Werkt een time-out?

Uit ervaring zeg ik dat een time-out het begin van het einde is.
Je zegt zelf dat je jezelf minderwaardig voelt in je relatie en dat als jullie erover praten dat er dan ruzie van komt, ik denk niet dat dit een goede basis is voor een relatie.
Ik zou zeggen ga een weekend samen weg en probeer er zonder ruzie over te praten.
succes

Zo te horen is samen een weekend weg of uitstel van de break-up of gelijk de laatste druppel in de emmer.

Volgens mij weet je nu het antwoord al of je gelukkig bent of niet.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:03 schreef Lllaura het volgende:
ik heb dan ook al jaren het gevoel dat onze relatie niet gelijkwaardig is. Er zijn periodes waarin ik accepteer dat ik me de 'mindere' voel.

Ik heb de belangrijkste opmerking uit je tekst gepikt.
Je zegt het zelf al.
Dat is nooit goed in of voor een relatie.

Je time out gaat niet werken, denk ik.

Leren van deze ervaring en lozen die gozert.

Zie met name de post van Lucille.Een stabiele realtie dient denk ik gebaseerd te zijn op werderzijds vertrouwen en respect.

Volgens mij wordt de time out verkeerd begrepen. Volgens mij wil ze gewoon 2-3 dagen even alleen nadenken over haar relatie en niet elkaar gelijk een maand niet zien o.i.d.
Zelf geef je wel aan dat je je al een hele tijd niet lekker voelt in je relatie.
Ik denk dat het wel een goed idee is om 2-3 dagen alleen goed na te denken over je relatie en dan ook echt alleen dus niet met andere mensen over hebben want die kunnen je beinvloeden.
Na dat weekendje zal je het er nog wel met je vriend over moeten hebben over hoe jij denkt over je relatie.
Veel succes i.e.g.

als jij je niet prettig voelt in je relatie moet je je vriend vragen of hij wil meewerken om jou beter te laten voelen, dus het dominante. als hij jou niet respecteerd en jou minderwaardig laat voelen, wtf doe je dan bij hem.

je wilt hem niet kwijt, want... als jij je zo voelt is dat een belediging voor jezelf.

en een paar dagen weg is dat een time-out. ik woon samen maar ik zie mijn vriendin soms alleen als zij al ligt te slapen. dus spreek ik haar ook een paar dagen niet. en als één van ons ff lekker alleen wil zijn is dat geen probleem. dus een time-out wil ik dat weekendje noemen.gewoon ff lekker een weekendje voor je zelf. niets mis mee

"time out" in je relatie

"time out" in je relatie
Staat bijna naast elkaar.

Het is heel simpel. In een relatie is t onmopgelijk elkaar of jezelf te veranderen,een relatie valt of staat met de mate waarin je andermans onhebbelijkheden kunt en wilt accepteren.

Als jij dit toe zal blijven laten dan zal hij het blijven doen. En dan ga je uiteindelijk bij hem weg.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:51 schreef SunChaser het volgende:
Het is heel simpel. In een relatie is t onmopgelijk elkaar of jezelf te veranderen,een relatie valt of staat met de mate waarin je andermans onhebbelijkheden kunt en wilt accepteren.

Hier moet ik Sun dus helemaal gelijk in geven. De grootste fout die mensen maken is denken dat ze iemand wel kunnen veranderen. Je kan hooguit de ruwe kantjes er wat afschaven, maar echt veranderen, nee.

_{soms zijn we het dus ook wel eens met elkaar eens}

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:05 schreef Lucille het volgende:
_{soms zijn we het dus ook wel eens met elkaar eens}

_{we maken er toch geen gewoonte van he}

Mjah dat had mijn vriendin dus 2 jaar lang, en nu is ze weg, of ze gelukkiger is weet ik niet, maar ik denk het wel aangezien ze nog neit trug is.

Kijk naar Ross en Rachel, het werkt niet, zeker niet omdat je danh uitgaat en anderen gaat daten

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:11 schreef SunChaser het volgende:

[..]

_{we maken er toch geen gewoonte van he}

Dilemma

Als ik nee zeg, zijn we het weer eens, als ik ja zeg hebben we een situatie die niet wenselijk is.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:20 schreef Lllaura het volgende:

[..]

Ik ga maar één weekendje weg hoor.

Time-out blijkt inderdaad niet helemaal het goede woord te zijn. De vraag is eigenlijk: samen of alleen een weekendje weg?

Je kunt toch wel een weekendje zonder elkaar

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:12 schreef Lllaura het volgende:
Da's waar, hoewel ik de grens tussen veranderen en rekening houden met elkaar soms een beetje vaag vind. Maar ik weet natuurlijk dat ik hem niet kan veranderen. En daarom probeer ik met periodes onze (in mijn ogen scheve) verhoudingen dus te accepteren. Maar dat gaat na een tijdje knagen: alsof ik dan geen rekening met mezelf hou...

en je cijfert jezelf daarmee weg.

ik vind het heel moeilijk te beoordelen. je geeft nu situaties waarin hij op z'n strepen gaat staan, maar hoevaak doe jij dat? misschien zijn er wel een rits dingen waarbij jij dominant uit de hoek komt en zijn wensen daarmee niet respecteert. Ik merk dat als ik klagerig ga doen over mn vriends nare eigenschappen hij extra hard benadrukt dat ik ook niet perfect ben. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit (maar goed, wij hebben geen ruzie)

Voor de rest, samen een weekendje weg, dat gaat niet helpen. Omdat door elkaars leuke kanten te zien (als je die al ziet) je de mindere kanten niet zomaar even wegpoetst, of mee leert omgaan. Samen een weekendje weg is echter wel een mooi gebaar, maar ik weet niet of het zo goed getimed is nu dat jij je zo rot voelt in de relatie. Mocht je iig kiezen om met hem verder te gaan dan zou ik dit soort uitjes verplicht inlassen. Gewoon de dagelijkse sleur uit, wie weet wat voor'n stress jullie allebei meenemen naar huis..

Ohja en over dat geld, niet schuldig voelen! Ik neem uit je OP aan dat je samenwoont, bij elkaar hoort. Wat mij betreft gaat alle geld dan in één pot voor het plezier van ons beiden. Je bent samen, je deelt je huis samen, je deelt je bank samen je deelt het bed samen je deelt je alles samen maar je centen niet? Het is maar geld.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:20 schreef Lllaura het volgende:

[..]

Ik ga maar één weekendje weg hoor.

Time-out blijkt inderdaad niet helemaal het goede woord te zijn. De vraag is eigenlijk: samen of alleen een weekendje weg?

that is up to you. Maar zoals Sun al beschreef: karakter trekjes kan je niet veranderen. Wanneer jij je ongemakkelijk voelt binnen een relatie, moet je voor jezelf na gaan of je daar mee kan leven. Het is namelijk ook jouw leven, niet alleen die van jullie samen. Als je na jaren van een relatie hebben nog steeds zo onzeker bent als hij dit soort dingen vertoont, zegt dat iets over de manier waarop jij tegen hem aan kijkt. Iemand die je onzeker maakt is niet iemand die een gelijkwaardige relatie met je heeft. En gelijkwaardigheid is een vereiste binnen een relatie.

time out is meestal et begin van het einde! imho

Ik denk het begin van het einde als het al niet goed zit en je erachter komt hoeveel beter je het alleen kan hebben.

ik geloof dat je hier iets probeert te redden wat je niet kwijt wilt, hoewel je zelf aangeeft dat je ook wel weet dat het niet werkt op deze manier.
Ik ben het eens met Lucille (en dus ook met Sun). Stop met het zoeken naar de schuld bij jezelf (jeugd? vader? bs!) of bij je vriend. Het gaat erom dat jouw karakter verenigbaar moet zijn met zijn karakter, en je noemt een aantal fundamentele dingen tussen jullie die je gewoon botweg ongelukkig maken! je kunt dat weg blijven duwen, heb je ook al een hele tijd gedaan, maar dat hou je niet vol. Dat je uithoudingsvermogen aan zijn einde is, geef je wel aan door dit topic te openen en door een time-out (hoe lang die ook moge duren) aan te kondigen.
Dit is niet wat je wil horen, I know, maar ik denk dat het wel is wat je al weet maar niet aan jezelf durft toe te geven.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 11:25 schreef releaze het volgende:

Ohja en over dat geld, niet schuldig voelen! Ik neem uit je OP aan dat je samenwoont, bij elkaar hoort. Wat mij betreft gaat alle geld dan in één pot voor het plezier van ons beiden. Je bent samen, je deelt je huis samen, je deelt je bank samen je deelt het bed samen je deelt je alles samen maar je centen niet? Het is maar geld.

Ja zo kun je het zien, al denk ik niet dat er veel (vooral mannen!) zullien zijn die het met je eens zullen zijn. In 't verhaal van TS (om niet off-topic te gaan) kan ik me nog wel voorstellen dat dit wrevel opwekt bij de vriend van TS.
Het is heel normaal om een gezamelijke pot te hebben, maar het is ook belangrijk je eigen geld te houden. Fundamenteel voor gelijkheid in een relatie. In de relatie van TS kan dit dus ervoor hebben gezorgd dat het scheefgroeit - de vriend kan de illusie krijgen dat hij meer 'macht' heeft omdat hij de provider is, waardoor hij zich dominanter gaat gedragen.

disclaimer: ik praat hier nix goed! ik kan het me alleen wel indenken.

ow, TS, voordat ik het vergeet: dit is dus niet iets wat JIJ je aan moet trekken! dit is gewoon de situatie, daar kan niemand iets aan doen!

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:03 schreef Lllaura het volgende:
Ik ben bang dat een time-out het begin van einde zal betekenen. En ik wil hem voor geen goud kwijt. Ik wil dat er iets verandert. Dan kan zijn houding zijn, maar net zo goed die van mij.

Hem veranderen gaat niet lukken.

quote:

Wat denken jullie? Samen of alleen een weekendje weg? En hebben jullie nog tips voor een ontspannen weekendje?

Samen weg als een soort van afsluiting. Tips: Leuke, Europese steden voor een weekendje!

Een weekendje alleen weg noem ik niet echt een time out. Een time out is elkaar een bepaalde periode niet spreken en zelf dingen gaan ondernemen.

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 13:22 schreef Lllaura het volgende:
Zoals ik zei: Time-out blijkt inderdaad niet helemaal het goede woord te zijn. De vraag is eigenlijk: samen of alleen een weekendje weg?

Samen. En dan kijken hoe het ervoor staat. Een punt erachter of jezelf wat assertiever opstellen.

als je zonder vriend gaat, wie neem je dan mee?

Dan kun je toch alleen gaan? Niks mis mee om af en toe even tot jezelf te komen, je eigen ding te doen

Misschien is het wel lekker om een tijdje (weekendje) alleen te zijn, ik zou dat nu niet samen doen.
Je zegt dat je je niet gelijkwaardig voelt, dat er een strijd tussen jullie is, dat je je minder voelt. Waarom lukt het niet om hierover te praten, lijkt mij dat hij juist zou willen dat deze situatie veranderd, dat jij je gelijk voelt en dat ie hier aan zou willen werken.
Die kleine dingen waar je je veel van aantrekt zijn de dingen die een relatie ook kapot kunnen maken. Omdat deze zaken altijd weer terugkomen en je hier iemand haast niet in kan veranderen, omdat het vaak gewoonte is.

Je minder voelen is iets anders dan je ergers aan ergeren. En ik denk dat je dar echt mee meot oppassen. En dat je dan beter uit elkaar kan gaan. Natuurlijk makkelijk gezegt maar er zijn zat mannen die je dat gevoel niet zullen geven waardoo jij je ook beter in je vel voelt (beetje vage zin)

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 10:48 schreef Lllaura het volgende:
Time out is misschien ook wel een te zwaar woord.

Het gaat er niet zozeer om dat ie niet wíl veranderen, hij weet niet zo goed wát ie moet veranderen. Het is zijn persoonlijkheid, zijn houding die me onzeker maakt.

Zo is ie bijvoorbeeld heel netjes. En als het huis niet is opgeruimd, wordt ie daar chagrijnig van. Dat zal ie niet uitspreken, maar ik merk dat aan z'n manier van doen. Dan gaat ie lopen mokken of zegt een afspraak af om alsnog te gaan stofzuigen.

en hoe is dat jouw probleem? toch handig, zo'n opruim/schoonmaak-neuroot in huis

quote:

Ook houdt ie z'n hart vast als ik met z'n auto wegga en zegt wel tien keer dat ik voorzichtig moet doen. Ik heb nu eenmaal een ander idee van zuinig met spullen omgaan dan hij, vindt ie. Dat terwijl ik acht jaar m'n rijbewijs heb, en nog nooit een krasje heb gemaakt. Ik voel me daardoor een onhandige kluns.

maar waarom voel jij je daardoor een onhandige kneus. mijn vader op de passagiersstoel naast je hebben is ook een ramp als je je van al zijn commentaar iets aan trekt. gewoon niet doen dus.

quote:

Op feestje laat ie me vaak niet uitpraten en begint halverwege mijn verhaal met z'n eigen verhaal. Dat zijn geen dingen die ie bewust doet, hij heeft het niet eens in de gaten. Het is gewoon een karaktertrek van 'm.

jij laat je onderbreken. gewoon tegen hem zeggen dat ie je eerst even uit moet laten praten

quote:

Maar zulke dingen trek ik me heel erg aan. Het zijn kleine dingetjes waardoor ik me niet serieus genomen voel. Maar omdat het allemaal best gevoelsmatige dingen zijn, vind ik het lastig om te beoordelen of het wel aan hem ligt. Of ik niet gewoon een beetje te labiel ben, over wat achter zoek en me te snel benadeeld of minderwaardig voel, terwijl dat misschien helemaal nergens voor nodig is...

je bent onzeker, laat over je heen lopen, en geeft vervolgens jje vriend de schuld daarvan. nou ja, zo komt het iig op mij over.

Lees dit artikel. In elke relatie zijn dit soort dingen te vinden. Ontdek ze, begrijp ze en verbeter ze. Als verbeteren niet mogelijk is, dan weet je wqat je te doen staat.
http://www.mental-health-(...)rticle.php?artID=157

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 13:22 schreef Lllaura het volgende:
Zoals ik zei: Time-out blijkt inderdaad niet helemaal het goede woord te zijn. De vraag is eigenlijk: samen of alleen een weekendje weg?

Alleen dus. Is goed voor je, denk ik.
Wat is eigenlijk zijn houding in deze? je zegt dat jullie ruzie maken als je hierover praat, verwijten maken en zo. Dat lijkt erop dat hij niet echt over de problemen wil praten, maar ze gewoon terugkaatst. Ziet hij geen problemen, wil hij het er niet over hebben? Denk je dat hij gelukkig is in deze relatie op deze manier?

quote:

Op woensdag 24 januari 2007 14:23 schreef Byte_Me het volgende:

[..]

en hoe is dat jouw probleem? toch handig, zo'n opruim/schoonmaak-neuroot in huis
[..]

maar waarom voel jij je daardoor een onhandige kneus. mijn vader op de passagiersstoel naast je hebben is ook een ramp als je je van al zijn commentaar iets aan trekt. gewoon niet doen dus.
[..]

jij laat je onderbreken. gewoon tegen hem zeggen dat ie je eerst even uit moet laten praten
[..]

je bent onzeker, laat over je heen lopen, en geeft vervolgens jje vriend de schuld daarvan. nou ja, zo komt het iig op mij over.

Mooie post met volgens mij ook goede inzichten.

Maar het lijkt me zelf dat je vriend eigenlijk niet eens echt het probleem, maar idd meer jullie botsingen tussen karakters. Jij bent nu eenmaal blijkbaar een iets onzekerder type en je vriend is weer van een heel ander kaliber.

Als dit werkt, doormiddel van accepteren is er weinig aan de hand, maar als je t zoals gezegd niet echt meer aankan, gaat dit absoluut nooit meer goedkomen, want verandering is onmogelijk en dus ben je op je acceptatie vermogen aangwezen.

Ik denk ook dat een time-out het begin van het einde is

Jullie relatie suckt.
Dumpuh!
En ga op een assertiviteits training want anders heb je zo hetzelfde probleem opnieuw.

Of zit je te wachten tot je zijn toestemming hebt om het uit te maken?

Sorry voor de kick, maar het lijkt me niet nodig een nieuw topic te openen, omdat deze niet zo heel oud is.

Ik zit momenteel ook te denken aan een time-out. We komen er gewoon echt niet uit. Ik zal even kort en bondig de situatie vertellen:
Vriend en ik zijn al ruim 5 jaar samen, we waren dus vrij jong toen we wat kregen. We wonen nu anderhalf jaar samen. We hebben zelden ruzie, meestal is alles koek en ei tussen ons, en we denken over veel dingen hetzelfde dus we kunnen gewoon goed met elkaar overweg.

Maar sinds een jaar eigenlijk zijn er wat twijfels gekomen over de relatie, vanuit ons allebei. De laatste 2 maanden is dit heel erg geworden.
We denken allebei de laatste tijd vaak 'Is dit het nou?', en we zijn ook zo broer&zus-achtig geworden. We zouden allebei wel weer eens vrij willen zijn, maar toch willen we ook niet zonder elkaar. We praten hier veel over, maar we komen er niet uit, of geen van beide wil/durft/kan een beslissing nemen. Zo hebben we vaak tot 4 uur 's nachts gesprekken hierover, heel open, maar uiteindelijk is het "nou, we komen er niet uit he, zullen we maar gaan slapen?"

Nu ben ik al een paar dagen behoorlijk ziek van dit hele gedoe, ik voel me gewoon helemaal niet meer lekker in mijn vel, heb hoofdpijn, allemaal gewoon van dat getwijfel.
Vanochtend dacht ik eraan hoe het zou zijn om uit elkaar te gaan, maar toen barstte ik in huilen uit. Toen mijn vriend binnen kwam zei hij 'Wat doe jij nou weer?' Hij keek me een beetje stom aan en zei toen 'Als je iets wil zeggen moet je dat doen he'. Ik zei dat ik dat niet zo kon zeggen.
Toen ben ik naar boven gegaan, heb een paar uur in bed gelegen om na te denken. Mijn vriend heeft zich niet meer laten zien. Hij heeft ook niks meer gezegd. We hebben helemaal geen woord meer gezegd, hij vroeg alleen nog of ik meeging film kijken bij zijn broer, en daar is hij dus nu naartoe.

Ik word dus helemaal missselijk bij de gedachte om uit elkaar te gaan, maar op deze manier verder gaan is ook geen oplossing. Dit gedoe maakt ons allebei ongelukkig.

Nou ben ik dus eigenlijk een beetje op zoek naar ervaringen over een time-out. Op dit moment zie ik dat als enige oplossing.
Of als iemand andere tips/ervaringen heeft op dit gebied, alles is welkom.

quote:

Op zondag 29 juli 2007 17:06 schreef Lollifant het volgende:
Ik zit momenteel ook te denken aan een time-out. Of als iemand andere tips/ervaringen heeft op dit gebied, alles is welkom.

Ja, uitmaken dus. Dat halfbakken gedoe, helemaal los, even met een andere leuke vent neuken, uitgaan met anderen en dan merk je na een tijdje vanzelf wel of je hem mist. Maar met een time out ben je nog steeds gebonden.

Je klinkt extreem labiel, ik zou daar eens wat aan gaan doen. Op deze manier zul je namelijk iedereen dominant etc vinden.

quote:

Op zondag 29 juli 2007 17:08 schreef SunChaser het volgende:

[..]

Ja, uitmaken dus. Dat halfbakken gedoe, helemaal los, even met een andere leuke vent neuken, uitgaan met anderen en dan merk je na een tijdje vanzelf wel of je hem mist. Maar met een time out ben je nog steeds gebonden.

Mja en als ik hem dan mis is het te laat. Ik ga echt niet met hangende pootjes terug.