Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat #138

quote:

Op zondag 27 april 2014 23:23 schreef dobbey het volgende:
Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd wat je "tegen" houd bij ivf/ICSI


Omdat ik vandaag toch behoorlijk tegen mij zelf aan liep in alle opzichten heeft mijn man de knoop doorgehakt en ben ik weer gaan schrijven op Facebook en morgen zal het blog weer up to date worden gemaakt. Ik mistte mijn uitlaat klep en na anderhalve maand is het zo uit de hand gelopen dat ik vandaag bijna letterlijk tegen de muur aan ben gelopen. Ontzettend onrustig en het gevoel alsof er miljoenen beestjes onder mijn huid liepen

Aan de ene kant ben ik er blij van aan de andere kant vind ik het jammer dat we niet iets "spontaans" kunnen vermelden in het geval van een eventuele zwangerschap. Maar goed, het zij zo... Mijn eigen gezondheid en relatie gaan voor en we hebben de afgelopen jaren zo ontzettend veel steun gehad van alles en iedereen dat het misschien ook wel fijn is dat als het mis gaat de mensen op de hoogte zijn.

Vanavond bij de donor geweest om de certrotide uit te leggen qua spuiten en een uur later hing ik aan de telefoon met Zwolle.... Allergische reactie Haar hele buik was gezwollen en rood waar de spuit was gezet en ze werd gek van de jeuk. Morgenvroeg om 10 uur moet ik weer bellen en dan heeft de dienstdoende arts als het goed is al overleg gehad met onze eigen gyn. Waarschijnlijk krijgt ze ander spul maar dat is dus even afwachten..... Niets kan normaal gaan bij ons volgens mij

Kun je voor mij in t kort uitleggen wat de donor voor jullie doet? Ik neem aan dat het om eicel donatie gaat?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 27 april 2014 23:35 schreef gewoonmezelf87 het volgende:

[..]

Kun je voor mij in t kort uitleggen wat de donor voor jullie doet? Ik neem aan dat het om eicel donatie gaat?

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Het gaat idd om eicel donatie. In het kort komt het erop neer dat onze donor het ivf traject doet tot en met de punctie. Gemiddeld houd dat in om 2 weken hormonen te spuiten. Onze donor spuit sinds afgelopen dinsdag 187,5 eenheden Gonal-F (stimulator) en sinds vandaag de onderdrukker (certrotide) De onderdrukker wijkt af van stellen die zelf ivf/ICSI ondergaan want die hebben normaal gesproken decapeptyl. Als alles volgens planning gaat heeft ze vlak voor of net na het weekend de punctie en dan zit het er voor haar op.

Oke duidelijk

quote:

Op maandag 28 april 2014 00:07 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Oke duidelijk

Bovenstaande was ff in vogelvlucht aangezien ik al in bed lag Mocht je nog meer info willen dan mag je me altijd aanschieten. Er zijn 3 verschillende vormen van het donorschap, anoniem, gekende donatie en wisseldonatie. Bij allen zijn de voortrajecten hetzelfde qua onderzoeken alleen de uitwerking is anders terwijl de "verplichtingen" op de lange termijn bij allen weer hetzelfde zijn. Er komen contracten bij kijken en bij allen ben je verplicht om in te schrijven in het donorregister. Kortom teveel info om er zo bij te krijgen maar als er serieus plannen zijn dan is het vroeg genoeg om je daar tegen die tijd over te laten informeren

Alleen al van het feit dat mensen er over nadenken word ik vrolijk, er is zo'n schreeuwend te kort aan eiceldonoren dat ik elke poging tot alleen maar kan toejubelen

Sterkte Frum! Ik hoop dat het ondanks je gevoel toch goed gaat en dit je laatste ronde was

Ik kan straks weer richting Zwolle rijden. De certrotide mag niet meer gebruikt worden door de donor en ze gaat nu wat anders krijgen.... Het kan echt eens niet normaal gaan bij ons *zucht*

quote:

Op maandag 28 april 2014 09:07 schreef dobbey het volgende:

[..]

Bovenstaande was ff in vogelvlucht aangezien ik al in bed lag Mocht je nog meer info willen dan mag je me altijd aanschieten. Er zijn 3 verschillende vormen van het donorschap, anoniem, gekende donatie en wisseldonatie. Bij allen zijn de voortrajecten hetzelfde qua onderzoeken alleen de uitwerking is anders terwijl de "verplichtingen" op de lange termijn bij allen weer hetzelfde zijn. Er komen contracten bij kijken en bij allen ben je verplicht om in te schrijven in het donorregister. Kortom teveel info om er zo bij te krijgen maar als er serieus plannen zijn dan is het vroeg genoeg om je daar tegen die tijd over te laten informeren

Alleen al van het feit dat mensen er over nadenken word ik vrolijk, er is zo'n schreeuwend te kort aan eiceldonoren dat ik elke poging tot alleen maar kan toejubelen

Als het zover is dan meld ik mij vanzelf weer

De score voor vandaag

3 hysterische telefoontjes naar mijn man,
1 hysterisch telefoontje naar mijn vriendin,
1 hysterisch telefoontje naar mijn ma...

Maar verder gaat het goed hoor

Damn... ik heb het idee of de hele wereld boos op me is, me niet leuk vind, me haat, ik alleen maar fouten maak etc etc.... Ik herken mezelf hier zo niet in. Ben heel blij dat dit me in het voortraject bespaart is gebleven want dat was niet goed gekomen denk ik


Oh en in het kader van Kreeg vanmorgen telefoon van mijn vriendin.... 39 jaar, klaar met kinderen (1 van 18 en 1 van 7) en gaat vanwege vreemde klachten naar de huisarts. Morgenvroeg moet ze een echo laten maken in het ziekenhuis want vermoedelijk is ze al tussen de 28 en 30 weken zwanger

[ Bericht 11% gewijzigd door dobbey op 28-04-2014 15:13:33 ]

quote:

Op maandag 28 april 2014 14:57 schreef dobbey het volgende:
De score voor vandaag

3 hysterische telefoontjes naar mijn man,
1 hysterisch telefoontje naar mijn vriendin,
1 hysterisch telefoontje naar mijn ma...

Maar verder gaat het goed hoor

Damn... ik heb het idee of de hele wereld boos op me is, me niet leuk vind, me haat, ik alleen maar fouten maak etc etc.... Ik herken mezelf hier zo niet in. Ben heel blij dat dit me in het voortraject bespaart is gebleven want dat was niet goed gekomen denk ik

Oh en in het kader van Kreeg vanmorgen telefoon van mijn vriendin.... 39 jaar, klaar met kinderen (1 van 18 en 1 van 7) en gaat vanwege vreemde klachten naar de huisarts. Morgenvroeg moet ze een echo laten maken in het ziekenhuis want vermoedelijk is ze al tussen de 28 en 30 weken zwanger

voor je vriendin. En dat er dan morgenochtend pas een echo gemaakt gaat worden. Ik zou echt zelf de halve wereld gaan rondbellen om die echo vandaag te krijgen. Ik zou dat echt geen dag trekken. Desnoods zou ik naar een pretechobureau gaan.

En wat een gedoe voor jullie. Is het allemaal nog gelukt met de onderdrukkers?

GM wat goed dat je over eiceldonatie nadenkt. Ik mag helaas niet anoniem ivm erfelijke ziekte, maar anders had ik het ook wel willen doen. Ik vind dat er te weinig aandacht aan wordt besteed door de media/ziekenhuizen etc. en daardoor gaan mensen er ook niet over nadenken. Maar stel dat bijvoorbeeld mijn zusje mijn eitjes nodig zou hebben, dan hoef ik er nieteens over na te denken.

Dit geldt overigens ook voor donatie van navelstrengbloed. Daar kunnen gewoon levens mee gered worden en er wordt bijna geen informatie over gegeven door het ziekenhuis/VK. Ik vind het nog steeds heel jammer dat mijn ziekenhuis het niet meer deed.

Mijn standpunt m.b.t. draagmoederschap heb ik inmiddels wel bijgesteld. Ik heb altijd gezegd dat ik voor mijn zusje draagmoeder zou willen zijn als zij zelf niet zwanger zou kunnen worden. Maar ik ben door de bevalling van T en S behoorlijk met mijn neus op de feiten gedrukt, het hoeft niet allemaal altijd goed af te lopen. En dat gebeurt natuurlijk maar in zeldzame gevallen, maar nu zou er in mijn geval wel een man met 3 kindjes alleen achterblijven als ik het niet zou overleven. Daarom is draagmoederschap voor mijn zusje echt een (bijna) no-go geworden. Maargoed, voorlopig is er niets dat erop wijst dat het bij mijn zusje niet gaat lukken, dus dat draagmoederschap denken we ook gewoon nog even niet over na.

dobbey, das ook een behoorlijke schok denk ik...

Eiceldonatie zou ik wel anoniem willen doen idd, geloof dat ik verder niet wil weten waar "mijn" ei terecht komt...

Draagmoederschap vind ik een heel mooi iets, alleen geloof ik niet dat ik het zou kunnen... Als ik denk aan debewegingen die ik nu van binnen voel, dat zijn bewegingen van mijn kind... Ik geloof niet dat ik dat dan af zou kunnen staan...

Ze is ook helemaal in shock maar de kleine komt goed terecht dus het zal allemaal wel los lopen


Nikki er was nog een ander soort middel wat ze mocht gebruiken dus die heb ik vanmiddag opgehaald. Ben benieuwd hoe ze daar op reageert. Gelukkig hoeft ze, hoop ik, niet meer zo lang. Geld trouwens ook voor de Gonal want die hakt er ook behoorlijk in.
Misschien dat het daarom bij mij niet zo lekker gaat, het idee dat het door mijn toe doen iemand best wel in de knoei (is een groot woord want zo erg is het niet) zit vind ik heel lastig.
Maar goed overmorgen de eerste echo voor ons beiden en dan kunnen we hopelijk gaan aftellen richting de punctie misschien dat er dan bij mij ook wat rust in de keet komt....

Wat betreft eiceldonatie wist ik, voor we hier zelf aan begonnen, ook nergens van maar nu we er midden in staan valt het me op dat mensen heel onwetend zijn (ah jullie doen eiceldonatie? Is manlief onvruchtbaar dan? Iets met klok klepel enz... ) en ik besef mij heel goed in wat voor luxe positie wij zitten. 8 aanbiedingen van vriendinnen terwijl je, als je internet er op na slaat, de meest dramatische oproepen tegen komt van mensen die een donor zoeken.
Ik vind het ook heel wrang dat we in Nederland een eicelbank hebben die per jaar maar 5 stellen kunnen helpen omdat het aanbod er gewoon simpelweg niet is
Toen wij vorig jaar een poging deden om ons daar aan te melden voor we de donor hadden werd ons te kennen gegeven dat er een wachttijd was van 5 !!!! Jaar.......

Raar is dat. Ik heb jaren geleden (toen wist ik nog niet dat ik dit had) eiceldonatie overwogen maar ik kom niet in aanmerking vanwege mijn diabetes. Plus dat ik nog geen eigen gezin had/heb. Lijkt me een oiverkomelijk probleem en goed mee te leven maar ja als ze niet willen houdt het op. En nu schrijf jij over een wachttijd van vijf jaar.... Vind ik toch wel heftig.

Oh ja, en succes met je donor! Fijn dat ze dit voor je wilt doen.

quote:

Op maandag 28 april 2014 18:33 schreef Vlier het volgende:
Raar is dat. Ik heb jaren geleden (toen wist ik nog niet dat ik dit had) eiceldonatie overwogen maar ik kom niet in aanmerking vanwege mijn diabetes. Plus dat ik nog geen eigen gezin had/heb. Lijkt me een oiverkomelijk probleem en goed mee te leven maar ja als ze niet willen houdt het op. En nu schrijf jij over een wachttijd van vijf jaar.... Vind ik toch wel heftig.

Het is ook geen groot probleem maar ik snap best dat ze dat niet willen zowel voor de wensouders niet als voor het kind niet. Ik moet er niet aan denken dat ik, zonder medeweten, een embryo teruggeplaatst zou krijgen waar een kans van ziekte in zit. Bij anonieme eiceldonatie weet je helemaal niets dus willen ze die risico's zoveel mogelijk beperken mede vanwege de zaaddonor in Zweden geloof ik die ik weet niet voor hoeveel zieke kinderen heeft gezorgd. Tuurlijk als ouder zijnde hou je onvoorwaardelijk van je kind maar je wil dat risico niet bewust opzoeken zonder dat je er weet van hebt.

Voor ons geld dat niet aangezien onze donor een gezonde zoon heeft maar ook een gehandicapt dochtertje. Wij weten de risico's en zijn bereid om de "gok" te wagen. Er zijn wel onderzoeken geweest maar er is niet vastgesteld of het erfelijk is of niet en de artsen gaan meer de kant op van niet dan wel. Dit is een keus die wij zelf heel bewust hebben genomen en ik weet zeker dat veel acceptoren dat niet zouden doen.

quote:

Op maandag 28 april 2014 19:15 schreef dobbey het volgende:

[..]

Het is ook geen groot probleem maar ik snap best dat ze dat niet willen zowel voor de wensouders niet als voor het kind niet. Ik moet er niet aan denken dat ik, zonder medeweten, een embryo teruggeplaatst zou krijgen waar een kans van ziekte in zit. Bij anonieme eiceldonatie weet je helemaal niets dus willen ze die risico's zoveel mogelijk beperken mede vanwege de zaaddonor in Zweden geloof ik die ik weet niet voor hoeveel zieke kinderen heeft gezorgd. Tuurlijk als ouder zijnde hou je onvoorwaardelijk van je kind maar je wil dat risico niet bewust opzoeken zonder dat je er weet van hebt.

Voor ons geld dat niet aangezien onze donor een gezonde zoon heeft maar ook een gehandicapt dochtertje. Wij weten de risico's en zijn bereid om de "gok" te wagen. Er zijn wel onderzoeken geweest maar er is niet vastgesteld of het erfelijk is of niet en de artsen gaan meer de kant op van niet dan wel. Dit is een keus die wij zelf heel bewust hebben genomen en ik weet zeker dat veel acceptoren dat niet zouden doen.

Dat vind ik ook wel begrijpelijk. Maar ik ging er vanuit dat je ziektegeschiedenis/risico's aan de potentiele ouders doorgegeven werd zodat ze zelf een keus konden maken hoe erg ze bepaalde ziektes vinden. Maar blijkbaar is dat niet zo, dat wist/besefte ik niet.

Diabetes is vervelend maar niet het einde van de wereld. Ik zou zelf ook bepaalde risico's best durven nemen. Maar ik heb er goed over nagedacht. Ik heb ooit toen ik een jaar of twintig was mijn moeder gevraagd of het wel verantwoord was dat ik ooit kinderen zou willen. Haar antwoord was heel simpel: "had ik jou wel moeten krijgen?". Waarop mijn antwoord was en is: ja, ik ben erg blij dat ik leef, met of zonder deze ziekte.

Ik begrijp jullie risico-inschatting goed. Dat het een bewuste keuze is, is positief. Tenslotte weet geen enkele zwangere zeker of ze een gezond kindje krijgen.

Ik heb altijd geroepen dat ik voor mijn zus wel draagmoeder wilde zijn mocht zijn geen kinderen kunnen krijgen/dragen. Maar inmiddels ben ik daar ook op terug gekomen. Het is ook niet aan de orde ze heeft een kind. Maar eiceldonatie is voor mij ook geen optie meer. Ook al s het traject veel korter dan een zwangerschap trekt mijn lichaam het waarschijnlijk niet. Diep respect voor de mensen die het wel doen, het is voor een vrouw toch veel zwaarder dan voor een man.

quote:

Op maandag 28 april 2014 21:02 schreef ferrari_rood het volgende:
Ik heb altijd geroepen dat ik voor mijn zus wel draagmoeder wilde zijn mocht zijn geen kinderen kunnen krijgen/dragen. Maar inmiddels ben ik daar ook op terug gekomen. Het is ook niet aan de orde ze heeft een kind. Maar eiceldonatie is voor mij ook geen optie meer. Ook al s het traject veel korter dan een zwangerschap trekt mijn lichaam het waarschijnlijk niet. Diep respect voor de mensen die het wel doen, het is voor een vrouw toch veel zwaarder dan voor een man.

Draagmoederschap is een hele andere slag van iets doen voor een ander als bij mij alles zou werken zou ik het denk ik ook niet doen. Ik heb ook met heel veel bewondering het verhaal gevolgd van Sorbo (was het geloof ik) Ik vond het heel bijzonder omdat van de zijlijn mee te maken maar zou het zelf denk ik niet kunnen.

Een vrouwelijke donor is ook veel heftiger dan een mannelijke donor. Denk aan alle lichamelijke onderzoeken, de hormonen en dan tot overmaat van ramp ook nog een punctie Maar ook dit verschilt per persoon... Mijn oude buurmeisje, is mede door ons verhaal, anonieme donor geworden en heeft 2 mnd terug de eerste donatie gedaan. Qua hormonen nergens last van en op vrijdagmorgen de punctie en s'avonds om 9 uur stond ik met haar in het café te feesten. Zij aan het dansen en springen en ik vol verbazing kijkend hoe ze dit in godsnaam voor elkaar kreeg Het is haar zo "goed" bevallen dat ze sinds vandaag bezig is met ronde 2 Ok tevens ook de laatste keer maar goed ik heb er echt bewondering voor hoe makkelijk het haar af gaat.


Edit: als ik dan zie hoe de onze zit te hormonsteren dan heb ik wel meerdere slik momenten. Ik ben ontzettend blij dat ze het doet maar vind het tegelijkertijd heel moeilijk om te zien dat ze met de hormonen zit te worstelen

quote:

Op maandag 28 april 2014 19:15 schreef dobbey het volgende:
Voor ons geld dat niet aangezien onze donor een gezonde zoon heeft maar ook een gehandicapt dochtertje. Wij weten de risico's en zijn bereid om de "gok" te wagen. Er zijn wel onderzoeken geweest maar er is niet vastgesteld of het erfelijk is of niet en de artsen gaan meer de kant op van niet dan wel. Dit is een keus die wij zelf heel bewust hebben genomen en ik weet zeker dat veel acceptoren dat niet zouden doen.

Hoe zit dat nou bij jullie en de donor? Ik dacht dat ik begrepen had dat de door jullie aangebrachte donor nu aan het spuiten is voor een ander koppel en dat een andere (onbekende?) donor voor jullie bezig is. Dat jullie dan het eitje van dat andere koppel krijgen en dat het eitje van de door jullie aangebrachte donor naar een ander stel gaat. Heb ik dat dan verkeerd begrepen?

Dat met de onbekende donor was toch bij Geertgen? Dan moet je eigen man zijn goedje doneren en krijg jij in ruil daarvoor eicellen gedoneerd. _{en je moet er dan volgens mij alsnog een kapitaal voor betalen}

quote:

Op maandag 28 april 2014 21:36 schreef Kyara het volgende:

[..]

Hoe zit dat nou bij jullie en de donor? Ik dacht dat ik begrepen had dat de door jullie aangebrachte donor nu aan het spuiten is voor een ander koppel en dat een andere (onbekende?) donor voor jullie bezig is. Dat jullie dan het eitje van dat andere koppel krijgen en dat het eitje van de door jullie aangebrachte donor naar een ander stel gaat. Heb ik dat dan verkeerd begrepen?

Er is bij ons korte tijd sprake geweest van wisseldonatie omdat de nicht van mijn man ook een aanbod had gedaan maar omdat we daar voor naar Belgie moesten hebben we dat afgeketst en zijn verder gaan zoeken. De donor die we nu hebben is alleen voor ons bezig oftewel een gekende donatie. De eicellen die zij produceert zijn alleen voor ons.

quote:

Op maandag 28 april 2014 22:00 schreef _NIKKI_ het volgende:
Dat met de onbekende donor was toch bij Geertgen? Dan moet je eigen man zijn goedje doneren en krijg jij in ruil daarvoor eicellen gedoneerd.

