Slank de lente in! #59

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 10:58 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Daar was je een van de laagsten in het lijstje qua BMI, hier weer een van de hoogsten. Dat is misschien wel een nieuwe motivatie-boost.

heel lief, dat je 'een van de hoogsten' zegt, maar ik sta lonely at the top .

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:00 schreef Viking84 het volgende:

[..]

heel lief, dat je 'een van de hoogsten' zegt, maar ik sta lonely at the top .

maar 0.1 bmi punt boven mij en guppyfriend

Er staat zelfs nog iemand bij met een BMI van 29,4. Foutje?
Anyway, het is een kwestie van tijd voor je ons inhaalt, Viking84.

ik ben wel het meeste afgevallen in dit lijstje maarja niet echt moeilijk omdat ik echt veel overgewicht had

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:01 schreef Miss_S het volgende:

[..]

maar 0.1 bmi punt boven mij en guppyfriend

Bovendien scheelt het per dag, ik zag gister nog iemand staan met een bmi van 38. Die zal nu wel naar de dieetclub zijn verhuisd.

Over de dieetclub gesproken: ik heb daar een beetje meegelezen de laatste tijd en het valt me zo op dat mensen daar zo weinig "succes" hebben met hun dieet. Sommigen zitten al bijna 5 jaar bij de club en wegen 10 kilo meer dan toen ze begonnen, (niet iedereen natuurlijk) Lijkt me ontzettend frusterend. Maar ik lees daar ook veel vaker dat mensen heerlijk hebben gegeten en dan noemen ze op wat precies en dan is het echt niet mager of gezond te noemen. Ik vraag me af waarom dat is.

Het is daar veel te gezellig. Als ze te slank zouden worden, moesten ze hierheen.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:06 schreef conleche het volgende:

[..]

Bovendien scheelt het per dag, ik zag gister nog iemand staan met een bmi van 38. Die zal nu wel naar de dieetclub zijn verhuisd.

Over de dieetclub gesproken: ik heb daar een beetje meegelezen de laatste tijd en het valt me zo op dat mensen daar zo weinig "succes" hebben met hun dieet. Sommigen zitten al bijna 5 jaar bij de club en wegen 10 kilo meer dan toen ze begonnen, (niet iedereen natuurlijk) Lijkt me ontzettend frusterend. Maar ik lees daar ook veel vaker dat mensen heerlijk hebben gegeten en dan noemen ze op wat precies en dan is het echt niet mager of gezond te noemen. Ik vraag me af waarom dat is.

zo gaat het eerlijk gezegt altijd daar
ik heb er inderdaad 5 jaar gezeten en er zijn er maar weinig succesvol, een paar wel met een operatie maar bij de rest is er toch wel veel jojo effect jammer genoeg

Het is toch maar een arbitraire grens, uiteindelijk. Toen ik begon met lijnen had ik officieel ook overgewicht, terwijl ik helemaal niet zo dik was (maat 40/42). Ik had zelfs in de Dieetclub moeten beginnen. Alleen kwam ik daar pas later achter, omdat ik dacht dat ik een paar cm langer was dan ik ben.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:08 schreef Miss_S het volgende:

[..]

zo gaat het eerlijk gezegt altijd daar
ik heb er inderdaad 5 jaar gezeten en er zijn er maar weinig succesvol, een paar wel met een operatie maar bij de rest is er toch wel veel jojo effect jammer genoeg

In de hele maatschappij schijnen de meeste lijners niet succesvol te zijn en alleen maar zwaarder te eindigen dan ze beginnen. Het is ook niet niks, het vooruitzicht dat je tientallen kilo's af moet vallen. Ik zou het ook heel moeilijk vinden om dan tot het einde de moed erin te houden. Blijkbaar lukt dat dus ook niet veel mensen.
Des te meer reden om het niet zo ver te laten komen.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:11 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

In de hele maatschappij schijnen de meeste lijners niet succesvol te zijn en alleen maar zwaarder te eindigen dan ze beginnen. Het is ook niet niks, het vooruitzicht dat je tientallen kilo's af moet vallen. Ik zou het ook heel moeilijk vinden om dan tot het einde de moed erin te houden. Blijkbaar lukt dat dus ook niet veel mensen.
Des te meer reden om het niet zo ver te laten komen.

Ja dat lijkt me een heel aannemelijke reden, dat het gewoon erg moeilijk is om het zo lang vol te houden.
Maar ja, bij ons gaat het ook niet echt snel omdat het de "laatste" kilo's zijn en die willen er nu eenmaal ook niet graag af.

@Melanie_the_miss: Het ligt voor de hand dat zoet broodbeleg niet helpt met afvallen. Vruchtenhagel en muisjes zijn lege calorieen.
Kaas is vet maar kan er vaak nog mee door, afhankelijk van de soort kaas en vooral de hoeveelheid.
Vier boterhammen ineens lijkt me ook wel erg veel. Voor afvallen wordt vaak geadviseerd vaker kleinere maaltijden te nemen. Leer je ook gelijk jezelf niet zo vol te proppen en met en vol gevoel genoegen te nemen ipv een volgestampt gevoel.

Dus als ik jou was zou ik die vier boterhammen over meer tijd uitspreiden en een verstandiger beleg kiezen. (Kipfilet, vis, cottage cheese, ei, oid)

Eigenlijk zou ik persoonlijk zelfs niet zo veel brood eten omdat dat een ongelovelijke berg koolhydraten zijn en koolhydraten heel makkelijk in vet omgezet worden terwijl proteines de spieren voeden en een langer vol gevoel geven.
Ik ben groot fan van als lunch vis/garnalen met wat groentes.
Maar dat ben ik he..
En de chocolade heb ik (meestal) ook goed opgelost: ik doe wat cacao door mijn wheyshake. Dat helpt heel goed tegen de behoefte aan chocola, bevat geen suiker en levert toch de gezonde dagdosis chocola op.

Wat is een wheyshake?

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:14 schreef conleche het volgende:

[..]

Ja dat lijkt me een heel aannemelijke reden, dat het gewoon erg moeilijk is om het zo lang vol te houden.
Maar ja, bij ons gaat het ook niet echt snel omdat het de "laatste" kilo's zijn en die willen er nu eenmaal ook niet graag af.

Bij ons gaat het niet snel, maar een paar kilo is wel te overzien. Als je 5 kilo kwijt wilt, is een kilo al een hele stap. Als er 30 vanaf moeten, lijkt het me moeilijker om al met 1 kilo blij te zijn en niet alleen maar te denken "pff, nog 29 te gaan".
Het is heel begrijpelijk. Maar dan nog, even stoppen met lijnen is iets anders dan alles er weer aan eten plus nog wat extra kilo's. Ach ja, je weet natuurlijk pas hoe het is als je het zelf meemaakt.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:18 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Bij ons gaat het niet snel, maar een paar kilo is wel te overzien. Als je 5 kilo kwijt wilt, is een kilo al een hele stap. Als er 30 vanaf moeten, lijkt het me moeilijker om al met 1 kilo blij te zijn en niet alleen maar te denken "pff, nog 29 te gaan".
Het is heel begrijpelijk. Maar dan nog, even stoppen met lijnen is iets anders dan alles er weer aan eten plus nog wat extra kilo's. Ach ja, je weet natuurlijk pas hoe het is als je het zelf meemaakt.

ja een toch ligt het ook aan die knop in je hoofd

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:01 schreef Miss_S het volgende:

[..]

maar 0.1 bmi punt boven mij en guppyfriend

verkeerd gekeken . Op de 1 of andere manier denk ik nog steeds dat mijn BMI 29 is (zo hoog was 'ie toen ik begon. Ik begon eigenlijk op 86,5 kg en niet op 80).

