OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Leonieke, nog gefeliciteerd! En wat zag je er prachtig uit
[ Bericht 36% gewijzigd door Wennie op 17-07-2007 08:36:56 ]
En wat zag je er prachtig uit 
[ Bericht 36% gewijzigd door Wennie op 17-07-2007 08:36:56 ]
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Nog van harte Leonieke, heb even gespiekt in het trouwtopic, en wat een mooie bruid was je, ik vind je jurk erg mooi!
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Thx allemaal
Ik straal trouwens nog altijd zeggen de mensen die mij zien En al die complimenten over mijn jurk zo leuk
Ik straal trouwens nog altijd zeggen de mensen die mij zien En al die complimenten over mijn jurk zo leuk
En al die complimenten over mijn jurk 
zo leuk 
Nee, je hoort geen onweer, het zijn mijn eierstokken
Vandaag wezen zwemmen met Robin (en Vicky & Amber natuurlijk ) en daar was een vrouwtje met zo'n mooi krullerig meisje van ook bijna 2 en een mooie zwangere buik.. nou, ik wil ooohooook!
Vandaag wezen zwemmen met Robin (en Vicky & Amber natuurlijk ) en daar was een vrouwtje met zo'n mooi krullerig meisje van ook bijna 2 en een mooie zwangere buik.. nou, ik wil ooohooook!
) en daar was een vrouwtje met zo'n mooi krullerig meisje van ook bijna 2 en een mooie zwangere buik.. nou, ik wil ooohooook! 
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Gefeliciteerd Leonieke!
Help, wat moet ik met mijn man...
Tegen mij zegt hij altijd dat hij "ooit" wel een volgende wil. Zondag waren we bij vrienden, het gesprek ging over kinderen, een vriendin wilde wel over 2 jaar kinderen, waarbij ze opmerkte dat dat mooi tegelijk met onze tweede was. Mijn man zei dat dat nog wel eens goed zo kon zijn. Mijn mond viel open. En toen zei hij het nog een keer, over twee jaar zou mooi zijn, met de toevoeging dat hij eigenlijk wel drie kinderen wil. Mijn onderkaak lag toen zowat op de grond. Dit zijn dingen die hij niet met mij bespreekt.
Later thuis vroeg ik er nog eens na. Maar toen zei hij dat ik niet overal op terug moest komen en dat hij er verder niet over wilde praten. Zucht.
Ik vond het wel een positief punt dat hij over 2 jaar wel een tweede wil.
Gisteren is mijn buurvrouw bevallen, dus ik ga binnenkort naar en vers babietje kijken!
Help, wat moet ik met mijn man...
Tegen mij zegt hij altijd dat hij "ooit" wel een volgende wil. Zondag waren we bij vrienden, het gesprek ging over kinderen, een vriendin wilde wel over 2 jaar kinderen, waarbij ze opmerkte dat dat mooi tegelijk met onze tweede was. Mijn man zei dat dat nog wel eens goed zo kon zijn. Mijn mond viel open. En toen zei hij het nog een keer, over twee jaar zou mooi zijn, met de toevoeging dat hij eigenlijk wel drie kinderen wil. Mijn onderkaak lag toen zowat op de grond. Dit zijn dingen die hij niet met mij bespreekt.
Mijn mond viel open. En toen zei hij het nog een keer, over twee jaar zou mooi zijn, met de toevoeging dat hij eigenlijk wel drie kinderen wil. Later thuis vroeg ik er nog eens na. Maar toen zei hij dat ik niet overal op terug moest komen en dat hij er verder niet over wilde praten. Zucht.
Ik vond het wel een positief punt dat hij over 2 jaar wel een tweede wil.
Gisteren is mijn buurvrouw bevallen, dus ik ga binnenkort naar en vers babietje kijken!
Volgens mij is het mijn eigen schuld... Voor de komst van Ive heb ik mijn man zo goed als gek gezeurd en nu, omdat te voorkomen, wil hij het er maar weinig over hebben. Alleen in de trant van: "Er komt wel een keer een tweede, maar nu nog niet."
Hehe, nu ja, ik kan me ook niet indenken hoe het is als je het als enige zo graag (al) wil. Ik zou vast ook wel zeuren dan...
Dat "zeuren" gebeurt gewoon bij mij Soms kan ik me echt niet bedwingen en moet ik het er bijna over hebben... Soms valt dat in goeie aarde en soms krijg ik ook wel eens de reactie dat ik er best gewoon over ophou.
