AD(H)D en aanverwante stoornissen bij kinderen.

Wat een verschil Angel!
Moet voor jullie ook appart zijn om je zoon zo ineens een heel ander kind te zien worden of niet?

quote:

Op woensdag 5 september 2007 06:46 schreef Angel22 het volgende:
Wat de psych ons uitlegde is dat mensen met ADHD een stofje in de hersenen ( weet de naam even niet meer) in mindere mate wordt aangemaakt en de ritalin zorgt ervoor dat er meer stimulatie is om dat stofje aan te maken waardoor de chaos in het hoofd minder wordt.

Serotonine?

Onze oudste heeft op zijn 6de ook de diagnose ADD gekregen. De kinderarts stond toen meteen klaar met Ritalin. Enneh, tja, het kan best werken natuurlijk, maar het is wel een amfetamine. En wij wilden onze, toen, 6-jarige zoon niet aan de drugs doen. Dus, geen medicatie. Daar kwamen wij overigens ook niet voor. Wij wilden, net als TS, weten of ons kind zo vervelend was, of inderdaad iets mankeerde.

Maar na een paar jaar werd het toch te lastig op school. Werk niet af, straf, kind ongelukkig, enzovoort, dus wij verder zoeken.
En blijkbaar zorgen ook bepaalde vetzuren voor de aanmaak van de neurotransmitters. ADH, GLA en EPA. Deze komen voor in de visolie-capsules die je bij iedere drogist kunt kopen. En het zijn in elk geval geen drugs.

Dus, onze zoon heeft dit gekregen vanaf zijn 8ste en ik heb er hele goede ervaringen mee. Hij is nu 15, kan zich goed concentreren, is heel nauwgezet en netjes, gebruikt nog steeds visolie en wij hebben er het volste vertrouwen in dat het helemaal goed gaat komen met hem.

Zonder ritalin.

Overigens, dat het niet aanverwant zou zijn aan autisme ben ik niet zo zeker van. Onze zoon heeft bepaalde kenmerken die zijn neefje, die autistisch is, ook heeft. Bijvoorbeeld een hekel aan veranderingen. Zaken moeten een duidelijk en vast verloop hebben, anders voelt hij zich niet in zijn hum.

Maar goed, verder gaat het heel goed. Ik hoop dat het met jullie kinderen straks ook beter zal gaan.

quote:

Een neurotransmitter is een molecuul dat wordt gebruikt voor de signaaloverdracht tussen zenuwcellen of neuronen in de hersenen. Een belangrijke neurotransmitter bij ADD/ADHD is dopamine.

Bij ADD is er sprake van een dopamine tekort en een verlaagde hersenactiviteit in de prefrontal cortex. Als gevolg van de dopamine tekorten zijn ADDers snel afgeleid en zeer gevoelig voor verslavende middelen. Er zijn verschillende soorten medicatie beschikbaar die de dopamine transport blokkeren waardoor dit meer in evenwicht komt. Ook gezonde voeding en beweging zijn een belangrijke ondersteuning om een zo'n optimaal mogelijk resultaat te kunnen behalen in het dagelijks functioneren.

Dopamine verhogende middelen of activiteiten verhogen de concentratie. Om deze reden kan een ADDer zich vaak wel goed concentreren bij bepaalde (creatieve) talenten en hier erg langdurig (tot bijna obsessief) mee bezig zijn. Deze perioden noemen we Hyperfocus. Op deze momenten heeft de ADDer het gevoel dat hij/zij een soort ultra concentratievermogen heeft, meestal met uitstekende resultaten.

Ook een spannende / crisis situatie heeft een dopamine verhogende werking waardoor de informatieoverdracht in de hersenen beter verloopt en we ons beter kunnen concentreren. (verhoogde hersenactiviteit) Er zijn veel ADDers te vinden bij politie, brandweer etc. Helaas kost het langdurig concentreren ons wel erg veel energie

_www.sadd.nl

In eerste instantie is het natuurlijk hartstikke fijn Gia, dat het nu goed gaat met je zoon en dat hij baat heeft bij visolie.

