De kunst van het loslaten van je ex #225 - Detachment in progressss

Met gepaste trots kom ik ook mijn bijdrage leveren aan dit topic...

Samenvattend:
Huur opgezegd (een mooi huis in een leuke stad), werkloos (van de afgelopen 17 mnd er 6 gewerkt, nu weer 3 mnd thuis) en sinds deze week trok ex-vriendin de onzekerheid niet meer en ze heeft een eigen huis gekocht. Maandag nog gesprek gehad; we zouden het proberen via anti-kraak om zo financieel op adem te komen en mij de kans te geven een baan te vinden. Om alles op een rij te zetten besloten we deze week apart te wonen, zij bij familie, ik "thuis".

Ik wist van haar wens om een huis te kopen in haar home-town, maar heb haar verteld dat ik zonder baan niets koop en zeker niet daar want het is een (relatieve) uithoek waar ik bijna geen mensen ken of waar veel werk is. Wel heb ik toegezegd om de langere termijn de mogelijkheid open te houden er te gaan wonen, iets dat ik ook meende.

Woensdagavond is ze gaan kijken naar een huis voor de 1e keer, dit kreeg ik donderdagochtend te horen. Donderdagavond heeft ze een bod gedaan dat is geaccepteerd.

Blijkbaar was haar wens om huiseigenaar te zijn in die stad groter dan om met mij samen te zijn en te gaan voor een toekomst samen. Dit na bijna 4 jaar relatie.

Overigens zit ik overduidelijk in fase 1 van het verdriet; hoop nog dat ze op haar knietjes terugkomt omdat ze mij, koos werkloos & botte boer, zo ontzettend mist. Sukkel.

Ze gaat bij je weg omdat je werkloos bent? Ik neem ( gezien je post ) aan dat je er wel steeds naar op zoek bent, dus dan vind ik het wel een heel erg slappe reden van haar om dan bij je weg te gaan. Financiele zekerheid is mooi en heel belangrijk, maar het is niet het enige wat er bestaat. Heb met je te doen! Maar je komt er wel uit

quote:

Op vrijdag 3 mei 2013 19:36 schreef AlwaysHappy het volgende:
Ze gaat bij je weg omdat je werkloos bent? Ik neem ( gezien je post ) aan dat je er wel steeds naar op zoek bent, dus dan vind ik het wel een heel erg slappe reden van haar om dan bij je weg te gaan. Financiele zekerheid is mooi en heel belangrijk, maar het is niet het enige wat er bestaat. Heb met je te doen! Maar je komt er wel uit

Het is meer een combinatie van factoren denk ik. Verschillende achtergrond, zij is erg op zoek naar zekerheid (o.a.), ik heb dat (nog) niet, zij is erg van de communicatie, ik heb dat minder en zo zijn er nog wel enkele zaken op te noemen geloof ik.

Ben al blij als ik hier afentoe iets van me af kan typen. Scheelt volgens mij wel veel.

En zelf heeft ze wel een normale baan? Als ze daarom bij je weggaat, vond ze jou dan wel echt leuk? Ik zou niet weggaan bij iemand omdat hij werkloos is geworden. Meerdere zaken maar werkloosheid is dus nummer 1? Lullig.

Het begint steeds meer te knagen dat ik haar wil contacteren om te kijken hoe het met haar gaat, maar ik durf het gewoon niet. Toch zegt m'n gevoel anders... Ik had het contact op een hele sporadische en niet leuke manier verbroken om eerlijk te zijn, en sindsdien hebben we elkaar ook nooit meer gesproken. Ik lig er 's nachts soms wakker van en in m'n dromen komt het ook steeds vaker terug, en dat terwijl ik eigenlijk nooit zo hevig droomde over haar. Sinds het uit is komt ze meer dan ooit terug in m'n dromen.

Inmiddels al bijna drie maanden geen relatie meer, en al twee maanden geen contact. Laten voor wat het is? Of toch nog 'een laatste gesprek'? Ik weet het niet meer!

