Relatie met borderliner beëindigen

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 20:06 schreef Xennia het volgende:

[..]

Maar jij hebt geen relatie met haar verbroken

Nee, dat klopt, maar ik ken wel mensen die dat wel gedaan hebben. En dat was niet heel goed voor haar zelfvertrouwen, maar ik weet vrij zeker dat er niet een groot aantal seksbladen werd aangeschreven voor een nieuw lid, of dat er mensen een opengekrabde onderarm overhielden, etc.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 19:49 schreef Iblis het volgende:
Als ik nu de nog extremere, en smeuiïge verhalen zie in deze topic, dan vraag ik me af, betreft dit mensen die onder behandeling zijn, of zijn 't mensen die zich hieraan onttrekken en derhalve zoveel ellende veroorzaken?

Mijn indruk is dat de meesten die nare ervaringen opdoen voordat het bekend is dat er een betrokkene aan BL lijdt.
In mijn geval heb ik het een paar keer tijdens mijn relatie ter sprake gebracht maar dit werd afgedaan als onzin.
Het is ook zo'n verraderlijke aandoening want de BL is er natuurlijk al, maar deze uit zich in positieve zin richting jou. Later komen dan alle negatieve kanten naar boven.
Zelf wist ik er te weinig van om te weten of het echt zo was.
Na het beëindigen kreeg ik te horen dat het was vastgesteld, en ging ik er eens een boek over lezen... feest van herkenning. Wat er heden in het leven speelt van mijn ex BL'er weet ik niet, en hoef het niet te weten.
Too much damage done.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 13:18 schreef SimonxD het volgende:
Hallo allemaal!


Nu wil ik definitief een einde aan onze relatie maken, maar mijn vraag is hoe ik dat moet aanpakken. Moet ik vriendschap voorstellen? Of juist alle contact verbreken? Op zich zou ik haar als vriend af en toe nog best willen zien (ik heb met al mijn exen ook een prima vriendschap) maar ik weet niet of dat nu mogelijk is.
Ik ben bang dat als ik alle contact verbreek dat ze huilend voor m'n deur komt staan etc. Hoe moet ik dat aanpakken zonder al teveel "gezeik"?

Alvast bedankt voor jullie hulp.

Geh,
In de kliniek waarin ik werk hebben we stel kerels opgenomen die gestalkt werden door hun borderline ex. Ik wens je veel succes. Waarschijnlijk werkt het ook niet om haar als gewone vriend te zien, je zou het kunnen proberen, maar ik denk dat het spelletje en gemanipuleer gewoon doorgaat.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 18:40 schreef SHE het volgende:

[..]

Echte borderliners dreigen niet hoor..die doen het.
Het is een fabeltje dat BL-ers een soort aandachtshoeren zijn die alleen dreigen als optie toepassen.
In tegendeel; een borderliner gaat over elke grens als ze verlaten wordt en zal 9.5 van de 10 keer echt wel een suicide poging doen als dat de enige optie lijkt.
Het is jammer dat het zo 'n 'rage' is geworden om moeilijke wijven als BL-er te bestempelen; het is echt een hele tragische aandoening die meer dan 1 leven kan verwoesten.

10 van de 10 keer zelfs kan ik uit professionele ervaring zeggen.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 22:55 schreef KonnieKipke het volgende:

[..]

10 van de 10 keer zelfs kan ik uit professionele ervaring zeggen.

Ben je een sociotherapeut ofzo?
Je doet er wel een beetje dik mee.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 22:57 schreef Strychnine het volgende:

[..]

Ben je een sociotherapeut ofzo?
Je doet er wel een beetje dik mee.

Hij doet er niet dik mee hoor
Hij is wel werkzaam in de branche; dus een betrouwbaarder antwoord kun je hier denk ik niet krijgen.

Mij verbaasd de 10 op 10 trouwens..ik dacht altijd dat Bordies meer dramaqueens dan actionfigures waren.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:02 schreef SHE het volgende:

[..]

Hij doet er niet dik mee hoor
Hij is wel werkzaam in de branche; dus een betrouwbaarder antwoord kun je hier denk ik niet krijgen.

Mij verbaasd de 10 op 10 trouwens..ik dacht altijd dat Bordies meer dramaqueens dan actionfigures waren.

Jij zegt zelf al 9,5 van de 10 keer. Kip zegt 10 van de 10 keer en dan ben je verbaast? Het scheelt een lilliputter, waarom dan die verbazing?

info voor de luierds:

http://www.trimbos.nl/default1736.html

Het irriteert mij ook een beetje dat een Borderliner hier alleen nog maar wordt gezien als een gek, aansteller, iemand die om aandacht vraagt enz.. De meesten hier weten niet waar ze over praten. (en nee ik ben zelf geen borderliner)

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:07 schreef MUUS het volgende:

[..]

Jij zegt zelf al 9,5 van de 10 keer. Kip zegt 10 van de 10 keer en dan ben je verbaast? Het scheelt een lilliputter, waarom dan die verbazing?

idd

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:14 schreef Billige het volgende:
Het irriteert mij ook een beetje dat een Borderliner hier alleen nog maar wordt gezien als een gek, aansteller, iemand die om aandacht vraagt enz.. De meesten hier weten niet waar ze over praten. (en nee ik ben zelf geen borderliner)

jij wel natuurlijk

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:07 schreef MUUS het volgende:

[..]

Jij zegt zelf al 9,5 van de 10 keer. Kip zegt 10 van de 10 keer en dan ben je verbaast? Het scheelt een lilliputter, waarom dan die verbazing?

Ik ben weer eens onvolledig.
Ik bedoelde te zeggen dat het verbazingwekkend is dat ik ( nu ik me er in verdiept heb ) weet hoe ernstig deze feature is. En dat het bij echte borderliners niet bij dreigen blijft.
Terwijl daar tegenover staat dat genoeg dames met een ADD, alsnog als BL-er gediagnosticeerd worden, terwijl toch echt is terug te vinden dat BL-ers geen grapjes maken over suicide.

Het was dus een algemene verwondering, geen vraag.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:14 schreef Billige het volgende:
Het irriteert mij ook een beetje dat een Borderliner hier alleen nog maar wordt gezien als een gek, aansteller, iemand die om aandacht vraagt enz.. De meesten hier weten niet waar ze over praten. (en nee ik ben zelf geen borderliner)

Dat dus.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:07 schreef MUUS het volgende:

[..]

Jij zegt zelf al 9,5 van de 10 keer. Kip zegt 10 van de 10 keer en dan ben je verbaast? Het scheelt een lilliputter, waarom dan die verbazing?

Omdat 9,5 op de 10, en 10 op de 10 over 10.0000 borderliners wel wat TS (Tentamen Suicide) verschillen. Laat daar nou net die Borderlina van TS (topicstarter) bij zitten.
Belangrijk voor TS is of zij ooit al eerder een TS heeft gedaan. Als dat zo is.... Van belang is ook de duur van de relatie, de manier van de verlating.. etc etc...

Bij echte hardcore borderlina's is de kans heel erg groot.

Maar wat moet ie dan doen?
Haar bij het RIAGG droppen?

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:58 schreef sungaMsunitraM het volgende:
Maar wat moet ie dan doen?
Haar bij het RIAGG droppen?

Haar uit haar lijden verlossen

tvp

Mijn ex-vriend heeft borderline. De laatste periode van mijn relatie was een hel.

Elke dag knallende ruzies, als meneer twee dagen geen sex kreeg was ik een frigide kankerhoer, overmatig alcoholgebruik, periodiek harddrugsgebruik, agressief...en natuurlijk was ik degene die het allemaal op mezelf afriep, de veroorzaakster, de schuldige.

Ik geloofde dat ik inderdaad een slecht mens was, want zelfs zijn vrienden zeiden het, als zij zon vriendin als ik hadden gehad, hadden ze haar al lang doodgeslagen.

Toen ik zwanger van hem raakte begon ik alles helder te zien. Hij was de gek, de psychopaat, de leipo. Hij was een gevaar voor mij, mijn ongeboren kindje en de samenleving. Ineens werd ik sterk genoeg om weg te gaan, aangevoerd door hormonen en mijn natuurlijke temperament dat ik gedurende de relatie was kwijtgeraakt.

