De kunst van het loslaten van een ex #47

quote:

Op donderdag 1 maart 2007 17:33 schreef TripleBee het volgende:
Binnenkort komt er een belangrijke mijlpaal in mijn "kunst van het loslaten van een ex".
Dan krijg ik eindelijk het huis dat eens van ons ons was, in zijn geheel op mijn naam en dan zijn al onze financiele verbintenissen verbroken. Dan alleen nog die emotionele....

A.s. vrijdag.....

quote:

Op donderdag 8 maart 2007 00:14 schreef TripleBee het volgende:

[..]

A.s. vrijdag.....

gefeliciteerd TB! Vandaag heb ik even een mijlpaal gehad (afspraak bij de rechter ivm. de scheiding), en de volgende komt op 29 maart- dan ben ik officieel weer helemaal single!!! Wiew!

AG

Mijn situatie valt best wel in het niet in vergelijking met jullie

quote:

Op donderdag 8 maart 2007 00:18 schreef Lakai het volgende:
Mijn situatie valt best wel in het niet in vergelijking met jullie

Ach ik dacht dat mijn situatie ook erg was, tot ik het verhaal van Eliminator20

De kunst van het loslaten van een ex #47

terug had gelezen. Dan merk je gelijk dat alles relatief is.
Bovendien zijn mijn ex en ik als goede vrienden uit elkaar gegaan en daardoor is het ook weer wat makkelijker dan in andere gevallen waar dat niet zo is......denk ik..

ik had anders liever toen een fight gehad zodat ik haar zou verafschuwen...
nu zegt ze geen hol meer tegen me zonder enige aanleiding....
(we hadden nog afgesproken om naar de bios te gaan, te gaan schaatsen, en meer dingen)
ze heoft blijkbaar niks meer van te hebben maar she says otherwise...

quote:

Op donderdag 8 maart 2007 16:17 schreef Lakai het volgende:
ik had anders liever toen een fight gehad zodat ik haar zou verafschuwen...
nu zegt ze geen hol meer tegen me zonder enige aanleiding....
(we hadden nog afgesproken om naar de bios te gaan, te gaan schaatsen, en meer dingen)
ze heoft blijkbaar niks meer van te hebben maar she says otherwise...

Zo zie je maar dat iedereen het verbreken van een relatie op zijn eigen manier verwerkt en dat iedereen een eigen "ideale" wijze waarop heeft. (jouw ex heeft daar duidelijk een ander beeld bij dan jij)

Ik ben blij dat mijn ex en ik na 9 jaar toch als goede vrienden uit elkaar zijn gegaan. Kijk was er een situatie, waarbij de een of de ander, op wat voor manier dan ook over de schreef was gegaan, dan was het bij ons waarschijnlijk ook anders gelopen dan nu.

Bij ons is niks fout gegaan....ze had zei ze gewoon geen goed gevoel meer erover, en wilde graag als goede vrienden uit elkaar...en ik geloofde haar

quote:

Op donderdag 8 maart 2007 00:14 schreef TripleBee het volgende:

[..]

A.s. vrijdag.....

En zo geschiedde.....sinds vanochtend 9:15 ben ik alleen eigenaar. Voelt goed moet ik zeggen. Nu vanavond nog het naambordje (met onze beide namen) weghalen en dan is het allemaal afgerond.

gefeliciteerd tripleB! en nu afsluiten maar en lekker verder leven!

Kreeg zojuist een depressie aanval omdat ik mn ex zo mis. ondanks dat ze vreemd gegaan was. Ik heb de kunst van het loslaten nog niet echt door. Komt denk ik door dat ik weet dat zij al haar energie in dr nieuwe vriend kan steken en dat maakt het allemaal makkelijker voor haar. Voor mij wat lastiger.

[ Bericht 0% gewijzigd door LordVan op 09-03-2007 19:07:52 ]

Nou ik heb sinds 1 1/2 week weer contact met me ex. We hebben bijna weer wat, maar ik voel me meer kut/ klote/ verdrietig dan dat ik blij moet zijn. ik vertrouw haar niet, zij heeft problemen (psycholoog) en heeft geen zin/ tijd voor mijn problemen.

Ze gaat nog steeds om met de jongen waarmee ze er vandoor is gegaan.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 19:32 schreef tongytongylickylicky het volgende:
Nou ik heb sinds 1 1/2 week weer contact met me ex. We hebben bijna weer wat, maar ik voel me meer kut/ klote/ verdrietig dan dat ik blij moet zijn. ik vertrouw haar niet, zij heeft problemen (psycholoog) en heeft geen zin/ tijd voor mijn problemen.

