TRU The truth is in here and out there
Je ziet het niet maar toch is het er... Alles over mysterieuze, onverklaarde, spirituele en occulte zaken.
Iets afleren is hetzelfde als leren; je gebruikt je hersenen met regelmaat op een bepaalde manier, zodat die manier de standaard-instelling wordt.quote:Op dinsdag 31 januari 2012 13:38 schreef Gertje-Plongers het volgende:
[..]
Ergens ben ik het daar niet mee eens, waarom ? Omdat je nu over twee dingen spreekt, 1 is het afleren ? daar ga je al de fout in mijn inziens. 2 is de aanname dat je zou moeten leren via de tradities of rituelen om in vorm te blijven ? Beetje vreemd niet.
Afleren is niet meer dan laten ? Dat is tegengesteld aan leren ? Snap je wat ik bedoel te zeggen.
Met tradities en rituelen heb ik zelf niets, sterker nog, ik ben er tegen. Maar het zijn handige methoden om jezelf te oefenen in iets. Gevaar is met tradities en rituelen is dat ze kunnen worden opgevat door anderen alsof het de waarheid is, of een vereiste voorwaarde eer je een bepaalde status bereiken kan.
Je kan een permanente verandering in jezelf ook via andere manieren bereiken, bijvoorbeeld door iets met grote impact tot je te nemen. Traumatische ervaringen zijn daar een voorbeeld van, maar ook het gevoel bij de herinnering aan een prachtige ervaring.
Maar zou je jezelf telkens moeten corrigeren, dan ben je dus heel erg met het ego aan de slag. Wanneer je jezelf vaak genoeg blootstelt aan een bepaalde handeling, dan wordt het een automatisme, en heb je je ego een stukje van je hogere zelf laten opnemen. Je wordt dan meer je authentieke zelf.
Wat Sientelo zegt over dieren met wel een ego, snijdt wel hout, denk ik. Het biologische aspect van het ego hebben zij natuurlijk wel. Die kant van het ego dat laat nadenken over hun zelfbeeld is er natuurlijk (waarschijnlijk
) niet.[ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 01-02-2012 03:32:36 ]
quote:Op dinsdag 31 januari 2012 14:10 schreef sientelo het volgende:
hmm ik kan niet meer quoten, eerst kon ik geen spoilers meer lezen en nu niet meer quoten
binding: connectie met het wezen van de ander, dat kan trouwens wel met iemand die bv in zn hoofd zit, alleen ga je daar zelf eerder in mee, we beinvloeden elkaar steeds... we leren elkaar door elkaar voorbeeld te geven.. zoiets.. geen idee hoe ik het kan uitleggen...
je bent open, geen identificaties, geen gedachten over verleden en toekomst, geen mind chatter zeg maar... nou ik kan het niet uitleggen, vooral omdat ik die staat van openheid nu niet zo sterk ervaar
dieren een ego: ik denk dat dieren wel een ego hebben, alleen een andere als mensen.. het ego van dieren heeft te maken met gevaar: vlucht of vecht reactie. of je moet iets anders met het woord ego bedoelen.. maar ik zie ego als alles wat niet liefde is.. als dieren in agressie of angst zitten voelen ze geen liefde..
mensen hebben een veel complexer ego.. met allerlei identificaties.. over hun uiterlijk, baan, status, macht (hoewel macht hoort ook die het dierenrijk) ja dieren hebben ook nog een bepaalde rang in een groep, dat zou je ook ego kunnen noemen...
mijn idee van honden: ze voelen precies aan welke energie jij voelt.. en reageren daar op..
als je bang bent of agressief dan kunnen ze je aanvallen.. en dat ligt aan de hond.. want je hebt hele zachte honden en wat hardere.. de zachte honden willen je soms juist knuffelen als je bang bent en je laten weten dat je niet bang hoeft te zijn.. terwijl de hardere honden je wel kunnen aanvallen of bv gaan blaffen ofzo..
ik ben bang geweest voor honden en heb dat fenomeen bestuurt.. ik heb ook agressie bij me gehad en heb ook gezien hoe honden daar op reageren... op het moment dat ik me focuste van binnen en de hond zag dat er geen gevaar was.. was er niks meer aan de hand..
als je bang bent voor honden.. is dat best lastig omdat ze dat aanvoelen er op gaan reageren en dat het nog erger kan maken... het fijnste is om zo rustig mogelijk te worden en vooral veel zachte honden te treffen die je daarmee kunnen helpen.. want die reageren niet zo fel..
die agressie bij je hebben is weer wat anders en dan is het echt belangrijk de hond te laten weten dat je het goed met em voor hebt...
Haha, iedereen houdt er eigen definities op na...Dat maakt het wel lastiger om te bespreken zo.
Met leren zie ik iets anders als jouw, namelijk gewoon laten van een bepaalde gedraging of gedachte. Dat hoef je niet te leren, maar slechts inzien en doen ? Al geldt het niet voor alles op deze manier. Beetje moeilijk om uit te leggen vind ik.
Is het handig om hier een definitie van het ego neer te zetten ? Want ik zie dat er veel invals hoeken zijn ?
Met leren zie ik iets anders als jouw, namelijk gewoon laten van een bepaalde gedraging of gedachte. Dat hoef je niet te leren, maar slechts inzien en doen ? Al geldt het niet voor alles op deze manier. Beetje moeilijk om uit te leggen vind ik.
Is het handig om hier een definitie van het ego neer te zetten ? Want ik zie dat er veel invals hoeken zijn ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
@ sientelo
Dat heb ik ook een keer gehad met een zeer gevaarlijke hond waar niemand bij durfde en die opgesloten zat, ik liep er zo naartoe en hij was zo mak als een lammetje...Zelfs heel lief.
Dus het is inderdaad wat je geeft en hoe je jezelf opstelt.
Dat heb ik ook een keer gehad met een zeer gevaarlijke hond waar niemand bij durfde en die opgesloten zat, ik liep er zo naartoe en hij was zo mak als een lammetje...Zelfs heel lief.
Dus het is inderdaad wat je geeft en hoe je jezelf opstelt.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Met dat laatste ben ik het niet eens, dieren kunnen zich enorm druk maken om bepaalde zaken, dat ze dat met andere dingen doen als mensen is logisch, het zijn namelijk geen mensen.quote:
[..]
Iets afleren is hetzelfde als leren; je gebruikt je hersenen met regelmaat op een dergelijke manier, dan die manier de standaard-instelling wordt.
Met tradities en rituelen heb ik zelf niets, sterker nog, ik ben er tegen. Maar het zijn handige methoden om jezelf te oefenen in iets. Gevaar is met tradities en rituelen is dat ze kunnen worden opgevat door anderen alsof het de waarheid is, of een vereiste voorwaarde eer je een bepaalde status bereiken kan.
Je kan een permanente verandering in jezelf ook via andere manieren bereiken, bijvoorbeeld door iets met grote impact tot je te nemen. Traumatische ervaringen zijn daar een voorbeeld van, maar ook het gevoel bij de herinnering aan een prachtige ervaring.
Maar zou je jezelf telkens moeten corrigeren, dan ben je dus heel erg met het ego aan de slag. Wanneer je jezelf vaak genoeg blootstelt aan een bepaalde handeling, dan wordt het een automatisme, en heb je je ego een stukje van je hogere zelf laten opnemen. Je wordt dan meer je authentieke zelf.
Wat Sientelo zegt over dieren met wel een ego, snijdt wel hout, denk ik. Het biologische aspect van het ego hebben zij natuurlijk wel. Die kant van het ego dat laat nadenken over hun zelfbeeld is er natuurlijk (waarschijnlijk
Een hond denkt wel na over hoe hij overkomt, zo mijn tosa vroeger die ging liggen en heel voorzichtig naar een kind toekroop die die grote hond een beetje eng vond.
Hij deed echt vanalles om dat kind ervan te overtuigen dat hij lief was en geen kwaad in de zin had, alsof hij het erg belangerijk vond hoe hij overkwam op dat kind.
Ik heb dieren in diepe rouw gezien, tot aan niet meer willen leven aan toe, heb vreugde en verdriet gezien, het hele scala aan emotie's die wij ook hebben, alleen dan in hun soort specifieke systeem.
Er zit veeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer in dieren dan men algemeen denkt, echt heel veel meer.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Betekent toch dat je elke keer bewust een keuze moet maken, een handeling waar een denkproces aan vooraf gaat. Die keuze wil je automatiseren, dus eigenlijk je hersenverbindingen verleggen.quote:
Haha, iedereen houdt er eigen definities op na...Dat maakt het wel lastiger om te bespreken zo.
[b]Met leren zie ik iets anders als jouw, namelijk gewoon laten van een bepaalde gedraging of gedachte. Dat hoef je niet te leren, maar slechts inzien en doen ?[/b] Al geldt het niet voor alles op deze manier. Beetje moeilijk om uit te leggen vind ik.
