Hoi Goldmundquote:Op zaterdag 21 februari 2009 11:51 schreef Goldmund het volgende:
Als ik die term pijnlichaam dan lees, vermoed ik dat het daarmee te maken heeft. Alle spierspanning die je gebruikt om je gevoel weg te drukken levert een strak/gespannen lichaam op. Klopt dit een beetje?
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
- 's morgens reken ik meestal uit hoe lang ik idd nog kan liggen, terwijl ik aan de andere kant al direct de drang voel om er uit te moeten gaanquote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Herkenbaar. Herken je onderstaande misschien ook?
's Ochtends als je wakker wordt denken hoe je over een paar minuten uit bed zal stappen,
terwijl je uit bed stapt denken of je zometeen je haar moet wassen,
terwijl je douchet denken wat je aan zal trekken,
terwijl je je kleren aandoet denken wat je zo zal eten,
terwijl je aan het eten bent denken hoe laat je weg zal gaan,
terwijl je de deur dichtdoet...
afijn je snapt het punt.
En daar werd ik dus helemaal van.quote:
Het komt er idd op neer dat je niet echt leeft omdat je met je hoofd continu al in de toekomst zit. Alles wat je doet plan je al 20 stappen vooruit. Alles waar je nu mee bezig bent heb je nog maar voor de helft aandacht voor.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 13:59 schreef Cmonv het volgende:
[..]
En daar werd ik dus helemaal [ afbeelding ] van.
En eigenlijk is het ook gewoon een vorm van gestoordheid. M'n aandacht lag voor de helft in de toekomst met bijna alles wat ik deed. Niet gewoon even een plan maken, nee al bijna letterlijk doordenken wat er gaat gebeuren. Achteraf snap ik daar niets van. Maar het is ook een soort van collectieve waanzin, want iedereen die ik goed genoeg ken doet het in min of meerdere mate.
Misschien heb jij het ook, en ik kan je zeggen.. door minder in de toekomst te leven wordt je echt een stuk vrijer. Zelf mediteer ik ook regelmatig, maar dat hoef je nieteens te doen om al wat effect te merken. Gewoon meer aandacht houden op waar je nu mee bezig bent. I'm lovin' it
Dat vele piekeren waar jullie het over hebben, heb ik nu niet zo veel meer. Had dat eerst ook sterk. En maar nadenken over wat er allemaal kan gebeuren... pfff erg vermoeiend.quote:Op zaterdag 21 februari 2009 12:34 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Hoi Goldmund
De term pijnlichaam snapte ik ook niet precies. In het boek De kracht van het nu in de praktijk wordt het me ook niet zeer duidelijk. Tolles meest heldere beschrijving vind ik zelfs nog zweverig; deze is als volgt.
[..]
Als ik het goed opvat zijn pijnlichamen dus mentaal/emotionele blokkades die je voor jezelf hebt opgeworpen. Het woord opzichzelfstaande vind ik in deze context in ieder geval fout. Je hebt immers zelf deze pijnen veroorzaakt en onderhoudt ze ook zelf. Persoonlijk kan ik dat dus niet als iets zien dat los van me staat. Verder kan ik niet uit ervaring spreken, want ik ben nog geen pijnlichaam tegengekomen. Misschien moet dat nog komen, misschien niet omdat ik mezelf accepteer zoals ik ben. Één ding weet ik wel, als je in het nu bent is dat zeker niet altijd een leuke tijd maar wel heel leerzaam.
Succes
Dat eerste herken ik wel. Die overlevingsstrategieën gaan in je lichaam zitten en zijn geen oprechte basale emoties. Wrok heb je bijvoorbeeld als je iemand niet goed je boosheid hebt getoond. Daarna ga je dus in wrok hangen. Eigenlijk heel oneerlijk naar jezelf en naar die ander.quote:Wrok, haat, zelfmedelijden, schuldgevoel, boosheid, depressie, jaloerzie enzovoort .. zijn allemaal vormen van pijn. ... Deze opgehoopte pijn is een veld van negatieve energie dat je lichaam en geest in bezit heeft genomen. Als je het ziet als een onzichtbare opzichzelfstaande entiteit, zit je er niet ver naast. Het is het emotionele pijnlichaam. ... Het pijnlichaam wil dat je het niet direct waarneemt en herkent. Op het moment dat je het waarneemt, ... is de identificatie doorbroken.
quote:Soms wordt in boeddhistische kringen met wedergeboorte niet verwezen naar het opnieuw (in een volgend leven) geboren worden na de dood. In dat geval verwijst het naar het ontstaan van een gevoel van 'ik', 'mijzelf', of 'ego' in het bewustzijn (of de geest). Sommige westerse boeddhisten hebben niet veel geloof in het bestaan van een leven na de dood. Deze mensen hebben echter wel vaak een groot vertrouwen in de leer van 'anatta' of niet-zelf, en passen het begrip wedergeboorte toe op het ontstaan van het zelf-concept in de geest.
quote:Jaag niet achter het verleden aan.
Verlang niet naar de toekomst.
Het verleden is niet meer.
De toekomst is nog niet begonnen.
quote:Bij zijn prediking legde de Boeddha steeds sterk de nadruk op het pad van heiliging. Wijsgerige kwesties liet hij met opzet onaangeroerd. Wel kwamen nu en dan jongeren tot hem met de vraag: Is de wereld eindig of niet-eindig, tijdelijk, of eeuwig; zijn ziel en lichaam verschillend of niet verschillend? Maar hierop gaf hij geen antwoord, want een uitspraak daaromtrent bevorderde zijns inziens niet de wandel in heiligheid. Hij vergeleek dergelijke vragers met iemand, die getroffen was door een vergiftige pijl en zijn wond niet wou laten behandelen voor hij alle bijzonderheden wist omtrent de schutter en het schot. "Wat zou het einde zijn? Dat de man aan zijn wond zou sterven." Al de aandacht van zijn volgelingen drong hij samen op dit ene punt: hoe komt de mens tot verlossing uit deze wereld van lijden. En daartoe gaf hij als weg aan: de zuivering van gemoed en denken.
Klopt ja. Buddhisten proberen met zenmeditatie dan ook gedachten onder controle te krijgen en rust in hun hoofd.quote:Op maandag 23 februari 2009 16:41 schreef EggsTC het volgende:
Heel veel van de materie hier in het topic komt erg overeen met het boeddhisme.
Een aantal boeddhistische opvattingen;
[..]
[..]
[..]
Misschien had je in het begin nog hoop dat het boek wat met je zou doen, maar merk je aan het einde dat er toch niet zoveel is veranderd als je zou willen?quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
Ja, hier nog eentje. Ik moet me echt er doorheen worstelen op dit moment en Tolle begint me meer en meer te irriteren zelfs. Dit ook vanwege zijn steeds vaker voorkomende verwijzingen naar God, als overtuigd niet-gelovige heb ik daar wat moeite mee. Nu weet ik wel dat hij er niet een man met een baard mee bedoelt die op ons neerkijkt, maar eigenlijk alles om ons heen. Ik heb een wat natuurkundigere en nuchtere kijk op de wereld. Die hele term "het Ongemanifesteerde" begrijp ik ook totaal niet, het lijkt zelfs dat, hoe meer hij erover vertelt, hoe minder ik ervan lijk te begrijpen. Ik snap ook niet echt welke richting hij daarmee op wil.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 11:07 schreef NouMooiNiet het volgende:
Ik heb t boek bijna uit (Tolle), maar heb echt moeite met het lezen van het laatste gedeelte. Ik kan mijn aandacht er moeilijk bij houden en moet steeds teruglezen omdat ik het niet begrijp...
Bij het lezen van het eerste gedeelte voelde ik me direct rustiger, maar nu lijkt die uitwerking weer verdwenen te zijn.. Herkenning iemand??
.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:14 schreef Dunckie het volgende:
Ik tvp even, en wel onder iemand met Larry Bird in z'n signature!
Herkenbaar, ik heb aan t begin van dit topic een beetje mijn situatie uitgelegd, heb met een 'vriendengroep' gebroken en daarna werd alles heel leeg. Ik besefte dat het beter was om in die 'depressie' te blijven zitten, dan terug te gaan naar die 'comfort'zone' die me ook niet gelukkig maakte. Een paar weken geleden ben ik toch weer met die mensen omgegaan en er is alleen maar meer ellende uit voortgekomen. Nu heb ik voor mezelf definitief gebroken met hun en naarmate ik dat boek las, ben ik erop gaan vertrouwen dat ik op de juiste weg ben en vertrouw ik erop dat ik de juiste mensen ontmoet die goed voor me zijn.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 15:25 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ik ben voor de zoveelste keer de afgelopen tijd wakker geworden in met pure irritatie en depressie over mijn levenssituatie.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat ikzelf gewoon extreem veel waarde hecht aan sommige dingen. Mijn psychiater had het zelfs over iets dwangmatigs. Ik ben nu al 3 maanden (oid) bezig met mij positief in te stellen en proberen in het nu te leven.
Nu is mijn levenssituatie zo erg veranderd dat ik er gewoon depressief van begin te worden. Ik verlang terug naar hoe ik het een half jaar geleden had. Het was een comfort-zone waar ik altijd wist waar ik aan toe was en waar ik geluk kon vinden in de dingen van alledag.
Ik denk dat je te hard probeert, het moet meer vanzelf gaan, en als t een keer fout gaat, dan gaat t de volgende keer misschien wel goed. Zo doe ik dat ook. Jammer dat mn gedachten soms afdwalen, maar ikweet ook ondertussen dat er periodes zijn dat ik me wel fijn voel.quote:Nu ik zoveel heb verloren roept Eckhart Tolle mij eigenlijk op om het allemaal te accepteren. Maar hoe kan ik een situatie accepteren die ik haat? Het lukt me steeds vaker om mij rustig en enige vreugde te voelen in simpele situaties als in de trein zitten en fietsen, maar dat gevoel slaat terwijl ik het voel telkens weer over naar andere gevoelens. Ben ik zo neurotisch?
Die pijn komt voor de acceptatie. Denk ik.quote:Ook lees ik veel dat veel mensen veel pijn moeten hebben gehad voor ze tot de acceptatie overgaan, of komt deze pijn tijdens de acceptatie en vergeving? Ik heb de laatste maanden veel pijn gevoeld en dat aanvankelijk keihard bevochten met mijn verstand, tot ik letterlijk op hol sloeg en dacht dat ik psychotisch zou worden etc.
I wish...quote:Hoe gaat dat, alles opgeven, vergeving krijgen, accepteren, compleet in het nu zijn. Ik heb nog eens Eckharts verhaaltje aan het begin van het boek gelezen. Hij ging compleet insane waarna hij maanden lang de kracht van het nu ontdekte.
quote:Ik ben me er van bewust dat je dit niet moet willen bereiken. Dan heb je immers een doel wat je verstand wilt bereiken en waar je uiteindelijk weer eens onderuit van gaat.
Ik hoop maar gewoon dat ik er iets van leer en er sterker uitkom met veel wijsheid in een betere levenssituatie.
Nee, dat snap ik, maar als ik een hoop tekst zit te lezen waar ik geen hout van snap en niet eens begrijp waar de auteur met dat stuk tekst heen wil, snap ik wel dat iemand niet weet wat je er nu precies mee moet. Ik ben juist heel erg voor het zelf onderzoeken en juist daardoor ben ik het ook steeds minder eens met Tolle. En die technieken die jij noemt, die mis ik juist. Ja, wat meditatie/ontspanningsoefeningen, maar die kun je ook overal op internet al vinden. Misschien lees ik erover heen, maar ik krijg de indruk dat het juist ineens moet gebeuren, dat je het inziet of niet en als dat laatste het geval is, wordt het langzaam een vervelend boek. Volgens mij heb jij het wel ingezien en daarom zie je er het positieve van in. Een boek als "Denk je sterk" bevat veel meer zinnige technieken om gelukkiger te zijn, ook veel meer toepasbaar op het dagelijks leven.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 13:38 schreef Cmonv het volgende:
Het is natuurlijk ook geen boek wat je woord voor woord hoeft te geloven. Ik weet ook niet precies wat hij bedoeld met dat God of Zijn, misschien wel verlichting zoals in Boeddhisme/Hindoeïsme? Maar dat is ook niet echt vreselijk interessant, want dat hoef je niet te geloven om de rest van het boek toe te kunnen passen. Als je een boek wil lezen wat je van kaft tot kaft kan gaan geloven zonder zelf onderzoek te doen, dan kan je beter de Bijbel pakken. Of nog beter, de Koran. Het mooie van het boek van Tolle is dat er technieken instaan die je gewoon toe kan passen om in dit leven gelukkiger te zijn. Dingen die je kan toetsen. Ik gok dat ook Tolle het ermee eens zou zijn dat je nooit wat geloven zonder zelf de waarheid daarvan te hebben ingezien.
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.quote:
MSN gebruik ik niet. Maar die PM moet toch op de een of andere manier zijn aan te zetten?quote:
Ja, en dat komt dus in de Kracht van het NU juist heel veel naar voren, denk dat dat ook het grote verschil is tussen beide boeken.quote:Op zaterdag 28 februari 2009 18:15 schreef Cmonv het volgende:
[..]
Ok, ik had De Kracht van Het Nu in de praktijk gelezen en daar kwam van dat Zijn niet zoveel terug. Daarop had ik wat ik zei gebaseerd, maar als in de Kracht van het Nu dat Zijn veel terug komt, kan ik me voorstellen dat dat irritant is. In de kracht van het Nu in de praktijk staan ook niet super veel praktische dingen, maar opzich is het een leuk boekje.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |