To Kill the Ego or Not Kill the Ego, That is the Question.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 13:38 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Ergens ben ik het daar niet mee eens, waarom ? Omdat je nu over twee dingen spreekt, 1 is het afleren ? daar ga je al de fout in mijn inziens. 2 is de aanname dat je zou moeten leren via de tradities of rituelen om in vorm te blijven ? Beetje vreemd niet.

Afleren is niet meer dan laten ? Dat is tegengesteld aan leren ? Snap je wat ik bedoel te zeggen.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:10 schreef sientelo het volgende:
hmm ik kan niet meer quoten, eerst kon ik geen spoilers meer lezen en nu niet meer quoten

binding: connectie met het wezen van de ander, dat kan trouwens wel met iemand die bv in zn hoofd zit, alleen ga je daar zelf eerder in mee, we beinvloeden elkaar steeds... we leren elkaar door elkaar voorbeeld te geven.. zoiets.. geen idee hoe ik het kan uitleggen...
je bent open, geen identificaties, geen gedachten over verleden en toekomst, geen mind chatter zeg maar... nou ik kan het niet uitleggen, vooral omdat ik die staat van openheid nu niet zo sterk ervaar

dieren een ego: ik denk dat dieren wel een ego hebben, alleen een andere als mensen.. het ego van dieren heeft te maken met gevaar: vlucht of vecht reactie. of je moet iets anders met het woord ego bedoelen.. maar ik zie ego als alles wat niet liefde is.. als dieren in agressie of angst zitten voelen ze geen liefde..

mensen hebben een veel complexer ego.. met allerlei identificaties.. over hun uiterlijk, baan, status, macht (hoewel macht hoort ook die het dierenrijk) ja dieren hebben ook nog een bepaalde rang in een groep, dat zou je ook ego kunnen noemen...

mijn idee van honden: ze voelen precies aan welke energie jij voelt.. en reageren daar op..
als je bang bent of agressief dan kunnen ze je aanvallen.. en dat ligt aan de hond.. want je hebt hele zachte honden en wat hardere.. de zachte honden willen je soms juist knuffelen als je bang bent en je laten weten dat je niet bang hoeft te zijn.. terwijl de hardere honden je wel kunnen aanvallen of bv gaan blaffen ofzo..

ik ben bang geweest voor honden en heb dat fenomeen bestuurt.. ik heb ook agressie bij me gehad en heb ook gezien hoe honden daar op reageren... op het moment dat ik me focuste van binnen en de hond zag dat er geen gevaar was.. was er niks meer aan de hand..

als je bang bent voor honden.. is dat best lastig omdat ze dat aanvoelen er op gaan reageren en dat het nog erger kan maken... het fijnste is om zo rustig mogelijk te worden en vooral veel zachte honden te treffen die je daarmee kunnen helpen.. want die reageren niet zo fel..
die agressie bij je hebben is weer wat anders en dan is het echt belangrijk de hond te laten weten dat je het goed met em voor hebt...

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:14 schreef Gray het volgende:

[..]

Iets afleren is hetzelfde als leren; je gebruikt je hersenen met regelmaat op een dergelijke manier, dan die manier de standaard-instelling wordt.

Met tradities en rituelen heb ik zelf niets, sterker nog, ik ben er tegen. Maar het zijn handige methoden om jezelf te oefenen in iets. Gevaar is met tradities en rituelen is dat ze kunnen worden opgevat door anderen alsof het de waarheid is, of een vereiste voorwaarde eer je een bepaalde status bereiken kan.
Je kan een permanente verandering in jezelf ook via andere manieren bereiken, bijvoorbeeld door iets met grote impact tot je te nemen. Traumatische ervaringen zijn daar een voorbeeld van, maar ook het gevoel bij de herinnering aan een prachtige ervaring.

Maar zou je jezelf telkens moeten corrigeren, dan ben je dus heel erg met het ego aan de slag. Wanneer je jezelf vaak genoeg blootstelt aan een bepaalde handeling, dan wordt het een automatisme, en heb je je ego een stukje van je hogere zelf laten opnemen. Je wordt dan meer je authentieke zelf.

Wat Sientelo zegt over dieren met wel een ego, snijdt wel hout, denk ik. Het biologische aspect van het ego hebben zij natuurlijk wel. Die kant van het ego dat laat nadenken over hun zelfbeeld is er natuurlijk (waarschijnlijk ) niet.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:19 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Haha, iedereen houdt er eigen definities op na...Dat maakt het wel lastiger om te bespreken zo.
[b]Met leren zie ik iets anders als jouw, namelijk gewoon laten van een bepaalde gedraging of gedachte. Dat hoef je niet te leren, maar slechts inzien en doen ?[/b] Al geldt het niet voor alles op deze manier. Beetje moeilijk om uit te leggen vind ik.

quote:

Is het handig om hier een definitie van het ego neer te zetten ? Want ik zie dat er veel invals hoeken zijn ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:23 schreef erodome het volgende:

[..]

Met dat laatste ben ik het niet eens, dieren kunnen zich enorm druk maken om bepaalde zaken, dat ze dat met andere dingen doen als mensen is logisch, het zijn namelijk geen mensen.

Een hond denkt wel na over hoe hij overkomt, zo mijn tosa vroeger die ging liggen en heel voorzichtig naar een kind toekroop die die grote hond een beetje eng vond.
Hij deed echt vanalles om dat kind ervan te overtuigen dat hij lief was en geen kwaad in de zin had, alsof hij het erg belangerijk vond hoe hij overkwam op dat kind.

Ik heb dieren in diepe rouw gezien, tot aan niet meer willen leven aan toe, heb vreugde en verdriet gezien, het hele scala aan emotie's die wij ook hebben, alleen dan in hun soort specifieke systeem.

Er zit veeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer in dieren dan men algemeen denkt, echt heel veel meer.

quote:

Betekent toch dat je elke keer bewust een keuze moet maken, een handeling waar een denkproces aan vooraf gaat. Die keuze wil je automatiseren, dus eigenlijk je hersenverbindingen verleggen.
Het afzwakken van de bestaande hersenverbindingen kan ook, maar dat is niets anders dan vergeten, door een gebrek aan herhaling van het proces. Misschien dat je dat ook bewust op zou kunnen aansturen, maar daar zou ik eens over na moeten denken.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:31 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Daar zou ik ook langer over moeten nadenken eigenlijk, maar in eerste instantie zou ik zeggen dat het toch laten is. Zodra je een keuze actief gaat maken kom je tussen beide ? en heb je eigenlijk nog dezelfde reactie, maar die wil je ombuigen naar iets beters in jouw ogen. Wat ik bedoel is het werkelijk naast je neerleggen en boven de gedachten en dus emotie uitkomen.

Even een stom voorbeeld, maar neem iemand met een kort lontje die zodra hij de woede voelt opkomen tot 10 gaat tellen omdat hij dat aanleert, en zo hopelijk rustiger gaat worden. Maar het proces daaraan vooraf blijft identiek ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:48 schreef Gray het volgende:

[..]

Precies wat ik bedoel: je leert het dan niet af; je leert slechts om de ene handeling door een andere handeling op te volgen.

Wel zou je denk ik kunnen leren de oorzaken op een andere manier te verwerken, waardoor je oorspronkelijke reacties afzwakt. Naar jouw voorbeeld: iemand die zichzelf regelmatig blootstelt aan hetgeen hem woedend maakt, kan daarmee een soort overload geven aan zijn ego. Die het niet volhoudt en het uiteindelijk moet laten varen, omdat het teveel energie kost. Door zichzelf volledig te vullen met die emotie, tot het brein/de geest overloopt, waarop het helemaal leegloopt. Net een orgasme eigenlijk, nu ik erover nadenk, maar dan van het brein, ipv de genitaliën.

Zo zie je meteen hoe ik mijn 'inzichten' opdoe: door een dialoog te voeren, met anderen of mijzelf.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:50 schreef erodome het volgende:
Ieder mens, zelfs diegene die zich verlicht noemen hebben een irritatiegrens, de kunst is te leren kennen waar die ligt en te verkomen dat je eroverheen gaat

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 14:51 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Niet helemaal dus, anders ga je gewoon vuurvaste handen kweken ? Dan ben je nog nergens.
Laat het zijn zoals het is ? Dan is het niet belastend en kun je vrij denken.

Ik vraag mezelf dan wel af hoe dan verder ? want dat houdt dan ook in dat je eigenlijk weinig gevoelens hebt zowel positief als negatief, want je bent op zo'n moment eigenlijk een soort toeschouwer van jezelf en de wereld geworden. Op zo'n moment ervaar je alles anders, inplaats van de gevoelens waarderen en opzoeken ben je dan in een soort ideale rust beland die in balans is. En is het wenselijk ?

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 15:31 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Nou dat weet ik niet, wel gevoelens ervaren, maar geen speelbal ervan zijn ? Daar moet het verschil liggen denk ik. Puberen is toch echt iets anders Gray. Dat is het heen en weer gaan tussen die gevoelens en die stabiliseren weer, maar dit gaat toch echt iets dieper dan dat.

Puberen voor gevorderden zeg maar.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 15:52 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat is zeker zo, ik ben ook de enig die zich er mee bezighoudt bij mijn omgeving. De rest geloofd het allemaal wel. Maar ik vind het belangrijk om te doen. En ook nuttig.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 16:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat is zeker zo ja, dat is het leuke van internet

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 16:07 schreef Gray het volgende:

[..]

De laatste tijd merk ik dat m'n omgeving zich er ook op richt. Zo kreeg ik laatst een belletje van een oud klasgenootje die erover praten wilde. Dat is dan wel weer fijn.

Misschien ben ik er blind voor, maar ik merk opvallend weinig kritiek op mijn 'zweverige' interesses.

Daar bof ik mee, want het kon ook anders zijn geweest. Wat dat betreft ben ik blij dat fora als deze bestaan, zodat mensen met gelijke interesse en bezigheden nooit te ver weg zijn.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 19:16 schreef Loppe het volgende:
* Loppe aait even zichzelf

quote:

Don't take life too seriously, you'll never get out alive.

quote:

Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren.

quote:

Op dinsdag 31 januari 2012 20:04 schreef Boswachtertje het volgende:
Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren.

Speel in plaats van te denken over de regels. Want de regels zitten in je, jij bepaalt ze als jij die keuze maakt. Het is m.i. een kwestie van jezelf toe laten te spelen, want er zit in jou heel veel dat niet wil spelen maar met de toekomst of met het verleden bezig wil - om maar niet het huidige moment te hoeven 'trotseren'.

En uiteindelijk maakt het dus niet uit of we het spel volgens eigen regels spelen en dus vrijer zijn in ons doen en laten, of dat ons we de regels laten voorschrijven. In het laatste geval zul je echter nooit vrij zijn en jezelf minder makkelijk kunnen leren kennen als wanneer jij op zoek gaat naar de innerlijke spelregels. In the end.. it's just a ride

quote:

Volgens mij hebben aan de andere kant mensen graag regels waar ze zich aan kunnen houden. Leven graag in een doctrine, opgelegde zaken en willen ze graag de ondergeschikte rol spelen, dat maakt ze juist gelukkig, die houvast.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 08:44 schreef Bastard het volgende:

Volgens mij hebben aan de andere kant mensen graag regels waar ze zich aan kunnen houden. Leven graag in een doctrine, opgelegde zaken en willen ze graag de ondergeschikte rol spelen, dat maakt ze juist gelukkig, die houvast.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 08:44 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ja helemaal mee eens. Kinderen leven echt in het moment en genieten van het nu, niet nadenken van straks moet ik zus of zo, heerlijk. Dealen met zaken die nu binnenkomen en niet al weken van te voren zich ergens druk om maken.

Volgens mij hebben aan de andere kant mensen graag regels waar ze zich aan kunnen houden. Leven graag in een doctrine, opgelegde zaken en willen ze graag de ondergeschikte rol spelen, dat maakt ze juist gelukkig, die houvast.

quote:

Op maandag 30 januari 2012 20:08 schreef Bastard het volgende:

[..]

Net een boek (dansende leegte) van m besteld, hij is inspirerend.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 17:56 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Veel plezier met lezen ! Laat effe weten wat je er van vindt.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 18:32 schreef Lavenderr het volgende:
Vooruitgang

Laat ons geen vooruitgang noemen,
waar een ander aan ten onder gaat.

Laat ons geen groei noemen,
waar een ander minder van wordt.

Laat ons geen vrijheid noemen,
wat een ander het recht ontneemt om zichzelf te zijn.

Laat ons geen gemeenschap noemen,
waar de minste niet de meeste aandacht krijgt.

Laat ons zelf de verandering zijn,
die we in de wereld willen zien.

Mahatma Gandhi

Mooi gedicht voor hier

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 18:11 schreef Gray het volgende:
Ik heb het al eerder genoemd, maar nogmaals:

Het begaafde kind van Alice Miller laat vanuit een therapeutisch oogpunt zien hoe het ego zich ontwikkelt in een kind, dat op latere leeftijd problemen kan geven:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)005487582/index.html

Koopje, zeker voor hoe krachtig dit boek is.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 18:35 schreef Bastard het volgende:

[..]

Mooi gedicht, ook voor het occupy topic

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 18:37 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ja.. had ik dat eerder opgemerkt had ik m meegenomen met de bestelling.
Heb nog wel een voorleesboek met verpakte boedhistische wijsheden erin erbij gedaan..

We zouden eigenlijk een TRU leeshoekje moeten hebben, allemaal aan een boek en bespreken.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 19:42 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Vind ik een heel goed idee

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 19:44 schreef Bastard het volgende:

[..]

Ja maar ja moet je maar net een boek hebben wat door meerdere mensen gelezen (en aangeschaft) wil worden bedacht ik mij daarna

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 20:18 schreef Gray het volgende:

[..]

We kunnen het ook gebruiken als een manier om elkaar op de hoogte te brengen van boeken met relevante onderwerpen. Eventueel beoordelen op doen of niet doen, en waarom. Beetje als het filmtopic in het film-subforum.

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 20:47 schreef Bastard het volgende:
Het klinkt goed, enthousiasme is al de helft van succes!

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 20:50 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Enthousiasme is de grootste troef in de wereld. Het verslaat geld, macht en invloed. #HenryChester

quote:

Op woensdag 1 februari 2012 18:11 schreef Gray het volgende:
Ik heb het al eerder genoemd, maar nogmaals:

Het begaafde kind van Alice Miller laat vanuit een therapeutisch oogpunt zien hoe het ego zich ontwikkelt in een kind, dat op latere leeftijd problemen kan geven:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)005487582/index.html

Koopje, zeker voor hoe krachtig dit boek is.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 08:27 schreef Canillas het volgende:

[..]

Mooi stuk Behalve de laatste zin wat betreft het kiezen want voor mij een is keuze iets wat je bewust doet, terwijl niet in het moment zijn (de bewuste en volledige beleving van het huidige moment meemaken) is iets wat vanuit psychische mechanismen uit het onbewuste kan worden opgedrongen; denk aan depersonalisatie en en dissociatie bij traumatische ervaring.

Door niet in bewust in het moment te zijn (dus uit het Nu weg te gaan -> je hoofd in) wordt je emotioneel beschermd, en hoe vaker en heftiger dat zich herhaald des te meer en vaster je daarin komt te zitten. Dat is hoe het dat mechanisme werkt; het is logisch en het bedoelt het goed. Het is een overlevingsmechanisme, en dat groeit hoe meer we erop leunen. Het is niet de bedoeling dat het zo gaat, het is een hulpmiddel, wijzelf horen aan het roer te staan maar die functie innemen kan eng zijn, vooral wanneer vaak is gebleken dat niet aan het roer staan minder pijnlijk is.

Hetgeen wat ik mis in boeken als De Kracht van het Nu, Boeddhisme in alle eenvoud en Ontwaken in de Droom (waarin allemaal heel goed wordt beschreven wat het ego doet) is waarom het ego doet wat het doet; hoe komt het tot stand. De boeken die daar wel over gingen waren voor mij interessanter en hebben mij doen in zien (puur wat ik ervan geleerd heb) is dat het ego een overkoepeld mechanisme in de hersens is wat wanneer het je geconfronteerd wordt met iets wat eventueel pijnlijk (op wat voor manier dan ook) kan zijn daar een alternatief voor aanbied in de zin van een gedachte en/of beeld in je hoofd. Alsof het als ware zegt; in plaats van jezelf te zijn en jezelf te ervaren is het misschien beter dat niet te doen want jezelf zijn (vooral bij gebrek aan eigenwaarde) kan pijn doen.

Wat dat betreft is ego constant bezig het verleden naar het heden te projecteren, en als er pijnlijke, onverwerkte (met onverwerkt bedoel ik pijnlijke dingen die gebeurd zijn en waarvan je nu nog niet hebt laten zien dat je ze nu wel aan kan) zaken in dat verleden liggen dan zie je die terug in de toekomst, die alleen in gedachten kan bestaan maar door angst heel echt aan voelt. Het is letterlijk een wereld in je hoofd, aangevuurd door angst, denk dat we allemaal wel hebben meegemaakt dat bij een angstgevoel de gedachtes het hevigst zijn.

Wat voorbeelden:
Regelmatig afgekraakt op het zijn van jezelf; ga overdreven presteren, dan kun je niet meer geraakt worden en ben je veilig.
Gepest als kind; ga zelf pesten dan overkomt het je niet meer, of hou jezelf klein en verstop jezelf
Laag zelfbeeld en geen liefde voor zichzelf; streef die liefde bij een ander na dan voel je de pijn van die leegte in jezelf niet
Veel mislukkingen meegemaakt; doe gewoon alsof het je allemaal niet interesseert, dan zit je daar ook niet meer mee (werkt vooral icm 1 of meerdere verslavingen; het dempen van jezelf.
Situaties meegemaakt die pijnlijk waren en waaraan je niet meer kon ontsnappen; ga maar niet meer de deur uit, dan voorkomt je dat
Etc.

Zo kan het ego ervan overtuigd raken dat het beter is je constant op die manier af te leiden (dus om te blijven overleven) dan je gewoon jezelf te laten zijn (leven). Zo komt wat men psychische stoornissen noemt tot stand, de beperking neemt zo´n groot deel in de beleving (het hoofd) van de persoon in dat goed functioneren niet meer mogelijk is. Ik zie dat meer als een verstoring dan een stoornis trouwens, het is een logische ontwikkeling met en logisch gevolg; het denken groeit uit z'n proporties, echt tot rust komen is er niet bij en dat alles heeft natuurlijk ook hoop fysieke consequenties; je kan jezelf niet meer zijn.

Het komt allemaal voort uit angst en verdriet en het ego, wat het goed bedoeld, wil mensen daarvan weg houden. En (belangrijk!) mensen gaan daar in mee (ze weten ook vaak niet beter, ik bedoel, ze voelen wat ze voel toch en die ook die gedachte is er niet zomaar?) en zo verhardt het mechanisme verder en verder. Dat het daarmee uiteindelijk de mogelijke levenskwaliteit ver om laag kan halen maakt daarvoor niet uit en het blijft zo werken tot de persoon zelf laat zien dat hij of zij de dingen waarvoor het ego beschermen wil wel aan kan of anders kan doen, dan hoeft er niet meer voor beschermd te worden, dan laat het ego los en komt er meer rust; de mogelijkheid om in het Nu te zijn komt op natuurlijke wijze terug.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 08:40 schreef NouMooiNiet het volgende:
^ Mooi stukje. Alleen vraag ik me wel af of het wel het Ego is, dat die coping inschakelt..
want het Ego kraakt je toch juist af, in plaats van je te helpen?
Of is het het Ego wat je nu juist in de weg is gaan staan, nu die coping is ingeschakeld?
Hier ga ik even over nadenken..

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 09:20 schreef Canillas het volgende:

Als jou afkraken (je bent niet ... genoeg) ervoor gezorgd heeft dat jij bepaalde situaties (waar iets van dreiging schuilt, kan heel specifiek zijn of juist heel symbolisch) ben gaan mijden (uit angst) en je daarmee ook mogelijk(e) (herhaling van) leed vermeden hebt dan is het wat dat betreft 'geslaagd'. Je hebt weer overleefd.

Je kan het dan ook zo zien ''ik krijg een gedachte/signaal die als bedoeling heeft dat ik niet doe wat ik zou willen (in brede zin; mezelf zijn, mezelf laten zien, mijn werkelijke behoeftes natreven), ik begrijp dat daar een reden voor is (het aanzetten tot vermijden), ik accepteer het signaal (geen verzet, alles mag er zijn, zonder oordeel) en grijp juist deze mogelijkheid aan om te laten zien dat ik het wél kan, zodat er een positieve ervaring tegenover komt te staan.

Het ego leert op ervaringen, doe je wat het signaal ingeeft is het +1 ego (er wordt naar mij gehandeld, dus ik heb het bij het juist eind) doe je het anders +1 vrijheid (er wordt anders gehandeld dan op dat moment ligt vastgelegd; het kan dus anders en dat ging goed). Dit herhalen kan zorgen dat de overtuiging dat het ego van alles voor jou moet doen (die altijd maar ratelende gedachten activiteit ) kan omgaan naar loslaten, omdat er vertrouwen is dat jij als persoon die het ego heeft z'n eigen boontje kan doppen, en er daarmee mee vrijheid om jezelf te zijn komt, uit je hoofd, in het Nu, in het leven.

(Tegen iemand die dit leest en zoiets heeft van ''ZO SIMPEL IS HET NIET!!!'' zeg ik; je hebt helemaal gelijk, was het maar zo simpel. Daar voeg ik bij toe dat vast zitten in het ego, in die overlevingsstrategieën werkelijk vreselijk is, het de kleur uit je leven kan halen en je er zo verdomd leeg door kunt voelen, omdat je eigenlijk niet bij het zijn van jezelf kan. Vandaar juist ook dat ik dit wil mee geven omdat ik er veel aan gehad heb, en mocht iemand er wat aan hebben dan zou dat al prachtig zijn. Vind je het niks dan is dat natuurlijk ook helemaal prima, als maar duidelijk is dat ik niet willen overkomen als iemand die zegt ''je moet het maar gewoon doen'' want zulk onbegrip kan net zo steken wanneer je in een dergelijke situatie zit).