KAA Kaaskoppen in het Buitenland
Nee, geen oud-Hollands spel, maar een forum voor Nederlanders die in het buitenland wonen.
De Shinkansen stopt er inderdaad, maar ik moet in Omniya (spelling?) overstappen om in Akabane te komen.quote:Op woensdag 15 juli 2009 15:18 schreef speknek het volgende:
Ver. Ik woonde helemaal aan de andere kant van de megalopolis.
Vreemd trouwens, het enige waar ik jouw plaats van ken is dat ik er de Shinkansen naar Tokyo heb gepakt (of bedoel je dat je eerst lang naar de opstapplaats moet reizen?). Niet dat het veel uitmaakt want het is toch te duur om wekelijks te doen.
(ik moest even zoeken, want het metrostation Akabanebashi, die ik wel kende, ligt in het hart van Tokyo).
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Mooi geschreven stuk over je ervaringen. De reden trouwens dat Japanners er altijd verzorgd uitzien is omdat zij vinden dat vanwege hun cultuur het inherent is zich netjes aan te kleden wanneer men erop uitgaat.quote:Op maandag 4 mei 2009 06:05 schreef Lyrebird het volgende:
Om in de vaart der volkeren mee te blijven kunnen gaan, hebben de Zuid-Koreaanse en Japanse overheden bedacht dat je moet proberen om de beste onderzoekers aan je te binden. De VS hadden daar jarenlang een patent op, maar dat patent lijkt een beetje te zijn verlopen, nu ze daar liever geld aan speculerende banken en vakbondswerkers van autofabrieken besteden.
Daarnaast is Azie vanwege de taal nog steeds erg geisoleerd van de rest van de wetenschappelijke wereld. Als je wel eens op een wetenschappelijke conferentie hebt geprobeerd om een verhaal van een onderzoeker uit Taiwan, China, of Japan te volgen, dan snap je waar ik het over heb. Vooral de Japanners hebben enorm veel moeite met het Engels, de taal die in de wetenschappelijke wereld het meest gebruikt wordt.
Zowel de Japanse als de Zuid-Koreaanse overheden stellen daarom geld ter beschikking om buitenlandse onderzoekers aan te stellen. Afgelopen jaar was ik al twee weken in Zuid-Korea en Japan geweest, en met name Japan vond ik erg indrukwekkend. Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt en nu zit ik in een provinciestad buiten Tokyo. Omdat ik een bloedhekel heb aan mensen die naar Nederland of de VS komen zonder de plaatselijke taal te kennen, had ik besloten om Japans te leren. Maar de laatste maanden in de VS waren nogal hectisch, dus van dat Japans leren kwam bijzonder weinig. De afgelopen week heb ik lang Japans gestudeerd, en ik pik zo nu en dan op waar een gesprek over gaat, maar ik kan me nog steeds niet verstaanbaar maken.
De studenten spreken mondjesmaat Engels, de ene wat beter dan de andere, terwijl de meeste professoren iets meer Engels spreken. Maar in de bus, winkels en restaurant is het een stuk lastiger. Het leuke is wel dat de Japanners erg geduldig en behulpzaam zijn en er de lol wel van in zien. In het begin dacht ik dat ze heel erg verlegen waren, maar dat valt eigenlijk best mee. Ik heb al een aantal keren met winkelpersoneel gelachen, omdat we elkaar met handen en voeten duidelijk probeerde te maken wat het probleem was. De afgelopen week heb ik een aantal makelaars proberen te spreken, maar die spraken allemaal geen Engels. Gelukkig kon een van de secretaresses voor mij vertalen, want anders had ik echt een probleem gehad. Tokyo is in die zin wat internationaler georienteerd, maar in deze provinciestad zijn ze echt niet aan buitenlanders gewend. Ik ben ook de enige Europeaan op de campus hier, en ik zie af en toe een blank gezicht in het straatbeeld. In restaurants merk ik dat kinderen naar me staren, en gelukkig doen veel Japanse dames dat ook. Ja, die Japanse vrouwen... vooral vergeleken met Amerikaanse vrouwen zijn ze beter gekleed, en hebben nog gevoel voor stijl. Een zwarte legging, witte sweater en badslippers (het uniform voor sorostitutes in Indiana) heb ik hier nog niet gezien.