Ze gaat nog steeds om met de jongen waarmee ze er vandoor is gegaan.

Beetje gevangen in je eigen gevoelens ?

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 18:59 schreef LordVan het volgende:
Kreeg zojuist een depressie aanval omdat ik mn ex zo mis. ondanks dat ze vreemd gegaan was. Ik heb de kunst van het loslaten nog niet echt door. Komt denk ik door dat ik weet dat zij al haar energie in dr nieuwe vriend kan steken en dat maakt het allemaal makkelijker voor haar. Voor mij wat lastiger.

ik weet precies wat je bedoeld ! klote situatie

en het lijkt net of het haar niks doet....maar ook eens voor haar komt de klap, geloof me......

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 19:41 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Beetje gevangen in je eigen gevoelens ?

Pff....het is allemaal zo tegenstrijdig. Je wilt zo'n meisje tussen haar kop krijgen dat ik de beste ben voor haar. Dat zij ze vorige week ook na 4 maanden radiostilte (zij belde mij). Ze mist me blablbal het was uit met die andere jongen, had ze alleen mee gezoend. Maar na één week zijn de rollen weer omgedraaid, moet ik weer voor haar krupen, terwijl zij mijn verrouwen terug zou winnen.

En allemaal toevaligheden. Mij niet bellen/ telefoon op/ bij een kennis slapen/ vanavond gaat zze naar de bios met haar 'vader' en dan belt ze me morgenmiddag wel.

Begrijp het niet.........het kan allemaal wel, maar het kan ook allemaal niet.

+ ik heb hier 3/4 maanden geleden al gepost, en ik was nog steeds niet over haar heen en nu hebben we weer contact en een soort van bijna 'relatie' en ben ik bang dat ik weer op dezelfde manier genaait ga worden, terwijl zij belooft van niet.

(het klinkt raar, maar ik zou het nu niet eens erg vinden om een auto ongeluk te krijgen en gewoon van al deze shit af te zijn )

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 19:48 schreef tongytongylickylicky het volgende:

[..]

Pff....het is allemaal zo tegenstrijdig. Je wilt zo'n meisje tussen haar kop krijgen dat ik de beste ben voor haar. Dat zij ze vorige week ook na 4 maanden radiostilte (zij belde mij). Ze mist me blablbal het was uit met die andere jongen, had ze alleen mee gezoend. Maar na één week zijn de rollen weer omgedraaid, moet ik weer voor haar krupen, terwijl zij mijn verrouwen terug zou winnen.

En allemaal toevaligheden. Mij niet bellen/ telefoon op/ bij een kennis slapen/ vanavond gaat zze naar de bios met haar 'vader' en dan belt ze me morgenmiddag wel.

Begrijp het niet.........het kan allemaal wel, maar het kan ook allemaal niet.

Er wordt dus een beetje met je gespeeld als ik het goed begrijp. Ik had je eerdere posts ook al eens gelezen (niet helemaal op het netvlies, maar okee). Maar nee, het kan allemaal niet. Hoewel ik uit je posts heb begrepen dat zij de "ware" voor je is. Is dit het een beetje: Jij bent oprecht en snapt niet waarom zij niet begrijpt dat zij wat goed te maken heeft. Dat zij heel erg blij mag zijn met jou en hoe jij met haar omgaat ? Tegenover haar die doet alsof er niets aan de hand is en is geweest ?

Volgens mij heb ik nooit zoveel om een jongen gegeven dat ik moeite had met de verbreking, heeft eigenlijk ook wel wat triestigs

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:00 schreef sefer het volgende:
Volgens mij heb ik nooit zoveel om een jongen gegeven dat ik moeite had met de verbreking, heeft eigenlijk ook wel wat triestigs

Dat heeft het zeker. Nu wel een vriend waarom je veel geeft?

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:04 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Dat heeft het zeker. Nu wel een vriend waarom je veel geeft?

Niet echt, volgens mij voer ik mijn narcisme tot een hoogtepunt als ik niet snel de liefde van mijn leven tegenkom.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 19:54 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Er wordt dus een beetje met je gespeeld als ik het goed begrijp. Ik had je eerdere posts ook al eens gelezen (niet helemaal op het netvlies, maar okee). Maar nee, het kan allemaal niet. Hoewel ik uit je posts heb begrepen dat zij de "ware" voor je is. Is dit het een beetje: Jij bent oprecht en snapt niet waarom zij niet begrijpt dat zij wat goed te maken heeft. Dat zij heel erg blij mag zijn met jou en hoe jij met haar omgaat ? Tegenover haar die doet alsof er niets aan de hand is en is geweest ?

Ja, eigenlijk wel. Ik doe in mjn ogen alles voor haar. Breng haar thuis/ haal haar op/ breng haar naar stage, waardoor ik zlef 2 uur te laat ben op me werk. Kijk voor een vervolgstudie voor haar, bel haar enz.

Maar dan zou ze mij gisteravond bellen, heeft ze niet gedaan (normaal zou ik dan als een sycko haar gaan bellen), maar toen bleek ze dus weer met die jongen te zijn. Ja...het is een beetje dubbel allemaal.

Ze belt net weer en ze wordt boos, omdat ik rekening met haar moet houden en mij er niet bij kan hebben, met al haar probleem. Ik zeg: waarom heb jij dan weer contact opgenomen

Liefde is moeilijk en iedereen die een gelukkige relatie heeft druk ik ook op het hart dat ze er van moeten genieten zolang het kan.

Ik weet niet of het merendeel van de mensen dat hier ook weleens heeft, maar dan denk ik ach...zo slecht heb ik het hier niet in NL, er leven mensen aan de andere kant van de wereld die het woord liefde niet eens kennen bij wijze van spreke en die hebben pas een 'kut' leven. Dus eigenlijk moet ik gewoon vrolijk zijn, hbo studie bijna klaar/ goede baan en een aantal goede vrienden, maar die gedachte helpt me ook maar 5 minuten.

quote:

Maar dan zou ze mij gisteravond bellen, heeft ze niet gedaan (

Dat is mij ook zo bekend.... ...heel frustrerend.... ...(alleen bij mij is het een "hij".)

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:17 schreef juon_jacket1 het volgende:

[..]

Dat is mij ook zo bekend.... ...heel frustrerend.... ...(alleen bij mij is het een "hij".)

Pfff....een belletje doet al zoveel wonderen

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:19 schreef tongytongylickylicky het volgende:

[..]

Pfff....een belletje doet al zoveel wonderen

idd.... ...iig je belofte nakomen....

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:11 schreef sefer het volgende:

[..]

Niet echt, volgens mij voer ik mijn narcisme tot een hoogtepunt als ik niet snel de liefde van mijn leven tegenkom.

Nu al, op je 21-22ste. Dat wordt wat tot je 80ste. Elke keer in die spiegel staren en ja, je bent het helemaal. Long life. Maar hé, je bent ook maar een meisje, wel een knap meisje als ik je FoBo zie.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:11 schreef sefer het volgende:

[..]

Niet echt, volgens mij voer ik mijn narcisme tot een hoogtepunt als ik niet snel de liefde van mijn leven tegenkom.

hoe meer je er op zoek gaat hoe mnder je het zult vinden....

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:16 schreef tongytongylickylicky het volgende:
Ik weet niet of het merendeel van de mensen dat hier ook weleens heeft, maar dan denk ik ach...zo slecht heb ik het hier niet in NL, er leven mensen aan de andere kant van de wereld die het woord liefde niet eens kennen bij wijze van spreke en die hebben pas een 'kut' leven. Dus eigenlijk moet ik gewoon vrolijk zijn, hbo studie bijna klaar/ goede baan en een aantal goede vrienden, maar die gedachte helpt me ook maar 5 minuten.

Weet je wat het volgens mij een beetje bij jou is, tongytongylickylicky , je leeft haar leven als je met haar omgaat ipv wat goed is voor jou. Ga echt op je strepen staan.
Waarom ik dat zeg, ik ben ook zo'n goedzak die overal begrip voor heeft en soms ook over mij heen laat lopen. Ik verwacht ook dat ik eens in zo'n situatie als jij nu hebt, terecht zal komen. Maar aangezien dat nu bij mij nog niet het geval is, kan ik je wel dit zeggen: Kies eens voor jezelf of stel je grenzen. Laat een vrouw eens een aanvulling zijn op jou in plaats van dat je haar moet aanvullen. Je bent heel veel waard, koester dat.
Hoe moeilijk dat ook in je hart zal zijn. Aardig gevonden worden is geen deugd.

Nou ook hier weer ellende ... wat is dat toch vandaag? Ik ben niet helemaal bijgelezen maar zag weer een hoop wantrouwige en onzekere posts voorbij komen.

Hier is het 2 maanden geleden uitgegaan. De eerste week was verschrikkelijk en zochten we elkaar konstant op en bleven nachten in de auto of in een hotel om toch maar bij elkaar te zijn. Min of meer besloten dan toch maar door te gaan met elkaar en na een week of 6 begon de ellende weer. Ruzie zoeken om ruzie te maken en een reden te hebben er maar weer mee te kappen. Toch maar niet gekapt toen want we zouden elkaar dan toch weeer opzoeken dus dat schoot niet op. Nu ... wederom 3 weken later ... ga ik (na ruim 2 maanden) mijn 1e nachtje alleen tegemoet.

Maar ik vind het echt verschrikkelijk. Ookal heeft ie me bedonderd en belogen. Ja, hij ging vreemd en ontkende net zolang totdat ik er naar speur en zoekwerk zelf achter moest komen. Ik hou nog steeds zoveel van hem en ik heb overal een verklaring voor wat zijn gedrag betreft, houd hem steeds de hand boven het hoofd. Hij is een klootzak, maar ik kan het niet zien.

Ik krijg de zenuwen als ik er over type. Het giert door heel mijn lijf. Hartkloppingen/wartmte aanvallen en dan weer rillen van de kou. Ik heb het vanavond alleen al allemaal gehad (en de nacht moet nog beginnen) ....

Ik neem zo of straks een flinke borrel en hoop maar wat te kunnen slapen. Hij zou nog bellen ....

Hij heeft trouwens met die eerdere chick, naar eigen zeggen, weer normaal kontakt. Ze hadden elkaar een tijd niet gesproken. Hij heeft nog steeds gevoelens voor haar, zij ook voor hem. Hij houd van mij, maar kan dus niet met me door. Waarom weet ie zelf ook niet en het doet hem, wederom naar eigen zeggen, ontzettend veel pijn.

Hij is niet eerlijk en toch wil ik hem eigenlijk niet kwijt. Ik weet heus wel dat dit allemaal niet opschiet, maar het verdriet is soms ondraaglijk en de pijn niet te harden. En wat is het makkelijk om dan maar de makkelijke weg te kiezen tegen beter weten in ....

Heel relaas, sorry, maar moest even van me afschrijven. Tips zijn welkom!!

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 21:21 schreef Spekkiemonster het volgende:

Heel relaas, sorry, maar moest even van me afschrijven. Tips zijn welkom!!

Tip is dit: Kan je naast hem,met een goed gevoel, voor het altaar staan. Oftewel, ben je ervan overtuigd dat hij alleen en alleen maar voor jou kiest, en zal kiezen. Belangeloos.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 21:26 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Tip is dit: Kan je naast hem,met een goed gevoel, voor het altaar staan. Oftewel, ben je ervan overtuigd dat hij alleen en alleen maar voor jou kiest, en zal kiezen. Belangeloos.

NEE, ben er eerder van overtuigd dat hij dat NIET zal doen

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 21:34 schreef Spekkiemonster het volgende:

[..]

NEE, ben er eerder van overtuigd dat hij dat NIET zal doen

Lijkt dan een beetje op SM. Maar daar heb je niet zoveel aan, denk ik. Je houdt immers van hem. Cold turkey: Hij is jou niet waard. En anders moet je hem heel erg duidelijk maken dat hij niets te willen heeft (zoals niet weten wat hij wilt, of contact met een ander meisje) om verder te gaan. Ik kan makkelijk stellen dat het geen goede gozer is maar misschien moet hij begrijpen dat het speelkwartier over is. Hoe jij dat inschat, of hij dat kan en oprecht zal doen, kan je alleen zelf, Nu, houdt hij je aan het lijntje met zijn praatjes. Focus moet op jou liggen en niet op hem. Hij heft alles goed te maken. En als hij dat niet kan dan doet dat inderdaad pijn. Verlies van vertrouwen.

het is nu ook echt over, maar de pijn zit er nog steeds.

Hij gaat nu gewoon met die andere meid verder, tuurlijk zullen ze het even stil houden en het over een paar weken vertellen dat ze toch maar wat begonnen zijn.

Mijn gevoel is dat ze gewoon al die tijd met elkaar zijn gegaan en dat hij tegen haar heeft gezegd rustig aan te doen zodat hij rustig met mij af kon bouwen (mede omdat we gezamelijke vrienden hebben en hij wil alles koek en ei lijkt en niemand weet hoe hij werkelijk is)
Maar toch wil ik dat op de een of andere manier niet geloven omdat we het juist zo leuk hadden samen.

Overigens heeft ie voor mij ook zijn relatie op zo'n manier beeindigd. door vreemd te gaan en net zolang door te gaan totdat hij niets anders kon.

Het idiote is dat ik het allemaal zo goed weet, maar het gevoel he....!

En nog erger, hoe ga je ermee om als hij met haar is en jullie gezamelijke vrienden. Allemaal heel lullig, als je er wat van zegt ben je weer de rancuneuze ex. Tja, raad is makkelijk gegeven: Zoek een andere vriend die je wel waard is. Het leven is alleen geen optel of aftrek-som, voor je gevoelens nu.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 20:29 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Weet je wat het volgens mij een beetje bij jou is, tongytongylickylicky , je leeft haar leven als je met haar omgaat ipv wat goed is voor jou. Ga echt op je strepen staan.
Waarom ik dat zeg, ik ben ook zo'n goedzak die overal begrip voor heeft en soms ook over mij heen laat lopen. Ik verwacht ook dat ik eens in zo'n situatie als jij nu hebt, terecht zal komen. Maar aangezien dat nu bij mij nog niet het geval is, kan ik je wel dit zeggen: Kies eens voor jezelf of stel je grenzen. Laat een vrouw eens een aanvulling zijn op jou in plaats van dat je haar moet aanvullen. Je bent heel veel waard, koester dat.
Hoe moeilijk dat ook in je hart zal zijn. Aardig gevonden worden is geen deugd.

tnx man...je hebt gelijk. Ik kies eerder voor haar dan voor mezelf.

En zij vindt het allemaal wel best natuurlij, ik doe alles voor haar, leg zelfs het pad voor haar toekomst en zij chillt rustig met andere jongens.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 22:20 schreef tongytongylickylicky het volgende:

[..]

tnx man...je hebt gelijk. Ik kies eerder voor haar dan voor mezelf.

En zij vindt het allemaal wel best natuurlij, ik doe alles voor haar, leg zelfs het pad voor haar toekomst en zij chillt rustig met andere jongens.

Ja, maar makkelijk is natuurlijk anders. Dat weet je zelf ook wel, zo zit je in elkaar. Aardig en begripvol. Te aardig en begripvol, maar haar dat eens uit je systeem als iemand anders daar gebruik van maakt. Punt bij paaltje: Wederom, laat een vrouw jou eens aanvullen in plaats van dat jij de kar trekt.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 22:24 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Ja, maar makkelijk is natuurlijk anders. Dat weet je zelf ook wel, zo zit je in elkaar.

Vrienden zeggen het ook. Je kan nu weer met haar nemen, maar zij zal nooit te vertrouwen zijn ook al woont ze bij je. En zij trekt jou naar beneden i.p.v. dat ze je omhoog helpt en jij haar.

Vanaf morgen zal ik het proberen, als er nog wat te halen/ redden valt bij haar.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 22:27 schreef tongytongylickylicky het volgende:

[..]

Vrienden zeggen het ook. Je kan nu weer met haar nemen, maar zij zal nooit te vertrouwen zijn ook al woont ze bij je. En zij trekt jou naar beneden i.p.v. dat ze je omhoog helpt en jij haar.

Vanaf morgen zal ik het proberen, als er nog wat te halen/ redden valt bij haar.

Maar ga, godverdomme, op je strepen staan. Bedenk je dit: Nog vijftig jaar op deze manier. Wil je dat. Het grappige is dat ik dit zelf ook nog over mij heen krijg en alles tegen elkaar moet gaan afwegen. Vrienden - familie - gevoelens. Toch denk ik dat ik wel (eindelijk ) heb geleerd om voor mezelf te kiezen. Enige raad die ik je kan geven is het voorgaande en laat je niet die kuil inslepen. Tenzij zij er wat aan gaat doen. Maar dat gaat ongetwijfeld met vallen en opstaan. Vraag is: Wil je dat en wil je die tijd en kans nemen ? Ik niet. Maar goed, gevoelens.

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 22:33 schreef JoeDank het volgende:

[..]

Maar ga, godverdomme, op je strepen staan. Bedenk je dit: Nog vijftig jaar op deze manier. Wil je dat. Het grappige is dat ik dit zelf ook nog over mij heen krijg en alles tegen elkaar moet gaan afwegen. Vrienden - familie - gevoelens. Toch denk ik dat ik wel (eindelijk ) heb geleerd om voor mezelf te kiezen. Enige raad die ik je kan geven is het voorgaande en laat je niet die kuil inslepen. Tenzij zij er wat aan gaat doen. Maar dat gaat ongetwijfeld met vallen en opstaan. Vraag is: Wil je dat en wil je die tijd en kans nemen ? Ik niet. Maar goed, gevoelens.

Het gaat mij ook meer om vertrouwen en een 'andere jongen' in het spel en het spijt me zeer ik ga niet om haar vechten samen met die ander. Die tijd heb ik gehad.

En ik ken haar al 6 jaar lang al 6 jaar lang hoor ik haar problemen aan en heb ik haar nooit lastig gevallen met mijn problemen.