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:20 schreef Miss_S het volgende:

[..]

ja een toch ligt het ook aan die knop in je hoofd

Uiteindelijk wel ja, maar bij sommige mensen lijkt er wel een veertje in die knop te zitten dat hem terugduwt naar de "wat maakt het allemaal uit"-stand.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:24 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Uiteindelijk wel ja, maar bij sommige mensen lijkt er wel een veertje in die knop te zitten dat hem terugduwt naar de "wat maakt het allemaal uit"-stand.

ja maar toch geloof ik dat dat ook met discipline te maken heeft

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:24 schreef Alcarin het volgende:

Ik heb zojuist 2 heerlijke biologische volkorenboterhammen met daarop biologische roomboter en biologische kipfilet opgevroten
En ik zit nu al op te zien tegen de tocht naar het zwembad (waar ik al jaren niet ben geweest, het is verbouwd, dus het is nog 'onbekend terrein' ook...)

Denk aan dat voldane gevoel dat je hebt als je straks weer thuis bent...
Waar haal jij trouwens biologisch brood? In een speciale winkel, of gewoon in de supermarkt?

inhalen kan niet moeilijk zijn Renske, ik sta al een tijd stil op 75.5

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:26 schreef Guppyfriend het volgende:
inhalen kan niet moeilijk zijn Renske, ik sta al een tijd stil op 75.5

en ik ook

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:25 schreef Miss_S het volgende:

[..]

ja maar toch geloof ik dat dat ook met discipline te maken heeft

Inderdaad, maar je kunt niet altijd op commando genoeg discipline opbrengen.
Bij psychologie heb ik geleerd dat discipline/zelfbeheersing werkt als een soort spier, of een vaatje dat leegloopt. Als je het een tijdje hebt gebruikt, moet het eerst weer aansterken voordat je het opnieuw kunt gebruiken. Dat is ook de reden dat op momenten dat je veel discipline moet opbrengen voor één ding (bijv. stoppen met roken), het moeilijker is om nog discipline op te brengen voor iets anders (waardoor mensen dan bijv. meer gaan snoepen).
De spier kan wel getraind worden (of het vaatje groter) zodat je meer discipline hebt, maar sommige mensen hebben nou eenmaal van nature minder discipline dan anderen. Dat kun je ze niet altijd kwalijk nemen. Misschien zouden ze er wel iets aan kunnen doen.

Waar ik heel benieuwd naar ben is waarom de één aan de rem trekt als hij of zij 60 weegt en de ander er pas wat aan gaat doen als de 100 kilo-grens gepasseerd is. Mijn trigger was bv. dat ik mezelf terug zag op een foto en mezelf gewoon niet herkende! Dus als ik in de spiegel keek vond ik het nogal meevallen. Ik denk eerlijk gezegd dat je dan onbewust je buik inhoudt en op je voordeligst gaat staan, ik weet het niet, maar je hebt dan iig een volledig fout zelfbeeld. (een beetje zoals mensen met anorexia nog steeds een heel dik persoon in de spiegel zien) Heel interessant fenomeen.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:27 schreef Alcarin het volgende:

[..]

Ja, dat is wel een hele goede. Het zou wel een overwinning zijn, als ik de eerste keer ga dan ga ik daarna vast wel vaker...

'Vroeger' haalde ik dat brood in een vage zweefwinkel, maar ik heb sinds kort ontdekt dat AH ook biologisch brood heeft
De enige bio-dingen die ik nog niet heb kunnen vinden en wel zou willen zijn biologische mandarijnen.

AH wil zich echt profileren als bewuste supermarkt, dus ze hebben opeens heel veel biologische dingen. Niet geheel uit nobele motieven waarschijnlijk, maar mij hoor je niet klagen.

