Opvoedkundige verschillen en meningen

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 20:40 schreef yvonne het volgende:

[..]

Dat zal ie vast niet als peuter gedaan hebben

Maar even tussendoor, die RTL4 programma's ontstaan NIET van die enkele tik op een dikke luierkont hoor, daar is structureel iets mis gegaan.

Hij was 6 of 7 denk ik , hij zat iig achterop de fiets weet ik nog

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 20:55 schreef Bep het volgende:

[..]

Hij was 6 of 7 denk ik , hij zat iig achterop de fiets weet ik nog

Ik dacht 16 of 17

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 10:05 schreef m@x het volgende:

[..]

Dit doet het op mij een beetje overkomen alsof iedereen die niet direct tig opvoedkundige boeken erop naslaat alvorens hij of zij aan de gang gaat maar een beetje egoistisch doet waar ie zin in heeft. Ik beschouw mezelf als een DO (als het dan persee een naam moet hebben ) maar zie dit niet als een negatief iets. Ik vraag me alleen af waarom het opeens zo fout is om dingen te doen, gewoon omdat dat vroeger ook altijd op die manier gebeurde. En wat is er mis met gewoon iets doen omdat het leuk is zonder dat er een ingewikkelde theorie aan hangt of dat er een leermoment aan vastzit.

Helemaal mee eens.
We zijn allemaal best wel in onze 10-er tijd op onze ouders afgeknapt....
En niet dat ik het ooit toe zal geven.... verkeerd hebben ze het echter niet gedaan.

Recentelijk twee reunies gedaan en als ik zie wat er van de meeste AP vs DO klasgenootjes terechtgekomen is. Nog afgezien van een neef van mij die via AP opgevoed is.
Sorry hoor, maar zoals eerder gezegd. Een pak voor de broek, een draai om de oren en een warschuwende tik op de vingers..... van die koters zit er toch geen een wegens moord opgesloten, en je bent er dus echt geen Ted Bundytjes mee aan het grootbrengen.

Even op een totaal andere boeg, hoe geweldig leuk het ook is om een enorm intelligent kind te hebben.
Ben ik de enige die zich verbaasd over dat "kindertijd" gereutel maar ondertussen wel je kind van twee leren lezen via allerlei computer speeltjes.
Is een partijtje knikkeren en met dinky toys spelen niet veel gezonder?
_{Niet dat ik ons kind zometeen niet zal stimuleren....maar ik vind het zo'n tegenstrijdigheid}

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 20:24 schreef N.icka het volgende:

[..]

Soms niet

Wat heb je toch tegen die tik , denk je soms dat een kind daar een jeugdtrauma aan oploopt?

Wanneer niet dan?
Noem eens een vb waarin andere methoden falen en alleen een tik zou werken....

Wat is er tegen de tik, hoe wil je met een strak gezicht tegen je kind zeggen dat geweld gebruiken niet ok is als je het zelf doet?
Om maar 1 ding te noemen.
Maar bij jou is het dus ook ok als je je partner zo af en toe eens slaat, want he wat is er mis met met je handjes te praten soms, soms luistert je partner gewoon niet naar je, doet je partner stom, geef je toch gewoon een tik?

Daarop zal je waarschijnlijk zeggen ja maar dat is onzin, volwassen mensen in een relatie horen elkaar niet te slaan, nou waarom je kind dan wel?

Er wordt gesproken over 'een tik vanwege het schrikeffect'.
Als je een kind wil laten schrikken kun je toch ook gewoon "BOE!" zeggen..

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 23:00 schreef erodome het volgende:

[..]

Wanneer niet dan?
Noem eens een vb waarin andere methoden falen en alleen een tik zou werken....

Al eerder aangehaald: Het lidteken op mijn borst tenbgevolge van een kop kokendhete koffie.
Naa 30 keer waarschuwen luisterde ik nog niet.
Die tik had ik wel gehad als er geen familie was geweest.

ik kan me de drie keer dat mijn moeder mij een tik uit wanhoop gaf nog zo goed voor de geest halen dat ik me zelf heilig heb voorgenomen zoiets nooit bij mijn dochter te doen.
Overigens kan ik me de tik uit wanhoop ergens wel voorstellen hoor. Althans, ik begrijp uit welk gevoel zoiets gebeurt en ook dat het vaak net zo veel indruk maakt op de ouder dan op het kind.
Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur en een tik met voorbedachte rade vind ik zonder te overdrijven echt compleet gestoord.
Ik wil mijn kind geen voorbeeld van geweld geven en ik wil niet de strijd aangaan als blijkbaar die tik niet werkt. Want wat is dan de volgende stap? Harder meppen?

[ Bericht 0% gewijzigd door owlet op 28-01-2007 00:15:11 ]

Nee eerder zeikerige AP familieleden en geen zin in de discussie.....
Ik was al 20 keer gewaarschuwd voor die pot thee, je deelt ook niet zo maar een tik uit.

En natuurlijk die ongelukjes kunnen gebeuren.....en zijn niet altijd te voorkomen ....
Maar een tik had een kind wel op een minder pijnlijke en blijvende manier doen realiseren dat niet luisteren "naar doen" gevolgen heeft.

Normaals je stompt niet en je gaat ook niet met je broekriem tekeer....

Maar bijv op de creche geleerd taalgberuik tegen je ouders gebruiken komt je wel degelijk op een pak voor je broek te staan...... althans in dit huishouden.

Vind programa's als supernanny leuk om te kijken, maar er zijn effectievere manieren om slaan spugen en schelden (op een manier waarvan een dokwerker tot in zijn nek zou blozen) van een dreumes aan te pakken.

Op papier en in theorie klinken dingen altijd zo mooi maar in de praktijk loopt het soms net even anders. Ik heb vandaag Kai een tik op zijn vingers gegeven. Puur om hem te laten schrikken aangezien meneer op het snoer van de stofzuiger zat te knagen terwijl de stekker in het stopcontact zat en zonder het door te hebben doorging met stofzuigen. Ik kreeg zijn kaken met geen mogelijkheid los en zag dit als de snelste manier om hem uit een gevaarlijke situatie te halen. Geloof me, boe roepen werkt bij een koppige peuter niet altijd

_{Begrijp me overigens niet verkeerd hoor, ik ben absoluut geen voorstander van de pedagogische tik of wat voor soort tik dan ook.}

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:26 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Dan is het een inschattingsfout, verkeerde manier van handelen van je ouders geweest.. dat staat los van het nut van een tik..

Dat mag jij vinden dat vind ik niet. Ik had nu een lidteken minder gehad.
Mijn AP opgevoede neefje is toen hij een jaar of twaalf was ook uitgelegt op pedagogisch verantwoorde manier dat geld uit zijn moeders portmonaie jatten verkeerd is.
Momenteel geniet hij huisvesting van jouw belastinggeld
Ben er van overtuigt dat een pak voor zijn broek het beter gedaan had.

quote:

Taalgebruik = dus gelijk aan een tik? wat dacht je van uitleggen waarom dat niet mag?

Nee eerst waarschuwen.... blijven doen : pak voor je broek

quote:

Zoals wat? een tik?

Typ ik hier ASCII of in een chinese charecter set?
Ja een tik,
Je laat je door een 3 jarige niet verotschelden en slaan.
Beter een tik op 3 jarige leeftijd dan op hun 16 de verkeerde/goede tegenkomen die dat wel doet. _{met terugwerkende kracht en rente}

IDD wie niet horen wil moet maar voelen...
Of het een kop koffie is of een tik, is de keuze van de ouders

En mijn neef is niet het enige voorbeeld,
aver het algemeen zie ik toch dat de mensen die wat strikter opgevoed zijn beter terecht gekomen zijn stabieler zijn dan zij die nat niet zo zijn.

En nogmaals corrigeert niet direct fysiek, maar als 20+ of 100x verbal niet werkt....

Dan krijg je dus zon groepje 16 jarigen die tegen een volwassenen jijen en jouwen en een grote bek en een dreigende houding aannemen nadat ze proberen een kat op te blazen....
Dan neem ik gaarne de opvoediong over....

En 16 jaar misgelopen tikken komt dan met terugwerkende kracht, na nogmaalks twee maal proberen te redeneren, op een directe dreun op je oog uit.

Was deze puber, respekt voor beesten, vuurwerkwetgeving en ouderen bijgebracht had hij de kerstdagen met zicht uit beide ogen kunnen doorbrengen.
_{Niet dat ik/wij nooit een rotje te vroeg afstak(en), maar als je betrapt werd dan ging je pleiite en luisterde je.}

Nope ik weet wat dat betreft hoe ik mijn kind zal opvoeden.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 23:58 schreef owlet het volgende:
ik kan me de drie keer dat mijn moeder mij een tik uit wanhoop gaf nog zo goed voor de geest halen dat ik me zelf heilig heb voorgenomen zoiets nooit bij mijn dochter te doen.
Overigens kan ik me de tik uit wanhoop ergens wel voorstellen hoor. Althans, ik begrijp uit welk gevoel zoiets gebeurt en ook dat het vaak net zo veel indruk maakt op de ouder dan op het kind.
Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur en een tik met voorbedachte rade vind ik zonder te overdrijven echt compleet gestoord.
Ik wil mijn kind geen voorbeeld van geweld geven en ik wil niet de strijd aangaan als blijkbaar die tik niet werkt. Want wat is dan de volgende stap? Harder meppen?

Ik kan me ook nog wel een paar keer herinneren (oa toen ik een jaar of 12 was) en ik heb nou juist weer het gevoel dat het geheel en al terecht was. Mijn zus en ik hadden dan ruzie of liepen zo te etteren dat we echt het bloed onder de nagels van mijn ouders vandaan haalden.
Ik weet dat we toen echt heeeeeeel vervelend moeten zijn geweest anders had ze het hiet gedaan en heb daar verder ook geen trauma's of wat dan ook aan over gehouden.

Of ik mijn kind tzt een tik op het luierkontje zal geven of niet weet ik niet, maar het is iig niet zo dat ik daar heel stellig tegen ben vanwege mijn eigen ervaringen. Daar gaan echt andere overwegingen bij komen maar ik kan daar nu echt niks over zeggen.

OK Evenstar ik ben nu overtuigd.
Kan niet goed aflopen als je kind slaat.... ze worden MOD op FOK!

Zou dat het zijn?

Een corrigerende tik moet naar mijn smaak kunnen, en is helemaal niet tot op het bot bedoeld om pijn te doen. Het is uit liefde dat dat gedaan wordt... zodat een kind die fout niet nog eens maakt, waarbij het zelfs het leven zou kunnen verliezen bijvoorbeeld...

Een corrigerende tik heeft op een jong kind vooral het effect dat het kind weet dat er een consequentie hangt aan een bepaalde niet gewenste gedraging, die met lik op stuk "beleid" meteen gecorrigeerd dient te worden.

Als een kind na afkeurend aandringen van een ouder tóch iets wil pakken, is een kleine pets op de hand gewoon het sein dat het op dat moment "uit" is en dat het kind moet luisteren. Daar zie ik alleen iets opvoedends in,en zie het ook als hiërarchische correctie dat de ouder de baas is. Zeggen van "jantje niet meer doen hoor" helpt echt niet altijd. Kind gaat dan gewoon door...

Daarnaast vind ik dat mensen toch best wel dicht bij dieren staan als ze zoiets doen... en dat vind ik helemaal niet negatief. Als een jong dier iets fout doet, te ver weg loopt of zo, dan wil moeder-dier ook wel eens een corrigerende knauw geven... Kom svp niet met het argument dat we geen dieren zijn... zo verheven zijn wij mensen echt niet.

Ik heb als jong kind vrij veel uitgevroten, en ja ik heb ook wel eens een tik gehad, of een pak voor de broek... en ja, ik zal het best verdiend hebben... en nee natuurlijk was dat geen dagelijkse praktijk...
Haat ik nu mijn ouders... nee hoor... ik vind dat het moet kunnen... er is een verschil tussen corrigerende tikken en een pak voor de broek enerzijds en een kind het lamlazarus bont en blauw slaan anderzijds.

Waar dan die grens ligt... ieder heeft zo zijn grens... sommigen gruwen al bij het idee hun kind te moeten straffen door ze beet te pakken... of een corrigerende tik te geven... Tjsa tegen die overcorrectheid kan ik dan weer niet... en al helemaal als die groep mensen aangeven dat ze een corrigerende tik meteen mishandeling vinden... die mensen mogen van mij dan wel eens gecorrigeerd worden...
Ben je van mening dat een corrigerende tik niet hoeft... mij best... doe jij het anders... maar laat mij mijn kind opvoeden zoals ik denk hoe dat het beste is...

Dat zeg ik niet evenstar
Maar het feit dat AP perfecte mensjes oplevert is net zo waar als dat OD Ted Bundytjes aflevert.

Maar even terugkomend op mijn eerste post in dit topic:

Even op een totaal andere boeg, hoe geweldig leuk het ook is om een enorm intelligent kind te hebben.
Ben ik de enige die zich verbaasd over dat "kindertijd" gereutel maar ondertussen wel je kind van twee leren lezen via allerlei computer speeltjes.
Is een partijtje knikkeren en met dinky toys spelen niet veel gezonder?
Niet dat ik ons kind zometeen niet zal stimuleren....maar ik vind het zo'n tegenstrijdigheid

Net als een "leugentje om bestwil" iemand niet tot een pathologisch leugenaar maakt, maakt een pedagogische tik op billen of vingers iemand ook niet tot een notoire kindermishandelaar.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:28 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

Dan doe je zoiets omdat het echt even noodzaak is.. dat als je op andere manier hem al geprobeert hebt te corrigeren
en dat niet efefctief was, maar je wel genoodzaakt was snel te handelen ten behoeve van Kai

Maar als het in die situatie dus kennelijk wel mag waar ligt dan de grens?

Dat is ook een beetje wat ik met mijn voorbeeld aan wil geven. Je kan zo overtuigd zijn van bepaalde dingen maar als je in die situatie wordt geplaatst kan je wel eens heel anders reageren. Nogmaals, ook ik ben niet van plan om mijn kind te corrigeren of straffen door middel van een tik maar je kan van tevoren niet zeggen dat je het nooit zal doen. Je kan er naar streven maar of het je lukt weet je niet zeker.

Ik was overigens net zo'n etter als BE en heb tijdens mijn puberteit een aantal keer zo het bloed onder de nagels van mijn ouders vandaan gehaald dat ik ook een tik kreeg. Ik ben er niet slechter van geworden en kan ze, er nu op terugkijkend, ook alleen maar gelijk geven want ik was gewoon een kreng van een puber. Maakt het feit dat ik af en toe een tik kreeg mij een gefrustreerd of getraumatiseerd mens? Nee, net zoals het feit dat jij er nooit eentje kreeg jou ook niet per definitie een gelukkiger mens maakt.

Wat betreft het speelgoed (want ik geloof dat Desired Bard het er graag over wil hebben ) vind ik dat je wel een beetje met je tijd mee moet gaan. Knikkers en Dinky Toys zijn nog steeds heel leuk maar tegenwoordig zijn er inderdaad ook computerspelletjes (al dan niet educatief) voor die kleintjes. Waarom zou je ze daar ook niet mee laten spelen? Het wordt een ander verhaal wanneer een kind de hele dag alleen maar zit te computeren of voor de televisie zit. Wat mij betreft hoeft het speelgoed van mijn kind niet alleen maar educatief te zijn. Speelgoed gewoon voor de leuk is ook prima.

Suus kan in haar driftbuien zo ver doorslaan dat ze op geen enkele mogelijkheid te bereiken in. Ze gaat zichzelf dan slaan of tegen de muur aanlopen. Je kan er een fanfare naast zetten, je kan een lange jan voor haar neus langszwaaien, je kan haar een zak chips voorhangen, ze is niet te bereiken. Je kan 40x gaan lopen roepen en lopen pedagoogelen maar in zo'n geval geef ik haar liever die tik op haar hand/billen waardoor ze 'terug op aarde' komt dan dat ik haar haar gezichtje tegen de grenollen wand laat afschuren.

Tikken als strafmiddel gebruik ik niet, maar als schrikmoment in het uiterste noodzaak wel. Maar dan wel ter bescherming van mijn kind.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:20 schreef m@x het volgende:en zag dit als de snelste manier om hem uit een gevaarlijke situatie te halen. Geloof me, boe roepen werkt bij een koppige peuter niet altijd
_{Begrijp me overigens niet verkeerd hoor, ik ben absoluut geen voorstander van de pedagogische tik of wat voor soort tik dan ook.}

Dat dus idd.


Overigens heeft Suus wel een periode gehad dat ze mij wou slaan. Na 2x een rooie wang geincasseerd te hebben en een 3e aan zag komen heb ik haar handje gepakt en die iets laten afwijken, zodat ie op haar wang terecht kwam ipv de mijne..

"Au mama! Dat doet zeer!"
"Ja schat, bij mama ook..."

Ze heeft het nog een paar keer geprobeerd, maar bedacht zich op het laatste moment toch wel... "dat doet zeer he mama..." "Ja schat..."

quote:

Op zondag 28 januari 2007 10:31 schreef Ireth het volgende:
Suus kan in haar driftbuien zo ver doorslaan dat ze op geen enkele mogelijkheid te bereiken in. Ze gaat zichzelf dan slaan of tegen de muur aanlopen. Je kan er een fanfare naast zetten, je kan een lange jan voor haar neus langszwaaien, je kan haar een zak chips voorhangen, ze is niet te bereiken. Je kan 40x gaan lopen roepen en lopen pedagoogelen maar in zo'n geval geef ik haar liever die tik op haar hand/billen waardoor ze 'terug op aarde' komt dan dat ik haar haar gezichtje tegen de grenollen wand laat afschuren.

Tikken als strafmiddel gebruik ik niet, maar als schrikmoment in het uiterste noodzaak wel. Maar dan wel ter bescherming van mijn kind.
[..]

Dat dus idd.


Overigens heeft Suus wel een periode gehad dat ze mij wou slaan. Na 2x een rooie wang geincasseerd te hebben en een 3e aan zag komen heb ik haar handje gepakt en die iets laten afwijken, zodat ie op haar wang terecht kwam ipv de mijne..

"Au mama! Dat doet zeer!"
"Ja schat, bij mama ook..."

Ze heeft het nog een paar keer geprobeerd, maar bedacht zich op het laatste moment toch wel... "dat doet zeer he mama..." "Ja schat..."

quote:

Op zondag 28 januari 2007 01:55 schreef _evenstar_ het volgende:

[..]

wij zelf zijn wel blij met speelgoed dat een educatief randje heeft.
maar zo verft ze zelf, laat ik haar zelf dingen uitzoeken wat in die zin educatief is.
En sommige dingen zijn gewoon omdat zij de geluidjes e.d. leuk vind.
Je ziet wel vaak dat kinderne meer tv kijken achter de PC zitten, ik zelf vind buiten spelen erg belangrijk, maar snap ook wel dat dit in de huidge maatschappij lastiger is.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 10:20 schreef _evenstar_ het volgende:

wat betreft het spelen binnen/buiten.
Denk dat ook mee speelt dat steeds vaker speeltuintjes als hangplek voor jongeren of verslaafden oid gebruikt wordt.
Je veel meer hoort over geweld e.d. dat dat misschien ook wel mee speelt in de beslissing van ouders waarom wel/niet buiten spelen.
Bij een groot deel waarschijnlijk ook wel gemakszucht.
Hier speelt ze nog niet buiten simpel weg dat ze te jong is

Daar hebje volledig gelijk in Eventar.
Maar ik heb het over bijvvorbeeld die Winnie de Pooh laptops.
Natuurlijk is het beter als de TV als babysitter. Maar een twee jarige hoeft van mij echt niet te weten dat 3x8=24 is

Gelukkig is er hier bij het buitenspelen altijd een of twee ouder aanwezig. We hebben hier wel geen hangjeugd (dit woonerf) maar er zijn in dit dorp recentelijk twee andere incidenten geweest.
Het is diep en diep triest dat buitenspelen soms gewoon niet kan.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 23:58 schreef owlet het volgende:
ik kan me de drie keer dat mijn moeder mij een tik uit wanhoop gaf nog zo goed voor de geest halen dat ik me zelf heilig heb voorgenomen zoiets nooit bij mijn dochter te doen.
Overigens kan ik me de tik uit wanhoop ergens wel voorstellen hoor. Althans, ik begrijp uit welk gevoel zoiets gebeurt en ook dat het vaak net zo veel indruk maakt op de ouder dan op het kind.
Maar dat wil niet zeggen dat ik het goedkeur en een tik met voorbedachte rade vind ik zonder te overdrijven echt compleet gestoord.
Ik wil mijn kind geen voorbeeld van geweld geven en ik wil niet de strijd aangaan als blijkbaar die tik niet werkt. Want wat is dan de volgende stap? Harder meppen?

Daar ben je echt zelf bij, dat hardere meppen. Ik heb nooit een tik gehad waar ik iets aan heb overgehouden wat je langer dan 2 sec. voelde. Althans, ik herinner me voornamelijk een lieve en strenge moeder, maar ik wéét van haar dat ze wel een paar keer een tik gegeven heeft.

Als puber ben ik trouwens nooit geslagen. Sterker nog, ik kan me zelfs geen straf herinneren. Niet omdat we compleet los werden gelaten, verre van dat juist, maar omdat we onze grenzen toch wel behoorlijk goed kenden. Het stoutste wat ik deed was 1 keer stiekem bij een vriendje slapen, 1 keer tien minuten te laat thuis zijn (en zo weinig zin hebben in straf dat ik 't nooit meer deed), 1 keer een één halen voor spieken (en dat met twee proefwerken weer ophalen, hard geleerd) en verder 't nodige stampvoeten op de trap en smijten met deuren.

Ik heb in mijn leven - buiten mijn zusjes, maar dat doen álle kinderen, ook kinderen die geen tik krijgen van paps en mams - slechts twee mensen gemept. Mensen die probeerden op een seksuele manier aan mij te zitten waar ik op dat moment al wat van had gezegd. Voor mijn zusjes geldt hetzelfde. We zijn geen van allen gewelddadig.

Ik vind het persoonlijk compleet gestoord te denken dat een peuter die blijft hangen in een driftbui wel zomaar even voor rede vatbaar zal zijn als je daar maar goed mee gaat praten.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:28 schreef _evenstar_ het volgende:
Dan doe je zoiets omdat het echt even noodzaak is.. dat als je op andere manier hem al geprobeert hebt te corrigeren
en dat niet efefctief was, maar je wel genoodzaakt was snel te handelen ten behoeve van Kai

Gut, als het iemand uit OUD is kan het ineens wél?

Nogmaals, je valt iedereen aan hier, maar ik denk dat niemand die bij zijn gezonde verstand is zomaar zijn kind een tik geeft. Dat het altijd situaties zijn als die van m@x of situaties waarin een kind echt doordraait. Je waarschuwt altijd, probeert dat soort dingen echt wel op een andere manier aan te pakken... Maar als blijkt dat zo'n kind een gevaar wordt voor zichzelf ondanks waarschuwen, dan is het soms gewoon nodig in te grijpen en te laten schrikken. En nee, dan werkt boe niet.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 00:55 schreef desiredbard het volgende:
Nee eerst waarschuwen.... blijven doen : pak voor je broek

Daar ben ik het dus niet mee eens. Er zijn véél effectievere manieren om te straffen dan slaan. Slaan is voor mij een waarschuwingssignaal, geen straf. Zet dan je kind op de trap en laat het gedurende 10 minuten dat woord herhalen oid. Geloof me, daarna wil je het nóóít meer gebruiken (mijn oma heeft dat ooit met mij gedaan... Gut, wat was ik het zat daarna).

quote:

Op zondag 28 januari 2007 01:51 schreef desiredbard het volgende:
Even op een totaal andere boeg, hoe geweldig leuk het ook is om een enorm intelligent kind te hebben.
Ben ik de enige die zich verbaasd over dat "kindertijd" gereutel maar ondertussen wel je kind van twee leren lezen via allerlei computer speeltjes.
Is een partijtje knikkeren en met dinky toys spelen niet veel gezonder?
Niet dat ik ons kind zometeen niet zal stimuleren....maar ik vind het zo'n tegenstrijdigheid

Tijdje geleden liep ik met mijn vriendje in de speelgoedwinkel. We waren verbaasd dat alles al "prefab" was, dan wel met batterijen werkte. Waar is de tijd dat een kind lekker creatief kon zijn en gewoon dingen kon bedenken?

Ik ben dus heel erg van de vouwblaadjes, het springtouw en "laat een kind zich maar lekker vervelen, worden ze creatief van".

[ Bericht 6% gewijzigd door innovative op 28-01-2007 11:42:49 ]

Overigens heb ik vroeger wel eens een keer een flinke knal voor mijn harsus gehad van mijn pa, toen was ik het daar uiteraard totaal niet mee eens, nu achteraf zeg ik "ik had ook zo gereageerd..."

Ik mocht dus als 9 jarige nog even een blokje rond fietsen op mijn nieuwe fiets na het avondeten. Om kwart voor 1 's nachts kwam ik de straat weer in rijden, toen ik de bordjes met "Groenekan" tegen kwam, vond ik het wel tijd om weer om te draaien en richting huiswaarts te gaan, Utrecht dus...

Na die knal ben ik trouwens ook nog half doodgeknuffeld...

quote:

Op zondag 28 januari 2007 01:50 schreef LennyKravitz het volgende:
Een corrigerende tik moet naar mijn smaak kunnen, en is helemaal niet tot op het bot bedoeld om pijn te doen. Het is uit liefde dat dat gedaan wordt...

Het moet niet gekker worden!
Mijn vent ja, díe mag me uit liefde op mijn kont slaan, maar hij zou het niet moeten proberen dat bij mijn kleine ventje te doen....

quote:

Op zondag 28 januari 2007 11:32 schreef innovative het volgende:
maar ik denk dat niemand die bij zijn gezonde verstand is zomaar zijn kind een tik geeft.

Inno, mag ik dit een naïve veronderstelling noemen?

quote:

En nee, dan werkt boe niet.

_{Pssst, dat was een grapje...}

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:18 schreef Moonah het volgende:
Inno, mag ik dit een naïve veronderstelling noemen?

Van mij mag je, maar dan moet je er wel bij in aanmerking nemen dat ik sowieso een groot verschil zie tussen een tik en slaan. Daarnaast vind ik slaan zonder reden bij uitstek een teken van een of andere psychische stoornis, hoe groot of klein ook. Als je "zomaar" slaat of een tik geeft ben je in mijn ogen niet wijs.

En dat bedoelde ik ermee. Dat ik "zomaar" slaan absoluut belachelijk vind en je in dat geval als persoon ook niet echt serieus meer neem. Een tik is voor mij echt een waarschuwingssignaal wat je gebruikt om ergere schade te voorkomen, en anders niet.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:27 schreef innovative het volgende:
Een tik is voor mij echt een waarschuwingssignaal wat je gebruikt om ergere schade te voorkomen, en anders niet.

Juist, voor jóu.
Maar tig ouders die uit gewoonte een pets geven hoor....

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:31 schreef Moonah het volgende:
Juist, voor jóu.
Maar tig ouders die uit gewoonte een pets geven hoor....

Die hebben in mijn ogen dan ook ergens een draadje wat niet goed is aangesloten.

Ik ontken niet dat ze bestaan hoor, ik zal ze alleen nóóít snappen en in mijn ogen zit er ergens iets niet goed als je zomaar met je handjes wappert. Een situatie als m@x en ireth beschrijven, dát zijn situaties waarin ik snap dat je snel moet ingrijpen en kiest voor dat wat op dat moment het snelste werkt, of misschien wel het meest effectief is.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:36 schreef innovative het volgende:

[..]

Die hebben in mijn ogen dan ook ergens een draadje wat niet goed is aangesloten.

Ik ontken niet dat ze bestaan hoor, ik zal ze alleen nóóít snappen en in mijn ogen zit er ergens iets niet goed als je zomaar met je handjes wappert. Een situatie als m@x en ireth beschrijven, dát zijn situaties waarin ik snap dat je snel moet ingrijpen en kiest voor dat wat op dat moment het snelste werkt, of misschien wel het meest effectief is.

Ik denk dat het op dat moment helemaal niet zoveel met snel werken of effectief zijn te maken heeft, maar alles met onmacht en/of angst en de tik de uiting daarvan is.

Ik heb (nog) geen kind(eren), ik kan me levendig voorstellen dat er gedurende de opvoeding eens een keer een tik wordt uitgedeeld. Ik denk alleen, en dan spreek ik voor mezelf, dat ik het belangrijk vind om me voor te nemen om die tik niet als deel van de opvoeding te laten verworden. Ik heb vroeger ook wel eens een tik gehad, maar ik denk dat ik de gelegenheden op 1 hand kan tellen. Derhalve hebben ze dus ook echte indruk gemaakt.

Ik vind trouwens dat als je in principe tegen de corrigerende tik bent, dit dan weer neit wil zeggen dat je voor een AP opvoeding bent. Er zijn voldoende andere manieren op een kind dingen bij te brengen.

Ik ben van mening dat je je kind het beste opvoed door zelf het goede voorbeeld te geven. Dus zelf niet schreeuwen, niet slaan etc. Als ik een andere volwassene niet sla als ik ergens pissed over ben, waarom zou ik mijn eigen kind dan wel slaan ? Dat kind staat me een stuk nader aan mijn hand dan een willekeurige andere volwassene, en dan houd ik me ook in en los het op met praten, negeren, weglopen, whatever. Maar ik vind toch wel dat er een verschil is tussen moedwillig slaan en een tikje op de vingers. Voor mij is daar in ieder geval een heel duidelijk verschil in. Maar ik kan me voorstellen dat er ouders zijn die beginnen met een tikje, en dan merken dat dat heel goed werkt (want, het kind wordt bang voor je), en die dan steeds een stapje verder gaan. In die zin vind ik het dus goed dat het verboden is. Ik denk echt niet dat de kinderbescherming morgen bij M@x op de stoep zal staan omdat ze Kai een tik heeft gegeven, ieder weldenkend mens snapt dat je soms gewoon zo reageert, instinctief haast, om je kind uit een gevaarlijke situatie te halen. Dat zou ik precies hetzelfde gedaan hebben.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:18 schreef Moonah het volgende:

Inno, mag ik dit een naïve veronderstelling noemen?

Er staat gezond verstand..... niet aankomend TBS-er

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:31 schreef Moonah het volgende:

[..]

Juist, voor jóu.
Maar tig ouders die uit gewoonte een pets geven hoor....

het verschil tussen TBS er en Ouder me dunkt
Tig ouders???
Heb je het over die krantenverhalen over falende overhansinstanties terwijl een ouder die een peuter ,welk in een supermarkt alles uit de schappen loopt te trekken, een tik op het handje krijgt voor het blok gaat.

quote:

Op zondag 28 januari 2007 12:47 schreef miss_sly het volgende:

[..]
...ik het belangrijk vind om me voor te nemen om die tik niet als deel van de opvoeding te laten verworden....

Een tik geven is geen opvoeding...maar bij opvoeden hoort soms wel een tik geven.



[ Bericht 26% gewijzigd door desiredbard op 28-01-2007 14:36:32 ]

De keren dat ik mijn kind een tik heb gegeven, kwam dat voort uit mijn eigen onmacht (anders dus als het geval van M@x, kan me voorstellen dat je even snel iets "moet" als je kind het stofzuigersnoer door wil knagen ).

Ik heb bij mijn oudste zoon gemerkt dat het dus echt voor geen meter helpt, een tik geven. Hij is er heus wel van onder de indruk, maar op een verkeerde manier, hij legt geen enkele link met zijn gedrag. En dat doet ie dus WEL na een minuut of 5 op de trap/in zijn kamer/ of niet meer op de PC mogen voor die dag.

Nou zijn het in zijn hele bestaantje niet meer als drie tikken geweest (nogmaals, omdat ik zelf dus pislink werd!), maar juist daarom is het voor mij geen optie meer. het lost helemaal niets op, behalve dat je onbetrouwbaar voor je kind wordt.

En DesiredBard, stel dat jullie kind ook zo is. Wat ga je dan doen? Vaker en harder slaan?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 14:16 schreef Ladybos het volgende:
Ik denk echt niet dat de kinderbescherming morgen bij M@x op de stoep zal staan omdat ze Kai een tik heeft gegeven, ieder weldenkend mens snapt dat je soms gewoon zo reageert, instinctief haast, om je kind uit een gevaarlijke situatie te halen. Dat zou ik precies hetzelfde gedaan hebben.

Was ik ook niet bang voor hoor Dit was puur bedoeld om hem zo te laten schrikken dat die pitbullkaakjes het snoer loslieten. Op dat moment de meest effectieve oplossing aangezien vriendelijk doch dringend vragen of zelf de kaakjes loswrikken niet hielp.

Straffen door middel van slaan vind ik een teken van onmacht. Als je je eigen kind niet op een andere manier aan kan denk ik dat je als ouder niet heel veel gezag uitstraalt. Er zijn zoveel andere manieren om een kind aan te leren dat bepaald gedrag niet gewenst is waarom zou je je dan laten verleiden door het gebruik van geweld (al dan niet opvoedkundig bedoeld)? Ik kan me voorstellen dat het op dat moment de snelste oplossing is maar of het op lange termijn de meest effectieve oplossing is betwijfel ik.

Even OT ...ik vind het niet helemaal een nieuw topic waard.
Ik ben 16 ken mijn "vriend" twee maanden en:
http://www.babybytes.nl/vip/Tiener%20Mama

Jezus man dat is toch verdorie veels te jong om nog maar te zwijgen of dit een "succesvol" gezin gaat worden.

_{Mocht tienermamma hier aanwezig zijn... Dit is niet persoonlijk bedoelt en ik vind het dapper dat je de verantwoordelijkheid neemt alhoewel ik lichte twijfels heb of het daadwerkelijk dat is of naiviteit}

Dit heeft toch helemaal niets met dit onderwerp te maken?

quote:

Op zondag 28 januari 2007 15:26 schreef desiredbard het volgende:
Even OT ...ik vind het niet helemaal een nieuw topic waard.
Ik ben 16 ken mijn "vriend" twee maanden en:
http://www.babybytes.nl/vip/Tiener%20Mama

Jezus man dat is toch verdorie veels te jong om nog maar te zwijgen of dit een "succesvol" gezin gaat worden.

_{Mocht tienermamma hier aanwezig zijn... Dit is niet persoonlijk bedoelt en ik vind het dapper dat je de verantwoordelijkheid neemt alhoewel ik lichte twijfels heb of het daadwerkelijk dat is of naiviteit}

Ik snap werkelijk je punt niet, wat bedoel je hier nou mee en waarom in dit topic? _{en ik ga met Evenstar mee dat je wel erg snel met je conclusies bent}

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 20:27 schreef N.icka het volgende:
Er zal hier ook geen ouder zijn die toegeefd zn kind wel eens een tik voor de broek te geven

Ik heb Twan wel af en toe een tik gegeven, vooral in de periode dat hij verschrikkelijke driftbuien had en nergens maar dan ook nergens naar wilde luisteren en absoluut niet voor rede vatbaar is. Op een gegeven moment ben je klaar met praten, klaar met naar de gang doen, onder de koude douche etc. Ik ben zelf helemaal niet gewelddadig, integendeel zelfs, maar hij had het gewoon even nodig om weer bij zn positieven te komen.

Ik vind zelf dat tegenwoordig teveel pedagogisch verantwoord/gepraat wordt met kinderen. Ik zie het in mn familie.. een nichtje is kinderpsycholoog en zo gaat ze ook een beetje om met haar kind, dat kind luistert werkelijk helemaal nergens naar en is heel brutaal. Ook een kind van mijn neef vertoont dat soort gedrag. Een voorbeeld: mijn nichtje (zijn tante) was zwanger en hij heeft haar in de buik getrapt. Mijn nichtje (zijn tante) heeft hem in een reflex een tik gegeven. Een hele logische reactie in mijn ogen. Mijn neef heeft ruzie met zusje daarover gemaakt dat hij nooit die tik had mogen krijgen. Nou als twan zoiets zou doen, kreeg hij van mij een tik erbij. Er zijn gewoon dingen die niet getolereerd kunnen worden.

Twan heeft idd dus af en toe een corrigerende tik gekregen, maar hij is er echt niet slechter van geworden hoor en ik kon en kan heel fatsoenlijk met hem ergens op visite gaan. Dan heeft hij wel manieren.

Maar zo doet iedere ouder zoals hij denkt het beste te doen en daarbij opvoeden blijft gewoon lastig en moeilijk. Het is ook zo afhankelijk van hoe je kind is.

quote:

Op zaterdag 27 januari 2007 20:44 schreef miss_sly het volgende:

[..]

Een keer waarschuwen, vertellen waarom het niet mag en het kind daarna oppakken en ergens anders (het zogenaamde strafplekje zoals die nanny op rtl4 doet) neerzetten, kan volgens mij zeker zo goed helpen.

nou dit werkte dus hier niet. Hij trapte de deur van de keuken er bijna uit. Sommige dingen kunnen gewoon niet. Ik heb heel veel geduld, volgens sommigen teveel, maar er wordt een keer een grens bereikt. De ene keer wat sneller dan de andere keer.


Twan noemde me net nog de liefste mama van de hele wereld... dus tot nu toe geen trauma voor hem

[ Bericht 12% gewijzigd door Diaan73 op 28-01-2007 18:45:04 ]

quote:

Op zondag 28 januari 2007 14:57 schreef Leah het volgende:


En DesiredBard, stel dat jullie kind ook zo is. Wat ga je dan doen? Vaker en harder slaan?

Kuch

Ge-wel-dig topic dit!

Iedereen zijn eigen mening natuurlijk, maar voorop gesteld moet worden over welke leeftijd we het hebben. Een baby geef je natuurlijk geen corrigerende tik. Bij een peuter kan het handig zijn.

Zelf heb ik vroegen (terecht) ook wel eens een tik gehad. Ben ik nu een agressief persoon? Nee, integendeel. Heb ik er een trauma van? Ook beslist niet.

De tegenstanders van een corrigerende tik zeggen al snel dat er ook andere methodes zijn. Ja klopt. Je kan tegen een kind die een driftbui heeft en de boel bij elkaar schreeuwt (leeftijd circa 4) een uur gaan zeggen waarom hij/zij zijn zin niet krijgt. Desnoods 2 uur. Gaat dat helpen? Tja als je engelengeduld hebt misschien uiteindelijk wel, al denk ik in de meeste gevallen van niet. Met een tik die je geeft, nadat je alle andere redelijke middelen gebruikt hebt, kan de driftbui gestopt worden.
Is dat dan schadelijk voor het kind? Ik denk het niet. Het kind wordt er niet beter van als het een uur (of langer) ligt te krijsen....

Oh en laten we vooral niet te betuttelend worden over een corrigerende tik. Vroegah deden ze niet anders en vreemd genoeg zijn de meeste van die mensen ook gewoon normale mensen geworden in de maatschappij....
Tegenwoordig mag je niks meer. Een grote mond opzetten tegen je kind is al bijna kindermishandeling... Kom op zeg!

Structureel slaan (slaan is anders dan een tik geven!) is uiteraard een ander verhaal.

Hoho . Ik ben ook niet tegen een (incidentele) tik. Ik heb mijn vader ooit een klotepapa genoemd, en hij heeft me de trap opgestuurd. Bij iedere tree kreeg ik een tik voor mijn kont.

Het feit dat ik het nog weet zegt genoeg, denk ik.

Aan de andere kant was ik net zo'n driftig kind als mijn zoon nu is. En er is een periode geweest dat ie dat dus 6 keer per dag had. Moet je dan slaan? Ik niet. Dan los ik het liever anders op, want dan wèrkt het namelijk niet.