Maar het is soms gewoon zo moeilijk om het er niet over te hebben
Maar het is soms gewoon zo moeilijk om het er niet over te hebben
Dat is hier EXACT hetzelfde, ik val echt meerdere keren per week in ''zeuren over kinderen'' gedragquote:Op dinsdag 17 juli 2007 19:19 schreef leonieke het volgende:
Dat "zeuren" gebeurt gewoon bij mij Soms kan ik me echt niet bedwingen en moet ik het er bijna over hebben... Soms valt dat in goeie aarde en soms krijg ik ook wel eens de reactie dat ik er best gewoon over ophou.
Maar het is soms gewoon zo moeilijk om het er niet over te hebben
Meestal kunnen we er wel over praten, maar soms vraagt mn man wel wat chagerijnig of ik ook nog ergens anders over praten kan..
euh..nou eigenlijk amper
In ieder geval al te horen gekregen dat hij er dit jaar echt no way voor wil gaan.
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Dat is niet leuk om te horen MevrouwKoRn (ik heb het ook al gehoord, maar dat had ik toen ook wel verwacht, en het kwam al hard aan).
Ik moet nu wel toegeven dat ik er de laatste tijd iets minder over bezig ben (ik voel me een flinke vrouw ). De moeilijkste momenten zijn de ogenblikken dat ik bij mijn metekind ben of er net ben bij geweest. Ik wil dat namelijk ook zo hard... Maar ik besef wel dat het nu echt nog niet kan. Voor de rest gaat het wel goed (maar dat kan zo vlug omslaan). Soms fantaseer ik ook over de tijd die we onder ons tweetjes gaan zijn als ons huis af is en dan lijkt me dat ook zo heerlijk. Maar ik denk dat ik er wel genoeg ga van genoten hebben als het slechts 9 maand duurt
(ik heb het ook al gehoord, maar dat had ik toen ook wel verwacht, en het kwam al hard aan). Ik moet nu wel toegeven dat ik er de laatste tijd iets minder over bezig ben (ik voel me een flinke vrouw ). De moeilijkste momenten zijn de ogenblikken dat ik bij mijn metekind ben of er net ben bij geweest. Ik wil dat namelijk ook zo hard... Maar ik besef wel dat het nu echt nog niet kan. Voor de rest gaat het wel goed (maar dat kan zo vlug omslaan). Soms fantaseer ik ook over de tijd die we onder ons tweetjes gaan zijn als ons huis af is en dan lijkt me dat ook zo heerlijk. Maar ik denk dat ik er wel genoeg ga van genoten hebben als het slechts 9 maand duurt
Oh, ik herken het zo ontzettend meiden.
Het is bijna dwangmatig op het laatst. Hoe meer je het er niet over wil hebben, hoe meer het toch ter spraken komt.
Bah, het is ook echt gewoon niet leuk als het zo scheef loopt.
Het is bijna dwangmatig op het laatst. Hoe meer je het er niet over wil hebben, hoe meer het toch ter spraken komt.
Bah, het is ook echt gewoon niet leuk als het zo scheef loopt.
***
Maar ook andere mensen doen het ter sprake brengen (hoe hard kan ik op zoek gaan naar excuses, he? ).
Nee, serieus. Dan is er iemand die zegt dat hij vader/zij moeder wordt en dan begint het bij mij direct weer harder te kriebelen. Op andere momenten zeggen mensen dat we als volgende stap nu maar voor kinderen moeten zorgen want dat ze naar een doopfeest willen komen. Of krijg je de uitspraak: ja jij bent al 26 en phille bijna 27, het wordt wel tijd he
Dan moet ik me zo hard bedwingen om er niet over te beginnen (en soms lukt dat gewoon niet )
Nee, serieus. Dan is er iemand die zegt dat hij vader/zij moeder wordt en dan begint het bij mij direct weer harder te kriebelen. Op andere momenten zeggen mensen dat we als volgende stap nu maar voor kinderen moeten zorgen want dat ze naar een doopfeest willen komen. Of krijg je de uitspraak: ja jij bent al 26 en phille bijna 27, het wordt wel tijd he
Dan moet ik me zo hard bedwingen om er niet over te beginnen (en soms lukt dat gewoon niet )
Daar lijkt het wel op ja, dan neem ik mezelf echt voor om het er echt een tijd niet meer over te hebben, maar dat werkt dan averechts en moet ik het bijna dagelijks even vragen of hij echt zeker weet het nog niet te willen en hij me exact moet uitleggen waarom dan nog steeds niet.quote:Op dinsdag 17 juli 2007 19:54 schreef Brighteyes het volgende:
Het is bijna dwangmatig op het laatst. Hoe meer je het er niet over wil hebben, hoe meer het toch ter spraken komt.
