Lost (USA) Deel 43 - "That and basket weaving, want one?"

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 21:36 schreef Jivis het volgende:

[..]

Er is nooit duidelijk uitgelegd dat het inderdaad hallicunaties zijn. En Walt hoeft het niet zelf te verklaren, ik wil gewoon een verklaring.

Laat Walt eens met rust, arm kind

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 23:09 schreef Linc_The_Sink het volgende:

[..]

Laat Walt eens met rust, arm kind

Het is zijn vader die vervelend irritant is

Vond het weer een super ep
Carl zat ook in room 23

ik vond t een zeer goeie ep
dat opereren was overigens best goed nagemaakt! (ik ben leerling operatie-assistent)

jammer dat precies toen Tom uitleg wou geven over t eiland Kate begon te bleren door die walkietalkie
maar kennelijk is er dus iets gebeurt bij de hatch implosie, waardoor de others niet meer weg kunnen?

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 23:09 schreef Linc_The_Sink het volgende:

[..]

Laat Walt eens met rust, arm kind

EN HOE THE FUCK ZIT HET MET DIE KRACHTEN VAN 'M

Weten we ook nog steeds niet, verdulleme.

oja en die Carl werd dus duidelijk gebrainwashed oid
t deed mij denken aan die verhoor/martel-techieken waarbij mensen dagenlang wakker worden gehouden met wilde muziek en willekeurige beelden

Deze ep heeft geloof ik de laagste kijkcijfers ooit over de hele serie gezien. .

Ach, zal wel weer oplopen.

Ik hoop het. Ik trek nog wel een seizoenetje, of 2, van Lost

Ik niet, hierna nog 1 seizoen waarbij ze duidelijk naar een eind toewerken met afleveringen van de seizoen 1 kwaliteit . Zou fijn zijn.

Je hebt een goed punt Anderhalf seizoen.

Een 2e lost experience ?
http://www.mittelosbioscience.org/
Hoop het eigenlijk niet, laat ze alles maar lekker in de serie uitleggen

quote:

Op vrijdag 9 februari 2007 00:18 schreef dapluiz het volgende:
Een 2e lost experience ?
http://www.mittelosbioscience.org/
Hoop het eigenlijk niet, laat ze alles maar lekker in de serie uitleggen

Beetje druk bezocht, die pagina

Een direct link naar het filmpje op die site:
http://one.revver.com/watch/165062/flv/affiliate/62101
.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 14% gewijzigd door Breuls op 09-02-2007 13:07:23 (spoiler was zichtbaar) ]

Ik vond het een topaflevering

Lost blijft voor mij een zeer bijzondere, experimentele serie.
In seizoen 1 vond ik het gewoon een leuke nieuwe serie met een tof verhaal. Ik verwachte een soort "mythologie"-serie, waarvoor een science fiction achtig idee de basis vormde om een verhaal te vertellen over een groep mensen in bijzondere omstandigheden. Lost leek mij een typische "mythologie"-serie, waarin al vrij snel wordt uitgelegd wat het "idee" is, de bijbehorende regels, het doel en een ieders rol in het geheel (denk aan Buffy, Star Trek, Tru Calling, Dead Like Me, Angel en Early Edition ). Maar al snel werden er vragen op vragen gegooid, zonder dat er al te veel antwoorden gegeven werden. In eerste instantie vond ik dat frustrerend: ik wilde meer weten... ik miste een duidelijk doel! Wat is het monster? Waarom zijn ze op dat eiland gekomen? Wat zijn al die onderlinge verbanden tussen de hoofdpersonen die je in de flashbacks ziet? Wat doet die ijsbeer daar???
En telkens als het er op leek dat er meer duidelijkheid zou komen (het openen van de hatch, de ontmoeting met The Others) kwamen er alleen maar meer vragen naar boven. Ik begon, zoals velen, het idee te krijgen dat ik aan het lijntje werd gehouden. Soms ging het verhaal tergend traag, dan weer gebeurden er dingen die alles op zijn kop zetten... maar alles bleef maar vaag. En inmiddels is het verhaal zo complex en zijn er zoveel raadselen, dat er nooit een einde aan de serie kan komen dat ook maar een portie van al die vragen zou kunnen beantwoorden.
Maar dat boeit me eigenlijk niets. Ik realiseerde ik mij, dat er geen enkele andere serie is waarin de meest kleine details tot de meest gigantische ideeën kunnen leiden. Dát is de schoonheid van Lost: er ís geen duidelijk doel (ja, ze zitten op dat eiland en willen er af, maar dat is slechts een C-plot in het Grote Verhaal), er is alleen maar potentie. Het is alsof je naar kleine stukjes van een abstract schilderij kijkt: je weet niet precies waar je naar kijkt en je hebt het idee dat zelfs het geheel geen duidelijkheid zal geven, maar het fascineert wel. Juist die altijd aanwezige potentie maakt het zo leuk en zet je aan het nadenken.

Zo vind ik dingen als het personage van Alex geweldig: je weet dat ze een rijke historie heeft op het eiland (dochter van Danielle, ontvoerd door The Others, uiteindelijk werkte Alex met The Others mee, maar opeens verborg ze zich op het tweede eiland, haar vriendje zat opgesloten en werd gebrainwashed), maar het is niet duidelijk wat het verhaal daarachter precies is. Wie weet komen we daar achter (Alex-episode?), maar misschien ook nooit (wat ik bijvoorbeeld verwacht van het raadsel van Libby in het gekkenhuis en ook van Walt en zijn "powers"). Het proberen om zelf antwoorden te bedenken op die vragen is vaak nog mooier dan die antwoorden daadwerkelijk te krijgen. Hebben de makers alles precies uitgedacht? Ik betwijfel het. Maar juist dankzij al die vaagheid hebben we nu een serie waar iedereen iets anders in ziet; een serie die, wat mij betreft, boven de makers ervan is uitgestegen en een eigen leven is gaan leiden. En dat vind ik genieten.

Lang verhaal om te zeggen: it's not about the destination, it's about the journey

Ik hoop trouwens dat ze nog een grote tijdssprong gaan maken, zoals ze bij Battlestar Galactica deden: gewoon een aantal maanden of jaren de toekomst in en dan in het nieuwe seizoen naar een geheel andere (het liefst schokkende) situatie terugkeren. Lijkt me lekker

Eindelijk bekeken.
Leuke aflevering en leuk om Juuls haar achtergrond ook even te zien.
Zat er gelijk weer helemaal in.

Ik kreeg gewoon ff kippenvel/freckels bij de begintune en LOST op je scherm

Goed, S3E7 gekeken, aardige aflevering, kwalitatief hoog, maar toch krijg ik er nu een beetje Alias-kriebels bij (groots en uitgewerkt achtergrond verhaal wat eigenlijk net niet genoeg uit de doeken wordt gedaan, of steeds van clue naar clue loopt zonder dat enige progressie zichtbaar is).

Het was wel een Sawyer-aflevering met 4-5 schitterende momenten (test-apparaat, "Why did you say hello?" en nog een paar, maar ben hem weer kwijt ) iig...

Achtergrond is goed om te weten, en net als elke flashback zijn het gebeurtenissen die een aanzienlijke verandering in de karakters hun leven markeerden...

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 16:41 schreef Bot13 het volgende:

[..]

Dat kan volgens mij wel kloppen. Want dat hele Dharma project is toch in de jaren '80 opgezet (hence de elpees (LP'S) en de verouderde techniek (bolle beeldschermen, etc).

Toch?

Tis ook vergelijkbaar met moderne foltermethodes zoals gebruikt door ome Bush en door "onze" jongens in Irak: "harde muziek en natsproeien", blootstellen aan schokkende beelden en of teksten... Dus zo jaren 80 is het nog niet...

Ik heb tevens wel de indruk dat er per seizoen meer karakters bij komen welke allemaal flashbacks krijgen, en net als Merkie en PeRi vind ik dat uitermate non-boeiend worden, televisie-gewijs gezien. Echter vind ik het wel belangrijk voor het achterliggende gedachtegoed, wat nog steeds geen vastomlijnd concept is voor de kijker, maar getuige de hints begint het me langzaamaan te dagen...

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 18:43 schreef greatgonzo het volgende:
ben bang dat, mocht het aan het einde van het seizoen over zijn, ik het ook niet echt ga missen (als ze tenminste echt alles uit de doeken doen). Het wordt nu allemaal te vaag, met zoveel plot twists. Centraal lijkt me te staan, dat als je echt iets wil: het door Dharma mogenlijk gemaakt kan worden.

En juist die laatste zin doet het hem. Althans, ik vind daar de grootste hint in zitten tot op heden. Er vanuit gaande dat het een experiment is, waar bewustzijn en kans grote bestanddelen zijn, denk ik dat we in die richting moeten denken als het om het totaalplaatje gaat.

quote:

Op donderdag 8 februari 2007 18:59 schreef greatgonzo het volgende:
Dus denk dat hij door de donatie idd niet meer kon lopen, een tijdje wel door een electrobehandeling, en ook weer op het eiland door het electro magnetisme

Tip: leer begrijpend lezen. Tot op heden is nog steeds niet uitgelegd waarom Locke zijn vermogen tot lopen niet meer bezat. Electrostimulans houden de spieren voornamelijk op sterkte, de aansturing daarvan loopt echter nog via de hersenen.

Samengevat: Locke heeft niertransplantatie, loopt tijdje rond, door onbekende reden kan hij ze daarna niet meer aansturen en beland in een rolstoel. Om zijn spieren op sterkte te houden zit hij dus met electrostimuli terwijl hij aan het bellen is, en pas op het eiland kan hij weer opstaan.

Kennelijk niet zozeer de "magie" van het eiland, alsmede de wens, het verlangen weer normaal te kunnen functioneren heeft ervoor gezorgd dat Locke weer op 2 voeten staat.

Ook Rose en Bernard en hun "tover"docter (Sjamaan) hebben daar de gevolgen van, Walt manifesteert een ijsbeer etc...

quote:

Op vrijdag 9 februari 2007 01:16 schreef Bluezz het volgende:
Ik kreeg gewoon ff kippenvel/freckels bij de begintune en LOST op je scherm

Kreeg je sproeten ja?

_{Ik kreeg ook the shiver me timbers bij the tune en het zien van jungle...}

quote:

Op vrijdag 9 februari 2007 04:51 schreef Skull-splitter het volgende:
Het was wel een Sawyer-aflevering met 4-5 schitterende momenten (test-apparaat, "Why did you say hello?" en nog een paar, maar ben hem weer kwijt ) iig...

Toen kate met jake aan het praten over de walkie-talkie "Say hi for me, Get to the damn point!" kwam zo droog over

Ben alweer zeer benieuwd naar volgende week

teeveepee

goede ep imo

Het was een mooie ep!