Wel proef ik een afkeuring in je verhaal naar ouders die kiezen voor Ritalin.

Je moet niet vergeten dat dit in eerste instantie een medicijn is en geen drug. In de juiste dosering bij de juiste persoon is het een geneesmiddel.

Veel kinderen hebben er gewoon baat bij en hebben daardoor een makkelijkere jeugd en een betere schooltijd (een beetje kiezen uit 2 kwaden eigenlijk)

Ouderen met ADHD hebben vaak baat genoeg bij gedragstherapie maar voor kinderen is dit veel moeilijker en daardoor niet afdoende.
In of na de pubertijd kunnen de meesten dan ook stoppen met de medicatie maar is hen (door de medicatie gedurende de jaren) wel een hoop ellende bespaard gebleven.

Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en of de keuzes die ik maak in de toekomst de juiste blijken te zijn weet niemand maar je klinkt zo....uit de hoogte in je verhaal hierboven en dat wilde ik even kwijt.

quote:

Op dinsdag 25 september 2007 15:22 schreef lily het volgende:

Wel proef ik een afkeuring in je verhaal naar ouders die kiezen voor Ritalin.
Ik heb ook de wijsheid niet in pacht en of de keuzes die ik maak in de toekomst de juiste blijken te zijn weet niemand maar je klinkt zo....uit de hoogte in je verhaal hierboven en dat wilde ik even kwijt.

Zo is het in elk geval niet bedoeld. Ik wil alleen maar een alternatief aangeven voor die ouders die hier meelezen en die, net als wij, niet willen kiezen voor Ritalin. Ik kijk mensen er echt niet op aan dat ze hier wel voor kiezen.

Oftewel, ik wijs alleen maar op een andere mogelijkheid. Als ik zeg dat ik groen een mooie kleur vindt, zeg ik niet dat iemand die rood mooi vindt niet spoort, toch?

Dan heb ik het verkeerd geinterpreteerd. Mijn excuses

Visolie is in het algemeen gewoon goed voor je hele lichaam. Helaas werkt het niet bij iedereen even goed als bij jouw zoon Gia.
Damien heeft ook nog een maand of 6 aan de visolie gezeten maar met geen ander resultaat dan dat hij er misselijk van werd.
Je probeert toch van alles net als dat wij zijn eten grondig hebben onderzocht. Waar reageert hij extra op waar niet enz enz....
1 ding is daarbij wel heel duidelijk naar vorengekomen.... chocola de kleinste hoeveelheid ook maakt dat hij er minimaal 6 uur op kan blijven stuiteren....
1 chocorozijn en het was feest.....
Dus de chocolade is hier thuis uit den boze... ook geen hagelslag of pasta meer.
Kleurstoffen daarentegen maakt niet uit bij hem... suiker ook niet tenzij het een enorme hoeveelheid is maar met mate kan hij dat gewoon gebruiken.

Wij hebben een jaar visolie geprobeerd.
Hij werd er niet misselijk van maar het had verder ook totaal geen effect.

Wel was het iedere ochtend een ellende om hem die capsule(s) in te laten slikken. Ook kapotbijten vond hij vreselijk. Op een gegeven moment kneep ik ze leeg op een lepeltje maar het bleef een toestand. Hij hield het dan huilend in zijn mond en weigerde door te slikken.
Het was steeds een gevecht en aangezien het geen gewenst effect had zijn we er mee gestopt.

Misschien waren jullie kinderen toen nog te jong? Onze zoon zat al in groep 5, nou ja, de vakantie na groep 5 (9 jaar dus), toen wij ermee begonnen. En er was flink wat resultaat.
Zo had hij in groep 5 geen cijfer voor rekenen, omdat hij nooit genoeg af had om te beoordelen.
In groep 6 had hij een 7, en was volgens de leerkracht een heel normale jongen. Viel niet op of zo.

Dat was zo'n fijne school waar dit soort dingen niet werden doorgegeven aan de volgende leerkracht en sommige leerkrachten niet geloofden in het bestaan van ADD.

Als het bij hem niet zo goed geholpen had, waren wij ook zeker op zoek gegaan naar medicatie of zo. Daar niet van. Maar gelukkig hielp het, en nog steeds. Hij is 15 en is er echt niet vanaf. Als wij een maand of zo geen visolie geven, dan merken we het meteen aan zijn gedrag. We proberen dit uit in de grote vakanties. Speelt het weer op, dan weer visolie.
Hij krijgt het nu elke morgen weer op zijn bordje.

quote:

Op donderdag 27 september 2007 11:04 schreef Gia het volgende:
Misschien waren jullie kinderen toen nog te jong?

Zou kunnen.

Hij is pas 6 natuurlijk en zit net in groep 3 dus we moeten eigenlijk nog beginnen.
Hoewel het nu (met medicijnen) zeer goed gaat ^{wat echt een verademing is na 2 jaar problemen op school} kunnen er in de loop der tijd natuurlijk nog dingen veranderen.
Hij komt nu nog heel makkelijk mee met de lesstof (ligt behoorlijk voor zelfs) maar wie weet hoe dat volgend jaar of het jaar daarna is.

Als hij ouder wordt krijgt hij vanzelf ook meer inspraak en zelfkennis en kan eea bijgesteld worden.

We zien het wel. Houden het in de gaten en misschien heeft hij over een tijd de medicijnen wel helemaal niet meer nodig.

Volgens de psych die wij gesproken hebben de laatste keer maakt leeftijd niet uit met visolie, maar zou je als het wat doet toch wel verschil moeten merken in gedrag.
Hij wees er ook op dat het niet bij iedereen werkt en dat bleek ook wel. We zaten daar met nog 8 paren ouders waarvan heel grappig 4 paar zat bij welk kind het wel gewerkt had en de andere helft juist niet...
Het is wel fijn dat het bij jouw zoon wel werkt gia want dat scheelt een hoop gedoe met medicijnen...

Ook al weet ik dat deze medicatie zowel voor mijn kind als voor zijn omgeving een goed resultaat geeft waardoor hij zich prettiger gaat voelen, blijf ik ritalin toch met zwaar kritische ogen bekijken... want het is en blijft een amfetaminesoort en niemand weet wat voor effect het op de lange termijn geeft ook al is het al 60 jaar in onderzoek...

quote:

Op woensdag 3 oktober 2007 07:07 schreef Angel22 het volgende:
Volgens de psych die wij gesproken hebben de laatste keer maakt leeftijd niet uit met visolie,

Ik bedoelde alleen het innemen. Kleine kinderen hebben vaak problemen met capsules slikken, en de olie uit de capsule halen, smaakt echt smerig.

Ben trouwens zelf nog opgevoed met elke avond een theelepel levertraan. Komt op hetzelfde neer, alleen was dat toen nog niet zozeer tegen dit soort stoornissen. Mijn moeder deed achterop het lepeltje altijd een beetje suiker, zodat we het zeker helemaal in zouden nemen. Gruwel!!

Zow maar weer ff een update...

Damien is vandaag aan de laatste dag/week pillen bezig.
Deze pillen doen wel wat, verschil is er wel duidelijk maar niet zo duidelijk als de pilweek hiervoor.

Maandag de 15e moet ik met Damien weer naar de ADHD-dokter zoals hij dat zo mooi kan zeggen
Dan krijgen we de uitslag van wat hij in de drie weken nmou precies geslikt heeft en mogen wij zeggen wat wij de beste week vonden. Aan de hand daarvan wordt voor zover ik begrepen heb meteen vastgesteld van welke dosering hij krijgt en kunnen we meteen volledig starten.

1 jaar in de malle molen....

Als ik terug kijk op afgelopen jaar en daarvoor en naar de afgelopen weken zie ik een enorm verschil.
Van doodongelukkig, druk, niet wetende wat hij met zichzelf en omgeving aan moet mannetje naar met pillen een redelijk stabiel kind wat weer plezier heeft in de dingen die hij doet.

Doodongelukkig zeg ik nu maar dat leek toendertijd niet zo.... maar als ik zie hoe lekker die jongen de tweede week van de pilen in zijn vel heeft gezeten dan snap ik best dat dat kind zich doodongelukkig moet hebben gevoeld van al het onbegrip wat hij gekregen heeft.

Hij zei zelf toen ook al van IK KRIJG ALTIJD STRAF!!! en omdat ik niet anders gewend was vonden wij dat wel meevallen maar in 1 week niet 1 keer ( om de dingen van voorheen) straf gekregen en dan van juf ook nog eens horen dat hij heeftt gezegd dat dit de fijnste week van zijn leven was doet je hart breken om voorgaande jaren.

Waarom ben ik zo dom geweest om toen de signalen al duidelijk waren m'n kop in het zand te steken en te roepen WELNEE!!!! hij is gewoon wat druk.... nee dat is niet gewoon wat druk... hij heeft er last van, hij voelt zich ellendig als hij zo druk is... hij.....
Wat als..... is geweest en we leven inn het heden maar ik kan me zelf wel voor me kop slaan dat ik niet eerder heb ingegrepen dan had dat kind niet de eerste drie jaar van zijn schooltijd ellendig hoeven doormaken.

Wat fijn, Angel, dat het zoveel beter gaat nu Ik ben benieuwd naar het gesprek met de arts..

Ik herken dit ook allemaal. Bij ons gaat het ook zoveel beter. Van 2 jaar alleen maar straf op school naar positieve verhalen vanuit school (ook een andere juf trouwens).

Af en toe gaat het nog wel eens mis hoor. Gisteren moest hij proefzwemmen voor diploma A en voordat we gingen was hij hysterisch. Bijna eng zoals hij zich dan gedraagt.
Hij is ook eerder "gezakt" voor dat proefzwemmen en is toen heel vervelend bejegend door de badjuf (hij heeft het er nog over).
Hij zwemt nu ergens anders waar ze een persoonlijke benadering hebben en dat gaat prima. Hij is dan ook "geslaagd" en mag in de herfsvakantie diploma zwemmen.
Ik ben echt beretrots en nog belangrijker: hij ook

Maar op sommige momenten als een jochie van 6 tegen je zegt dat hij het leven helemaal niet leuk vindt dan slaat de angst en zorgen me weer om het hart...

quote:

Op vrijdag 12 oktober 2007 08:25 schreef Angel22 het volgende:
hij is gewoon wat druk....

Hij is gewoon 'Alle Dagen Heel Damien'.

Fijn voor je dat het beter gaat en je straks de juiste medicatie krijgt. Toch zul je nog vaak tegen die muur van ongeloof en onwil bij anderen aanlopen. Veel leerkrachten geloven gewoon niet in ADHD of ADD. Bij mijn zoon was het dan ADD. Hij was niet druk, eerder heel veel afwezig.

In groep 7 had hij een leerkracht die zei: "Het lijkt alsof jullie zoon op vakantie is, maar het vervelende is: Ik mag niet mee." Vond dat zo typerend. Toen wij vertelden van die diagnose in groep 3 begreep hij het wel.

Voor onze zoon was het op de basisschool dus:
Groep 1/2 Nog niets bekend, onze zoon wilde niet knutselen en puzzelen, dus moest maar blijven zitten. (Hebben we niet gedaan.)
Groep 3/4 Diagnose ADD. 2 jaar zelfde leerkracht die er goed mee omging.
Groep 5 Leerkracht die zijn gedrag genadeloos afstrafte en ADD gewoon onzin vond.
Groep 6 Met gebruik van visolie volgens leerkracht gewone leerling, viel niet op in de klas.
Groep 7 Zie boven, geweldige leerkracht.
Groep 8 Idem dito, andere leerkracht, maar ook goed.

Middelbare school hebben we het wel doorgegeven, bij wijze van mededeling. Wij willen niet graag zo'n stempeltje voor hem. Maar het gaat op zich goed, er zijn geen vervelende voorvallen geweest, waardoor hij uit balans kan raken. Maken we thuis nog wel soms mee. Hij heeft gewoon regelmaat nodig, en dan gaat het goed. Zo kiest hij er ook voor om via de havo naar de pabo te gaan en niet via het mbo. Zo kan hij nog lekker twee jaar langer op dezelfde school blijven. Hij heeft een hekel aan veranderingen.

Ik wens iedereen die een kind met AD(H)D heeft veel sterkte, want je zult best weleens het onbegrip ervaren van anderen.

Damien zit aan de medicijnen en het gaat super!!!

Hij heeft afgelopen week ook weer een superweek gehad op school... hij is met schoolzwemmen een vlag omhoog gegaan (hij zat al een jaar op dubbel rood en nu naar oranje )
En hij is naar avi 8 gegaan met lezen.

Vorig weekend was het kinderen weekend... 3 kids hier en normaal een ellende van heb ik jou daar omdat het drukke gedoe van Damien de andere twee ook meesleepte.... nu dus niet we zijn naar dierenpark amersfoort geweest en hebben daar de dag van ons leven gehad... Geen gemopper, geen gezeur en geen gejengel... gewoon normaal
De dag erna naar opa en oma geweest en daar ook gewoon normaal, geen gemopper enz enz......

Hij zit nu alleen aan de Equasym. Dat is ook een ritalinvorm net als concerta alleen deze pillen werken 8 uur.
De gewone werkt 4 uur, concerta 12 uur en wij vonden dit een mooie middenweg omdat hij anders met 12 uur moeite heeft met inslapen omdat tegen de tijd dat hij naar bed moet de pil begint uit te werken.

We hebben hier ook voor gekozen omdat we dan het geven van de pillen in eigen hand houden. Dus geen BSO of school die de middagpil moet regelen nee gewoon 's ochtend 1 pil en verder niet.
Hangt wel een eigen bijdrage aan van 35 euro per maand maar dat vind ik niet erg.

Wat een geweldige oplossing Angel, en wat fijn dat Damien zo goed gaat. Heerlijk joh, dat is echt genieten

Wat heerlijk.

Wat fijn, Angel

Heerlijk is dat heh, een keer uit die negatieve spiraal en positieve berichten horen en zelf niet meer hoeven mopperen. Voor hem is dat natuurlijk nog fijner...
Het werkt gewoon aan alle kanten positief, voor iedereen. Fijn!

_{Ik had al wat gelezen over Equasym...
Afgelopen week had hij herfstvakantie en zat dus een hele dag op de BSO. Toen ik hem 's middags ging halen zat zijn "middagpil" nog in het pillendoosje. Waren ze vergeten...op zich niet zo'n ramp maar toch..}

En wat jij dus nu zegt Lily dat wilde ik dus voorkomen dat er dus een pil vergeten zou worden, want de enige die daar de dupe van is is het kind omdat hij dan toch weer zo druk en "onhandelbaar" wordt. En dan dus ook weer meer op zijn donder krijgt.
Plus stel nou dat ze er eerder achter waren gekomen dat ze de pil vergeten waren... en dan alsnog hadden gegeven... dan had hij miss zijn pil pas om 3 uur smiddags gehad..... dan had jij weer een probleem thuis gehad met het naar bed brengen.... omdat dan die piek pas komt en ze niet kunnen slapen daarvan...