Echt hoor, ik had eigenlijk nooit gedacht en verwacht dat je hierin ZO kan verschillen van gedachten met je partner, als ik dit een paar jaar geleden van iemand anders wist zou ik zeker weten hebben geroepen dat diegene dan toch mooi een andere partner moest gaan zoeken die ook net zo graag wel aan kinderen zou willen beginnen, en niet triest op hem moest gaan zitten wachten...
Gependeld
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
3 kinderen/1 kind, meisje/3 kinderen totaal, meisje, meisje, jongen/
april 2009 en het word een jongen
Weet je nog dat ik gisteren zei dat het rammelen wel wat minder ging? Of ik er toch minder mee bezig was?
Vannacht was ik 14 weken zwanger en aan het tennissen met een paar collega's van het werk. Daarvoor had ik met mijn toch al zichtbaar buikje waarschijnlijk 80 trappen gedaan om het prachtige herenhuis van een collega te bezichtigen.
Vannacht was ik 14 weken zwanger en aan het tennissen met een paar collega's van het werk. Daarvoor had ik met mijn toch al zichtbaar buikje waarschijnlijk 80 trappen gedaan om het prachtige herenhuis van een collega te bezichtigen.
Voordat ik zwanger was van Sarah kon ik er goed met mijn vriend over praten. Hij begon er zelf over dat ik maar moest stoppen met de pil. Maand later was ik zwanger..
Nu lijkt het me geweldig om er zo'n 2 jaar tussen te hebben, maar hij vindt het toch nog wat te vroeg..
En hoewel ik soms ook denk, ja, misschien is dat ook wel zo.. komt vanzelf ik ben nog jong, toch rammel ik er niet minder om! pffff... soms is het zo erg, dat ik gelijk weer aan mijn vriend wil vragen, wanneer ben je er wel klaar voor dan? maar dat moet ik maar niet doen..
Nu lijkt het me geweldig om er zo'n 2 jaar tussen te hebben, maar hij vindt het toch nog wat te vroeg..
En hoewel ik soms ook denk, ja, misschien is dat ook wel zo.. komt vanzelf ik ben nog jong, toch rammel ik er niet minder om! pffff... soms is het zo erg, dat ik gelijk weer aan mijn vriend wil vragen, wanneer ben je er wel klaar voor dan? maar dat moet ik maar niet doen..
Nouja, wel goed dat je partner aangeeft het gezeur zat te zijn. Beter dan dat hij onder het gezeur toegeeft en zich een week later bedenkt.. Het lijkt er toch op dat juist niet zeuren (een subtiele hint zo af en toe mag natuurlijk wel ), beter helpt
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Kunnen mensen nu eigenljk niet gewoon begrijpen dat ik geen zin heb om "al een beetje te oefenen"? Ik word zo lastig van al dat opgeklopt gedoe hier rond dat kind. Alsof de wereld stopt met draaien als dat kind hier is
Ik word zo lastig van al dat opgeklopt gedoe hier rond dat kind. Alsof de wereld stopt met draaien als dat kind hier is 
Het probleem is denk ik dat na een tijdje geen enkele hint nog subtiel genoeg is voor de partners die er nog niet direct zin in hebben...quote:Op woensdag 18 juli 2007 11:55 schreef Wennie het volgende:
Nouja, wel goed dat je partner aangeeft het gezeur zat te zijn. Beter dan dat hij onder het gezeur toegeeft en zich een week later bedenkt.. Het lijkt er toch op dat juist niet zeuren (een subtiele hint zo af en toe mag natuurlijk wel ), beter helpt
Met die laatste opmerking sla je volgens mij de spijker op de kop leonieke
En inderdaad: soms lijkt dat hele babygebeuren een obsessie te worden...
En inderdaad: soms lijkt dat hele babygebeuren een obsessie te worden...
