en natuurlijk heb ik de was verkeerd gedaan waardoor mijn sollicitatiekleren 2 maten gekrompen zijn
Das namelijk een ding wat ik niet echt herken, ik heb als het ware geen uitlaatklep voor overprikkeling, bij mij stapelt het zich op totdat ik (uhm, hoe breng ik dit een beetje tactisch? ) naar de tering ga
Ik vraag me ook af wat er zo extreem is aan oa mij...
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
En nu ga ik gauw naar bed, hoogste tijd, welterusten allemaal!
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
En nu ga ik gauw naar bed, hoogste tijd, welterusten allemaal!
Fake it till you make it...
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].quote:
Ik vraag me ook af wat er zo extreem is aan oa mij...
Ik zie niet zo in wat de relevantie van mijn IQ is eigenlijk, leg me dat eens uit?
en hoe zit het qua ambities hebben wij die ook? In mijn ogen: rijk worden, status, macht, dikke auto, backpacken?
Ja precies. En bij mij uitte dat "flippen" zich vaker nogal gewelddadig. Nu heb ik gelukkig geleerd de waarschuwingssignalen te herkennen, en kan ik me tijdig terugtrekken om tot rust te komen.quote:
[..]
Wat die meltdowns betreft, dat is toch dat je (even gechargeerd) "flipt" doordat je overprikkeld raakt ofzo?
Das namelijk een ding wat ik niet echt herken, ik heb als het ware geen uitlaatklep voor overprikkeling, bij mij stapelt het zich op totdat ik (uhm, hoe breng ik dit een beetje tactisch? ) naar de tering ga
Dat is slechts een gerucht.quote:
[..]
En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
Dus je verwacht een gedegen bevestiging van jouw geloof dat autisten "soepa geniaal" zijn door aan een stuk of 4 autisten op een forum te vragen naar hun IQ nadat je ze voor extreem hebt uitgemaakt?quote:
[..]
ze zeggen dat autisten super intelligent zijn.. ligt aan welke vorm je ehbt natuurlijk. En Bill Gates heeft ook autisme [asperger].
Moe niet gekka worden
Vreemd, ik vind het (persoonlijk dan he?) zo raar, ik flipte als kind al nooit, maar potte het op. Ik ben al aan het googlen naar wat de oorzaken van een meltdown zijn en aan het kijken wat het verband daarvan is met overprikkelingquote:
[..]
Ja precies. En bij mij uitte dat "flippen" zich vaker nogal gewelddadig. Nu heb ik gelukkig geleerd de waarschuwingssignalen te herkennen, en kan ik me tijdig terugtrekken om tot rust te komen.
Edit: Overigens ben ik nog steeds slecht in het herkennen van overprikkeling. Het enige dat ik merk is dat ik "weg wil" en later dat ik wil slapen (ongeacht het tijdstip van de dag). Ik word dan vrij plotsling intens moe
Iedereen is anders, en dan kunnen meltdowns zich ook anders uiten, bijvoorbeeld intern. Mijn moeder kropt het ook op als ze een meltdown heeft.quote:
[..]
Vreemd, ik vind het (persoonlijk dan he?) zo raar, ik flipte als kind al nooit, maar potte het op. Ik ben al aan het googlen naar wat de oorzaken van een meltdown zijn en aan het kijken wat het verband daarvan is met overprikkeling
Je hebt niet iets als "de autist" en ook niet iedereen is superintelligent.
En dan is het natuurlijk ook nog de vraag wat je verstaat onder superintelligent.
Volgens mij IQ-test zou ik "begaafd" zijn, maar zelfs met een gemiddeld of hoger IQ kan je nog enorm onthand zijn met ass.
En dan is het natuurlijk ook nog de vraag wat je verstaat onder superintelligent.
Volgens mij IQ-test zou ik "begaafd" zijn, maar zelfs met een gemiddeld of hoger IQ kan je nog enorm onthand zijn met ass.
Fake it till you make it...
