quote:
Op donderdag 28 februari 2008 04:10 schreef XcsM het volgende:[..]
Wie zegt er hier iets over "heil zoeken"? Ik kom al jaren op die site en ik heb er in de loop der jaren
vriendschappen opgebouwd. Dat is ook een reden om geinteresseerd te blijven Kees22. ;-)
[..]
Precies mijn gedachte.
[..]
Bovenstaande quote over de liefdevolle Allah is sarcastisch bedoeld neem ik aan?
Niks kiezen. Jij 'kiest' dus gewoon de meest "lieve god"? Prima! Ik denk er anno 2008 anders over.
Het maakt mij namelijk geen "ene moer uit" of "God" wraakzuchtig is of niet!
Moet "Hij" weten. Hij is namelijk "God"?
Het gaat er mij om of deze "God" bestaat, of anderszijds een
"op schrift gestelde waan" van mensen is!
Groetjes
Nee, dat was beslist niet sarcastisch bedoeld. Elke soera begint met de aanroep van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle.
Voor de goede orde: ik beschouw mezelf als agnost. Als god gedefinieerd wordt als alomtegenwoordig, alwetend, eeuwig, almachtig, dan kan ik hem als mens per definitie niet begrijpen. Evenmin als een mier internet kan begrijpen. Dus is er geen enkele manier, waarop ik kan bewijzen of zelfs maar aannemelijk maken, dat god bestaat.
In discussies is dat een handig standpunt, omdat ik de consequenties van een godsgeloof kan laten zien. En, volgens de bijbehorende boeken, is jahweh de meest verknipte van de goden: wraakzuchtig, moordlustig, bedrieglijk, misleidend. Een TBS-cliënt.
Of deze god daadwerkelijk bestaat, kun je, volgens mij, per definitie nooit met zekerheid vaststellen.
Wel kun je, uit de verhalen en de heilig geachte boeken, iets afleiden over de mensen die daarin geloven. De boeken zijn geschreven naar de waan van de auteurs en de lezers geloven daarin. Daarmee wordt de inhoud hun waarheid en dus realiteit.
We komen dan op het terrein van de politiek, waar we dagelijks kunnen zien dat de waan van een mens zijn realiteit vormt.
Als je het mij vraagt, zijn de heilige boeken door de duivel geïnspireerd. Immers, hoe vaster iemand denkt in de heilige boeken te geloven, des te harder zal hij een andersdenkende de hersens inslaan. Tot groot plezier van de duivel/satan/het kwaad.
En in zoverre heb je gelijk: ik als agnost kies een god. Ik leef volgens de wetten van de mensen, die in dit deel van de wereld aardig overeenkomen met de wetten van god, zoals ik die geleerd heb. (de tien geboden) Dus als ik dood ga, en god bestaat, kan ik me daarop beroepen. "Kijk, ik heb goed geleefd. Ik heb je weinig aanbeden en al helemaal niet om gunsten gevraagd, maar ik heb mijn best gedaan."
En als die god dan een kleinzielige klootzak is, die mijn geringe aandacht nodig had voor zijn ego, zal hij me naar de hel verbannen. Maar als hij begripvol is en mijn gebreken kent, zal hij me binnenlaten in zijn hemel.
Waarschijnlijker acht ik het, dat ik, na een periode van bezinning, nog een paar rondjes zal moeten leven op aarde.