64 % staat ie op
![]()
Nog ff wachten
Hoofd laten hangen of recht vooruit
![]()
Daar gaat het om hier. Ik kan alles aangrijpen met beide handen of ik laat het hoofd zakken en zeg dat het niet te doen is. Ik kan de dag met beide handen bij de hoorns vatten en tjakka boem boem shake the room doen
![]()
Of ik sta op met het hoofd omlaag en zeg tegen mezelf..." Ik zie wel wat de dag brengt".
Ik kan dan dus als ik juist leef maar beter de dag bij de hoorns vatten en tjakka boem shake the room doen want dan is zelfs koffie zetten een uitdaging zonder dat ik me irriteer en hoe lang het duurt.
Tjakka boem the room, en dan naar de bibliotheek gaan en de uitdaging zien van het vinden van de juiste literatuur. Of met hoofd tussen de schouders zoeken en net doen alsof het me niet boeit? Een gesprek voeren met mensen met tjaka boem shake the room of met een instelling dat het toch nergens om gaat.
Investeren in alles wat ik doe of de instelling hanteren dat het toch geen zin heeft.
Het kleinste kan ik zo benaderen alsof het een grand slam is. Een gesprek voeren met mensen kun je al zien als top-prestatie leveren als iemand aandacht nodig heeft of als iemand wilt praten over een onderwerp. Ik kan net doen alsof het me allemaal een grote worst zal wezen of zoals een vriend van vroeger bij alles zei..." Boeien, lekker belangrijk". Ik kan het allemaal niet belangrijk vinden en het bestaan gewoon klote vinden en niet de moeite waard, of ik zeg van, ik maak er een feest van en wil bij alles wat ik doe het juiste doen.
En dan niet om streber te worden, alleen door het goed te willen afronden. Als ik het kleine niet belangrijjk vindt om goed af te ronden dan zal ik ook een zaak als een carriere in het werk niet belangrijk vinden om goed af te ronden.
Ik zal dus weer de zin moeten inzien van goed afronden van gesprekken en karweitjes en nog meer. De afwas doen met de instelling dat het glas moet stralen van schoonheid, de kledings-kast zo indelen dat het overzichtelijk is. Mijn zolder kamer wat later mijn computer-ruimte gaat worden erbij zo inrichten dat het een paleis kan zijn van een of andere prins in Saoedie arabie. En dan ben ik zeker niet manisch nu, het gaat erom hoeveel waarde je hecht aan de details en het goed verzorgen van alles.
Mezelf verzorgen dus ook, maar dat heb ik altijd gedaan. Lichamelijk heb ik nog nooit mezelf verwaarloosd maar het gaat ook om de rest van het bestaan. Berichten op fok! die ik schrijf en samenvattingen en aantekeningen in het echt die ik maak, beter verzorgen dus. Ik zorg al dat ik goed doe spellen maar ik wil overzichtelijker te werk gaan.
Tennissen straks, ik kan gaan tennissen met de instelling dat het gaat om een balletje slaan, of ik ga met de instelling dat ik op hoger niveau wil komen en mooi spel wil laten zien. Overal prestatie inzetten omdat ik een soort van meesterwerk wil laten zien voor mezelf. ( niet eens voor anderen)
En nogmaals, dat is niet omdat ik manisch ben nu, ik ben nu alles behalve manisch en het is zeker niet omdat ik een streber ben die constant de lat hoger wilt liggen. Als ik alles beter wil doen dan standaard dan is dat misschien wel nodig om de dag met beide handen aan te grijpen.
Zou ik in 1999 de studie serieuzer genomen hebben en meer aandacht geschonken hebben aan de kwaliteit van mijn tentamens en presentaties en verslagen dan had ik die opleiding nu in the pocket maar goed, ik ben wel wijzer nu.
Op deze manier ga ik invulling geven aan mijn bestaan dus, beter willen doen dan standaard omdat standaard voor mij staat dat ik het hoofd laat zakken. Als ik ergens mee begin dan moet ik echt met beide handen aangrijpen om een goede afsluiting te bewerkstelligen.
De voorbereidingen op het stoppen met roken waren ook niet goed genoeg. 2 januari had ik besloten te stoppen zonder voorbereidingen, wie weet had ik beter een plan van aanpak kunnen nemen zoals neo wilde doen 3 dagen geleden.
Wie weet had ik me beter moeten voorbereiden. Net zoals je je kunt voorbereiden op een nieuwe dag voordat je gaat slapen.
Planmatig te werk gaan wellicht?
Als ik om me heen kijk en ik kijk nu naar de mogelijkheden en de opdrachten die me te doen staan dan kan ik genoeg doen de komende jaren. Als ik het zie als opdrachten die een 8 of 9 of 10 moeten krijgen.
De opdracht tot een werkplek waar ik 100 procent mezelf kan ontplooien dus. Dat is een persoonlijke opdracht en wil ik die opdracht goed afronden dan zal ik werk moeten verzetten. Ik kan niet met 0 inspanning op een werkplek komen die meer dan 100 procent bij me past.
Ik zal moeten verkennen op de arbeidsmarkt en ik zal studies onder ogen moeten komen. Voor niets gaat de zon op, alles in het leven eist inspanning. Vaak zit ik nog met de instelling dat het allemaal vanzelf komt aanwaaien. Dan praat ik over een machine waar je in gaat liggen die al je werk doet opknappen maar is zo'n machine wel zo leuk om te hebben?
Is het niet leuker dat je werk moet verrichten zodat je achteraf kunt zeggen dat je met veel bergen verzetten toch op de juiste plek gekomen bent? En vanuit die juiste plek in de toekomst ga je weer verder naar een nog betere plek. Zodat je steeds een stapje vooruit gaat en steeds meer doet aan toevoegen in je bestaan?
Die relatie die ik nu nog niet heb dat is ook een logisch gevolg vanwege het feit dat ik geen moeite doe en zeker ook omdat ik andere zaken belangrijker vindt op dit moment. Ik wil eerst gesettled zijn op het werk voordat ik naar een relatie ga kijken. Als ik nu een relatie ga zoeken en aankom met een bestaan waar ik geen mooie baan heb dan voel ik me vanzelf te min. Goed werk is voor mij dus zeker belangrijk. En goed werk hoeft geen goed betaald werk te zijn. Ontwikkelingswerk is ook goed werk. Maar dat thuis zitten is geen goede zaak. En dan werk ik wel aan mezelf op dit moment maar de laatste tijd ben ik ook al niet aan mezelf aan het werken.
Ik ben een under-achiever
![]()
Maar dat komt vanwege de dip, in de dip ga je niet kijken naar de toekomst. In een dip kijk je niet eens naar de avond die komen gaat, in een dip hoop je dat de dag snel voorbij is zodat je kunt slapen. In een dip gaat het vooral om het slapen en in een dip zeg je dat slapen het beste is om te doen
![]()
Maar de dip is niet meer zo erg nu.
Ik ga werk maken ervan. En dan zal ik ook de manie moeten perken, en de depressie moeten voorkomen. Ik kan me best weer storten op het bestaan in volle glorie, maar dan wel met mate
![]()
Afgelopen jaren ben ik vaker op deze manier bezig geweest met oppakken van het leven, maar ik stortte mezelf zo in de strijd dat ik niet meer helder kon denken en dan ga je van het ene uiterste na het andere uiterste.
Aan zin-geving doen staat mij te doen
![]()
En dan niet op een manische manier. 2007 is stabiel nog steeds, geen extreme uitschoten en dat is nog steeds een prestatie. Ik wil niet overkomen alsof ik totaal niet weet wat ik doe.
En zo laat ik weer wat zien
![]()
Een reminder naar mezelf toe dus ook.
Decrypten is over. Nu cd's omzetten en dan even naar de stad.
Tot zo. Tijdens rippen van muziek verder fokken.