John de Jong verbaast zichzelfDoor PETER VAN DUYLEINDHOVEN - Terwijl PSV speurt naar versterking, krijgt het er na de winter zomaar een speler gratis bij. John de Jong lijkt...
John de Jong heeft een zware periode achter de rug. ,,Er zijn zoveel momenten geweest dat ik helemaal geen hoop meer had. ...eindelijk volledig hersteld van een slepende knieblessure. Hij reist vandaag met PSV mee naar het trainingskamp in het Spaanse La Manga en de middenvelder gaat er vanuit dat hij zijn oude niveau snel weer kan oppikken.
Voor een speler die al bijna twee jaar geen wedstrijd speelde vanwege een pijnlijke knie, komt John de Jong tot een opmerkelijke mededeling. Het gewricht dat hem zo veel overlast heeft bezorgd, ziet er voor een profvoetballer uitzonderlijk goed uit, zo hebben alle artsen hem verzekerd. Het was de pijn die hem parten speelde. Nu die eindelijk weg is, lijkt niets een succesvolle rentree in de weg te staan.
In maart 2005 speelde John de Jong voor het laatst in de eredivisie. Tijdens Ajax-PSV (0-4) kwam hij na rust in het veld voor Phillip Cocu. Sindsdien zag de middenvelder meer dokters dan tegenstanders. Hij werd bekeken, geopereerd, gescand, onderzocht, weer geopereerd en uiteindelijk zelfs gelaserd. Die laatste behandeling, waarbij een aantal zenuwen werd uitgeschakeld (en dus de pijn), hielp hem weer op weg.
Al bijna twee jaar staat het leven van John de Jong in het teken van ‘De Knie’. ,,Als ’sochtend de wekker gaat,’’ vertelt hij, ,,gaat automatisch de hand naar mijn knie. Is-ie warm? Heb ik pijn? Voelen, strekken, buigen. Het rare is ook: Ik heb anderhalf jaar anders gelopen. Als ik een bochtje om moest, ging dat geforceerd. Liep ik automatisch om.
,,Nu ik bij de groep aansluit, zal ik er aan moeten wennen dat alles weer in een hoog tempo gaat. Daar ben ik nog best wat huiverig voor, al voel ik me wel klaar. Als het twee, drie keer goed gaat, dan ben ik erover heen. Er zijn zo veel momenten geweest dat ik helemaal geen hoop meer had, dus ik ben echt al dolblij dat ik mee kan op trainingskamp.’’
Veranderd is De Jong naar eigen zeggen niet, maar de knie heeft wel tijdenlang zijn gedrag beïnvloed. ,,Soms ben je chagrijnig, ik kan dan ook wat dwars worden. En op een gegeven moment heb je ook geen zin meer om altijd maar weer over die knie te praten. Iedereen vraagt ernaar. Ie-der-een! Het is goed bedoeld, maar soms... Ik ben dat gaan ontlopen. Laat naar wedstrijden toe, ook al snel weer weg.
,,Maar natuurlijk ben je er zelf ook voortdurend mee bezig. Met alles wat je doet, houd je er rekening mee. Omdat je toch wilt herstellen, beter wil worden. Je let op je voeding, niet te veel drank. Zeker niet in periodes waarin je weinig trainingsarbeid kan doen.’’
Vaak was hij alleen, de afgelopen twee jaar. De atletiekaccomodatie van PSV in Eindhoven kent De Jong van binnen en van buiten. ,,De selectie was de afgelopen dagen vrij, ik heb doorgetraind. Dan liep ik daar in mijn eentje. Duurtraining, snelheidstraining. Ik heb het altijd op kunnen brengen, daarin heb ik ook mezelf wel verbaasd. Dat ik toch altijd maar ging. En als ik dan bezig was, wilde ik altijd alles doen. En soms nog wel wat meer ook.’’
Mensen zoeken dat niet achter hem. Een vrolijke lach siert bijna altijd zijn gezicht. ,,Ik ben ook nog een linkspoot, die hebben vaak dat nonchalante. Als je dat zo ziet, denk je niet meteen: Die heeft alles voor zijn sport over. Maar van binnenuit heb ik dat juist wel, heel erg zelfs.’’
Zijn humor heeft De Jong nooit verloren. De afgelopen twee seizoenen werd hij kampioen met PSV. ,,Ik ben de jongen die het makkelijkst zijn titels bij elkaar speelt,’’ grijnst hij. Maar echt prettig voelde het nooit. ,,De spelers wilden vorig jaar dat ik meeging het veld op, maar daar had ik helemaal geen zin in. En op het bordes riep Guus Hiddink me ook nog naar voren. Ik had er niets aan gedaan, geen minuut gespeeld! Moet ik dan met die schaal gaan staan en zeggen dat ik kampioen ben?
,,Ik vind ook: Waarom zou ik in de publiciteit moeten komen, terwijl die jongens een heel goed seizoen hebben gedraaid. Daarom heb ik ook weinig interviews gegeven, heb ik nooit uitgebreid over die blessure gesproken. Als PSV succes heeft, hoort de aandacht te gaan naar de spelers die presteren.’’
Soms voelde hij zich bezwaard ten opzichte van zijn werkgever..
,,Elke maand komt gewoon je geld. Uiteraard is PSV daar ook voor verzekerd, maar af en toe was dat toch moeilijk. Je kunt zo weinig terugdoen voor de club, terwijl ze hier altijd zo goed voor me zijn geweest.’’ Ver vooruit kijken wil De Jong niet. Omdat het allemaal zo weinig zin heeft. Eigenlijk wil hij maar één ding. Lekker voetballen bij PSV.
,,Daar verlang ik naar, moet ik eerlijk zeggen. Mee op trainingskamp. In Spanj e een begin maken. Dan terug in Nederland twee, drie weken trainen. Zonder zorgen, vrij in mijn hoofd. Gewoon, normaal. Opstaan, ontbijten en dan lekker trainen.
Dat ritme is ook wat ik het meest heb gemist.’’
Van trainer Ronald Koeman (‘Hij heeft steeds naar me gevraagd, nooit te veel, nooit te weinig, precies zoals het hoort’) krijgt hij de ruimte voor zijn herstel.
Maar De Jong beseft zelf best dat na een paar probleemloze trainingsweken de volgende doelen alweer om de hoek liggen. Spelen met Jong PSV, invallen in het eerste. Vervolgens zal het voetballeven zijn gang hernemen. ,,Als ik straks inval en ik maak de winnende goal, dan staan de mensen te juichen. Maar als ik twee ballen verkeerd speel, zeggen ze ‘hij komt nooit meer op zijn oude niveau’. Zo gaat het nu eenmaal. Ik ben mentaal sterk genoeg om me daar niets van aan te trekken.’’
bron ad