Ik vond 't juist 'n goede film en vooral door die minimalistische aanpak van Van Sant.Hij wijkt af van de standaard Hollywood werkwijze,geen oorzaak en gevolg aanpak.De film is dan ook meer 'n observatie.Mooi ook dat Van Sant de kijkers geen antwoorden oplegd.quote:Op vrijdag 2 februari 2007 16:33 schreef washandje het volgende:
Elephant
[afbeelding]
God wat word ik ongelofelijk boos van deze film. Eerst worden we 60 minuten verveeld met een gemiddelde dag op de middelbare school. Allemaal heel realistisch gedaan, maar, surprise surprise, school is saai en zeker niet interessant genoeg om 60 minuten naar te kijken. Dan krijgen we een plotwending waar we absoluut geen achtergrond bij kennen, die compleet uit het niets komt en nergens op slaat. Het acteerwerk is erbarmelijk (op een gegeven moment zegt iemand zonder enige emotie 'we're gonna die today'. Wie de fuck zegt dat zonder emotie. Wees dan in ieder geval blij ermee ofzo als je het toch expres gaat doen) en de techniek laat nogal te wensen over. De shots zijn lang en soms mooi, al had er een behoorlijk aantal minuten geknipt moeten worden. Misschien hoeven mensen niet altijd helemaal het beeld uit te lopen. Het licht zit af en toe nogal in de weg en aan het geluid is te horen hoe low-budget het geheel is. Niks mis met low-budget films, maar misschien moet je even wat investeren in de galm uit je geluid verwijderen. Toen ik las dat deze film van dezelfde maker als Good Will Hunting is was ik werkelijk waar geschokt. Hoe die man films heeft kunnen maken met zo uiteenlopende kwaliteit is me een raadsel. Elephant was in ieder geval een van de grootste tijdverspillingen ooit. 2/10 imdb 7.2
quote:recensie door Jan Pieter Ekker:
Voor zijn veelbekroonde documentaireserie 7 Up begon de Engelse regisseur Michael Apted in 1963 een groepje zevenjarige kinderen uit verschillende milieus te filmen. Elke zeven jaar keerde hij terug om te zien hoe het ze in de tussentijd was vergaan.
In Les invasions barbares doet de Canadees Denys Arcand net zoiets, maar met speelfilmpersonages: hij richt zich opnieuw op de vrijgevochten, intellectuele mannen en vrouwen die in zijn film Le déclin de l'empire américain (1986) eindeloos praatten over zaken als het huwelijk, eeuwige trouw, overspel, partnerruil, aids, hoerenbezoek.
Zij ontmoeten elkaar weer als Rémy op sterven ligt, de snobistische hoogleraar geschiedenis die de spil was van Le déclin de l'empire américain al was het maar omdat hij het bed deelde met allevier de vrouwelijke hoofdrolspelers. Op zijn sterfbed wordt duidelijk wat er nog over is van hun idealen en wat de gevolgen zijn van de vrijheid-blijheidgedachte uit vroeger jaren.
Rémy is inmiddels al lang en breed gescheiden. Hoewel hij nog altijd het hoogste woord voert, moet zijn ex-vrouw Louise bellen met hun zoon Sébastien, die goede zaken doet in Londen - met wat weet vader niet precies. 'Hij mag dan geen boeken lezen, hij verdient meer in een maand dan jij in een jaar', zegt Louise tegen haar egocentrische ex-man, die ook hun dochter heeft verjaagd - zij bezeilt de wereldzeeën.
Ondanks hun slechte verstandhouding keert Sébastien terug naar Canada. De verloren zoon wil zijn vader in de Verenigde Staten door een bevriende, hoog aangeschreven arts laten behandelen. Rémy weigert: hij wil bij zijn vrienden en vriendinnen blijven.
De pragmatische zoon trekt dan zijn portemonnee, huurt een leegstaande verdieping in het ziekenhuis af en schakelt een verslaafd meisje met een hart van goud in om vader dagelijks heroïne in te spuiten om de pijn draaglijk te houden. Geld speelt geen rol.
In het ziekenhuis ziet een bewaker op televisie hoe het tweede vliegtuig zich in het World Trade Center boort. Een deskundige legt uit dat 'ze' nog niet eerder in het hart van het wereldrijk hebben toegeslagen. 'In vorige conflicten - Korea, Vietnam, de Golfoorlog - slaagde het wereldrijk Amerika erin de barbaren buiten de landsgrenzen te houden. 9/11 kan worden gezien als het begin van de invasie van de barbaren.'
Regisseur Denys Arcand, die zelf even te zien is als vage sjacheraar, focust in Les invasions barbares op de puinhopen van de moderne beschaving (de falende gezondheidszorg, drugsoverlast, verdwenen idealen) - met de stervende Rémy als personificatie van de ten dode opgeschreven westerse cultuur.
Zijn blijmoedige maatschappijkritiek leverde de Canadees Arcand eerder dit jaar de Oscar op voor beste niet-Engelstalige film - vóór de Nederlandse kanshebber De tweeling. Arcands scenario was goed voor een Oscarnominatie en werd al bekroond in Cannes, waar ook de onbekende Marie-Josée Croze in de prijzen viel als beste actrice. Tijdens de European Film Awards kreeg Les invasions barbares de prijs voor beste niet-Europese film.
Het is terechte lof voor Arcands ontroerende ensemblestuk, waarin alleen de al te vaak misbruikte muziek van Arvo Pärt detoneert. Het amechtige geploeter van de dwaze vriendenclub is vaak goed voor een meewarige lach, maar ondanks alles ga je ook een beetje van ze houden.
Allemaal heel leuk en aardig, maar wat vindt JIJ ervan?quote:Op zaterdag 3 februari 2007 15:44 schreef femmeChantal het volgende:
Afgelopen nacht heb ik Les Invasions Barbares gezien op tv. Ik kon alleen het laatste deel zien, maar dat maakte niet uit want ik had de film een paar jaar geleden al gezien. Wmb de moeite waard van het (opnieuw) kijken.
[..]
quote:Op zaterdag 3 februari 2007 17:10 schreef JelleS het volgende:
Misschien heet Chantal in het dagelijks leven wel Jan Pieter Ekker.
Volgens mij omschrijf ik dat op een korte manier: de moeite waard van het kijken. Ik heb niet altijd zin om een uitgebreid verhaal neer te typen en dan geeft zo'n recensie (en ik zet niets neer waar ik me niet in kan vinden) imo een betere indruk van een film dan 3 regels tekst van mij. Maar vooruit:quote:Op zaterdag 3 februari 2007 17:08 schreef Timo20 het volgende:
Allemaal heel leuk en aardig, maar wat vindt JIJ ervan?![]()
![]()
quote:Op zondag 4 februari 2007 00:52 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
Ik ben waarschijnlijk de enige op FOK! die films met Steve "The thinking clown if there ever was one" Martin wel kan waarderen.
Die reactie kwam sneller dan ik had ingeschat.quote:
Voor de duidelijkheid, ik bedoel dus vooral dat ik Steve ook tof vindquote:Op zondag 4 februari 2007 00:58 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
[..]
Die reactie kwam sneller dan ik had ingeschat.
Je PI en je smiley spraken elkaar tegen, dus ik begreep je reactie als een verwachte reactie. Maar dan ben ik dus niet de enige!quote:Op zondag 4 februari 2007 01:01 schreef SaintOfKillers het volgende:
[..]
Voor de duidelijkheid, ik bedoel dus vooral dat ik Steve ook tof vind.
Ik had na die film drie weken geen zin meer om films te kijken.quote:Op zondag 4 februari 2007 00:52 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
Det Sjunde Inseglet (#83)
Mooie existentialistische film, met een hoop stof tot nadenken. Mijn eerste Bergman en zeker geen tegenvaller.
quote:Op zaterdag 3 februari 2007 19:13 schreef femmeChantal het volgende:
[..]
Volgens mij omschrijf ik dat op een korte manier: de moeite waard van het kijken. Ik heb niet altijd zin om een uitgebreid verhaal neer te typen en dan geeft zo'n recensie (en ik zet niets neer waar ik me niet in kan vinden) imo een betere indruk van een film dan 3 regels tekst van mij. Maar vooruit:: ik vond het dus een onderhoudende film. De film is op een bepaalde manier realistisch; met de juiste mensen kun je enigszins verwaterde vriendschappen van vroeger op een moeiteloze en vanzelfsprekende manier oppakken en kun je 'ín het zicht van de dood' makkelijker over eventuele "strubbelingen" heen stappen: de omgang met elkaar wordt dan erg "puur" en ontdaan van alle franje. Deze film beeldt dit proces mi mooi uit. Tegelijkertijd is de film mi enigszins 'geromantiseerd': vanuit de hele wereld vliegen mensen van vroeger over, hebben zomaar een paar weken vrij en gaan met elkaar een poos in een huis aan meer zitten. Dit kan niet altijd, maar als het gebeurt is het natuurlijk een prachtige manier om afscheid van het leven te nemen. Maar afgezien van het geromaniseer vond ik het verhaal toch overkomen alsof het allemaal echt gebeurd kan zijn. Ook is de film onnadrukkelijk/"los" geacteerd; iets waar ik erg van hou en waardoor ik gemakkelijk wordt meegesleept. Kortom: de film is imo de moeite waard!
Heb ik je nu meer overtuigd?![]()
Val toch wel mee .. de hollywoodsaus.quote:Op zondag 4 februari 2007 20:42 schreef Mainport het volgende:
Groundhog Day (Harold Ramis, 1993)
Niets bijzonders, Murray doet zijn ding: de eeuwige sarcast spelen, Macdowell is de moderne Amerikaanse carrièrevrouw die haar normen en waarden nog hoog in het vaandel heeft. Zonde dat er zo'n vette hollywoodsaus overheen zit, want eigenlijk is dit best een leuke film.
Mee eens. Fantastische film.quote:Op zondag 4 februari 2007 21:04 schreef Lambiekje het volgende:
[..]
Dit is de meest geweldige comedy ooit gemaakt. En het maffe is deze film kan je keer op keer kijken ondanks dat het een film over herhaling gaat. Deze heeft zoveel meer lagen ..dan alleen een sarcastische Bill.
Zeker zijn er, behalve de voor de hand liggende, diepere betekenissen en wijze levenslessen te trekken uit Groundhog Day, maar dat is vooral te denken aan een leuk, origineel en innovatief script. Daarom doet de kazige regie er ook zo'n afbreuk aan, voor velen maakt het misschien niet uit, maar voor mij had de film veel beter kunnen zijn als hij niet zo werd verpest door die hollywoodconventies.quote:Op zondag 4 februari 2007 21:04 schreef Lambiekje het volgende:
Dit is de meest geweldige comedy ooit gemaakt. En het maffe is deze film kan je keer op keer kijken ondanks dat het een film over herhaling gaat. Deze heeft zoveel meer lagen ..dan alleen een sarcastische Bill.
Ik vond hem wel een topper.quote:Op dinsdag 30 januari 2007 20:09 schreef Demarest het volgende:
Apocalypto
Het verhaal was vrij simpel, alhoewel de film allerminst verveelde. Sommige gevechten verliepen enigzins Kill Bill-achtig, de achtervolging in de bush vertoonde overeenkomsten met Rambo. Geen topper, wel vrij goed.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |