Ik heb een ongelofelijk sterke geschiedenis met m'n vader, maar tsja, volg ik m'n hart of bijt ik op m'n tong en anderhalf jaar aan lopen kloten?quote:Op woensdag 2 februari 2011 23:09 schreef DeZoektocht het volgende:
[..]
Moest hier best om lachen
Je lijkt me een hele serieuze poster, maar je bent dus nog erg jong? of heb je gewoon een sterke band met je vader.
Ben eigenlijk best benieuwd naar wat je nu hebt meegemaakt en wat je plannen waren.
Ja, je kunt alle taken meditatief doen, maar het een werkt wat effectiever dan het ander.quote:Op woensdag 2 februari 2011 12:22 schreef Loei_koei het volgende:
Rijsttafel heeft het vaak over zitmeditatie en wil hier ook nog iets over zeggen. Je slaat de plank mis wanneer je mediteert om iets te bereiken, maar voel zelf wel vaak de neiging om even te stoppen met doen en gewoon even te gaan zitten. Gedisciplineerd iedere dag twee keer een half uur gaan zitten en daarbij alle regeltjes opvolgen is niet nodig, maar zo nu en dan even niet-doen kan heerlijk zijn.
Dat is zijn probleem, niet het jouwe Waarom denk je dat je echt gelukkig kan zijn als je stopt met je studie?quote:Op donderdag 3 februari 2011 00:19 schreef rijsttafel het volgende:
Maar ik ben ook geen genie of guru. Het verandert misschien m'n leven, maar niet mijn persoonlijkheid. Ik blijf een normaal mens, en ik zit toch nog ergens vast:
Eigenlijk moet ik echt voor m'n eigen geluk kiezen, m'n studie opzeggen en m'n schulden afbetalen zodat ik eindelijk ECHT gelukkig kan zijn. Maar m'n vader, hij zal het niet begrijpen..
Je leeft op deze wereld voor jezelf, niet voor iemand anders, dus ook niet je vader. Als je altijd alleen maar doet wat je vader van je verlangt dan leid je eigenlijk niet je eigen leven. Als je doet wat anderen van je verlangen is dat ego-isme, omdat dat met motivaties gepaard gaat als acceptatiedrang, sussen van je eigen geweten, niet willen teleurstellen - wat allemaal constructies van het ego zijn.quote:Dus moet ik misschien maar voor de taaie weg kiezen.. en voor m'n vaders geluk gaan in plaats van dat van mij. Maar wat voor een motivatie is dat voor een studie?
Ik ben dan niet TS, maar goed:quote:Op donderdag 3 februari 2011 00:26 schreef Symn het volgende:
vraagje aan de topicstarter:
Je zegt dat meditatie slechts 'symptoombestrijding' is, maar het lijkt juist alsof het hele boek 'De kracht van het nu', is afgeleid van Zen-technieken/filosofie.
Bekijk eens een paar filmpjes van dit kanaal op youtube als je tijd hebt. Die man heeft het over alle dingen die volgens jou zo karakteristiek zijn aan het boek 'De kracht van het nu'.
http://www.youtube.com/user/emptygatezen
dus waarom is meditatie slechts symptoombestrijding volgens jou?
Ik denk dat je wel op de goede weg bent dan! Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat depressief-ige mensen wel eens overdreven zelfkritisch willen zijn, dan helpt het wel als je jezelf de rust gunt om bepaalde dingen te bereiken! . Dat je jezelf die rust wel móet gunnen omdat je een verstuikte enkel hebt is dan bijzaak .quote:Op woensdag 2 februari 2011 14:57 schreef Thrackan het volgende:
[..]
Klopt. Ik kan tegenwoordig eigenlijk niet meer over m'n limiet gaan. Tegen de tijd dat de emmer dreigt over te lopen schreeuwen mijn hoofd en lichaam om rust. En als je daar eenmaal naar geluisterd hebt is het heel moeilijk om het weer te gaan negeren. De rem gaat er dan gewoon op.
Als leuke bijkomstigheid van het verstuiken van mijn enkel ben ik nu heel geduldig aan het lopen. Geen haast om bij mijn bestemming te komen (meestal de auto ) maar gewoon stap voor stap meemaken. Is hooguit 100 meter, maar het helpt me herinneren dat de haast nergens voor nodig is.
Ook is mijn gevoel de laatste tijd enorm verhoogd (ten opzichte van depressieve tijden) en maken films als The Pianist daadwerkelijk impact.