Wordt vervolgd

quote:

Op vrijdag 9 maart 2007 19:48 schreef tongytongylickylic... het volgende:


(het klinkt raar, maar ik zou het nu niet eens erg vinden om een auto ongeluk te krijgen en gewoon van al deze shit af te zijn )

Als het je zoveel pijn doet, je zó rot laat voelen... waarom dan? Waarom dan gewoon geen contact met haar?

Oh, spuit 11

Pff,

Gehoopt dat ik nooit meer in dit topic zou hoeven schrijven. Dat 3 jaar geleden mijn echte leven was begonnen. Eindelijk een leuke vriend. Waarmee ik samenwoon-plannen had, huisje boompje beestje, kids, maar eerst nog ff lekker samenzijn, met z'n tweetjes, leuke dingen doen.

Vriendje trok zich echter steeds meer terug. Kan niet goed met problemen omgaan lijkt het wel. Elke kleine discussie loopt uit op een fikse ruzie waarin hij vaak spullen kapotmaakt. Zijn familie zegt dat ie dit altijd al heeft gehad.

Ruzies worden niet uitgepraat, problemen niet opgelost. Als ik wegga doet ie de gordijnen dicht en ging hij drinken en blowen, samen met zijn "beste vriend", die ook al tegen de 30 loopt en nog steeds thuiswoont, nog nooit een vriendin heeft gehad. En uiteindelijk (echtwaar) vrijwel alle avonden bij mijn vriendje zit. En het hele weekend; van vrijdag tot en met zondag.

Ik heb er heel veel moeite mee gehad. Ik ben helaas te goed van begrip geweest. Heb er wel eens wat van gezegd maar dan werd ik afgebekt. Ik was een zeikwijf en ik blowde en dronk niet en kon dus ook niet begrijpen dat hij geen zin had om samen met mij wat leuks te gaan doen in het weekend (?!). Als ik hem belde omdat we wat hadden afgesproken en ik niks meer van hem hoorde dan schreeuwde hij in de telefoon dat hij visite had. "Halloooo, ik heb een VRIEND op visite hier, en ik stuur mijn VRIEND niet weg! Dat snap je toch zeker wel of niet?"

Ik voelde me dan vreselijk in de zeik genomen. Maar wel je afspraak met je vriendin "vergeten", en die vriend is er vrijwel iedere dag en het hele weekend. Dat zei ik niet, maar dacht het wel. Ik zei alleen maar dat ik het niet leuk vond dat ie zo tegen me deed. Als ik het zo neerschrijf dan voel ik me eigenlijk best wel een beetje een slappe zak, in vrouwelijke vorm dan.

Hij heeft twee weken geleden zoveel gezopen en geblowd dat hij niet meer naar zijn stageplek is gegaan. Ik ben zelfs nog zo stom geweest om begrip te tonen. Die vriend van hem vindt het allemaal wel best, zolang die maar een plek heeft waar ie zijn joint kan roken en zijn bier kan drinken. Toen ik er van de week wat van zei kreeg ik weer de wind van voren.

Ik heb me toen maar helemaal teruggetrokken. Besloten het maar een maand aan te kijken. Dit is namelijk niet wat ik wil. Met zo iemand kan ik geen leven opbouwen. Het kost me de grootst mogelijke moeite, maar ik neem gewoon geen contact meer met hem op. Laat het allemaal maar even van zijn kant komen.

Gisteren kwam ie ineens langs om te praten. Ik was erg blij dat ie kwam, maar dat zakte al snel weg.
Hij kwam voorstellen om meteen samen te gaan wonen, dan zouden alle problemen voorbij zijn.
Toen ik daarop aangaf dat ik het niet meteen van tafel wou vegen maar ff aan dat idee moest wennen werd ie heel erg boos. Hij ging verder niet eens op mijn opmerkingen.
"Nou dat is goed hoor. Maar dan komt onze relatie wel op een laag pitje te staan. Dan ga ik wel met mijn beste vriend kijken naar een huis. Want ik ben mijn plek allang zat en hij wil ook graag uit huis."

Hoe simple-minded kun je zijn ??

Van de ene kant heb ik zoiets van: laat maar lekker doodbloeden. Dit is niks voor mij. Ik wil dit niet meer.
Blij dat ik er vanaf ben. Ga maar lekker samenwonen met hem.
Ik zoek wel een man die het wèl fijn vindt om samen te zijn met mij.
Een man waar ik niet zo aan hoef te trekken. Die het leuk vindt om er samen op uit te gaan. Dingen te ondernemen.

Maar wat mij heel erg pijn doet is dat ie boos is op mij.
Het klopt ergens niet. Ik zou toch boos moeten zijn op hem ?
Ik voel me schuldig dat ik hem niet begrijp.
De gedachte dat dit kapot gaat omdat ik hèm niet zou begrijpen is bijna ondraaglijk.

Ik heb voor mijn gevoel alles gedaan wat ik kon.

Ik heb er moeite mee om te accepteren dat het ondanks die moeite toch stuk kan gaan...
Door hem toch zo uitgelegd kan worden dat alles mijn fout lijkt te zijn.

[ Bericht 33% gewijzigd door melissaatje007 op 10-03-2007 12:46:48 ]

Ik denk he (uit jou verhaal opmakende)
Maar ik kan me vergissen...
dat je toch moeite hebt met DUIDELIJK zeggen wat er aan de hand is....je denkt dingen...maar je zegt ze niet...waardoor hij dan zal denken..zie je wel ze heeft gewoon ff weer een zeikmoment, en heeft ie simpelweg niet door dat je er zo erg mee zit...

quote:

Van de ene kant heb ik zoiets van: laat maar lekker doodbloeden. Dit is niks voor mij. Ik wil dit niet meer.
Blij dat ik er vanaf ben. Ga maar lekker samenwonen met hem.
Ik zoek wel een man die het wèl fijn vindt om samen te zijn met mij.
Een man waar ik niet zo aan hoef te trekken. Die het leuk vindt om er samen op uit te gaan. Dingen te ondernemen.

dit is voor mij zo herkenbaar.... en toch geef ik het niet op.... ...vraag me niet waarom....ik zeg vaak dat ik aan hem "verslaafd" ben, en het lijkt erop dat het ook zo is....Maar hij is degene die ik wil, ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden (klinkt cliché ik weet het...) en het klein beetje hoop die ik heb dat het ooit wel heel mooi/leuk kan worden maakt het voor mij zo moeilijk.... ...ik wil hem eigenlijk voor geen goud kwijt....terwijl hij mj zo vaak pijn doet....

sterkte man.Best wel triest om te lezen dat de kinderen altijd maar weer de lul zijn van een scheiding

tvp

zoals ik eergisteren schreef zou ik toen mijn 1e nachtje alleen hebben... dit heeft een nachtje langer geduurd en vanacht was de eerste vreselijke nacht. Mén, wat een ellende ... om het uur zwetend en met hartkloppingen wakker worden ...

Ik ben natuurlijk niet achterlijk en ik ben vanacht eens een rondje gaan rijden. Meneer is de hele nacht niet thuisgeweest. Ja ik weet dat het uit is maar heb moeite met het te accepteren. Juist omdat hij zegt zo van me te houden en verstrikt te zitten in zijn gevoelens. Maar zo te zien aan vanacht viel dat allemaal wel mee. De eerste de beste nacht dat hij alleen zou slapen, slaapt hij natuurlijk bij die chick. Van de week kruipt ie nog tegen me aan met de woorden: ahhh lekker meisje van me" Nu word hij daar zo wakker.. Ik vind het echt pijnlijk.
Waarom is hij niet gewoon eerlijk. Dat heb ik na al die jaren toch wel verdiend .... duidelijkheid.

Hij zou nog bellen gisteravond .... niet meer gebeurd.

Eigenlijk geeft het me wel een soort van rust. Het aan het lijntje houden is nu dus afgelopen.

Ik moet wel lachen ook, want die nieuwe meid denkt dat hij de laatste 2 maandjes alleen was. Maar hij was gewoon met mij. Die relatie begint ook goed ..... nee lekker blijven liegen overal.

Als ik 2 maanden geleden niet op speurtocht was gegaan, was er niks aan de hand geweest. Had ik nog van niks geweten en liep hij vrolijk rond te hoeren.
Maar t doet allemaal verdomde pijn!!

quote:

Op zondag 11 maart 2007 09:34 schreef Spekkiemonster het volgende:
zoals ik eergisteren schreef zou ik toen mijn 1e nachtje alleen hebben... dit heeft een nachtje langer geduurd en vanacht was de eerste vreselijke nacht. Mén, wat een ellende ... om het uur zwetend en met hartkloppingen wakker worden ...

Ik ben natuurlijk niet achterlijk en ik ben vanacht eens een rondje gaan rijden. Meneer is de hele nacht niet thuisgeweest. Ja ik weet dat het uit is maar heb moeite met het te accepteren. Juist omdat hij zegt zo van me te houden en verstrikt te zitten in zijn gevoelens. Maar zo te zien aan vanacht viel dat allemaal wel mee. De eerste de beste nacht dat hij alleen zou slapen, slaapt hij natuurlijk bij die chick. Van de week kruipt ie nog tegen me aan met de woorden: ahhh lekker meisje van me" Nu word hij daar zo wakker.. Ik vind het echt pijnlijk.
Waarom is hij niet gewoon eerlijk. Dat heb ik na al die jaren toch wel verdiend .... duidelijkheid.

Hij zou nog bellen gisteravond .... niet meer gebeurd.

Eigenlijk geeft het me wel een soort van rust. Het aan het lijntje houden is nu dus afgelopen.

Ik moet wel lachen ook, want die nieuwe meid denkt dat hij de laatste 2 maandjes alleen was. Maar hij was gewoon met mij. Die relatie begint ook goed ..... nee lekker blijven liegen overal.

Als ik 2 maanden geleden niet op speurtocht was gegaan, was er niks aan de hand geweest. Had ik nog van niks geweten en liep hij vrolijk rond te hoeren.
Maar t doet allemaal verdomde pijn!!

Het is moeilijk te begrijpen, hé, dat iemand waarmee je jaren lief en leed hebt gedeeld nu zo met je omgaat. Aan de andere kant is het nu wel heel duidelijk dat hij niet je vriend meer is.

ik begrijp het echt niet en dat doet nog wel het meeste pijn. Zoveel meegemaakt samen, eindelijk echt samen kunnen zijn en nu flikt hij me dit.

Duidelijker kan haast niet he JoeDank.
En nog zou ik hem willen geloven als hij belt dat hij bij familie is geweest (buiten de stad) En dat zijn mobieltje uitgevallen was. Tuurlijk is dat niet zo, maar ik kan gewoon niet geloven dat er mannen zijn die zo met iemand omgaan

quote:

Op zondag 11 maart 2007 10:01 schreef Spekkiemonster het volgende:
ik begrijp het echt niet en dat doet nog wel het meeste pijn. Zoveel meegemaakt samen, eindelijk echt samen kunnen zijn en nu flikt hij me dit.

Duidelijker kan haast niet he JoeDank.
En nog zou ik hem willen geloven als hij belt dat hij bij familie is geweest (buiten de stad) En dat zijn mobieltje uitgevallen was. Tuurlijk is dat niet zo, maar ik kan gewoon niet geloven dat er mannen zijn die zo met iemand omgaan

Andersom gebeurd het ook, met vrouwen . Soms ligt dat aan verliefdheid, daar kan je heel egoistisch van worden (wolk / eiland) of aan hoe iemand in elkaar zit.
Ik zie het zo: Iedereen kan eens een "foutje" maken, maar meerdere foutjes zijn gedrag. En dat kan je niet even veranderen, hoeveel je daar ook op hoopt. Eerste keer is een foutje, tweede keer is gedrag: knoop dat goed in je oren.

Hoe pijnlijk en onrechtvaardig het ook is maar ook hoe machteloos je je ook voelt, probeer hem los te laten en niet jezelf zand in de ogen te laten strooien. Je leeft in eerste instantie voor jou en niet voor hem. Jij bent hem wel waard, hij is jou niet waard.
Tja, begrijpbaarder wordt het er niet van. Soms sta je heel raar van mensen te kijken, die je al zo lang kent. "Familie", die zo met je omgaat. Maar dat is hij dan ook niet meer.
Probeer het ook niet te begrijpen, dat heb je al genoeg gedaan. Hij niet, hij volgt alleen zijn eigenbelang en niet jullie en jouw belang.

P.S. Misschien helpt je dit over je gevoelens heen als hij met een excuus komt: Bel meteen voor zijn neus die familie op en check zijn hele verhaal. Werkt heel ontnuchterend en draait de rollen om.

quote:

Op zondag 11 maart 2007 09:34 schreef Spekkiemonster het volgende:
Ik vind het echt pijnlijk.
Waarom is hij niet gewoon eerlijk. Dat heb ik na al die jaren toch wel verdiend .... duidelijkheid.

Hij zou nog bellen gisteravond .... niet meer gebeurd.

Eigenlijk geeft het me wel een soort van rust. Het aan het lijntje houden is nu dus afgelopen.

Zo herkenbaar...

Gisteravond mijn vriendje opgebeld. Uitgenodigd voor een feestje. Hij had er zin in.
Om tien uur 's avonds belt ie af. Rept met geen woord over het feit dat zijn drinkvriend er weer is.
Ik heb gezegd dat ik het heel erg kut vond. Hij werd helemaal stil.

Het idee dat ik ermee kan stoppen geeft me rust. Dat ik dit niet meer hoef mee te maken als ik er nu een punt achter zet.
Maar tegelijkertijd ook het knagende gevoel dat het zo leuk kan zijn en dat ik dat niet weg wil gooien...
En dan zie ik weer zo'n leuke foto van ons samen op de computer en dan breek ik helemaal...