Het afzwakken van de bestaande hersenverbindingen kan ook, maar dat is niets anders dan vergeten, door een gebrek aan herhaling van het proces. Misschien dat je dat ook bewust op zou kunnen aansturen, maar daar zou ik eens over na moeten denken.
Is aan het begin van het topic veel geprobeerd, blijft lastig. Ik denk dat proberen duidelijk te schrijven of anders vragen stellen aan elkaar het beste werkt.quote:Is het handig om hier een definitie van het ego neer te zetten ? Want ik zie dat er veel invals hoeken zijn ?
Dat is wel weer een goed voorbeeld van het tegenovergestelde van wat ik schreef. Hmmm... interessant.quote:
[..]
Met dat laatste ben ik het niet eens, dieren kunnen zich enorm druk maken om bepaalde zaken, dat ze dat met andere dingen doen als mensen is logisch, het zijn namelijk geen mensen.
Een hond denkt wel na over hoe hij overkomt, zo mijn tosa vroeger die ging liggen en heel voorzichtig naar een kind toekroop die die grote hond een beetje eng vond.
Hij deed echt vanalles om dat kind ervan te overtuigen dat hij lief was en geen kwaad in de zin had, alsof hij het erg belangerijk vond hoe hij overkwam op dat kind.
Ik heb dieren in diepe rouw gezien, tot aan niet meer willen leven aan toe, heb vreugde en verdriet gezien, het hele scala aan emotie's die wij ook hebben, alleen dan in hun soort specifieke systeem.
Er zit veeeeeeeeeeeeeeeeeeel meer in dieren dan men algemeen denkt, echt heel veel meer.
Daar zou ik ook langer over moeten nadenken eigenlijk, maar in eerste instantie zou ik zeggen dat het toch laten is. Zodra je een keuze actief gaat maken kom je tussen beide ? en heb je eigenlijk nog dezelfde reactie, maar die wil je ombuigen naar iets beters in jouw ogen. Wat ik bedoel is het werkelijk naast je neerleggen en boven de gedachten en dus emotie uitkomen.quote:Betekent toch dat je elke keer bewust een keuze moet maken, een handeling waar een denkproces aan vooraf gaat. Die keuze wil je automatiseren, dus eigenlijk je hersenverbindingen verleggen.
Het afzwakken van de bestaande hersenverbindingen kan ook, maar dat is niets anders dan vergeten, door een gebrek aan herhaling van het proces. Misschien dat je dat ook bewust op zou kunnen aansturen, maar daar zou ik eens over na moeten denken.
Even een stom voorbeeld, maar neem iemand met een kort lontje die zodra hij de woede voelt opkomen tot 10 gaat tellen omdat hij dat aanleert, en zo hopelijk rustiger gaat worden. Maar het proces daaraan vooraf blijft identiek ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Precies wat ik bedoel: je leert het dan niet af; je leert slechts om de ene handeling door een andere handeling op te volgen.quote:
[..]
Daar zou ik ook langer over moeten nadenken eigenlijk, maar in eerste instantie zou ik zeggen dat het toch laten is. Zodra je een keuze actief gaat maken kom je tussen beide ? en heb je eigenlijk nog dezelfde reactie, maar die wil je ombuigen naar iets beters in jouw ogen. Wat ik bedoel is het werkelijk naast je neerleggen en boven de gedachten en dus emotie uitkomen.
Even een stom voorbeeld, maar neem iemand met een kort lontje die zodra hij de woede voelt opkomen tot 10 gaat tellen omdat hij dat aanleert, en zo hopelijk rustiger gaat worden. Maar het proces daaraan vooraf blijft identiek ?
Wel zou je denk ik kunnen leren de oorzaken op een andere manier te verwerken, waardoor je oorspronkelijke reacties afzwakt. Naar jouw voorbeeld: iemand die zichzelf regelmatig blootstelt aan hetgeen hem woedend maakt, kan daarmee een soort overload geven aan zijn ego. Die het niet volhoudt en het uiteindelijk moet laten varen, omdat het teveel energie kost. Door zichzelf volledig te vullen met die emotie, tot het brein/de geest overloopt, waarop het helemaal leegloopt. Net een orgasme eigenlijk, nu ik erover nadenk, maar dan van het brein, ipv de genitaliën.
Zo zie je meteen hoe ik mijn 'inzichten' opdoe: door een dialoog te voeren, met anderen of mijzelf.
Ieder mens, zelfs diegene die zich verlicht noemen hebben een irritatiegrens, de kunst is te leren kennen waar die ligt en te verkomen dat je eroverheen gaat 
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Niet helemaal dus, anders ga je gewoon vuurvaste handen kweken ? Dan ben je nog nergens.quote:
[..]
Precies wat ik bedoel: je leert het dan niet af; je leert slechts om de ene handeling door een andere handeling op te volgen.
Wel zou je denk ik kunnen leren de oorzaken op een andere manier te verwerken, waardoor je oorspronkelijke reacties afzwakt. Naar jouw voorbeeld: iemand die zichzelf regelmatig blootstelt aan hetgeen hem woedend maakt, kan daarmee een soort overload geven aan zijn ego. Die het niet volhoudt en het uiteindelijk moet laten varen, omdat het teveel energie kost. Door zichzelf volledig te vullen met die emotie, tot het brein/de geest overloopt, waarop het helemaal leegloopt. Net een orgasme eigenlijk, nu ik erover nadenk, maar dan van het brein, ipv de genitaliën.
Zo zie je meteen hoe ik mijn 'inzichten' opdoe: door een dialoog te voeren, met anderen of mijzelf.
Laat het zijn zoals het is ? Dan is het niet belastend en kun je vrij denken.
Ik vraag mezelf dan wel af hoe dan verder ? want dat houdt dan ook in dat je eigenlijk weinig gevoelens hebt zowel positief als negatief, want je bent op zo'n moment eigenlijk een soort toeschouwer van jezelf en de wereld geworden. Op zo'n moment ervaar je alles anders, inplaats van de gevoelens waarderen en opzoeken ben je dan in een soort ideale rust beland die in balans is. En is het wenselijk ?
[ Bericht 6% gewijzigd door Gertje-Plongers op 31-01-2012 15:02:35 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik denk niet dat het wenselijk is een spectator te worden, dan ben je denk ik de connectie met jezelf kwijt, dan ben je je ego kwijt, maar ook je ziel en alles wat het leven de moeite waard maakt.
Als je altijd doet wat je altijd deed zul je altijd krijgen wat je altijd kreeg.
Yup.quote:
Ieder mens, zelfs diegene die zich verlicht noemen hebben een irritatiegrens, de kunst is te leren kennen waar die ligt en te verkomen dat je eroverheen gaat
Dat is een goede vraag die ik ook al een tijdje aan mezelf stel. Persoonlijk neig ik naar nee, het is niet wenselijk om jezelf zo op te delen. Want zoals je zegt wil je al die emoties en gevoelens wel ten volle kunnen ervaren, spontaan, en zonder twijfels.quote:
[..]
Niet helemaal dus, anders ga je gewoon vuurvaste handen kweken ? Dan ben je nog nergens.
Laat het zijn zoals het is ? Dan is het niet belastend en kun je vrij denken.
Ik vraag mezelf dan wel af hoe dan verder ? want dat houdt dan ook in dat je eigenlijk weinig gevoelens hebt zowel positief als negatief, want je bent op zo'n moment eigenlijk een soort toeschouwer van jezelf en de wereld geworden. Op zo'n moment ervaar je alles anders, inplaats van de gevoelens waarderen en opzoeken ben je dan in een soort ideale rust beland die in balans is. En is het wenselijk ?
Wel denk ik dat het tijdelijk een heel goede methode kan zijn om je eigen gevoelswereld te bestuderen. Want soms worden mensen gek van zichzelf, wat eigenlijk een heel bizar iets is, behalve wanneer je het benadert zoals in dit topic besproken wordt. Je kan dan bepaalde reacties, gevoelens en emoties van jezelf leren begrijpen, waar je eerst geen verklaringen voor kon vinden, maar wel last van ondervond.
Maar uiteindelijk wil je na die studie naar jezelf, met (gedachten)experimenten en al, alles weer integreren om rust in jezelf te vinden/maken en daardoor met stevigere schoenen in het leven kan staan. Een beetje puberen eigenlijk.
Nou dat weet ik niet, wel gevoelens ervaren, maar geen speelbal ervan zijn ? Daar moet het verschil liggen denk ik. Puberen is toch echt iets anders Gray. Dat is het heen en weer gaan tussen die gevoelens en die stabiliseren weer, maar dit gaat toch echt iets dieper dan dat.
Puberen voor gevorderden zeg maar.
Puberen voor gevorderden zeg maar.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Yes, puberen voor gevorderden.quote:
Nou dat weet ik niet, wel gevoelens ervaren, maar geen speelbal ervan zijn ? Daar moet het verschil liggen denk ik. Puberen is toch echt iets anders Gray. Dat is het heen en weer gaan tussen die gevoelens en die stabiliseren weer, maar dit gaat toch echt iets dieper dan dat.
Puberen voor gevorderden zeg maar.
Verschil is dat het nu bewuster gaat, en meer vanuit de wil dan vanuit de biologie lijkt te komen.
Dat is zeker zo, ik ben ook de enig die zich er mee bezighoudt bij mijn omgeving. De rest geloofd het allemaal wel. Maar ik vind het belangrijk om te doen. En ook nuttig.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
De laatste tijd merk ik dat m'n omgeving zich er ook op richt. Zo kreeg ik laatst een belletje van een oud klasgenootje die erover praten wilde. Dat is dan wel weer fijn.quote:
Dat is zeker zo, ik ben ook de enig die zich er mee bezighoudt bij mijn omgeving. De rest geloofd het allemaal wel. Maar ik vind het belangrijk om te doen. En ook nuttig.
Misschien ben ik er blind voor, maar ik merk opvallend weinig kritiek op mijn 'zweverige' interesses.
Daar bof ik mee, want het kon ook anders zijn geweest. Wat dat betreft ben ik blij dat fora als deze bestaan, zodat mensen met gelijke interesse en bezigheden nooit te ver weg zijn.
Dat is zeker zo ja, dat is het leuke van internet
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
En dat je veel leuke artikelen tegenkomt gerelateerd met je interesses, zoals deze over 'zelfcompassie':quote:
Dat is zeker zo ja, dat is het leuke van internet
http://www.happynews.nl/2(...)ew-met-kristin-neff/
Mooi artikel Gray, tof.
[ Bericht 82% gewijzigd door Gertje-Plongers op 31-01-2012 17:38:46 ]
[ Bericht 82% gewijzigd door Gertje-Plongers op 31-01-2012 17:38:46 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Uiteindelijk is het ook gewoon je eigen pad die je aflegt en niemand anders. Jij doet je kennis op en geeft uiting aan je spirituele groei als je wilt. Wat iemand anders daar van denkt zal je niet zoveel doen.quote:
[..]
De laatste tijd merk ik dat m'n omgeving zich er ook op richt. Zo kreeg ik laatst een belletje van een oud klasgenootje die erover praten wilde. Dat is dan wel weer fijn.
Misschien ben ik er blind voor, maar ik merk opvallend weinig kritiek op mijn 'zweverige' interesses.
Daar bof ik mee, want het kon ook anders zijn geweest. Wat dat betreft ben ik blij dat fora als deze bestaan, zodat mensen met gelijke interesse en bezigheden nooit te ver weg zijn.
Blij met dit soort fora? Ja enigzins wel maar het belemmert wel, wil je verder kom je hier niet verder dan oefeningen in het bewaren van geduld.
The truth was in here.
hahaha
Ik ben altijd al de zwever geweest van de vriendengroep. Dat kon ook niet anders, omdat ik al jaren ageer tegen werk, geld en heb een tijd lang geroepen dat tijd niet bestaat. Dan gaan mensen al gauw raar opkijken
Nu zijn ze het inmiddels wel gewend van me en laatst merkte ik tot mijn verbazing dat een goede vriend toch wel geinteresseerd is in de achtergrond van de Federal Reserve Act en de bank. Hij kon zich niet voorstellen dat er geld uit het niets werd gecreëerd.. de eerste stap gezet zal ik maar zeggen lol
Ik heb de afgelopen jaren een ontwikkeling doorgemaakt die bestond uit vele dalen en toppen, de dalen veelal wat dieper dan de toppen zo lijkt het achteraf Maar in die dalen heb ik ook veel kunnen lachen om mijzelf en mijn stommiteiten, dus zelfs daar is niets aan verloren gegaan. Sinds dat ik op mijzelf woon en ik een aantal zeer interessante docu's en films heb gezien, ben ik in wat rustiger vaarwater terecht gekomen zo lijkt het. Ik neem de dingen meer zoals ze komen en maak me oneindig minder druk dan voorheen. En als ik me al druk maak, is het voor even en kan ik dit na de tijd of soms zelfs al tijdens het druk maken voor mijzelf relativeren. "Waar maak je je druk over?" En dan lach ik weer eens om mezelf..