Vorig jaar startte ik bij de dieetclub. Ik werd zo moedeloos van al die mensen die (dacht ik) heel goed en gezond bezig waren en gewoon maar niet afvielen. Inmiddels heb ik in de gaten dat dat 'gezond leven' daar wel wat mee valt en dat je het echt grotendeels zelf in de hand hebt om af te vallen. Ik vind het voornamelijk een zware psychische strijd, want je wordt voortdurend blootgesteld aan allerlei verleidingen. Eten maakt zo'n belangrijk onderdeel uit van ons bestaan dat je er niet omheen kunt. En je moet maar kunnen weigeren als je moeder je een stuk taart aanbiedt die ze speciaal voor jou gebakken heeft. Ik heb het wat dat betreft nog gemakkelijk, maar er zijn natuurlijk mensen met hardnekkige vriendjes / moeders die constant zitten te snaaien en daardoor zelf ook minder goed bestand zijn tegen een snaaiaanval.

Mijn moeder weegt trouwens 79 kilo met kleren aan. Nog even en ik ben haar voorbij en dat vindt ze maar niks, want ze vindt dat ik niet slanker ben dan zij, haha .

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:29 schreef conleche het volgende:
Waar ik heel benieuwd naar ben is waarom de één aan de rem trekt als hij of zij 60 weegt en de ander er pas wat aan gaat doen als de 100 kilo-grens gepasseerd is. Mijn trigger was bv. dat ik mezelf terug zag op een foto en mezelf gewoon niet herkende! Dus als ik in de spiegel keek vond ik het nogal meevallen. Ik denk eerlijk gezegd dat je dan onbewust je buik inhoud en op je voordeligst gaat staan, ik weet het niet, maar je hebt dan iig een volledig fout zelfbeeld. (een beetje zoals mensen met anorexia nog steeds een heel dik persoon in de spiegel zien) Heel interessant fenomeen.

tja ik woog bijna 100 kilo voordat ik het in de gaten had (ik was 14)
en ik had inderdaad waarschijnlijk een fout zelfbeeld

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:31 schreef Miss_S het volgende:

[..]

tja ik woog bijna 100 kilo voordat ik het in de gaten had (ik was 14)
en ik had inderdaad waarschijnlijk een fout zelfbeeld

Voor een kind is dat ook anders, dan sta je er niet echt bij stil hoe je eruitziet.
Als je als volwassen mens 100 kilo weegt en dan nog niet denkt "hm, misschien ben ik iets te zwaar" ben je toch niet echt handig bezig. Soms zie ik van die mensen op straat lopen die een beetje waggelen omdat ze te dik zijn om recht te lopen, dan denk ik "wat moet er nog meer gebeuren voordat jij doorkrijgt dat er iets aan de hand is?"

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:34 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Voor een kind is dat ook anders, dan sta je er niet echt bij stil hoe je eruitziet.
Als je als volwassen mens 100 kilo weegt en dan nog niet denkt "hm, misschien ben ik iets te zwaar" ben je toch niet echt handig bezig. Soms zie ik van die mensen op straat lopen die een beetje waggelen omdat ze te dik zijn om recht te lopen, dan denk ik "wat moet er nog meer gebeuren voordat jij doorkrijgt dat er iets aan de hand is?"

ja dat begrijp ik ook niet

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:31 schreef Alcarin het volgende:

[..]

Als je jezelf terugziet op videobeelden weet je het pas echt zeker... Dat zijn echt 'natuurlijke' houdingen, dus dan zie je pas echt hoe dik of dun je bent. Best confronterend

Hihi, ja idd! Zo zag ik ook dat ik maar raar loop, met van die zwaaiende armen en bij elke stap veerde ik een beetje op, echt heel stom. Ik probeer er nu soms aan te denken, maar natuurlijk vergeet ik dat! Dus als je iemand voorbij ziet lopen in een soort zwembadpas, dan ben ik het waarschijnlijk!

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:32 schreef Alcarin het volgende:

[..]

Precies, ik vind het allang prima. AH is makkelijker te bereiken dan de vage zweefwinkels
En deze week 15% korting op de AH biologische artikelen
Spaghetti en rijst inslaan

Ik probeer al een paar dagen om mijn vriendje mee te krijgen naar AH XL, die heeft veel meer biologische dingen dan de AH waar ik normaal naartoe ga. Hij heeft een auto, dus dan kunnen we mooi een voorraadje inslaan. Alleen wil hij niet mee.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:29 schreef conleche het volgende:
Waar ik heel benieuwd naar ben is waarom de één aan de rem trekt als hij of zij 60 weegt en de ander er pas wat aan gaat doen als de 100 kilo-grens gepasseerd is. Mijn trigger was bv. dat ik mezelf terug zag op een foto en mezelf gewoon niet herkende! Dus als ik in de spiegel keek vond ik het nogal meevallen. Ik denk eerlijk gezegd dat je dan onbewust je buik inhoudt en op je voordeligst gaat staan, ik weet het niet, maar je hebt dan iig een volledig fout zelfbeeld. (een beetje zoals mensen met anorexia nog steeds een heel dik persoon in de spiegel zien) Heel interessant fenomeen.

mijn trigger was inderdaad een foto waarop mn buik zooo duidelijk was!

Oeps, nadeel van een scherm wat lang openlaten: het grote risico spuit 11 te zijn.
(hangt zichzelf het bordje met het nummer "11" om)

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:40 schreef Spacehamster het volgende:
Oeps, nadeel van een scherm wat lang openlaten: het grote risico spuit 11 te zijn.
(hangt zichzelf het bordje met het nummer "11" om)

Heb ik ook heel vaak (type ook heel langzaam)

Het dichtstbijzijnde filiaal is ongeveer een kwartier fietsen, en die hebben weinig biologische dingen. Die XL is zo'n 40 minuten fietsen (30 als je echt doorfietst) maar ik moet ook wat nieuwe frisdrank hebben dus dat lijkt me ook geen succes.
Ach ja, ik kan ook zelf de auto pakken maar ik vind het zo'n gedoe als je veel in één keer koopt, dan is een extra paar handen toch wel handig. En ik wil graag voor de hele week boodschappen doen omdat je dan minder ongezonde dingen koopt en omdat die winkel niet bepaald naast de deur zit.

ik ga zometeen mijn eerste boterhammen van deze week eten

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:29 schreef conleche het volgende:
Waar ik heel benieuwd naar ben is waarom de één aan de rem trekt als hij of zij 60 weegt en de ander er pas wat aan gaat doen als de 100 kilo-grens gepasseerd is. Mijn trigger was bv. dat ik mezelf terug zag op een foto en mezelf gewoon niet herkende! Dus als ik in de spiegel keek vond ik het nogal meevallen. Ik denk eerlijk gezegd dat je dan onbewust je buik inhoudt en op je voordeligst gaat staan, ik weet het niet, maar je hebt dan iig een volledig fout zelfbeeld. (een beetje zoals mensen met anorexia nog steeds een heel dik persoon in de spiegel zien) Heel interessant fenomeen.

Ik vind mezelf al jarenlang te dik. Als ik een foto van toen ik 8 was naast een foto van toen ik 9 was leg, is duidelijk te zien dat ik ben aangekomen. Waarom weet ik niet. Ik heb waarschijnlijk nooit een te hoog BMI gehad (tot mijn 20e ongeveer), maar ik vond mezelf altijd wel te dik en op de middelbare school werd ik wel eens hangbuikzwijntje genoemd . Ik heb echter nooit echt slecht gegeten toen ik nog thuis woonde. Elke dag boterhammetjes mee naar school, warme maaltijd 's avonds, alleen in het weekend chips, zelden snoep, nooit frisdrank... wel lustte ik vaak niet wat mijn moeder klaarmaakte voor het avondeten en dan kreeg ik een broodje hamburger of een frikandel met mayo. Of ik 's avonds nog crackers met hagelslag. Zo zal ik onbewust wel aangekomen zijn in de loop der jaren. Moet wel zeggen dat ik al vrij vroeg ongesteld werd en borsten begon te krijgen. Als ik het me goed herinner was dat rond m'n 9e / 10e (vandaar ook dat ik mezelf daar dik vind; ik begon immers vrouwelijke vormen te krijgen). M'n moeder heeft me eigenlijk nooit dik gevonden (zelfs niet toen ik 80 woog), dus aan haar oordeel hecht ik niet meer zoveel. Op m'n 17e ging ik op mezelf wonen en dat ging eerst best goed. Woonde samen met een meisje die elke avond een goede maaltijd op tafel wilde hebben (al ontbrak de groente wel regelmatig), we aten wel eens een zak chips leeg tijdens een filmpje, maar dat was het. Toen ging ik weer een jaar thuis wonen en toen leerde ik een jongen kennen waar ik regelmatig bij ging logeren. Was altijd zo gezellig en ik had altijd een vakantiegevoel. Dus we aten 's avonds een zak chips leeg, cola, 's nachts soms nog pizza... en zo kwamen de kilo's er langzaam bij. Later werd hij mijn huisgenoot en dan aten we de hele dag niks en dan ijs en chips als avondeten . Zó debiel. Nou dat ging een tijdje zo door tot ik het echt spuugzat was. Ik weet niet waarom ik het deed. Ik voelde me ongelukkig, dacht dat ik nooit het geluk zou vinden en dat ik altijd dik zou blijven, dus wat maakte het allemaal ook uit. Maar vorig jaar was ik het zat. Toen ben ik naar een diëtist gegaan en ik woog dus 88 kilo (waar ik 86,5 van maak, omdat ik me toen 's middags woog met kleren aan). Maar heel gemotiveerd was ik sowieso nog niet, want de week voor ik naar de diëtist moest, at ik heel bewust en voor de rest deed ik maar wat ik wilde. De ouders van m'n huisgenoot namen ons vaak mee uit eten en ze aten zelf vaak patat, dus dat hielp ook niet echt. Dat is nu ook anders, dus dat scheelt .
Ik ben toen ik ongeveer 75 woog trouwens wel gaan fitnessen, maar dat lag me niet zo. Ik deed maar wat. En ik paste m'n eetpatroon ook niet aan. Was allang blij dat ik überhaupt een maaltijd op tafel kreeg.
Maar goed, rond mijn verjaardag besefte ik dat ik me altijd had bedacht dat ik op m'n 25e gewoon een goed figuur wilde hebben en weer aantrekkelijk wilde zijn voor mezelf en voor anderen. Maar ja, ik werd 23 en m'n 25e kwam steeds dichterbij. Slank word je niet vanzelf, besefte ik toen.
En toen ben ik gewoon ineens van de één op de andere dag een stuk gezonder gaan leven. En het resultaat sinds eind januari is dus 5 kilo eraf . Zo, dat was mijn verhaal zo'n beetje .

Wat een verhaal, Viking84.
Volgens mij is dat ook de beste manier, bedenken dat je er iets aan wilt doen en meteen beginnen. Als je dingen eenmaal gaat uitstellen, wordt het niks meer.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:46 schreef Mini_rulez het volgende:
Wat een verhaal, Viking84.
Volgens mij is dat ook de beste manier, bedenken dat je er iets aan wilt doen en meteen beginnen. Als je dingen eenmaal gaat uitstellen, wordt het niks meer.

ik dacht altijd in termen van 'later'. 'Later' zal ik dit, 'later' zal ik dat totdat ik op een gegeven moment tot het inzicht kwam dat 'later' allang was begonnen (nml al vanaf m'n 18e). Wat mij ook erg heeft geholpen is het idee over mijn toekomst. Ik wil nog van alles doen (reizen, vrijwilligerswerk in buitenland etc) en daarbij zie ik gewoon geen dikke ik voor me. Ik wil niet meer het dikkerdje zijn, ik wil niet de dikkerd op een kameel in de saharah zijn, ik wil niet degene zijn die niet kan mee komen bij survivaltochten, omdat ze te dik is. Nu overdrijf ik wel wat, maar ik wil gewoon jong, fris en fruitig zijn en een dik lijf past daar niet bij .

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:38 schreef Guppyfriend het volgende:

[..]

mijn trigger was inderdaad een foto waarop mn buik zooo duidelijk was!

Bij mij ook! En het feit dat mijn moeder er nogal over zat te zemelen. Ik vond mezelf ook wel stevig, maar had het knopje nog niet gevonden om er wat aan te doen. Nu gelukkig wel!

Ik heb trouwens het idee dat de meeste mensen in Slank de Lente in gezonder leven dan de meeste mensen in de Dieetclub. _{Let wel, de meeste he?}

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:55 schreef Plukie86 het volgende:
Ik heb trouwens het idee dat de meeste mensen in Slank de Lente in gezonder leven dan de meeste mensen in de Dieetclub. _{Let wel, de meeste he?}

ja, dat idee heb ik beslist ook. Maar idd: dat gaat niet op voor iedereen, natuurlijk . Maar als je maar blijft aankomen, terwijl je wilt afvallen doe je toch iets fout. Ik heb daar echt een verkeerd beeld van 'afvallen' gekregen, zoals ik een paar posts eerder al aangaf.

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 11:58 schreef Viking84 het volgende:

Ik heb daar echt een verkeerd beeld van 'afvallen' gekregen, zoals ik een paar posts eerder al aangaf.

Wat bedoel je daarmee?

Mijn wake up call was toen ik bijna geen broeken meer had die me pasten, ik een nieuwe nodig had en ik wanhopig door de rekken met broeken ging en mijn oude maat paste niet meer en een maat groter niet en 2 maten groter niet en 3 maten groter niet en toen stond ik te kijken naar een broek van nog groter en die zag er zo groot uit....
Toen ging de knop echt ff om en het is inmiddels 4 kilo later....

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 12:00 schreef Mini_rulez het volgende:

[..]

Wat bedoel je daarmee?

nou ik zag dus hoe lang die mensen al bezig waren en dat ze maar zo weinig afvielen of weer aankwamen. Daar ben ik erg van geschrokken en ik dacht: sjee, zou het écht zo ontzettend moeilijk zijn? Daar werd ik alleen maar somberder van.

Nu begrijp ik dat die mensen die steeds maar weer aankomen of weinig afvallen dat voor een groot deel zelf in de hand hebben door 1) te weinig te bewegen, 2) te rigoureus te diëten zodat alles wat eraf was er weer aan komt en 3) zich door voedsel te laten verleiden ("ach 1 keer mag wel", "die taart is speciaal voor mij gemaakt, dus laat ik maar een stukje nemen", "ach het is vakantie, dus ik mag nu wel lekker uit de band springen" etc etc).

quote:

Op woensdag 21 maart 2007 12:05 schreef Spacehamster het volgende:
Mijn wake up call was toen ik bijna geen broeken meer had die me pasten, ik een nieuwe nodig had en ik wanhopig door de rekken met broeken ging en mijn oude maat paste niet meer en een maat groter niet en 2 maten groter niet en 3 maten groter niet en toen stond ik te kijken naar een broek van nog groter en die zag er zo groot uit....
Toen ging de knop echt ff om en het is inmiddels 4 kilo later....

nou, ik wilde een trainingsbroek kopen vorige week en alles was gewoon te gróót ipv te klein. Dat is ook niet leuk, hoor .

ik heb je nog niet gefeliciteerd Renske, dus bij deze nog even En tof dat je je verhaal hebt verteld!

Ik ben nu even aan het lunchen, dus om een uur of 14.00u hardlopen, scriptieopdracht voor vandaag = klaar