Samenwonen, ruzie/onenigheid over het huishouden

Persoonlijk zie ik niet in wat er mis is met wat structuur in wat dan ook. En is het IMO wel een kleine moeite om het een beetje bij te houden?

Ik heb er verder geen ervaing mee of zoiets.
Jullie hebben duidelijk een meningsverschil over opruimen, wat ik alleen niet snap; Is dit altijd al zo gegaan?

Het plaatje is me niet helemaal duidelijk: werken jij en/of je vriendin of studeren jullie? Is je vriendin fulltime thuis?

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:12 schreef miss_sly het volgende:
Het plaatje is me niet helemaal duidelijk: werken jij en/of je vriendin of studeren jullie? Is je vriendin fulltime thuis?

Is ook wel een aspect indd.

Je woont een jaar samen; daarvan was ze 6 maanden zwanger en nu heeft ze 6 maanden een kind. Jij hebt misschien een baan, maar je mag je best realiseren dat deze periode voor een moeder ook vrij slopend is. Ik denk wel dat je dit moet meerekenen in je beoordeling van haar slonzigheid. Waarschijnlijk is ze net zoals jij permanent moe.

Hoe erg is het nu feitelijk dat er op variabele tijden opgeruimd wordt? Waarom maak je hier uberhaupt ruzie over? Ik snap dat je het lekker vindt als het opgeruimd is -- maar ik snap niet dat je jouw wens als een wet stelt en hier een scene van maakt. Spelen er niet andere zaken onder de oppervlakte die in de rommel-issue tot uiting komen, zoals moeheid, wrijving, aandacht verdelen, onuitgesproken frustraties?

kijk of je haar kunt overhalen om elke dag samen een halfuurtje op te ruimen en te poetsen, dan zal je huis brandschoon zijn. een half uurtje kan iedereen wel opbrengen.

Bij ons is het andersom. Mijn vriendin laat soms de zooi gewoon liggen, al kost haar dat moeite.
Op een gegeven moment erger ik me er ook aan en ruim het dan op, rigoreus. Dan staat ook alles op kop. Maar dan is het ook echt nodig.

Meestal lachen wij om onze verschillen. Het veranderd er net zo weinig aan als dat jullie er ruzie over maken. Maar het is wel een stuk prettiger om te lachen!

Verdeel bepaalde taken. Kijkt hij, ruimt zij af en andersom. Zo iets simpels. Zij doet de tui, jij onderhoudt de auto. Weet ik veel. Zoiets. Bedenk wel dat je dan moet accepteren dat de anders het werk niet volgens je eigen maatstaven doet. Bedenk dan ook dat het andersom ook zo geld. Als jij wekelijks de keuken van boven tot onder antibacterieel ontsmet, dan zal je vriendin je voor gek verklaren en uitlachen.

misschien hier wat aan?
FokFlyladies #5

Structuur, dagelijks dingen bijhouden zoals afwas, toilet ect.
Vaste dagen voor de wat grotere dingen,
bijv. maandag + woensdag + vrijdag stofzuigen: dinsdag+donderdag+zaterdag was draaien.

Op het kind na herken ik me behoorlijk in de situatie van TS; hoewel mijn vriendin ook wel weer heeft aangegeven dat ze zelf ook wel wat meer wil doen, maar dat ze sommige dingen die ik wel zie en waar ik me wel aan irriteer niet ziet. Wat ik een troep vindt hoeft voor haar geen troep te zijn. Ruzies over gehad, over gepraat en tot nog toe gaat t behoorlijk; kwestie van inleven in elkaar; dat helpt al behoorlijk.

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:42 schreef green_machine het volgende:


Het is inderdaad zo dat er wel meer dingen aan de hand zijn, dingen die allemaal wel opgelost worden en waar ik een goed gevoel over heb. Daarom is het ook zo zonde dat dit zo'n groot issue blijft en dit maar niet opgelost kan wordne. Misschien moet ik er gewoon niet zo'n big deal van maken en accepteren dat samenwonen met haar betekent leven in een ongeorganiseerd huis waarin het regelmatig een bende is? Ik weet het niet......

Het is een groot issue, omdat jullie dat er van maken
Ik vind dat je je eigen normen en waarden niet mag opleggen aan een ander. Als jij een opgeruimd huis wil, prima, moet je daarvoor zorgen. Als zij dat niet wil, ook prima. Samen kunnen jullie dan proberen ergens op uit te komen waar je mee kunt leven. Er een groot issue van maken, zal weinig aan de situatie veranderen, maar alleen de sfeer bederven.