Conclusie na 1 week: De mensen zijn vriendelijk, het land is mooi en de vrouwen zijn hot. De taal is een probleem, maar daar werk ik hard aan. Een andere nadeel is dat ze hier net als in Nederland op elkaar's lip wonen, en net zo idioot hard rijden. Wat dat betreft heeft de VS een streepje voor.
[ afbeelding ]
Wtf... Tommy Lee Jones? Blijkbaar waren ze hier net zo onder de indruk van zijn rol in 'the Fugitive' als ik. Boss... Hij ziet er trouwens erg Japans uit.
75 topics = FIN
Omiya waarschijnlijk, ze hebben geen losse m 
.
Je zou in Akabane de Namboku line helemaal naar het zuiden... neeeh.
Oh ik zie dat er in Ikebukuro een MoMo Paradise zit. Goed, dat is niet superheerlijk eten, maar het is ShabuShabu/Sukiyaki all you can eat voor ~1500 yen, wat echt absurd weinig is gegeven hoe duur rundvlees normaal in Japan is. (ik heb ook een keer Shabu Shabu voor 10.000 yen de man gegeten, go figure)
http://www.sunnypages.jp/(...)ki/Momo+Paradise/665
Misschien zelfs wel nog iets dichterbij Akabane.
.Je zou in Akabane de Namboku line helemaal naar het zuiden... neeeh.
Oh ik zie dat er in Ikebukuro een MoMo Paradise zit. Goed, dat is niet superheerlijk eten, maar het is ShabuShabu/Sukiyaki all you can eat voor ~1500 yen, wat echt absurd weinig is gegeven hoe duur rundvlees normaal in Japan is. (ik heb ook een keer Shabu Shabu voor 10.000 yen de man gegeten, go figure)
http://www.sunnypages.jp/(...)ki/Momo+Paradise/665
Misschien zelfs wel nog iets dichterbij Akabane.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Omiya, dat had ik moeten weten. Ik denk nog steeds niet als een Japanner.quote:Op woensdag 15 juli 2009 15:53 schreef speknek het volgende:
Omiya waarschijnlijk, ze hebben geen losse m
Je zou in Akabane de Namboku line helemaal naar het zuiden... neeeh.
Oh ik zie dat er in Ikebukuro een MoMo Paradise zit. Goed, dat is niet superheerlijk eten, maar het is ShabuShabu/Sukiyaki all you can eat voor ~1500 yen, wat echt absurd weinig is gegeven hoe duur rundvlees normaal in Japan is. (ik heb ook een keer Shabu Shabu voor 10.000 yen de man gegeten, go figure)
http://www.sunnypages.jp/(...)ki/Momo+Paradise/665
Misschien zelfs wel nog iets dichterbij Akabane.
Uhoh, ik eet geen vlees. Dat vinden ze hier heel erg vreemd, maar mijn collega's zijn er ondertussen aan gewend. Nog andere tips?
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
. Nee. Hoe houd je het uit in Japan?!De eerste dag dat ik aankwam in Japan, met fikse jetlag en twee dagen niet gewassen, nam onze professor ons mee naar een restaurant waar ik gelijk (o.a.) een grote slak, visjes die je met hoofd en al op moet eten en rauwe krabbenpoot voorgeschoteld kreeg. Real Japanese delicacy. Volgens mij is het echt onmogelijk om vegetarisch te leven in Japan, al was het maar omdat ze soms alleen een Japanse kaart hebben en je maar op goed geluk wat aanwijst.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Geen vlees, maar wel vis!quote:Op woensdag 15 juli 2009 16:50 schreef speknek het volgende:
De eerste dag dat ik aankwam in Japan, met fikse jetlag en twee dagen niet gewassen, nam onze professor ons mee naar een restaurant waar ik gelijk (o.a.) een grote slak, visjes die je met hoofd en al op moet eten en rauwe krabbenpoot voorgeschoteld kreeg. Real Japanese delicacy. Volgens mij is het echt onmogelijk om vegetarisch te leven in Japan, al was het maar omdat ze soms alleen een Japanse kaart hebben en je maar op goed geluk wat aanwijst.