Het is soms toch ook wat met die klapperende eierstokken
Leonieke, dat slaat toch ook nergens op, oefenen Of je kan zwanger raken of niet, er is geen middenweg. Net alsof je voor dat je voor het echie gaat geen seks hebt
Besef me nu ineens dat oefenen natuurlijk ook betrekking kan hebben op met een kindje oefenen
Is ook heel wat anders, wat je groeit met je eigen kindje mee en die gaat niet meer weg
Het subtiele is er ook snel af door al die hormonen die roepen: IK WIL NUUUUUUUU!!!
Leonieke, dat slaat toch ook nergens op, oefenen Of je kan zwanger raken of niet, er is geen middenweg. Net alsof je voor dat je voor het echie gaat geen seks hebt
Of je kan zwanger raken of niet, er is geen middenweg. Net alsof je voor dat je voor het echie gaat geen seks hebt 
Besef me nu ineens dat oefenen natuurlijk ook betrekking kan hebben op met een kindje oefenen
Is ook heel wat anders, wat je groeit met je eigen kindje mee en die gaat niet meer weg
Het subtiele is er ook snel af door al die hormonen die roepen: IK WIL NUUUUUUUU!!!
Verliefd, verloofd.. een prachtige knul, getrouwd en nog een mooi ventje erbij! *O*
Mijn afvalstrijd!
Mijn afvalstrijd!
Wennie, van mijn schoonzus kan je alles verwachten hoor (zo zei ze onlangs eens tegen iemand dat ze toch wat beter hun best moeten doen want dat zij wel direct zwanger was, zonder de achtergrond van die mensen te kennen... En dan zou je verwachten dat ze even aan onze situatie denkt vooraleer ze zo'n uitspraak doet en beseft dat het niet bij iedereen van een leien dakje loopt )
Maar gisteren ging het over oefenen met haar kind. Nee, dank u Na haar gedrag op ons huwelijksfeest kan ze voor het ogenblik totaal niets meer goed doen voor mij (haar ouders, die onze taal niet spreken, hadden we uitgenodigd en zaten aan de eretafel waardoor er geen plaats meer was aan de eretafel voor de grootouders van mijn man. Er was een oppas geregeld voor hun kind, maar na het voorgerecht (er kwam nog soep, hoofdgerecht en dessert) zijn ze met z'n 4'en vertrokken om hun kind naar huis te doen, hebben ze de soep gemist en bijna het hoofdgerecht om met z'n 2'en terug te komen. De oppas hadden ze ondertussen afgezegd. 2 menu's die we dus moeten betalen voor niets. Was geen zo'n leuk zicht om voor meer dan een uur maar een halve eretafel te hebben. Komt daar dan nog eens bij dat ze zonder haar kind heel de tijd met een lang gezicht aan tafel heeft gezeten...)
Ah, ik ga zo blij zijn als we eenmaal verhuisd gaan zijn. Al dat opgeklopt gedoe rond dat kleinkind hier Ik zou me eens zo moeten gedragen... Ik krijg er af en toe gewoon koude rillingen van (ja, zelfs met dit weer ). Dan ga ik 1000 x liever naar mijn zus die ook nog over iets anders dan haar kind kan praten
Maar gisteren ging het over oefenen met haar kind. Nee, dank u Na haar gedrag op ons huwelijksfeest kan ze voor het ogenblik totaal niets meer goed doen voor mij (haar ouders, die onze taal niet spreken, hadden we uitgenodigd en zaten aan de eretafel waardoor er geen plaats meer was aan de eretafel voor de grootouders van mijn man. Er was een oppas geregeld voor hun kind, maar na het voorgerecht (er kwam nog soep, hoofdgerecht en dessert) zijn ze met z'n 4'en vertrokken om hun kind naar huis te doen, hebben ze de soep gemist en bijna het hoofdgerecht om met z'n 2'en terug te komen. De oppas hadden ze ondertussen afgezegd. 2 menu's die we dus moeten betalen voor niets. Was geen zo'n leuk zicht om voor meer dan een uur maar een halve eretafel te hebben. Komt daar dan nog eens bij dat ze zonder haar kind heel de tijd met een lang gezicht aan tafel heeft gezeten...)
Ah, ik ga zo blij zijn als we eenmaal verhuisd gaan zijn. Al dat opgeklopt gedoe rond dat kleinkind hier Ik zou me eens zo moeten gedragen... Ik krijg er af en toe gewoon koude rillingen van (ja, zelfs met dit weer ). Dan ga ik 1000 x liever naar mijn zus die ook nog over iets anders dan haar kind kan praten
leonieke