De LHC deel 3: Collision day...

quote:

Op donderdag 8 april 2010 22:21 schreef donzine het volgende:

[..]

Zoals er nu geanalyseerd wordt misschien, maar tussen nu en dan zal dat natuurlijk ook steeds sneller gaan.

Ik neem aan dat ze daar toch wel al mee rekening hebben gehouden?

ik heb er uiteraard niks op tegen moest het sneller kunnen

MVG, LD.

23-04-2010

LHC stap dichter bij antimaterie

Onderzoekers ontdekken een 'bottom quark'

Wetenschappers van het CERN hebben voor het eerst een elementair deeltje in de zoektocht naar antimaterie kunnen waarnemen. In de grote deeltjesversneller (LHC) slaagden ze erin een ‘bottom’ of ook wel ‘beauty quark’ te registreren.

Sinds de start van de LHC-experimenten hielden de wetenschappers een lijstje bij van elementaire deeltjes die ze hoopten te ontdekken. Nu ze eindelijk fysiek bewijs hebben gevonden van de zogenaamde bottom quark, kan er voor het eerst een naam van die lijst geschrapt worden.

Antimaterie
Quarks vormen de bouwstenen voor hadronen. Dat zijn elementaire deeltjes waarvan de meest bekende en stabiele varianten protonen en neutronen zijn. Samen vormen de zes typen quarks (up, down, charm, strange, top en bottom) een fundamenteel onderdeel van materie.

Het ontdekken van zulke elementaire deeltjes is een belangrijke stap in het onderzoek naar antimaterie. Dat is kort gesteld het tegenovergestelde van alles wat wij in ons universum als reëel ervaren.

Voor een positief geladen proton zou bijvoorbeeld een negatief geladen antiproton moeten bestaan. Komen de twee in contact, dan worden ze volledig vernietigd en vormt hun energie een andere (anti)materie.

Niet op Aarde
Op Aarde komt antimaterie van nature niet voor. Dat komt omdat het meteen in contact zou komen met zijn materievariant en zo vernietigd zou worden. Er wordt vaak gespeculeerd dat er ergens een soort anti-heelal bestaat dat het tegenovergestelde van ons, op materie gebaseerde, universum vormt.

Met de LHC-experimenten proberen wetenschappers nu te achterhalen waar al die ontbrekende antimaterie naartoe is gegaan.

(zdnet.be)

18-05-2010

Het heelal houdt van materie

Meer materie dan antimaterie in deeltjesversneller
Het is één van de grootste openstaande raadsels in de natuurwetenschappen: waarom bestaat ons heelal voor het overgrote merendeel uit materie? Waar is alle antimaterie gebleven? Wetenschappers van het Amerikaanse Fermilab vonden een hint.

Het is zo’n mooi symmetrisch idee: ieder deeltje dat gevormd wordt krijgt tegelijkertijd een antideeltje. Dat antideeltje is precies hetzelfde als het deeltje, behalve dat het een tegengestelde lading heeft. Als een deeltje en zijn antideeltje elkaar tegenkomen heffen ze elkaar op, dat noemen we annihilatie. Maar met die symmetrie duikt één van de grootste problemen uit de kosmologie op. Tijdens de Oerknal moet immers alle nu bestaande materie gevormd zijn, uit energie. Maar als dat zo is, waarom is er dan niet evenveel materie als antimaterie in het heelal? Sterker nog: waarom hebben alle nieuw gevormde materie- en antimateriedeeltjes elkaar niet geannihileerd?


Een elektron (negatief geladen) en zijn antideeltje, het positron, botsen op elkaar. Daarbij vernietigen ze elkaar en komt een hoop energie vrij in de vorm van fotonen (lichtdeeltjes). Afbeelding: © NASA

.Blijkbaar is er een onderliggende regel bij de interactie tussen deeltjes die ervoor zorgt dat materie en antimaterie toch niet precies elkaars tegengestelde zijn. Maar wat die regel is en waar die vandaan komt is volkomen onbekend. Vandaar dat wetenschappers de praktische weg hebben gekozen om het verstoorde evenwicht te leren begrijpen: net zolang experimenteren totdat de verschillen tussen materie en antimaterie zich laten zien. Omdat we niet terug kunnen kijken naar de Oerknal vinden deze experimenten plaats in een omgeving die daar zoveel mogelijk op lijkt, een deeltjesversneller.

Deeltjesfabriek
De Tevatron-deeltjesversneller in de buurt van Chicago is één van de grootste deeltjesversnellers ter wereld. Het bijbehorende instituut Fermilab heeft al talloze interessante ontdekkingen gedaan over de allerkleinste deeltjes. En ook over materie en antimaterie vonden de Fermilab-natuurkundigen nu nieuwe aanwijzingen. De wetenschappers lieten in hun deeltjesversneller protonen en antiprotonen op elkaar botsen. Bij die botsingen komen, naast energie, nieuwe deeltjes vrij. Die deeltjes zijn muonen, een soort extra zware elektronen.

Je zou verwachten dat er bij de botsingen even vaak muonen als hun antideeltjes, antimuonen, gemaakt worden. Dat is de enige manier waarop de energie van de botsing behouden kan blijven. Maar na heel lang en nauwkeurig meten kwamen de onderzoekers van Fermilab erachter dat er toch echt meer muonen dan antimuonen ontstaan. Aan het einde van het experiment was er zelfs 1% meer materie dan antimaterie gevormd. Een klein verschil, zou je zeggen, maar als je er maar lang genoeg mee doorgaat raakt zo alle antimaterie op!


De Tevatron-versneller bij Chicago was tot voor kort de krachtigste deeltjesversneller ter wereld. De versneller werd in 1990 in gebruik genomen. Afbeelding: © Fermilab

.De asymmetrie tussen materie en antimaterie is dus aangetoond, maar waar het effect vandaan komt blijft onduidelijk. De belangrijkste theorie die de voorkeur van het heelal voor materie probeert te verklaren werd door de Rus Andrei Sakharov ontwikkeld. Deze theorie, CP violation, gaat er vanuit waarvan de spin of lading wordt omgedraaid net iets meer veranderen dan je op basis daarvan zou verwachten. Er werden al eerder experimentele aanwijzingen gevonden dat Sakharov’s theorie hout snijdt. Toch is de theorie niet genoeg om alles te kunnen verklaren: de voorkeur van het heelal voor materie is namelijk veel groter dan zijn theorie uitlegt.

De wetenschappers van Fermilab wijzen daarom op een ander mechanisme dat voor de eigenaardige vondst verantwoordelijk kan zijn. Bij een proton-antiprotonbotsing worden namelijk niet direct muonen gevormd. Voor die tijd ontstaan er bijzondere deeltjes, B-mesonen. Deze deeltjes zijn berucht om hun vreemde gedrag: ze veranderen aan de lopende band van materie naar antimaterie en terug. Maar, nu komt het, het is voor B-mesonen iets makkelijker van anti-B-meson naar B-meson om te schakelen dan andersom. Vandaar dat ze zich gemiddeld iets langer als materie gedragen dan als antimaterie, en dus ook iets vaker naar gewone muonen dan naar antimuonen vervallen.


Als een proton en een antiproton (p) op elkaar botsen, vormen zich twee B-mesonen (b). Die vervallen naar andere deeltjes, waaronder muonen. Het aantal muonen en antimuonen dat op deze manier ontstaat zou volgens de normale theorieën gelijk moeten zijn. Afbeelding: © CERN

.Hoe en waarom B-mesonen hun vreemde gedrag vertonen is nog volkomen mysterieus. Daar ligt een schone taak voor de medewerkers van de Europese deeltjesversneller LHC, waar met een nog veel hogere energie en nauwkeurigheid dit soort processen bestudeerd kan worden dan bij Tevatron. De LHC is dit jaar in gebruik genomen en de experimenten zijn begonnen. Met behulp van deze belangrijke aanwijzing van Fermilab zullen onderzoekers aan de LHC ons misschien eindelijk uit kunnen leggen waarom het heelal zichzelf niet heeft opgegeten.

(Kennislink)

quote:

US experiment hints at 'multiple God particles'
There may be multiple versions of the elusive "God particle" - or Higgs boson - according to a new study.

Na het bovenstaande gelezen te hebben rijst bij mij als leek zijnde het volgende:

Aangezien er meer materie dan anti materie vrijkomt bij een botsing, wordt er dus eigenlijk uit niets iets gecreeerd? Of is de energie van de materie na de botsing minder dan ervoor omdat er dan ook anti materie is ontstaan? En is dit eventueel de sleutel tot vrije energie?

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 15:37 schreef ender_xenocide het volgende:
Na het bovenstaande gelezen te hebben rijst bij mij als leek zijnde het volgende:

Aangezien er meer materie dan anti materie vrijkomt bij een botsing, wordt er dus eigenlijk uit niets iets gecreeerd? Of is de energie van de materie na de botsing minder dan ervoor omdat er dan ook anti materie is ontstaan? En is dit eventueel de sleutel tot vrije energie?

interessant

quote:

Op woensdag 16 juni 2010 15:37 schreef ender_xenocide het volgende:
Na het bovenstaande gelezen te hebben rijst bij mij als leek zijnde het volgende:

Aangezien er meer materie dan anti materie vrijkomt bij een botsing, wordt er dus eigenlijk uit niets iets gecreeerd? Of is de energie van de materie na de botsing minder dan ervoor omdat er dan ook anti materie is ontstaan? En is dit eventueel de sleutel tot vrije energie?

Bij een botsing wordt er aan verscheidene behoudswetten voldaan, waaronder behoud van energie. Geen vrije energie, dus

Als een foton bijvoorbeeld overgaat in een elektron en een positron, dan blijft energie en impuls gewoon behouden.

is het niet makkelijker om de volgende LHC gewoon in space te bouwen?

maar hebben die "god"particles er ook mee te maken of is dat weer wat anders?

quote:

Op vrijdag 18 juni 2010 09:57 schreef Maanvis het volgende:
is het niet makkelijker om de volgende LHC gewoon in space te bouwen?

Nee, want dan moet je er daar ook een berg omheen bouwen in de ruimte. Dat ding zit in de rotsen van Zwitserland omdat daar bijna geen kosmische straling doorheen komt. Dat zorgt namelijk voor een zooitje onzin uitslagen in je experimenten, doordat dit ook resultaat van zelfde botsingen kan zijn. Dus ze hebben er voor gekozen dat ding diep weg te stoppen om straling van buiten te blokkeren en straling die gemaakt wordt met botsingen op te sluiten.

Ruimte heeft wel als voordeel dat je geen last van zwaartekracht, of voorbij rijdende treinen hebt (die geven ook uitslag op de sensoren bijvoorbeeld).

Ik vraag me af of er ook een "kleinste" particle bestaat. Of moet ik het zien als een geheel van samenwerkende particles die alles bepalen?

Stel dat je alle waarden zou weten van elk deeltje dat er bestaat, houdt dat dan in dat je in theorie vanaf dat moment van alles kan voorspellen?

quote:

Op vrijdag 25 juni 2010 09:13 schreef bigore het volgende:
Ik vraag me af of er ook een "kleinste" particle bestaat. Of moet ik het zien als een geheel van samenwerkende particles die alles bepalen?

Stel dat je alle waarden zou weten van elk deeltje dat er bestaat, houdt dat dan in dat je in theorie vanaf dat moment van alles kan voorspellen?

om alle waarden te weten zou je ook de waarde moeten weten van de deeltjes waarmee je de ander deeltjes meet.

quote:

Op vrijdag 25 juni 2010 09:13 schreef bigore het volgende:
Ik vraag me af of er ook een "kleinste" particle bestaat. Of moet ik het zien als een geheel van samenwerkende particles die alles bepalen?

Wat versta je onder "klein"?

quote:

Stel dat je alle waarden zou weten van elk deeltje dat er bestaat, houdt dat dan in dat je in theorie vanaf dat moment van alles kan voorspellen?

"Van alles", maar of het "alles" kan voorspellen weet je niet

Het standaardmodel bevat bijvoorbeeld geen zwaartekracht. Dus bij energieën waar zwaartekracht belangrijk wordt is het standaardmodel niet meer betrouwbaar. Wat voorbij die hoge energieën gebeurt is nog grotendeels onduidelijk.

quote:

Op vrijdag 25 juni 2010 09:13 schreef bigore het volgende:

Stel dat je alle waarden zou weten van elk deeltje dat er bestaat, houdt dat dan in dat je in theorie vanaf dat moment van alles kan voorspellen?

Als je dat zou willen zou je moeten voorspellen wat je gaat voorspellen om de invloed te weten van je voorspelling en kom je in een soort oneindige loop terecht.

03-08-2010

Eerste resultaten LHC bekend

Het standaardmodel is herontdekt

Slechts drie maanden nadat de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) succesvol in werking is gesteld, maken onderzoekers bekend dat ze een deel van het standaardmodel van de deeltjesfysica hebben herontdekt. Nu is de weg vrij voor de ontdekking van het Higgsboson.

Pas een paar maanden lang botsen er twee bundels protonen, bouwsteentjes van atomen, tegen elkaar in de LHC. Met bijna de snelheid van het licht klappen de bundels op elkaar, waarbij een waterval van vreemde deeltjes ontstaat. Hoewel er in de beperkte tijd nog weinig nieuws gemeten kon worden, zijn de onderzoekers bij CERN in Zwitserland nu al tevreden over wat ze zien.

De ATLAS-detector, één van de reusachtige meetinstrumenten die elk spoor van de protonenbotsingen vastleggen, detecteerde een aantal onderdelen van het standaardmodel van de deeltjesfysica. Niet de protonen en neutronen waar de wereld om ons heen van gemaakt is, maar zeldzame en kortlevende deeltjes die pas recent zijn ontdekt. Goed nieuws, want dit betekent niet alleen dat het standaardmodel voor zo ver klopt en dat de LHC doet wat ’ie moet doen, maar ook dat de kans steeds groter wordt dat we eindelijk het Higgsboson gaan zien.

Het Standaardmodel
Het standaardmodel van de deeltjesfysica is een theorie die alle krachten en deeltjes beschrijft waar materie van gemaakt is. In het standaardmodel komen drie verschillende soorten deeltjes voor: quarks (paars), leptonen (groen) en bosonen of krachtdeeltjes (blauw).


Het standaardmodel stamt uit 1967 en voorspelde het bestaan van enkele bosonen en quarks. Die werden later pas experimenteel aangetoond. Maar om het model compleet te maken, moet eerst nog het Higgs Boson (niet afgebeeld) worden gevonden. Afbeelding: © Fermilab

.De materie die we om ons heen zien, is gemaakt van een combinatie van quarks en leptonen. In de meest linkse kolom van het bovenstaande schema staan de deeltjes waar wij van gemaakt zijn. De up- en down-quarks vormen samen de protonen en neutronen van onze atomen. Daaromheen vliegen elektronen, een type leptonen. En de neutrino’s, in de derde rij in het groen, zijn hele kleine, bijna massaloze deeltjes die nodig zijn voor de energiebalans.

De tweede en derde kolom zijn andere families van quarks en leptonen, die qua eigenschappen erg op de onze lijken. Ze komen minder voor en hebben vaak een korte levensduur. In de rechterkolom staan nog vier deeltjes om het verhaal compleet te maken: de deeltjes die verantwoordelijk zijn voor de vier fundamentele krachten.


Vier detectoren meten de deeltjesbotsingen tussen de protonen in de LHC. ATLAS en CMS zoeken naar het Higgsdeeltje en andere nieuwe materie. LHCb speurt naar supersymmetrische deeltjes die donkere materie kunnen verklaren. ALICE kijkt niet naar botsingen tussen protonen, maar tussen loodkernen. Die botsingen bootsen de omstandigheden in het heelal net na de Oerknal na. Afbeelding: © CERN

De donkere krochten van het Standaardmodel
De onderzoekers in Zwitserland, waar de LHC staat, zijn blij dat ze de bijzondere deeltjes uit het Standaardmodel hebben gezien, maar ook dat ze nog geen vreemde dingen hebben gevonden. Zware deeltjes – zogenaamde aangeslagen quarks – worden in sommige theorieën voorspeld, en zouden het einde van het Standaardmodel betekenen. Maar die deeltjes werden niet gevonden; de bekende bouwstenen wel. De theorie blijkt dus goed te werken, zelfs bij de ongekend hoge botsingsenergieën van de LHC.

Maar de LHC werd natuurlijk niet alleen gebouwd om theorieën te testen. De monstermachine speurt naar een aantal soorten nieuwe deeltjes, zowel voorspelde deeltjes als verrassingen. Het bekendste van de deeltjes die de LHC moet gaan vinden is het Higgsboson, het deeltje dat volgens het Standaardmodel nodig is om andere materie massa te geven. Andere deeltjesversnellers zochten er al naar, maar vonden nog niets. Dat betekent dat áls het Higgsdeeltje bestaat, zijn massa simpelweg te groot is om hem bij de botsingen in die andere machines te maken. De LHC kan dat misschien wel.

Een ander soort deeltje waar de LHC-onderzoekers naar speuren is een deeltje dat de aanwezigheid van donkere materie in het heelal kan verklaren. Mogelijk komt dat deeltje uit de theorie van de supersymmetrie. De vondst van zo’n deeltje zou twee vliegen in één klap slaan: niet alleen zou het donkere materie eindelijk een gezicht geven, maar ook snaartheoreten hopen op het bestaan van supersymmetrische deeltjes.


De metingen werden grotendeels gedaan in de ATLAS-detector, hier nog in aanbouw. Afbeelding: © CERN

.Reis naar het onbekende
Maar misschien wel het spannendste deeltje dat in de LHC voor het eerst ontdekt kan worden is… nog niet bekend. De energie van de protonbotsingen in de machine wordt zo hoog, dat wetenschappers niet goed in kunnen schatten wat er allemaal tevoorschijn zal komen. De machine draait nu op half vermogen en heeft het Standaardmodel al herontdekt. Wat er gaat gebeuren als de protonen worden opgeschroefd tot de hoogst mogelijke energie in de machine is raadselachtig en spannend. De deeltjesfabriek staat te knallen – wordt ongetwijfeld vervolgd.

Zie verder:
De LHCNa een vertraging van ruim een half jaar zullen deze winter dan toch echt de eerste botsingen plaatsvinden in de Large Hadron Collider (LHC). Deze ‘ontdekkingsmachine’ van deeltjesfysicaconsortium CERN wordt omringd door raadsels, hooggespannen verwachtingen en zelfs een beetje angst. Hoe zit het nou eigenlijk?

Donkere optelsom in de LHC
Wouter Hulsbergen haalde onlangs een VIDI-beurs binnen voor onderzoek naar nieuwe deeltjes in de Large Hadron Collider. Deze mysterieuze supersymmetrische deeltjes zouden donkere materie kunnen verklaren – als ze gevonden worden…

Het laatste nieuws over deeltjesfysica op Kennislink:

Eerste resultaten LHC bekend
door Lydwin van Rooyen-28 Jul 2010
Slechts drie maanden nadat de deeltjesversneller Large Hadron Collider (LHC) succesvol in werking is gesteld, maken ...

Een fundamenteel nut
door Lucie de Nooij-22 Jun 2010
Elke twee weken verschijnt op Kennislink een gastcolumn. De columnisten schrijven vanuit hun vakgebied over de betekenis van ...

Het heelal houdt van materie
door Lydwin van Rooyen-18 Mei 2010
Het is één van de grootste openstaande raadsels in de natuurwetenschappen: waarom bestaat ons heelal voor het overgrote ...

Grote dag voor de LHC
door Lydwin van Rooyen-30 Mrt 2010
Na acht jaar bouwtijd en anderhalf jaar tests en tegenslagen is het eindelijk zo ver: in deeltjesversneller LHC botsen nu ...

Volgende opknapbeurt LHC gepland
door Lydwin van Rooyen-10 Mrt 2010
Doet 'ie het eindelijk, wordt alweer bekend dat de LHC weer dicht moet voor onderhoud. Eind 2011 zal de deeltjesversneller een ...

De Higgs-obsessie
door Lydwin van Rooyen-01 Feb 2010
De grootste machine ter wereld is op zoek naar een vrijwel onvindbaar deeltje: het Higgs-boson. Over de bedenker van dit ...

Het gevaar van zwarte gaatjes
door Lydwin van Rooyen-14 Dec 2009
In deeltjesversneller LHC botsen sinds bijna een maand microscopisch kleine deeltjes met hoge energie op elkaar. Volgens ...

Donkere optelsom in de LHC
door Lydwin van Rooyen-10 Dec 2009
Wouter Hulsbergen haalde onlangs een VIDI-beurs binnen voor onderzoek naar nieuwe deeltjes in de Large Hadron Collider. Deze ...

De LHC
door Lydwin van Rooyen-12 Nov 2009
Na een vertraging van ruim een half jaar zullen deze winter dan toch echt de eerste botsingen plaatsvinden in de Large Hadron ..
.
Nieuwe tegenslag voor de LHC
door Lydwin van Rooyen-23 Jul 2009

(Kennislink)

bedankt voor de update .

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2010 08:24 schreef Maanvis het volgende:
bedankt voor de update .

hoe kun je eigenlijk nieuwe deeltjes ontdekken als je niet weet hoe ze zich gedragen/ er uit zien/ etc?
en stel, als het higgs boson deeltje massa geeft aan andere materie, zou je dan door middel van bewerking een soort van anti-zwaartekracht kunnen creëren? handig natuurlijk voor vliegende auto's e.d.

27-08-2010

Deeltjeslab CERN moet kwart miljard inleveren



CERN, Genève: de LHC-versneller in zijn ondergrondse tunnel. (CERN)

AMSTERDAM - Deeltjeslab CERN bij Genève moet in de periode 2011-2015 een kwart miljard euro bezuinigen, vooral door minder onderzoek naar opvolgers voor de nieuwe LHC-versneller. Voor de betreffende periode was 3,75 miljard euro geraamd.

Dat voornemen is vrijdag in Genève bekend gemaakt; half september besluiten de lidstaten, waaronder ook Nederland, of ze de voorstellen goedkeuren.

Volgens directeur Rolf-Dieter Heuer heeft de bezuiniging geen gevolgen voor het onderzoeksprogramma met de LHC. Ook zullen er geen ontslagen vallen.

Een aanzienlijk deel van de bezuiniging zal in 2012 plaatsvinden, als de LHC voor reparaties en verbeteringen hoe dan ook wordt gesloten. Het voornemen was in die tijd andere metingen met de detectoren in het lab te doen. Een groot deel van dat programma vervalt.

Het grootste deel van de korting wordt gerealiseerd door het CLIC-programma op de lange baan te schuiven. CLIC is een internationale studie naar een nog veel krachtiger opvolger voor de 27 kilometer lange ringvormige LHC.

CLIC is een zogeheten lineaire versneller, die deeltjes in een rechte lijn afvuurt en laat botsen. Een prototype van die nieuwe machine, de zogeheten CLIC0, zal pas gebouwd worden als er externe financiers voor zijn gevonden, is nu het voornemen.

(Volkskrat)

02-11-2010

Wetenschappers bereiden mini-oerknal voor



Britse wetenschappers die met de Large Hadron Collider (de grote deeltjesversneller van CERN) werken, bereiden een 'mini-oerknal' voor. Later deze week zullen zij atoomkernen van het element lood met enorme snelheid met elkaar in botsing brengen, om de fundamentele deeltjes te kunnen reproduceren die in de eerste fractie van een seconde in het heelal bestonden.

Bij de botsingen zullen de hoogste temperaturen en dichtheden optreden die ooit bij een dergelijk experiment zijn opgewekt. Hoewel de piepkleine vuurballetjes die bij de botsingen ontstaan minder dan een biljoenste van een biljoenste van een seconde zullen bestaan, kunnen de temperaturen oplopen tot meer dan tien biljoen graden. Dat is een miljoen keer zo heet als het centrum van de zon.

De bereikte temperatuur en druk komen overeen met die tijdens de eerste miljoenste van een seconde na de oerknal. Gewone subatomaire deeltjes, zoals protonen en neutronen, kunnen onder zulke omstandigheden niet bestaan. In plaats daarvan bestond de oermaterie uit een hete, dichte soep van kleinere deeltjes: quarks en gluonen. Door dit quark-gluonenplasma te onderzoeken, hopen de wetenschappers meer te weten te komen over de sterke kernkracht - de natuurkracht die de kernen van atomen bijeenhoudt.

© Eddy Echternach (www.astronieuws.nl)

(allesoversterrenkunde)

Zal flink wat werk gekost hebben om dit te bouwen of niet? Ook nog 100m onder de grond.

quote:

Op vrijdag 25 juni 2010 09:13 schreef bigore het volgende:
Stel dat je alle waarden zou weten van elk deeltje dat er bestaat, houdt dat dan in dat je in theorie vanaf dat moment van alles kan voorspellen?

helaas is het huidige begrip van de wetenschap dat het onmogelijk is om de plaats én de snelheid van een deeltje tegelijk te meten. dat maakt toekomstvoorspellen dus helaas onmogelijk

daarnaast heb je nog quantum effecten, wat voor zover we weten écht random is. zie het dubbel-spleet experiment, wij kunnen niet voorspellen, ookal weten we de begincondities helemaal, waar het deeltje uit zal komen. het lijkt er dus op dat zelfs áls je alle waarden van elk deeltje zou weten, je dan nóg niet kan voorspellen wat er in de toekomst gebeurd.

Al zou je voorspellingen kunnen maken dan zou het nog niet werken. Je zou de invloed van de voorspelling moeten voorspellen en ook daar de invloed weer van voorspellen. Tot in het oneindige.