Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #7

Okee lieve mensen,

Moet even wat kwijt

Het onderwerp loslaten lukt dus niet. Bier hielp ook maar voor even en gaf echt, echt, echt een kutgevoel (=relatief ). Ik snap nu pas hoe dat een middel is om te ontsnappen uit de werkelijkheid.. At times wens ik bijna dat ik meditatie nooit ontdekt had , maar ik merk dat ik alleen gelukkig kan zijn als ik weer in het 'nu' schiet. En ja noem me een rare snuiter, maar dat is hoger dan "werelds" geluk..

Het is niet dat ik hierin wil geloven. Als ik m'n gedachtes teveel laat gaan en m'n aandacht niet scherp heb, wens ik bijna dat ik het nooit ontdekt had. Maar iets wensen wat tegen de natuur ingaat.. tsja, dat werkt nu eenmaal niet. Iemand die zijn god vervloekt kan hem misschien verlaten en de rug toe keren, hier werkt dat niet.

Bezig zijn met de toekomst, (anders dan om mensen met dit onderwerp te helpen of gewoon met andere dingetjes te helpen of praktische zaken op te lossen) is vrijwel onmogelijk. M'n studie gaat dus vrijwel onmogelijk worden tenzij ik het beschouw als iets wat ik altijd in de toekomst nog kan gebruiken om er slap over te lullen .. maarja, wat voor een motivatie is dat?

Maar ook over andere dingen praten is taai. Een potje kaarten, tsja.. dat is maar een potje kaarten Begrijp me niet verkeerd, dat ik het leven nu als kut zie en een potje kaarten haat.. Nee. Dat niet. Maar wie loopt er met blote voeten door glas als je er ook omheen kunt lopen?

Maar ik ben ook geen genie of guru. Het verandert misschien m'n leven, maar niet mijn persoonlijkheid. Ik blijf een normaal mens, en ik zit toch nog ergens vast:
Eigenlijk moet ik echt voor m'n eigen geluk kiezen, m'n studie opzeggen en m'n schulden afbetalen zodat ik eindelijk ECHT gelukkig kan zijn. Maar m'n vader, hij zal het niet begrijpen..

Dus moet ik misschien maar voor de taaie weg kiezen.. en voor m'n vaders geluk gaan in plaats van dat van mij. Maar wat voor een motivatie is dat voor een studie?

Ik moet eigenlijk echt praten met iemand die dezelfde ervaring heeft gehad, maarja.. hoe ?

Vandaar deze post, misschien kan iemand van jullie mij een inzichtje geven?

Wie ontdekt ergens een loophole of mogelijke cirkelredenering? Please?

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 23:09 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Moest hier best om lachen
Je lijkt me een hele serieuze poster, maar je bent dus nog erg jong? of heb je gewoon een sterke band met je vader.
Ben eigenlijk best benieuwd naar wat je nu hebt meegemaakt en wat je plannen waren.

Ik heb een ongelofelijk sterke geschiedenis met m'n vader, maar tsja, volg ik m'n hart of bijt ik op m'n tong en anderhalf jaar aan lopen kloten?
Eigenlijk weet ik het wel, maar het blijft zo'n ongelofelijk lastige beslissing als ik niet scherp ben.. ik merk ook dat het door het typen van deze lange post weer wegebt, omdat ik weer allemaal problemen ga zien die er niet zijn.

Wat een raar verhaal moet dit lijken.. maar het is goudeerlijk, recht ongefilterd uit m'n hart.

Groetjes,
jullie rijst

[ Bericht 0% gewijzigd door rijsttafel op 03-02-2011 00:31:14 ]

vraagje aan de topicstarter:

Je zegt dat meditatie slechts 'symptoombestrijding' is, maar het lijkt juist alsof het hele boek 'De kracht van het nu', is afgeleid van Zen-technieken/filosofie.

Bekijk eens een paar filmpjes van dit kanaal op youtube als je tijd hebt. Die man heeft het over alle dingen die volgens jou zo karakteristiek zijn aan het boek 'De kracht van het nu'.

http://www.youtube.com/user/emptygatezen

dus waarom is meditatie slechts symptoombestrijding volgens jou?

[ Bericht 8% gewijzigd door Symn op 03-02-2011 00:31:44 ]

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 12:22 schreef Loei_koei het volgende:
Rijsttafel heeft het vaak over zitmeditatie en wil hier ook nog iets over zeggen. Je slaat de plank mis wanneer je mediteert om iets te bereiken, maar voel zelf wel vaak de neiging om even te stoppen met doen en gewoon even te gaan zitten. Gedisciplineerd iedere dag twee keer een half uur gaan zitten en daarbij alle regeltjes opvolgen is niet nodig, maar zo nu en dan even niet-doen kan heerlijk zijn.

Ja, je kunt alle taken meditatief doen, maar het een werkt wat effectiever dan het ander.

Je slaat de plank mis als je denkt dat je iets tastbaars of iets wat dan ook wil bereiken. Als je vantevoren gaat zitten met het idee "alweer een half uur op dat kussen", dan gaat dat gewoon een verspild half uur zijn.

Maar als je rust wil bereiken, dan sla je hardstikke raak. Probeer rust te vinden. Mocht het niet lukken, wordt dan niet boos, ga meditatie niet haten, maar probeer de oorzaak te achterhalen. Maar er is meer dan meditatie. Ook je dagelijks leven kan een obstakel zijn. Bijvoorbeeld, als je gedachtes heel de tijd naar 1 bepaald iets vliegen, bijvoorbeeld het feit dat je single bent en dat zo kut vindt, kan je kijk daarop ook heel goed het probleem zijn. Dan gun je jezelf de rust niet als het ware.

Ik snap dr niks meer van waar dit nu over gaat Kom net dan ook uit de stad, tijd om mn bed in te duiken, maar eerst nog ff kotsen

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 00:19 schreef rijsttafel het volgende:
Maar ik ben ook geen genie of guru. Het verandert misschien m'n leven, maar niet mijn persoonlijkheid. Ik blijf een normaal mens, en ik zit toch nog ergens vast:
Eigenlijk moet ik echt voor m'n eigen geluk kiezen, m'n studie opzeggen en m'n schulden afbetalen zodat ik eindelijk ECHT gelukkig kan zijn. Maar m'n vader, hij zal het niet begrijpen..

Dat is zijn probleem, niet het jouwe Waarom denk je dat je echt gelukkig kan zijn als je stopt met je studie?

quote:

Dus moet ik misschien maar voor de taaie weg kiezen.. en voor m'n vaders geluk gaan in plaats van dat van mij. Maar wat voor een motivatie is dat voor een studie?

Je leeft op deze wereld voor jezelf, niet voor iemand anders, dus ook niet je vader. Als je altijd alleen maar doet wat je vader van je verlangt dan leid je eigenlijk niet je eigen leven. Als je doet wat anderen van je verlangen is dat ego-isme, omdat dat met motivaties gepaard gaat als acceptatiedrang, sussen van je eigen geweten, niet willen teleurstellen - wat allemaal constructies van het ego zijn.

[ Bericht 3% gewijzigd door Convergence op 03-02-2011 04:37:59 ]

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 00:26 schreef Symn het volgende:
vraagje aan de topicstarter:

Je zegt dat meditatie slechts 'symptoombestrijding' is, maar het lijkt juist alsof het hele boek 'De kracht van het nu', is afgeleid van Zen-technieken/filosofie.

Bekijk eens een paar filmpjes van dit kanaal op youtube als je tijd hebt. Die man heeft het over alle dingen die volgens jou zo karakteristiek zijn aan het boek 'De kracht van het nu'.

http://www.youtube.com/user/emptygatezen

dus waarom is meditatie slechts symptoombestrijding volgens jou?

Ik ben dan niet TS, maar goed:

Meditatie is een middel om jezelf "geforceerd" in het Nu te brengen. Alle andere dingen laat je doelbewust los en je neemt de tijd om te gaan zitten en te mediteren.

Ja, dat helpt je om te ervaren hoe het is om in het Nu te leven, maar je koppelt het ook aan "dat half uurtje op je meditatiematje/kussen/vloer". De bedoeling is om elke bezigheid, elk moment van de dag in het Nu te leven.
Zoals men in de Zen leer ook aangeeft: "If you walk in a forest, enter Zen from there. If you look at a tree, enter Zen from there." Je kunt Zen, het Nu, Verlichting, Bewustzijn, hoe je het ook wilt noemen, vanuit elke bezigheid en op elk ogenblik bereiken. Waarom zou je dan wachten totdat je er tijd voor kunt maken?

Dus ja, meditatie in traditionele vorm (er de tijd voor nemen, er even tussenuit voor je meditatie) is symptoombestrijding. Je probeert je drukke dagelijkse leven te compenseren met een momentje bewustzijn, in plaats van het bewustzijn in je dagelijkse leven te brengen.

Dat wil niet zeggen dat meditatie nutteloos is. Zeker niet. Voor veel mensen is het een manier om te oefenen, zonder stoorzenders. Om aan te leren hoe ze het best om kunnen schakelen naar het Nu. Of inderdaad ter compensatie, zolang het bewustzijn nog niet sterk genoeg aanwezig is om het te verweven in het leven van alledag.

Ik ben persoonlijk nooit bezig geweest met meditatie op de zitmanier. Natuurlijk heb ik wel een aantal keer op een ontspannen manier, zonder stoorzenders, geprobeerd om mijn gedachten te observeren, zeker in het begin wanneer de observator nog onbekend terrein is. Echter ben ik de observatiemomenten daarna direct in mijn "normale" leven gaan verwerken. Waarom? Omdat ik geen zin heb om elke dag te jojo-en tussen bewustzijn en onbewustzijn. Dat wekt onrust op bij mij.

quote:

Op woensdag 2 februari 2011 14:57 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Klopt. Ik kan tegenwoordig eigenlijk niet meer over m'n limiet gaan. Tegen de tijd dat de emmer dreigt over te lopen schreeuwen mijn hoofd en lichaam om rust. En als je daar eenmaal naar geluisterd hebt is het heel moeilijk om het weer te gaan negeren. De rem gaat er dan gewoon op.

Als leuke bijkomstigheid van het verstuiken van mijn enkel ben ik nu heel geduldig aan het lopen. Geen haast om bij mijn bestemming te komen (meestal de auto ) maar gewoon stap voor stap meemaken. Is hooguit 100 meter, maar het helpt me herinneren dat de haast nergens voor nodig is.

Ook is mijn gevoel de laatste tijd enorm verhoogd (ten opzichte van depressieve tijden) en maken films als The Pianist daadwerkelijk impact.

Ik denk dat je wel op de goede weg bent dan! Ik spreek uit ervaring als ik zeg dat depressief-ige mensen wel eens overdreven zelfkritisch willen zijn, dan helpt het wel als je jezelf de rust gunt om bepaalde dingen te bereiken! . Dat je jezelf die rust wel móet gunnen omdat je een verstuikte enkel hebt is dan bijzaak .

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 00:19 schreef rijsttafel het volgende:

Bezig zijn met de toekomst, (anders dan om mensen met dit onderwerp te helpen of gewoon met andere dingetjes te helpen of praktische zaken op te lossen) is vrijwel onmogelijk. M'n studie gaat dus vrijwel onmogelijk worden tenzij ik het beschouw als iets wat ik altijd in de toekomst nog kan gebruiken om er slap over te lullen .. maarja, wat voor een motivatie is dat?

Tolle heeft het in zijn boek "Een nieuwe aarde" over het feit dat hij soms doktoren, artsen, consultants, wiskundigen e.d. treft die zo intens en tevreden bezig zijn met wat zij doen (en daarbij volcontinu in het Nu zijn) dat het een positieve invloed heeft op de mensen om hen heen.

Misschien dat jij een opleiding zou kunnen zien als een opstapje naar het kunnen uitoefenen van een functie waarin je zo in het nu bent dat het van positieve invloed is op anderen. Dan heb je me dunkt een motivatie gevonden om door te gaan, toch?

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 03:48 schreef Stefanovich het volgende:
Ik snap dr niks meer van waar dit nu over gaat Kom net dan ook uit de stad, tijd om mn bed in te duiken, maar eerst nog ff kotsen

Dat komt omdat ik ook af en toe in de war ben.

Stel dat je er heel je leven vanuit gaat dat je een gezond lichaam hebt. Als je dan ineens te horen krijgt dat je een ernstige ziekte hebt, is dat een klap en weet je even niet wat je moet doen. Of als je thuis komt van het werk en je huis is afgebrand, wat ga je dan doen? De weg is dan niet gelijk duidelijk.

Zo had ik iets dat ineens de hele wereld onder me vandaan viel als het ware. Maar daarbij kwam ook een gevoel van rust wat ik nog nooit eerder heb gehad. Ik kon het soms niet accepteren, en als mensen gaan zeggen: Het was een delusie, wil ik dat maar al te graag geloven.. maar diep van binnen weet ik dat het waar is wat ik meegemaakt heb, want zodra ik me weer met volle macht vast ga grijpen aan het 'belang' van materiaal en status, is die rust gelijk verdwenen.

Maar ik denk dat ik als ik 1 ding tegelijk doe, wel een heel eind kan komen.

En misschien was dit een tijdelijke ingeving.. maar volgens mij ben ik voor het leven getekend.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 10:32 schreef DeepChord het volgende:

[..]

Tolle heeft het in zijn boek "Een nieuwe aarde" over het feit dat hij soms doktoren, artsen, consultants, wiskundigen e.d. treft die zo intens en tevreden bezig zijn met wat zij doen (en daarbij volcontinu in het Nu zijn) dat het een positieve invloed heeft op de mensen om hen heen.

Misschien dat jij een opleiding zou kunnen zien als een opstapje naar het kunnen uitoefenen van een functie waarin je zo in het nu bent dat het van positieve invloed is op anderen. Dan heb je me dunkt een motivatie gevonden om door te gaan, toch?

Thx, is inderdaad ook wel een goeie.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 04:27 schreef Convergence het volgende:

[..]

Dat is zijn probleem, niet het jouwe Waarom denk je dat je echt gelukkig kan zijn als je stopt met je studie?

[..]

Je leeft op deze wereld voor jezelf, niet voor iemand anders, dus ook niet je vader. Als je altijd alleen maar doet wat je vader van je verlangt dan leid je eigenlijk niet je eigen leven. Als je doet wat anderen van je verlangen is dat ego-isme, omdat dat met motivaties gepaard gaat als acceptatiedrang, sussen van je eigen geweten, niet willen teleurstellen - wat allemaal constructies van het ego zijn.

Maar kiezen voor jezelf is ook egoistisch
Ik ga gewoon per dag leven, dat is het makkelijkst.

Thx

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 11:49 schreef rijsttafel het volgende:

Maar kiezen voor jezelf is ook egoistisch
Ik ga gewoon per dag leven, dat is het makkelijkst.

Thx

Inderdaad, maar wat ik meer bedoelde was: welke reden is er dan om voor wat je vader wil te kiezen ipv. voor jezelf te kiezen?

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 13:00 schreef Convergence het volgende:

[..]

Inderdaad, maar wat ik meer bedoelde was: welke reden is er dan om voor wat je vader wil te kiezen ipv. voor jezelf te kiezen?

Ik kies gewoon voor ons allebei en kijk wat het moment brengt. Het hoeft niet of/of te zijn. Ik ga gewoon eens langs daar als ik vrij heb en in de tussentijd werk ik aan m'n studie. Ik heb geen haast meer. Volgens mij kan ik ook nooit in m'n leven meer gestresst of opgewonden raken.

En ik zag dat er nog veel meer los te laten is, maar dat komt op z'n tijd wel.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 11:49 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

Dat komt omdat ik ook af en toe in de war ben.

Stel dat je er heel je leven vanuit gaat dat je een gezond lichaam hebt. Als je dan ineens te horen krijgt dat je een ernstige ziekte hebt, is dat een klap en weet je even niet wat je moet doen. Of als je thuis komt van het werk en je huis is afgebrand, wat ga je dan doen? De weg is dan niet gelijk duidelijk.

Zo had ik iets dat ineens de hele wereld onder me vandaan viel als het ware. Maar daarbij kwam ook een gevoel van rust wat ik nog nooit eerder heb gehad. Ik kon het soms niet accepteren, en als mensen gaan zeggen: Het was een delusie, wil ik dat maar al te graag geloven.. maar diep van binnen weet ik dat het waar is wat ik meegemaakt heb, want zodra ik me weer met volle macht vast ga grijpen aan het 'belang' van materiaal en status, is die rust gelijk verdwenen.

Maar ik denk dat ik als ik 1 ding tegelijk doe, wel een heel eind kan komen.

En misschien was dit een tijdelijke ingeving.. maar volgens mij ben ik voor het leven getekend.

Hej, zo'n ingeving heb ik ook wel eens gehad, maar misschien niet zo sterk! Dat op een gegeven moment ik mij ook echt realiseerde van, weetje, fuck alles,waar maak ik mij toch allemaal druk om, als ik alles loslaat en zo makkelijk mogelijk door het leven probeer te gaan(dus niet constant nadenken, piekeren, dingen verwachten, willen hebben... eigenlijk puur acceptatie van het nu en op DIT moment vertrouwen dan gaat het balletje vanzelf rollen), komt alles vanzelf ''goed'' en op je pad. Bedoel je dit een beetje? Mag ik vragen wat dat iets was waardoor je het gevoel had dat de hele wereld onder je vandaan viel? Of is dat privé

Maar bij mij ging dat over studiekeuze, waar ik al 3 jaar mee loopt te kloten en het niet weet, en toen had ik laatst zoiets van boeiend, ik weet het gewoon niet, dus ik moet maar gewoon iets doen en afmaken, en zoveel mogelijk ernaast doen en ervaren, persoonlijke groei dat is het belangrijkst en door dat studiekeuze dilemma en daarnaast depressie etc was ik helemaal vast geroest...

Toen ik een paar dagen geleden mijn hond uitliet vroeg ik (aan God, aan een kracht, wie zal het zeggen) of ik op de goede weg zat. De dag erna kwam rijsttafel met zijn post met die letterlijke woorden erin

quote:

Jullie zijn op de goede weg. Tolle is een baas. Inderdaad, kun je op elk moment van de dag mediteren. Ik had het fout. Maar zitmeditatie is wel een stukje effectiever moet ik zeggen.

leuk he:')

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 16:43 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Hej, zo'n ingeving heb ik ook wel eens gehad, maar misschien niet zo sterk! Dat op een gegeven moment ik mij ook echt realiseerde van, weetje, fuck alles,waar maak ik mij toch allemaal druk om, als ik alles loslaat en zo makkelijk mogelijk door het leven probeer te gaan(dus niet constant nadenken, piekeren, dingen verwachten, willen hebben... eigenlijk puur acceptatie van het nu en op DIT moment vertrouwen dan gaat het balletje vanzelf rollen), komt alles vanzelf ''goed'' en op je pad. Bedoel je dit een beetje? Mag ik vragen wat dat iets was waardoor je het gevoel had dat de hele wereld onder je vandaan viel? Of is dat privé

Niet zozeer prive, wel lastig uit te leggen.
Ik was ineens los van materiele bezittingen, van een hoop andere zorgen. Haat en negativiteit vlogen het raam uit. Niet alleen met m'n verstand, maar ook echt voor m'n gevoel.

Volgens mij ben ik voor het leven getekend. In een positieve manier, dat wel.

Ik noem het alleen geen verlichting, want ik zag ook dat er nog zoveel meer is dat los te laten valt. Maar dat laat ik nu even voor wat het is en kom ik misschien later nog wel een keer op. Weer een beetje moed bij elkaar schrapen om te gaan mediteren en te kijken hoeveel dieper het nog kan gaan.

De inzichten kwamen trouwens niet tijdens de meditatie, maar daarna. Toen het verstand onstopbaar begon te malen. De meditatie was alleen maar een tool om scherp genoeg te zijn en het te zien. En om lekker chill te zijn

[ Bericht 1% gewijzigd door rijsttafel op 03-02-2011 17:57:21 ]

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 17:09 schreef mastauser het volgende:
Toen ik een paar dagen geleden mijn hond uitliet vroeg ik (aan God, aan een kracht, wie zal het zeggen) of ik op de goede weg zat. De dag erna kwam rijsttafel met zijn post met die letterlijke woorden erin

[..]

leuk he:')

WAH toeval bestaat niet

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 17:52 schreef rijsttafel het volgende:

[..]

WAH toeval bestaat niet

begint het steeds meer op te lijken

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 21:17 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Heb je afgelopen posts met veel plezier en interesse gelezen

Heej PCP! Bedankt voor de reactie.

Ja, m'n posts gingen even heen en weer net als mijn emoties. Ik was nog nooit zo moedig en vriendelijk tegen anderen, maar wilde bijna voor de trein springen.. dat kwam omdat ik een deel van het 'zelf' heb losgelaten in mijn hart. En hoe opgelucht ook, het was ook erg emotioneel, natuurlijk. Klinkt ongelofelijk, maar toch is het waar. Maar soms moet je even door een dal om daarna weer op een hogere top uit te komen. Vandaag was bijvoorbeeld echt een relaxte dag. Een van de mooiste uit m'n leven. Alsof m'n leven hiervoor grijs en saai was (hoewel ik een erg fijn leven heb gehad)

Zie ook 2:00 in dit filmpje.

Ik ben 24 en studeer aan de uni. Ik ben altijd zeer gemotiveerd geweest voor die studie, maar heb ook het nut van meditatie ontdekt. Die flashes inzicht van de week hadden mijn motivatie naar iets anders geswitcht en ik was eigenlijk nog nooit zo gemotiveerd voor iets, maar ik zie nu dat ook m'n studie me nog veel dingen kan leren en dat ik geen haast moet hebben. Wat ik daarna met m'n studie ga doen valt nog te bezien.

Want een van m'n inzichten was de connectie tussen mensen (en dieren) en dat al het leven veel dichter bij elkaar staat dan ik ooit had gedacht. Dus het beste wat je kunt doen is mensen helpen en mijn studie is daar opzich niet heel erg geschikt voor, vind ik. Het is moeilijk mezelf te motiveren iets voor mezelf te doen, maar om iets voor anderen te doen lijkt me geweldig.

Anyway, met mijn diploma kan ik op veel plekken terecht, dus dat komt wel goed. Daar maak ik me nu even geen druk om. Ik zie vaker dat mensen met hogere opleidingen op dit soort onderwerpen komen. Maar ik denk ook dat intelligentie echt een goede tool is, want mijn inzichtmomenten kwamen door het scherpe nadenken na de meditatie. Niet door de meditatie zelf. Dit was trouwens denken wat echt onmogelijk te stoppen was, alsof de geest zelf de weg zocht... heel raar en ook heel eng ergens. Alsof het een soort natuurkracht was. Ik heb geluk gehad dat ik geen verplichtingen had, anders had ik daar even echt niet kunnen functioneren. Ik kon de afgelopen week ook bijna niet slapen, zoveel energie had m'n geest.

Ik merk nu echt dat dat in het nu zijn meer is dan het herladen is van je chillheid. Want daarbij komt ook de scherpheid, als je het goed doet, dus niet half slapend. Je kan alles in het nu doen, dat snap ik nu ook. Maar hoe simpeler de taak, hoe effectiever denk ik.

Kijk ook eens naar deze fantastische man:

Aan het eind van de dag ben ik ook eerder geneigd om negatief te gaan denken. Probeer anders op je werk tijdens de koffiepauzes gewoon alleen buiten te zitten en rustig een kopje te drinken zonder afleiding. 5 minuten daarvan laden vast meer op dan 30 minuten kletsen met collega's. Zo hou je weer wat energie over voor thuis.

En dat te bedenken dat ik 2 weken geleden nog met maten bezopen in een stripclub rare grappen zat te maken. Ze zien me aankomen met dit soort verhalen... daarom is het goed dat ik het onder andere hier kan delen. Erg bedankt!

Inspirerend filmpje ter afsluiting:

Als iemand nog vragen, kritiek of opmerkingen heeft, stel gerust. Zo kunnen we elkaar af en toe een zetje in de juiste richting geven, want dit is echt een pad wat alleen onmogelijk taai te bewandelen is. En het is een one-way road..

Ownee, wat een hell, nooit meer verlangen naar een plasma-TV

[ Bericht 1% gewijzigd door rijsttafel op 04-02-2011 00:28:08 ]

Hej wat is dat nou zeg, niemand heeft me ooit verteld dat je als professioneel 'in het nu zijnder' geen rare grappen in een stripclub meer mag maken
Het ga jullie goed, ik neem voortaan wel gewoon een pilletje

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 17:51 schreef rijsttafel het volgende:

Ik noem het alleen geen verlichting, want ik zag ook dat er nog zoveel meer is dat los te laten valt.

Het gaat natuurlijk om de reis he, niet om de bestemming

quote:

Op vrijdag 4 februari 2011 06:17 schreef DeZoektocht het volgende:
Hej wat is dat nou zeg, niemand heeft me ooit verteld dat je als professioneel 'in het nu zijnder' geen rare grappen in een stripclub meer mag maken
Het ga jullie goed, ik neem voortaan wel gewoon een pilletje

Betekent dit nou dat je het topic verlaat?
Of was het toch een grapje?

quote:

Op vrijdag 4 februari 2011 07:51 schreef Thrackan het volgende:

[..]

Het gaat natuurlijk om de reis he, niet om de bestemming

Waarheid.

quote:

Op donderdag 3 februari 2011 21:18 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Nou bij de Kracht vh Nu is er geen sprake van het wegdoen van een bepaalde hersenfunctionaliteit. Het gaat er om dat je meer controle krijgt over wat er in je hoofd gebeurt, dat je de gedachtenstroom onder controle krijgt ipv dat het als een woeste onstopbare rivier door je hoofd heen stroomt.

okee.
maar even om samen te vatten. het lijkt mij lastig om 100% in het nu te zijn, ik hoor heel veel mensen van 'ik wil graag in het nu leven'. maar dan moet ik altijd aan dit soort filmpjes denken. je zou zeggen dat die man inderdaad gelukkig is in het leven, maar hij kan het met niemand delen, waardoor andere mensen denken dat hij ongelukkig is, en daardoor gaan ze 'hem helpen' zodat hij 'het goede leven' kan lijden(!) net zoals zij dit zelf doen. zeg maar ze willen dat hij 'normaal' wordt zonder er over na te denken dat het slecht is wat zij als normaal zien. dus ik geloof ook wel echt dat hij gelukkig zal zijn, alleen omdat hij 'niet functioneert' moet hij 'geholpen' worden?

maar als je kijkt naar monniken dan zijn zij geheel gelukkig in het nu, en hoeven aan niemand verantwoording af te leggen.
zij kunnen in het nu zijn omdat ze geen verplichtingen / verwachtingen hoeven na te komen die van zij verwacht worden.

heb zelf nagedacht om in retrait te gaan in duitsland, dankje rijsttafel voor de link, alleen wat heeft het voor nut om daar in het nu te gaan leven om vervolgens na een week weer terug te keren?
ik zou er eerder voor kiezen om mijn studie af te maken en zoveel mogelijk in het nu zijn... alleen dan is weer mijn vraag waarom zou ik mijn diploma nog halen? ik hoor iemand die geen diploma heeft dat het echt zonde is om er niet eentje te halen, zodat mensen je 'meer vertrouwen' alhoewel hij precies dezelfde methodes gebruikt.
het is zeg maar zo, wat zegt een diploma, als ik uiteindelijk dezelfde methode ga gebruiken als iemand zonder diploma? ze werken allebei, en hij heeft zijn werkwijze laten controleren door mensen 'met een diploma' die verbaast stonden dat het niet algemeen gebruikt wordt, dus dan vraag je je toch af wat zo'n diploma nog waard is? behalve dat andere mensen (!) voor jou dus beslissen of je het kan. het maakt niet uit dat je het kan, het gaat er om dat andere mensen kunnen vertrouwen dat jij het kan(en dus een diploma moet hebben)
belachelijk toch eigenlijk?

goed tot zover mijn spinsels...

Beste Rick en andere lezers,

Ik kan een heel lang verhaal over van alles typen, maar ik wil vooral zeggen dat het onmogelijk is te weten wat de toekomst brengt. Zo bekijk ik het nu persoonlijk: Wie weet word ik wel monnik of zeeman. Of -god sta me bij - word ik gigantisch verliefd en krijg ik een 9 to 5 job om een gezin te ondersteunen (in dat geval is een diploma dus erg handig). Of wie weet word ik wel niets als dat, want loop ik morgen perongeluk onder een bus of krijg ik vanavond een hartaanval.

Ach, who knows? Waarom zorgen maken over iets wat zo onzeker is als de toekomst? Zet het diploma niet als doel, maar bekijk het per dag, per moment. Zet gewoon elke dag weer het doel je goed in te zetten voor je studie. Zo komt dat diploma vanzelf. En je zal er echt geen spijt van krijgen. Sowieso is een diploma misschien maar een papiertje, maar de kennis die je opdoet kan weleens erg goed van pas komen om de wereld een betere plek te maken op welke manier dan ook. Je studie tekent je niet voor het leven. En de intelligentie en het doorzet-vermogen dat je kweekt door het studeren zijn misschien nog wel het belangrijkste. Met welke studie je dit doet is secundair.

Daarnaast is een retraite vast erg hulpzaam en zeker een nobel doel, maar kun je gewoon nu beginnen. Ik ben zelf ook nooit op een retraite geweest. Maar isoleer je ook niet. Heb het er eens met een hechte vriend over en wees niet bang hier om hulp te vragen aan ons als je vastzit of iets. Op weg naar rust in je meditatie en je leven zal je vast een hoop obstakels tegenkomen en die kun je niet allemaal alleen nemen. Vragen staat -wat mij betreft- altijd vrij. Dit geldt natuurlijk ook voor ieder ander die geinteresseerd is.

Daarnaast nog een personal note: Ik kreeg van een monnik via internet de tip even niet -of minder diep- te mediteren en een beetje afstand van het onderwerp te nemen om de flashes van afgelopen week te laten bezinken. Zoals je merkt, gaat dat afstand nemen lastig want ik zit weer in dit topic. Maar mochten jullie een tijdje niets meer van mij horen, dan leef ik nog wel, ben ik gewoon even "aardse" zaken aan het regelen. Moet ook gebeuren.

Groetjes aan allemaal,
Rijst

[ Bericht 4% gewijzigd door rijsttafel op 05-02-2011 02:34:59 ]

Ik heb jarenlang gepiekerd met veel gevolgen. Niet Lang geleden heb ik 1 simpele tool gekregen om het tegen te gaan. Het heeft mij enorm geholpen en en nu heb ik m nog nauwelijks nodig. Zodra ik merk dat ik te veel nadenk stel ik mezelf de vraag "helpt deze gedachte mij?", altijd is het antwoord nee en dan ervaar ik het als een geruststelling waardoor het stopt.

Ik hoop dat iemand hier wat aan heeft

quote:

Op zondag 13 februari 2011 17:48 schreef n8n het volgende:
Ik heb jarenlang gepiekerd met veel gevolgen. Niet Lang geleden heb ik 1 simpele tool gekregen om het tegen te gaan. Het heeft mij enorm geholpen en en nu heb ik m nog nauwelijks nodig. Zodra ik merk dat ik te veel nadenk stel ik mezelf de vraag "helpt deze gedachte mij?", altijd is het antwoord nee en dan ervaar ik het als een geruststelling waardoor het stopt.

Ik hoop dat iemand hier wat aan heeft

Dat lijkt me wel een goeie manier om je gedachtes even 'terug te roepen' idd
Wat voor mij praktisch helpt is, om als ik ergens een strijd over ga voeren in mijn hoofd, dus van 'ik moet dit en dat maar ik heb geen zin' om dan tegen mezelf te zeggen 'ik heb een vrije keus en kan/mag doen wat ik wil'

quote:

Op zondag 13 februari 2011 17:54 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

Dat lijkt me wel een goeie manier om je gedachtes even 'terug te roepen' idd
Wat voor mij praktisch helpt is, om als ik ergens een strijd over ga voeren in mijn hoofd, dus van 'ik moet dit en dat maar ik heb geen zin' om dan tegen mezelf te zeggen 'ik heb een vrije keus en kan/mag doen wat ik wil'

Klinkt goed, als je het dan toch doet verkrijg je extra voldoening omdat je er bij stil staat een makkelijke uitweg te hebben kunnen kiezen en het toch gedaan te hebben leuk hoe men zich zo voor de gek kan houden om je doel te bereiken

quote:

Op zondag 13 februari 2011 18:05 schreef n8n het volgende:

[..]

Klinkt goed, als je het dan toch doet verkrijg je extra voldoening omdat je er bij stil staat een makkelijke uitweg te hebben kunnen kiezen en het toch gedaan te hebben leuk hoe men zich zo voor de gek kan houden om je doel te bereiken

Ja het grappige is dat als ik dat zeg dat ik dan altijd voor 'the hard way' blijk te kiezen idd

last post?

Ah, de immense kracht van het nu. Nee, geen zorgen. Want NU is het een druilerige maandagmorgen en NU ben je werkloos en armlastig. Kijk niet vooruit, maar draai je nog maar eens lekker om... Marineer jezelf in je eigen marginaliteit en geniet ervan!

quote:

Op zondag 13 februari 2011 17:48 schreef n8n het volgende:
Ik heb jarenlang gepiekerd met veel gevolgen. Niet Lang geleden heb ik 1 simpele tool gekregen om het tegen te gaan. Het heeft mij enorm geholpen en en nu heb ik m nog nauwelijks nodig. Zodra ik merk dat ik te veel nadenk stel ik mezelf de vraag "helpt deze gedachte mij?", altijd is het antwoord nee en dan ervaar ik het als een geruststelling waardoor het stopt.

Ik hoop dat iemand hier wat aan heeft

Dat is een mooie idd om je gedachten direct stop te zetten... Ik probeerde ook vaak mijn gedachten stop te zetten door me juist tegen ze te verzetten, door andere gedachten er tegen aan te gooien, dat werkt natuurlijk niet, maar op zo'n moment ben ik me daar niet altijd bewust van dus het gebeurd nog maar al te vaak. (Dit is ook de fout die de meeste mensen maken, het gaat erom dat je rust krijgt in je hoofd en dat kan alleen door niet-nadenken en in het NU te zijn.)

Ik heb ook wel veel citaten en van die tools gebruikt, dan schreef ik weer wat op mijn hand, of in mijn telefoon waar ik dan af en toe naar keek, maar toch lukte het me dan niet, waarschijnlijk omdat die dan niet krachtig genoeg zijn, of mij niet direct overtuigen te stoppen met denken.
(bijv. zinnetjes als; laat alles los dan komt het vanzelf goed.... op een gegeven moment had ik een waslijst aan zinnetjes en stukjes tekst in mijn telefoon om te lezen als ik weer teveel piekerde Werkt natuurlijk totaal niet)
En omdat het dan niet lukt ontstaat er juist meer chaos en frustratie met het gevolg nog meer piekeren. Soms werd het dan zon chaos, dat ik het uiteindelijk wel los kon laten, omdat ik er gewoon bijna echt gek of ''ziek'' van werd.

De enige manier om te stoppen met piekeren is werkelijk te stoppen, dus een leeg hoofd te hoofd te hebben. Dan accepteer je het moment en ben je helder van geest, vanuit daar kan je dan verder met je ''problemen'', die dan eigenlijk geen problemen meer zijn maar uitdagingen of niets zijn en verdwijnen.

Maar die zin die jij noemt is wél heel krachtig. Ik ga hem proberen zoveel mogelijk toe te passen!

[ Bericht 1% gewijzigd door Stefanovich op 14-02-2011 12:23:45 ]

quote:

Op maandag 14 februari 2011 08:03 schreef Ille_Kommunikaassie het volgende:
Ah, de immense kracht van het nu. Nee, geen zorgen. Want NU is het een druilerige maandagmorgen en NU ben je werkloos en armlastig. Kijk niet vooruit, maar draai je nog maar eens lekker om... Marineer jezelf in je eigen marginaliteit en geniet ervan!

LOL
Kom nog maar eens terug als je je wat meer verdiept hebt in wat in het NU zijn beoogt.
Iets waar je, zo blijkt uit je post, totaal geen kaas van gegeten hebt.

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 00:00 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Wat grappig, dat deed ik dus ook! Ik had screensavers gemaakt met allerlei uitspraken die me konden helpen, telefoonachtergronden enz.

Telefoonachtergronden durfde ik nooit eigenlijk, want stel als anderen die zien... :p heb nu nog wel wat uitspraken in een notitie app met wachtwoord.... waar maak ik me druk om

Wat ik ook wel krachtig vind is mezelf eraan te herinneren dat mijn gevoel het allerbelangrijkste is. Dan ga je vanzelf na van voel ik mij goed op dit moment? (als je veel piekerd bijv.) Dan kan ik meestal alles zo loslaten, simpelweg omdat het mij een slecht gevoel geeft.

quote:

Op maandag 14 februari 2011 12:03 schreef Stefanovich het volgende:

[..]

Dat is een mooie idd om je gedachten direct stop te zetten... Ik probeerde ook vaak mijn gedachten stop te zetten door me juist tegen ze te verzetten, door andere gedachten er tegen aan te gooien, dat werkt natuurlijk niet, maar op zo'n moment ben ik me daar niet altijd bewust van dus het gebeurd nog maar al te vaak. (Dit is ook de fout die de meeste mensen maken, het gaat erom dat je rust krijgt in je hoofd en dat kan alleen door niet-nadenken en in het NU te zijn.)

Ik heb ook wel veel citaten en van die tools gebruikt, dan schreef ik weer wat op mijn hand, of in mijn telefoon waar ik dan af en toe naar keek, maar toch lukte het me dan niet, waarschijnlijk omdat die dan niet krachtig genoeg zijn, of mij niet direct overtuigen te stoppen met denken.
(bijv. zinnetjes als; laat alles los dan komt het vanzelf goed.... op een gegeven moment had ik een waslijst aan zinnetjes en stukjes tekst in mijn telefoon om te lezen als ik weer teveel piekerde Werkt natuurlijk totaal niet)
En omdat het dan niet lukt ontstaat er juist meer chaos en frustratie met het gevolg nog meer piekeren. Soms werd het dan zon chaos, dat ik het uiteindelijk wel los kon laten, omdat ik er gewoon bijna echt gek of ''ziek'' van werd.

De enige manier om te stoppen met piekeren is werkelijk te stoppen, dus een leeg hoofd te hoofd te hebben. Dan accepteer je het moment en ben je helder van geest, vanuit daar kan je dan verder met je ''problemen'', die dan eigenlijk geen problemen meer zijn maar uitdagingen of niets zijn en verdwijnen.

Maar die zin die jij noemt is wél heel krachtig. Ik ga hem proberen zoveel mogelijk toe te passen!

ongelofelijk herkenbaar Je gaat dan piekeren over het niet moeten piekeren. En frustraties dat het niet lukt en zo zit je weer in een circeltje.
Ik vind het wel ontzettend moeilijk in de praktijk te brengen. meditatie lukt wel, maar alleen tijdelijk op dat moment.
Bij intensief sporten heb ik ook wel eens die 'flow', dat gevoel is echt zo goed. Je voelt je lichaam precies aan, totale controle over je spieren en lichaam, en je kunt precies de energie naar de sturen waar die heen moet. Dat moet ik gewoon de hele dag door hebben.

Moeilijk vind ik trouwens die 'lege' uren die je wel eens hebt. Waar je eigenlijk niks te doen hebt en je moeilijk afleiding kan vinden.
Wat ik nu probeer zijn alle gedachten van me afschrijven ongeveer 15min per dag en de rest van de dag er niet mee bezig proberen te zijn (dat kan ik straks doen).
Maar ik ben nog geen Jedi-master in de kracht van het Nu

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 10:15 schreef RobBor het volgende:

[..]
Moeilijk vind ik trouwens die 'lege' uren die je wel eens hebt. Waar je eigenlijk niks te doen hebt en je moeilijk afleiding kan vinden.

LOL zonder het zelf te beseffen raak je hier de essentie
je moet afleiding vinden van 'lege' uren omdat je ego hier niet mee om kan gaan.
Wat is namelijk die leegheid waar je het over hebt? juist dat is het nu.
De afwezigheid van mentale activiteit, afleiding vinden in lege uren is verzet tegen dat wat is namelijk het NU.
Is goed bedoeld dit hoor, ben zelf ook geen zenmaster ofzo maar merk nu wel dat me vaak in posts in dit topic dit soort dingen opvalt.

quote:

Op dinsdag 15 februari 2011 10:27 schreef DeZoektocht het volgende:

[..]

LOL zonder het zelf te beseffen raak je hier de essentie
je moet afleiding vinden van 'lege' uren omdat je ego hier niet mee om kan gaan.
Wat is namelijk die leegheid waar je het over hebt? juist dat is het nu.
De afwezigheid van mentale activiteit, afleiding vinden in lege uren is verzet tegen dat wat is namelijk het NU.
Is goed bedoeld dit hoor, ben zelf ook geen zenmaster ofzo maar merk nu wel dat me vaak in posts in dit topic dit soort dingen opvalt.

hmmm... daar heb je wel een punt ja. Maar zoals ik het heb begrepen moet je 100% bezig zijn met de handeling waar je op het moment mee bezig bent. Hoe doe je dat dan als je niks te doen hebt. Dan komt je ego dus om de hoek kijken? Ik heb wel eens gehoord dat je je gedachten langs moet laten zweven maar geen oordeel moet geven over die gedachten. Maar om helemaal geen gedachten te hebben?
Dan kun je beter je ego opnieuw vormgeven dan de gedachten uit de weg te gaan lijkt me.
Ik ben ook maar wat aan het filosoferen hoor