Zo zitten ergeren: meteen een verslag geschreven:
uit mn blog:
De beste Lama’s staan aan wal. (een verslag)
Deze blog schrijf ik naar aanleiding van BNN’s Lama gezocht, waarin een jury naarstig op zoek is naar een nieuwe, frisse en grappige lama.
Soms zat ik gewoon met m`n handen voor mijn ogen, zo tenenkrommend dat sommige audities waren. De ene keer dacht ik: oei oei oei manneke, je hebt de humor van een tosti-ijzer. Op andere momenten had ik zoiets van: meiske met jouw stem moet je iets gaan doen in de doven en slechthorenden-branche. Een aantal voorbeelden van uitspraken ter illustratie:
“Ik merk dat mensen in mijn omgeving wel eens om mij lachen.”
Fout knul: mensen lachen je uit. Ik heb hier een cactus staan met een hogere grapdichtheid dan jij. De tranen staan me in de ogen, echt.
“Op feestjes ben ik vaak het middelpunt der vertier.”
Gefeliciteerd: jij hebt in je hele leven een vriendenkring om je heen verzameld die allemaal nóg saaier zijn dan jij al bent. Smakeloos, me dunkt.
Dan was er nog zo’n gast, die had zelf al een tas met objecten bij, waar-ie bij elk object een grap had. Nou geweldig! Niet alleen zijn optreden was ronduit sneu; maar vooral het niet begrijpen wat improviseren is. Helemaal de plank misslaan, en dat zelf niet doorhebben: zo triest. Ik had meelij met ‘m.
Kerel: “Ik hou van snelle en ad-remme (stotter, hij verslikte zich in zijn zenuwen, maar hey, dat kan!) humor."
Patrick: “Zoals?”
De stilte die toen viel is echt onbeschrijfelijk. Zo stil zou het in de tijd vóór de oerknal ongeveer ook geweest zijn. Alleen de oerknal zelf bleef uit. Wat ging die gozer finaal onderuit zeg. Ai ai ai!
Dan had je nog de lach van de avond: die dude met overbeet maatje grand-canyon en een bril uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Ik oordeel niet op uiterlijk. Immers, een tamelijk droge uitstraling kan best grappig ogen. Maar dit gedrocht was niet alleen spuuglelijk, maar ook nog eens zo a-grappig dat er in een straal van 150 kilometer om de studio’s 4 dagen van nationale rouw zouden kunnen worden afgegeven. Amai amai wat een zwakke performance.
Hij begon met de uitspraak: "Ik ben de nieuwe Lama omdat ik leuk ben en omdat ik goed in het team zou passen (pauze..) …maar dat weet ik niet zeker.’’
Nou ik wist het wel zeker. Het enige ploegverband waar jij in past is een groep psychisch gestoorde, manisch depressieve TBS’ers met weekendverlof die denken de sterren van de hemel te kunnen spelen maar tegelijkertijd finaal afgaan. Betreurenswaardig.
Ow ja, hij had ook nog een Johan Cruijff-imitatie als joker. Als de rest door de zenuwen niet zou lukken. En echt: als dat Cruijff was wie hij nadeed, ben ik Madonna’s pleegkind uit Malawi. Serieus: zijn imitatie leek meer op Jan Jaap van de Wal met een buitenboordbeugel. Zo slecht.
Deze scheefloper had als excuus: “Ik was zenuwachtig en toen kreeg ik een droge mond.” Man, wij kijkers kregen thuis spontaan een opwaaiende winterdepressie wanneer we 2 seconde naar dat poephoofd van je kijken. Denk daar de volgende keer aan als je je inschrijft.
Je hoort het wel, ik was een beetje teleurgesteld over het niveau van deze aflevering.
Nog een voetnoot: Belgen zijn wél grappig.
Ik sta te popelen om van de volgende aflevering weer een verslag te kunnen tiepen!