2 maanden geleden ben ik van een beeldschoon dochtertje bevallen. Helaas wil meneer een bezoekregeling eisen via de rechter. Hij heeft mij nooit met rust gelaten sinds ik de relatie verbrak (toen ik 6 maanden zwanger was). E-mails, telefoontjes, s nachts voor mijn deur staan te schreeuwen, dreigen met zelfmoord, dreigen mij en Sofie te vermoorden...

Kijk uit met wat je doet TS. Borderliners zijn de meest gevaarlijke mensen die er rondlopen.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:58 schreef sungaMsunitraM het volgende:
Maar wat moet ie dan doen?
Haar bij het RIAGG droppen?

Hij moet doen wat zijn eigen geluk kan bevorderen. Het klinkt hard, en inderdaad zou het goed zijn als zij wat steun kan krijgen. Anders kom je er nooit vanaf.

quote:

Op zaterdag 14 juli 2007 12:06 schreef Mickey86 het volgende:
verhaal

Fuck me running, wat heftig! Hoop dat alles goed gaat aflopen met de rechtzaak, feli met je dochtertje in ieder geval!

Relaties met borderliners zijn wel heel erg moeilijk, vaak te. En blijkbaar bij jou ook.
Ik zou voor kappen + geen contact meer gaan. Als er over een maand of twee toch weer een contact onstaat, soit..
Das makkelijker dan kappen en contact aanhouden en er dan alsnog achterkomen dat dat contact niet werkt en ook dat moeten afkappen.

sterkte

Is het ook een krassert?

TVP

Ja ik ken het... dat wordt een drama! Die van mij verliep ook met zelfmoordpoging, ambulance en opname, geen grap. Maar je moet echt voor jezelf kiezen in zo'n situatie. D'r is geen goeie manier voor ofzo.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 23:17 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

jij wel natuurlijk

Inderdaad.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 13:19 schreef MUUS het volgende:
"Je komt me mijn neus uit. Doei."

Dat dus ts en dan snel weg rennen

TS, laat je weten hoe het gegaan is?

En de volgende keer niet alleen achter je pielemuis aanlopen Maar ook kijken hoe ze verder is

Heeft hij zijn borderlinevriendin al aan de kant gezet of zal ze nu een scene aan het schoppen zijn met overdreven liefdesverklaringen en melodramatisch aan z'n broekspijp hangen om te voorkomen dat hij de deur uit loopt?

quote:

Op zondag 15 juli 2007 10:31 schreef Seventees het volgende:
Heeft hij zijn borderlinevriendin al aan de kant gezet of zal ze nu een scene aan het schoppen zijn met overdreven liefdesverklaringen en melodramatisch aan z'n broekspijp hangen om te voorkomen dat hij de deur uit loopt?

Of hem SMS'en: "Ik heb de strop al klaar hangen. Als je niet onmiddelijk terugkomt, hang ik mezelf op".

Hoi Simon,

ik heb niet het héle topic doorgelezen, aangezien 50% van de mensen nooit serieus kan doen op onderwerpen zoals deze, maar ik snap precies wat je bedoeld.

Ik heb al bijna 4 jaar een relatie met mijn vriendin die ook borderline heeft.
Mijn moeder en mijn oma (die ik nooit gekend heb overigens) hebben ook borderline.
Dus ik weet als geen ander hoe je er mee moet leven en mee om moet gaan...

Ik heb 20 jaar met mijn moeder in 1 huis geleefd en mijn ouders zijn gaan scheiden toen ik 6 jaar was.
Na zo'n 8 jaar heb ik weer contact gekregen met mijn vader, en leerde ik wat "echt ouderschap" inhield, en hoe een ouder zijn kind daadwerkelijk op moet voeden.

Toen ik in het begin met mijn vriendin iets kreeg was het allemaal koek en ei, en alles was perfect.
Wat later kwamen de irritaties.. op een of andere manier vond ik ze "normaal" aangezien ik het zo "gewend" was aangezien mijn moeder precies hetzelfde had/heeft.
Op een of andere dag had ik het gehad, en is het uitgaan door vele leugens en veel gezeik.
Ze was er zo ondersteboven van dat ze een test heeft ondergaan waar uitkwam dat ze een lichte vorm van Borderline bezit.

Toen ik dát hoorde viel alles op zijn plaats, en snapte ik érg veel dingen... haar reacties, alles.
Ook de vergelijking met mijn moeder was vrij logisch... veel antwoorden en meningen waren vaak hetzelfde, en vooral de "buien" die op sommige momenten totaal omsloegen naar een andere "bui".

Het was ook erg lastig, mijn vriendin woonde destijds in Eindhoven (ze komt oorspronkelijk uit Toronto/Canada) en ik woonde in Amersfoort.. érg lastig dus qua afstand en vervoer aangezien we allebei nog op school zaten, en geen rijbewijs beschikbaar hadden, laat staan vervoer.
We krijgen het toch altijd voor elkaar weekenden bij elkaar te zijn, zo erg zelfs, dat de familie van haar erg moeilijk ging doen. Haar stiefmoeder was zó'n ver-schrik-ke-lijk mens.. maakt niet uit goed we het hadden, er was altijd weer iets wat zij verpesten.

Na anderhalf jaar was het genoeg geweest, en is ze het huis uitgeschopt, en heeft ze bij ons 2 maanden gewoond.
Na die 2 maanden zei mijn-met-borderline-besmette-mams dat het genoeg geweest was, en dat ze ergens anders naartoe moest omdat mevrouw het niet meer kon betalen.
Dit snapte ik op zich wel, maar niet dat ze er niet over nadacht dat mijn vriendin nérgens anders heen kon.
Ik heb vaarwel gezegd, en ben met mijn vriendin in Arnhem gaan wonen.
Dit is nu anderhalf jaar geleden, en we wonen dus nu bijna 2 jaar samen.
We zijn een kleine anderhalf maand geleden weer opnieuw verhuist binnen Arnhem, in een vrijstaand huis inclusief zwembad/jacuzi en sauna met 300m2 tuin aan de voorkant wat we van een man huren die nu in curacau woont (met veel centjes) en ik ben serieus nooit zo gelukkig geweest,... niet alleen vanwege het huis, maar ik woon samen met een erg lief meisje waar ik gewoon echt 4 jaar keihard voor gevochten heb!

We hadden praktisch altijd ruzie om hetzelfde gezeik... geld om naar elkaar toe te komen, en de problemen met haar ouders.
Nu we samen zijn gaan wonen is onze relatie eigenlijk pas echt tot bloei gekomen om het zo maar te zeggen.
Natuurlijk heb ik nog steeds veel beef per week met mijn vriendin, over de KLEINSTE dingen.
Dit is nou eenmaal borderline, en daar leef ik al mijn hele leven mee.
Gelukkig is ze niet zo'n ramp als mijn moeder, alleen als je van iemand houdt ga je er voor hoe diegene is.
Dat ze borderline heeft en dit van haar moeder ge-erft heeft, kan ze niks aan doen.
However!... er zijn alsnog tijden dat ik haar achter het behang kan plakken.

Ik denk dat je de volgende vraag moet stellen aan jezelf, kan ik hier mee leven ja of nee?
Als je op dit moment al een "ik heb het gehad"-gevoel hebt, wat ik erg goed begrijp aangezien ik dit al zooovaak heb gehad... dan moet je er inderdaad mee ophouden.
De relatie die ik met mijn vriendin heb is zó sterk, maar dit is enkel alleen maar aangezien ik al 4 jaar lang met haar heb gevochten om alleen maar bij elkaar te zjin.
Dus buiten de "relatie" om, weten we ook echt alles van elkaar en kennen we elkaar door en door.

hoe je het uitmaakt met zo iemand? Het vertellen, niet onder 4 ogen, want dat ga je niet trekken tenzij je echt geen hart hebt aangezien ze echt aan je voeten gaat liggen met tranen op haar wangen.
Als je het doet, doe het op een andere manier, en breek dan ook écht hélemaal de connecties die je met haar hebt.. maakt niet uit via wat het ook is.. msn, email, sms of whatever!
Pas DAN komt zo'n meisje los van je.. dat heb ik érg gemerkt.
Ik heb die "fout" (wat ik nu geen fout meer vindt.) destijds ook gemaakt.. en ik heb er geluk mee gehad hoe het is gelopen denk ik..

Helaas is dat dus niet vaak zo. Succes !

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 18:49 schreef zwaaibaai het volgende:

[..]

yup, de relatie was eigenlijk al niet te doen, maar nadat ik het uitgemaakt had kreeg ik te maken met een fatal-atraction-poltergeist. Ze stalkte niet, maar ik werd opeens lid van diverse ( en vooral vage sex-) clubs waar ik niks van wilde weten. Er werden bestellingen gedaan met mijn (vervalste) handtekening zodat ik voor de kosten mocht opdraaien. Ze vertelde aan iedereen dat ik haar had verkracht, iets met haar had, ik haar stalkte of met haar naar bed ben geweest nadat ik de relatie had uitgemaak., Ze belde slechts 8 keer per dag op. Ze loog dat haar moeder ernstig ziek was in de hoop dat ik naar haar toe kwam en ze heeft een keer de vellen van mijn onderam er afgekrabt.

Valt best mee toch?

quote:

Op zondag 15 juli 2007 14:49 schreef DJ_Marsh het volgende:

Ze was er zo ondersteboven van dat ze een test heeft ondergaan waar uitkwam dat ze een lichte vorm van Borderline bezit.

[...]

Ik heb die "fout" (wat ik nu geen fout meer vindt.) destijds ook gemaakt.. en ik heb er geluk mee gehad hoe het is gelopen denk ik..

Vraag ik me toch af hoe het gelopen zou zijn als het geen lichte vorm was..

Heel simpel, voor je eigen een line trekken, en uitmake

quote:

Op zondag 15 juli 2007 17:15 schreef ZwarteMagika het volgende:

[..]

Vraag ik me toch af hoe het gelopen zou zijn als het geen lichte vorm was..

Vrij logisch, dan was het exit geweest waarschijnlijk. En een compleet ander leven.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 16:55 schreef Menn0 het volgende:
Oja en als de kogel door de kerk is komt ze misschien wel aan met zelfmoord.
Niet geschokt op reageren en advies geven als: zorg dat die trein hard genoeg rijdt, of maak zeker dat het touwtje sterk genoeg is en dat de knoop goed ligt... werkt prima.

Je, tot dat kind echt zo gek is om het te doen, en dan heeft hij dat als laatste ook nog tegen haar gezegd, slim idee

"Mensen die het juist zeggen die doen het niet" gaat niet altijd op hoor..

Ik durf te wedden dat het merendeel van de mensen met alle "oh die gaat je het leven zuur maken" reacties hier geen enkele echte Borderliner kennen. Ja sommigen kunnen echt een hel veroorzaken voor de mensen rondom hen, maar je kan ze absoluut niet allemaal over een kam scheren.

Een hele goede vriendin van me heeft het (en genoeg om er zelfs voor in de WAO te worden gepropt). Ik kan zelf aardig goed met haar buien omgaan (mogelijk door een nogal bizar gevolg van m'n eigen problemen met Asperger)

Als ik deze situatie op haar zou spiegelen denk ik inderdaad dat als je er niet mee om kan gaan je het zeker op een zakelijke manier moet uitmaken. Leg uit waarom, hou het kort en weiger in discussie te gaan. De keuze is genomen, de bruggen zijn verbrand. Lang niet alle Borderliners doen dat (ook al denkt iedereen hier van wel), maar als ze gaat proberen je terug te winnen of wraak te nemen, hou je dit hopelijk tegen door heel duidelijk te maken dat het einde onherroepelijk definitief is.

De keren dat die vriendin gedumpt werd overigens, kapte ze het contact overigens zelf hard en definitief af om zich daarna in zichzelf te keren (altijd weer een ramp om d'r daaruit te krijgen).

