De Bermudadriehoek is een denkbeeldige driehoek tussen Miami, de Bermuda-eilanden en Puerto Rico in het westelijk deel van de Atlantische Oceaan. Dit gebied werd vanaf midden 20e eeuw bekend doordat er mysterieuze verdwijningen van vaar- en vliegtuigen zouden hebben plaatsgevonden. Auteurs van populaire lectuur schreven deze verdwijningen toe aan paranormale verschijnselen waarbij de wetten van de natuurkunde werden opgeheven, of aan activiteit van buitenaardse bezoekers.
Soms worden de gebeurtenissen toegeschreven aan ufo's.[1] Dit idee werd door Steven Spielberg gebruikt voor zijn sciencefictionfilm Close Encounters of the Third Kind. Speculaties, vooral wijd verspreid door de Amerikaanse bestsellerauteur Charles Berlitz in de jaren 70 van de twintigste eeuw, hebben het over marsmannetjes, ufo's, 'verbindingen' met andere dimensies en tijdperken, verzonken restanten van gebouwen, dijken en straten van Atlantis, oude Atlantische machines in de diepte die af en toe 'aanslaan' als er schepen of vliegtuigen in de buurt komen, verhoogde oceanische activiteit, zeemonsters, orkanen, enz.
Verklaringen van ooggetuigen spreken ook vaak over storingen in apparatuur, meestal van magnetische aard. Volgens veel boeken over het Bermudagebied zou Columbus ook problemen hebben ondervonden in de driehoek. In zijn logboek meldt Columbus dat zijn 'naalden' (hij bedoelt hier zijn kompas) op 13 en 14 september 1492 iets naar het noordwesten afweken.[2] Waarschijnlijk was dit echter het gevolg van magnetische declinatie.
Een goed gedocumenteerd ooggetuigenverslag van een lid van het communicatiecentrum aan boord van de USS Kennedy spreekt over een ufo die een tijd boven het schip bleef hangen. De gebeurtenissen zouden in 1971 hebben plaatsgevonden, waarbij om 20:30 een grote schotel met een diameter van ongeveer 100 meter ("200 to 300 feet") door de zes leden van het communicatiecentrum werd gezien
Wetenschappelijke verklaringen voor de incidenten variëren van fluctuaties in het aardmagnetisch veld in de regio - wat de beschreven storingen van het kompas kan verklaren - tot bewegingen van de golfstroom, tropische stormen, monstergolven en gasvelden in de bodem van de oceaan.
Een mogelijke verklaring is dat dit gebied een van de meest bevaren en bevlogen gebieden van de wereld is, en dat ongelukken dus waarschijnlijker zijn door zowel de frequentie als de dichtheid van het verkeer.
Een andere veel voorkomende verklaring is het bestaan van grote methaanvoorraden die diep in de zee voorkomen. Soms ontsnapt een grote hoeveelheid methaan of methaanhydraat die opstijgt naar het oppervlak. De draagkracht van water neemt af als daar gasbelletjes in voorkomen. Hierdoor kunnen schepen in zeer korte tijd zinken zonder dat ze de kans krijgen om nog een noodsignaal uit te zenden. Doordat methaan een lagere dichtheid heeft dan lucht zal het verder stijgen. Een vliegtuig dat door lucht met een grote concentratie methaan vliegt kan daardoor in problemen raken, enerzijds doordat het zuurstofgehalte afneemt en de verbranding in de motoren wordt verstoord, anderzijds doordat het methaan kan ontbranden.
Wat denken jullie hiervan? Vertel hier je meningen (serieus AUB)
SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn
ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis
Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Brand los!
“Advertising is based on one thing, happiness. Happiness is the smell of a new car. It’s a billboard on the side of the road that screams reassurance that whatever you are doing is okay. You are okay.”
-Don Draper