Door mijn perspectief te verschuiven van 'alles is een droom' naar 'alles is 1 groot spel', heb ik gemerkt dat ik de realiteit weer aankan. Hoewel ik hier af en toe nog steeds mijn twijfels bij heb, maar dat hou je toch hehe. Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren.
Speel in plaats van te denken over de regels. Want de regels zitten in je, jij bepaalt ze als jij die keuze maakt. Het is m.i. een kwestie van jezelf toe laten te spelen, want er zit in jou heel veel dat niet wil spelen maar met de toekomst of met het verleden bezig wil - om maar niet het huidige moment te hoeven 'trotseren'.
En uiteindelijk maakt het dus niet uit of we het spel volgens eigen regels spelen en dus vrijer zijn in ons doen en laten, of dat ons we de regels laten voorschrijven. In het laatste geval zul je echter nooit vrij zijn en jezelf minder makkelijk kunnen leren kennen als wanneer jij op zoek gaat naar de innerlijke spelregels. In the end.. it's just a ride
Ik ben altijd al de zwever geweest van de vriendengroep. Dat kon ook niet anders, omdat ik al jaren ageer tegen werk, geld en heb een tijd lang geroepen dat tijd niet bestaat. Dan gaan mensen al gauw raar opkijken
Nu zijn ze het inmiddels wel gewend van me en laatst merkte ik tot mijn verbazing dat een goede vriend toch wel geinteresseerd is in de achtergrond van de Federal Reserve Act en de bank. Hij kon zich niet voorstellen dat er geld uit het niets werd gecreëerd.. de eerste stap gezet zal ik maar zeggen lol
Ik heb de afgelopen jaren een ontwikkeling doorgemaakt die bestond uit vele dalen en toppen, de dalen veelal wat dieper dan de toppen zo lijkt het achteraf
Maar in die dalen heb ik ook veel kunnen lachen om mijzelf en mijn stommiteiten, dus zelfs daar is niets aan verloren gegaan. Sinds dat ik op mijzelf woon en ik een aantal zeer interessante docu's en films heb gezien, ben ik in wat rustiger vaarwater terecht gekomen zo lijkt het. Ik neem de dingen meer zoals ze komen en maak me oneindig minder druk dan voorheen. En als ik me al druk maak, is het voor even en kan ik dit na de tijd of soms zelfs al tijdens het druk maken voor mijzelf relativeren. "Waar maak je je druk over?" En dan lach ik weer eens om mezelf..Door mijn perspectief te verschuiven van 'alles is een droom' naar 'alles is 1 groot spel', heb ik gemerkt dat ik de realiteit weer aankan. Hoewel ik hier af en toe nog steeds mijn twijfels bij heb, maar dat hou je toch hehe. Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren.
Speel in plaats van te denken over de regels. Want de regels zitten in je, jij bepaalt ze als jij die keuze maakt. Het is m.i. een kwestie van jezelf toe laten te spelen, want er zit in jou heel veel dat niet wil spelen maar met de toekomst of met het verleden bezig wil - om maar niet het huidige moment te hoeven 'trotseren'.
En uiteindelijk maakt het dus niet uit of we het spel volgens eigen regels spelen en dus vrijer zijn in ons doen en laten, of dat ons we de regels laten voorschrijven. In het laatste geval zul je echter nooit vrij zijn en jezelf minder makkelijk kunnen leren kennen als wanneer jij op zoek gaat naar de innerlijke spelregels. In the end.. it's just a ride
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Zoals in de film Van Wilder leuk werd gesteld:
Herkenbaar ook.
[ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 01-02-2012 00:14:34 ]
Fijne anekdotes, Boswachtertje.quote:Don't take life too seriously, you'll never get out alive.
Herkenbaar ook. [ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 01-02-2012 00:14:34 ]
Keuzes keuze.....We vinden alles wel normaal hoe het nu gaat, maar zo normaal hoeft dat zeker niet te zijn.quote:Waarom nemen we alles zo serieus als we naar onze kinderen kunnen kijken. Zij hebben veel minder last van alle ballast die wij in ons leven hebben verzameld tot aan het punt waar we nu staan. Zij laten ons zien dat je gewoon kunt zijn in het moment en dat je niet iets hoeft of moet om het moment daadwerkelijk met je volle bewustzijn te ervaren.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