Dat was met de anonieme eiceldonatie.... Bij het Geertgen kun je kiezen... Als mijn man zaad zou leveren voor een ander dan schoven wij naar boven op de wachtlijst ivm wederkerigheid. Als we dat niet zouden doen dan zou er een wachttijd zijn van minimaal 2,5 jaar


En dat kapitaal idd omdat eiceldonatie NIET vergoed word.... Per poging kostte het rond de 5000 euro en de IUI die we eerst deden omdat we volgens hun wel zwanger konden worden met de juiste monitoring kostte ons bijna 1000 per mnd.

Hoe het nu vergoed word ga ik niet op internet zetten maar wil ik wel toelichten in een pb

[ Bericht 7% gewijzigd door dobbey op 28-04-2014 22:08:03 ]

Ik dacht dat anoniem niet meer mocht. Dat elk kind recht heeft om op zijn of haar zestiende verjaardag de gegevens van de donor mag opvragen
Ik heb zelf ook eitjes afgestaan via ivf behandeling (via wederkerigheid) en heb toen gebeld of het gelukt was bij de andere 2 vrouwen. Bij de ene helaas niet de tweede moest nog beginnen en daar bel ik binnenkort nog eens voor

quote:

Op maandag 28 april 2014 21:15 schreef dobbey het volgende:

[..]

Draagmoederschap is een hele andere slag van iets doen voor een ander als bij mij alles zou werken zou ik het denk ik ook niet doen. Ik heb ook met heel veel bewondering het verhaal gevolgd van Sorbo (was het geloof ik) Ik vond het heel bijzonder omdat van de zijlijn mee te maken maar zou het zelf denk ik niet kunnen.

Een vrouwelijke donor is ook veel heftiger dan een mannelijke donor. Denk aan alle lichamelijke onderzoeken, de hormonen en dan tot overmaat van ramp ook nog een punctie Maar ook dit verschilt per persoon... Mijn oude buurmeisje, is mede door ons verhaal, anonieme donor geworden en heeft 2 mnd terug de eerste donatie gedaan. Qua hormonen nergens last van en op vrijdagmorgen de punctie en s'avonds om 9 uur stond ik met haar in het café te feesten. Zij aan het dansen en springen en ik vol verbazing kijkend hoe ze dit in godsnaam voor elkaar kreeg Het is haar zo "goed" bevallen dat ze sinds vandaag bezig is met ronde 2 Ok tevens ook de laatste keer maar goed ik heb er echt bewondering voor hoe makkelijk het haar af gaat.


Edit: als ik dan zie hoe de onze zit te hormonsteren dan heb ik wel meerdere slik momenten. Ik ben ontzettend blij dat ze het doet maar vind het tegelijkertijd heel moeilijk om te zien dat ze met de hormonen zit te worstelen

dat lijkt me wel een puntje, door die *&%@* hormonen ben ik vaak een monster... ik herken mezelf af en toe niet eens,.en mijn man vind dat nu al niet zo tof, maar accepteert t als bijwerking vd zwangerschap, maar hij zal niet staan te springen als ik dat "zomaar"op mn hals haal...
maar goed de periode van hormonen is wel korter natuurlijk...

en misschien wordt ik wel medisch afgekeurd, zover ben ik nog niet ingelezen, en het is ook nog niet aan orde, eerst ons gezinnetje compleet...

quote:

Op maandag 28 april 2014 22:07 schreef Omentielvo het volgende:
Ik dacht dat anoniem niet meer mocht. Dat elk kind recht heeft om op zijn of haar zestiende verjaardag de gegevens van de donor mag opvragen
Ik heb zelf ook eitjes afgestaan via ivf behandeling (via wederkerigheid) en heb toen gebeld of het gelukt was bij de andere 2 vrouwen. Bij de ene helaas niet de tweede moest nog beginnen en daar bel ik binnenkort nog eens voor

Als ik over anoniem spreek dan heb ik het idd over de regels in Nederland.... Anoniem bij terugplaatsing. Vanaf 12 jaar zijn de uiterlijke kenmerken opvraagbaar voor het kind en vanaf 16 de contactgegevens en de naam. In een aantal landen mag het nog wel (Belgie, Spanje) en daarom gaan er veel mensen die kant uit. De kosten bedragen rond de ¤10.000 dus is ook best een behoorlijke klap geld.