En is een werkster een keer in de week geen optie?

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:16 schreef soylent het volgende:

Spelen er niet andere zaken onder de oppervlakte die in de rommel-issue tot uiting komen, zoals moeheid, wrijving, aandacht verdelen, onuitgesproken frustraties?

Precies, dat is ook meteen wat ik dacht. Ik herken dit heel erg van mijn (ons) eerste jaar samenwonen (behalve het kind gelukkig, dat had ik er niet ook nog bij kunnen hebben, dan was ik 'postal' gegaan).
Het is bij ons vanzelf overgegaan. En toen ik er achteraf over nadacht kwam ik tot de conclusie dat het niet door die 'verkeerd' opgevouwen handdoeken kwam. Het kwam doordat ik niet lekker in mn vel zat. En ik kan me voor stellen dat als je net je eerste kind hebt dat je niet zo zelfverzekerd bent, en dus niet zo heel lekker in je vel zit. Zowel jij als zij. Ik hoop iig dat het snel gezelliger wordt bij jullie

wat misschien ook kan helpen, kan natuurlijk niet altijd vanwege je werk. Dingen samen doen: samen koken en samen afwassen, samen even opruimen. Dan went ze er misschien aan.
Mijn ouders hadden vroeger een taakverdeling dat me vader de boodschappen deed en me moeder het huis schoonmaakte op zaterdag. Dat duurde beide ongeveer even lang.
En ook de algehele universele regelen de een kookt de ander was af werkt bij mijn ervaring altijd goed.
Dus of afspraken maken, zodat het voor haar duidelijk is wat jij doet en wat zij doet en samen dingen.

Echter een keertje extra stofzuigen omdat de vorige dag bezoek is geweest... tja dat zal ze waarschijnlijk niet goed zien, dus wat dat betrefd zal het wel zo blijven als het is denk ik. Niet iedereen heeft oog voor hetzelfde

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:49 schreef miss_sly het volgende:
En is een werkster een keer in de week geen optie?

Dat zou idd best handig zijn.. Al is het maar voor een paar uurtjes om de grote dingen te doen..

ik herken me hier ook wel in, ik had dat probleem ook met men ex, zij had ook altijd iets van dat moet toch niet direct. maar het was altijd wel iets, ik deed het zoveel zelf, zij maakte het er direct ne zooi van.
een vb was de strijk, ik hou ervan dat je dat af en toe bijhoudt, zij verkoos 's morgens voor ze moest werken haar kleding te strijken die ze die dag aan wou doen.

was is er gebeurd, in begin heb ik dit gewoon naast me kunnen leggen en proberen haar aan te sporen, maar snel zijn er serieuze fustraties en op de duur heb je zoiets van, zo wil en kan ik niet leven. maar die laksheid in het huishouden vind je terug in veel meer dingen, uiteindelijk heb ik menne boel bijeen gepakt, ik gaf mezelf nog een week en ik was depri geworden.

nu nie het beste voorbeeld hoe het zou moeten lopen he

Het is wel logisch dat als je twee individuen bij elkaar plaats en samen laat leven dat er soms wat verschillen zijn in aanpak en meningen. Het is belangrijk dat je compromissen kan maken zodat beiden naar tevredenheid in één huisje wonen. Vaak is het soms gewoon even goed afspraken maken en als ieder zich er aan houdt, dan moet het te doen zijn. Op het moment dat afspraken niet worden nagekomen of niet werken, pas dan de afspraken weer aan zodat het wél werkt.

Ik zou eens met je vriendin gaan zitten en vragen welke taken ze wél leuk vind om te doen, of althans, het minst erg vindt om te doen. Vind ze het bijvoorbeeld niet erg om te strijken, wassen of ramen te lappen, laat haar dan dat doen. Verdeel het zo een beetje totdat ieder zijn eigen taken heeft en er een redelijke verdeling is per persoon qua belasting in tijd en inspanning. Spreek af wanneer en hoe vaak ieder de taken doet. Maak desnoods een schema'tje. Misschien vind zij huishoudelijke taken niet zo leuk, dan is het bijvoorbeeld een idee dat zij meestal kookt en boodschappen doet oid of de tuin bijhoudt of de hond uitlaat. Zo kan ze toch wat meer compenseren. Als jij thuis komt van je werk zou je bijvoorbeeld even met je dochter kunnen gaan spelen zodat zij een huishoudelijk klusje kan doen. Heb je én tijd voor je dochter en je vrouw kan zich even goed concenteren op haar werk terwijl jij op dochter let (als ze nog jong is).

Ik merk dat je je schuldig voelt. Hoef je niet te doen. Huishouden bijhouden is nou niet eenmaal altijd even leuk maar het hoort er nou eenmaal bij. En het moet zeker niet zo zijn dat jij meer uitvoert dan zij. Laat haar maar ff mopperen, als het maar gebeurt.

Tenslotte denk ik dat je moet onthouden dat geluk boven een schoon huishouden gaat. Als er soms een beetje een bende is maar jullie hebben wel de grootste lol bijvoorbeeld, dan weegt dat zwaarder.

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:42 schreef green_machine het volgende:
De grap is bij ons dat we op zich helemaal niet permanent moe zijn en het allemaal prima te doen zou moeten zijn.

'We' of 'jij'? Want in je post ga je vooral in op hoe je het zelf beleeft, wat ik ook wel snap, maar dat zegt natuurlijk niets over hoe zij zich voelt. Misschien valt/ viel de zorg van jullie kindje wel zwaarder dan het lijkt, hebben jullie daar al eens open en zonder verwijten over gesproken?

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 13:32 schreef amarena het volgende:

Ik merk dat je je schuldig voelt. Hoef je niet te doen. Huishouden bijhouden is nou niet eenmaal altijd even leuk maar het hoort er nou eenmaal bij. En het moet zeker niet zo zijn dat jij meer uitvoert dan zij. Laat haar maar ff mopperen, als het maar gebeurt.

Hier ben ik het niet zonder meer mee eens, eigenlijk.
Als beiden een heel ander idee hebben van wat een opgeruimd en schoon huis inhoudt, is het niet vanzelfsprekend dat degene die er gemakkelijker over denkt, dan maar harder moet werken om aan de standaarden van de ander moet voldoen.

Verder wat miss D zegt

www.flylady.org

Het heeft vele fokkers voor u geholpen.

Herkenbaar van de beginperiode, ik ben een chaoot, hij is een perfectionist, waar ik een huishouden van jan steen prima vind houdt hij van een net en opgeruimd huis.

In het begin nog weleens mot over gemaakt, later tot het compromis gekomen dat ik wat meer deed en hij wat minder erover zeurde en dat werkt tot op de dag van vandaag prima.
Ik heb dingen met hem samen gedaan om te zien wat hij dan presies bedoelde, sommige dingen zie ik gewoon anders, voor mij is schoon maar een beetje rommelig prima, voor hem is dat een groot irritatiepunt.

We hebben gewoon geleerd rekening met elkaar te houden hierin, ik zorg dus dat het rommelige meevalt, hij zeurt niet over een dingetje hier of daar.

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 14:01 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Hier ben ik het niet zonder meer mee eens, eigenlijk.
Als beiden een heel ander idee hebben van wat een opgeruimd en schoon huis inhoudt, is het niet vanzelfsprekend dat degene die er gemakkelijker over denkt, dan maar harder moet werken om aan de standaarden van de ander moet voldoen.

Verder wat miss D zegt

Heb je helemaal gelijk in. Jammer dat je een zin uitpikt zodat de nuancering eromheen weg is. Als jij mijn post leest, dan zie je wel degelijk een nuancering en tips hoe je ervoor kan zorgen dat beiden tevreden zijn, want dat is waar het uiteindelijk om gaat.

Ja, dat is hier ook zo.... toen we samen woonden... (nu ga ik naast dr wonen ). Laat ze de afwas rustig 3 dagen staan, daar kan ik zo slecht tegen Was dat gewoon weg....

Mjah, dat doet ze niet en dan doe ik het idd wel en dan ga je je irriteren. Zou proberen gewoon beide een beetje water bij de wijn te doen.. de een wat meer opruimen, de ander wat meer tevreden zijn met hoe er opgeruimd is!

Neem een huishoudster en geef je vriendin peper

Jullie passen gewoon niet bij elkaar.

mja, ik herken het, behalve dan dat ik degene ben die 'niks uithaalt' in huis. ik heb gewoon geen behoefte om de hele tijd bezig te zijn met opruimen en dingen netjes te houden omdat ik niet perse in een super opgeruimd huis hoef te wonen. als ik alleen woon dan heb ik eens in de twee weken de sterke prikkel om alles op te ruimen en dan is alles tip top. dan trek ik daar de hele dag voor uit en is alles superschoon en netjes, en savonds is het dan weer een zooi omdat ik weer heb zitten tekenen ofzo de was en de vaat valt hier natuurlijk buiten, dat deed ik doorgaans wel iedere dag/tijdig, maar ik merk dat met het samenwonen dit ook een pain in the ass is, omdat er veel meer was is en ieder op een ander moment door z'n kleren heen is.

in ieder geval, mn vriend stoort zich verschrikkelijk aan mijn huishoudelijke houding en ik had zoiets van pech, als jij wil opruimen hou ik je niet tegen, maar ik ga het niet doen. Jij kan niet spontaan NIET gaan schoonmaken en zo kan ik niet spontaan WEL gaan schoonmaken, dus ik ruim ook op wanneer ik dat wil. Vond ie natuurlijk helemaal niet tof. Dus ging hij opruimen, het huis was piekfijn netjes en kreeg ik alsnog te horen JE DOET HELEMAAL NIETS! Ja, jij ruimt alles op, dan is het huis netjes, en het laatste dat er dan bij mij opkomt is een prikkel om te gaan schoonmaken, je haalt het werk onder m'n neus vandaan Nuja goed, het is een hele strijd bij ons in huis, maar die is grotendeels gekalmeerd omdat we tegenwoordig een huishoudster hebben (die kunnen we betalen vanwege het persoonsgebondenbudget dat mn vriend heeft) die onze 'gezamelijke ruimtes' schoonhoudt en voor de rest onze spullen in onze hobbykamers gooit. Ik heb tegen haar gezegd dat ze mijn hobbykamer niet schoon hoeft te maken dat ik dat zelf doe wanneer ik daar behoefte aan heb, en m'n vriend z'n hobbykamer doen ze samen. Mooi geregeld. Huiskamer schoon, keuken schoon en opgeruimd, badkamer schoon, ieder z'n zooi bij ieder z'n zooi, iedereen blij. Mijn vriend doet zijn was, ik doe mijn eigen was, gezamelijke was doen we regelmatig en het gezeur is voor het grootste gedeelte weg. En het mooie is dat zonder dat eeuwige gezeik over MAAR JIJ DOET DIT NIET EN JIJ ZUS EN ZO, dat ik nog meer in het huishouden doe dan hiervoor, dat de drang om lekker bezig te zijn in m'n eigen huisje groter is of iig lijkt. Dat is ook weer fijn voor m'n vriend zn gemoedsrust.
Dus als je een huishoudster kan betalen kan het echt een oplossing voor jullie zijn, vooral nu met de kleine erbij. Iemand z'n 'interne prikkels' vallen gewoon heel moeilijk te beinvloeden en al helemaal niet al verwijtend. De beste manier om iemands gedrag te veranderen is als er een beloning tegenover staat dus kijk of je daar misschien ook wat mee kan. (en ik heb het over een beloning, niet over een verkapte straf)

Jeetje. Gelukkig is mijn vriend een routineopruimer (even de afwas na het eten) en ik heb geen ritme, maar pak gewoon alle troep op die ik onderweg tegenkom (goed, ik kan dan ook niet normaal afwassen maar haal gelijk het hele kastje leeg of zo). Ik geloof niet dat we daar ruzie over gaan krijgen. Volgens mij zou ik ook gek worden van iemand die niet opgeruimd was. Ik raak zo gestresst van troep....

praat er eens goed met haar over!

Werkster?

green_machine,
Ik herken mezelf hier heel erg in. Ik ben iemand die de rommel niet ziet. Ik ben er zelf achter gekomen, hoe groter mijn problemen in mijn hoofd zijn hoe zo'n rotzooi het hier is. Ik moet zeggen dat nu ik dat weet dat ik er beter op let en nu iets sneller iets op ruim. Ik denk dat het voor de chaoten onder ons erg belangrijk kan zijn om na te gaan waar het aan ligt.
Het schijnt dat het dieper zit dan alleen je troep niet opruimen.

Ik weet wel, dat als je erachter bent waaraan het ligt, dat je steeds meer moeite doet om je te verbeteren. En zeker als je samenwoont is dit erg belangrijk.

d-c

quote:

Heavy Metall iz a poze, hardt rock iz a laifschteil

Snakey? Is that you?

quote:

Op vrijdag 2 februari 2007 10:01 schreef green_machine het volgende:
... Maar resultaat is dat ze vooral bezig is in het huishouden voor mij, en niet omdat ze het zelf nou zo belangrijk is voor haar en onze dochter ...

Dat vind ik een enge opmerking. Als ze opruimt is het nog steeds niet goed, ze moet met een andere instelling opruimen. Wat wil je bereiken? Dat het huis wordt opgeruimd of dat je vriendin haar denkwijze aanpast naar de jouwe? Volgens mij moet je dat laatste niet proberen.

Wat belangrijk is om mee te beginnen, is je emmer leegkiepen (de befaamde druppel die 'em laat overlopen is niet ver weg). Jij komt thuis met de vooronderstelling dat je het niet zult aantreffen zoals je wilt. En dat gebeurt ook. Sterker nog, bij elk niet opgeruimd ding krijg jij het gevoel dat jij alles moet opruimen en dat zij dat had kunnen doen. Gevolg: grote ergernis en je bent aan het opruimen met een negatief gevoel.
Als je met een "lege emmer" begint, stoor je je lang niet zo erg aan de rommel die je tegenkomt. Dan is rommel gewoon rommel en niet iets wat de ander had moeten regelen, maar niet heeft gedaan. Het maakt de sfeer prettiger en het onderwerp "opruimen" veel minder beladen. Door de opgestapelde ergernissen wordt opruimen steeds minder leuk, voor jullie allebei.

Probeer eerst jouw opgestapelde ergernissen op te ruimen, zodat je met een "lege emmer" begint. Het probleem is niet alleen het opruimen, maar het effect van een niet opgeruimd huis bij jou. Haal dat nare gevoel weg en probeer voor beiden een leuke oplossing te vinden. Dan maakt het niet uit dat ze voor jou opruimt of dat het wat minder vaak gebeurt dan jij wilt.

Nog een tip: knip "huishouden" in onderdelen. In plaats van haar vragen of ze het huishouden wil doen, vraag of ze wil stofzuigen, afwassen, oud papier sorteren, de afzonderlijke dingen. Dat maakt "huishouden" veel overzichtelijker en concreter.

Jij bent de baas over hoe jij het opruimen jou laat beinvloeden. Nu is dat op een negatieve manier waar jullie allebei niet beter van worden. Zie rommel als rommel en niet als een teken dat het je vriendin niet kan schelen dat jullie in de zooi wonen en dat ze niet waardeert dat jij altijd opruimt.

Laat haar voorstellen doen over het huishouden, kijk of jullie daar iets mee kunnen. Zij mag best meer doen in het huishouden en jij mag er best relaxter mee omgaan.

Misschien zoals Erodome aangaf een goed compromis afspreken en wat regelmaat inbouwen. Wasdag etc dus instellen en wie het doet. Je moet wel uitkijken dat die frustraties over het huishouden, geen manifestatie is van een ander probleem. Ik hoop dat je er in ieder geval met elkaar goed en open over kan blijven praten, dat is een heel belangrijk punt.

Oh, hoe herkenbaar! Ik ken het, en ik bevind me ook in jouw positie, TS ( op jouw geslacht en de kleine spruit na dan ). Ik heb ontzettend veel problemen met mijn vriend gehad toen we gingen samenwonen. Regelmatig hadden we stampende ruzie. Alles laten verslonzen zoals ik graag had geprobeert, is geen optie, we hebben namelijk een cavia, en een kat die chronisch verkouden is en last heeft van d'r luchtwegen.
De laatste tijd ( een jaar later ) gaat het een stuk beter. We hebben elkaars mening gerespecteerd, en proberen allebei om de ander te helpen. Zo helpt mijn vriend mij veel meer in het huishouden, en help ik hem weer door hem te helpen met 'zijn' taken.

Als je een klein kind hebt van 6 maanden slurpt deze heel veel energie van je op wat een reden kan zijn dat het er niet uitziet als een showroom van Villa Arena. Probeer te relaxen als je thuis komt en maak er geen ruzie over want dan heb je zoveel spanningen in je jonge gezinnetje. Probeer de lat niet te hoog te leggen. In een gezin met kinderen wordt het vaak nog rommeliger als ze eenmaal gaan lopen en alles uit kasten gaan trekken en het huis door ze wordt overgenomen. Als het maar geen onhygienische bende wordt is rommel niet erg. Overleg vriendelijk met je vrouw over het schoonhouden van toilet en de vloer, misschien kun je in het weekend even helpen als je vrij bent, hoeft echt geen uren te kosten. Kleding op de vloer en overal kranten maakt vaak een rommelige indruk, misschien dat ze ervoor wil zorgen dat dit op zijn plaats ligt voor jij thuis komt.