Vraag maar raak: baby's voor dummies deel 5

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:53 schreef debuurvrouw het volgende:
Het hielp mij ook dat toen ik dacht: ik trek dit niet meer! Ik ook wist, oh, vast 7cm. en die gedachte helpt dan erg om het vol te houden.

Toen ik dacht ik trek het niet meer had ik 1cm
Inmiddels waren we 13 uur verder ook.

dit is een lezend medium he buuf, dus als jij vooraf erbij zegt dat het ws niet zo makkelijk gesteld is, valt dat nog op verschillende manieren te interpreteren

ik vind het trouwens wel een fijn stukje antwoord op gulara's vraag zo

bij mij hadden ze hem op tijd uitgezet maar voelde ik de weeen niet qua pijn. wel op intuitie ofwatdan, bleek na enig oefenen (sangdrax keek op de monitor als ik aangaf dat er 'iets' was). dus ik heb wel goed mee kunnen persen.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:55 schreef laziness het volgende:

[..]

Toen ik dacht ik trek het niet meer had ik 1cm
Inmiddels waren we 13 uur verder ook.

Kut is dat he. Dat je elke keer denkt "nou na dit alles moet er miiinstens een cm of wat bij zijn en dat er dan weer niks is.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:53 schreef debuurvrouw het volgende:
Het hielp mij ook dat toen ik dacht: ik trek dit niet meer! Ik ook wist, oh, vast 7cm. en die gedachte helpt dan erg om het vol te houden.

ik zat 12 uur lang op die kloterige 4 cm
en die vlos maar roepen dat ik prima weeen had (kon ze voelen tijdens toucheren tijdens een wee zei ze)

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:57 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Kut is dat he. Dat je elke keer denkt "nou na dit alles moet er miiinstens een cm of wat bij zijn en dat er dan weer niks is.

Toen kwam de vk pas de eerste keer checken thuis, na die 13 uur. Ik had het meteen he-le-maal gehad met die thuisbevalling zonder pijnbestrijding.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:59 schreef laziness het volgende:

[..]

Toen kwam de vk pas de eerste keer checken thuis, na die 13 uur. Ik had het meteen he-le-maal gehad met die thuisbevalling zonder pijnbestrijding.

Dat gaat anders met hormoonveters en een weeopwekkend infuus op over-max.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:59 schreef laziness het volgende:

[..]

Toen kwam de vk pas de eerste keer checken thuis, na die 13 uur. Ik had het meteen he-le-maal gehad met die thuisbevalling zonder pijnbestrijding.

En eigenlijk kan ik dat ook echt wel begrijpen.
Vorige keer ging thuis bij mij perfect, voor mn gevoel kan een ziekenhuisbevalling alleen maar tegenvallen.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:00 schreef Vanyel het volgende:

[..]


Dat gaat anders met hormoonveters en een weeopwekkend infuus op over-max.

Ja de jouwe hoef ik ook niet na te doen als ik een tweede krijg.
Maar wij zeiden beiden niet voor niets direct 'nooit weer.'
Alleen jij houdt je er wel aan. Ik niet denk ik

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:50 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

waarom! Leest! Niemand! Dat! Ik! Dat! Er! Zelf! Al! Bijzeg!

Ik had al wat bevallingen begeleid voordat ik zelf ging bevallen dus het is niet compleet op niks gebasseerd hoor. En natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen als verkeerde ligging enzo.

Maar zeg ik, dit is net zoiets als zeggen dat Borstvoeding na de 6e maand eigenlijk nergens meer op slaat. het is nogal iets dat blijkbaar persoonlijk wordt aangetrokken,

Wat mij betreft was het een reactie op een mantra wat je in oa, dat hypnobirthingboek leest, dat je moet ontspannen en als dat niet lukt ben je bang. Ik was niet bang, ik had gewoon een freaking weeënstorm (en daar werd ik uiteindelijk wel bang van ja...)

Pessie, ja stom, ik kende het alleen na inleidingen. Ik voelde me vooral heel erg geïndoctrineerd door de foldertjes van de verloskundige: "als het begint, is er nog niets aan de hand. Het duurt nog minstens 12 uur. Ga wat anders doen ter afleiding, een bevalling duurt lang. Bel pas als je minstens een uur regelmatige weeën hebt. Het duurt namelijk allemaal lang". Ik heb eindeloos zitten timen, maar mijn weeën duurden zo'n 3-4 minuten en dan een seconde of 10-15 wat minder en dan ging het weer. Ik zat maar te wachten tot ze minstens vijf minuten duurden maar dat gebeurde maar niet Ik heb daar na afloop nog wel een verhelderend gesprek met de verloskundige over gehad, dat hun extreme ontmoedingsbeleid onprettig was. Ik ben de verloskundige die de telefoon opnam heel dankbaar dat ze de situatie goed inschatte en ons direct liet komen.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 17:00 schreef Poesopstokje het volgende:
Nog een bevallingsvraag;

Ik heb allemaal horrorverhalen gehoord/gelezen over het ''staan van het hoofdje''. Dat dat zo godsgruwelijk pijn zou doen.
Heb het zelf niet gevoeld Lijkt me sterk dat de verdoving voor de knip (die ik niet heb gehad gelukkig) daarvoor heeft gezorgd.. Toch?

Ik heb het bij de eerste ook niet gevoeld, maar die kwam na een knip met de vacuumpomp eruit gevlogen. Maar bij de tweede des te meer. Het was echt erger dan al die weeën bij elkaar,

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:02 schreef pessie het volgende:

[..]

En eigenlijk kan ik dat ook echt wel begrijpen.
Vorige keer ging thuis bij mij perfect, voor mn gevoel kan een ziekenhuisbevalling alleen maar tegenvallen.

Mijn ziekenhuisbevalling was (vanaf het momen dat we in het ziekenhuis aankwamen dan ) geweldig Geweldige vk, superlieve kraamverzorgster, ik voelde me enorm veilig. Ze hebben me geen seconde alleen gelaten en alles liep heel kalm en voorspoedig. Heel adequaat geholpen met de borstvoeding, geluncht, lekker gedoucht en 8 uur na de eerste wee lag ik thuis lekker in bed met mijn baby. Er komt geen tweede maar mocht dat zo zijn, dan doe ik het weer zo (alleen ga ik dan direct naar het ziekenhuis )

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:02 schreef pessie het volgende:

[..]

En eigenlijk kan ik dat ook echt wel begrijpen.
Vorige keer ging thuis bij mij perfect, voor mn gevoel kan een ziekenhuisbevalling alleen maar tegenvallen.

Dat is heel fijn dat je dat eigenlijk ook wel kan begrijpen maar dat doet er voor mij helemaal niet toe.
Ik vind het stom dat men zich moet verantwoorden voor wanneer zij vinden dat het genoeg is en ze een ruggenprik willen.
Mijn lichaam, mijn pijn, mijn gevoel en als ik een ruggenprik wil dan is dat mijn keuze. Daar hoef ik niemand verantwoording voor af te leggen behalve zij die bij de bevalling zijn en je bij staan en er verstand van hebben.
Dat een ander dan vindt dat ik er niet relaxed genoeg onder was en het misschien best zonder had gekund vind ik dan niet zo interessant.
Het was tenslotte mijn bevalling en niemand anders weet precies wat voor keuze zij in die situatie gemaakt hadden.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 18:34 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

omdat in die landen de zorg na de bevalling voor de baby ook hoger is? Ik ben een echte Beatrijs Smulders adept geloof ik. ik weet niet wat er eerder was; de makkelijke bevallingen en dus geen noodzaak voor pijnstilling of mijn open houding jegens de bevalling en 'dus' een vlotte vordering. Je kan het waarschijnlijk niet zo makkelijk zo stellen en het blijft een beetje een 'borstvoedingsmaffia' onderwerp maar ik geloof er toch wel een beetje in.

Ik ben nog nooit zo lekker stoned geweest als op mijn eigen endorfines.

bij mijn had het geen reet te maken met een open houding. Veel relaxter dan ik was kan vlgs mij niet. De boel stagneerde simpelweg hoogstwaarschijnlijk vanwege mijn forse overgewicht. Tel daar een 9-ponder met brede schoudertjes bij op en je hebt een bevalling inclusief weeënopwekkers, vacuümpomp en gebroken sleutelbeentje bij de baby. Daar hielp geen lieve Beatrijs aan hoor.

o ja ff sidenote; ondanks dat mijn bevallingen heel snel waren, heb ik WEL echt veel pijn gehad... en dat randje paniek, waar Trix op balanceerde, herken ik ook zeer zeker.
het scheelde de 2e keer zeker dat ik wist waarom ik zoveel pijn had en er geen pauzes tussen de weeen kwamen.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:05 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ik heb het bij de eerste ook niet gevoeld, maar die kwam na een knip met de vacuumpomp eruit gevlogen. Maar bij de tweede des te meer. Het was echt erger dan al die weeën bij elkaar,

Bij de 2e vond ik het staan,van het hoofdje niet eens zo erg (kan ik me niet herinneren), maar ik voelde iets bewegen daar beneden tussen 2 persweeen door.
Dat bleek het kind te zijn...bij de eerste nooit gemerkt doordat hij er zo snel doorheen getrokken werd.
Dat vond ik echt een naar gevoel

Oh en ik was zo bang bij de eerste dat als de verloskundige zou komen dat,ze dan zou,zeggen,dat ik een cm ontsluiting had.
Vriend mocht ook nog niet bellen, want ik had nog niet een uur goed getimed...hij vond dat dat laatste kwartier ofzo weeën van bijna.een minuut met 2 minuten ertussen wel goed.genoeg was om te bellen.
Wat was ik blij met die 3 a 4 cm ik stelde.me niet aan

quote:

Op maandag 21 januari 2013 19:57 schreef Vanyel het volgende:

[..]

Kut is dat he. Dat je elke keer denkt "nou na dit alles moet er miiinstens een cm of wat bij zijn en dat er dan weer niks is.

Bij mij was er ineens een cm af op een gegeven moment. *jank*

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:03 schreef laziness het volgende:

[..]

Ja de jouwe hoef ik ook niet na te doen als ik een tweede krijg.
Maar wij zeiden beiden niet voor niets direct 'nooit weer.'
Alleen jij houdt je er wel aan. Ik niet denk ik

You scary crazy person!
Het is bij ons niet eens onderwerp van gesprek. Als het met mevrouw V niet lukt, blijft Dot enig kind.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:17 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Bij mij was er ineens een cm af op een gegeven moment. *jank*

Nooit geweten dat dat kan. Of had dan iemand verkeerd gevoeld?

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:19 schreef Vanyel het volgende:

[..]

You scary crazy person!
Het is bij ons niet eens onderwerp van gesprek. Als het met mevrouw V niet lukt, blijft Dot enig kind.

[..]


Nooit geweten dat dat kan. Of had dan iemand verkeerd gevoeld?

Ja, ziekenhuisvk zei het één en drie uur later ging mijn eigen vk (type zachte heelmeesters maken...) die d'r hoofd om de hoek stak, even voor me toucheren omdat het zo druk was en zo lang duurde. Oh nee hoor zei ze, ik voel er geen 5, 4 hooguit.

quote:

Op maandag 21 januari 2013 12:19 schreef Gulara het volgende:
En nu sta ik er zo relaxed in. Ik kijk er zelfs een beetje naar uit. Het is vast het stoerste wat ik ook ga doen. En ik probeer me voor te bereiden op de pijn, besef me ook dondersgoed dat het Verschrikkelijk Pijn gaat doen! Maar het feit dat ik dan ook m'n kindje krijg, maakt het allemaal erg relatief.
Dus ik denk stiekem dat ik een helse bevalling krijg, juist omdat ik er zo positief (maar m.i. wel realistisch) in sta. En zelfs daar sta ik dan weer heel nuchter in.

Bij mijn eerste stond ik er ook nuchter in. En na een bevalling en nasleep die ik niemand toewens, stond ik er de tweede keer toch weer nuchter en relatief zorgeloos voor. " de eerste keer was erg naar, maar als ik dat overleef kan ik het best nog een keer"


Het staan van het hoofdje heb ik de eerste keer niet echt gevoeld. Die pijn van de vacuümpomp, en de zorgen om de kleine( hartslag viel weg) waren groter.

Bij de tweede voelde ik het wel duidelijk. Het voelt echt net fijn, maar dat zijn de weeën toch ook al niet. Het past om in het rijtje van au's tot je eindelijk je kindje hebt

Een geboorteplan zou ik zelf nooit kunnen maken geloof ik. Ik heb twee verschillende bevallingen gehad en beiden totaal anders gelopen dan hoe ik het voor zou stellen. Ik wilde voor een thuisbevalling gaan.

Bij oudste bij 37,5 week gebroken vliezen, volgende dag naar ziekenhuis vanwege koorts. Inleiding gestart (infuus). Na 1,5 dag hele pijnlijke rugweeen en zonder slapen uiteindelijk (bijna tegen mijn wil in) een ruggenprik gekregen. Achteraf was het ook echt wel nodig geweest vanwege de uitputting. Door de ruggenprik konden ze het infuus hoger zetten en kwamen de persweeen al snel op gang.

Bij de jongste zou ik ingeleid worden bij bijna 42 weken. Na twee keer gel gekregen te hebben kwamen de weeen echter vanzelf opgang en binnen een uur tijd ging ik met een weeenstorm van 1 cm naar 10 cm ontsluiting. Er moest wel een knip gezet worden vanwege navelstreng om het hoofdje. Wel heel veel last gehad van naweeen vanwege de snelle bevalling. Paracetamol hielp daar niet echt tegen.

Bij beiden vond ik de persfas een verademing en ging ook supersnel (paar minuten) Na rugweeen en een weeenstorm vond ik dat echt niets voorstellen

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:07 schreef laziness het volgende:

[..]

Dat is heel fijn dat je dat eigenlijk ook wel kan begrijpen maar dat doet er voor mij helemaal niet toe.
Ik vind het stom dat men zich moet verantwoorden voor wanneer zij vinden dat het genoeg is en ze een ruggenprik willen.
Mijn lichaam, mijn pijn, mijn gevoel en als ik een ruggenprik wil dan is dat mijn keuze. Daar hoef ik niemand verantwoording voor af te leggen behalve zij die bij de bevalling zijn en je bij staan en er verstand van hebben.
Dat een ander dan vindt dat ik er niet relaxed genoeg onder was en het misschien best zonder had gekund vind ik dan niet zo interessant.
Het was tenslotte mijn bevalling en niemand anders weet precies wat voor keuze zij in die situatie gemaakt hadden.

Jíj vind dat je je moet verantwoorden. En bent er ook druk mee. Wat moeten we zeggen dan? Jens er bij iedereen maar standaard een ruggeprik in want haar bevalling was zo rottig?

En ik (of iemand anders) zegt niet dat jij niet relaxed was. Wel zeg ik dat dit zeker helpt. Je moet durven loslaten.

Iedereen moet doen waar ie zich goed bij voelt. Ik heb bij mijn oudste me verzet tegen de pijn en daardoor de ontsluiting tegen gewerkt. Ik heb zelf ervaren wat 'loslaten' en de weeen ondergaan BIJ MIJ voor verschil maakten. Ook toen ik met wegvallende harttonen naar het ziekenhuis ging.

Ik wilde alleen de tendens van: dan neem je toch een ruggeprik, pijn is nergens voor nodig even tegengaan. Er zijn ook mensen die het wel prima zonder gelukt is.

En ja, probleembevallingen zijn er altijd. En gelukkig is daar pijnstilling voor. Maar om het maar standaard en vantevoren maar te bestellen gaat mij te ver.

Ik voelde haar hoofdje vreselijk branden...en die randje die weg geperst moest dat was vreselijk..
Ik had ook een weeën storm van ongeveer anderhalf uur daarna 40 minuten persen

Ik ben mijn verloskundige de 2e keer zoooo dankbaar dat ze me gelijk naar het ziekenhuis stuurde ipv eerst thuis te komen.
In het ziekenhuis kwam ik dus met 7 cm (kon een cm minder worden na breken vd vliezen), als ze eerst thuis had moeten komen wil ik niet weten hoe ik in de auto had moeten zitten
Blijkbaar had ik tijdens afspraken.duidelijk genoeg.gemaakt dat ik liever niet thuis wilde bevallen

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:33 schreef debuurvrouw het volgende:

[..]

Jíj vind dat je je moet verantwoorden. En bent er ook druk mee. Wat moeten we zeggen dan? Jens er bij iedereen maar standaard een ruggeprik in want haar bevalling was zo rottig?

En ik (of iemand anders) zegt niet dat jij niet relaxed was. Wel zeg ik dat dit zeker helpt. Je moet durven loslaten.

Iedereen moet doen waar ie zich goed bij voelt. Ik heb bij mijn oudste me verzet tegen de pijn en daardoor de ontsluiting tegen gewerkt. Ik heb zelf ervaren wat 'loslaten' en de weeen ondergaan BIJ MIJ voor verschil maakten. Ook toen ik met wegvallende harttonen naar het ziekenhuis ging.

Ik wilde alleen de tendens van: dan neem je toch een ruggeprik, pijn is nergens voor nodig even tegengaan. Er zijn ook mensen die het wel prima zonder gelukt is.

En ja, probleembevallingen zijn er altijd. En gelukkig is daar pijnstilling voor. Maar om het maar standaard en vantevoren maar te bestellen gaat mij te ver.

Helemaal met je eens!

Niemand hoeft zich te verantwoorden voor een keuze als pijnstilling, of je nu 30 uur weeën had of een weeënstorm van 1,5 uur. Maar roepen dat pijn niet nodig is, dat we allemaal maar aan de pijnstilling moeten want het is toch al 2013 etc etc, dat is idd een visie die ik niet deel en waarvan ik hoop dat pijnstilling nog steeds de uitzondering is voor de bevallingen waarbij vrouwen zélf vinden dat ze het nodig hebben. Zonder pijnstilling kun je namelijk ook bevallen, bevallen is wat mij betreft nog steeds een heel natuurlijk proces waarin medisch ingrijpen niet persé gewenst is (mits geen complicaties).

quote:

Op maandag 21 januari 2013 20:11 schreef Beessie-Jen het volgende:
o ja ff sidenote; ondanks dat mijn bevallingen heel snel waren, heb ik WEL echt veel pijn gehad... en dat randje paniek, waar Trix op balanceerde, herken ik ook zeer zeker.
het scheelde de 2e keer zeker dat ik wist waarom ik zoveel pijn had en er geen pauzes tussen de weeen kwamen.

Hier dus ook paniek omdat ik geen idee had wat me overkwam. Ik kan me voorstellen dat ik daar bij een tweede beter op voorbereid zou zijn dat dat enorm scheelt.

Meimeltje, herkenbaar, ik heb dan wel bijna 2 uur geperst maar een verademing was het. Het voelde logisch (ben ik daar raar in? Ik vond de ontsluitingsweeën zo onlogisch voelen, zo compleet anders dan ik mee ooit had voorgesteld. Niks geen hele scherpe menstruatiepijn. Het sloeg gewoon echt nergens op). Maar vooral: een wee die opkomt, heviger wordt, afzwakt en dan rust. Gewoon een paar minuten rust en geen pijn. Kon ik veel beter mee uit de voeten.