De visjes die je met hoofd en al op moet eten heb ik ook geprobeerd. Dat viel me reuze mee. Voor een rauwe krabbenpoot of slak hoef je me niet wakker te maken.
Sommige restaurants hebben hun eten "in plastic" in de etalage staan. Ik heb een keer meegemaakt dat ik daar naar toe werd verwezen toen ik niet begrijpend naar de menukaart wees.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Zeer herkenbaar, en gecombineerd met de rest van de in dit (goede) topic geschreven ervaringen laat ik mn interesse in Japan als onderzoeksland toch even hangen, evt. in afwachting van betere Japanse taalkennis.quote:Op maandag 4 mei 2009 06:05 schreef Lyrebird het volgende:
...
Daarnaast is Azie vanwege de taal nog steeds erg geisoleerd van de rest van de wetenschappelijke wereld. Als je wel eens op een wetenschappelijke conferentie hebt geprobeerd om een verhaal van een onderzoeker uit Taiwan, China, of Japan te volgen, dan snap je waar ik het over heb. Vooral de Japanners hebben enorm veel moeite met het Engels, de taal die in de wetenschappelijke wereld het meest gebruikt wordt.
...
More oneness, less categories
Open hearts, no strategies
Decisions based upon faith and not fear
People who live right now and right here
Open hearts, no strategies
Decisions based upon faith and not fear
People who live right now and right here
LB eet geen vlees? Ga me niet vertellen dat dit uit ethische overtuiging is, jij was toch wel eens gaan jagen?
Ik moet snel een keer een congres in Japan vinden om langs te komen. Is er nog interessant kanker onderzoek op jouw instituut? Ga binnenkort ook beginnen met een faculty plek te zoeken, hoewel Japan me daarvoor echt iets te exotisch is.
Ik moet snel een keer een congres in Japan vinden om langs te komen. Is er nog interessant kanker onderzoek op jouw instituut? Ga binnenkort ook beginnen met een faculty plek te zoeken, hoewel Japan me daarvoor echt iets te exotisch is.
Jesus saves but death prevails.
quote:Op woensdag 15 juli 2009 17:20 schreef Shivo het volgende:
LB eet geen vlees? Ga me niet vertellen dat dit uit ethische overtuiging is, jij was toch wel eens gaan jagen?
Nee, alhoewel ik het lidmaatschap van de NRA heb overwogen, heb ik nog nooit gejaagd of met een geweer geschoten.Wij doen niet aan kankeronderzoek. Ik ben de enige onderzoeker hier die iets met biologie doet, de rest zit allemaal zwaar in de techniek (engineering). Maar er moeten toch voldoende (hoogstaande) kankerconferenties zijn in Japan. Grin, ik bezoek er in ieder geval genoeg, niet dat ze over kanker gaan, maar ala.quote:Ik moet snel een keer een congres in Japan vinden om langs te komen. Is er nog interessant kanker onderzoek op jouw instituut? Ga binnenkort ook beginnen met een faculty plek te zoeken, hoewel Japan me daarvoor echt iets te exotisch is.
PM me maar als je iets hebt gevonden. Ik introduceer je wel tot het leven van een onderzoeker in Japan (anglicisme?).
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Ben je eigenlijk al in Nikko geweest?
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
Ja, vorig jaar al, na mijn sollicitatiegesprek. Schitterend gebied, ik heb er echt van genoten!quote:
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Seppuku. Harakiri wordt als nogal boers beschouwd heb ik mij eens laten vertellen.quote:Op woensdag 15 juli 2009 12:35 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
<snip>
..bank kon ik zien dat de bankmedewerker (dus niet de manager) op het punt stond om harikiri te plegen..
Geniet overigens van je verhalen.. Zal het zelf nooit meemaken denk ik, dus dit is wel the next best thing.
Common sense is my super power. What's yours?
Has anyone really been far even as decided to use even go want to do look more like?
Has anyone really been far even as decided to use even go want to do look more like?
De Japanese sprinters op de schaats, zijn dat nu (sport)goden in Japan?
Ik weet bijv. dat Ichiro Suzuki een grootheid is. (Seattle Mariners, baseball)
Ik weet bijv. dat Ichiro Suzuki een grootheid is. (Seattle Mariners, baseball)
Patience is not one of my virtues, neither is memory. Or patience for that matter.
Japan was altijd mijn droom...Japanse meisjes ook maar ja dat was vroeger. 
Wat ik gewoon vreemd vind zijn dat ze daar in Japan nog steeds aan werkverschaffing doen.
Nu heb dat ook in andere Aziatische landen gezien (voor elke stomme taak een ander persoon) maar ik probeer hier mijn personeel dat af te leren.
Wat ik gewoon vreemd vind zijn dat ze daar in Japan nog steeds aan werkverschaffing doen.
Nu heb dat ook in andere Aziatische landen gezien (voor elke stomme taak een ander persoon) maar ik probeer hier mijn personeel dat af te leren.
Modus Vivendi!
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
Beetje aan het werk @ Lao P.D.R.
Soda water en Earl Grey :-)
De enige sporter die ik herken in Japanse advertenties, is Ichiro. Volgens mij staat hij op eenzame hoogte. Eergisteren zag ik vijf minuten van de All Star wedstrijd op de Japanse TV, en Ichiro was constant in beeld.quote:Op vrijdag 17 juli 2009 04:15 schreef popolon het volgende:
De Japanese sprinters op de schaats, zijn dat nu (sport)goden in Japan?
Ik weet bijv. dat Ichiro Suzuki een grootheid is. (Seattle Mariners, baseball)
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
En Matsui van de Yankees natuurlijk. Verder worden voetballers ook steeds populairder. Bijvoorbeeld Shunsuke Nakamura (afgelopen seizoen Celtic, komend seizoen Espagnol). Schaatser zijn voor zover ik weet niet erg bekend. Heeft waarschijnlijk iets te maken met het feit dat schaatsen, behalve in Nederland, nergens serieus wordt genomen.quote:Op vrijdag 17 juli 2009 06:08 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
De enige sporter die ik herken in Japanse advertenties, is Ichiro. Volgens mij staat hij op eenzame hoogte. Eergisteren zag ik vijf minuten van de All Star wedstrijd op de Japanse TV, en Ichiro was constant in beeld.
Matsui heb ik wel eens in een Japans blad gezien, maar ik kan me verder geen campagne herinneren. Japanse voetballers ken ik niet zo goed.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
Campagnes weet ik ook niet, maar popolon had het over sportgoden in Japan...quote:Op zondag 19 juli 2009 07:12 schreef Lyrebird het volgende:
maar ik kan me verder geen campagne herinneren
Dan kun je natuurlijk Daisuke Matsuzaka niet vergeten. En So Taguchi. Die wonnen World Series. Taguchi zelfs twee keer.
Geen zonsverduistering
Helaas, de zonsverduistering is aan ons voorbij gegaan. Het zou toch geen complete zonsverduistering geweest zijn, want daarvoor moesten we in China of een stel eilandjes ten zuiden van het Japanse vasteland zijn, voor zover er zoiets bestaat als Japans vaste land. Het zat vanochtend potdicht. Kon wel merken dat het iets minder licht werd, maar het wolkendek was zo dik dat we geen zon gezien hebben. Geen geen zon dus. Het is hier overigens vaker bewolkt dan niet bewolkt, een groot verschil met Indiana. Vraag me nog steeds af hoe ze aan "het land van de rijzende zon" komen.
Tot zo ver Japan.
In een ander topic hadden we het laatst kort over beschadigingen die je aan je netvlies kunt oplopen door in de zon te staren. Dat valt eigenlijk best mee. Ik ga niet verklappen hoe lang je met het blote oog precies in de zon kunt kijken zonder dat je een beschadiging aan je netvlies oploopt, maar het is langer dan een seconde.
Het wordt echter een heel ander verhaal als je met een verrekijker of telescoop naar de zon gaat turen. Er zijn mensen die dat doen, en meestal raak je daardoor PERMANENT een deel van je gezichtsveld kwijt. Kwalijker nog, het is meestal het centrale deel van je zicht, het deel waarmee je leest en naar plaatjes kijkt. Mensen die dit meemaken, weten meteen wat het is om aan "ouderdomsgerelateerde maculaire degeneratie" (zo noemen ze dat geloof ik in het Nederlands) te lijden. Dat is een oogziekte waar we op termijn allemaal mee te maken krijgen. Genoeg groente en fruit eten en niet roken schijnt dit ziekteproces lang uit te stellen. Ik heb overigens metingen die laten zien dat jonge dertigers de eerste verschijnselen van deze ziekte al hebben...
Nog even terugkomen op die beschadiging.
Beneden zie je een plaatje van het netvlies van mijn collega, gemaakt met een door ons ontwikkeld instrument. De techniek die we gebruiken lijkt een beetje op ultrasound, maar dan beter, met een hogere resolutie. Het is een dwarsdoorsnede van het netvlies. De zwarte balkjes zijn 100 micrometer lang. Mijn collega heeft in zijn jonge jaren met een verrekijker naar de zon gekeken. Precies in het midden van zijn netvlies zijn alle kegeltjes verdwenen, over een lengte van ongeveer 150 micrometer (een halve graad), daar waar de middelste donkere lijn wordt onderbroken. Ter vergelijking, je duim op een arm afstand is ongeveer 2 graden breed (hangt natuurlijk van je duim af). Dus hij is slechts blind over een kwart duim afstand. Dat valt nog best mee, alhoewel dit natuurlijk het meest licht-gevoelige deel van het oog is, waarmee je leest en zo.
Ter vergelijking, een gewoon netvlies, maar dan in beeld gebracht over een breder gebied, ziet er zo uit:
Die kleuren in dit plaatje geven aan hoe veel licht er gereflecteerd wordt. Wij houden daar niet zo van; in onze plaatjes betekent een donkerder gebied meer reflectie. Het bovenste plaatje past in het midden van het onderste plaatje, over een breedte van iets van 2 a 3 cm. Het gaat natuurlijk wel om twee verschillende ogen.
Voor alle duidelijkheid, het licht komt door je hoornvlies en lens en het glasachtig lichaam, en raakt het netvlies in de richting van de gele pijl. Dan gaat het licht door een aantal lagen heen, waarna het de kegeltjes raakt. Als er kegeltjes zijn...
Moraal van dit verhaal: gebruik NOOIT een verrekijker of telescoop om naar de zon te kijken, zelfs niet als daar een zonnefilter voor zit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 22-07-2009 10:13:36 (leiden is geen lijden) ]
Helaas, de zonsverduistering is aan ons voorbij gegaan. Het zou toch geen complete zonsverduistering geweest zijn, want daarvoor moesten we in China of een stel eilandjes ten zuiden van het Japanse vasteland zijn, voor zover er zoiets bestaat als Japans vaste land. Het zat vanochtend potdicht. Kon wel merken dat het iets minder licht werd, maar het wolkendek was zo dik dat we geen zon gezien hebben. Geen geen zon dus. Het is hier overigens vaker bewolkt dan niet bewolkt, een groot verschil met Indiana. Vraag me nog steeds af hoe ze aan "het land van de rijzende zon" komen.
Tot zo ver Japan.
In een ander topic hadden we het laatst kort over beschadigingen die je aan je netvlies kunt oplopen door in de zon te staren. Dat valt eigenlijk best mee. Ik ga niet verklappen hoe lang je met het blote oog precies in de zon kunt kijken zonder dat je een beschadiging aan je netvlies oploopt, maar het is langer dan een seconde.
Het wordt echter een heel ander verhaal als je met een verrekijker of telescoop naar de zon gaat turen. Er zijn mensen die dat doen, en meestal raak je daardoor PERMANENT een deel van je gezichtsveld kwijt. Kwalijker nog, het is meestal het centrale deel van je zicht, het deel waarmee je leest en naar plaatjes kijkt. Mensen die dit meemaken, weten meteen wat het is om aan "ouderdomsgerelateerde maculaire degeneratie" (zo noemen ze dat geloof ik in het Nederlands) te lijden. Dat is een oogziekte waar we op termijn allemaal mee te maken krijgen. Genoeg groente en fruit eten en niet roken schijnt dit ziekteproces lang uit te stellen. Ik heb overigens metingen die laten zien dat jonge dertigers de eerste verschijnselen van deze ziekte al hebben...
Nog even terugkomen op die beschadiging.
Beneden zie je een plaatje van het netvlies van mijn collega, gemaakt met een door ons ontwikkeld instrument. De techniek die we gebruiken lijkt een beetje op ultrasound, maar dan beter, met een hogere resolutie. Het is een dwarsdoorsnede van het netvlies. De zwarte balkjes zijn 100 micrometer lang. Mijn collega heeft in zijn jonge jaren met een verrekijker naar de zon gekeken. Precies in het midden van zijn netvlies zijn alle kegeltjes verdwenen, over een lengte van ongeveer 150 micrometer (een halve graad), daar waar de middelste donkere lijn wordt onderbroken. Ter vergelijking, je duim op een arm afstand is ongeveer 2 graden breed (hangt natuurlijk van je duim af). Dus hij is slechts blind over een kwart duim afstand. Dat valt nog best mee, alhoewel dit natuurlijk het meest licht-gevoelige deel van het oog is, waarmee je leest en zo.
Ter vergelijking, een gewoon netvlies, maar dan in beeld gebracht over een breder gebied, ziet er zo uit:
Die kleuren in dit plaatje geven aan hoe veel licht er gereflecteerd wordt. Wij houden daar niet zo van; in onze plaatjes betekent een donkerder gebied meer reflectie. Het bovenste plaatje past in het midden van het onderste plaatje, over een breedte van iets van 2 a 3 cm. Het gaat natuurlijk wel om twee verschillende ogen.
Voor alle duidelijkheid, het licht komt door je hoornvlies en lens en het glasachtig lichaam, en raakt het netvlies in de richting van de gele pijl. Dan gaat het licht door een aantal lagen heen, waarna het de kegeltjes raakt. Als er kegeltjes zijn...
Moraal van dit verhaal: gebruik NOOIT een verrekijker of telescoop om naar de zon te kijken, zelfs niet als daar een zonnefilter voor zit.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 22-07-2009 10:13:36 (leiden is geen lijden) ]
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson
't Lijkt me dat je toch niet zoveel ziet als je naar de zon kijkt... Beter kijken naar plaatjes van NASA.
Tof onderzoek Lyrebird. Ik vind oogonderzoek altijd een beetje freaky, alhoewel ik aanneem dat je soort ultrasound methode volkomen non-invasive is. Ik vond de gedachte dat je na een seconde al oogbeschadiging zou hebben ook al een beetje vreemd, leek me dat de evolutie dat er toch wel uitgefilterd zou hebben.
De dichte bewolking (en vaak mist, en eigenlijk gewoon uberhaupt de vochtigheid) in Japan is echt reteirritant, hoe vaak ik ook wel niet dat spectaculaire uitzicht over Mount Fuji, of over Hakodate, of over het Toya meer, etc. etc. heb gemist omdat je nauwelijks honderd meter ver kon kijken...
De dichte bewolking (en vaak mist, en eigenlijk gewoon uberhaupt de vochtigheid) in Japan is echt reteirritant, hoe vaak ik ook wel niet dat spectaculaire uitzicht over Mount Fuji, of over Hakodate, of over het Toya meer, etc. etc. heb gemist omdat je nauwelijks honderd meter ver kon kijken...
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