Tolle heeft het in zijn boek "Een nieuwe aarde" over het feit dat hij soms doktoren, artsen, consultants, wiskundigen e.d. treft die zo intens en tevreden bezig zijn met wat zij doen (en daarbij volcontinu in het Nu zijn) dat het een positieve invloed heeft op de mensen om hen heen.quote:Op donderdag 3 februari 2011 00:19 schreef rijsttafel het volgende:
Bezig zijn met de toekomst, (anders dan om mensen met dit onderwerp te helpen of gewoon met andere dingetjes te helpen of praktische zaken op te lossen) is vrijwel onmogelijk. M'n studie gaat dus vrijwel onmogelijk worden tenzij ik het beschouw als iets wat ik altijd in de toekomst nog kan gebruiken om er slap over te lullen .. maarja, wat voor een motivatie is dat?
Dat komt omdat ik ook af en toe in de war ben.quote:Op donderdag 3 februari 2011 03:48 schreef Stefanovich het volgende:
Ik snap dr niks meer van waar dit nu over gaat Kom net dan ook uit de stad, tijd om mn bed in te duiken, maar eerst nog ff kotsen
Thx, is inderdaad ook wel een goeie.quote:Op donderdag 3 februari 2011 10:32 schreef DeepChord het volgende:
[..]
Tolle heeft het in zijn boek "Een nieuwe aarde" over het feit dat hij soms doktoren, artsen, consultants, wiskundigen e.d. treft die zo intens en tevreden bezig zijn met wat zij doen (en daarbij volcontinu in het Nu zijn) dat het een positieve invloed heeft op de mensen om hen heen.
Misschien dat jij een opleiding zou kunnen zien als een opstapje naar het kunnen uitoefenen van een functie waarin je zo in het nu bent dat het van positieve invloed is op anderen. Dan heb je me dunkt een motivatie gevonden om door te gaan, toch?
Maar kiezen voor jezelf is ook egoistischquote:Op donderdag 3 februari 2011 04:27 schreef Convergence het volgende:
[..]
Dat is zijn probleem, niet het jouwe Waarom denk je dat je echt gelukkig kan zijn als je stopt met je studie?
[..]
Je leeft op deze wereld voor jezelf, niet voor iemand anders, dus ook niet je vader. Als je altijd alleen maar doet wat je vader van je verlangt dan leid je eigenlijk niet je eigen leven. Als je doet wat anderen van je verlangen is dat ego-isme, omdat dat met motivaties gepaard gaat als acceptatiedrang, sussen van je eigen geweten, niet willen teleurstellen - wat allemaal constructies van het ego zijn.
Inderdaad, maar wat ik meer bedoelde was: welke reden is er dan om voor wat je vader wil te kiezen ipv. voor jezelf te kiezen?quote:Op donderdag 3 februari 2011 11:49 schreef rijsttafel het volgende:
Maar kiezen voor jezelf is ook egoistisch
Ik ga gewoon per dag leven, dat is het makkelijkst.
Thx
Ik kies gewoon voor ons allebei en kijk wat het moment brengt. Het hoeft niet of/of te zijn. Ik ga gewoon eens langs daar als ik vrij heb en in de tussentijd werk ik aan m'n studie. Ik heb geen haast meer. Volgens mij kan ik ook nooit in m'n leven meer gestresst of opgewonden raken.quote:Op donderdag 3 februari 2011 13:00 schreef Convergence het volgende:
[..]
Inderdaad, maar wat ik meer bedoelde was: welke reden is er dan om voor wat je vader wil te kiezen ipv. voor jezelf te kiezen?
Hej, zo'n ingeving heb ik ook wel eens gehad, maar misschien niet zo sterk! Dat op een gegeven moment ik mij ook echt realiseerde van, weetje, fuck alles,waar maak ik mij toch allemaal druk om, als ik alles loslaat en zo makkelijk mogelijk door het leven probeer te gaan(dus niet constant nadenken, piekeren, dingen verwachten, willen hebben... eigenlijk puur acceptatie van het nu en op DIT moment vertrouwen dan gaat het balletje vanzelf rollen), komt alles vanzelf ''goed'' en op je pad. Bedoel je dit een beetje? Mag ik vragen wat dat iets was waardoor je het gevoel had dat de hele wereld onder je vandaan viel? Of is dat privéquote:Op donderdag 3 februari 2011 11:49 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Dat komt omdat ik ook af en toe in de war ben.
Stel dat je er heel je leven vanuit gaat dat je een gezond lichaam hebt. Als je dan ineens te horen krijgt dat je een ernstige ziekte hebt, is dat een klap en weet je even niet wat je moet doen. Of als je thuis komt van het werk en je huis is afgebrand, wat ga je dan doen? De weg is dan niet gelijk duidelijk.
Zo had ik iets dat ineens de hele wereld onder me vandaan viel als het ware. Maar daarbij kwam ook een gevoel van rust wat ik nog nooit eerder heb gehad. Ik kon het soms niet accepteren, en als mensen gaan zeggen: Het was een delusie, wil ik dat maar al te graag geloven.. maar diep van binnen weet ik dat het waar is wat ik meegemaakt heb, want zodra ik me weer met volle macht vast ga grijpen aan het 'belang' van materiaal en status, is die rust gelijk verdwenen.
Maar ik denk dat ik als ik 1 ding tegelijk doe, wel een heel eind kan komen.
En misschien was dit een tijdelijke ingeving.. maar volgens mij ben ik voor het leven getekend.
leuk he:')quote:Jullie zijn op de goede weg. Tolle is een baas. Inderdaad, kun je op elk moment van de dag mediteren. Ik had het fout. Maar zitmeditatie is wel een stukje effectiever moet ik zeggen.
Niet zozeer prive, wel lastig uit te leggen.quote:Op donderdag 3 februari 2011 16:43 schreef Stefanovich het volgende:
[..]
Hej, zo'n ingeving heb ik ook wel eens gehad, maar misschien niet zo sterk! Dat op een gegeven moment ik mij ook echt realiseerde van, weetje, fuck alles,waar maak ik mij toch allemaal druk om, als ik alles loslaat en zo makkelijk mogelijk door het leven probeer te gaan(dus niet constant nadenken, piekeren, dingen verwachten, willen hebben... eigenlijk puur acceptatie van het nu en op DIT moment vertrouwen dan gaat het balletje vanzelf rollen), komt alles vanzelf ''goed'' en op je pad. Bedoel je dit een beetje? Mag ik vragen wat dat iets was waardoor je het gevoel had dat de hele wereld onder je vandaan viel? Of is dat privé
WAH toeval bestaat nietquote:Op donderdag 3 februari 2011 17:09 schreef mastauser het volgende:
Toen ik een paar dagen geleden mijn hond uitliet vroeg ik (aan God, aan een kracht, wie zal het zeggen) of ik op de goede weg zat. De dag erna kwam rijsttafel met zijn post met die letterlijke woorden erin
[..]
leuk he:')
Heb je afgelopen posts met veel plezier en interesse gelezenquote:Op donderdag 3 februari 2011 00:19 schreef rijsttafel het volgende:
Okee lieve mensen,
Moet even wat kwijt
Het onderwerp loslaten lukt dus niet. Bier hielp ook maar voor even en gaf echt, echt, echt een kutgevoel (=relatief ). Ik snap nu pas hoe dat een middel is om te ontsnappen uit de werkelijkheid.. At times wens ik bijna dat ik meditatie nooit ontdekt had , maar ik merk dat ik alleen gelukkig kan zijn als ik weer in het 'nu' schiet. En ja noem me een rare snuiter, maar dat is hoger dan "werelds" geluk..
Het is niet dat ik hierin wil geloven. Als ik m'n gedachtes teveel laat gaan en m'n aandacht niet scherp heb, wens ik bijna dat ik het nooit ontdekt had. Maar iets wensen wat tegen de natuur ingaat.. tsja, dat werkt nu eenmaal niet. Iemand die zijn god vervloekt kan hem misschien verlaten en de rug toe keren, hier werkt dat niet.
Bezig zijn met de toekomst, (anders dan om mensen met dit onderwerp te helpen of gewoon met andere dingetjes te helpen of praktische zaken op te lossen) is vrijwel onmogelijk. M'n studie gaat dus vrijwel onmogelijk worden tenzij ik het beschouw als iets wat ik altijd in de toekomst nog kan gebruiken om er slap over te lullen .. maarja, wat voor een motivatie is dat?
Maar ook over andere dingen praten is taai. Een potje kaarten, tsja.. dat is maar een potje kaarten Begrijp me niet verkeerd, dat ik het leven nu als kut zie en een potje kaarten haat.. Nee. Dat niet. Maar wie loopt er met blote voeten door glas als je er ook omheen kunt lopen?
Maar ik ben ook geen genie of guru. Het verandert misschien m'n leven, maar niet mijn persoonlijkheid. Ik blijf een normaal mens, en ik zit toch nog ergens vast:
Eigenlijk moet ik echt voor m'n eigen geluk kiezen, m'n studie opzeggen en m'n schulden afbetalen zodat ik eindelijk ECHT gelukkig kan zijn. Maar m'n vader, hij zal het niet begrijpen..
Dus moet ik misschien maar voor de taaie weg kiezen.. en voor m'n vaders geluk gaan in plaats van dat van mij. Maar wat voor een motivatie is dat voor een studie?
Ik moet eigenlijk echt praten met iemand die dezelfde ervaring heeft gehad, maarja.. hoe ?
Vandaar deze post, misschien kan iemand van jullie mij een inzichtje geven?
Wie ontdekt ergens een loophole of mogelijke cirkelredenering? Please?
[..]
Ik heb een ongelofelijk sterke geschiedenis met m'n vader, maar tsja, volg ik m'n hart of bijt ik op m'n tong en anderhalf jaar aan lopen kloten?
Eigenlijk weet ik het wel, maar het blijft zo'n ongelofelijk lastige beslissing als ik niet scherp ben.. ik merk ook dat het door het typen van deze lange post weer wegebt, omdat ik weer allemaal problemen ga zien die er niet zijn.
Wat een raar verhaal moet dit lijken.. maar het is goudeerlijk, recht ongefilterd uit m'n hart.
Groetjes,
jullie rijst
Nou bij de Kracht vh Nu is er geen sprake van het wegdoen van een bepaalde hersenfunctionaliteit. Het gaat er om dat je meer controle krijgt over wat er in je hoofd gebeurt, dat je de gedachtenstroom onder controle krijgt ipv dat het als een woeste onstopbare rivier door je hoofd heen stroomt.quote:Op woensdag 2 februari 2011 10:28 schreef Rick.Gulmans het volgende:
ookal klinkt het goed volledig in het nu zijn, ik heb wel een beetje mijn twijfels...
als je zegt / probeert volledig niet te denken krijg je gewoon de chaos die er is. alleen je kan het toch niet maken om niks met de toekomst / verleden te maken hebben, kwam laatst dit filmpje weer tegen... is dat waar jullie naar streven dan?
'no thoughts before' en let vooral op hoe die zijn vrouw weer begroet... lijkt me niet het allerbeste.
hoe zien jullie KvhN vergleken met anterograde amnesia?
Volgens mij heb ik die ook nog ergens liggen...quote:Op woensdag 2 februari 2011 12:22 schreef Loei_koei het volgende:
Overigens wil ik het boek The Open Secret van Tony Parsons hier eens noemen. Heb hem al twee keer gelezen en het is één van mijn favorieten geworden. De aanpak is nondualistisch, de schrijfstijl poëtisch en Tony Parsons draait nergens omheen. Het is maar een kort boek, dus je bent er zo doorheen en heb hem zelf kunnen downloaden als pdf.
Ik heb dat eens met ziek zijn gehad. Ik had een beetje koorts en was heel zwak en kon alleen maar slapen (was gelukkig niet misselijk). Dat zijn 5 van de mooiste dagen van mn leven geweest omdat ik te zwak was om over dingen na te denken om me er vervolgens tegen te verzetten.quote:Op woensdag 2 februari 2011 14:57 schreef Thrackan het volgende:
Als leuke bijkomstigheid van het verstuiken van mijn enkel ben ik nu heel geduldig aan het lopen. Geen haast om bij mijn bestemming te komen (meestal de auto ) maar gewoon stap voor stap meemaken. Is hooguit 100 meter, maar het helpt me herinneren dat de haast nergens voor nodig is.
Die vraag was in het vorige topic ook al gesteld en ik was er al op terug gekomen dat mediteren alleen symptoombestrijding was. Ik zal dat in de volgende OP ook even aanpassen.quote:Op donderdag 3 februari 2011 00:26 schreef Symn het volgende:
vraagje aan de topicstarter:
Je zegt dat meditatie slechts 'symptoombestrijding' is, maar het lijkt juist alsof het hele boek 'De kracht van het nu', is afgeleid van Zen-technieken/filosofie.
Bekijk eens een paar filmpjes van dit kanaal op youtube als je tijd hebt. Die man heeft het over alle dingen die volgens jou zo karakteristiek zijn aan het boek 'De kracht van het nu'.
http://www.youtube.com/user/emptygatezen
dus waarom is meditatie slechts symptoombestrijding volgens jou?
Lekker gekotst?quote:Op donderdag 3 februari 2011 03:48 schreef Stefanovich het volgende:
Ik snap dr niks meer van waar dit nu over gaat Kom net dan ook uit de stad, tijd om mn bed in te duiken, maar eerst nog ff kotsen
Synchroniciteitquote:Op donderdag 3 februari 2011 17:09 schreef mastauser het volgende:
Toen ik een paar dagen geleden mijn hond uitliet vroeg ik (aan God, aan een kracht, wie zal het zeggen) of ik op de goede weg zat. De dag erna kwam rijsttafel met zijn post met die letterlijke woorden erin
[..]
leuk he:')
Heej PCP! Bedankt voor de reactie.quote:Op donderdag 3 februari 2011 21:17 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
Heb je afgelopen posts met veel plezier en interesse gelezen
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |