Het grote 'rammelaars' topic, deel 11

Ik werk hier sinds december 2006.. En ik ben in december 2005 gestopt met de pil..
In eerste instantie niet omdat we kinderen wilde maar om medische redenen..
Tijdens mijn sollicitatiegesprek vroegen zij hoe de thuissituatie was..
Ik heb aangegeven dat ik net getrouwd was en nog geen kinderen hadden..
Hoe zie je jouw over 5 jaar werd er gevraagd, ik heb toen aangegeven dat ik mijzelf wel met kinderen zag maar dat niet zo snel zag gebeuren..
Toen ik in november kreeg te horen dat ik PCO heb en dat het toch allemaal al wat moeilijker zou gaan hebben mijn lief en ik besloten om er maar meteen voor te gaan..
Ik heb het mijn werkgever nog niet verteld (en ik twijfel ook of ik het moet zeggen) maar ik heb gekozen voor een gezin en mochten zij mijn jaarcontract niet verlengen heb ik vette pech..
Eindelijk een baan waar ik het naar mn zin heb maar ik ga het er ook niet vanaf laten hangen..

Ik rammel zoooo hard!!!!

Maar ook voor mij zou een nieuwe baan me echt niet tegenhouden in het krijgen van kinderen, ik vind mn priveleven veel en veel belangrijker dan mn werk, zijn ze niet blij daarmee op mn werk en zouden ze een contract opzoeken; zoek ik gewoon wat anders waar ik wel welkom ben.

Maar ik heb momenteel een vaste baan, voor mij speelt het dus niet met jaarcomtracten e.d

* Vicky had niet in het fototopic moeten kijken....

*zucht*

Ik hoor het hier helemaal MevrouwKorn

ook hier rammelt het nog steeds..

Baal en rammel;
Heb ik eens een weekje vakantie, krijg ik de griep Gisteren op de kindjes van zwager & schoonzus gepast omdat daar zwaar de griep heerste. Ben bang dat ze me aangestoken hebben .

Maaaar... ik heb weer goeie hoop aan de andere kant; zijn moeder weet van mijn rammelen af en die heeft een stevig gesprek met gevoerd. Ik ben benieuwd

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 19:10 schreef LeNeHe het volgende:
zijn moeder weet van mijn rammelen af en die heeft een stevig gesprek met gevoerd. Ik ben benieuwd

Dat zou ik niet graag hebben eigenlijk... Dat mijn schoonmoeder zich zou moeien met het plannen van kinderen krijgen, hoe graag ik ook kinderen wil en hoe lang mijn man nog wil wachten.

Maar dat kan ook wel aan mij liggen

Of aan je schoonmoeder (en het contact daarmee natuurlijk) .

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 20:05 schreef Saffier het volgende:
Of aan je schoonmoeder (en het contact daarmee natuurlijk) .

Ik woon bij mijn schooouders

Maar ik zou het echt niet graag hebben en ik ben er bijna zeker van dat mijn direct zou zeggen dat ik nog een paar maand langer kan wachten
Nog een geluk dat ik mijn ventje goed ken

Ben dit weekend weg geweest met mijn man en hebben er eens serieus over gepraat
We denken er gelukkig allebei hetzelfde over.........

Wat een veelbetekende puntjes!

quote:

Op woensdag 11 april 2007 09:26 schreef Brighteyes het volgende:
Wat een veelbetekende puntjes!

die puntjes kunnen veel zeggen....

Ik ben blij dat wij niks tegen mn schoonouders gezegd hebben vantevoren. Want mn schoonmoeder zou haar agenda erbij houden om in de gaten te houden of het al raak had kunnen zijn, tenminste daar zie ik haar wel voor aan. Ze kregen het pas te horen toen het al gelukt was .

Je kijkt wel vrolijk bij die puntjes Koningin... .

quote:

Op woensdag 11 april 2007 13:35 schreef Nijna het volgende:
Ik ben blij dat wij niks tegen mn schoonouders gezegd hebben vantevoren. Want mn schoonmoeder zou haar agenda erbij houden om in de gaten te houden of het al raak had kunnen zijn, tenminste daar zie ik haar wel voor aan. Ze kregen het pas te horen toen het al gelukt was .

Dat is ook de reden waarom ik nu nog niet wil beginnen aan de hormonen. Eerst alleen wonen

quote:

Je kijkt wel vrolijk bij die puntjes Koningin... .

En ze maakt ons nog nieuwsgierig ook... Misschien een tipje van de sluier?

quote:

Op woensdag 11 april 2007 13:36 schreef leonieke het volgende:


En ze maakt ons nog nieuwsgierig ook... Misschien een tipje van de sluier?

Ik ben ook blij, maar de komende tijd rammel ik nog even verder hier.
We hebben een "periode wanneer we denken dat het kan" aangegeven.

Dan heb je wel een soort houvast Koningin. Rammel ze dan nog even

Van zo'n poepig klein babyprinsesje op de vroege ochtend ga je natuurlijk ook wel rammelen.. En een vriendin van me die ik al een tijdje niet gezien had, vertelde me dat ze me wat wilde vertellen, maar wel in persoon en dat we snel moesten afspreken... ik denk dat ze zwanger is van de 2de

Maarruh.. verder rammel ik natuurlijk even gezellig mee!

[ Bericht 16% gewijzigd door Wennie op 11-04-2007 15:18:19 ]

even geknipt uit "als zwanger worden niet zo makkelijk gaat"

ikke:

quote:

leonieke, jullie hebben toch zelf gekozen om voorlopig even niet aan kinderen te beginnen (ivm baan of iets dergelijks)? Als je er zó vreselijke moeite mee hebt als je nu steeds beschrijft, moeten jullie misschien eens wat gaan schuiven met prioriteiten. Op deze manier verpest het je hele leven lijkt het wel.

leonieke

quote:

Het probleem is dat schuiven met prioriteiten nu echt niet mogelijk is (bij schoonouders wonen, beginnen aan het bouwen van ons huis, organiseren van huwelijk, in januari begonnen met nieuwe baan en ik vind het tijdens het eerste jaar van een nieuwe job niet kunnen dat je zwanger bent).
Ik vind het echt vreselijk dat we nu nog niets kunnen doen, want vooral dat stilstaan en verplicht moeten wachten, in combinatie met het feit dat iedereen in mijn omgeving wel zwanger lijkt te raken, stoort me eigenlijk zo erg. En daardoor voel ik me ook wel slecht, want ik zou liever echt blij willen zijn voor hen en niet jaloers zijn, maar hoe hard ik ook probeer, ik blijf steeds met dat wrang gevoel zitten.

miss_sly

quote:

Leonieke, er zullen heel vaak omstandigheden zijn waardoor het nu net niet lijkt uit te komen om zwanger te worden.
Ik heb ook sinds september een nieuwe baan, en hoewel ik het heel vervelend zou vinden voor ze als ik nu zwanger wordt, is dat nu net een van de dingen waarvan ikvind dat je bij het nemen van beslissingen eigenlijk alleen naar jezelf en je relatie moet kijken, neit naar allerlei externe factoren. Als het je zoveel verdriet doet om te moeten wachten, is het dat dan allemaal waard?
Bovendien weet je helemaal niet of je ook meteen zwanger wordt. Misschien duurt dat nog wel een half jaar of langer. En lukt het wel meteen: fijn toch!

Ik bedoelde inderdaad een beetje hetzelfde als miss_sly leonieke. Er zullen altijd omstandigheden zijn waarop het niet goed uitkomt. Je maakt het jezelf nu extra moeilijk door ofwel de prioriteiten op deze volgorde te stellen, ofwel je niet neer te leggen bij de keuzes die jullie nu maken.

Dat klinkt misschien wat strenger dan ik het bedoel. Ik zit ongeveer in een soortgelijke situatie, we willen erg graag een tweede maar omdat onze financiële situatie nu zó onzeker is durven we dat nu niet aan. Daar zijn we allebei wel verdrietig om, maar we kiezen dit nu ook heel bewust. Het zijn de gevolgen van onze beslissing om te emigreren bijvoorbeeld, en de gevolgen van de leefstijl die we nu hebben en willen handhaven en onze dochter willen bieden. Ik ben ook best vaak jaloers als ik zie dat vrijwel alle moeders van Isa's klasgenootjes op dit moment zwanger zijn, of als iemand de tweede of de derde komt melden (gek genoeg niet bij een eerste), maar dan probeer ik mijn schouders op te halen en te denken "dat is de keuze die we nu hebben gemaakt". Als ik mezelf toesta om jaloers te zijn op iedereen en daar steeds over in zak en as te zitten als ik mensen zie met twee kindjes, dan maak ik mijn leven onleefbaar.

Hoe het ook in elkaar zit, je hébt een keuze. Net als ik die heb. Wij zouden terug kunnen gaan naar Nederland, omdat daar de sociale zekerheid is. We zouden kleiner kunnen gaan wonen, op een andere manier leven. We kiezen nu om dat niet te doen. Net zoals jullie blijkbaar hebben besloten dat die baan, dat huis, dat huwelijk nu even belangrijker zijn dan jullie kinderwens. Dan moet je je daar ook bij kunnen neerleggen.

Ik hoop dat je dit niet verkeerd opvat, maar je plaatst jezelf min of meer in de groep van vrouwen die in de MMM zitten en uit alle macht écht zwanger willen worden maar dat niet kunnen. Niet omdat ze ervoor hebben gekozen om het nog even uit te stellen, maar omdat de natuur het gewoon niet wil. (Ja, ik weet dat de kans groot is dat dat bij jou ook zo gaat verlopen, maar op dit moment is dat niet de reden waarom je (nog) geen kinderen hebt). Volgens mij maak je het jezelf daarmee onnodig vreselijk moeilijk, en zet je jezelf ook in een onmogelijke positie ten opzichte van je omgeving door zo jaloers te zijn. Mijn advies zou zijn om gewoon proberen zo snel mogelijk korte metten te maken met die jaloezie (en ja, ik weet dat dat best heel moeilijk is, want ik moet het ook dagelijks doen). Tegen jezelf te zeggen "dit zijn de keuzes die we nu hebben gemaakt, zo is het en niet anders". Want je verpest je leven op deze manier.

Zo ver ik weet heeft Leo ook PCO..

Volgens mij ook.. en moet ze dus gelijk aan de hormonen als ze zwanger wil worden..

Maar nu nog niet toch? Dus wat dat betreft ben ik het wel een beetje eens met het stuk van Phileine dat dat op dit moment niet de reden van hun kinderloosheid is.

Daarnaast zou ik, als ik er zo zeker van zou zijn dat het problematisch zou zijn, mss andere keuzes gemaakt hebben om er sneller voor te kunnen gaan.
Maar goed, iedereen maakt zo zijn eigen overwegingen, dat is makkelijk praten vanaf hier natuurlijk.

ik kan me voorstellen dat je nog niet zwanger wilt worden als je alleen nog maar bouwgrond hebt, en het dus nog ruim een jaar duurt voordat je uberhaupt op jezelf kan gaan wonen..
Het lijkt mij niet echt fijn om al met behandelingen te beginnen terwijl je bij je schoonouders inwoont.

Daarom zei ik ook, makkelijk praten vanaf hier, ik weet niet eens of er andere keuzes mogelijk waren.

hoe zeer ik de frustratie van leonieke kan begrijpen ik vind het meer hier als in dat andere topic horen..
Kan me heel goed vinden in wat phileine schrijft

quote:

Op dinsdag 10 april 2007 19:40 schreef leonieke het volgende:

[..]

Dat zou ik niet graag hebben eigenlijk... Dat mijn schoonmoeder zich zou moeien met het plannen van kinderen krijgen, hoe graag ik ook kinderen wil en hoe lang mijn man nog wil wachten.

Maar dat kan ook wel aan mij liggen

Zo, ben weer een beetje op de been.
Het is niet zozeer bemoeien met kinderen krijgen ofzo hoor, ik heb een hele goeie band met haar. Z. (dat is mijn man) heeft een behoorlijke rotperiode van ruim 6 maanden achter de rug met z'n ziekte enzo. En daar heb ik met mijn schoonmoeder over gepraat. Ik dring gewoon niet tot hem door; zo kwamen we ook op het onderwerp kinderen en ze heeft laatst dus met hem gepraat over alles en dus ook hierover.

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 14:52 schreef phileine het volgende:
even geknipt uit "als zwanger worden niet zo makkelijk gaat"

Wat die MMM betreft, hebben andere posters onder mij al geantwoord want aangezien ik PCO heb, zal ik nooit in "wachten op..." moeten posten.

Maar de boodschap is aangekomen hoor (is niet alleen op jou bedoeld, maar ook op anderen hier die me een tijd geleden gemeld hadden dat ik best wel in het topic over MMM kon posten. Blijkbaar is het niet alleen voor mij moeilijk om me bij een beslissing neer te leggen ).

Wat betreft jouw situatie zie ik toch één groot verschil. Je hebt een kind, je kan elke dag genieten van jouw kind en je weet zeker dat je nooit meer in mijn situatie zal zitten, nl het idee hebben dat het voor jullie misschien nooit zal lukken (ik loop al bijna 26 jaar op deze aardbol rond en heb nog nooit zomaar een eisprong gehad, is het zo raar dat ik misschien het idee heb dat ik onvruchtbaar ben? Als dat zo is, moet je dringend eens met de 4 dokters gaan spreken waar ik al ben langs geweest).

Oh ja, voor iemand valt op mijn pilgebruik: ik ben pas op mijn 21e met de pil begonnen en ben op die 4,5 jaar tijd al meer dan 6 maand gestopt om te kijken of het nu wel ging lukken. Niet dus

Veel succes met het 'erbij neerleggen' dat je nog geen tweede kunt hebben door jouw persoonlijke situatie! Ik ga hetzelfde proberen bij mij voor een eerste.

En ik zou graag eens weten hoe jij er zou tegenover staan als je hormonenkuren zou moeten doen als je bij je schoonouders inwoont (en ook die situatie is er niet zomaar gekomen, maar dat is een héél andere zaak die ik hier niet hoef uit te leggen _{vind ik})

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 15:32 schreef Brighteyes het volgende:
Daarom zei ik ook, makkelijk praten vanaf hier, ik weet niet eens of er andere keuzes mogelijk waren.

Kort maar krachtig: nee (en geloof me als ik zeg dat ik het allemaal liever anders zou zien)

Snap ik, en ik bedoelde het verder ook niet rot ik zei alleen dat ik Phileine in dit geval wel snapte omdat je huidige onvrede over je situatie niet voort komt uit een medisch probleem maar uit het feit dat het gewoon nog even niet gaat omdat jullie tijd er nog niet rijp voor is.

.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 11:56 schreef leonieke het volgende:
En ik zou graag eens weten hoe jij er zou tegenover staan als je hormonenkuren zou moeten doen als je bij je schoonouders inwoont (en ook die situatie is er niet zomaar gekomen, maar dat is een héél andere zaak die ik hier niet hoef uit te leggen _{vind ik})

Wil ik wel nog even hierop reageren. Je kan het anderen niet kwalijk nemen als ze reageren op wat zij van je weten. Men kan niet raden naar achterliggende motieven of redenen en kan dus ook niet daarop anticiperen.

Nogmaals, ik denk niet dat het rot bedoeld is...

quote:

Op vrijdag 13 april 2007 19:30 schreef LeNeHe het volgende:

[..]

Zo, ben weer een beetje op de been.
Het is niet zozeer bemoeien met kinderen krijgen ofzo hoor, ik heb een hele goeie band met haar. Z. (dat is mijn man) heeft een behoorlijke rotperiode van ruim 6 maanden achter de rug met z'n ziekte enzo. En daar heb ik met mijn schoonmoeder over gepraat. Ik dring gewoon niet tot hem door; zo kwamen we ook op het onderwerp kinderen en ze heeft laatst dus met hem gepraat over alles en dus ook hierover.

Dat had ik niet zo begrepen uit jouw vorige post. Sorry daarvoor.

Maar heb je dan geen schrik dat je hem op die manier nog meer zal 'afschrikken' (ik vind zo direct geen beter woord)?
Hoe goed mijn band en de band van mijn ook is met mijn schoonmoeder/zijn moeder, het zou bij mijn in het verkeerde keelgat schieten. Maar dat kan natuurlijk ook gewoon aan mijn man liggen

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:00 schreef Brighteyes het volgende:
Snap ik, en ik bedoelde het verder ook niet rot ik zei alleen dat ik Phileine in dit geval wel snapte omdat je huidige onvrede over je situatie niet voort komt uit een medisch probleem maar uit het feit dat het gewoon nog even niet gaat omdat jullie tijd er nog niet rijp voor is.

Zoals hierboven gezegd (of gedacht en niet geschreven?) de boodschap is aangekomen en ik zal me uit het andere topic houden.

Ik vraag me trouwens altijd af of het niet beter ging geweest zijn, moest ik niet geweten hebben dat ik PCO heb. Iedereen die me kent, zegt altijd dat het zo'n voordeel is voor mij dat ik het nu al weet (ja, want ik 'win' zo waarschijnlijk een jaar nodeloos proberen). Maar anderzijds beseffen zij niet wat er al bijna 8 jaar in me omgaat (ik weet namelijk al 8 jaar dat er iets niet juist is, ik weet 3 jaar dat ik PCO heb).

Misschien, als ik een regelmatige eisprong had gehad, of toch EEN eisprong dat ik me nu minder druk zou maken en dat ik zeker minder jaloers zou zijn want dan zou ik nog altijd met het idee zitten dat onze tijd ook zal komen (want denkt niet iedereen dat die nog niet bezig is met zwanger worden?) En als ik dan echt zou proberen, zou ik het na een jaar wel merken. Maar dan zou ik me toch een paar jaar minder zorgen gemaakt hebben...

Dan vraag ik me echt af: wat is nu beter? Het op voorhand weten of het beseffen na een jaar proberen?

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:00 schreef Brighteyes het volgende:
Wil ik wel nog even hierop reageren. Je kan het anderen niet kwalijk nemen als ze reageren op wat zij van je weten. Men kan niet raden naar achterliggende motieven of redenen en kan dus ook niet daarop anticiperen.

Maar men kan misschien wel beseffen dat een getrouwd koppel niet zomaar bij zijn schoonouders gaat wonen? Maar misschien heb ik idd makkelijk spreken als ik er iets 'meer' zou achter zoeken omdat ik zelf in die situatie zit. Dat zal ook de reden zijn waarom ik zwaar til aan bepaalde uitspraken van mensen over al dan niet zwanger worden.

Leonieke, zie ook mijn PM'etje, dat sluit een beetje aan op wat je in je post hierboven (nou ja, nog eentje dan) zegt.

Ik denk eig. niet dat het beter is. Want nu heb je dus daar ook nog eens mee te leven in je hoofd. Niet alleen dat je moet wachten omdat het gewoon nog even niet gaat ivm werk en huizen enzo, maar ook dat je weet dat als jullie er dan eindelijk voor kunnen gaan, dat het dan ook nog eens maar niet zomaar zal gaan lukken.
Dat maakt het denk ik wel ook zwaarder.
Vandaar wat ik net ook zei in mijn PM, probeer dat voor nu te accepteren als een vaststaand feit, er is nl. niets aan te veranderen en probeer een beetje te focussen op wat gaat komen met de bouw van je huis etc. etc.

Again, makkelijk gezegd vanuit hier, en aan wat je kan lezen van mij hier weet je dat ik de laatste zou zijn die het los zou kunnen laten, maar ik bedoel het echt alleen maar als goedbedoeld advies.

quote:

Op zaterdag 14 april 2007 12:10 schreef Brighteyes het volgende:
Leonieke, zie ook mijn PM'etje, dat sluit een beetje aan op wat je in je post hierboven (nou ja, nog eentje dan) zegt.

Ik denk eig. niet dat het beter is. Want nu heb je dus daar ook nog eens mee te leven in je hoofd. Niet alleen dat je moet wachten omdat het gewoon nog even niet gaat ivm werk en huizen enzo, maar ook dat je weet dat als jullie er dan eindelijk voor kunnen gaan, dat het dan ook nog eens maar niet zomaar zal gaan lukken.
Dat maakt het denk ik wel ook zwaarder.
Vandaar wat ik net ook zei in mijn PM, probeer dat voor nu te accepteren als een vaststaand feit, er is nl. niets aan te veranderen en probeer een beetje te focussen op wat gaat komen met de bouw van je huis etc. etc.

Again, makkelijk gezegd vanuit hier, en aan wat je kan lezen van mij hier weet je dat ik de laatste zou zijn die het los zou kunnen laten, maar ik bedoel het echt alleen maar als goedbedoeld advies.

Ik heb je een PM terug gestuurd
(Man wat ben jij snel trouwens )

En ik probeer me écht wel te focussen hoor op de bouw van het huis (alleen kunnen we daar nu voorlopig 2 maand niet meer echt iets aan doen) en op het huwelijk (tijdens de afgelopen twee weken bijna constant daarmee bezig geweest), maar doordat de kinderwens zo groot is, blijft dat tegenwoordig altijd wel ronddwalen in mijn gedachten. Geloof me als ik zeg dat ik het ook liever anders zou zien want dan zou ik idd meer tot rust komen.

Leonieke ik bedoelde helemaal niet dat je daar weg moest blijven. Ik bedoel eigenlijk dat je jezelf onnodig veel pijn doet door jezelf op een lijn te stellen met de vrouwen daar. Temeer omdat je misschien zelf ook wel in die situatie terecht kan komen over een paar jaar.

Ik wil ook helemaal niet jouw keuzes in twijfel trekken, dat zijn jouw keuzes en daar heb ik verder niets mee te maken, ik probeer je alleen te laten zien dat het toch echt wel een keuze is die jullie hebben gemaakt en dat als je je er echt niet bij kunt neerleggen je dingen anders zou kunnen doen. Nee natuurlijk is bij je schoonouders wonen terwijl je zwanger bent of aan de hormonen niet ideaal (overigens zijn er ook genoeg vrouwen die nauwelijks last hebben van de clomid), maar is nu groen van jaloezie zijn en je constant doodongelukkig voelen omdat je er nog niet voor kunt gaan dan wel ideaal? Bij je schoonouders wonen is trouwens óók een keuze.

Het klinkt nu alsof je klaagt omdat de omstandigheden niet zo perfect zijn als je zou willen en dat je daarop zit te wachten, terwijl voor bijna niemand alle omstandigheden perfect zijn. Dat je daarop wil wachten is -nogmaals- jouw vrije keuze, maar het IS een keuze en je zou ook anders kunnen kiezen. Dat was eigenlijk mijn punt. Je bent geen slachtoffer van de omstandigheden, je hebt gekozen. En je maakt het jezelf een stuk makkelijker door daar wat meer achter te gaan staan.

*rammelrammelrammel*

Zit BlauwBloed te kijken. Ze doen een kleine terugbik op de geboortes van Amalia en Alexia...

Wat een schatjes..

*rammelrammelrammel*

ik rammel me rot als ik al die zwangerschapsverhalen lees in Z&G!!
stom he, maar ik zou zo graag nog een keertje een gelukkige zwangerschap willen heerlijk, al dat gedroom en geklus met je kerel

Gister liep ik met mijn bijna dreumes op de arm in de Prenatal. En daar zag ik allemaal buikkies.
En je verstand zegt; dat het helemaal niet zo leuk is als het eruit ziet. Maar ik vind het idee nog steeds zo romantisch en dan voel ik een steek door mijn hart. En mijn hoofd zegt; Nee, het is genoeg, het is goed zo. Je lijf is er gewoon niet op gebouwd en 2 mooie en gezonde kinderen is meer dan je je kunt wensen, laat het zo.
Maar soms klapperen mijn eierstokken toch en worden ze wild van kleine babietjes die nog niet zo'n ontzettend eigen willetje hebben als je eigenwijze bijna dreumes.
Nee, nee, NEE! Er komt GEEN 3e!!!!!!!!!!!
_*rammel*

Ok, ik meld me nu ook maar eens. Ik rammel ook gigantisch, maar het zit er helaas nog niet in. Maar een schoonzus die binnen nu en 2 weken gaat bevallen en een zusje die ineens zwanger blijkt te zijn helpen niet echt mee. R a m m e l !

Ik ben hier een tijdje niet meer geweest, maar ik rammel nog steeds....... Van de week zat er iemand buiten naast me met een babytje van een maand oud, ik kon er dus niet naar kijken. Ik rammel me dus nog suf, maar ja we wachten nog wel een tijdje denk ik......

Ik rammel rammel rammel
Verplicht worden stop gezet is ernstig

Ik probeer eigenljk zo weinig mogelijk te rammelen de laatste tijd Ik heb het nog enorm moeilijk met het zien van baby's (en moet binnenkort nog op kraamvisite) maar voor de rest probeer ik het eigenlijk zoveel mogelijk van me af te zetten.

Het is druk, superdruk op het werk waardoor ik op 3 weken tijd 30 overuren heb samengespaard. De uitnodigingen voor het huwelijk zijn normaalgezien vandaag klaar waardoor we uitnodigingen moeten ronddragen. Onze bouwvergunning werd deze week goedgekeurd Het boekje voor de trouwmis is bijna klaar.
Je ziet, we hebben niet stilgezeten (en stiekem gebruik ik dit ook wel wat als excuus om niet in de buurt van kinderen te moeten zijn) Maar ik merk wel dat ik slechter slaap als ik een baby of zwangere vrouwen heb gezien. Dan lijkt het me nog meer bezig te houden. Dinsdag wel naar een doop dus dit wordt weer een zware dag. Maar dan kan ik de dag erop weer gaan werken en hoop ik dat dat me genoeg kan afleiden.

pfffffff het rammelen gaat hier ook weer op volle sterkte.. zondag op kraamvisite geweest. en oooooooooow wat is zo'n klein babietje toch lief!!! maar ik moet zeggen, ik was na een tijdje blij dat ik weer naar huis kon.. de baby bleef huilen door de warmte en ik had mn handen genoeg aan Sarah die overal naar toe kruipt.
toch blijf ik rammelen..

Einde van mijn probeersel om niet te rammelen
Waarom hebben zoveel mensen kinderen als je eens een namiddag gaat winkelen? En waarom heeft mijn buurmeisje zo'n schattig peutertje?
Zo lief allemaal En ik wil ooohoook

Ik meld me ook maar eens hier Ik rammel al een hele tijd..
In december gaan wij een reis maken naar Zuid-Afrika en daarna willen we eens gaan proberen of het gaat lukken
Heeft iemand enig idee hoe het zit met vaccinaties en zwanger willen worden? Ik heb namelijk gehoord dat je bij bepaalde vaccinaties een half jaar moet wachten..

Ik heb er geen flauw idee van... Misschien best eens naar een dokter gaan om de juiste inlichtingen te krijgen. Op een forum krijg je soms nogal juiste en verkeerde info

En hoe lang rammel je dan al precies?

Nou toch al wel een half jaar echt Mijn beste vriendin is op dit moment zwanger en een andere vriendin heeft al een kindje en is nu zwanger van de tweede..Ik wil ook gewoon heel graag

JacMar, ik heb gehoord dat je na een malaria-kuur een half jaar zou moeten wachten.
_{Een van de redenen voor mij om te besluiten niet de bush in Zuid Afrka in te gaan as zomer. Ik moet erheen voor mijn werk en had langer kunnen blijven maar ik wilde niet ineens weer maanden moeten stoppen met proberen enzo.}

Je kan het het beste even navragen bij de ggd, die weten precies hoe het zit.

quote:

Op zaterdag 28 april 2007 23:03 schreef JacMar het volgende:

In december gaan wij een reis maken naar Zuid-Afrika en daarna willen we eens gaan proberen of het gaat lukken

In Zuid-Afrika worden de leukste kinderen verwekt

quote:

Op zondag 29 april 2007 07:56 schreef Brighteyes het volgende:
JacMar, ik heb gehoord dat je na een malaria-kuur een half jaar zou moeten wachten.
_{Een van de redenen voor mij om te besluiten niet de bush in Zuid Afrka in te gaan as zomer. Ik moet erheen voor mijn werk en had langer kunnen blijven maar ik wilde niet ineens weer maanden moeten stoppen met proberen enzo.}

Je kan het het beste even navragen bij de ggd, die weten precies hoe het zit.

Ik zal de GGD even bellen van de week..Misschien zijn de vaccinaties wel langer werkzaam en kan ik me eerder laten inenten

Welkom hier tussen de rammelaarsters, JacMar
Je man rammelt dus ook al een tijdje? Hm, mannen hebben geen eierstokken, dus waarmee rammelen die dan? *mental image heeft*