Vriendschap na een relatie is denk ik praktisch onmogelijk met een Borderliner. "Wat geweest is' zal altijd een obstakel blijven.

Geen ervaring mee, maar als ze dreigt suicidaal te worden, denk ik dat je beste kans is om haar duidelijk te maken dat dit niets oplost en dat ze beter gewoon verder kan gaan met leven. Ik weet alleen niet of jij dan nog wel de persoon bent om haar dit te doen inzien. Professionele hulp wordt dan toch wel raadzaam

[ Bericht 8% gewijzigd door Tobz op 17-07-2007 18:01:29 ]

Ik heb 1,5 jaar verkering gehad met een borderliner. Ben op een gegeven moment ook gaan samenwonen. We zaten in zo'n 2 kamer unit, met eigen deur gedeelde keuken en de rest enzo. Ik zit daar nu nog steeds en zoek een kamer, maar dat wil niet zo opschieten.
Mijn geval had vooral last van alles of niets gedachten.
De ene keer was ik fantastische de allerliefste en knaptste van de hele wereld. Het andere moment zei ze de meest verschrikkelijke dingen. Elke (verkeerde) opmerking wordt onthouden en wordt tegen je gebruikt op zulke momenten. Ik maakte de fout door te blijven praten en in discussie te gaan. Je zult de discussie nooit winnen, het maakt niet uit wat je zegt. Ben je boos dan moet je lief zijn, ben je lief dan zegt ze.. Pff je moet wat strenger zijn anders speel ik de baas over jou.
Ze ziet een andere jongen lopen en ze duikte er bovenop.. Maar als je zegt.. de groeten hier kap ik mee. Dan komen de tranen, aleks ik hou zo van jou!! Sorry.. Jij bent degene die ervoor zorgt dat mijn leven stabiel is. Als je maar lang bij mij bent, dan wen ik er aan om bij iemand te zijn.
Als je uitgaat met je vrienden staat ze in de raamopening.. ga niet weg.. eh.. zou ik meegaan.. meegaan.
Nee je wilt een leuke avond met je vrienden.. maar ach het is zo zielig.. Ga maar mee.
Vervolgens is het een soort parasiet bij je vrienden, en gaat ze opeens via via met vrienden van jou vrienden uit.
En elke keer geloofde ik de praatjes.. was ze zo lief.. kreeg ik een knuffel.. was de seks goed.
Daarna schold ze mee weer uit. Het vervelendste vond ik nog dat ze totaal geen inlevingsgevoel hebben.
Als jij je rot voelt, of als je laat merken dat je het echt vervelend vond wat ze zei.. Dan gaat dat toaal lang haar heen. Dan zit je daar maar. Kortom, vat alles wat ze zegt nooit persoonlijk op.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Zelf ben ik zo stom geweest om het zolang vol te houden, dus ik ben gewoon een watje.
Niet alle borderliners zullen hetzelfde zijn.. maar ik begin er niet meer aan.

Dus mijn tip.. maak het uit voordat je zelf gek wordt!

(nou wil ik er toch nog even aan toevoegen dat het voor sommige mensen die borderline hebben heel vervelend is. Het is altijd onrustig in hun hoofd, ze pakken het zo vaak verkeerd aan. Maar soms krijg ik het idee dat het ook een excuus is. Maar goed dat zal wel niet.. het is niet voor niets in de DSM opgenomen)

Tja.. als jij haar niet zo gelukkig kan maken ( en vice versa ), ondanks haar borderline, dan zul je dat nooit lukken en kun je haar beter loslaten

Liefde is niet iemand zo lang mogelijk vasthouden, maar weten wanneer los te laten...

Wow... Als je het nog niet gedaan hebt, sterkte ermee... Ben je mooi klaar mee, zo'n situatie.

Dus als ik het zo begrijp, heeft normaal denkend Nederland nog een probleem erbij? Naast het ontwijken van oogcontact met baldadige Marokkaanse jongeren, in het gangpad lopen van Antiliaanse criminelen en zo "perongeluk" 9mm koppen, te lang vertoeven op de spiertrain-apparaat van Johnny de kampmeester zitten en het te laat inleveren van je belasting papieren, moet je nu ook voor je leven vrezen wanneer je de verkeerde vrouw kiest, nl. een borderliner, omdat je, wie weet, wel net zo kan eindigen als Bjorn Yue om urenlang a la Hostel 2 mishandeld te worden in een vochtige kelderruimte.

Als borderliners werkelijk zo staatsgevaarlijk zijn; hebben ze geen begrip of begeleiding nodig mar moeten ze gewoon opgeruimd of weggestopt worden. Dat gebeurt met bovenstaande criminelen ook (zou althans de bedoeling moeten zijn). Ze moeten niet als verschrikkende machtswellustelingen op forums afgeschetst worden onder het mom van "Je moet maar dat doen want anders ga je eraan, jeweets swa".

Laten we het zo stellen; Als het allemaal klopt wat jullie zeggen, dan is er toch niets mis door deze kwibussen de zelfmoord in te jagen. Opgeruimd staat netjes.

Aparte manier van lezen heb jij dan.... als je de onzinreacties er even tussenuit filtert is het enige wat overblijft de algemene opvatting dat, wanneer je een onhoudbare relatie met een borderliner hebt, je deze beter af kan kappen omdat je er anders zelf ook aan kapot gaat

quote:

Op woensdag 18 juli 2007 09:57 schreef sungaMsunitraM het volgende:
Aparte manier van lezen heb jij dan.... als je de onzinreacties er even tussenuit filtert is het enige wat overblijft de algemene opvatting dat, wanneer je een onhoudbare relatie met een borderliner hebt, je deze beter af kan kappen omdat je er anders zelf ook aan kapot gaat

goed gesproken

na het uitmaken 2 weekjes op vakantie , sloten vervangen ander telefoon nummer zorgen dat ze jou niet op je credit kaart kan pakken en aan de familie uitleggen dat ze die stoornis heeft en dat jij het uitgemaakt heb met haar, dan zit je redelijk save

Een sympttom er van is zwart-wit denken. Ik zou je dus adviseren zelf ook zwart wit te denken en handelen. Alles of niet. DUs in jou geval, maak het uit en definitief en houdt je daar ook aan. Ook bij zielige verhalen, wees duidelijk eerlijk en direct. Ik denk dat dat voor die ander uiteindelijk ook beter is. Ondanks borderline blijft het wel gewoon een mens natuurlijk he, dus probeer het ook zo menselijk mogelijk te doen wat ook het beste is voor die ander.

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 13:18 schreef SimonxD het volgende:
Ik heb al een tijdje een relatie met een meisje met een borderline stoornis. Ik zal jullie het hele verhaal van de relatie besparen, maar het wordt me allemaal teveel.

Hoe moet ik dat aanpakken zonder al teveel "gezeik"?

Je geeft het antwoord zelf al. Het wordt je allemaal te veel en je wilt geen gezeik. Hoe kan dat anders dan haar overduidelijk te maken dat het uit is, het nooit meer goedkomt en jij het hoofdstuk permanent afsluit?

quote:

Op vrijdag 13 juli 2007 13:18 schreef SimonxD het volgende:
die natuurlijk uit die verlatingsangst voorkomen.

No way, dit komt voort uit narcisme, emotionele chantage , ze zuigt je leeg, laat je kruipen, je op je tenen lopen en maakt je langzaam geestelijk hardstikke gek, je weet nooit of je het goed doet en bent volkomen afhankelijk van haar grillen.

Kappen, defintief, dat is de enige juiste oplossing.

Gewoon uitmaken. Haar problemen zijn niet jouw problemen. (en laat ze dat ook niet worden)

Borderliners staan toch niet open voor een discussie dus praten heeft geen zin.
Ik heb een borderliner in de familie en daar valt geen land mee te bezeilen. Die kan je maatschappelijk beter kwijt zijn of beter inruilen voor 6 Marrokaanse hangjongeren.

Mocht je van het OV afhankelijk zijn voor je werk of school maak het uit op een vrijdag avond anders bestaat de kans dat de trein 2 uur vertraging heeft.