SHO Showbizz, Celebs en Gossip
Het forum voor alles over de Gooise matras, de laatste roddels uit Hollywood en andere kommer en kwel uit de showbizz.
Jezus, dit is het type mail dat ik naar een vriendin zou sturen als ik me verveel of zo. Wat een onzinnigheid.quote:Op zaterdag 8 maart 2014 19:22 schreef Turbomuis het volgende:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Toch mooi dat haar Engels op universitair niveau zit, jammer dat voor de rest ze net de kleuterschool ontgroeid lijkt te zijn.
Een keer of 40 het woordje 'ik' in zo'n kort stukje.quote:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Yvonne riep ergens: [b]Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.[/b]
Sonja doet me heel erg denken aan iemand die ik op Facebook heb. En waarvan ik uit narigheid berichtjes onzichtbaar heb gemaakt.
Altijd maar ik, ik, ik ben zo zielig, ik en nog eens ik
Altijd maar ik, ik, ik ben zo zielig, ik en nog eens ik
quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
Ik heb je lief mijn hele leven
Die column is exact de reden waarom de is bedacht.
Wat een waardeloze dinsdagmiddagbakvisdagboekpost.
is bedacht.Wat een waardeloze dinsdagmiddagbakvisdagboekpost.
Fok!bejaarde
slaapaanvallen, beginnende rugklachten en allergisch voor fysio's met slappe handjes....t zit ons sonnekindje ook niet mee hè...en dan blijkt ook nog eens dat ze gewoon een opleiding kan volgen en werken tegelijkertijd zonder uit te vallen 
[ Bericht 0% gewijzigd door JaneDoe op 09-03-2014 09:52:05 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door JaneDoe op 09-03-2014 09:52:05 ]
Geen paniek jongens, in de aankomende twee maanden zal het wel weer ergens fout gaan
Op maandag voel ik me als Robinson Crusoë: Op zoek naar Vrijdag!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Het leven is als Lucille Werner: het kan raar lopen!
Dit is te erg.quote:
Vorige week heb ik mijn eerste cijfer gekregen. Een 9,5 voor Engels. Nu moet ik ook wel eerlijk zeggen dat ik op universitair niveau zit met deze taal dus het was ook wel echt een makkie, maar hij is wel mooi in the pocket!
Op het werk gaat het ook goed.
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
Vraag me af of zij niet bij haar cliënten haar verhaal doet i.p.v. andersom.
'Ja, mijn moeder was aan de drank
'
-'Das nog niks! Ik heb 3 kindjes verloren, denk je dat dat leuk is ofso!
'
'Ja, mijn moeder was aan de drank
'-'Das nog niks! Ik heb 3 kindjes verloren, denk je dat dat leuk is ofso!
'
Screw them.
We're going home.
We're going home.
quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
Screw them.
We're going home.
We're going home.
Een 9.5 maar? Beetje magertjes, Sonnepon.
If I had known it was harmless, I would have killed it myself.
Wat is zij suf, zeg. Dat wist ik natuurlijk al maar deze column onderstreept dat maar weer eens.quote:
Een nieuwe, heerlijk nikszeggende blog
[..]
Fixed.quote:
Ik denk dat de bijbel van Sonja zo begint:
Genesis
'In het begin schiep God Sonja en de Aarde.'
"university of life" denk ikquote:
I give myself very good advice
But I very seldom follow it
That explains the trouble that I'm always in
But I very seldom follow it
That explains the trouble that I'm always in
Echt, ik vind het oprecht heel sneu allemaal, maar de manier waarop ze er over schrijft maakt het allemaal niet beter. Drama, tranentrekken, taalfouten, you name it.quote:Niemand weet... dat de strijd nog niet gestreden is
Auteur: • Categorie: • Geplaatst op • Bekeken: x •
April 2014
Het gaat lekker op school. Ik heb mijn draai gevonden en ik heb de grootste lol met mijn klasgenootje, Chantal. Het valt me eigenlijk allemaal nog mee tot nu toe. Het enige dat lastig blijft is de zelfreflectie. Ik moet overal over reflecteren en mezelf afvragen waarom ik iets voel, wat het met me doet en wat voor invloed dit heeft. Ik begrijp heel goed dat je anderen pas goed kunt helpen als je jezelf goed kent en in balans bent, maar ik vind het lastig. Ik ben nooit op die manier met mezelf bezig geweest. Voor mij ligt de focus altijd meer op anderen. Ik zorg graag… Ik ben nooit zo ontzettend diep aan het graven als het om mezelf gaat.
Ik was over het begin van 2014 heel enthousiast. En dan net als je een beetje gewend begint te raken aan de rust wordt er weer een atoombom op gevoelens niveau gedropt! Ik ben me er altijd van bewust geweest dat ondanks alle positieve berichten en uitslagen, papa een hele agressieve vorm van kanker heeft. Er was al een belachelijk kleine kans dat hij het zou overleven, maar het ging zo lekker! Tegen alle verwachtingen in fietste papa zich door alle behandelingen heen alsof het een griepje was. Hij heeft een paar dagen niet kunnen eten omdat zijn slokdarm door radiotherapie kapot geschroeid was, maar verder had hij eigenlijk geen klachten. Ja, hij was enorm vermoeid. Dat was te verwachten! Maar mijn hemel, wat is hij sterk. Ik begon er bijna in te geloven dat hij het zou gaan redden. Bijna! Ergens diep van binnen had ik al het voorgevoel dat het niet meer goed zou komen. Maar ik wilde positief denken, dus ik stopte dat gevoel weg. Gek genoeg was ik, ondanks dat ik het aan voelde komen, nog steeds met stomheid geslagen toen de longarts in het ZMC ons vorige week vrijdag vertelde dat de kanker terug is. ONGELOFELIJK! De tumor op papa zijn long was van 13 cm naar nog maar 3 cm geslonken! De behandelingen waren zo goed aangeslagen dat die hele rot tumor bijna verdwenen was. Het voelt als een doffe klap op mijn hart als de arts vertelt dat er in het vocht bij zijn longen weer boze cellen gevonden zijn. Hoe kan dit? Hoe kan die rot kanker zo sterk zijn dat het binnen 2 maanden terug gekomen is? Mijn gedachten dwalen af. Weer schieten er fragmenten door mijn hoofd van geplande crematies, zijn sterfbed, mijn zoontje, mijn moeder… pfffff. Ergens op de achtergrond hoor ik de arts tegen mijn vader zeggen dat de kanker terug gekomen is en mijn hart breekt. Gelukkig heb ik naar mijn voorgevoel geluisterd en mama thuis gelaten. Toen ik haar vanmiddag vertelde dat papa deze strijd gaat verliezen schrok ze zo erg. Ondanks het feit dat ook zij al een vermoeden had dat het niet goed zat. Ik heb mama met een kop warme melk in bed gelegd en ben alleen naar het gesprek met pa en de arts gegaan. Ik pak na het gesprek papa zijn koude handen vast en vraag hem of hij alles begrepen heeft. Hij kijk me aan met ogen die precies zijn als de mijne als hij me vraagt: “Dus ik wordt echt niet meer beter?”. Weer breekt mijn hart in duizend stukjes. Ik vertel hem dat hij heeft gevochten om beter te worden en dat dit niet gelukt is. “Nu moet je vechten om zo lang mogelijk bij ons te blijven”. Als ik op de parkeerplaats van het ziekenhuis loop breek ik even. Iedere stap die ik vanaf nu zet brengt me dichter bij het verliezen van mijn lieve papa.
Het valt af en toe niet mee om op mijn opleiding altijd maar een gevoel te moeten hebben en beschrijven. Nou, in dit geval kan ik reflecteren als een malle! Wat doen dit met me? Ik ben moe, boos en verdrietig omdat ik mijn vader pijn zie lijden en ik wil hem nog niet kwijt! Wat zegt dit over mij? Dit zegt dat ik heel erg veel van hem houd en dat ik hem dat ieder dag die we nog hebben duidelijk ga maken! Welke dingen zijn van invloed op het proces? Deze pijn is nieuw voor mij! Ik voel hem niet alleen mentaal maar ook lichamelijk. Ik schiet in survival mode, omdat ik weet dat mama het anders niet aan kan. Herken ik dit van mezelf? Ja, zeker! Ik zal mijn papa en mama steeds met liefde de waarheid vertellen! Sugarcoaten heeft in dit geval geen nut. Wat heb ik nodig? EEN WONDER!
En ze heeft een tattoo laten zetten.
[img] http://pbs.twimg.com/media/BkS8d34CcAACisP.jpg[/img]
Edit: Link wil niet mobiel, door ik straks ff goed
I give myself very good advice
But I very seldom follow it
That explains the trouble that I'm always in
But I very seldom follow it
That explains the trouble that I'm always in
Ik wilde het woord 'ik' tellen, maar ik vrees dat ik de tel ben kwijtgeraakt :/quote:Op vrijdag 4 april 2014 09:52 schreef Turbomuis het volgende:
[..]
Echt, ik vind het oprecht heel sneu allemaal, maar de manier waarop ze er over schrijft maakt het allemaal niet beter. Drama, tranentrekken, taalfouten, you name it.
En ze heeft een tattoo laten zetten.
[ [url= http://pbs.twimg.com/media/BkS8d34CcAACisP.jpg]afbeelding[/url] ]
Edit: Link wil niet mobiel, door ik straks ff goed
Dus zij bepaalt dat haar moeder niet bij zo'n belangrijk gesprek mag zijn?? Prima dat ze als dochter mee wilt, maar als vrouw zijnde hoor je daar toch ook gewoon bij te zijn? Wat een arrogantie 
And so the lion fell in love with the lamb
Heel erg natuurlijk, maar wil ze haar moeder en haar zoontje dan ook meteen maar cremeren?quote:Het voelt als een doffe klap op mijn hart als de arts vertelt dat er in het vocht bij zijn longen weer boze cellen gevonden zijn. Hoe kan dit? Hoe kan die rot kanker zo sterk zijn dat het binnen 2 maanden terug gekomen is? Mijn gedachten dwalen af. Weer schieten er fragmenten door mijn hoofd van geplande crematies, zijn sterfbed, mijn zoontje, mijn moeder… pfffff.
Ze is er wel erg veel mee bezig.
Vertel het me en ik zal het vergeten. Laat het me zien en ik zal het onthouden. Laat het me ervaren en ik zal het me eigen maken.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent.
39. Maar ik kan er 1 keertje naast zittenquote:
[..]
Ik wilde het woord 'ik' tellen, maar ik vrees dat ik de tel ben kwijtgeraakt :/
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