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 10:35 schreef sporu het volgende:
Het begint steeds meer te knagen dat ik haar wil contacteren om te kijken hoe het met haar gaat, maar ik durf het gewoon niet. Toch zegt m'n gevoel anders... Ik had het contact op een hele sporadische en niet leuke manier verbroken om eerlijk te zijn, en sindsdien hebben we elkaar ook nooit meer gesproken. Ik lig er 's nachts soms wakker van en in m'n dromen komt het ook steeds vaker terug, en dat terwijl ik eigenlijk nooit zo hevig droomde over haar. Sinds het uit is komt ze meer dan ooit terug in m'n dromen.

Inmiddels al bijna drie maanden geen relatie meer, en al twee maanden geen contact. Laten voor wat het is? Of toch nog 'een laatste gesprek'? Ik weet het niet meer!

Ik zit met exact hetzelfde, het ging uit eind Februari. Contact opzoeken? Ik denk dat het niet verstandig is, iets met oude wonden opengooien..

Klopt, ik denk dat ik het ook moet laten voor wat het is, en misschien zoekt zij ooit nog eens contact op. Who knows.

Het is echt zo kut dit gevoel. Je wilt haar contacteren, je wilt haar zelfs even zien maar het mag niet. Het kan gewoon niet. Het is niet hetgeen wat je moet doen. Het gaat gewoon tegen al mijn principes in deze gang van zaken. Maar ja...

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 10:43 schreef sporu het volgende:
Klopt, ik denk dat ik het ook moet laten voor wat het is, en misschien zoekt zij ooit nog eens contact op. Who knows.

Het is echt zo kut dit gevoel. Je wilt haar contacteren, je wilt haar zelfs even zien maar het mag niet. Het kan gewoon niet. Het is niet hetgeen wat je moet doen. Het gaat gewoon tegen al mijn principes in deze gang van zaken. Maar ja...

Jep. Je hebt daar helemaal gelijk in hoor.

Mijn laatste ex is de allereerste persoon die ik niet meer spreek eigenlijk. Ik heb nog nooit vrienden of relaties uit mijn leven gesneden. Nog beter zelfs, met al mijn exen heb ik nog fantastisch veel contact. Shoppen, blijf er pitten, spreken elkaar nog wekelijks! En het is ook zonde om dat soort contact weg te gooien want je hebt er jaren in geinvesteerd. Dus ik snapte dat, als een relatie uitgaat je elkaar maar nooit meer moet spreken sowieso niet.

Naja .....

Tot ik mijn laatste ex dus tegenkwam en het de meest nasty toxic einde van een relatie was.. Ik wil graag nog wel antwoorden, contact en geld. Heb er nog flink wat kleding liggen, spulletjes, boeken. Vanalles. En ja, dat wil ik terug.. maar misschien moet ik daarvoor denk ik op de vuilnisbelt ergens in Oost-Europa gaan kijken .

Het was ook m'n eerste relatie... Zonde dat het zo heeft moeten lopen.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 11:33 schreef sporu het volgende:
Het was ook m'n eerste relatie... Zonde dat het zo heeft moeten lopen.

Eerste relatie of eerste serieuze relatie?

Eerste relatie, en meteen eerste serieuze relatie ook. We hadden twee jaar samen.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 11:44 schreef sporu het volgende:
Eerste relatie, en meteen eerste serieuze relatie ook. We hadden twee jaar samen.

Oef! Naja, dat is dan helemaal lastig omdat je waardes qua liefde, relatie, samenzijn, vriendschap natuurlijk keihard door elkaar worden gehusseld. Ik las ff wat oude posts van je terug en lees dat ze flink ging feesten stappen terwijl jij toch enigszins beteuterd achterbleef.

Mijn huidige ex deed exact hetzelfde. Feesten en stoer vertellen dat dat zo geweldig was. Ik herkende haar nauwelijks meer..

Al mijn exen hiervoor hebben we 'netjes' kunnen afsluiten en niet een soort van 'throw facebook photo's in yo face met andere geile gasten op schoot' om je lekker pijn te doen en een hoog gehalte 'i dont give a shit'. Zij is mijn enige voorbeeld die zich blijkbaar enorm moest afzetten tegen over alles waar de relatie voor stond. Persoonlijk vind ik dat enigszins onvolwassen, bij mjn vorige relaties kon het wel gewoon fatsoenlijk uit. Maar bij deze dus niet..

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 11:54 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Oef! Naja, dat is dan helemaal lastig omdat je waardes qua liefde, relatie, samenzijn, vriendschap natuurlijk keihard door elkaar worden gehusseld. Ik las ff wat oude posts van je terug en lees dat ze flink ging feesten stappen terwijl jij toch enigszins beteuterd achterbleef.

Mijn huidige ex deed exact hetzelfde. Feesten en stoer vertellen dat dat zo geweldig was. Ik herkende haar nauwelijks meer..

Al mijn exen hiervoor hebben we 'netjes' kunnen afsluiten en niet een soort van 'throw facebook photo's in yo face met andere geile gasten op schoot' om je lekker pijn te doen en een hoog gehalte 'i dont give a shit'. Zij is mijn enige voorbeeld die zich blijkbaar enorm moest afzetten tegen over alles waar de relatie voor stond. Persoonlijk vind ik dat enigszins onvolwassen, bij mjn vorige relaties kon het wel gewoon fatsoenlijk uit. Maar bij deze dus niet..

Die foto's zijn natuurlijk een soort van houding die je aanneemt. Ik ben er ook wel een beetje over uit dat ze uiteindelijk niet veel betekenen, maar helaas... De schade is al geleden. Ben ook een nogal overgevoelig persoon, en dan helpen dat soort dingen niet echt mee bij het verwerken van alles.

Jouw verhaal met je ex heb ik al vaker voorbij zien komen hier op het forum, en dat lijkt me helemaal verschrikkelijk. Moet er niet aan denken dat ze telkens met dat soort mailtjes komt aanzetten van: "Hey hey, ik heb het zo vet nu, en jij?!"

Ik ben gewoon nog steeds heel erg in de war, zelfs een aantal maanden nadat het klaar is. Dat de relatie over is, geen punt meer. Het had niet langer moeten duren. Het feit dat ik alleen mijn beste maatje kwijt ben, en hoe we uit elkaar zijn gegaan, is nog wel het meest bizarre. Een zinnetje via de chat notabene besloot uiteindelijk onze relatie en vriendschap van twee jaar. Dit was niet hoe ik het had gewild, maar ze liet me geen keuze meer. Ze heeft een hele tijd lopen spelen met mij, en maar blijven volhouden dat ze het nog wel wilde proberen...

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 12:04 schreef sporu het volgende:

[..]

Die foto's zijn natuurlijk een soort van houding die je aanneemt. Ik ben er ook wel een beetje over uit dat ze uiteindelijk niet veel betekenen, maar helaas... De schade is al geleden. Ben ook een nogal overgevoelig persoon, en dan helpen dat soort dingen niet echt mee bij het verwerken van alles.

Als die houding betekent, ik moet de onvolwassen trut uithangen, be my guest Toen wij samen waren rookte mijn ex niet en ging ze niet stappen. Nu doet ze beide .

quote:

Jouw verhaal met je ex heb ik al vaker voorbij zien komen hier op het forum, en dat lijkt me helemaal verschrikkelijk. Moet er niet aan denken dat ze telkens met dat soort mailtjes komt aanzetten van: "Hey hey, ik heb het zo vet nu, en jij?!"

Ik ben gewoon nog steeds heel erg in de war, zelfs een aantal maanden nadat het klaar is. Dat de relatie over is, geen punt meer. Het had niet langer moeten duren. Het feit dat ik alleen mijn beste maatje kwijt ben, en hoe we uit elkaar zijn gegaan, is nog wel het meest bizarre. Een zinnetje via de chat notabene besloot uiteindelijk onze relatie en vriendschap van twee jaar. Dit was niet hoe ik het had gewild, maar ze liet me geen keuze meer. Ze heeft een hele tijd lopen spelen met mij, en maar blijven volhouden dat ze het nog wel wilde proberen...

Ik heb puur de mazzel gehad dat ik een nieuwe dame tegenkwam tijdens het reizen omdat ik so clueless was na de verschrikkelijke exit dat ik zoiets had van; "En nu?". Welke relatie ik ook ooit nog mag aangaan, zij komt nooit meer als mijn beste maatje naar voren. Ze mag naast mijn beste maatje staan. Maar een vriendin zal nooit meer mijn beste vriend worden.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 12:14 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Welke relatie ik ook ooit nog mag aangaan, zij komt nooit meer als mijn beste maatje naar voren. Ze mag naast mijn beste maatje staan. Maar een vriendin zal nooit meer mijn beste vriend worden.

Ik denk dat het heel goed is dat je dit nu zegt, en het hoort bij het proces, maar ik denk echt dat je hier nog op terug gaat krabbelen als je een enorm leuk iemand leert kennen.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 10:38 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik zit met exact hetzelfde, het ging uit eind Februari. Contact opzoeken? Ik denk dat het niet verstandig is, iets met oude wonden opengooien..

Ik denk dat het in jouw geval helemaal niet verstandig is. Iets met cold turkey en helemaal uit je leven schrappen. Je weet zelf dat je ex veel meer ellende veroorzaakt dan goed voor je is , dus waarom zou je weer contact zoeken.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 10:35 schreef sporu het volgende:
Het begint steeds meer te knagen dat ik haar wil contacteren om te kijken hoe het met haar gaat, maar ik durf het gewoon niet. Toch zegt m'n gevoel anders... Ik had het contact op een hele sporadische en niet leuke manier verbroken om eerlijk te zijn, en sindsdien hebben we elkaar ook nooit meer gesproken. Ik lig er 's nachts soms wakker van en in m'n dromen komt het ook steeds vaker terug, en dat terwijl ik eigenlijk nooit zo hevig droomde over haar. Sinds het uit is komt ze meer dan ooit terug in m'n dromen.

Inmiddels al bijna drie maanden geen relatie meer, en al twee maanden geen contact. Laten voor wat het is? Of toch nog 'een laatste gesprek'? Ik weet het niet meer!

Datzelfde heb ik ook, het dromen/gevoel ding. Alleen heeft zij contact verbroken (maar ik relatie, kon er niet meer tegen maar hield nog wel van haar). Dat is nu meer dan een half jaar geleden en ik vraag me soms wel eens af of ze weer een keer contact zou willen, of het iig niet erg zou vinden (al betwijfel ik dat zolang ze een relatie heeft iig).

Tegelijkertijd vraag ik me af waarom ik eigenlijk contact wil, en waarom ik haar weer begin te missen. Niet qua relatie denk ik, maar gewoon qua mee praten enzo. Maar ja, ik weet zelf dat er waarschijnlijk 99% kans is op een gemene reactie mocht ik iets proberen te sturen, dus doe ik dat maar niet.

Nou ja, maar even het zonnetje in denk ik.

Vannacht weer eens over mijn ex gedroomd, maar dit keer luchtte het eigenlijk alleen maar op? Ik ben heel erg kwaad op hem geworden (al koester ik helemaal geen wrok in het dagelijks leven), even alle emoties er uit laten komen in een droom. Nou, prima. Kan ik nu weer lekker verder.

Mag ik mij hier ook weer melden?

Ik ben een meid van 23 jaar en ik heb ruim anderhalf jaar een relatie gehad met een hele leuke jongen, maar wel eentje die moeilijk zijn gevoelens uitte (bleef oppervlakkig).
Het is een half jaar geleden al eens eerder uit geweest, hij was het gezeur en gezeik zat (We hadden wel eens meningsverschillen, kibbelden wat maar echt ruzie kon ik het nooit noemen) opeens en maakte het uit. Hij was toen erg bot, boos en kortaf. Je zag, hoorde en merkte aan hem dat hij het toen zat was. Ik heb hem toen van alles verwijderd en na een dag of 4 kreeg ik toen opeens een SMSje van hem en vanaf toen zocht hij weer de aandacht en wilde afspreken maar durfde niet goed nog eens te proberen. Uiteindelijk na 3x opnieuw afgesproken te hebben, had hij een hotel voor ons saampjes geboekt en zijn we toch weer doorgegaan met de relatie (nee, geen seks gehad want dat wilde ik niet als het uit was)..

Daarna ging het prima. Maar toch vind ik niet dat ik me, als ik me ergens rot over voel, maar moet inhouden om er wat over te zeggen. Ik kaart dat wel normaal aan en vraag dan ook hoe hij het zou vinden als hij in mijn schoenen zou staan. Ik ben dus bewuster met deze situaties omgegaan, word niet meer zomaar boos maar probeer er wel over te praten, maar voor hem was ook; hoe meer ik praatte, probeerde uit te leggen wat ik voelde, des te meer hij dat gezeik vond.
Nou had ik deze week echt 2 dagen dat ik wat chagrijnig was en een beetje botter tegen hem deed dan normaal (maar dit ook tegen mijn ouders, was dus niet op hem gericht) en toen heb ik mezelf ook geuit dat ik me onzeker voelde. Hopende dat hij me zou steunen en me kon helpen op te peppen.. maar in plaats daarvan maakte hij het weer uit..
Dit hebben we die avond zelf nog met elkaar besproken en dat ging wel oke, toen praatte hij opeens wél en uitte zijn gevoelens. Maarja het was uit, dusja daarna probeerde ik ook geen contact te zoeken.

De dag erna stuurde hij eerst een bericht via Facebook (zag ik later) en daarna kreeg ik opeens een appje van hem (omdat ik dat dus niet had gezien, en niet had gereageerd denk ik. Stond hetzelfde in). Hij zocht weer contact en 's avonds stuurde hij me opeens foto's van mijn buurtje. Dat hij daar was (terwijl hij echt 40 minuten met de auto bij mij vandaan woont)..
Uiteindelijk dus elkaar die avond nog gezien, en dat was heel emotioneel en hij was echt heel erg aangeslagen.. Huilend namen we afscheid en daarna volgde ook nog vele sippe berichtjes. Dramatisch
De dag erna was hij een stuk luchtiger, heb ik hem weer gezien namelijk. Hij stelde wel voor om nog eens af te spreken, maar hij twijfelde nog wel en was nogsteeds bang om opnieuw te proberen. Dus voor nu nog geen antwoord, maar dat had ik dan ook wel verwacht.
Vandaag was hij helemaal luchtig, zei weinig en toen wist ik zelf niet meer of ik op deze manier wel af wilde spreken. Ik kreeg namelijk wel hoop erdoor, maar dat leek nu valse hoop > aan het lijntje-gevoel te worden. Toen ik dit besprak zei hij opeens ook dat het hem idd beter leek om het maar niet meer te doen. Hij houdt nog wel van me, vind me leuk, maar durft niet opnieuw te proberen en twijfelt.

Bah :\ Ik heb hem nu dus van alles verwijderd, alweer. Ook geblokkeerd dit keer van FB en whatsapp + nr verwijderd. Maar doordat hij de vorige keer na een paar dagen ook echt contact zocht, en toen minder emotioneel was dan nu, heb ik nogsteeds hoop! Wie wilt mij van de hoop afpraten? Want er ís geen hoop meer. Ik moet dit nieteens willen, want ik kan eigenlijk nieteens gelukkig worden in een relatie zonder goede communicatie!

Had ik het antwoord maar voor je... Ik heb ook nog steeds een sprankeltje hoop, ergens. Maar ik weet gewoon dat dat niet legitiem is. Het komt niet meer goed, terwijl ik zo graag wil dat het wel goedkomt. Ik wil haar nog steeds graag zien, maar ik weet dat dat gewoon fout gaat aflopen. Ik wil haar gewoon nog spreken zoals vanouds, maar ik weet dat er dan weer vervelende woordenwisselingen gaan komen. Het is voor mij het teken dat ik er nog steeds niet over heen ben, en dat drie maanden nadat de relatie verbroken was!

Hou je vast aan het no-contact gebeuren. Geloof me, het is het beste. Ik ben nog steeds rot van mijn break-up, maar ik kan in ieder geval wel gewoon verder met m'n eigen leven. Het is niet makkelijk soms, maar ik wil mezelf over deze zooi heenzetten. Nu al ik drie maanden verder ben begin ik steeds minder er in te geloven dat ik er over heen zal komen, maar dat zeg ik nu. Ik hou een logboek bij sinds de dag dat het uit is gegaan, en als ik soms vergeet hoe het gaat pak ik dat logboek erbij en lees ik even door de oude entries heen. Het is best grappig om dan te zien hoe snel je vorderingen boekt, en ook hoe makkelijk je moodswings zijn wat betreft de break-up.

Ik denk het recept van tijd en geen contact meer hebben, alleen dan gaat je hoop weg. Na verloop van tijd zal je ook echt het gevoel hebben dat je diegene niet meer terug wilt, dat het niet meer werkt en dat het oké zo is. Nu kan je dat enkel nog beredeneren.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 19:34 schreef sporu het volgende:
. Nu al ik drie maanden verder ben begin ik steeds minder er in te geloven dat ik er over heen zal komen, maar dat zeg ik nu

Jawel, uiteindelijk komt alles goed. Het is een cliché maar niets is minder waar! Drie maanden is nog helemaal niet zo heel lang, naar mijn idee. Ik ben er na 8 maanden ook nog niet over heen hoor Maar het wordt uiteindelijk leefbaar en je denkt er steeds minder aan.

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 12:50 schreef saaw het volgende:

[..]

Ik denk dat het heel goed is dat je dit nu zegt, en het hoort bij het proces, maar ik denk echt dat je hier nog op terug gaat krabbelen als je een enorm leuk iemand leert kennen.

Ik denk het niet. Mijn ex was jaloers op mijn goede vriendschappen die ik had voor en tijdens de relatie. Die vriendschappen waren stukken tijdens het einde en er kort na. Een relatie staat nooit alleen op 1, ik besprak ook dingen met mijn beste vrienden. Dat moet toch kunnen? Als je relatie naast je relatie ook je beste buddy is, dan is dat gat alleen maar groter als het wegvalt, plus die afhankelijkheid lijkt me ook niet gezond.

@formerjellybean, je hebt volledig gelijk

quote:

Op zaterdag 4 mei 2013 20:18 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik denk het niet. Mijn ex was jaloers op mijn goede vriendschappen die ik had voor en tijdens de relatie. Die vriendschappen waren stukken tijdens het einde en er kort na. Een relatie staat nooit alleen op 1, ik besprak ook dingen met mijn beste vrienden. Dat moet toch kunnen? Als je relatie naast je relatie ook je beste buddy is, dan is dat gat alleen maar groter als het wegvalt, plus die afhankelijkheid lijkt me ook niet gezond.

@formerjellybean, je hebt volledig gelijk

Natuurlijk is het feit dat jouw ex jaloers was op je andere vriendschappen niet in orde. Mijn relatie staat/stond ook zeker niet op nummer 1, ik heb meerdere goede vrienden/vriendinnen, maar mijn vriend is/was er zeker wel een van, en dat heb ik altijd heel fijn gevonden, ook toen het uitging. Afhankelijk zijn van anderen is imo sowieso geen goed plan, wie het ook is.

Hij komt me zo ophalen Ben zo benieuwd wat we gaan doen en of het fijn is om hem te zien. We zijn ruim 7 jaar samen geweest en nu ben ik gewoon zenuwachtig

Niemand sterft aan een gebroken hart, niemand.

Ik heb bakken vol gehuild over mijn ex.
Nu lach ik me er kapot om. Wat heb ik ooit in haar gezien?
Het is nu 2 maanden later en ik zag haar 2 weken geleden op het station staan (eerste keer dat ik haar weer zag sinds). En het enigste dat ik kon opbrengen was: hoe heb ik het ooit 3.5 jaar met jou volgehouden?

Tijd heelt alle wonden. Zelfs die van liefdesverdriet. Ik ga niet zeggen dat het volledig geneest, de littekens zullen altijd blijven maar je leert er wel mee om gaan.
En het vinden van een ander die veel en veel liever is dan je ex ooit is geweest helpt natuurlijk ook :-)