SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.------------------------------------------------------------------
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
Winterstormpje
Vanaf puberteit problemen rondom de voortplantingsorganen. Operatie eileider cyste - eileider verwijderd. Operatie verklevingen rondom verwijderd. Diagnose PCOS.
Juli 2008 miskraam rond 8 weken. Daarna onderzoeken na uitblijven menstruatie vanaf juli 2008 tot dec 2008/juli 2009 tot heden. Diagnose versterkt PCOS. Eind januari uitslagen onderzoeken en start medicatie waarschijnlijk clomid.
Droomvrouwtje
Eind 2008 pil de prullenbak in, tot eind 2009 pilloos geweest, daarna aan pil ivm bruiloft. Januari 2010 en Juni 2011 opgenomen geweest vanwege ernstige buikklachten, men dacht aan een blinde darmontsteking, helaas bleek dit endometriose te zijn. MRI in juni 2010 bleek schoon, dus half jaar geprobeerd, Augustus 2011 weer MRI ernstige vorm van endometriose, beide kanten cysten. Ondertussen lopen we in azM. Sinds oktober 2011 gestart met Lucrin om de endometriose rustig te laten worden, operatie volgde in februari 2012: eileiders verwijderd, alles is nu ivf klaar, nu herstellen. 11 oktober start met decapeptyl en start van 1e ivf poging. 1e poging, 1 embryo goed genoeg voor terugplaatsing, helaas niet zwanger. Vertraging door cyste. 2e ivf poging start begin aug 2013. 1 terugplaatsing en 2 cryos. Sept 2013 terugplaatsing mislukt, nu pauze en volgende ronde cryo tp
dobbey
Dobbey, 33 jaar en sinds september 2011 bezig met de kinderwens. 26-6-2013 na een mega rollercoaster van 1,5 jaar eindelijk te horen gekregen dat ik in de vervroegde overgang zit en dus onvruchtbaar ben zodat we voor ons een onzekere periode konden afsluiten. Vanaf 5 september starten met eiceldonor traject. Goed keuring in december. In januari 2014 word er gestart met eiceldonatie
Frummeltje86
In december 2010 gestopt met de pil, sindsdien een erg onregelmatige cyclus tussen de 30 en 55 dagen. In maart 2013 om een doorverwijzing gevraagd naar de fertiliteitsarts, waar met een echo PCOS werd geconstateerd. Zwemmers van manlief en mijn hormoonwaarden zijn in orde, dus nu starten met Clomid voor 6 pogingen om een eisprong op te wekken.
Arja
Ik ben 35 jaar en 5 jaar geleden ben ik gestopt met de pil. Ik ben sindsdien maar 2 keer ongesteld geweest. Een keer met hulp van pillen, chlomid en nog een andere. De tweede keer werd ik spontaan ongesteld, dit is intussen 2 jaar geleden.
Vele onderzoeken volgden. Het werd duidelijk dat ik bijna geen vrouwelijke hormonen aanmaak, dat stukje lijkt platgelegd te zijn in mijn hersenen, waardoor mijn lichaam in een soort nep-overgang zit.
Op 19 juli 2013 ben ik gestart met een behandeling met een LHRH-pomp. Omdat mijn hypothalamus geen GnRH ( gonadoreline) aan mijn bloed afgeeft, neemt de pomp dit over. Ik krijg elke 90 minuten een beetje GnRH binnen. Dit stimuleert de hypofyse om FSH en LH zelf weer aan te gaan maken en uiteindelijk oestradiol. Op die manier hoop ik weer een cyclus te krijgen en 'gewoon'' zwanger te worden.Be happy with the little things in life
Hier moest ik echt even lachen. Ik zag het wel voor me!quote:Op zaterdag 26 april 2014 17:05 schreef klumsy het volgende:
En nee we lopen niet al moppen tappend de polonaise in de slaapkamer![]()
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 6% gewijzigd door gewoonmezelf87 op 26-04-2014 18:05:14 ]S. 2014
J. 2016
quote:Op zaterdag 26 april 2014 17:40 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Maar vind je het dan niet vervelend om die onderzoeken alleen te moeten doen Vlier? Gewoon interesse hoor... Het lijkt mij gewoon sowieso al heel heftig als de medische wereld moet helpen om je kinderwens te vervullen, en als je dat dan ook alleen moet doen....Ik maak het toch wel alleen mee, of hij nou naast me staat of niet. Hij snapt toch niet hoe het voelt als ze in mn vagina wroeten. Overigens heb ik diabetes type 1 en ben ik het gewend om alle ziekenhuisdingen alleen te doen. Vind ik ook makkelijker, anders moet ik met nog iemand rekening houden en nu kreeg hij gewoon de samenvatting. Maar misschien ben ik daar een beetje apart in hoor, dat zou best kunnen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Overigens voel ik me eigenlijk niet alleen. Tenslotte willen we SAMEN een kind, en dromen we samen over namen en dingen die we samen willen doen en zijn we er heilig van overtuigd dat we de fouten van andere ouders nooooit zullen maken en wij het kind wel goed zullen opvoeden. (Stiekem zijn we in ons hart wel iets realistischer hoor).
Haha ik zie het al helemaal voor me.quote:Op zaterdag 26 april 2014 17:05 schreef klumsy het volgende:
En nee we lopen niet al moppen tappend de polonaise in de slaapkamer![]()
Als het voor jou/jullie goed voelt dan is dr niks mis lijkt mijquote:Op zaterdag 26 april 2014 18:21 schreef Vlier het volgende:
[..]
Ik maak het toch wel alleen mee, of hij nou naast me staat of niet. Hij snapt toch niet hoe het voelt als ze in mn vagina wroeten. Overigens heb ik diabetes type 1 en ben ik het gewend om alle ziekenhuisdingen alleen te doen. Vind ik ook makkelijker, anders moet ik met nog iemand rekening houden en nu kreeg hij gewoon de samenvatting. Maar misschien ben ik daar een beetje apart in hoor, dat zou best kunnen.
Overigens voel ik me eigenlijk niet alleen. Tenslotte willen we SAMEN een kind, en dromen we samen over namen en dingen die we samen willen doen en zijn we er heilig van overtuigd dat we de fouten van andere ouders nooooit zullen maken en wij het kind wel goed zullen opvoeden. (Stiekem zijn we in ons hart wel iets realistischer hoor).
Huuuuu het is geen groot probleem..... Daarom zei ik er ook bij dat het waarschijnlijk de hormonen zijnquote:Op zaterdag 26 april 2014 16:28 schreef Vlier het volgende:
Ik begrijp dat een aantal van jullie een probleem hadden met mijn smiley in mijn vorige post. Ik ben ook helemaal niet blij dat ik voorlopig niet zwanger raak maar ik probeer in elke dag iets positiefs te vinden. Van de dokter begreep ik ook dat stress ook heel slecht is en daarom probeer ik juist er nog wat van te maken.
Jammer dat een stom plaatje zon probleem kan zijn.
Romantiek, was dat?quote:Op zaterdag 26 april 2014 16:46 schreef Vlier het volgende:
Ik heb trouwens begrepen dat een vrij groot deel van de stellen met fertiliteitsproblemen op een gegeven moment uit elkaar gaan. Houden jullie hier rekening mee? Hoe gaan jullie hier mee om?
Mijn partner was afwezig tijdens de onderzoeken en daar was ik wel blij om. Hoewel hij in principe alles mag weten en zien vind ik het wel beter als er nog wat romantiek overblijft. Ik ben er een beetje bang voor dat het anders teveel een klinisch project wordt. Ik besef dat dat zo is maar ik wil daarnaast het ook gezellig houden.
Ik ben blij dit te lezen, want hoevaak mensen mij nietquote:Op zaterdag 26 april 2014 22:59 schreef dobbey het volgende:
[..]
Romantiek, was dat?Het is gewoon heel heftig en hoe verder je erin zit hoe harder het word. Praten en ruimte is gewoon heel belangrijk... Iedereen verwerkt het op zijn eigen manier en ondanks dat de mannen "niets" ondergaan is het voor hun ook heel heftig. Zij staan aan de zijlijn en moeten de pijn en ellende maar aanzien van de vrouw en dan heb ik het nog niet eens over het hormonster gebeuren. Hormonen kunnen echt evil zijn, zie mijn bui vandaag
Het rare er aan is, als ik voor mijzelf spreek, je weet dat je onredelijk bent maar kunt er niets aan doen om het te veranderen.... Het verstand komt later en dan kom je weer uit op het stukje praten.
Juistem. Ik vatte het wel op als de jompel voor de wijn, maar ik kan me indenken dat anderen daar anders over denken.quote:Op zaterdag 26 april 2014 16:58 schreef klumsy het volgende:
Vlier, je smiley stond denk ik op de verkeerde plek, die had achter het wijn drinken moeten staan ipv achter het niet zwanger worden, opzich duidelijk dat je dat bedoelde maar zo staat het er niet, dat is wat "storend" overkwam
Grappig, ik voelde me juist heel fit, maar misschien was dat ook meer psychologisch, energie omdat ik het gevoel had dat er actie was zeg maar.quote:Op zondag 27 april 2014 07:35 schreef klumsy het volgende:
Geen ervaring met hormoongestuurde terugplaatsing, zijn de hormonen die je dan "krijgt" anders dan bv puregon of gonal-f injecties? Ik moet zeggen dat de enige bijwerking die ik he.b, is dat ik erg moe ben...
Yep, dat klopt!quote:Op zondag 27 april 2014 10:25 schreef droomvrouwtje het volgende:
Frummel succes!
McLaura, ik zou ook de afspraak hebben verzet (die zin loopt niet lekker). Maar balen zeg, dat je nu voor een nieuwe poging moet gaanThijs was eerste tp en een verse toch??
Dat vind ik wel fijn aan de ivf afdeling, het relaxte, je eigen tempo kunnen behouden en zelfs aangeven als je voor een tp of een nieuwe poging wilt gaan.
Ja, misschien toch maar doen. We gaan nu eerst even op vakantie, dus het zal wel nog even moeten wachten. Ik acht de kans nu klein dat er uberhaupt hieruit een zwangerschap kan ontstaan, dus die onzekerheid kan ik ook in de ijskast zetten. Zodra we weer terug zijn, zal ik zo ongeveer wel ongesteld worden. Kan ik gelijk bij de eerste echo dit aankaarten. Sjonge jonge... en we waren er al zo bang voor...quote:Op zondag 27 april 2014 17:12 schreef droomvrouwtje het volgende:
Frummeldat is flink balen. Geen tips voor je, ik zou wel aandringen op de zaadtest, zeker gezien het feit dat het eerste onderzoek al twijfelachtig was, dat zou genoeg reden zijn. En als stress de oorzaak zou zijn, zou ik een moment kiezen waarop hij meer relaxt is. Geen idee of het zou helpen, maar meer gevoelsmatig zeg maar.
Dikke knuf
We waren tegelijk aan het typen....quote:Op zondag 27 april 2014 23:21 schreef Frummeltje86 het volgende:
Ik begreep 'mEn volgens mij is het een tweeledig gevoel voor mij. Enerzijds de angst voor de onbekendheid ermee en angst voor wat er op ons af komt en anderzijds het idee dat we daarmee wel aan het laatste deel beginnen van dit traject. De IUI verschilt voor mij niet veel meer het traject waar we afgelopen jaar in zaten. Stimuleren, echo's, enzovoort. Enige was nu extra dat mijn liefs deel dichterbij zou komen. Vond het spannend hoor, maar het viel me alles mee. Ik denk dat ik met name opzie tegen zo'n punctie, de hoeveelheid hormonen en de wachtdagen...
Sorry voor mijn monologen meiden. Merk wel dat het me flink bezighoud momenteel.![]()
Voor jullie allen ook even een flinke knuffel.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |