De Oostenrijkse theorie over conjuncturen.

quote:

Op woensdag 18 augustus 2010 21:08 schreef sneakypete het volgende:
Tweede kwartier gezien:
Inmiddels heeft de spreker herhaaldelijk Keynes geciteerd maar nog nergens zijn vroegere opponent Hayek of zijn latere halfopponent Friedman. Dat valt op.

Hij stelt vragen bij het begrip rationaliteit. Ai. Dat is nogal een filosofische discussie en (want wat is dat, ratio-naliteit?), wat hij terecht aanhaalt ook een biologische (neurologische bijv) discussie. Maar dat is niet het terrein van de econoom.

quote:

Onterecht wordt gesuggereerd dat 'rationaliteit' betekent dat mensen altijd zo handelen dat ze er financiëe
beter van worden. Nee natuurlijk, wánt mensen geven ook geld uit. Mensen verdienen enkel geld omdat ze er andere dingen tegen kunnen ruilen. Dát is vaak het doel en vaak hebben aankopen zelf ook een doel. Rationaliteit versmallen tot de psyche van een oom Dagobert (die geen cent meer uitgaf dan nodig om te overleven óf rijker te worden) is een goedkope manier om het concept aan te vallen.

quote:

Op woensdag 18 augustus 2010 20:13 schreef deelnemer het volgende:
Dit lijkt me heel relevant voor dit topic.

Hayek over Friedman en monetair beleid

quote:

Among most academic economists, however, Mr. Hayek’s ideas about how economy responds to government intervention have held little sway. His major contribution to the field has been the idea that prices convey crucial information about supply and demand, and that government attempts to manage prices – like the price controls put in place by the Soviet Union and its satellites – lead to the overproduction of some items, while others end up in short supply.

quote:

Classical economics focused on the labour theory of value, which holds that the value of a commodity is equal to the amount of labour required to produce it. In the late 19th century, however, attention was focused on the concepts of “marginal” cost and value. The Austrian School was one of three founding currents of the marginalist revolution of the 1870s, with its major contribution being the introduction of the subjectivist approach in economics.[13] Carl Menger's 1871 book, Principles of Economics was the catalyst for this development; while marginalism was generally influential, there was also a more specific school that grew up around Menger, which came to be known as the “Psychological School,” Austrian economics is closely associated with the advocacy of laissez-faire views. The Austrian School, especially through the works of Friedrich Hayek, was influential in the revival of laissez-faire thought in the 20th century.[17]

quote:

Friedrich August Hayek CH (8 May 1899 – 23 March 1992), born Friedrich August von Hayek, was an Austrian-born economist and philosopher best known for his defense of classical liberalism and free-market capitalism against socialist and collectivist thought. He is considered to be one of the most important economists and political philosophers of the twentieth century.[1] Hayek's account of how changing prices communicate signals which enable individuals to coordinate their plans is widely regarded as an important achievement in economics.[2]

In 1974 Hayek shared the Nobel Memorial Prize in Economics (with Swedish economist Gunnar Myrdal) for his "pioneering work in the theory of money and economic fluctuations and [his] penetrating analysis of the interdependence of economic, social and institutional phenomena."

quote:

De crisis in een notedop
Wellink hield onlangs een toespraak in Seoul. En daar deed hij onder andere de uitspraak dat wellicht zelfs de centrale bankiers niet de oorzaken kennen van de crisis. Dat lijkt me sterk, maar voordat ik daar op in ga eerst een korte schets van wat er tot de crisis heeft geleid.


Een eerste noodzakelijke component voor deze crisis is een ongedekte valuta zodat je naar believen de geldhoeveelheid kan vergroten. Bij een gedekte valuta is er een recht om het geld om te wisselen voor goud. Bij een ongedekte valuta heb je dit recht niet. Het geld is niet meer dan het papier waarop het gedrukt staat. De enige reden waarom het geld wat waard is, is dat mensen het aannemen als betaalmiddel. Dit laatste is trouwens ook bij wet geregeld dus je kan er vrij zeker van zijn dat het geld ook echt wordt aangenomen.

Verder hebben we een centrale bank nodig die de boel van bovenaf bestuurt als een oppermachtig planbureau. Om de cowboypraktijken te verhullen helpt het om de bankiers aan te stellen met de meest saaie uitstraling die je maar voor kunt stellen. Deze centrale bank heeft de mogelijkheid om de geldhoeveelheid te vergroten. Zij kan de andere banken voorzien van extra liquiditeit. Verder houdt zij toezicht op de banken om de stabiliteit van het systeem te bewaken. Vervolgens is er buiten de centrale bank om in de meeste landen een spaardepositogarantiesysteem. Een dergelijk systeem keert geld uit in het geval de bank failliet gaat. Deze toevoeging is belangrijk, want hierdoor heeft de burger geen enkel belang meer om zich te bemoeien met de praktijken van de banken. Zo worden de banken niet gehinderd door vervelende vragen van consumenten.

Vervolgens moet het geld in omloop gebracht worden door de centrale bank. Dat kan grofweg op twee manieren. De bank kan dingen kopen van anderen. De centrale banken typt het geld op de bankrekening van de persoon waarvan ze het goed hebben gekocht en er is nieuw geld in omloop gebracht. Meestal gaat het hier om staatsobligaties die worden opgekocht. Bijkomend voordeel hiervan is dat het de rente op deze obligaties lager houdt. Dat scheelt de overheden weer wat geld en hebben ze wat meer te besteden. Het nadeel is helaas dat er inflatie optreedt waardoor spaargelden zoals pensioengeld minder waard worden. Een andere mogelijkheid is dat ze het geld uitlenen aan banken. Wederom typt de centrale bank het bedrag dat uitgeleend is in de computer en er is weer geld bijgemaakt. Mensen denken vaak dat het een heel ingewikkeld proces is. Maar het is kinderlijk eenvoudig alleen mensen durven denk ik niet te geloven dat het zo simpel werkt.

Nu de banken geld hebben kunnen zij het verder in omloop brengen. Dat kan natuurlijk doordat zij betalingen doen zoals het uitbetalen van salarissen. Maar het belangrijkste is wel dat zij leningen uitgeven. Daarbij is er nog een extraatje, ze mogen meer geld in omloop brengen dan dat zij van de centrale bank hebben ontvangen. Het geld dat zij op de rekening bij de centrale bank hebben staan samen met het papieren geld dat ze in de kluis hebben vormt samen de reserve. De bank mag vijftig keer deze reserve uitlenen aan de burger (in de Eurozone).

Stel bijvoorbeeld dat de bank 1000 euro in reserve heeft. Ze zou dan bijvoorbeeld een lening uit kunnen schrijven van 30.000 euro aan iemand die een auto wil kopen. Deze persoon heeft nu 30.000 euro op zijn rekening staan en betaalt daarmee de autodealer. Dus eerst wordt er uit het niets 1000 euro gemaakt en vervolgens maakt de bank hier 30.000 euro van. Nadeel is hier wel dat de bank te weinig geld heeft als mensen dit geld ook echt op zouden willen nemen. Gelukkig lopen veel financiële transacties gewoon via de computer. De autodealer krijgt wel 30.000 euro overgeschreven, maar dit geld bestaat niet echt. Het zijn alleen cijfers op computers die veranderen. Waarom zou hij dit geld dan aannemen? Hij vertrouwt er op dat anderen dit geld ook zullen accepteren. Verder heeft de overheid wat beschermende maatregelen genomen. Zo is de euro wettig betaalmiddel. Dat betekent dat de autodealer het geld aan moet nemen. Hij weet daarmee ook dat anderen het geld weer aan moeten nemen. Dus hoeft hij zich geen zorgen te maken over het geld.

Ben Bernanke zegt wel eens dat hij het geld als het nodig is als met een helikopter uitstrooit over het land. Dit geld wordt niet als door een helikopter uitgestrooid over de economie. De helikopter wekt de indruk dat het geld overal een beetje terecht komt. Maar het geld komt op specifieke plekken de economie binnen. Het maken van geld gaat samen met kredietverlening door banken. Het geld komt door middel van kredieten de economie in. Die goederen die gekocht worden met geleend geld profiteren dus het meest. Dan kun je denken aan huizen, auto’s en investeringen door bedrijven. Wordt de geldkraan dichtgedraaid dan zijn het dus ook deze sectoren die het meest geraakt worden.

Nu we ingrediënten hebben, kunnen we overstappen op hoe één en ander verlopen is. In 2001 liep de internetbubbel leeg en speelde het drama van 9-11. Dit gaf de economie een tik naar beneden en de centrale banken grepen in. Om de economie overeind te houden werd de rente omlaag geforceerd. De kredietgroei kreeg een stimulans en de eerder genoemde branches konden daarvan profiteren. En wat doe je als iets aan het stijgen is en je weet dat het nog verder gaat stijgen. Dan ga je uiteraard speculeren want een cadeautje laat je niet liggen. Dit werd ook wel de Greenspan put genoemd. Een put-optie is een bescherming tegen dalende koersen. En je weet dat als de zaken tegenzitten dat de centrale banken weer een sloot geld de economie in laten stromen zodat de prijzen niet dalen. De angst voor het deflatie-spook is daarmee een garantie geworden voor leuke speculatieve winsten. Mensen die dit spelletje goed begrijpen zoals Jim Rogers weten hier goed gebruik van te maken. Hij zegt dat het allemaal keihard tot een einde gaat komen, maar zolang het duurt is het zonde om geen gebruik te maken van de ontstane bubbels.

Op een gegeven moment trekt de economie weer bij en dat was ook toen het geval. De rente kan weer langzaam omhoog en de centrale bank laat de geldhoeveelheid wat voorzichtiger groeien. Maar de kwetsbaarheid van de situatie werd onderschat. Je laat de geldgroei voor de hele economie wat afzwakken, maar de sectoren die net hadden geprofiteerd krijgen nu ook extra harde klappen. Voor deze sectoren is het centrale bankbeleid net een achtbaan. En deze sectoren besmetten de rest van de economie. De zwak gefinancierde banken kwamen al snel in de problemen.

De bubbel klapt nu uit elkaar en de angst slaat toe. De mensen die weten hoe het kaartenhuis opgebouwd is beleven benauwde momenten. De kredietmarkt tussen banken valt daardoor stil, de huizenmarkt stort in, autoverkopen krijgen grote klappen, de kredietverlening aan bedrijven gaat omlaag. En daarmee beland je in een recessie. Het dalende consumentenvertrouwen doet er nog een schepje bovenop en de crisis is compleet.

De centrale bank doet vervolgens wat ze altijd doet. Ze pompt geld het systeem in om de boel te sussen. En daarbij gaan alle registers open. Greenspan kreeg kritiek omdat hij de rente te lang zo laag had gehouden. Daardoor kon de huizenbubbel ontstaan en de kredietcrisis. Maar het beleid van Greenspan is kinderspel vergeleken met wat er nu gebeurt. De centrale banken hebben ten eerste de rente een veel langere tijd op een zeer laag niveau staan. Ten tweede kopen ze nu veel meer obligaties om zo nog meer geld de economie in te pompen. De ingrepen in de geldgroei zijn veel omvangrijker dan enkele jaren terug. De centrale banken hebben alle regels gebroken om de crisis te bezweren. Waarschijnlijk geldt ook voor de daaropvolgende crisis dat deze alle regels zal breken.

De opmerking van Wellink is nogal suggestief. Het is zeer onwaarschijnlijk dat de centrale bankiers niet wisten hoe een en ander werkt. Het is reguliere economische theorie die een beetje monetair econoom toch wel moet kennen. Verder zijn er meerdere analisten geweest die uitgetekend hebben hoe het zou gaan verlopen. Deze waren weliswaar in de minderheid, maar de geluiden waren er wel. De centrale bank zal niet graag willen horen dat zij zelf het financiële systeem uit balans hebben gebracht. En de centrale banken zullen helemaal niet willen horen dat dit nog steeds gaande is.

quote:

The Entitlement Bubble: The Bust Is Going to Be a Nightmare

September 16, 2010 4:00 A.M. By Kevin D. Williamson
Tags: Angst, Debt, Deficits, Despair, Entitlements, Fiscal Armageddon, Gloom, Spending

In the course of arguing that our real national debt is around $130 trillion — as opposed to the official number of $14.7 trillion — I have frequently encountered the argument that I’m wrong to include unfunded entitlement liabilities in the total. Here’s a typical example from the comments to this post:

Kevin Williamson, expected spending 75 years in the future, based on current policies and projects that are certain to change anyway, is NOT debt. No amount of calling it “debt” or calling it “our REAL debt” changes that fact. Project funding gaps are not debt. DEBT is debt.

About that, a few things.

The first and most obvious thing is that in much of the real world, liabilities of that type are defined as debt, as your favorite corporate accountant will tell you. One of the reasons that American companies started filing all those unhappy financial restatements after the passage of Obamacare was that they had a whole lot of new, measurable, real-world financial liabilities, and they are obliged to include those in their disclosures. As one of our commentators answered the above criticism:

Many promises to pay are categorized as debt according to GAAP and accounting body authorities. If government were required to report like public companies a lot of the promises would show as debt. So if you don’t believe that GAAP correctly classifies debt and that the thousands of SEC filings are wrong it’s your prerogative, but you’d better keep your day job and not become a CPA or one responsible to produce SEC financials.

Maybe you object to the word “debt,” but it’s still $100 trillion or so on the wrong side of the balance sheet.

But there is a more important reason to worry about the entitlement shortfall. To understand it, it’s helpful to take a look back at the housing meltdown and its effect on the current economy. While it is true that a shocking number of homeowners currently are upside down on their mortgages, it’s also true that a lot of homeowners experienced only “paper losses” — they bought houses for $100,000, saw the value rise to $200,000, and then watched as it fell back down to $100,000 (to take a simplified example). People often pretend that these paper losses are meaningless: If the money never hit your checking account, the argument goes, you haven’t really lost anything. (And it’s not just households; I recently heard the same argument made about the Harvard endowment fund and its “pretend losses.”)

Here’s the problem: Those “paper losses” were preceded by “paper profits,” meaning people thought that they had an extra $100,000 in assets, and they made consumption, borrowing, investment, saving, and working decisions accordingly. The simplest illustration: Your $100,000 house, which is paid for, has gone up to $200,000 on the market at the top of the bubble. If you took out a $50,000 home-equity loan against 100 percent equity in your (at the time) $200,000 house, you still had $150,000 of equity, no mortgage, $50,000 in cash, and a $50,000 equity loan to pay off. If the market value of your house crashes back to $100,000, you still have no mortgage, $50,000 in cash, and a $50,000 loan to pay off, and the same house; you haven’t really lost anything (other than opportunity cost), since the house is still worth what you paid for it; and you only make your paper losses real if you sell the house while the market is down.

But anybody who thinks your financial situation hasn’t changed is nuts. Your equity debt has gone from 25 percent of the value of your house to 50 percent. Your credit profile has changed. Any other debts have just become significantly larger relative to the value of your biggest asset. (And your other assets, like your 401(k), probably are not in great shape, either.)

Whatever you’d planned to do with that $50,000, you probably are going to think twice about doing. If it was straight-up consumption, you’ll probably forgo the bass boat and pay back your loan. If it was for home improvements, why sink another $50,000 into a house that’s worth half of what it was, making a $150,000 investment in a $100,000 house? Your economic decisions will change.

But it’s not just you. The bigger problem — bigger because it’s harder to solve — is that somebody was planning to sell you that bass boat and those home improvements. You can buy one bass boat, but the guy at Bob’s Bass Boats doesn’t manufacture them one at a time. He’s counting on selling hundreds or thousands of bass boats to guys like you (that is, guys who are cashing in some of the gains from their residential real-estate investments). The suppliers and contractors and workers who stock and run Bob’s factory, the container ships that bring components from around the world, the people who service them — the whole system gets thrown into disarray. The capital Bob invested in factory tooling and whatnot is lost or radically devalued, and he has to make new investments to create whatever products he is going to sell in the new economic environment, e.g., less-fancy bass boats, or maybe paddle boats. (Or, if the Democrats continue to spend us into penury, those little inflatable floaty things for your arms.) The Austrian economists call that problem “malinvestment” — capital has been dedicated to uses that appeared productive but are not actually viable — and they blame them for recessions.

The problem with the business cycle under this analysis, you’ll notice, is not the bust — it’s the boom. That’s when the bad investment decisions are made, largely because political influence in the markets (housing policy, tax breaks, artificially cheap money and other interest-rate subsidies, risk subsidies, etc.) distorts economic calculation.

Which brings us back to the entitlements. It’s easy to say: Well, we’ll just raise the retirement age, or cut benefits, or means-test them, or raise taxes on the wealthy who receive them (which amounts to means-testing, but Democrats like that version better). And, yes, that probably is what we will do, eventually. But that does not get us out of the economic pickle: People have been making decisions for years and years — decisions about saving, investing, consuming, working, and retiring — based at least in some part on what are almost certainly faulty assumptions about what sort of Social Security, Medicare, and other benefits they will receive when they retire. When those disappear, a lot of consumption is going to have to be forgone — and a lot of capital dedicated to producing those goods and services for consumption will be massively devalued. Businesses will have to retrench, probably in a way that is more disruptive and more expensive than the housing-bubble recession necessitated.

This is the boom. The bust is going to be a nightmare.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 10:06 schreef Illiberal het volgende:
Kevin D. Williamson en het Cato Institute zijn toch meer klassiek-liberaal/conservatief heb ik het idee. Cato ziet bijvoorbeeld nog wel een rol voor de overheid omtrent Nationale Defensie, en ze hebben een "Milton Friedman" prize. Wat er van mises.org komt heeft een hele andere insteek, wat hun betreft wordt defensie geprivatiseerd.

Als je de werkjes van Friedrich Hayek, Russel Kirk en Irving Kristol leest heb je toch wel een redelijk besef wat nou de intellectuele krachten achter rechts Amerika zijn.

De Oostenrijkse school identificeert zich vooral met "Oud-Rechts". Taft en Ron Paul.

Het debat binnen rechts Amerika is dus best dynamisch moet ik zeggen! Eigenlijk is daar maar weinig tot geen aandacht voor binnen Nederland. Correctie, in de publicatie "Liberaal Reveil" wordt er wel regelmatig aandacht besteed aan de Amerikaanse politiek en de nuances daarvan. Cato.org, Heritage.org en National Review worden regelmatig gerefereerd.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 11:15 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Goed punt - zo had ik het nog niet bekeken. Ik heb meer met Cato en de Chicago school dan met de Oostenrijkse school. Maar je zult mij niet horen klagen als er eindelijk een politicus opstaat die snapt hoe de economie van de Oostenrijkse school in elkaar steekt, en dat wil toepassen. Liever dat (en dat 100x) dan die gekke Keynsianen.

Verder heb ik het idee dat men in Nederland intellectueel gezien het een en ander mist om op dit vlak te kunnen denken. Ik heb de VVD bijvoorbeeld nog nooit op een visie kunnen betrappen. Mensen een hengel geven om te vissen. Daar blijft het vaak bij.

Reflections on past 18 months, 2010, and 2012 - Bill O'Reilly

quote:

He was born in the 19th century, wrote his most influential book more than 65 years ago, and he's not quite as well known or beloved as the sexy Mexican actress who shares his last name. Yet somehow, Friedrich Hayek is on the rise.

When Glenn Beck recently explored Hayek's classic, "The Road to Serfdom," on his TV show, the book went to No. 1 on Amazon and remains in the top 10. Hayek's persona co-starred with his old sparring partner John Maynard Keynes in a rap video "Fear the Boom and Bust" that has been viewed over 1.4 million ...

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 11:15 schreef Lyrebird het volgende:

[..]Verder heb ik het idee dat men in Nederland intellectueel gezien het een en ander mist om op dit vlak te kunnen denken. Ik heb de VVD bijvoorbeeld nog nooit op een visie kunnen betrappen. Mensen een hengel geven om te vissen. Daar blijft het vaak bij.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:01 schreef Illiberal het volgende:

[..]

Wat zijn dan precies jouw bezwaren tegen de VVD? Dat ze niet "vrije markt" genoeg zijn?

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:17 schreef mlg het volgende:

[..]

VVD is voor de sociale zekerheid, dus echt vrije markt kun je het niet noemen.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:22 schreef Illiberal het volgende:

[..]

Dat vind ik toch een beetje flauw, ze willen het in ieder geval inperken en het aantrekkelijker maken om een baan te vinden.

Anarcho-kapitalisme is niet werkbaar, en politiek onverkoopbaar. Maar, zelf vind ik altijd wel leuk om een anarcho-kapitalistisch bommetje in een discussie te gooien: "Veiligheid kun je toch gewoon privatiseren." Alleen maar om de hoofden van sociaal-democraten te zien ontploffen.

Wel ben ik overtuigd dat de wegen geprivatiseerd moeten worden om het fileprobleem op te lossen.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:27 schreef mlg het volgende:

[..]

Het is maar net welke definitie je vrije markt toekent. Ik ben min of meer geinteresseerd in de Oostenrijkse theorie, ik ben daardoor ook geneigd om de huidige politieke stromingen daarmee te vergelijken. In die zin is de VVD niet rechtser dan de linkse partijen in ontwikkelingslanden.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:36 schreef Illiberal het volgende:

[..]

Ik kan de VVD ook wel eens betrappen op Keynesiaanse acties. Ze willen spaarloon vrijgeven om consumptie te stimuleren.

De overheid moet zich niet bemoeien met sparen, of sparen stimuleren.

Dat soort dingen zijn jammer. Ze willen ook kerncentrales subsidiëren, jammer!

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:41 schreef mlg het volgende:

[..]

Nu noem je slechts 2 punten, maar dat is slechts <1% van hun keynesiaanse acties. Dat is dus wat Lyrebird bedoelde.

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:42 schreef Illiberal het volgende:

[..]

Welke Keynesiaanse acties hebben ze nog meer?

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 13:01 schreef Illiberal het volgende:

[..]

Wat zijn dan precies jouw bezwaren tegen de VVD? Dat ze niet "vrije markt" genoeg zijn?

quote:

Dutch Treat: Fiscal Conservatives Elected
By Henry Olsen
June 10, 2010, 1:14 pm

The Netherlands is famous for its large welfare state and high levels of taxation. Indeed, this cozy, communal society was even profiled in the New York Times magazine a couple of years ago to show what a kinder, gentler America might look like. So what in the world were Dutch voters thinking when they gave Holland’s most economically conservative party, the VVD, first place in yesterday’s elections for the first time since universal suffrage was introduced in 1918?

Like other voters in recent European elections, the Dutch are terrified of following Greece into de facto default and are willing to cut their cherished welfare state to do it. The VVD ran their campaign on a pledge to reduce the deficit by 20 million euros, or about two-thirds, over the term of their government. The Dutch now follow the Czechs, who earlier this month elected a center-right coalition pledging to slash the deficit. Opinion polls show parties of the Right leading in the upcoming Swedish elections and trouncing the incumbent Socialists in Spain. And the center-right prime ministers of both Britain and Hungary pledged in the last week to cut public spending, especially public employees’ pay, to slash their nations’ huge budget gaps.

It would be very odd if Americans, the people most committed to limited government and a small welfare state, were unwilling to embrace a similar call to action. Which party will be the first to sound that trumpet?

quote:

Op vrijdag 17 september 2010 22:13 schreef Illiberal het volgende:
Maar is het niet zo dat Nederland het economisch het beter voor elkaar heeft dan de VS waar dan wel "rechtse" partijen zijn?
[..]

http://blog.american.com/?p=15252

quote:

Op zaterdag 18 september 2010 08:35 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Waar komen deze problemen vandaan? In een rechts land zouden dit soort zaken MI niet spelen. In een rechts land wordt gewezen op de eigen verantwoordelijkheid, waardoor alles op rolletjes loopt zonder dat je er naar om hoeft te kijken. Dat is ten minste wat ik in Japan (cultureel gezien een rechts land) meemaak. Hier hoef ik geen Brabants kopje koffie te drinken met mensen om iets gedaan te krijgen. Die mensen doen dat, omdat ze weten dat ze dat moeten doen. Dat is hun baan. Niet dat ik niet vriendelijk tegen ze ben, of dat ik ze niet netjes bedank voor hun inspanning, maar ze zullen mij net zo behandelen als andere mensen die met eenzelfde verzoek komen.