Indeed, je kunt snel de aansluiting verliezen. Je loopt nogal makkelijk te ver vooruit. Praktisch gezien betekent dit dat men op mijn werk pas nu gaat doen wat ik al 6 jaar roep (ik mag nu wel het topmanagement adviseren hierover trouwens). Kost enorm veel moeite om daar geen conflicten bij te krijgen.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 10:50 schreef Wilgekatje het volgende:
Dat eq gecorreleerd is met iq kan ik me eigenlijk wel goed voorstellen, Spanky78. Creativiteit is al een breder begrip: hier valt creatief denken onder, maar ook creatieve vaardigheden die heel divers kunnen zijn (tekenen, schrijven, muziek maken, etc.)
De definitie van moraliteit is een moeilijke. Van religieuze moraal heb ik me bijvoorbeeld op jonge leeftijd al afgekeerd, terwijl voor anderen dat de hoogste vorm van moraliteit mogelijk is.
Juist doordat je over zoveel standpunten en invalshoeken rondom een bepaalde problematiek na gaat denken begin je eigen leef- en gedragsregels op te stellen. De deugd hiervan is dat je niet langer de massa volgt, maar opnieuw over alle keuzes die je de hele dag door maakt nadenkt. Dat leidt tot een bewuster leven. Het gevaar sluimert erin niet langer aan te sluiten bij de maatschappij (om niet te spreken van misplaatste superioriteitsgevoelens, de gevaarlijkste van allemaal). In sociale interacties met anderen moet je daar continu bij stil staan, sommige standpunten kun je in veel gevallen beter voor je houden, terwijl het er op andere momenten echt op aankomt dat je ze inzet.
Nogmaals, is het niet zo dat er twee types 'heel erg slim' zijn? De ene kan heel snel denken, is creatief, heeft een visie, terwijl de andere kan juist heel erg diep en geconcentreerd na kan denken. Beetje het idee van een marathonloper tegenover een sprinter. In beide gevallen kun je een Olympische gouden medaille winnen, en in beide gevallen zullen mensen zeggen dat je goed hard kunt lopen, maar we hebben het toch over verschillende disciplines.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:18 schreef ZuidKardinaal het volgende:
Bijzonder om te lezen dat iedereen hier merkt dat ze sneller denken dan de rest, en vaak op de zaken vooruit lopen. Dat merk ik in mijn dagelijks leven eigenlijk helemaal nooit!!
Misschien te hard gezopen in mijn studententijd, ik ben alleen als kind getest
Verse ouder, check.quote:Op zaterdag 28 juni 2014 10:50 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mijn 'probleem' is dat zodra ik iets gevonden heb, me erin vastbijt, alles er van wil weten maar dan ook plots de interesse verlies. Mijn intellect gaat helaas niet gepaard met die ene vorm van autisme waardoor ik me zou kunnen blijven focussen. Sterker nog, van theoretische natuurkunde tot werktuigbouw, van geschiedenis tot farmaceutische wetenschappen - ik weet overal wat van (c.q. Adopteer taalgebruik/lingo en onthou werkelijk de meest onbenullige feitjes, dus praat makkelijk mee). Maar ben nergens echt heel briljant in. Onderzoeker worden vergt discipline en die bijna autistische drive. Mijn vrouw doet zo'n mensa testje nog eens een stuk sneller dan mij en heeft op dat vlak echt een geniaal brein, discipline en een autistisch doorzettingsvermogen. Heerlijk om te zien. Sociaal minder sterk, daar help ik haar mee en zij met mijn rusteloosheid.
Enfin, we zijn sinds kort ook ouders en ook daar willen we alles van weten, analyseren we ons 'suf' en zijn we hele bewust met onze kleine bezig. Super om te zien en te doen, putten we beiden veel energie uit. Maar ook daarin de onzekerheid dat je het niet perfect kunt doen en dat maakt het ook wel weer moeilijk. Als ik dan in de Lidl loop denk ik wel eens; was ik maar zo dom, gewoon lekker niet opvoeden, niet om gezondheid denken, niet bewust zijn van.. Alles. Heerlijk zorgeloos. Al weten mensen die zo leven vaak dondersgoed dat ze er een potje van maken, dus dat zal in de praktijk alles behalve zorgeloos zijn.
Focus nu op mogelijke toekomstig eigen bedrijf, daar ga ik wel weer even mee vooruit komen denk ik.
Ik pas denk ik niet in beide hokjes. Ben juist wel creatief, (krijg dat iig vaak te horen, en heb er ook wel eens prijzen voor gewonnen) en heb ook moeite met door hoepels springen.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:48 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Nogmaals, is het niet zo dat er twee types 'heel erg slim' zijn? De ene kan heel snel denken, is creatief, heeft een visie, terwijl de andere kan juist heel erg diep en geconcentreerd na kan denken. Beetje het idee van een marathonloper tegenover een sprinter. In beide gevallen kun je een Olympische gouden medaille winnen, en in beide gevallen zullen mensen zeggen dat je goed hard kunt lopen, maar we hebben het toch over verschillende disciplines.
Je hebt gewoon MPSquote:Op zondag 29 juni 2014 16:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Verse ouder, check.
Was ik maar dom, heerlijke zorgeloos, check.
Focus op een mogelijk eigen bedrijf, check.
Leven we in parallele werelden?
Het is inderdaad niet zo zwart/wit. Dat laatste herken ik: alhoewel ik wel snel denk te kunnen denken, heb ik ook meestal geen weerwoord klaar. Heb behoorlijk wat tijd nodig om nieuwe informatie te verwerken, vooral als iets emotioneel rouw op het dak komt vallen. Mag wel zeggen dat ik grote bewondering heb voor mensen die wel adrem zijn.quote:Op zondag 29 juni 2014 16:58 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Ik pas denk ik niet in beide hokjes. Ben juist wel creatief, (krijg dat iig vaak te horen, en heb er ook wel eens prijzen voor gewonnen) en heb ook moeite met door hoepels springen.
Maar ik ben tegelijkertijd ook traag.
Als ik met iemand anders praat en het gesprek is echt interessant/diepgaand, dan heb ik in de eerste instantie vaak geen weerwoord. Dan luister ik alleen maar. Vooral als diegene hoogbegaafd is (90% van mijn vrienden zijn het of zitten er tegen aan)
Pas later bedenk ik me wat ik had kunnen zeggen. Ik kan mezelf beter schriftelijk/typend uitdrukken dan in een gewoon gesprek.
Ja, ik kan ook altijd de meest gekke verbanden leggen. Denk dat daar mijn echte talent zit. Het leuke is dat mijn vrienden ook aan 1 woord genoeg hebben als ik met een totaal vergezochte connectie kom. Gaan zijn dan weer op door met een andere connetcie.quote:Op zondag 29 juni 2014 17:32 schreef Lyrebird het volgende:
Het binnenhalen van informatie kost veel tijd, maar als het eenmaal binnen is, dan is het heel gemakkelijk om informatie te combineren. Vandaar dat communicatie ook zo lekker verloopt met mensen die op dezelfde golflengte zitten, en die zelf ook al over bepaalde zaken hebben nagedacht, en alles zelf al hebben uitgeplozen.
sneller lezen en ik kan het ook niet afleren ookquote:Op zondag 29 juni 2014 16:18 schreef ZuidKardinaal het volgende:
Bijzonder om te lezen dat iedereen hier merkt dat ze sneller denken dan de rest, en vaak op de zaken vooruit lopen. Dat merk ik in mijn dagelijks leven eigenlijk helemaal nooit!!
Misschien te hard gezopen in mijn studententijd, ik ben alleen als kind getest
Dat heb ik dus ook. Lastig, vooral als je tijdens een bus/trein/vliegreis het eerste uur al door al je leesvoer heen bent.quote:Op zondag 29 juni 2014 18:42 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
sneller lezen en ik kan het ook niet afleren ook
mooie tijd voor een powernappiequote:Op zondag 29 juni 2014 18:45 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Dat heb ik dus ook. Lastig, vooral als je tijdens een bus/trein/vliegreis het eerste uur al door al je leesvoer heen bent.
Ik heb hele verhalen getekend, compleet met vaste figuren die iedere keer weer wat anders beleefden zo was school nog een beetje draaglijk.quote:Op zondag 29 juni 2014 18:47 schreef Life2.0 het volgende:
[..]
mooie tijd voor een powernappie [ afbeelding ]
of striptekeningen maken op de achterkant van het tentamen omdat je nog niet na 20 minuten weg mocht
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doenquote:Op zondag 29 juni 2014 16:52 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Verse ouder, check.
Was ik maar dom, heerlijke zorgeloos, check.
Focus op een mogelijk eigen bedrijf, check.
Leven we in parallele werelden?
Ja, dit is voor mij wel ontzettend herkenbaar. Het team (en ik), of de klas (en ik), m'n collega's (en ik), dat gevoel heb ik altijd wel gehad. Ik voel me er nooit echt wezenlijk bij horen, doorgaans niet op een vervelende manier overigens, maar meer vanuit een idee van me geen deel voelen van welke groep dan ook. De eeuwige toeschouwer inderdaad. Liever observeren vanaf de zijlijn dan midden in het feestgedruis zitten.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
Ik merk dat ik leid aan een ongeneeslijke ironie. Dat maakt het lastig bij mij om me echt met een groep verwant te voelen. Groepen hebben vaak een gedeelde visie, en die kan ik maar tot op een bepaald punt serieus nemen. Dus ik voel me inderdaad echt nergens echt mee verwant, al zijn er wel plekken waar ik me thuis voel.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doen
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
quote:Op zondag 29 juni 2014 18:47 schreef Life2.0 het volgende:
of striptekeningen maken op de achterkant van het tentamen omdat je nog niet na 20 minuten weg mocht
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.quote:Op zondag 29 juni 2014 19:29 schreef ZuidKardinaal het volgende:
[..]
Ik heb hele verhalen getekend, compleet met vaste figuren die iedere keer weer wat anders beleefden zo was school nog een beetje draaglijk.
In de VS heb ik een tijdje op een lab gewerkt met heel veel buitenlanders, en dat voelde voor het eerst als dat ik bij een groep hoorde. Niet alleen hadden we allemaal dezelfde immigranten achtergrond, we hadden ook allemaal dezelfde interesses.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'?
het is wel killing geweest voor mijn houding, zelfs de eerste jaren op de uni verveeld ik mij letterlijk de hele dag als ik wat standaard colleges had, alsof ik weer terug op de middelbare zatquote:Op maandag 30 juni 2014 16:32 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
[..]
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.
Ik haalde ook geen hoge cijfers,m hoor, maar kon gewoon mijn aandacht er niet bij houden.quote:Op maandag 30 juni 2014 16:32 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
[..]
Ik kan niet zeggen dat het bij mij is aan komen waaien. Mijn broer had dat dan weer wel, die haalde hoge cijfers zonder noemenswaardige inspanning. Als ik er echt voor ging zitten, dan kon ik wel eens een hoog cijfer halen, maar dat er even voor gaan zitten, dat was niet zo gemakkelijk. Pas als ik ergens zwaar onvoldoende voor stond, kon ik daar genoeg inspiratie uithalen om me eens ergens op te concentreren. Met de jaren is dat er wel uitgegaan.
Tsja, soms heb je soortgenoten nodig. Mijn vader snapt mij, mijn zusje ook, net als en tante. Dus dat past wel. Op mijn werk, ach, een enkeling, maar ik word gelukkig wel gewaardeerd en kan gewoon mezelf zijn. Ik waardeer en respecteer anderen ook.quote:Op zondag 29 juni 2014 22:31 schreef NiGeLaToR het volgende:
[..]
Mogelijk, maar onwaarschijnlijk, eerder blijkt wederom dat we niet zo heel uniek zijn - alleen unieke dingen kunnen doen
Overigens nog zoiets, hoeveel van jullie horen voor je gevoel al je hele leven 'nergens bij'? Mensen lijken altijd wel ergens een soort aansluiting bij te vinden, politiek, geloof, (sport)vereniging, familie, etc. Heb dat niet. We hebben wel veel vrienden, maar het is geen groep. We doen soms mee aan sociale rituelen, maar dan meer omdat het leuk is voor anderen voorspelbaar te zijn zeg maar. Voel me altijd toeschouwer en dat bevalt ook nog eens prima.
1. wat een kutverleden: sterkte.quote:Op woensdag 18 juni 2014 17:29 schreef RadioSlut het volgende:
Hoi. Een nieuweling hier.
Om gelijk even antwoord te geven op de TT: Ik heb het voornamelijk als nadeel ervaren. Eerste paar levensjaren ging alles nog goed, iets van 3 jaar lang begeleiding gehad, wat voor mij voldoende uitdaging gaf. Daarna heb ik op 2 immense kutscholen gezeten, waarvan de laatste school er alles aan deed om mij te 'vergeten'. Het niveau was er bedroevend laag (95% van de kinderen gingen naar het laagste niveau vmbo), okee, daar kunnen die kinders niks aan doen, maar de leraren verwachtten wel dat ik leuk mee ging doen met hun niveau.
Wat dus resulteerde in 75% van de schooltijd met m'n armen over mekaar zitten, en plaatjes kleuren. Ik moest zelfs een keer een heel werkboekje, van top tot teen inkleuren, want dan hield ik mijn mond tenminste dicht. Ik zeurde zoveel om extra werk. In groep 7 en 8 werden er activiteiten georganiseerd voor kinderen die gemiddeld slimmer waren dan de rest. Het gemiddelde niveau was een heel stuk lager dan mijn niveau, waardoor ik alsnog geen aansluiting en uitdaging had. Het hielp ook niet echt mee dat de begeleider van dat groepje mij niet mocht. Maar dat hadden wel meer leraren daar.
Ik ben daarna naar het vwo gegaan, en zoals je al raadt was ik een enorm lui kreng en deed ik geen flikker. Soms liep ik achter, moest ik een beetje bijleren, maar ach, dat haal ik toch wel. Zesde klas gehaald, en 2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond.
Nu zit ik, na vele ruzies met mijn ouders en een depressie al 3 jaar thuis, niks te doen, al ga ik volgend jaar gelukkig wel weer naar school, naar het mbo. Ik ben echt ontzettend gedemotiveerd, alles is simpel en saai, en ondanks dat hoogbegaafdheid officieel bij mij is geconstateerd, merk ik er helemaal niks meer van. Ik ben gewoon afgestompt ofzo.
//einde rant.
Ja, school is tegenwoordig anders. Toen ik naar school ging in 'de goeie ouwe tijd' draaide het nog echt om de leerlingen, en wat goed voor hen was.quote:Op dinsdag 1 juli 2014 08:59 schreef Eleiko het volgende:
[..]
1. wat een kutverleden: sterkte.
2. "2 weken voor de examens van het vwo af geflikkerd, omdat ik voor M&O 5,4 stond." ???? Is dit tegenwoordig de normale gang van zaken?
3. Kijk eens bij coursera.org etc. voor online cursussen die wel enig niveau hebben.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |