Voetballers tegen kruisraketten en de gloriejaren van FC Den Bosch
Iedere voetbalclub kent haar gloriejaren. Naast de kampioenschappen van Ajax, Feyenoord en PSV, en de Europese successen, was Willem II bijvoorbeeld de eerste kampioen van het betaald voetbal, werd AZ in '80 - '81 kampioen, is Sparta een keer kampioen geweest, en wisten betaald voetbalclubs als Haarlem, FC Wageningen, Fortuna'54, Roda JC, FC Twente, ADO, VVV-Venlo en NAC Breda de KNVB-beker te winnen. Allemaal glorieuze momenten. Zelfs FC Den Bosch kende een korte periode die de boeken in gaat als 'de gloriejaren'.
Arnold Scholten zoals de bezoekers van De Vliert hem niet kennen. Als dienstplichtig barkeeper in de kazerne.We schrijven halverwege de jaren tachtig. FC Den Bosch, de Brabantse club die momenteel vijfde staat in de Eerste Divisie, eindigde zowel in het seizoen '84 - '85 als in '85 - '86 zesde in de Eredivisie. U hoort het goed. Punten werden bijna wekelijks gehaald, ook in uitwedstrijden. Topclubs werden verslagen. De Vliert zat vol. Spelers werden geselecteerd voor Jong Oranje, en bij de selectie van het Nederlands Elftal dat in '88 Europees kampioen werd zat een speler van Den Bosch: Hendrie Krüzen. Voetbal leefde in Den Bosch.
Die mooie resultaten leidden ertoe dat ik, toen ik veertien was, een multomap van mijn vader 'leende' met daarbij een flink aantal blaadjes met lijntjes. Vanaf de zomer van 1985 knipte ik krantenknipsels over FC Den Bosch uit en plakte die in het mapje en nu, ruim twintig jaar later, heb ik het stof van dat mapje geblazen en laat in mijn blik over de bladzijden gaan.
FC Den Bosch eredivisievoetbal 1985/1986 staat op de eerste pagina geschreven, in een bibberig handschrift. Op de volgende bladzijden knipsels over de wedstrijden. De resultaten waren inderdaad indrukwekkend. In de tweede wedstrijd werd PSV thuis geklopt, door een late 2-0 van Ton Pattinama, de man waarvan toen verteld werd dat hij een enorme gun in de achterbak van zijn auto had liggen. Niemand heeft dat verhaal ooit kunnen bevestigen maar het joeg ons op de tribune en zelfs de verdedigers van PSV schrik aan. Ze lieten Pattinama vanaf de middenlijn opkomen en na een meter of twintig besloot hij naar eens uit te halen: 2-0. In mijn onzekere handschrift schreef in commentaren bij de knipsels en die teksten zijn heel wat minder onzeker dan mijn handschrift. Ik noteerde: 'FC Den Bosch verslaat met gemak de duurste en gezien de kenners de beste ploeg van Nederland.'
Kijk, dat zijn teksten.
Bladerend door mijn mapje herinner ik me de dag waarop de glorietijd werd ingeluid: 16 oktober 1983, toen het mapje nog in bezit van mijn vader was. Het grote Ajax kwam op bezoek. Dat was de club waar iedereen tegenop keek, die lui hadden Europese bekers gewonnen. Die hadden een grote mond, en niet geheel onterecht. Die confrontatie was bij voorbaat een nederlaag, en de mensen in Den Bosch slopen schuchter naar de Vliert, om de blauwhemden een beetje aan te moedigen, in de hoop dat de schade beperkt bleef en om misschien stiekem te genieten van mooie acties van Ajax-spelers.
Die dag werd Ajax in Den Bosch met 3-0 afgedroogd. Alledrie de doelpunten werden in de tweede helft gescoord door Wim van der Horst. Deze wedstrijd staat in Den Bosch en omstreken nog altijd bekend als 'De Wim van der Horst-show'. De mensen op de tribune knepen elkaar in de arm. Is dit echt waar?
Het was waar, sterker nog, het was niet eens eenmalig. In hetzelfde seizoen werd de uiteindelijke kampioen Feyenoord twee keer op 1-1 gehouden. Het jaar erop werd er tegen Ajax 2-2 en 1-1 gespeeld, en daar keek eigenlijk niemand in Den Bosch nog van op. De defensie was het sterkste punt dat jaar. Met 32 tegendoelpunten was FC Den Bosch de minst gepasseerde verdediging. Een top 4 klassering was in de maak...
Mijn mapje geeft een goed beeld van de resultaten (overigens slechts tot en met de 21e wedstrijd, toen de ploeg de vierde plaats aan Roda moest laten en begon te zakken was het gedaan met knippen en plakken), maar die uitslagen zijn ook in archieven te vinden. Vooral de commentaren die ik erbij schreef maken het mapje interessant; een veertienjarige Brabantse jongen die zijn ongezouten en gekleurde mening gaf. Na de eerste gewonnen wedstrijd tegen AZ '67 in het seizoen '85 - '86 schreef ik: 'Goede start - halve werk'.
Na 17 wedstrijden schreef ik: 'FC Den Bosch is 12 keer op televisie geweest.' Gezien het aantal samenvattingen vandaag de dag is dat onvoorstelbaar, maar in die tijd was het op zondagavond maar afwachten welke clubs er naast de grote drie in samenvatting werden uitgezonden en dat jaar waren de blauwen heel wat meer in beeld dan de jaren ervoor.
Ik knipte alles uit wat ik kon vinden. Het opvallendste en tevens kleinste knipsel in mijn mapje heeft te maken met een maatschappelijk item in de jaren tachtig: de komst van de 48 Amerikaanse kruisraketten. De bestemming van de raketten was Woensdrecht, in zuidwest Brabant. In Amsterdam werd er gedemonstreerd, de kranten stonden vol met voors en tegens en in Brabant zag men de komst van 48 kruisraketten ook niet zitten. Niet om de redenen die de demonstranten in Amsterdam scandeerden, over vrede en principes en Koude Oorlog en zo, bij de meeste Brabanders heerste de eenvoudige gedachte:
‘We witten nie precies wa ut zijn, maar die dinge motte we nie in ons mams achtertuin!’
Dat ik destijds deze drie kleine advertenties met daarop de namen van drie voetballers in de krant gevonden heb mag een wonder heten, maar nu springen ze uit mijn schriftje.
![]()
Ik schreef eronder:
'Roger Schouwenaar, reservebankzitter, invaller en topscoorder bij FC Den Bosch met 4 treffers; Johan Bijnen, back bij FC Den Bosch, en Wim van der Horst centrumspits bij FC Den Bosch, vorig jaar ster tegen Ajax met 3 doelpunten nu prima voetballer zonder doelpunten tot nu toe. Zij drie stemmen tegen kruisraketten zoals vele anderen!'Via:
http://sportgeschiedenis.web-log.nl